September - Markenbinnen

Nieuwsbrief Markenbinnen September 2010 Nieuwsbrief Markenbinnen September 2010
camping out-fit), na het eerste potje werden de houdingen soepeler,
de gezichten ernstiger en kwam er een ware wedstrijdmentaliteit in de
mensen los. Eindelijk een strijd waar oud en jong, man en vrouw zich aan
elkaar kon meten. Echt heel erg leuk. Wist u dat het een oeroude regel
is dat als een team een partij verliest met 14-0 dit team de billen van de
dichtstbijzijnde kroeghouder moet kussen? Dit is ooit bedacht door een
hele lelijke Franse kroeghoudster die Fanny heette. Een dergelijke partij
heet dan ook een “fanny”. Wij Markenbinners houden wel van tradities.
Jaap haal dus maar gerust een stel hele hippe onderbroeken. Angelique,
Sonja en Annerie kwamen dit keer met de schrik vrij, maar het gaat vast
nog een keer gebeuren dat ze écht met 14-0 verliezen van de mannen!!!
Corine
MARKEN BINNEN - TRZCÍNSKO-ZDRÓJ
vice versa
Vroeg vertrokken wij met onze motorboot “Auke Meines” richting
Duitsland, nadat we met een groep gelijke boten een lang weekend
doorbrachten. Dit is zo onze jaarlijkse start en een heel gezellige
bijeenkomst.
Eerst doen we altijd Hindeloopen aan, de woonplaats van de naamgever
van onze boot. Deze man is jarenlang redder bij de KNRM geweest en
heeft de meeste reddingen op het IJselmeer op zijn naam staan. Daarbij
is hij ook nog een heel bijzonder mens, analfabeet, maar zeer intelligent.
Het is altijd weer een hartelijk weerzien en gedurende de dagen dat we
daar liggen, meestal 3, komt hij vaak met zijn rollator naar de boot en
vertelt alle nieuwtjes.
Hierna via Harlingen, Groningen, Delfzijl de Ems op. Hier nog getijde
water tot er na zo’n 40 kilometer de eerste sluis komt. Vervolgens
Dortmund Emskanaal dat praktisch noord-zuid loopt. Prachtige oevers
en alles zeer rustig. De volgende 13 sluizen, want we moeten wel
omhoog, gingen zeer voorspoedig. Van een echtpaar met motorboot
waar wij mee opvoeren, bleek de man een hotemetoot bij de Duitse
Rijkswaterstaat te zijn en hij had o.a. de sluiswachters een opvoedings
cursus gegeven. Dit resulteerde in snelle schuttingen en zelfs één keer
liet de sluiswachter zeker 10 minuten de vrachtvaart in de sluis wachten,
want wij kwamen er aan. Normaal is natuurlijk dat vrachtvaart altijd
voorrang heeft en we weten van mensen die wel eens 7 ! uur hebben
liggen wachten. Dit was op het Mittellandkanaal waar de scheepvaart
iets drukker is.
Dit Mittellandkanaal, wat tot de Elbe zo’n 300 kilometer lang is, is voor
de 2e wereldoorlog gegraven en loopt west-oost. Hier een gigantisch
aquaduct over de Elbe. Het varen hier is ook weer zeer prettig, want de
meeste schepen varen langzamer dan wij en hoeven we alleen maar af
en toe te passeren. Ook hier een aantal sluizen, waarvan de sluis even