Jaargang 2013, Week 24

precies welke tijd de duiven gevlogen hebben en in welke
volgorde ze binnengekomen zijn. Dit is tegenwoordig allemaal
geautomatiseerd." Wat moet je thuis doen als je zelf
duiven houdt? “Je moet natuurlijk de hokken goed schoonhouden
en de duiven moeten één à twee keer per dag trainen.
Dit houdt in dat je ze loslaat en dan roep je ze na een
uur, anderhalf uur weer terug. Dit moet je op vaste tijden
van de dag doen. Daar heeft mijn gezin altijd veel rekening
mee gehouden. Als duiven ’s morgens gelost zijn, kan het
gezin nergens heen. Ze moeten wachten tot de duiven weer
terug zijn. Mijn vrouw Annie heeft er altijd achter gestaan.
Als dit niet het geval was geweest, had ik deze sport nooit
kunnen beoefenen. Toen ik moest werken, constateerde
Annie de duiven, want dan kon ik niet altijd op tijd thuis
zijn. Ook toen mijn gezondheid het de laatste jaren een
beetje af liet weten, verzorgde Annie de duiven; ze liet ze
los en ging met de honden wandelen. Daarnaast kwam ze
ook nog eens twee keer per dag naar het ziekenhuis. Ik
neem mijn petje hiervoor af. Ze leeft met me mee en helpt
me zoveel ze kan.”
Enthousiast
Piet praat vol enthousiasme en we willen dan ook weten
wat er zo leuk aan de duivensport is. Hij vindt dit moeilijk
uit te leggen en zegt dat het vooral komt door het enthousiasme
van zijn vader. Die heeft hem al heel jong met het
duivenvirus ‘besmet’, zoals hij dit zelf noemt. Ze hebben
samen heel wat uren doorgebracht hiermee en Piet had
gehoopt dat één van zijn twee zoons de traditie ook voortgezet
had. “Onze Lion heeft als klein kind wel enkele jaren
zijn eigen duifjes verzorgd”, vertelt hij. “Maar toen hij wat
ouder werd, werden vrienden en andere hobby’s belangrijker
en stopte hij ermee. Onze andere zoon, Johan, heeft er
nooit interesse in gehad. Voor zijn eerste communie wilde
hij wel een duivenhok met duiven in plaats van een fiets,
maar toen hij zijn communie deed, bedacht hij zich en wilde
toch liever een fiets! Ik vind het toch wel heel jammer dat
geen van tweeën er interesse in heeft. Onze kleinzoon
Dylano en kleindochter Kelly hebben als klein kind wel even
interesse gehad, maar dat is nu ook helemaal over.” We vragen
of Piet nog een leuke anekdote heeft over vroeger. Piet
vertelt dat Annie vroeger bij hem thuis duiven vast heeft
moeten houden die gewond waren. Haar schoonvader moest
ze dan hechten. Dat vond ze niet altijd prettig, maar ze
deed het wel. Ook als hij later zelf gewonde duiven had, zat
Annie wel eens twee uur met een duif op schoot die gehecht
moest worden. “Oh, ik heb wel eens een poot van een duif
in het gips gezet”, vult Annie aan. "Het is helemaal goed
gekomen met hem. We hebben er later nog heel goede duiven
van gekregen die goed gepresteerd hebben.”
Honden
Piet heeft ook nog een tweede hobby. Hier is hij altijd
intensief mee bezig geweest. “Ik kocht ergens een jonge
hond uit het nest en een oud-collega vroeg of ik met hem
meeging naar de hondensport. Na twee keer was ik verkocht
en vanaf 1964 ben ik nu al lid bij politiehondenvereniging
Foto: Linda Fotografie
‘de Dresseur’. Mijn eerste hond heette Lex. Een jaar nadat ik
lid was geworden, leerde ik mijn vrouw kennen. Onze jongste
zoon, Lion, is al op heel jonge leeftijd met mij mee naar
de hondenvereniging gegaan en heeft zich ook altijd beziggehouden
met deze sport. Hij is nog secretaris geweest tot
ongeveer 2011, toen ik zelf voor langere tijd in het ziekenhuis
kwam te liggen. Vanaf die tijd is het bij hem ook een
stuk minder geworden. Misschien dat hij weer begint als we
binnenkort jonge honden hebben en hij er eentje gaat trainen.
Zelf zit ik volgend jaar al vijftig jaar bij de vereniging.
Ik ben er nog steeds bij betrokken, maar niet meer zo intensief
als het altijd geweest is, vanwege mijn gezondheid.
Fysiek is dit namelijk erg zwaar. In het verleden trok ik drie
à vier keer per week een pak aan, ik was met de training
bezig en hielp anderen. Vanaf 1978 zit ik al wel in het
bestuur. Vanaf 1978 tot 2002 was ik secretaris en vanaf
2002 tot op heden ben ik voorzitter.”
Heb je met de hondensport ook prijzen gewonnen? “Met
Bart heb ik in het kampioenschap van Nederland gestaan.
Verder ben ik kringkampioen geweest en ik heb met nationale
en internationale wedstrijden meegedaan. Wijd en zijd
ben ik toch wel bekend met mijn honden.” Hoe zie je de
toekomst? “De duivensport kan ik blijven doen. Bij de hondensport
hoop ik toch weer met een jonge hond te kunnen
gaan trainen. Een pak zal ik nooit meer aan kunnen trekken.
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: beide
sporten wil ik nog zo lang mogelijk blijven beoefenen.” Na
dit gezellige, interessante bezoek bedanken wij Piet en zijn
vrouw Annie voor de gastvrijheid en wensen hen nog lang
plezier met de beide hobby’s.
De Uitstraling 5