magazine - Welkom bij Zorggroep Groningen

ZORGGROEP GRONINGEN
MAGAZINE
JAARGANG 1 NUMMER 1 OKTOBER 2007
Zorggroep Groningen blikt
vooruit
‘Zorggroep Groningen organiseert wonen, zorg en welzijn met name voor senioren. De Zorggroep levert
zorg en diensten in verschillende vormen en intensiteit binnen en buiten de muren van de drie onder de
Zorggroep ressorterende centra voor ouderenzorg, te weten het Woonzorgcentrum Bloemhof, het
Verpleeghuis Innersdijk en het Verzorgings- en verpleeghuis Maartenshof.’ Dit is een tekstgedeelte uit de
missie van Zorggroep Groningen. Mooie woorden, maar wat betekenen die in de praktijk? De redactie
vroeg Margriet Hommes, bestuurder, om een verhelderende toelichting.
‘Zorggroep Groningen is een middelgrote
organisatie met zorgcentra in
Groningen en Ten Boer. Wij willen
ervoor zorgen en aan bijdragen dat
ouder wordende mensen zo lang
mogelijk de regie over hun eigen
leven kunnen houden. Dit geldt voor
mensen die in één van onze centra
wonen, maar ook voor hen die er voor
kortere of langere tijd verblijven of nog
thuis wonen.’ De huidige drie zorgcentra
van Zorggroep Groningen bieden
meer dan alleen zorg.
Lees verder op pagina 3
1

Leest u mee?
Daar is hij dan! De eerste uitgave van het Zorggroep Groningen
Magazine is een feit!
Alweer twee jaar geleden is Zorggroep Groningen ontstaan uit een fusie tussen
de stichtingen NoorddijkNoord en Maartenshof. Zo langzamerhand begint alles
op z’n plaats te vallen. Het heeft toch tijd nodig, meer dan je van te voren
denkt.
In onze missie staat dat Zorggroep Groningen wonen, zorg en welzijn
organiseert met name voor senioren. Om dat zo goed mogelijk te doen,
werken we steeds aan verbetering. We doen ontzettend ons best om goede
zorg te verlenen en deze te verbeteren.
Maar, wij bieden meer dan alleen zorg. Op dit moment heeft Zorggroep
Groningen drie locaties: Woonzorgcentrum Bloemhof in Ten Boer, het
Verpleeghuis Innersdijk in Beijum en het Verzorgings- en verpleeghuis
Maartenshof in Groningen Zuid. De gebouwen hebben allemaal een eigen
huiselijke, vertrouwde en uitnodigende uitstraling, die past in de omgeving
waarin de centra zijn gevestigd.
In en rond die locaties gebeurt nu al van alles en gaat er nog veel meer
gebeuren. Via dit Zorggroep Groningen Magazine houden wij u graag op de
hoogte van alle ontwikkelingen.
Ik wens u veel leesplezier!
Margriet Hommes
Bestuurder
2
Zorggroep
Groningen in
cijfers
Zorggroep Groningen biedt diensten
aan vanuit drie locaties:
- Woonzorgcentrum Bloemhof in
Ten Boer
- Verpleeghuis Innersdijk in Groningen
- Verzorgings- en verpleeghuis
Maartenshof in Groningen
Bij Zorggroep Groningen werken zo’n
800 medewerkers en zijn er ruim
300 vrijwilligers actief op de drie
locaties.
Cliënten*
- intramurale cliënten: 1.473
- extramurale cliënten: 37
- cliënten dagactiviteiten: 154
* Peildatum 31 december 2006

Vervolg van pagina 1
Margriet: ‘Het zijn tevens laagdrempelige
ontmoetingscentra voor de
bewoners van de wijk. Alle drie
locaties staan middenin levendige
woonwijken. Bloemhof in Ten Boer en
het onlangs opgeleverde nieuwe verpleeghuis
van Maartenshof zijn
prachtige centra met een goed
ontwikkelde buurtfunctie. Onze locatie
Innersdijk zal binnen enkele jaren worden
vervangen door nieuwbouw. Een
kenmerk van alle drie de locaties is dat
ze hun eigen ‘couleur locale’ hebben,
die prima aansluit bij de omgeving
waar ze zijn gevestigd.’ Zorggroep
Groningen heeft een heel breed scala
aan voorzieningen. ‘Wat ons juist van
andere zorgcentra onderscheidt is het
aanbod van de meest zware en complexe
zorg. Wij willen er ook voor
deze, soms vergeten groep zijn.’
Ontwikkelingen
Gelet op de ontwikkelingen in de zorgsector,
zoals toenemende grootschaligheid,
concurrentie en wet- en regelgeving,
richt Zorggroep Groningen haar
blik op de toekomst. ‘Wij zijn een
bedrijfseconomisch gezien gezonde
instelling en dat willen we graag
blijven. Als je als organisatie te klein
bent, ben je kwetsbaar. Aan de andere
kant kan een grote organisatie makkelijk
traag en log worden. Een tussenweg
is in onze visie dus de beste
optie. Om onze positie te verstevigen,
kijken we voortdurend om ons heen.
Samenwerking met andere partners in
de regio kan dan wenselijk zijn. Je kunt
daarbij denken aan toetreding van
derden tot de zorggroep, maar ook aan
het sluiten van strategische samenwerkingsverbanden.
Wij hebben ons
onlangs aangesloten bij de woonalliantie
Corona, waar ruim twintig
vergelijkbare zorginstellingen verspreid
over heel Nederland deel van uit
maken. Corona is een samenwerking
van de beste instellingen in het land
op het gebied van wonen en zorg voor
ouderen.’ Eén ding is duidelijk:
Zorggroep Groningen zit niet stil. ‘Dat
kan ook niet, want als er een sector is
die continu in beweging is, dan is dat
wel de zorg.’
3

4
Fossemaborg:
thuiszorg in een
verpleeghuissituatie
De Munsterheerd in Beijum is een appartementencomplex van
woningstichting Patrimonium waar met name senioren wonen.
De bovenste (Fossemaborg) van de drie etages wordt gehuurd door
verpleeghuis Innersdijk. In de acht appartementen wonen (echt)paren,
waarvan in ieder geval één partner een verpleeghuisindicatie heeft.
Dankzij deze, in het noorden nog vrij unieke constructie hoeven paren
niet gescheiden verder te leven. De Fossemaborg ligt op ongeveer
100 meter van Innersdijk.
‘We zijn zo’n vijf jaar geleden met dit
initiatief gestart’, vertelt afdelingshoofd
Titia Bruinsma. ‘Het is natuurlijk
geweldig dat echtparen, waarvan een
van de partners een indicatie heeft, bij
elkaar kunnen wonen en toch
verzekerd zijn van 24-uurs zorg. Voor
veel gezonde partners is het erg zwaar
de verzorging van hun man of vrouw
zelf op zich te nemen. Die zorg nemen
wij dus uit handen. De acht paren die
hier wonen hebben een compleet
eigen appartement met alle privacy. Er
is een vast team van medewerkers
voor hulp, zorg en activiteitenbegeleid-
ing. De bewoners nuttigen hun maaltijden
gewoon in hun eigen appartement.
Er is een centrale huiskamer
waar de mensen elkaar kunnen ontmoeten,
tv kijken en een kopje koffie
drinken.’
Samenwonen en toch zelfstandig
Speciaal voor de partners met een
indicatie worden er in de Fossemaborg
12 uur per week activiteiten georganiseerd.
‘Als ze meer willen, kunnen ze
naar Innersdijk gaan waar een nog uitgebreider
programma van activiteiten
wordt georganiseerd.’

De appartementen zijn nadrukkelijk
bedoeld voor (echt)paren. Dit betekent
onder meer, dat als een van de partners
komt te overlijden de andere
moet verhuizen. ‘Als de partner met
indicatie achterblijft, kan hij of zij
meestal in het verpleeghuis van
Innersdijk worden geplaatst. Als de
‘gezonde’ partner achterblijft, zullen
we samen zoeken naar een andere
woonbestemming.’ Titia spreekt van
een succesformule. ‘Deze alternatieve
zorgvorm slaat goed aan. De bewoners
vinden het geweldig dat ze bij elkaar
kunnen blijven wonen en toch een zo
zelfstandig mogelijk leven kunnen
leiden.’
‘Wij zijn er voor het welzijn
van de cliënten’
Binnen Zorggroep Groningen vormen de cliëntenraden een belangrijk adviesorgaan voor het
management. De raden behartigen de belangen van de cliënten en overleggen regelmatig hierover met
de locatiemanagers. Er zijn momenteel vier lokale cliëntenraden: een in Bloemhof, een in Innersdijk en
twee in Maartenshof. Imiddels is er ook een centrale cliëntenraad geïnstalleerd.
Om een beeld te krijgen van de cliëntenraden
is de redactie om tafel gaan
zitten met vijf vertegenwoordigers van
die raden: mevrouw Hucklenbruch en
Titia Bruinsma: ‘Echtparen kunnen in de Fossemaborg langer samenwonen’
mevrouw Te Braake (verzorgingshuis
Maartenshof) en de heren De Jong
(Bloemhof), Schonewille (Innersdijk)
en Ten Berge (verpleeghuis
Maartenshof). ‘De cliëntenraden zijn er
voor het welzijn van de cliënten. Voor
ons staat de kwaliteit van de zorg en
van het leven voorop. De belangen van
5

de cliënten zijn onze belangen. Maar
wij zijn geen klachtenbureau! Als een
cliënt een persoonlijk probleem heeft,
dan moet hij of zij dit in eerste
instantie zelf aankaarten bij de EVV-er.
Het wordt anders als een hele afdeling
tegen hetzelfde probleem aanloopt.
Dan zullen wij zeker in overleg gaan
met de betreffende locatiemanager.’
Gevraagd en ongevraagd advies
Het streven is zo veel mogelijk cliënten
zitting te laten nemen in de cliëntenraden.
‘Uiteindelijk zijn zij direct
betrokken bij de dagelijkse gang van
zaken op de locaties. De praktijk is
echter dat er meer verwanten dan
cliënten in de raden zitten. Dat is ook
wel te begrijpen, want voor veel cliënten
is het toch een grote opgave. Het
kost je namelijk best wel veel tijd en
energie.’ De lokale cliëntenraden over-
6
Van links naar rechts: de heer De Jong,
de heer Ten Berge, mevrouw Te Braake,
mevrouw Hucklenbruch en de heer Schonewille
leggen minimaal zes keer per jaar met
hun locatiemanager. ‘Daarin komt echt
van alles aan de orde. Wij geven de
locatiemanager gevraagd en
ongevraagd advies. Onze ervaring is
dat er goed naar ons wordt geluisterd.
Wat dat betreft behartigen we in
wezen allemaal dezelfde belangen,
want ons gezamenlijk doel is het welbevinden
van de cliënten.’
Centrale cliëntenraad
Zoals gezegd is er nu ook een centrale
cliëntenraad voor de hele Zorggroep.
‘Als lokale cliëntenraden overleggen
we afzonderlijk van elkaar met de
locatiemanager. Er zijn echter ook
diverse onderwerpen die binnen de
hele Zorggroep spelen. Dan moet je
dus een stapje hoger.’ In de centrale
cliëntenraad nemen van alle vier
lokale raden twee leden zitting
nemen. ‘Zo zijn we breed vertegenwoordigd
en krijgen we een goed
beeld van wat er Zorggroepbreed
speelt. Ons aanspreek-punt is dan
Margriet Hommes, de bestuurder. Als
centrale cliëntenraad willen we ook
graag de contacten met de Raad van
Toezicht verstevigen.’
In elke uitgave van dit magazine
vertellen we ook het verhaal
van een cliënt of een verwant
van een cliënt.
Tjerk Bosje is de man van
Angelique de Boer. Angelique
(58) verblijft sinds dit voorjaar
in Innersdijk.
Tjerk Bosje op zijn motor in Spanje

Van Innersdijk naar Innersdijk
‘Toen ik op een avond in het voorjaar
van 2002 thuis kwam, waren alle lichten
uit en lag Angelique op bed. Ik
vond het vreemd, want het was nog
vroeg. Toen ik haar zag, had ik direct
door dat er iets mis was. Ze reageerde
nergens op. Even later werd in het
ziekenhuis geconstateerd dat ze een
herseninfarct had gekregen. Als gevolg
hiervan is haar rechterkant verlamd en
heeft ze grote spraakproblemen. Na
haar verblijf in het ziekenhuis is ze
naar Innersdijk gegaan om te revalideren.
In totaal is ze anderhalfjaar
opgenomen geweest. Daarna mocht ze
naar huis. We woonden echter op een
bovenwoning en dat leverde toch te
veel hindernissen op. In 2004 zijn we
daarom verhuisd naar een gelijkvloerse
bungalow in Hoogkerk.
Ondanks haar verlamming kon ze zich
aardig zelfstandig redden met haar rolstoel
en rollator. Ze ging drie keer per
week naar de dagbestedingsactiviteiten
in Innersdijk. Ondertussen kon ik
gewoon aan het werk.’
Vakantieopname
‘Motorracen is al jaren mijn grootste
passie. Elk jaar ga ik een week naar
Spanje om daar te racen met mijn
vrienden. In 2002 was dat geen
probleem, omdat Angelique toen in
Innersdijk verbleef. Het jaar erop was
ze weer thuis. Maar het was onverantwoord
haar een week alleen in huis te
laten. Tijdens een van mijn gesprekken
in Innersdijk kreeg ik te horen dat het
mogelijk was daar een speciale
vakantieopname te regelen. Dit is
natuurlijk een geweldig initiatief. Na
overleg met Angelique hebben we hier
dankbaar gebruik van gemaakt. Zij was
voor haar zorg in goede handen bij de
medewerkers van Innersdijk en ik kon
met een gerust hart een weekje racen
in Spanje. Dat hebben we zo enkele
jaren gedaan.’
Moeilijke periode
‘Tot begin dit jaar bleef haar toestand
stabiel. Toen kreeg ze een luchtweginfectie
en heeft ze nog in het ziekenhuis
gelegen. Als gevolg van deze
complicatie is het de afgelopen maanden
eigenlijk alleen maar slechter met
haar gegaan. Doordat haar conditie
achteruit ging, werd ze steeds hulpbehoevender.
Het was niet meer verantwoord
haar alleen te laten. Ze is toen
opgenomen in Innersdijk waar ze
24-uurs zorg heeft. Hoe het nu verder
moet, weet ik ook niet. Het liefst zou
ze thuis willen zijn, maar dat laat haar
huidige toestand gewoon niet toe. Tja,
wat dat betreft is het voor ons beiden
op dit moment een bewogen periode
die we door maken.’
7

Nieuwe dorpskern Ten Boer
vormt een geheel met
Bloemhof
Woonzorgcentrum Bloemhof is een beeldbepalend pand in de kern van
Ten Boer. Het fraaie gebouw vormt een geheel met het ‘nieuwe’ centrum
van Ten Boer. Zowel het woonzorgcentrum als de winkels en de woningen
zijn ontworpen door architect Emile Koopmans van Team 4 Architecten uit
Groningen. De redactie kreeg ter plekke een rondleiding!
Emile kreeg eind jaren ’90 van
Woonzorg Nederland de opdracht een
nieuw pand voor woonzorgcentrum
Bloemhof te ontwerpen. ‘Ik ben ooit
afgestudeerd op wat destijds nog
‘bejaardenhuisvesting’ werd genoemd.
Ik vond deze opdracht een geweldige
uitdaging. Gelet op het aantal bewoners
van Bloemhof zou het, zeker voor
dorpse begrippen, een groot gebouw
worden. Tegelijkertijd mocht het niet
te massaal overkomen. Een bijkomend
probleem was, dat het om vele gelijksoortige
kamers met vensters ging.
Een gebouw krijgt dan snel een nogal
saaie uitstraling. Om het gebouw toch
kleinschalig te laten zijn, heb ik
8
gekozen voor hoogteverschillen,
rondingen en het gebruik van diverse
kleuren. De architectuur suggereert zo
een diversiteit aan ruimtes binnen het
pand.’
Nieuw dorpscentrum
In dezelfde periode speelde er binnen
de gemeente een discussie over de
ontwikkeling van een nieuw dorpshart
in Ten Boer. Het gemeentebestuur koos
als plek hiervoor de voetbalvelden,
grenzend aan Bloemhof. De architectuur
van de nieuwe dorpskern moest
aansluiten bij die van Bloemhof. Mede
op basis van het ontwerp van
Bloemhof werd Emile gevraagd ook
Emile Koopmans

het nieuwe centrum te ontwerpen.
‘Dat was natuurlijk een hele eer, maar
gelijktijdig ook een enorme puzzel. Een
van de eisen die de gemeente stelde
was dat de uitstraling van de architec-
tuur moest passen bij dat van de kern
van een ‘oud’ Gronings dorp. Deze
vorm van retro-architectuur werd in de
beginjaren van deze eeuw bijna niet
meer toegepast. Alles moest toen strak
en modern zijn. Toch ben ik aan de
slag gegaan en tot tevredenheid van
velen is het een mooi en passend
ontwerp geworden.’
Koopmansplein
Om aansluiting te vinden met
Bloemhof heeft Emile in zijn ontwerp
van de nieuwe dorpskern veel gebruik
gemaakt van dezelfde kleurstellingen
en bakstenen. Daardoor is het een
geheel geworden met in het midden
een groot plein met veel groen, maar
waar ook auto’s geparkeerd kunnen
worden. De straatnamencommissie van
de gemeente had bedacht dat het
plein en de omliggende straten naar
beroemde architecten vernoemd
zouden worden. Emile werd verzocht
een aantal namen te noemen, maar
hij vond het merkwaardig een plein,
waarvan alle wanden door hemzelf
zijn ontworpen, te laten vernoemen
naar een andere architect. De straatnaamcommissie
was het daarmee
eens en stelde voor de straatnamen te
laten refereren naar ‘handelsactiviteiten’,
zoals die in een centrum plaatshebben.
En zo kon het gebeuren dat
het centrale plein, met een knipoog
naar de architect, is omgedoopt tot
‘Koopmansplein’. En wie is de architect
die het plein heeft ontworpen? Juist ...
9

Eerste fase nieuwe
Verpleeghuis
Maartenshof
opgeleverd
Op 27 juni heeft Maartenshof de eerste
fase van de nieuwbouw van het verpleeghuis
in gebruik genomen. Zodra
de sloop van het oude verpleeghuis is
afgerond, wordt een start gemaakt
met de tweede bouwfase: drie
vleugels met 51 huurappartementen
en nog een aantal vierkante meters
voor de vestiging van twee huisartsenpraktijken
en een apotheek. Als alles
volgens plan verloopt, kan eind volgend
jaar de vlag uit. Groningen Zuid is
dan een bijzonder fraai gebouw rijker.
Een modern zorgcentrum dat ook
dienst doet als ontmoetingscentrum
voor de wijkbewoners.
Verhuizing verloopt rustig, relaxed
en op rolletjes
‘Ik laat me rijden en zie wel wat er
gebeurt’, zegt één van de cliënten.
10
‘Onze nieuwe huiskamer is nog wat
kaal, maar wie weet hoe gezellig die
nog wordt’, meldt een ander. Het is
27 juni 2007. Een dag na de oplevering
van het ‘nieuwe’ Maartenshof.
’s Morgens om acht uur begint de
verhuizing van 112 mensen van het
oude verpleeghuis naar hun nieuwe
onderkomen.
Om een uur of elf is het is een drukte
van belang bij de lift. ‘Kunnen wij naar
de zesde verdieping?’, vragen een paar
werklui. ‘Niet met de lift’, klinkt het
gedecideerd, ‘vandaag gaan de
bewoners voor.’ Twee andere werklui
komen in natte overalls onder de vloer
vandaan en beloven dat ze nog wel
een paar weken blijven. Ondertussen
staat op het nieuwe Hofplein de koffie
klaar voor de verhuizers. Het is tijd
voor kort overleg. Rond lunchtijd zijn
de eerste 52 cliënten overgebracht,
sommigen met bed en al, anderen per
rollator of rolstoel. De kledingrekken
volgen een lift later.
Even wennen
De cliënten die al over zijn, zitten
inmiddels achter een kopje koffie met
gebak. ‘Het is nog wel even wennen
hoor’, zegt een van de aanwezigen.
‘Als we eerst maar een paar weken
verder zijn.’ Een ander laat weten
vooral gecharmeerd te zijn van het
Hofplein. ‘Daar hoop ik binnenkort een
kopje koffie te gaan drinken.’ Om precies
twintig over drie is de verhuisklus
geklaard. ‘Alles liep op rolletjes’, meldt
hoofd interne dienst, Willem Melgert,
tot slot. ‘Het is allemaal prima gegaan
dankzij Mast Verhuizingen, onze eigen
mensen en heel wat vrijwilligers.’

Zorggroep Groningen gaat op
voor kwaliteitscertificaat HKZ
Zorggroep Groningen is hard aan het werk om in het tweede
kwartaal van 2008 het felbegeerde HKZ-keurmerk te halen. ‘We
willen hiermee duidelijk maken dat de dingen die we doen, goed
doen. Door al onze processen te beschrijven, maken we inzichtelijk
dat we goede zorg leveren. Bovendien neemt de externe druk vanuit
onder meer de inspectie, zorgverzekeraars en het Zorgkantoor toe
om in de toekomst zorginstellingen het HKZ-keurmerk dwingend
voor te schrijven. Dat zou bijvoorbeeld kunnen betekenen dat het
Zorgkantoor dan alleen nog zorg inkoopt bij HKZ-gecertificeerde
instellingen’, aldus Jan Willem Seubers, procescoördinator HKZ
Zorggroep Groningen.
Eén van de onderdelen van de certificering
is te komen tot uniformiteit binnen
de hele Zorggroep. ‘Neem bijvoorbeeld
de opbouw en samenstelling
van de cliëntdossiers. Andere onderwerpen
die bij de certificering aan de
orde komen zijn onder meer tevredenheidsonderzoeken
onder cliënten en
medewerkers, klachtenprocedures, het
financieel jaarverslag, het meerjarenbeleidplan
en de wijze waarop de
inkoop maar ook hoe de verwerking
van het afval wordt geregeld.’ Uit
onafhankelijk onderzoek blijkt dat
gecertificeerde zorginstellingen veel
profijt hebben van hun certificaat. Het
levert hun waardering op van
verzekeraars, patiënten- en
consumentenorganisaties en samenwerkingspartners.
In- en externe toetsen
Bij het verwerven van het HKZ-certificaat
komt heel wat kijken. Jan Willem
vertelt dat Zorggroep Groningen hiermee
al eind 2006 een begin heeft
gemaakt. ‘Het is een enorm kwarwei
alle processen binnen de organisatie te
beschrijven. Je komt van alles onderweg
tegen. Maar we zijn nu zover dat
we nog dit najaar een interne toets
kunnen houden. Dit is een toets om te
Jan Willem Seubers
11

kijken waar we nu staan. Moeten we
nog bijstellingen doen? We streven er
dus naar om volgend jaar op te gaan
voor de externe toets die wordt uitgevoerd
door een onafhankelijk
bureau. Als we het certificaat halen,
wil dit niet zeggen dat we dan
achterover kunnen leunen. Nee, het
systeem dwingt de organisatie permanent
aandacht te schenken aan
kwaliteit.’
Wat is HKZ?
HKZ staat voor ‘Harmonisatie
Kwaliteitsbeoordeling in de
Zorgsector’. Het HKZ-Keurmerk bewijst
én waarborgt de kwaliteit van de
geleverde zorg. Een organisatie met
een HKZ-Keurmerk heeft intern de
zaken goed op orde, stelt de klant
principieel centraal en werkt voortdurend
aan verbetering van de zorgen
dienstverlening.
Het HKZ-certificaat is drie jaar geldig,
waarbij het kwaliteitssysteem jaarlijks
wordt getoetst.
12
MEDEWERKER
IN BEELD
‘Het doet weer een
beetje thuis aan’
‘Het beeld dat veel mensen van een
verpleeghuis hebben is dat van een
ziekenhuis. In veel gevallen is dat ook
nog zo, maar niet meer in
Maartenshof. Er zijn nu ‘woningen’
waarin acht cliënten wonen. Iedereen
heeft een eigen kamer, terwijl
voorheen vier cliënten een kamer
Sytske Kamminga
In deze eerste aflevering van ‘Medewerker in beeld’ kunt u kennis
maken met Sytske Kamminga. Sytske (57) is sinds 2000 ziekenverzorgende
in Maartenshof. Ze werkt in het nieuwe verpleeghuis op
de afdeling 5A. Het bijzondere van deze afdeling is dat de acht
cliënten en het vaste team medewerkers ruim een jaar proef hebben
gedraaid met een andere manier van zorg verlenen. ‘Ik vind het
geweldig. Het welbevinden en de privacy van de cliënten staan nu
duidelijk voorop. Het doet allemaal weer een beetje ‘thuis’ aan.’
moesten delen. Natuurlijk is er ook
een grote gezamenlijke ruimte waar
we onder meer eten, tv kijken, muziek
luisteren en spelletjes doen. Als
medewerkers dragen we geen uniform
meer.’ Sytske vertelt dat er vroeger in
het verpleeghuis een soort ‘ziekenhuissfeer’
heerste. ‘Alles verliep vol-

gens strakke protocollen. De verzorgenden
deden hun werk in uniform en
ieder had zijn eigen taak. Nu is het
totaal anders. We zijn als team verantwoordelijk
voor de zorg in de ruimste
zin van het woord van maximaal acht
cliënten. Naast de gebruikelijke
zorgtaken maken we uitstapjes, eten
we samen, helpen we bij de was en
de schoonmaak. Er ontstaat zo een
huiselijke sfeer. We hebben nu ook
meer tijd om de krant voor te lezen of
leuke gesprekken met de cliënten te
voeren. Het ontbijt maken we zelf en
bij de lunch presenteren we vaak iets
extra’s, zoals pannenkoeken, soep of
een gebakken ei. Eigenlijk voeren we
gezamenlijk met de cliënten een eigen
huishouding. Dat was zeker in het
begin wennen voor zowel de cliënten
als de medewerkers. Ik werk nu meer
dan een jaar volgens deze nieuwe
opzet en ik kan je zeggen dat ik voor
geen goud meer terug wil naar de
oude situatie. Zo zou ik zelf ook wel
oud willen worden.’
Sytske Kamminga: ‘Het welbevinden van de cliënten
staat voorop’
13

Fysiotherapie bij Corpus Max
Een van de gebruikers van de nieuwbouw
van Maartenshof is Corpus Max.
Aan het Hofplein – de centrale hal – is
in een fraaie ruimte een grote fysiotherapiepraktijk
met moderne
14
trainingsapparatuur ingericht. Corpus
Max is een onderdeel van Zorggroep
Groningen en richt zich met name op
eerstelijns zorg aan ouderen, chronisch
zieken en medewerkers in de zorg met
werkgerelateerde klachten. Maar ook
wijkbewoners en anderen zijn er van
harte welkom.
Corpus Max is in februari dit jaar in
Maartenshof van start gegaan met een
fysiotherapiepraktijk. Het is de bedoeling
dat binnen enkele jaren op alle
locaties van Zorggroep Groningen een
Corpus Max vestiging wordt gerealiseerd.
Fysiotherapie zal daarbinnen
niet de enige discipline blijven. Er zijn
plannen om bijvoorbeeld ook ergotherapie,
logopedie, diëtetiek, maatschappelijke
dienstverlening, een huisartsenpraktijk
en een tandartsenpraktijk
bij Corpus Max onder te brengen. Op
deze wijze ontstaan er binnen de
locaties van Zorggroep Groningen
gezondheidscentra die voor iedereen
makkelijk en zonder verwijzing toegankelijk
zijn. Ook Menzis heeft te
kennen gegeven zeer geïnteresseerd
te zijn in deze ontwikkelingen. De
zorgverzekeraar heeft inmiddels met
Corpus Max overeenkomsten gesloten
over de vergoedingen van de behandelingen.

‘Blije gezichten en veel
waardering’
De inzet van vrijwilligers bij Zorggroep Groningen is van onschatbare waarde. Dankzij hen kunnen we
veel extra activiteiten organiseren voor de cliënten. Eén van onze vrijwilligers is Janny Knol, die al ruim
tien jaar actief is in Bloemhof in Ten Boer.
‘Eén van de redenen voor mij om me
op te geven als vrijwilliger was, dat
mijn moeder toentertijd in Bloemhof
werd verzorgd. Iedere keer als we bij
haar op bezoek kwamen, zagen we
dat het verzorgend personeel het
enorm druk had met alle taken. Ze
kwamen vaak handen te kort. We
hielpen dan soms mee. In diezelfde
periode werd er vanuit de kerk
gevraagd wie er wel eens een stukje
wilde wandelen met de cliënten van
Bloemhof. En zo ben ik eigenlijk in het
vrijwilligerswerk gerold.’
‘Momenteel doe ik verschillende
activiteiten in Bloemhof. Twee keer per
maand zit ik een avond bij de receptie.
Ik registreer dan onder meer bezoekers.
De cliënten vinden het prettig dat
er ook ’s avonds iemand achter de
balie zit. Ze komen dan ook regelmatig
langs voor een praatje. Verder help ik
VRIJWILLIGER IN BEELD
nog twee avonden per maand mee
met het schenken van koffie in de
recreatieruimte. Dat is altijd heel gezellig.
Er is meestal een vaste groep cliënten.
Wat we dan zoal doen? Ach,
lekker kletsen, moppen vertellen en
als er voetbal is tv kijken.’
‘Daarnaast ben ik er nog twee woensdagochtenden
in de maand om met de
cliënten te kegelen. Sommigen roepen
op voorhand ‘dat kan ik niet meer’ en
dan is het des te leuker als je ziet dat
ze het wel degelijk kunnen! Ik vind dat
ik voor mijn vrijwilligerswerk veel
terugkrijg: gezellige avonden, blije
gezichten en veel waardering van de
leiding en de medewerkers van
Bloemhof. Ja, dat geeft me een goed
gevoel.’
Janny Knol: ‘Het is er altijd heel gezellig’
15

Feest bij Zorggroep Groningen!
16
Op zaterdag 8 september was Martini
Plaza in Groningen even omgedoopt
tot Zorggroep Groningen Plaza! Alle
medewerkers en vrijwilligers van de
Zorggroep waren uitgenodigd voor een
groots personeelsfeest. Het was de
eerste keer dat zij op zo’n informele
wijze kennis met elkaar konden
maken. Even ertussenuit en de
remmen los...
Zorggroep Groningen Magazine
verschijnt vier keer per jaar in een
oplage van 3.000 exemplaren.
Het Magazine wordt verspreid onder de
medewerkers, vrijwiligers, cliënten en
externe relaties van Zorggroep
Groningen.
Redactiecommissie
Anouk van Hemert
Jos van Alkemade
Tietsjannie Hamstra
Gerda Huisman
Paul de Roos
Redactie
Paul de Roos
Vormgeving
Wecke Design
Druk
Zalsman Grafische Bedrijven
Redactieadres
Zorggroep Groningen
Postbus 8047
9702 KA Groningen
050 – 535 41 00
zgm@zorggroepgroningen.nl
www.zorggroepgroningen.nl
OLOFON