Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
'Ik volgde de racerij niet meer,<br />
het was te pijnlijk'<br />
Na mijn periode bij Docshop heb ik van 1988 tot 1990<br />
nog twee jaar in het team van Gerrit Filart gereden, het<br />
Motorracing Team Twente (MRTT). Ik reed goede uitslagen,<br />
zat vaak in de top-3, werd net geen nationaal kampioen. In<br />
1990 besloot ik, op 35-jarige leeftijd, te stoppen. Ik was in<br />
de periode voor de beslissing veel vaker van de motorfiets<br />
gevallen dan ik ooit had gedaan. Ook was ik het niet helemaal<br />
eens met de gang van het zaken in het team. En dus was het<br />
plotseling over met mijn loopbaan.<br />
Ik raakte diep in de put. In het begin ging ik nog wel eens<br />
kijken, maar dan wilde ik het circuit wel oprennen om mee te<br />
doen. Stond ik daar tegen de omheining ‘aan te hengsten’.<br />
Dus besloot ik niet meer te gaan. Ook op tv of in de kranten<br />
volgde ik de racerij niet meer, ik kon het niet, het was te<br />
pijnlijk. Die situatie maakte geen fijner mens van me.<br />
Ik was thuis snel geprikkeld en vaak chagrijnig, ook tegenover<br />
de kinderen. Ik kon van niemand iets hebben, had nergens zin<br />
meer in, verkeerde in een ‘downstemming’.<br />
Dat ik zo reageerde, onderstreepte hoe belangrijk de<br />
motorsport kennelijk voor me was. Het was mijn leven<br />
geworden, ik kon eigenlijk niet zonder.<br />
In de loop van de tijd ging dat gevoel slijten en kwam ik in<br />
contact met de talentvolle motorracer Mike Kemerink uit<br />
Albergen. Van hem ben ik, met de ervaring die ik heb, een<br />
soort van adviseur geworden. Want ook al is het racen niet<br />
n na de topsport<br />
meer te vergelijken met vroeger, ik kan hem helpen met<br />
tips over koersinzicht. Door Mike ben ik weer in aanraking<br />
gekomen met het racen. Hij heeft twee motorfietsen, die<br />
tweede is eigenlijk een uit nood geboren reservefiets, maar<br />
met dat ‘ding’ rijd ik zo nu en dan zelf een wedstrijdje. Ik<br />
neem niet meer de risico’s van voorheen, ben er natuurlijk<br />
twintig jaar uitgeweest, maar doe nog aardig mee. Heb ook<br />
al gewonnen. Dan hoor je de nummer twee op het podium<br />
zeggen: ‘hé oude gek, ik kon je niet bijhouden.’ Een lekker<br />
gevoel.<br />
Ik rijd maar incidenteel een wedstrijdje, hoor. Het gaat me<br />
puur om de begeleiding van Mike. Ik zie hem vooruitgang<br />
boeken en dat geeft me een kick. Tegenwoordig volg ik ook<br />
alles weer, MotoGP’s op tv gaan me niet mis. Ik had nog graag<br />
bij de TT van Assen rondgeneusd, in het rennerskwartier,<br />
maar zo’n arrangement kostte 400 euro. Als ex-coureur krijg je<br />
kennelijk geen voorkeursbehandeling.<br />
Al met al gaat het goed met me, al is het financieel soms een<br />
kwestie van de eindjes aan elkaar knopen. Ik ben zzp’er, doe<br />
veel montagewerk, kozijnen bijvoorbeeld. Voor timmerwerk<br />
draai ik mijn hand ook niet om. Als ik nu terugkijk op mijn<br />
loopbaan, ben ik tevreden. Ik heb de 24 uur van Le Mans<br />
gereden, heb dankzij de motor grote delen van Europa gezien,<br />
van Spanje tot Finland. Prachtige avonturen. En dat zwarte gat<br />
heb ik definitief achter me gelaten. Gelukkig maar.’<br />
Twente SPORT<br />
79
Change language