pdf 8Mb

More documents

Recommendations

Info

Pastoraal Net als onze schoolreis loopt pastoraal ook naar zijn eindbestemming toe. De Reisgids is ons een schooljaar lang voorgegaan. Hij heeft onze leergierigheid gestimuleerd: ons met verwondering doen stilstaan bij het eigene van elke schooldag; ons laten proeven van zoveel deugddoende vriendschappen die onze speelplaats kleuren; ons solidariteitsgevoel met armoede dichtbij en veraf wakker gehouden… Doorheen deze schoolreis zijn we met z’n allen als leerling, leerkracht, opvoeder en directie weer een stukje méér mens geworden! 2 “Probeer vandaag wat gisteren niet kon en als het avond wordt zoek dan een plek om even achterom te zien of je het merkt of niet altijd sta je een stapje verder! Menswording groeit voetje voor voetje” Kris Gelaude Een nieuwe bestemming lonkt… Mogen we met dezelfde leergierigheid, verwondering, solidariteit en vriendschap de vakantiereis starten! MOVE en LEARN! CONTACT JUNI 2012 Leen Dillen
VISO wuift uit Diny Accou, de zachte kracht We zouden het doen. Samen spijbelen. Op een mooie zomerdag de school straal voorbijrijden richting zee. We hebben het niet gedaan. Kinderen van ’68, getemde rebellen. Het duurde negen jaar voor Diny, na een opleiding tot sociaal verpleegkundige, in de Delbekestraat terechtkwam. Ze startte haar carrière in De Zandberg in Varsenare. Daar werkte ze vier jaar als opvoedster bij jongeren in crisissituaties. Maar omdat alleen wonen op kot in Brugge niet echt haar ding was, kwam ze terug naar Roeselare, waar ze drie jaar werkte in het sociaal centrum. In een tijd waar over abortus en anticonceptie nog gefluisterd werd, begeleidde ze er meisjes bij ongewenste zwangerschap. Nog lange tijd daarna deed ze als vrijwilligster telefoonpermanentie om mensen te helpen met problemen rond zwangerschap en abortus. De smaak voor het onderwijs kwam er, toen ze twee jaar stagebegeleiding deed bij de laatstejaars verpleegkunde aan het H. Hartziekenhuis. Door een kronkel in de wetgeving viel die job weg, maar geen nood, het Sint-Lutgartinstituut haalde haar met trompetgeschal binnen en sinds 1 september 1982 is ze een vaste waarde Lieve Bruynooghe, inspirerende leerkracht talen en expressie Het einde van een schooljaar houdt altijd een afscheid in: afscheid van leerlingen uit het zesde en zevende jaar die de school verlaten, afscheid van een klasgroep als klasleraar, afscheid van een handboek… Soms zijn er ook collega’s die in juni de schoolpoorten achter zich sluiten en dan gaat dat niet zomaar voorbij. Zo iemand is Lieve Bruynooghe. Je zou niet zeggen dat zij al de leeftijd bereikt heeft, waarop ze een punt kan zetten achter haar schoolcarrière. Tijdens de Londenreizen waar ze jarenlang de gangmaker voor was, moest je in goeden doen zijn om haar te volgen. Ook bij Start-torun was ze bij de besten van de klas! Die gedrevenheid kenmerkt haar hele doen en laten. Tijdens de voorbije aardrijkskunde- in de Delbekestraat. De studierichting Kinderzorg was net uit de startblokken en ‘Thuis- en bejaardenzorg’ heette ‘Gezins- en sanitaire hulp’. Diny combineerde een jong gezin met lesgeven in een enthousiast team. Ze onderwees een waaier van vakken en probeerde haar leerlingen op stage het belang van de warme zorg voor Jeroentje in het kinderdagverblijf en Jerome in het rusthuis bij te brengen. Met zachte kracht kreeg ze de leerlingen waar ze wilde. Ze omschrijven haar als een “lieve, moederlijke leerkracht” , “altijd welgezind”, iemand “van wie ze veel uitleg kregen” en “bij wie ze heel veel geleerd hebben”. Zelf was ik een paar keer getuige van een bergenverzettende inzet voor een leerling die hulp nodig had en op een bijna onopvallende manier slaagde ze erin voor die leerlingen het verschil te maken. Precies daarom was ze ook graag titularis. Omdat je op die manier iets meer kunt zijn dan lesgever of stagebegeleider. Later werd Diny stagecoördinator. Luisteren, zoeken naar een oplossing en mensen steeds weer krediet geven, waren ook hier haar handelsmerk. In allerlei werkgroepen was ze een gewaardeerde medewerker. Jarenlang was ze lid van de campusraad en ze lag mee aan de basis van de buitenlandse stages. In Nederland, Finland, Zweden en Frank- excursie dit jaar waar ze 6STW mee hielp begeleiden, kreeg ze hierover trouwens nog een complimentje van een leerlinge. Lieve startte als leerkracht in het Sint- Vincentiusinstituut in Torhout, 100 m van haar ouderlijk huis, met vakken als Duits, psychologie, Nederlands en Engels. Een duizendpoot is ze altijd al geweest. Daar bleef ze tot eind schooljaar 1978- 1979. In de vakantie daarop werd ze gecontacteerd door Frans Wittouck, directeur van het Technisch Instituut H. Elisabeth. In september 1979 begon ze daar dan voor het eerst met de lessen Engels in het tso. De klassen werden in twee groepen gesplitst: de leerlingen die van Engels nog geen ‘cheese’ gegeten hadden en de instromers die wel al Engels kenden. Lieve heeft voornamelijk Nederlands en Engels gegeven in de derde graad Sociale en technische wetenschappen, met daarnaast een aantal uren in Schoonheidsverzorging en Techniek-wetenschappen, afhankelijk van het aantal klassen in STW. Ze stapte ook mee in het nieuwe project Integrale Opdrachten in het vijfde jaar. Gedurende vier tot vijf jaar combineerde Lieve haar job van leerkracht met de rijk hielp ze het pad effenen om VISOleerlingen de kans te geven er drie weken stage te lopen en in Roeselare coachte ze studenten uit Finland en Nederland. Dit gebeurde in het Engels en met de gentillesse die haar zo eigen is. Op 1 mei stopte ze haar beroepscarrière “met pijn in het hart”, zoals ze zelf zegt. Ze zal het contact met de collega’s heel hard missen: het geklets over akkefietjes, de plagerijtjes, de discussies, het delen van lief en leed. Wat er in de plaats komt, is nog een blanco blad. Veel fietsen, dat zeker. Af en toe een reisje in Europa. Misschien op bezoek bij de zoon in Afrika. Opruimen ook. En vrijwilligerswerk, misschien, waarschijnlijk, maar eerst wil ze rustig uitkijken en zich niet onmiddellijk engageren. In elk geval: zeeën van tijd voor haar man, de kinderen en voor de zussen en broers. Dat ze maar geniet, als ze maar één dag vrijhoudt volgend schooljaar. Dan spijbel ik en gaan we samen op een mooie zomerdag richting zee. Marijke Rebry functie van pedagogisch begeleider. In die periode doorkruiste ze Vlaanderen en kwam ze in tal van scholen op bezoek bij collega’s Nederlands. Daar deed ze heel wat ervaring op. Taal en cultuur zijn altijd Lieves stokpaardjes geweest. Niet alleen in de lessen ging haar volle aandacht naar die onderwerpen, maar ook daarbuiten was ze inspirerend voor de leerlingen. In het begin van haar carrière werkte ze met leerlingen en leerkrachten toneelvoorstellingen uit. CONTACT JUNI 2012 3
Page 1 and 2: V.u.: V. Vanoost, Polenplein 23, 88
Page 3: De vakantie lonkt Op het einde van
Page 7 and 8: Terugblik van twee mama’s Herinne
Page 9 and 10: gebrainstormd over allerlei voorwer
Page 11 and 12: Op reis naar het zuiden Terwijl men
Page 13 and 14: CONTACT JUNI 2012 11
Page 15 and 16: GOK, een verhaal zonder einde: 2011
Page 17 and 18: Laat van je horen! In het vak integ
Page 23 and 24: Talent in VISO Iedereen droomt, ied
Page 25 and 26: slaap (zacht)! Op vraag van onze ee
Page 27 and 28: Mathias Goethals, een keigoede turn
Page 29 and 30: 6 Gezondheids- en welzijnswetenscha
Page 31 and 32: 7 Haarstilist Maritska Braems oplei
Page 33 and 34: Wist je dat… - ‘Pimp your Pig!
Page 35 and 36: Kalender eerste trimester - info vo

pdf 8Mb

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?