FC Ter Mote Seizoen 2008 – 2009 R.L.V.

FC Ter Mote
Seizoen 2008 – 2009
R.L.V.
Wedstrijdverslag.
Wedstrijdverslag.
Zondag Zondag 05 05/10/2008
05 10/2008 – 09.30 09.30 – Riderfort
Riderfort
Competitie Competitie – speeldag speeldag 33.
3 . (2 x 35’)
Wedstrijd: FC Ter Mote - Cera
Uitslag: 6 – 0
Scoreverloop: 20’: Bram Schrauwen: 1 – 0
30’: Karel Defoirdt: 2 – 0
47’: Tim Dierickx: 3 – 0
55’: Tim Dierickx: 4 – 0
60’: Karel Defoirdt: 5 – 0
64’: Klaas Mulier: 6 - 0
Selectie:
1. Sap Xavier
2. Manhout Nils
3. Govaert Stan
4. Van Eenoo Frederik
5. Segaert Pieter
6. Schrauwen Bram
7. Van Opstal Stijn
8. Meulemeester Tim
9. Mulier Klaas
10. Defoirdt Karel
11. Van Moeffaert Jeffrey
12. Dierickx Tim (ingevallen bij de rust voor Meulemeester Tim)
13. Gernaey Bert (ingevallen bij de rust voor Bram Schrauwen)
14. Uittenhove Wilfried (ingevallen bij de rust voor Van Moeffaert Jeffrey)
15. Manhout Bjorn (ingevallen bij de rust voor Stan Govaert)

IMPRESSIES.
Door het verlies van vorige week besloot het ‘nieuw’ bestuur meteen
om al op zaterdagavond te verzamelen voor een culinaire afzondering.
De confrontatie met Cera, bij het oud bestuur beter bekend als de
‘refrinzekasse’, moest dus onder optimale omstandigheden worden
voorbereid. Een glunderende kootsj berichtte iedereen die het wilde
weten dat er snuchtens maar liefst 20 spelers ter beschikking zouden
zijn. We kennen dat ondertussen al. Eenmaal de deadline van
zondagmorgen 09.00 nadert slinkt dit aantal zienderogen. Blijkbaar
beschikken de nieuwe bestuursleden over de overtreffende trap van
iemand te overreden wat er waren zowaar twintig (lees ‘20’!)
gegadigden voor 15 kostbare blauwe kleinoden. Positieve
selectieproblemen dus voor de kootsj. Daar waar de grijze verf op
zaterdagavond zijn zelfportret wat te fel deed schitteren, bleek nu dat
Nesten misschien wat te spaarzaam was geweest met de zilvergrijze
manen. Vijf Termotelaars uit de selectie moeten zetten, er zijn
aangenamere bezigheden op een druilerige zondagmorgen. Om dan
ook nog eens vijf deftige redenen uit je mouw te moeten schudden om
zo je selectiepolitiek te kunnen staven, dan moet je wel al een heel
rustige zaterdagavond achter de rug hebben. Blatje, Peter, Stan M. en
Bert wisten eigenlijk al van tijdens de zaterdagavondafzondering dat
ze zich mochten sparen. Peter had het klaarblijkelijk begrepen, de
andere drie lieten het zich wel gevallen en zorgden vooral voor de
prehydratatie van het lichaam, zoals het een topsporter eigenlijk past.
Stijn Himpens was er zowaar toch in geslaagd om tijdens de afgelopen
week vader te worden. Als die kleine een evenredige leeftijd haalt als
de weeën hebben geduurd, dan gaat hij los over de 150 jaar heen.
Helaas had de kersverse vader de suikerbonen vergeten, al kan een
bakske fris gerstenat volgende week veel goedmaken.
Zondagmorgen, 08.50.
Den dillegee is nog net op tijd om de mannen van de refrinzekasse te
ontvangen. Bert Gernaey tsjoolt er ondertussen ook al rond. Na een
weekje op de dool te zijn geweest heeft hij ons eindelijk gevonden!
Regen, wind en vooral gesloten kleedkamers. Ik heb nog andere
zondagmorgens gekend! Aan de bel van de konsjèrze hangt een
briefje: Gelieve te kloppen op het raam van de living! Ik heb er
verschillende geprobeerd. Mocht iemand vroeg of laat ook die

oodschap onder de neus geduwd krijgen, eerste raam, onderaan links.
Als lieftallig Chrisje, die slechts van ver haar bed had gezien, dan
opendoet, dan ben je meteen klaar wakker en kan de regen en wind je
geen barst meer schelen. Brave mensen, druk leven, zo gaat dat hé!
Na heel wat heen en weer gehots had elke sleutel inmiddels de juiste
deur gevonden zodat de gladiatoren zich konden opmaken voor de
strijd. De supportersbus had nog net een plaatsje weten te
bemachtigen op de overvolle parking. Bewonderenswaardig dat die
mensen na een zomerstop van een dikke vijf maanden het terrein nog
wisten liggen.
Geen scheids met serres voor de ogen deze keer, maar een aimabele
vijftiger die al vele watertjes had doorzwommen. Dit bleek ook uit
zijn leiding: niets op aan te merken! Bert Gernaey kreeg voor de
gelegenheid den drapeau in de handen geduwd, hij had het dus
letterlijk ‘vlaggen’. De blauwwitte brigade ging goed van start en liet
de bal vrolijk zijn ding doen. Deze keer werden weinig of geen
tegenstanders in de combinaties betrokken, wat meteen liet vermoeden
dat de chateaubriand van gisterenavond in inspiratiesaus was
gebakken. De Refrinzekasse zag haar aandelen al verdacht zakken. Na
twintig minuten mocht Schram Brauwen dan toch de verdiende 1-0
scoren. Papa riep nochtans dat hij er niet mocht opvliegen, wat hij
uiteindelijk toch deed en de netten deed trillen. Met zo’n uitgesproken
voetbalkenners in zijn nek is het misschien begrijpelijk dat Jacky
Matthijsen niet meer uit zijn kotje durft komen!
Kort daarop vond Ditten het nodig om de bal nodeloos richting ‘Jaak
Van Hulle-stichting’ de trappen. De plichtsbewuste dillegee werd zo
een droom van een doelpunt ontnomen. Karel Defoirdt had de bal
maar binnen te lopen, van horen zeggen.
Beeld van de tweede goal, genomen door den dillegee.
Zo hobbelde de match verder en werd den tijm bereikt met 2-0.
Goed, maar blijkbaar nog niet goed genoeg. De kootsj gooide al
meteen vier nieuwe krachten in de ploeg. Het vertrouwen was
blijkbaar heel groot. Tijdens de rust werd zowel vriend als vijand
getrakteerd op carreconfituurkes, wat alle aanwezigen zich lieten
welgevallen. Ter Mote genoot blijkbaar van het eens kunnen spelen op

een normaal terrein. Tim Dierickx poeierde droog de 3-0 binnen,
Ditten pegelde er nog maar eens eentje richting Stekelbees. Opnieuw
mocht een brave ziel ergens de dijken gaan uitkammen om het ronde
ding op te sporen. En jawel hoor, ‘kujtapeizen’? ‘Vanzeneigens
dadde’, Tim Dierickx scoorde de 4-0. Gelukkig was het fototoestel
nabij, zodat ook die treffer op de gevoelige plaat werd vastgelegd.
Sfeerbeeld van juichende Termotelaars op de achtergrond.
Karel Defoirdt, onze nieuwe voorzitter nota bene, vlamde de 5-0 tegen
de touwen, Klaas Mulier zorgde voor nummer 6. Ook hiervan kon een
mooie opname worden gemaakt.
Tijdens deze zoekwerkzaamheden scoorde Klaas het half dozijn vol.
De witte zakdoekjes van het thuispubliek werden wijselijk opnieuw
wat dieper in de zakken gestopt, de kootsj kon opgelucht adem halen.
(want zonder adem te halen zou hij het niet lang meer uithouden!)
Regen ligt dus niet aan de basis van de kwaliteit van ons spel. Zou het
dan toch aan de kwaliteitsvolle ondergrond van de Lockedyze of
Dynamo Bovekerke liggen?
Met een 6 op 9 lijken we opnieuw gelanceerd om de bovenste
regionen van het klassement te vervoegen. De voorzitter stak zijn
ambities gisteren trouwens niet onder stoelen of banken: volgend jaar
moet Ter Mote aantreden in eerste! Als de winstpremies al even vlug
stijgen als de ambities, dan kan een gekelderd Fortis-aandeel toch
zeker geen probleem meer zijn!
Volgende week mag Transvaal op bezoek komen. De beul staat klaar!

Uw verslaggever.