Radio Filharmonisch Orkest & Groot Omroepkoor - Vredenburg
Radio Filharmonisch Orkest & Groot Omroepkoor - Vredenburg
Radio Filharmonisch Orkest & Groot Omroepkoor - Vredenburg
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
serie:<br />
utrecht centraal<br />
tros klassiek<br />
avro klassiek<br />
premières<br />
muzikale meesterwerken<br />
brahms & utrecht<br />
tros vocaal<br />
1 februari 2013, 20.15 uur<br />
inleiding Thea Derks 19.30 uur<br />
<strong>Radio</strong> <strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong><br />
<strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
Jun Märkl dirigent<br />
Peter Schat De Hemel: twaalf symfonische variaties<br />
1935-2003 opus 37 (1990)<br />
PAUZE<br />
Peter Schat Weekend<br />
Arnold Schönberg Friede auf Erden opus 13,<br />
1874-1951 versie voor gemengd koor en orkes]t (1906-1911)<br />
Maurice Ravel Daphnis et Chloé, suite nr. 2 (1913)<br />
1875-1937 Lever du jour<br />
Pantomime<br />
Danse générale<br />
de concertseries van<br />
1 en 2<br />
februari
2 Live-uitzending<br />
De AVRO zendt dit<br />
concert vanuit <strong>Vredenburg</strong><br />
Leidsche Rijn live<br />
uit op <strong>Radio</strong> 4. Denkt u<br />
eraan dat uw mobiele<br />
telefoon uitstaat en dat<br />
uw horloge geen geluid<br />
kan maken? Dan kan<br />
iedereen in de zaal en bij<br />
de radio volop genieten<br />
van het concert.<br />
➜ WWW.RADIO4.NL<br />
Webcast<br />
Het concert wordt<br />
gewebcast en is live te<br />
zien en terug te zien<br />
via www.radio4.nl<br />
Drankje na afl oop<br />
Na het concert is er<br />
gelegenheid om een<br />
drankje te nuttigen.<br />
Documentaire Peter Schat<br />
➜ In de foyer van <strong>Vredenburg</strong> Leidsche Rijn worden<br />
fragmenten van een documentaire over Peter Schat<br />
vertoond, zo ook in <strong>Vredenburg</strong> Leeuwenbergh op<br />
zaterdag 2 februari.<br />
➜ Musicoloog Bas van Putten schrijft een biografi e<br />
over Peter Schat die uitkomt....<br />
➜ WWW.PETERSCHAT.NL<br />
Wilt u ook Vriend worden van het<br />
<strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong>?<br />
Lever dan uw formulier in, en deponeer deze in de<br />
gele brievenbus.<br />
CD-verkoop<br />
Het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
verkoopt CD’s in de pauze<br />
en na afl oop van het<br />
concert.
voortzetting<br />
Insomnio<br />
Valérie Guillorit mezzosopraan<br />
Ilonka Kolthof fl uit<br />
Eduardo Olloqui hobo<br />
Michel Marang klarinet<br />
Joeri de Vente hoorn<br />
Jeroen Schipper trompet<br />
Jan Bastiani trombone<br />
Sabien Canton harp<br />
Laura Sandee piano<br />
Juan Martinez percussie<br />
zaterdag 2 februari 2013, 20.00 uur<br />
<strong>Vredenburg</strong> Leeuwenbergh Utrecht<br />
i.s.m. Gaudeamus Muziekweek<br />
Tatiana Koleva percussie<br />
Mieko Kanno viool<br />
Siebe Visser altviool<br />
Charles Watt cello<br />
Presentatie Huib Ramaer<br />
Anton Webern Konzert für neun Instrumente, opus 24 (1934)<br />
1883 –1945 Etwas lebhaft<br />
Sehr langsam<br />
Sehr rasch<br />
Peter Schat Anathema, opus 19 voor piano solo (1969)<br />
1935 – 2003<br />
Peter Schat Hypothema, opus 20 voor blokfl uit en tape (1969)<br />
PAUZE<br />
Peter Schat Weekend<br />
Insomnio o.l.v. Ulrich Pöhl<br />
Arthur Jussen piano<br />
Lucas Jussen piano<br />
Erik Bosgraaf blokfl uit<br />
Jorrit Tamminga elektronica<br />
Peter Schat Inscripties, opus 6 voor piano (1959)<br />
Allegro con agilita<br />
Molto rubato<br />
Allegretto poco scherzando<br />
Entelechi II, opus 13 (1961)<br />
Scènes voor elf musici<br />
1 en 2<br />
februari<br />
➜ Dit concert wordt op genomen door de Concertzender. Uitzenddata: www.concertzender.nl<br />
➜ Voor biografi eën van de uitvoerenden, zie pagina xx.<br />
3
4 vrijdag 1 februari 2013, 20.15 uur<br />
De Hemel van Schat<br />
“Kunstbeleid, het woord alleen al.<br />
Met de klank van namaak, hulpstuk,<br />
prothese. Kunstbeleid als kunstgebit:<br />
om cultuur mee te happen en snappen.<br />
Sabbelen op oude koek. Maar ook:<br />
de suggestie van maakbaarheid. Alsof<br />
kunst maakbaar zou zijn, vatbaar voor<br />
beleid, onderwerp van politieke wil.<br />
Allemaal illusies. Niets van wat leeft is<br />
maakbaar, men kan de kunst niet willen.<br />
Kunst ontstaat, groeit, – zij wordt<br />
geboren, niet gemaakt. Onvoorspelbaar<br />
is de muze, onhanteerbaar. Goddelijk<br />
is zij, dat wil zeggen: onsterfelijk<br />
en zonder meesters boven zich.<br />
“Kunstbeleid,<br />
het woord alleen al. Met<br />
de klank van namaak,<br />
hulpstuk, prothese.<br />
Kunstbeleid als kunstgebit:<br />
om cultuur mee<br />
te happen en snappen.<br />
Sabbelen op oude koek."<br />
Niemand kan haar in het gelaat zien,<br />
geen sterveling heeft ooit kunnen zeggen<br />
wat kunst precies is, noch ooit de<br />
vinger kunnen leggen op schoonheid,<br />
goedheid of waarheid.”<br />
Als een ware visionair schreef Peter<br />
Schat deze tekst op 4 juli 1987 in NRC<br />
Handelsblad. Want hij heeft gelijk.<br />
Juist in deze tijd. Kunst, muziek, is<br />
ongrijpbaar, en ook al worden er kranen<br />
dichtgedraaid en hele orkesten<br />
opgeheven, de muze ontwikkelt zich<br />
langs vele onverwachte wegen.<br />
Mede daarom schiep Peter Schat De<br />
Hemel. “La Mer bestond al, evenals Das<br />
Lied von der Erde. Tijd voor De Hemel,<br />
dacht ik”, is een veelgeciteerde uitspraak<br />
van de componist. Een gekscherend<br />
bagatelliseren van zijn hogere<br />
drijfveren. En ook weer niet.<br />
Want de werken die hij noemde zijn<br />
net als Friede auf Erde en Daphnis et<br />
Chloé die De Hemel vandaag vergezellen<br />
visionaire stukken die meer willen<br />
zijn en meer zijn dan louter ‘vermaak’.<br />
Zoals Arnold Schönberg in Friede<br />
auf Erde de wereldvrede bezingt en<br />
Ravel de zon onnavolgbaar laat opkomen,<br />
zo beschrijft Schat een volledige<br />
cyclus van de zon in zijn ‘twaalf sym-
Peter Schat in 1969<br />
fonische variaties’, zoals de ondertitel<br />
van zijn opus 37 luidt. De inspiratie<br />
voor het werk vormde een doorwaakt<br />
verblijf van vierentwintig uur op het<br />
oceaanstrand van Ohiwa in Nieuw Zeeland<br />
in oktober 1989. Maar dat is niet<br />
alles: De Hemel is ook een magistraal<br />
klinkend pleidooi voor het eigen compositiesysteem<br />
van Schat, of beter nog,<br />
zijn eigen ‘tonicaliteitsleer’. Het voert<br />
te ver om er uitgebreid op in te gaan,<br />
maar met zijn systeem van de Toonklok<br />
– gebaseerd op twaalf uren die<br />
twaalf drieklanksvormen vertegenwoordigen<br />
– wist Schat het complete<br />
panorama van chromatiek, atonaliteit<br />
en tonaliteit in één systeem te vatten.<br />
En in De Hemel slaagt Schat er in alle<br />
twaalf uren systematisch een plek te<br />
geven zonder dat het werk geconstrueerd<br />
overkomt. De kracht van De Hemel<br />
zit in de ritmische souplesse en de melodische<br />
rijkdom. De twaalf variaties<br />
worden bijeen gehouden door een<br />
herkenbaar thema dat pas in de derde<br />
variatie als zodanig verschijnt. De Hemel<br />
begint daarom aldus Schat als ‘variaties<br />
op zoek naar een thema.’ De<br />
Hemel, voltooid in 1990, is opgedragen<br />
aan ‘de martelaren op het Plein van<br />
de Hemelse Vrede’ in Peking. De burgerrechtendemonstratie<br />
in juni 1989<br />
die door de communistische machthebbers<br />
bruut werd neergeslagen is<br />
het onderwerp van de tiende en elfde<br />
variatie. Daar gaat de aandacht, behalve<br />
naar de zon die gestaag zijn cyclus<br />
voltooit, naar de oprukkende<br />
tanks, de student die in zijn eentje de<br />
tanks tot stoppen dwingt, het bruut<br />
schoonvegen van het plein en de<br />
rouwstoet voor een van de slachtoffers.<br />
Want Peter Schat mocht dan een<br />
visionair zijn, maatschappelijk betrokken<br />
en politiek bewogen was hij<br />
zeker ook.<br />
5
6<br />
Vrede op aarde<br />
De zoektocht van Peter Schat naar een<br />
voor hem hanteerbaar toon- en<br />
compositiesysteem, begon al snel na<br />
zijn opleiding. Schat kreeg in de studiebanken<br />
direct te maken met het naoorlogse<br />
serialisme, dat weer de uiterste<br />
consequentie trok uit het toonsysteem<br />
van Arnold Schönberg dat de<br />
klassieke tonaliteit in wezen ophief:<br />
de twaalftoonstechniek. Schönberg<br />
formuleerde deze techniek pas in 1923<br />
en was daarvoor zelf opgeleid in de<br />
traditie van de negentiende-eeuwse<br />
romantiek. Die romantiek plus de<br />
zoektocht naar nieuwe uitdrukkingsvormen<br />
vinden we terug in een ambitieuze<br />
vredeshymne die Schönberg in<br />
eerste instantie in 1907 schreef voor<br />
koor a capella, Friede auf Erde. Het werk<br />
gaf vele intonatieproblemen voor een<br />
gemiddeld koor in die dagen en de<br />
uiteindelijke première vond pas in<br />
1911 plaats onder leiding van Franz<br />
Schreker in een versie waarin strijkers,<br />
dubbel bezet hout en twee hoorns het<br />
koor ondersteunen. “Heb je je koorwerk<br />
ooit werkelijk gehoord”, schreef<br />
Anton Webern in 1928 aan Schönberg.<br />
“Weet je wel hoe prachtig het is?<br />
Zonder enig precedent! Wat een klank!<br />
Werkelijk opwindend.” Schönberg<br />
deelde het enthousiasme van Webern<br />
toen al lang niet meer. Hij schreef het<br />
werk op een gedicht van de Zwitser<br />
Conrad Ferdinand Meyer (1828-1898),<br />
die zich weer baseerde op het tweede<br />
hoofdstuk uit het Lucas-evangelie. In<br />
1923 schreef Schönberg aan dirigent<br />
Hermann Scherchen dat het werk ‘een<br />
Arnold Schönberg<br />
illusie’ was. “Een illusie voor gemengd<br />
koor, weet ik vandaag de dag. Toen ik<br />
het componeerde, geloofde ik nog dat<br />
pure harmonie bereikbaar was voor<br />
de mensheid.”<br />
Nu blijft Frieden auf Erde voor Schönberg<br />
een onbereikbaar ideaal. Een<br />
ideaal dat hij samenvatte in tien<br />
naadloos in elkaar overgaande secties<br />
waarin consonant en dissonant, homofoon<br />
en complex meerstemmig naast<br />
elkaar staan als de ‘ideale situatie’ en<br />
de ‘actuele onrust’ in de wereld. Dit<br />
laatste min of meer tonale werk van<br />
Schönberg lijkt als een achtbaan door<br />
de westerse koorhistorie te reizen.<br />
Renaissance-achtige klanken, opwindende<br />
meerkorigheid, romantische<br />
warmte en scherpe twintigste-eeuwse<br />
dissonanten gaan naadloos in elkaar<br />
over en vormen tezamen een boeiende<br />
klanksculptuur.
Daphnis et Chloé<br />
Waar Peter Schat de meest complete<br />
cyclus van de zon componeerde, schreef<br />
Maurice Ravel met voorsprong de<br />
mooiste muzikale zonsopkomst in de<br />
muziekhistorie. Zijn ballet Daphnis et<br />
Chloé begint met een ontwakend orkest<br />
dat de dageraad verbeeldt met een boog<br />
van zacht murmelende bijna-stilte tot<br />
een stralende explosie.<br />
Ravel had er ook balletgeschiedenis<br />
mee kunnen schrijven: hij kreeg al in<br />
1909 de opdracht de revolutionaire<br />
dansplannen van Mikhail Fokine en de<br />
Ballets Russes van muziek te voorzien.<br />
Het werd een moeizame samenwerking.<br />
Ravel, perfectionist van de eerste orde,<br />
werkte niet snel, vooral niet als het op<br />
orkestreren aankwam. Terwijl het hele<br />
script voor Daphnis et Chloé en de pianoversie<br />
al in 1910 klaar lagen, duurde<br />
het nog tot 1912 eer de orkestratie gereed<br />
was. In de tussentijd ging de zeven<br />
jaar jongere Igor Stravinsky met de eer<br />
strijken om als componist aan de wieg<br />
van een balletrevolutie te staan. Zowel<br />
de Vuurvogel en Petroesjka gingen<br />
Daphnis et Chloé voor, en hoewel Ravel<br />
wel bijdroeg met orkestraties van Ma<br />
mère l’oye en Valses nobles et sentimentales<br />
eer zijn speciaal voor het ballet geschreven<br />
partituur in première kon<br />
gaan, zou hij zich nooit werkelijk<br />
profi leren als balletcomponist.<br />
Dat lag aan Ravel zelf. Het eenvoudige<br />
oud-Griekse sprookje over twee kinderen<br />
die achtergelaten zijn op het eiland<br />
Lesbos, verliefd worden, uit elkaar<br />
worden gerukt omdat Chloé ontvoerd<br />
wordt door piraten en liefdevol<br />
worden herenigd door tussenkomst<br />
van de god Pan, leek het perfecte voertuig<br />
om de op oud-Griekse plaatjes<br />
gebaseerde ideeën over de moderne<br />
dans in praktijk te brengen. Ravel<br />
ging echter zijn eigen gang en zag een<br />
“choreografi sche symfonie in drie delen”<br />
voor zich. Hij wilde “een eindeloos<br />
muzikaal fresco componeren<br />
waarin niet zozeer het archaïsche een<br />
rol speelde, als wel het Griekenland<br />
van mijn dromen.”<br />
Waar Peter Schat de meest complete cyclus van de zon componeerde,<br />
schreef Maurice Ravel met voorsprong de mooiste<br />
muzikale zonsopkomst in de muziekhistorie. Zijn ballet<br />
Daphnis et Chloé begint met een ontwakend orkest dat de<br />
dageraad verbeeldt met een boog van zacht murmelende bij-<br />
Sven-David Sandström<br />
na-stilte tot een stralende explosie.<br />
7
8<br />
Maurice Ravel<br />
In 1911 kwam Ravel voorzichtig met<br />
materiaal naar buiten dat uitvoerbaar<br />
was, een suite gebaseerd op delen uit<br />
het ballet. Deze Eerste suite beleefde<br />
een succesvolle uitvoering, en geïnspireerd<br />
voltooide de componist twee<br />
weken later het volledige ballet.<br />
Daphnis et Chloé ging uiteindelijk op<br />
8 juni 1912 in première in het Théâtre<br />
du Châtelet, met Nijinsky als Daphnis<br />
en Tamara Karsavina als Chloé. Pierre<br />
Monteux was verantwoordelijk voor<br />
de gang van zaken in de orkestbak.<br />
Hoewel Ravel vanwege de algehele<br />
samenhang een groot voorstander was<br />
van uitvoeringen van het complete<br />
werk, destilleerde hij in 1913 uit het<br />
materiaal nog een Tweede suite. Mede<br />
dankzij deze suites werd Daphnis et<br />
Chloé een van Ravels bekendste werken.<br />
Paul Janssen
gezongen teksten<br />
Arnold Schönberg - Friede auf Erden opus 13<br />
Tekst van Conrad Ferdinand Meyer<br />
Da die Hirten ihre Herde ließen und<br />
des Engels Worte<br />
Trugen durch die niedre Pforte<br />
Zu der Mutter und dem Kind,<br />
Fuhr das himmlische Gesind<br />
Fort im Sternenraum zu singen,<br />
Fuhr der Himmel fort zu klingen:<br />
»Friede, Friede auf der Erde!«<br />
Seit die Engel so geraten,<br />
O wie viele blut’ge Taten<br />
Hat der Streit auf wildem Pferde,<br />
Der Geharnischte vollbracht!<br />
In wie mancher heil’gen Nacht<br />
Sang der Chor der Geister zagend,<br />
Dringlich, fl ehend, leis verklagend:<br />
»Friede, Friede auf der Erde!«<br />
Doch es ist ein ew’ger Glaube,<br />
Daß der Schwache nicht zum Raube<br />
Jeder frechen Mordgebärde<br />
Werde fallen alle Zeit.<br />
Etwas wie Gerechtigkeit<br />
Webt und wirkt in Mord und Grauen,<br />
Und ein Reich will sich erbauen,<br />
Das den Frieden sucht der Erde.<br />
Mählich wird es sich gestalten,<br />
Seines heil’gen Amtes walten,<br />
Waffen schmieden ohne Fährde,<br />
Flammenschwerter für das Recht,<br />
Und ein königlich Geschlecht<br />
Wird erblühn mit starken Söhnen,<br />
Dessen helle Tuben dröhnen:<br />
»Friede, Friede auf der Erde!«<br />
9
10 uitvoerenden vrijdag 1 februari<br />
Jun Märkl, dirigent<br />
Jun Märkl was tussen 2005 en 2011<br />
muzikaal leider van het Orchestre<br />
National de Lyon, en tegelijkertijd chefdirigent<br />
en artistiek leider van het MDR<br />
Leipzig <strong>Radio</strong> Symphonieorchester tot<br />
2012. Met het orkest uit Lyon trad hij<br />
veel elders op, in Wenen en Parijs, en<br />
maakte hij een tournee naar Japan. Ook<br />
met het Leipzigse orkest maakte hij<br />
reizen naar het buitenland. Märkl was<br />
lang gastdirigent bij vooraanstaande<br />
Duitse orkesten als de Münchener<br />
Philharmoniker en het <strong>Radio</strong> Sinfonie<br />
Orchester Berlin. Eerder dirigeerde hij<br />
het Orchestre de Paris, het Orchestre<br />
Philharmonique de <strong>Radio</strong> France, en<br />
orkesten als het <strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong><br />
van Helsinki, het Deens <strong>Radio</strong> <strong>Orkest</strong>,<br />
het English Chamber Orchestra, City of<br />
Birmingham Symphony, Royal Scottish<br />
National Orchestra, het Rotterdams en<br />
Nederlands Philharmonisch <strong>Orkest</strong>, en<br />
het <strong>Radio</strong> <strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong> in het<br />
Amsterdamse Concertgebouw.<br />
Tussen 2001 en 2004 dirigeerde hij de<br />
allereerste uitvoering van Wagners<br />
Ring in Japan, een cyclus die hij eerder<br />
leidde aan de Deutsche Oper. Met de<br />
Semperoper Dresden ging Jun Märkl<br />
in 2007 naar Japan met Wagners Tannhäuser.<br />
Zijn debuut als operadirigent<br />
Jun Märkl<br />
bij het Royal Opera House maakte hij<br />
in 1996 met Götterdämmerung en aan<br />
de Metropolitan Opera met Il trovatore<br />
in 1998. In de Verenigde Staten stond<br />
Märkl op de bok van orkesten in<br />
Philadelphia, Boston, Chicago, Minnesota,<br />
St. Louis, Baltimore, Montreal,<br />
Toronto, Seattle, Atlanta en Dallas.<br />
Jun Märkl werd geboren in München<br />
als zoon van een gerenommeerde<br />
Duitse concertmeester en een Japanse<br />
concertpianiste. Hij studeerde viool,<br />
piano en directie aan de Musikhochschule<br />
in Hannover, en vervolgens<br />
directie bij Sergiu Celibidache in<br />
München en Gustav Meier in Michigan.<br />
In 1986 won hij de directiewedstrijd<br />
van de Deutsche Musikrat en een jaar<br />
later een studiebeurs van het Boston<br />
Symphony Orchestra om in Tanglewood<br />
te studeren bij Leonard Bernstein<br />
en Seiji Ozawa. Spoedig daarna<br />
had hij een reeks directieprojecten bij<br />
Europese operahuizen, en zijn eerste<br />
vaste post bij het Staatstheater in<br />
Saarbrücken (1991-94) en het Mannheim<br />
Nationaltheater (1994-2000).
<strong>Radio</strong> <strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong><br />
Het <strong>Radio</strong> <strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong> (RFO)<br />
werd in 1945 opgericht door Albert<br />
van Raalte. Het orkest werd nadien<br />
geleid door achtereenvolgens Paul van<br />
Kempen, Bernard Haitink, Jean<br />
Fournet, Willem van Otterloo, Hans<br />
Vonk, Sergiu Comissiona, Edo de<br />
Waart en Jaap van Zweden. In het<br />
seizoen 2012-2013 treedt Markus Stenz<br />
aan als chef-dirigent. De Amerikaanse<br />
dirigent James Gaffi gan is vaste<br />
gastdirigent sinds het seizoen 2011-12.<br />
Het RFO werkte samen met befaamde<br />
gastdirigenten als Leopold Stokowski,<br />
Kirill Kondrasjin, Antal Doráti,<br />
Riccardo Muti, Kurt Masur, Mariss<br />
Jansons, Michael Tilson Thomas,<br />
Gennady Rozhdestvensky en Valery<br />
Gergiev. Het orkest speelde de (Nederlandse)<br />
premières van werken van<br />
onder anderen Messiaen, Berio,<br />
Boulez, Henze, Carter, Adams, Birtwistle,<br />
Adès, Janáček, De Raaff, Oestvolskaja,<br />
Verbey, Vriend en Rijnvos.<br />
Het RFO levert belangrijke bijdragen<br />
aan de NTR ZaterdagMatinee en Het<br />
Zondagochtend Concert in het Amsterdamse<br />
Concertgebouw, en De Vrijdag<br />
van <strong>Vredenburg</strong> te Utrecht. Het RFO<br />
onderscheidt zich door bijzonder<br />
geprogrammeerde symfonische<br />
concerten en concertante opera-uitvoeringen.<br />
Eerste uitvoeringen in<br />
Nederland en wereldpremières zijn<br />
daarbij regelmatig aan de orde.<br />
Naast de concerten in de omroepseries<br />
was het RFO te horen op het Festival<br />
Musica 2008 in Straatsburg onder<br />
leiding van Reinbert de Leeuw, op het<br />
Sun Festival 2009, tijdens concertreizen<br />
naar <strong>Groot</strong>-Brittannië, Duitsland<br />
en Oostenrijk onder leiding van Jaap<br />
van Zweden, in de Keulse Philharmonie<br />
en de Royal Albert Hall tijdens de<br />
BBC Proms 2011.<br />
Het <strong>Radio</strong> <strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong> heeft<br />
een indrukwekkende plaat- en<br />
cd-catalogus opgebouwd. Op verschillende<br />
labels verschenen vanaf de<br />
jaren ’70 legendarische grammofoonplaten<br />
met dirigenten als Leopold<br />
Stokowski en Antal Doráti. Onder<br />
leiding van Jean Fournet werd een<br />
serie cd’s gerealiseerd met Frans<br />
repertoire. Opnamen van onder meer<br />
de complete symfonieën van Mahler<br />
onder leiding van Edo de Waart<br />
verschenen op cd, alsook een unieke<br />
Wagner-box en de complete orkestwerken<br />
van Rachmaninov. Cd’s met<br />
werken van hedendaagse componisten<br />
als Jonathan Harvey, Klas Torstensson<br />
en Jan van Vlijmen werden<br />
onderscheiden met prijzen en<br />
eervolle vermeldingen. Onder leiding<br />
van Mark Wigglesworth wordt al<br />
enige jaren gewerkt aan de opname<br />
van een Sjostakovitsj-serie en onder<br />
leiding van Jaap van Zweden aan die<br />
van de symfonieën van Bruckner.<br />
Lovend ontvangen opnamen, gemaakt<br />
tijdens de NTR ZaterdagMatinee,<br />
van Wagners Lohengrin en Die<br />
Meistersinger von Nürnberg werden in<br />
het seizoen 2010-2011 gevolgd door<br />
de live-registratie van Parsifal, die is<br />
onderscheiden met de Edison Klassiek<br />
2012 in de categorie Opera.<br />
➜ WWW.RADIOFILHARMONISCHORKEST.NL<br />
11
12<br />
<strong>Radio</strong> <strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong><br />
BESCHERMHEER<br />
Bernard Haitink<br />
CHEF-DIRIGENT<br />
Markus Stenz<br />
HONORARY CHIEF<br />
CONDUCTOR<br />
Jaap van Zweden<br />
EREDIRIGENT<br />
Edo de Waart<br />
VASTE GASTDIRIGENT<br />
James Gaffi gan<br />
EERSTE VIOOL<br />
volgt
<strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
Het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong> is met 74<br />
vocalisten het grootste professionele<br />
koor van Nederland. Sinds de oprichting<br />
in 1946 voert het koor een breed<br />
repertoire, uiteenlopend van barok tot<br />
en met eigentijdse muziek. Voor de<br />
uitvoering van dit repertoire werkt<br />
het koor in wisselende bezettingen,<br />
afhankelijk van het werk en de wens<br />
van de dirigent. Het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
werkte samen met gastdirigenten als<br />
Marcus Creed, Peter Dijkstra, Stefan<br />
Parkman en Kaspars Putniņˇs, met oudemuziekspecialisten<br />
als Frans Brüggen,<br />
Philippe Herreweghe, Nikolaus Harnoncourt<br />
en Ton Koopman, en in het grote<br />
koor-symfonische repertoire met onder<br />
anderen Jaap van Zweden, Riccardo<br />
Chailly, Peter Eötvös, Sir Simon Rattle<br />
en Mariss Jansons. Het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
treedt veelal op met het <strong>Radio</strong><br />
<strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong> en de <strong>Radio</strong><br />
Kamer Filharmonie in de series van de<br />
publieke omroep, en wordt daarnaast<br />
geregeld uitgenodigd door het Konink-<br />
<strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
lijk Concertgebouworkest, het Rotterdams<br />
Philharmonisch <strong>Orkest</strong> en de<br />
Berliner Philharmoniker. Vanaf de<br />
jaren ‘80 is het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
geregeld te gast in de NTR Zaterdag-<br />
Matinee in het Amsterdamse Concertgebouw.<br />
In deze concerten voerde het<br />
koor wereldpremières uit en werken<br />
van hedendaagse componisten als<br />
Ligeti, Boulez, Birtwistle, Kagel, Reich,<br />
Wagemans, Adès en Adams.<br />
Op cd’s schittert het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
in een breed repertoire met opnamen<br />
van onder meer Keuris, MacMillan,<br />
Mahler, Poulenc, Rossini en Wagner.<br />
De eerste offi ciële chef-dirigent van<br />
het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong> was Kenneth<br />
Montgomery. Na hem waren respectievelijk<br />
Robin Gritton, Martin Wright,<br />
Simon Halsey en Celso Antunes<br />
chef-dirigent van het koor. Vanaf het<br />
seizoen 2012-2013 is Gijs Leenaars<br />
chef-dirigent. Michael Gläser is vaste<br />
gastdirigent van het koor sinds<br />
september 2010.<br />
➜ WWW.GROOTOMROEPKOOR.NL<br />
HANS VAN DER WOERD<br />
13
14<br />
<strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
CHEF-DIRIGENT<br />
Gijs Leenaars<br />
VASTE GASTDIRIGENT<br />
Michael Gläser<br />
SOPRANEN<br />
volgt
uitvoerenden zaterdag 2 februari<br />
Insomnio<br />
Insomnio, opgericht in 1997, bestaat<br />
uit een internationale groep enthousiaste<br />
musici. Het ensemble vertolkt<br />
hedendaagse muziek, waarbij<br />
twintigste- en eenentwintigste-eeuws<br />
repertoire wordt gecombineerd met<br />
werk van jonge, veelbelovende componisten.<br />
Het ensemble wordt door de<br />
internationale pers geroemd vanwege<br />
het virtuoze, aanstekelijke musiceren.<br />
In 2007 werd Insomnio aangesteld als<br />
ensemble-in-residence van de International<br />
Society for Contemporary<br />
Music. Inmiddels heeft het een stevige<br />
plaats verworven in Nederland. Het<br />
ensemble had sinds 2008 enkele jaren<br />
een eigen serie in <strong>Vredenburg</strong> Leeuwenbergh.<br />
Insomnio is mede-oprichter van<br />
Muziekhuis Utrecht, een samenwerkings<br />
verband van Utrechtse ensembles<br />
voor actuele muziek. Sinds de<br />
oprichting staat het ensemble onder<br />
artistieke leiding van Ulrich Pöhl en<br />
Idske Bakker. In het najaar van 2011<br />
speelde het ensemble de live-muziek<br />
bij drie Vinni Puh-fi lms in het kader<br />
van het Weinberg Festival van<br />
<strong>Vredenburg</strong>.<br />
➜ WWW.INSOMNIO.NL<br />
Ulrich Pöhl<br />
De Duitse dirigent Ulrich Pöhl studeerde<br />
in zijn schooljaren slagwerk<br />
aan de Detmolder Musikhochschule<br />
en werd in 1994 Bundespreisträger<br />
van de wedstrijd ‘Jugend musiziert’.<br />
Hij zette zijn studie voort aan het<br />
conservatorium van Amsterdam in de<br />
vakken slagwerk en directie. Tot zijn<br />
leermeesters en inspirators behoren<br />
Michel Tabachnik en Zsolt Nagy.<br />
Ulrich Pöhl was onder anderen prijswinnaar<br />
van de Vriendenkranswedstrijd<br />
van het Amsterdamse<br />
Concertgebouw en kreeg de inter -<br />
nationale Zyldjian Award voor zijn<br />
inzet voor hedendaagse muziek. Hij<br />
studeerde aan de universiteit van San<br />
Diego, en in Brussel, Parijs en Dakar.<br />
Sinds 1997 is hij artistiek leider en<br />
sinds 2005 chef-dirigent van Insomnio.<br />
Hij dirigeert jaarlijks in Nederland en<br />
elders in Europa, in Zuid-Afrika,<br />
Indonesië, China en de VS. Zijn<br />
debuut-cd met Insomnio ontving de<br />
‘Preis der deutschen Schallplattenkritik’.<br />
Ulrich Pöhl is docent aan de<br />
Staatliche Hochschule für Musik in<br />
Trossingen.<br />
xx<br />
15
Valérie Guillorit<br />
16 op de dag van release al de gouden<br />
Nog tijdens haar studie egyptologie<br />
begint Valérie Guillorit haar vioolstudie<br />
aan het Conservatorium van<br />
Montpellier. Nadat zij die heeft afgesloten<br />
met een premier prix wijdt<br />
zij zich volledig aan haar zangstudie.<br />
Zij studeert af aan het Conservatorium<br />
van Amsterdam bij Margreet Honig en<br />
volgt lessen en masterclasses bij o.a.<br />
Elly Ameling, Udo Reinemann, Carolyn<br />
Watkinson en Thomas Hampson. In<br />
1997 wint zij de Vriendenkrans van<br />
het Concertgebouw. Zij heeft in<br />
diverse opera’s, oratoria en missen<br />
gezongen. Valérie Guillorit is als<br />
hoofdvakdocent zang verbonden aan<br />
het Conservatorium van Amsterdam.<br />
Lucas & Arthur Jussen<br />
Lucas en Arthur Jussen hebben een<br />
speciale band met <strong>Vredenburg</strong>. In 2006<br />
speelden ze in Utrecht samen Mozarts<br />
Concert voor twee piano’s met de <strong>Radio</strong><br />
Kamer Filharmonie onder leiding van<br />
Jaap van Zweden, de start van hun gezamenlijke<br />
optredens in grote zalen.<br />
En ook in het seizoen 2010-2011 waren<br />
ze in <strong>Vredenburg</strong> te horen met een<br />
Beethoven-programma. In hetzelfde<br />
seizoen speelde Lucas Jussen voor het<br />
eerst het Tweede Pianoconcert van Rachmaninov.<br />
Hoewel ze nog regelmatig samen optreden<br />
of cd-projecten ter hand<br />
nemen, geven ze ieder steeds meer<br />
ruimte aan een solocarrière. In 2011<br />
ontvingen de broers de Edison Luister<br />
Publieksprijs voor hun debuutalbum<br />
Beethoven Piano Sonatas, een album dat<br />
status kreeg en kort daarop platina.<br />
Lucas en Arthur studeren momenteel<br />
bij Ton Hartsuiker (twintigste-eeuwse<br />
muziek) en Jan Wijn. Nog regelmatig<br />
gaan ze naar het buitenland om lessen<br />
te nemen bij Maria João Pires. Intussen<br />
volgt Lucas ook lessen bij Menahem<br />
Pressler in de VS.<br />
➜ WWW.ARTHURJUSSEN.NL<br />
Erik Bosgraaf<br />
Erik Bosgraaf studeerde blokfl uit aan<br />
het Conservatorium van Amsterdam<br />
en musicologie aan de Universiteit<br />
van Utrecht. In 2007 bracht hij met<br />
Thiemo Wind een 3-cd-box uit met<br />
muziek van de Nederlandse componist<br />
Jacob van Eyck. Met zijn ensemble<br />
Cordevento gaf hij barokconcerten en<br />
nam hij cd’s op met muziek van Vivaldi<br />
en Bach. Hij werkte o.a. samen met het<br />
Dallas Symphony Orchestra, Nederlands<br />
Kamerorkest, Residentie <strong>Orkest</strong> en het<br />
Noord-Nederlands <strong>Orkest</strong>. Geïmproviseerde<br />
muziek bracht Erik Bosgraaf<br />
met o.a. rockband Echos Minor, saxofonist<br />
Yuri Honing en DIG d’DIZ. Er<br />
zijn tientallen werken voor hem geschreven,<br />
veelal met elektronica of<br />
multi-media en hij werkte samen met<br />
componisten als Pierre Boulez, Willem<br />
Jeths, Ji-Youn Kang en Matijs de Roo.<br />
Erik Bosgraaf is als docent verbonden<br />
aan het Conservatorium van Amsterdam.<br />
➜ WWW.ERIKBOSGRAAF.COM
Jorrit Tamminga<br />
Jorrit Tamminga (1973) studeerde<br />
Muziek & Technologie aan de HKU en<br />
Sonologie aan het Koninklijk<br />
Conservatorium van Den Haag. Zijn<br />
muziekstukken worden uitgevoerd op<br />
diverse locaties (concertzalen, kerken,<br />
torens, fabrieken, etc.) in binnen- en<br />
buitenland. Hij componeerde voor<br />
diverse ensembles, zoals het Rosa<br />
Ensemble, Ensemble Gending en het<br />
Zephyr Quartet. In 2007 heeft hij een<br />
elektronische compositie geschreven<br />
voor blokfl uitist Erik Bosgraaf. In 2010<br />
componeerde hij de muziek voor Jane,<br />
een multimedia theaterspektakel.<br />
Samen met Veenfabriek, Muziektheater<br />
Transparant en het HERMESensemble<br />
treedt hij op in Medea met muziek en<br />
onder leiding van Wim Henderickx.<br />
Hij verzorgt hiervoor het klankbeeld.<br />
➜ WWW.JORRITTAMMINGA.NL<br />
Huib Ramaer<br />
Huib Ramaer is werkzaam als presentator,<br />
concertinleider en schrijver<br />
over muziek. Kamermuziek, liedkunst<br />
en koorwerken hebben zijn speciale<br />
aandacht, alsmede nieuwe muziek en<br />
veronachtzaamde werken van eigen<br />
bodem. Hij speelde de rol van Schumann<br />
in Slapen zonder Schumann<br />
(Gergiev Festival 2008), en werkte als<br />
verteller in onder meer l’Histoire du<br />
Soldat (NJO o.l.v. Etienne Siebens,<br />
Gelderse Muziekzomer 2009) en Babar<br />
(Het Ensemble, Amsterdam april<br />
2010). Met het Cobla ensemble nam<br />
hij een cd op met eigen tekst in Astrid<br />
Kruisselbrinks Indes galantes-bewerking<br />
‘Rameau ontvlamt’ (Etcetera, 2006).<br />
Komend seizoen verschijnt zijn cdopname<br />
van Peter en de Wolf in een<br />
nieuwe bewerking voor verteller en<br />
orgel (ECHO records van Dino de Poli).<br />
Als musicoloog werkte hij als schrijver<br />
en onderzoeker voor het Amsterdams<br />
Kamermuziekcentrum De Suite, het<br />
Centrum Nederlandse Muziek te Hilversum<br />
(1994-2002) en de Uilenburger<br />
Concerten van de Leo Smit Stichting<br />
te Amsterdam (1996-2004). Met zijn<br />
Stichting de Muziekmijn produceert<br />
hij concerten en cd’s met jonge ensembles<br />
(nieuwste release mei 2010:<br />
Lumaka Ensemble). Huib Ramaer<br />
doceert muziekgeschiedenis en<br />
schrijven aan de Interfaculteit en de<br />
Master Muziekprogrammering van de<br />
Hogeschool voor de Kunsten ArtEZ.<br />
17
18<br />
KOMENDE CONCERTEN IN<br />
SERIE AVRO KLASSIEK<br />
8 februari 2013, 20.15 uur<br />
19.30 uur inleiding Huib Ramaer<br />
Duitse poëzie<br />
<strong>Radio</strong> Kamer Filharmonie<br />
Michael Schønwandt dirigent<br />
Elisabeth Jansson mezzosopraan<br />
Michael Nagy bariton<br />
Nelson Freire piano<br />
Mahler Blumine Schumann Pianoconcert<br />
* Mahler Des Knaben Wunderhorn*<br />
* ook 10 februari in Het Zondagochtend<br />
Concert in het Concertgebouw<br />
SERIE TROS KLASSIEK<br />
15 februari 2013, 20.15 uur<br />
19.30 uur inleiding Sebastiaan van Eck<br />
Nederlander tussen Bach en<br />
Beethoven<br />
<strong>Radio</strong> Kamer Filharmonie<br />
Andrew Manze dirigent<br />
Stefan Schilli hobo<br />
Pijper Zes adagio’s Bach Concert<br />
voor hobo d’amore BWV 1055 *<br />
Beethoven Vijfde symfonie *<br />
* ook 17 februari in Het Zondagochtend<br />
Concert in het Concertgebouw<br />
SERIE MUZIKALE MEESTERWERKEN /<br />
BRAHMS & UTRECHT<br />
1 maart 2013, 20.15 uur<br />
19.30 uur inleiding Huib Ramaer<br />
Herreweghe en Brahms<br />
<strong>Radio</strong> <strong>Filharmonisch</strong> <strong>Orkest</strong><br />
Philippe Herreweghe dirigent<br />
Stefan Genz bariton<br />
Schubert<br />
Ouverture Die Zauberharfe<br />
Brahms Vier ernste Gesänge (orkestratie<br />
Henk de Vlieger; WERELDPREMIÈRE)<br />
Brahms Tweede symfonie<br />
SERIE PREMIÈRE<br />
8 maart 2013, 20.15 uur<br />
inleiding Thea Derks 19.30 uur<br />
Dansen met Janssen<br />
<strong>Radio</strong> Kamer Filharmonie<br />
Jonathan Stockhammer dirigent<br />
Guus Janssen piano<br />
Mileidis Lopez Cathcart dans<br />
HK Gruber Charivari Maier Operator<br />
(versie met dans ) Janssen Ballroom<br />
Rhythmix (opdracht Fonds Podiumkunsten<br />
WERELDPREMÌERE) Vleggaar Arcadia<br />
(opdracht Fonds Podiumkunsten WE-<br />
RELDPREMÌERE) Adams Christian Zeal<br />
and Activity Guido López Gavilán<br />
Camerata en guaguanco voor strijkers<br />
en danseres (NEDERLANDSE PREMIÈRE)<br />
Arturo Márques Danzón nr 2
CONCERTEN IN DE<br />
E<br />
2 februari 2013, 14,15 uur<br />
Concertgebouw Amsterdam<br />
Mystiek tussen pop en klassiek<br />
<strong>Radio</strong> Kamer Filharmonie<br />
Philippe Herreweghe dirigent<br />
François Leleux hobo<br />
<strong>Radio</strong> Kamer Filharmonie<br />
<strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong><br />
Brad Lubman dirigent<br />
Gijs Leenaars koordirigent<br />
Elin Rombo sopraan<br />
Vitali Rozynko bas-bariton<br />
Katherine Goeldner mezzosopraan<br />
Ives The unanswered question<br />
L. Andriessen Dances<br />
Vleggaar The Trees of Paradise<br />
opdrachtwerk NTR ZaterdagMatinee<br />
(mede mogelijk gemaakt door het<br />
Fonds Podiumkunsten) WERELDPREMIÈRE<br />
Ieder mens kan een mystieke ervaring<br />
beleven, ongeacht religie of ideologie:<br />
dáárover gaat het eerste werk voor koor<br />
en orkest van Giel Vleggaar (1974). De<br />
Nederlandse componist groeide als<br />
vanzelfsprekend op met pop, jazz en<br />
(modern) klassiek. Ook Andriessen en<br />
Ives laten zich aan het onderscheid<br />
tussen stijlen niet veel gelegen liggen.<br />
9 februari 2013, 14,15 uur<br />
Concertgebouw Amsterdam<br />
Het verdriet van Maria<br />
Les Talens Lyriques<br />
Christophe Rousset dirigent<br />
María Espada sopraan<br />
Monica Piccini sopraan<br />
Ann Hallenberg mezzosopraan<br />
Milena Storti mezzosopraan<br />
Emiliano Gonzalez Toro tenor<br />
Magnus Staveland tenor<br />
Frédéric Caton bariton<br />
Jussi Lehtipuu bas<br />
Pergolesi Salve Regina<br />
Leo Iudica me Deus<br />
Ferrandini Il pianto di Maria<br />
Traetta Stabat Mater<br />
Het verdriet van Maria, de moeder van<br />
Jezus aan de voet van het kruis waaraan<br />
haar zoon hangt vastgenageld. Al<br />
eeuwen een ongekend spannend thema<br />
voor componisten. Pergolesi’s lezing is<br />
de allerbekendste ooit geschreven.<br />
Maar wat gedacht van Il pianto di Maria<br />
van zijn collega Giovanni Battista<br />
Ferrandini? Minstens zo indrukwekkend.<br />
Christoph Rousset en Les Talens<br />
Lyriques brengen verder het expressieve<br />
Stabat Mater van Tommaso<br />
Traetta, een Italiaanse tijdgenoot van<br />
Haydn, die furore maakte in Wenen,<br />
Mannheim, St. Petersburg en Venetië.<br />
19
20 Het <strong>Radio</strong> 4 Concerthuis<br />
<strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong> a capella<br />
Jaarlijks hoogtepunt in De Vrijdag van<br />
<strong>Vredenburg</strong> is het a capella concert<br />
van het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong>. Op vrijdag<br />
25 januari 2013 was het weer zo ver.<br />
Ga naar www.radio4.nl/concerthuis en<br />
beluister eerdere a capella concerten<br />
van het <strong>Groot</strong> <strong>Omroepkoor</strong>. Daar is<br />
ook het concert van 25 januari<br />
integraal terug te luisteren.<br />
Met het <strong>Radio</strong> 4 Concerthuis van<br />
radio4.nl verandert u uw huiskamer in<br />
een concertzaal. Alle recente concerten<br />
uit de <strong>Radio</strong> 4 concertseries – de<br />
Vrijdag van <strong>Vredenburg</strong> en de NTR<br />
ZaterdagMatinee- kunt u terugluisteren<br />
in het <strong>Radio</strong> 4 Concerthuis. Ook duiken<br />
wij historische opnames voor u op<br />
uit het rijke omroeparchief en presenteren<br />
deze, altijd voorzien van mooi<br />
beeld- en tekstmateriaal.<br />
colofon<br />
PROGRAMMERING<br />
Astrid in ’t Veld en Guy van Hulst<br />
PRODUCTIE<br />
Manon Tuynman en<br />
Hanna Schreuders<br />
PUBLICITEIT EN PRODUCTIE JONG TALENT<br />
Anne Marie van Doorn<br />
ADMINISTRATIE EN FINANCIËN<br />
Anneke de Vries<br />
PRESENTATIE RADIO 4<br />
Mark Brouwers, Ab Nieuwdorp<br />
en Maartje Stokkers<br />
RANDPROGRAMMERING TROS EN<br />
AVRO RADIO4<br />
Thea Derks en Victor Striker<br />
EINDREDACTIE RADIO<br />
Hans van den Boom en<br />
Petra Koks<br />
CASTING DIRECTOR<br />
Mauricio Fernández<br />
ARTISTIEK LEIDER<br />
Kees Vlaardingerbroek<br />
PROGRAMMATOELICHTING<br />
Paul Janssen<br />
Zo kunt u op elk gewenst moment<br />
kiezen uit het wisselende en altijd<br />
actuele aanbod van ruim 100 concerten.<br />
Bovendien kunt u uw persoonlijke<br />
playlist samenstellen met daarin uw<br />
favoriete werken uit het Concerthuis.<br />
In het <strong>Radio</strong> 4 Concerthuis bepaalt u<br />
wat u wilt horen, wanneer u maar<br />
wilt.<br />
➜ RADIO4.NL/CONCERTHUIS<br />
radio4.nl/concerthuis<br />
REDACTIE PROGRAMMABOEK<br />
Clemens Romijn<br />
EINDREDACTIE<br />
Onno Schoonderwoerd<br />
VORMGEVING<br />
Dorine Verharen<br />
DRUK<br />
Van der Weij BV Hilversum<br />
OMSLAGILLUSTRATIE<br />
Mouvement héroïque, 1916,<br />
Theo van Doesburg; Collectie<br />
Centraal Museum, Utrecht