Vaarimpressie van de Arvor 280 AS - Poelgeest Fishingboats

Recommendations

Info

Onder het hydrolische te openen motorluik bevindt zich de imposante Cummins motor. De naast het handige instapdeurtje netjes weggewerkte handdouche. De centraal geplaatste kajuit met de ook aan de kant van de schipper eenvoudig bereikbare walkaround. duidelijk een mooiere, snellere lijn die het schip een nog ‘zeewaardiger’ aanzien geeft. Om het maar gewoon te zeggen, je eerste indruk is: “dat is een schip waarmee je veilig ver de zee op kunt gaan!” Eenmaal aan boord op het zeer ruime en vlakke dek waarop je moeiteloos met zes man kunt vissen, viel m’n oog direct ook al op enkele andere vernieuwingen en uitbreidingen. Zo zijn er nu twee visbunnen, waarvan er eentje dienst doet als ijsbox. De tweede is de vertrouwde visbun, die is voorzien van een waterpomp om de vis te kunnen spoelen. Verder zag ik naast het handige instapdeurtje in de kont van de boot een netjes weggewerkte handdouche en boven de zitopslag een handig luikje met daarachter laatjes voor klein materiaal. Langs het dek zijn twee handig wegklapbare zitbanken van teakhout aangebracht en ook de reling is netjes afgewerkt met teak. De hele afwerking is overigens top. Ik zag bijvoorbeeld ook dat de dekluiken nu zijn afgewerkt met stevige roestvrijstalen kleppen en sluitingen; een hele verbetering ten opzichte van wat wij aan boord hebben. Want daar kan zand en vuil zo de luiken inkruipen, met alle gevolgen van dien. Het zware motorluik in het midden van de boot, opent uiterst eenvoudig en soepel doormiddel van hydrolische lifters; mijn dochter van 10 zou dit luik probleemloos kunnen openen. Onder dit luik wordt het imposante, kloppende het hart van de boot zichtbaar, een 320 pk 6 cylinder 4.2 L Cummins MerCruisser. Deze motor is uitgerust met commonrail inspuiting, die voor directe verbranding zorgt en daardoor extra zuinig gebruik. De ontwerpers hebben gekozen voor een bedrijfszekere schroefas- aandrijving. Over de voors en tegens van zo’n schroefas versus een heckdrive hebben we het in dit magazine al vaker gehad. Beide aandrijvingsvormen kennen zo hun voor- en tegenstanders, maar dat is hier verder niet zo relevant. De motor ligt in een ruime bun, zodat je rondom overal makkelijk bij kunt voor handelingen en kleine reparaties. In het motorruim hebben verder ook een automatische brandblusser en drie verbeterde automatische lenspompen een plaatsje gekregen, om voorbereid te zijn op calamiteiten. Ik hoop dat die ‘verbeterde’ lenspompen nu ook inderdaad volledig betrouwbaar zijn, want in de ‘oude’ uitvoering op onze boot functioneerden ze niet helemaal naar wens. De gasolietank met een inhoud van 390 liter ligt achterin het schip, met daarbij ook voldoende ruimte voor het opbergen van allerhande spullen als stootwillen, touwen, reserve anker etc. kajuit Op de Arvor 250 en 230 is de kajuit aan bakboordzijde geplaatst en kun je er dus alleen aan stuurboord omheen. Op deze nieuwe, grotere Arvor staat de kajuit weer enigszins in het midden van de boot, zodat je aan twee kanten naar voren kan lopen. Dat vind ik makkelijker en ook veiliger en het geeft bovendien niet zo’n raar gezicht. Met zo’n ‘uit lijn’ geplaatste kajuit krijg je net het idee of de boot nog niet geheel af is, of een 12 zeehengelsport | maart/april 2009 beetje ‘gehandicapt’! Ik heb deze opbouw in elk geval nooit mooi kunnen vinden. De opstap naar het gangboard is nu aan BB eender als die aan SB, echter aan SB is deze verdiept aangezien aan de schipperskant een handige schuifdeur is geplaatst. Dat is natuurlijk superhandig voor die schipper, want hij kan zo snel handelen in geval van calamiteiten en vlug ook weer vissen tijdens het driften over een wrak. Je kunt via beide gangboorden veilig naar de boeg lopen, waar een hoge reling cq preekstoel is bevestigd, waaraan je je goed vast kunt houden. Op het voordek kun je de elektrische ankerlier bedienen met twee voetschakelaars maar in nood is deze ook handmatig te bedienen. In de ruime kajuit oogt het grote stuurwiel prachtig en via de grote ramen heb je aan alle kanten een goed uitzicht. De twee standaard gemonteerde, degelijke ruitenwissers zorgen ook bij veel regen en overkomend water voor een goed beeld. Voor de schipper is voorzien in een goed zittende, luxe ogende stuurstoel en daarvandaan heeft hij (of zij!) een goed overzicht over het ruime dashboard met instrumentarium. En wát voor een instrumentarium, want er staan wel een paar meters en klokken op en rond het dashboard. Dat mág ook wel met zoveel standaardaccessoires als hydraulische trimvlakken, elektrische boegschroef, elektrische ankerlier op het voordek en een trolling valve. Want al die superhandige hulpmiddelen hebben een eigen bediening en controle nodig. Op de toerenteller is tevens het brandstofverbruik afleesbaar, opdat de schipper bij een bepaalde zeegang kan bepalen hoe het schip het voordeligst kan worden gevaren. Met zoveel elektronica aan boord is er natuurlijk veel ‘prik’ nodig en de boot is dan ook standaard uitgerust met drie grote accu’s en een walaansluiting met automatische acculader. interieur In de kajuit is achter de cockpit aan bakboordzijde een ruime rondzit geplaatst met een wegklapbaar tafeltje. Hier kunnen drie-vier personen comfortabel aan zitten (en een kaartje leggen!). Onder die rondzit zijn twee slaapplaatsen gecreëerd en onderdeks voor in de boot nog eens twee, zodat vier personen op de boot kunnen overnachten. Die kunnen dan bovendien gebruik maken van een voor een visboot luxe natte cel, met daarin een toilet en wasgelegenheid. In die cel is ook het luik te vinden, waarachter alle elektrische bedradingen netjes zijn weggewerkt. Je kunt daar dus zeer gemakkelijk bij komen, waardoor aanpassingen altijd mogelijk zijn en storingen snel kunnen worden opgelost. Voorin is onderdeks een kleine kombuis geplaatst met gaskooktoestel en een aanrechtje met elektrische kraan. Het water komt vanuit een watertank van 150 liter en de boot is tevens uitgerust met een vuilwatertank van 80 liter. Over de positie van de kombuis ben ik wat minder enthousiast. De stahoogte is hier beperkt en alle condens en bakluchten blijven hangen in de kajuit, alhoewel er wel patrijspoorten in zitten die geopend kunnen worden. Voor het opwarmen van een paar worsten of een blik soep zal de kombuis prima voldoen, maar deze wat benauwde ruimte nodigt niet uit tot culinaire hoogstandjes. Waarbij het overigens zeer de vraag is, of dat laatste nu ook nodig is op zo’n altijd wat grofstoffelijk beheerde visboot… De kajuit is overal netjes afgewerkt met (tropisch?) hout en over het polyester is een goed ogende bekleding aangebracht. De vloeren zijn afgewerkt met een gemakkelijk te onderhouden kunststof, dat oogt als teak. Dit alles geeft het geheel een warm en goed verzorgd uiterlijk. Tenslotte is er in de kajuit redelijk veel opbergruimte voor zaken als reddingsvesten, tassen, kleding en visspullen. Vaarimpressie Het overzichtelijke dashboard met rondom optimaal zicht. Het interieur is overal perfect afgewerkt, zoals hier het pomptoilet. Het zitje aan bakboordzijde, met daaronder weggewerkt twee slaapplaatsen. zeehengelsport | maart/april 2009 13
Tussen de imposante peilers van de Zeelandbrug. Varen als een speer, met zeven volwassenen aan boord en ook nog eens 250 kg extra ballast. zwaar beladen We waren uiterst nieuwsgierig ge- weest naar deze nieuwe Arvor en hebben de aan de steiger afgemeer- de boot dus van voor tot achter goed bekeken. En het kostte toch wel enige tijd om dit alles in mij op te nemen. Zeker als je bedenkt dat alles wat ik zag standaard is op deze boot. Er kwam werkelijk geen eind aan en ik was eigenlijk knap onder de indruk geraakt. Maar uiteindelijk gaat het toch om de vaareigenschappen van zo’n visboot en dus was het tijd om het ruime sop, in dit geval de Oosterschelde, op te gaan. Cees Juffermans was er deze dag niet en dat gaf zijn enthousiaste medewerker Rob de Winter alle ge- legenheid om op te treden als schipper. En dat ging hem prima af! Het begon er mee dit toch knap grote schip uit de nauwe ligplaats in de box te krijgen, maar met behulp van de boegschroef verliep dat alvast uiterst soepel. Er stond die zaterdag niet zoveel wind; goed voor de bezoekers van Zeehengelsport Totaal, maar zelf vond ik dat toch erg jammer. Je krijgt nu eenmaal de beste indruk van de vaareigenschappen van zo’n schip bij een zwaardere zeegang. Zodra we op de Oosterschelde waren, zette Rob het gas er goed op en lag de boot vrijwel direct ook perfect op het water. Eenmaal op gas, had ik amper in de gaten dat we toch al zo’n 40 km per uur voeren. Let wel: met zeven volwassenen aan boord en ook nog eens 250 kg extra ballast, in de vorm van diverse zakken grind, die in de ruimte bij de brandstoftank lagen…. Rob was namelijk vanuit Oegstgeest komen varen en over die lange vaar- route naar midden Zeeland moesten vele bruggen worden gepasseerd, die niet allemaal handmatig of elek- trisch geopend kunnen worden. En voor veel van die ‘dichte’ bruggen ligt de Arvor 280 AS zonder ballast te hoog om ze te kunnen passeren… Er waren zeer weinig resonantie en trillingen waar te nemen; de boot toonde ook bij die hoge snelheid een uitermate rustig vaargedrag. Je kon gewoon een gesprek blijven voeren in de kajuit, zonder te hoeven schreeuwen. En dat is in de kajuit van haar kleinere zusje de 250 toch wel even anders. Het zal overigens ook wel helpen dat de kajuit van de 280 AS geheel is bekleed en dat het kale polyester zodoende niet als een klankbord fungeert. Ook het draaien en keren ging bij hoge snelheid erg soepel; de boot draaide mooi om haar as en danste allerlei figuren over het water. robinson Crusoe Na enige tijd lekker te hebben gevaren en allerlei capriolen te hebben uitgehaald, vroeg ik of het mogelijk was om wat foto’s van de varende boot te maken vanaf de pijlers van de Zeelandbrug. Rob vond dat totaal geen probleem, maar aan welke pijler zou je kunnen aanmeren en ie- mand kunnen afzetten? Gelukkig waren er twee beursbezoe- kers aan boord die bekend bleken te zijn in dit vaargebied en precies wis- ten waar je kunt afmeren. “Mooi”, dacht ik, “maar nu nog veilig van die boot af!” Maar na enige pogin- gen stond ik met mijn stijve lijf op de basis van een brugpijler en met een welgemeend “Tot morgen!” van schrijvend collega Luc Mom, voeren de mannen weg. Heel even voelde ik mij zowaar Robinson Crusoe! Je zult daar maar de hele nacht in de kou moeten staan, dat leek me nou geen pretje… Tijdens het nemen van de foto’s kon ik de fraaie lijn van het schip nog veel beter aanschouwen dan eerder in de haven. Ze sneed met haar slanke romp als het ware door het water als een mes door een pakje boter. Er was weinig spray en vals opspattend water te zien en achter de boot toonde een mooie, witte rechte lijn door het water haar koersvastheid. Maar nogmaals: voor het mooie had het wat mij betreft even harder mogen waaien. Ook viel mij op dat de boot bij het optrekken en op volle snelheid mooi recht bleef liggen en niet haar kont in het water trok. Dit zie je nog wel eens bij boten die niet goed afgetrimd zijn op volle snelheid. En geloof me: dat scheelt een hoop snelheid en onno- dige brandstof ! De 280 AS gaf een mooie en stoere indruk op het water en ik denk ook zeer zeker dat ze het goed zal doen op onze rommelige Noordzee. Na een kwartier werd ik gelukkig weer opgehaald en kon ik aan boord springen; nou ja springen, ik werd door twee sterke mannen aan boord 14 zeehengelsport | maart/april 2009 gelift. Op de terugweg naar de haven ging het gas er helemaal op en met de zeven personen en 250 kg extra ballast voeren we zo’n 48 km en dat is rond- uit een mooie snelheid. Ook de meningen van de overige passagiers aan boord waren lovend. Zo hadden we twee Belgische jeugd- internationals aan boord, die vrijwel uitsluitend wedstrijden vanaf de boot vissen en daarom gerust vergelijkin- gen konden trekken met al die andere schepen waarop zij varen. “Een schone boot!”, zei er eentje. “Ja, dank je de koekoek! Ze is net nieuw!”, dacht ik nog. Maar hij be- doelde er op z’n Vlaams natuurlijk mee dat het een prachtig en zeewaardig schip is. Van die Belgen moet je sommige dingen nu eenmaal niet al te letterlijk nemen, niet waar Tom? ConClusie Al met al vind ik dit schip een geweldige aanvulling op de bestaande Arvorvloot. Het is zeker een luxe boot; je kunt het werkelijk niet zo gek bedenken, of het zit er wel op. Er zullen beslist bootvissers zijn voor wie al die luxe niet zo nodig hoeft. Maar de meeste vissers vinden het toch wel prettig dat je comfortabel kunt zitten als je 40 of 50 mijl moet varen… Ik vind dit schip over het algemeen ook uitermate netjes afgewerkt, met een zeer ruim en vlak visdek, goed stevige opbergluiken, ruime visbunnen en een goede afstap door het achterdeurtje. Over de kajuitindeling en slaapplaatsen is goed nagedacht en alle ruimte is perfect benut. Het keukenblok is daaraan enigszins opgeofferd, want het kombuis vind ik gesitueerd op een vreemde plek en nogal benauwd. Maar nogmaals: een blik soep of worst opwarmen gaat prima. De ruime rondzit in de kajuit vind ik juist weer erg goed geplaatst, zodat je op weg naar de visgronden makkelijk met een man of vier gezellig kunt OH’en. Deze boot is in principe vaarklaar vanaf de werf en je kunt er zo de zee mee op. Want waar tref je tegenwoordig een dermate uitgebreide standaarduitvoering? ‘Af werf’ is deze boot reeds voorzien van uitermate nuttige zaken als een boegschroef, elektrische ankerlier en trimvlakken, wastafel, pomptoilet, twee elektrische ruitenwissers en hydraulische besturing. Kikkers, bolders, reling, preekstoel, ankerrol etc zijn stuk voor stuk volledig uitgevoerd in rvs en we weten allemaal: dat is héél vaak anders… Hoewel we de boot niet hebben kunnen testen bij een zware zee, waren de vaareigenschappen werkelijk prima. Ik had eerlijk gezegd ook niet anders verwacht, want de vaareigenschappen van Arvorboten (ik spreek uit eigen ervaring met een kleiner model) zijn over het algemeen zeer goed. Het zijn zogenoemde halfglijders, die het beste tot hun recht komen op een rommelige zee, waar ze de golven als het ware aansnijden. Dit in tegenstelling tot een sterk planerend model boot, dat weliswaar sneller vaart op een gladdere cq vlakke zee, maar op een rommelige zee al gauw op het water gaat slaan. En dat leidt er dan toe dat je gas moet terug nemen, omdat het anders allemaal uiterst oncomfortabel wordt en je zelfs het risico loopt dat je apparatuur kapot slaat. Deze Arvor 280 AS kan het tegen iedere andere boot in deze prijsklasse opnemen en volgens mij is er niet één zo volledig uitgerust. En ik ga er ook zeker vanuit dat deze boot op de lange termijn haar waarde zal behouden. Je hebt het over een geweldig zeewaardig schip, dat voor een visboot ongekend luxe is en al met al de prijs daarmee meer dan waard. Maar iedere visser heeft zo zijn wensen en voorkeuren en bepaalt zelf waar zijn of haar prioriteiten naar uit gaan, naar een basic uitgevoerd visplatform of een van alle luxe en gemakken vismachine. Ik weet in ieder geval waarvoor ik zou kiezen, mocht ik daarvoor ook de middelen hebben… Frits Kromhout van der Meer Vaarimpressie Deze imposante visboot kan het probleemloos opnemen tegen iedere andere boot in haar prijsklasse. teChnisChe kenmerken • totale lengte incl. platform: 9,50 meter • lengte van de romp: 8,48 meter • breedte: 2,99 meter • diepgang: 0,75 meter • gewicht incl. motor: 3.600 kg • motor: Cummins QSD 4,2 ltr,6 cyl. diesel schroefas • motorvermogen: 320pk/235 kw • kruissnelheid: ca 22 knopen (= ca 40 km/uur) • topsnelheid: ca 26 knopen (= ca 48 km/ uur) • inhoud brandstoftank: 390 liter • brandstofverbruik per mijl: 1,5 - 2 liter • maximaal aantal opvarenden: 9 • CE categorie: B = Zee, 8 Bft, golfhoogte 4 mtr. • prijs model 2009: € 98.700 • afleveringskosten incl. o.a. 100 liter diesel + extra acces soires landvasten, stootwillen, zinkannoden etc: € 550,- Ook de elektrische ankerlier met voorzieningen voor handbediening is standaard. Voor Verdere informatie: Poelgeest Fishing Boats Hugo de Vrieslaan 1 2341 NT Oegstgeest (NL) tel. (00-31) (071)5173377 website: www.poelgeestfishingboats.nl zeehengelsport | maart/april 2009 15
Page 1: Arvor 280 AS Hoe luxe wil je als kl

Vaarimpressie van de Arvor 280 AS - Poelgeest Fishingboats

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?