Uitspraak rechtbank Rotterdam (Fotosessie.com).

Rechtspraak.nl - LJN: BW8407
25/06/12 12:21
passend. Vanwege de financiële situatie van eisers is de boete evenwel gematigd tot € 100.000,-
(matigingsfactor 10/35). Door het vervallen van de overtreding van artikel 8.8 van de Whc in
samenhang met artikel 6:193g, onder g van het BW heeft verweerder de boete verlaagd en
vastgesteld op € 83.000,-. Verweerder heeft geen verdere boeteverhogende of -verlagende
omstandigheden aanwezig geacht. Met uitzondering van overtreding II en III is de rechtbank van
oordeel dat verweerder de mate van ernst en de duur van de overtredingen toereikend heeft
gemotiveerd. Gelet op de door de Whc beoogde bescherming van consumentenbelangen en in het
licht van de omstandigheden waaronder de overtredingen zijn begaan, heeft verweerder de mate van
ernst van de overtredingen juist vastgesteld.
9.7 Zoals onder 8.7 is vastgesteld, dient de boete voor wat betreft de overtredingen van artikel 8.5
van de Whc (overtreding II en III) wegens het ontbreken van verwijtbaarheid te komen vervallen. Ten
aanzien van de mate waarin de totale boete verlaagd moet worden overweegt de rechtbank dat
verweerder voor overtreding II geen boete heeft opgelegd vanwege de nauwe verwevenheid met
overtreding IV. Voor overtreding III heeft verweerder voorafgaande aan de matiging de boete
vastgesteld op € 20.000,-. Uitgaande van de door verweerder gehanteerde matigingsfactor 10/35
betekent dit dat de totale boete met € 6.000,- verminderd moet worden. De rechtbank acht deze
vermindering passend en geboden.
9.8 Voor de overige overtredingen zijn de opgelegde boetes naar het oordeel van de rechtbank
passend en evenredig. Door de forse matiging van de boete heeft verweerder voldoende rekening
gehouden met de financiële situatie van eisers. Daarnaast heeft verweerder meerdere keren aan
eisers een betalingsregeling aangeboden waarvan zij geen gebruik hebben gemaakt. Ter zitting heeft
verweerder nogmaals aangeboden de financiële situatie van eisers te bezien, nadat eisers hadden
toegezegd om (alsnog) financiële stukken, voorzien van een accountantsverklaring, te kunnen
overleggen. De rechtbank heeft door middel van het schorsen van het onderzoek eisers daartoe in de
gelegenheid gesteld. Eisers hebben vervolgens wel financiële stukken ingestuurd, maar deze stukken
waren niet voorzien van een accountantsverklaring, zoals was toegezegd. De rechtbank is met
verweerder van oordeel dat de overgelegde stukken geen aanleiding geven tot verdere matiging.
Conclusie ten aanzien van het bestreden besluit
10. Uit het voorgaande volgt dat het beroep gegrond moet worden verklaard voor zover aan eisers
een boete is opgelegd voor overtreding II en III. Het bestreden besluit dient op deze punten te
worden vernietigd. De rechtbank zal in zoverre zelf in de zaak voorzien dat de hoogte van de
opgelegde boete wordt verminderd met € 6.000,- en vastgesteld op
€ 77.000,-, waarvan € 45.000,- wordt opgelegd aan [naam] en € 32.000,- aan Fotosessie.com B.V.
en [naam] gezamenlijk en waarvoor zij hoofdelijk aansprakelijk worden gesteld.
Termijnoverschrijding besluit op bezwaar
11.1 Eisers hebben in beroep aangevoerd dat verweerder de voor het nemen van het besluit op
bezwaar geldende beslistermijn heeft overschreden en dat zij verweerder hiervoor bij brief van 17
december 2010 in gebreke hebben gesteld.
11.2 Verweerder erkent de beslistermijn te hebben overschreden, maar bestrijdt dat hij hiervoor
door eisers in gebreke is gesteld, omdat de brief van 17 december 2010 volgens verweerder slechts
de vraag inhield wanneer eisers het besluit op bezwaar tegemoet konden zien.
11.3 Gelet op het bepaalde in artikel 6:2, in combinatie met artikel 4:17, eerste lid, artikel 4:18 en
artikel 4:19, eerste lid, van de Awb ziet de rechtbank zich gehouden in onderhavige procedure te
beoordelen of verweerder zich terecht op dit standpunt heeft gesteld.
11.4 Op grond van artikel 7:10, eerste lid, van de Awb moet verweerder binnen 12 weken beslissen
op het bezwaar, gerekend vanaf de dag waarop de termijn voor het indienen van het bezwaarschrift
is verstreken. De bezwaartermijn was verstreken op 25 februari 2010. Verweerder had daarom in
beginsel uiterlijk op 20 mei 2010 moeten beslissen. Nu verweerder heeft erkend dat de beslistermijn
is overschreden, ziet de rechtbank geen aanleiding om te onderzoeken of en zo ja, in hoeverre sprake
is van opschorting of verder uitstel van de termijn, als bedoeld in artikel 7:10, tweede en derde lid,
http://zoeken.rechtspraak.nl/Default.aspx
Pagina 8 van 10