De Kluizenaer - Bolderberg

DE KLUIS VAN BOLDERBERG
Na restauratie.
We schrijven 1673.
Bij de kasteelheer van Vogelsanck pleit Lambert Hoelen, geboren in Diepenbeek,
vermoedelijk woonachtig in Bolderberg? om een huisje te mogen bouwen naar beeld
en gelijkenis met het Heilig huisje van Loreto, in Italië. Hij is reeds tweemaal op
bedevaart geweest naar deze plek en zou dat huisje graag bouwen op de top van de
Bolderberg.
Hoewel baron Kniphausen niet erg geefachtig was, eerder pakachtig kwam dit niet zo
slecht uit. Het was al een tijdje hommeles met die rijke nonnen van Herckenrode, die
ook al de hele tijd de economisch rendabele heide van de Bolderberg trachten vast
te krijgen en die regelmatig voor de rechtbank van Vliermaal zaten te knabbelen aan
de goederen van Vogelsanck. Hij zou deze schenking? in een akte vastleggen, met
de nodige getuigen. Dat gebeurde ook zo. De grond bleef wel van hem, er ging
sowieso niets naar de kerk. Ge moet ook niet helemaal gek zijn.
Doorheen de eeuwen bleef dat stuk, door Lambert Hoelen gezet, tamelijk intact. De
kapel en de vierkante toren zijn wel vergroot en aangepast, maar nog origineel
inzake bouwmaterialen uit 1673. Meerdere malen werd de kluis grondig afgebroken,
meestal door geburen op het ogenblijk dat ze leeg stond.
Het moderne vandalisme ging grondiger te werk. Wat leegstaat is immers van
niemand en mag vernield worden. De huidige baron heeft nog getracht het tij te
keren, maar die strijd was hopeloos. De gemeente moest de kluis redden.
De gerenoveerde kluis is werkelijk een pareltje in het landschap van de Bolderberg.
Hoewel er nogal wat praktische fouten in zitten, wat toch niet zou mogen met een zo
kostelijke renovatie, zullen we geen spijkers gaan zoeken op laag water en best
tevreden zijn met deze mooie verwezenlijking van ons gemeentebestuur. We hebben
er veertig jaar naar gevraagd.
Een belangrijke voorwaarde is zeker dat bewoning verzekerd blijft en dat de kluis zo
snel mogelijk haar doel bereikt, n.l. het openstellen van de kapel.
4