Download hier de pdf-versie van de newsletter 7

In het kader van de loonsonderhandelingen schijnen heel wat interpretaties te lopen betreffende
de invulling van de loonnorm van 0,3 %, die kan worden toegekend in 2012.
Het is niet overbodig de wettelijke definitie van dit begrip in herinnering te brengen. De
loonnorm is nominaal en NIET budgettair. De wettelijke definitie van
“loonkostontwikkeling” omschrijft deze expliciet als de “nominale verhoging uitgedrukt in
een percentage van de gemiddelde loonkosten”. Dit betekent concreet dat het gemiddelde
loon van de maanden in 2012 maximum 0,3% hoger mag liggen dan in 2011, onafhankelijk
van het ogenblik waarop de loonsverhoging wordt toegekend.
Een verhoging van 0,6% per 1 juli 2012 voldoet aan het budgettair criterium, dat wel
eens wordt gehanteerd om de loonnorm te omzeilen, maar is volledig tegenstrijdig met
de ratio legis, de geest van de wet van 1996. De Wet van 1996 werd gemaakt met als
doelstelling de loonkostontwikkeling te matigen, de loonkosthandicap af te bouwen en
als dusdanig de competitiviteit van de Belgische ondernemingen te garanderen. Een
zuiver budgettaire toepassing van het begrip loonnorm betekent een totale tenietdoening
van de doelstelling van de wet.
De Minister van Werk heeft in antwoord op een parlementaire vraag van 10 mei 2011
duidelijk gesteld dat zij de wet zal toepassen en manifeste inbreuken zal sanctioneren.
Lieve Vanlierde
Operations & HR Manager
Loonkostontwikkeling
Voorstel tot herziening van de richtlijn over de heffing op energie
De Europese Commissie heeft recent
een ontwerp van nieuwe Richtlijn over
de heffing op energieproducten en elektriciteit
goedgekeurd.
De structuur van de nieuwe Richtlijn
voorziet twee luiken :
• een heffing op de energieinhoud
van de energieproducten;
• een heffing op de CO2-uitstoot
van de energieproducten.
De meest opmerkelijke aspecten hebben
betrekking op het volgende :
voor het luik “energie” :
• de overgang van een heffing op
volumes naar een heffing op de
energie-inhoud per GJ, onafhankelijk
van de energievector;
• het behoud van de uitsluiting uit
het toepassingsgebied voor de
“dual use” – de aanwending van
energieproducten in industriële
procédés, waaronder de metallurgische
(o.a. staal) en de minera
logische (o.a. glas) processen;
• voor de activiteiten die in het toepassingsgebied
vervat zijn, de beperking
van de vrijstellingsmogelijkheden als
tegenprestatie voor de toetreding tot
een vrijwillig akkoord over energieefficiëntie
en/of de CO2-uitstoot : het
zal niet meer mogelijk zijn om onder
de opgelegde minima te zakken;
• de afschaffing van de mogelijkheid tot
differentiatie van de heffing voor professioneel
gebruik van diesel, wat een
impact zal hebben op de transportfacturen.
voor het luik “CO2” :
• enkel toepassing op de installaties die
niet gedekt zijn door het Systeem van
Verhandelbare Emissierechten;
• de mogelijkheid tot aanpassing van de
tarieven in functie van de evolutie van
de prijs van de CO2-emissie-rechten.
vervolg p.3
P. 2