Johan Maurits van Nassau in Nederlands Brazilië

Dit gebied strekte zich verder
uit dan de huidige grenzen van
de staat Pernambuco in noordoost
Brazilië. Het was een van de eerste
streken of Capitanias (letterlijk:
kapiteinschap) van Brazilië, die
de Portugese kolonie in Amerika
welvaart bracht. Bijna de helft van
de Europese en van de gemengde
bevolking van Brazilië leefde daar;
dat waren zo’n dertigduizend
inwoners, op een totaal van ongeveer
zeventigduizend. In 1662 waren er
137 suikermolens in Pernambuco en
in de twee aangrenzende Capitanias:
Itamaracá en Paraíba. Naast suiker
had Pernambuco een aanzienlijke
productie van tabak, katoen en
brazielhout. Deze houtsoort
gaf Brazilië zijn naam en is tot
de dag van vandaag een belangrijk
exportproduct. Nog steeds is dit
2
hout in de muziekwereld bekend
onder de naam pernambucohout.
Het wordt gebruikt voor de fabricage
van vioolstokken voor beroemde
violisten. Vraag een violist van het
Concertgebouworkest maar van
welk hout zijn stok is gemaakt.
De hoofdstad van Pernambuco en
het centrum van de suikerproductie
was Olinda, een van de eerste steden
van Brazilië, gesticht in 1537.
Olinda was de rijkste en mooiste
van de Braziliaanse nederzettingen
met indrukwekkende kerken en
kloosters. De bevolking leefde daar,
volgens de beschrijvingen uit die
tijd, in grotere luxe en comfort dan
die van Lissabon. De Jezuïeten waren
bijzonder machtig. Ze wijdden zich
aan de opvoeding en bescherming
van de indiaanse volkeren. Ook