Vaarimpressie van de Arvor 280 AS - Poelgeest Fishingboats

Arvor 280 AS
Hoe luxe wil je als kleine bootvisser gaan...
10 zeehengelsport | maart/april 2009
Tijdens het evenement Zeehengelsport Totaal
in Colijnsplaat maakte Frits Kromhout van
der Meer een uitgebreide proefvaart met de
gloednieuwe Arvor 280 AS. Zijn impressies
en eindconclusie leest u in deze bijdrage.
Mijn eerste gelegenheid om de nieuwe telg te bewonderen
van de serie visboten van het Engelse
Arvor deed zich voor tijdens die zo geslaagde grote zou-
te zeevisbeurs in het Zeeuwse Colijnsplaat. Boven vanaf
de dijk zag ik haar in het felle najaarszonnetje varen: de
Arvor 280 AS was net op de weg naar de haven, om
daar gedurende de show te worden afgemeerd naast
haar kleinere zusje, de 250. Eenmaal in de box bleek die
nieuwe 280 AS een imposante verschijning, terwijl die
250 nu ook niet bepaald als een notendopje kan worden
aangemerkt. Want met een lengte van ruim acht meter
behoort deze toch ook al tot de grotere offshore visbo-
ten. Het kan dus met recht nóg groter, mooier en luxer
bij Arvor en ik heb toch eerst wel even met verbazing
staan kijken naar dit schip. Die eerste impressie was
ronduit indrukwekkend!
Natuurlijk zullen diverse lezers nu weer denken: “Tuur-
lijk, Frits. Jij zult als bezitter van een Arvor eens niét
enthousiast zijn..!”
Kan zijn, gezien mijn goede ervaringen ben ik misschien
wat bevooroordeeld. Maar geloof me: zo’n schip als de
280 AS kan ik mij in de verste verte niet veroorloven.
En voor zo’n vaarimpressie heeft mijn bekendheid met
deze fabrikant ook enige voordelen. Met mijn eigen vis-
boot als referentiekader kan ik allerlei eigenschappen
en technische kenmerken van dit nieuwe model mooi
vergelijken…
Veilig en bedrijfszeker
Vaarimpressie
Vanaf de steiger
stap je aan
boord via een
deurtje in de
kont van de
boot. Let ook op
het midscheeps
geplaatste
stuurhuis.
Bij het zien komen aanvaren van de 280 AS viel mij met-
een de andere rompvorm op, minder breed dan die van
eerdere series als de 215, 230 en 250. Deze romp kent

Onder het
hydrolische te
openen motorluik
bevindt zich
de imposante
Cummins motor.
De naast
het handige
instapdeurtje netjes
weggewerkte
handdouche.
De centraal
geplaatste kajuit
met de ook aan
de kant van de
schipper eenvoudig
bereikbare
walkaround.
duidelijk een mooiere, snellere lijn
die het schip een nog ‘zeewaardiger’
aanzien geeft. Om het maar gewoon
te zeggen, je eerste indruk is: “dat is
een schip waarmee je veilig ver de
zee op kunt gaan!”
Eenmaal aan boord op het zeer ruime
en vlakke dek waarop je moeiteloos
met zes man kunt vissen, viel m’n
oog direct ook al op enkele andere
vernieuwingen en uitbreidingen. Zo
zijn er nu twee visbunnen, waarvan
er eentje dienst doet als ijsbox. De
tweede is de vertrouwde visbun, die
is voorzien van een waterpomp om
de vis te kunnen spoelen.
Verder zag ik naast het handige instapdeurtje
in de kont van de boot
een netjes weggewerkte handdou-
che en boven de zitopslag een handig
luikje met daarachter laatjes voor
klein materiaal.
Langs het dek zijn twee handig wegklapbare
zitbanken van teakhout aangebracht
en ook de reling is netjes
afgewerkt met teak.
De hele afwerking is overigens top. Ik
zag bijvoorbeeld ook dat de dekluiken
nu zijn afgewerkt met stevige roestvrijstalen
kleppen en sluitingen; een
hele verbetering ten opzichte van wat
wij aan boord hebben.
Want daar kan zand en vuil zo de luiken
inkruipen, met alle gevolgen van
dien.
Het zware motorluik in het midden
van de boot, opent uiterst eenvoudig
en soepel doormiddel van hydrolische
lifters; mijn dochter van 10 zou dit luik
probleemloos kunnen openen.
Onder dit luik wordt het imposante,
kloppende het hart van de boot
zichtbaar, een 320 pk 6 cylinder 4.2 L
Cummins MerCruisser. Deze motor is
uitgerust met commonrail inspuiting,
die voor directe verbranding zorgt en
daardoor extra zuinig gebruik.
De ontwerpers hebben gekozen voor
een bedrijfszekere schroefas- aandrijving.
Over de voors en tegens van
zo’n schroefas versus een heckdrive
hebben we het in dit magazine al vaker
gehad. Beide aandrijvingsvormen
kennen zo hun voor- en tegenstanders,
maar dat is hier verder niet zo
relevant.
De motor ligt in een ruime bun, zodat
je rondom overal makkelijk bij kunt
voor handelingen en kleine reparaties.
In het motorruim hebben verder
ook een automatische brandblusser
en drie verbeterde automatische lenspompen
een plaatsje gekregen, om
voorbereid te zijn op calamiteiten.
Ik hoop dat die ‘verbeterde’ lenspompen
nu ook inderdaad volledig
betrouwbaar zijn, want in de ‘oude’
uitvoering op onze boot functioneerden
ze niet helemaal naar wens.
De gasolietank met een inhoud van
390 liter ligt achterin het schip, met
daarbij ook voldoende ruimte voor
het opbergen van allerhande spullen
als stootwillen, touwen, reserve
anker etc.
kajuit
Op de Arvor 250 en 230 is de kajuit
aan bakboordzijde geplaatst en kun
je er dus alleen aan stuurboord omheen.
Op deze nieuwe, grotere Arvor
staat de kajuit weer enigszins in het
midden van de boot, zodat je aan
twee kanten naar voren kan lopen.
Dat vind ik makkelijker en ook veiliger
en het geeft bovendien niet zo’n
raar gezicht. Met zo’n ‘uit lijn’ geplaatste
kajuit krijg je net het idee of
de boot nog niet geheel af is, of een
12 zeehengelsport | maart/april 2009
beetje ‘gehandicapt’! Ik heb deze opbouw
in elk geval nooit mooi kunnen
vinden.
De opstap naar het gangboard is nu
aan BB eender als die aan SB, echter
aan SB is deze verdiept aangezien
aan de schipperskant een handige
schuifdeur is geplaatst. Dat is natuurlijk
superhandig voor die schipper,
want hij kan zo snel handelen in
geval van calamiteiten en vlug ook
weer vissen tijdens het driften over
een wrak.
Je kunt via beide gangboorden veilig
naar de boeg lopen, waar een hoge
reling cq preekstoel is bevestigd,
waaraan je je goed vast kunt houden.
Op het voordek kun je de elektrische
ankerlier bedienen met twee voetschakelaars
maar in nood is deze ook
handmatig te bedienen.
In de ruime kajuit oogt het grote
stuurwiel prachtig en via de grote
ramen heb je aan alle kanten een
goed uitzicht. De twee standaard gemonteerde,
degelijke ruitenwissers
zorgen ook bij veel regen en overkomend
water voor een goed beeld.
Voor de schipper is voorzien in een
goed zittende, luxe ogende stuurstoel
en daarvandaan heeft hij (of zij!) een
goed overzicht over het ruime dashboard
met instrumentarium. En wát
voor een instrumentarium, want er
staan wel een paar meters en klokken
op en rond het dashboard. Dat mág
ook wel met zoveel standaardaccessoires
als hydraulische trimvlakken,
elektrische boegschroef, elektrische
ankerlier op het voordek en een trolling
valve. Want al die superhandige
hulpmiddelen hebben een eigen bediening
en controle nodig.
Op de toerenteller is tevens het
brandstofverbruik afleesbaar, opdat
de schipper bij een bepaalde zeegang
kan bepalen hoe het schip het
voordeligst kan worden gevaren.
Met zoveel elektronica aan boord is
er natuurlijk veel ‘prik’ nodig en de
boot is dan ook standaard uitgerust
met drie grote accu’s en een walaansluiting
met automatische acculader.
interieur
In de kajuit is achter de cockpit aan
bakboordzijde een ruime rondzit geplaatst
met een wegklapbaar tafeltje.
Hier kunnen drie-vier personen comfortabel
aan zitten (en een kaartje
leggen!).
Onder die rondzit zijn twee slaapplaatsen
gecreëerd en onderdeks
voor in de boot nog eens twee, zodat
vier personen op de boot kunnen
overnachten. Die kunnen dan
bovendien gebruik maken van een
voor een visboot luxe natte cel, met
daarin een toilet en wasgelegenheid.
In die cel is ook het luik te vinden,
waarachter alle elektrische bedradingen
netjes zijn weggewerkt. Je kunt
daar dus zeer gemakkelijk bij komen,
waardoor aanpassingen altijd mogelijk
zijn en storingen snel kunnen
worden opgelost.
Voorin is onderdeks een kleine kombuis
geplaatst met gaskooktoestel en
een aanrechtje met elektrische kraan.
Het water komt vanuit een watertank
van 150 liter en de boot is tevens
uitgerust met een vuilwatertank van
80 liter.
Over de positie van de kombuis ben
ik wat minder enthousiast. De stahoogte
is hier beperkt en alle condens
en bakluchten blijven hangen
in de kajuit, alhoewel er wel patrijspoorten
in zitten die geopend kunnen
worden.
Voor het opwarmen van een paar
worsten of een blik soep zal de kombuis
prima voldoen, maar deze wat
benauwde ruimte nodigt niet uit tot
culinaire hoogstandjes. Waarbij het
overigens zeer de vraag is, of dat laatste
nu ook nodig is op zo’n altijd wat
grofstoffelijk beheerde visboot…
De kajuit is overal netjes afgewerkt
met (tropisch?) hout en over het polyester
is een goed ogende bekleding
aangebracht. De vloeren zijn afgewerkt
met een gemakkelijk te onderhouden
kunststof, dat oogt als teak.
Dit alles geeft het geheel een warm
en goed verzorgd uiterlijk.
Tenslotte is er in de kajuit redelijk
veel opbergruimte voor zaken als
reddingsvesten, tassen, kleding en
visspullen.
Vaarimpressie
Het overzichtelijke
dashboard met
rondom optimaal
zicht.
Het interieur is
overal perfect
afgewerkt, zoals
hier het pomptoilet.
Het zitje aan
bakboordzijde,
met daaronder
weggewerkt twee
slaapplaatsen.
zeehengelsport | maart/april 2009 13

Tussen de
imposante
peilers van de
Zeelandbrug.
Varen als een
speer, met zeven
volwassenen aan
boord en ook nog
eens 250 kg extra
ballast.
zwaar beladen
We waren uiterst nieuwsgierig ge-
weest naar deze nieuwe Arvor en
hebben de aan de steiger afgemeer-
de boot dus van voor tot achter goed
bekeken. En het kostte toch wel enige
tijd om dit alles in mij op te nemen.
Zeker als je bedenkt dat alles wat ik
zag standaard is op deze boot. Er
kwam werkelijk geen eind aan en ik
was eigenlijk knap onder de indruk
geraakt.
Maar uiteindelijk gaat het toch om de
vaareigenschappen van zo’n visboot
en dus was het tijd om het ruime sop,
in dit geval de Oosterschelde, op te
gaan. Cees Juffermans was er deze
dag niet en dat gaf zijn enthousiaste
medewerker Rob de Winter alle ge-
legenheid om op te treden als schip-
per. En dat ging hem prima af!
Het begon er mee dit toch knap grote
schip uit de nauwe ligplaats in de
box te krijgen, maar met behulp van
de boegschroef verliep dat alvast ui-
terst soepel.
Er stond die zaterdag niet zoveel
wind; goed voor de bezoekers van
Zeehengelsport Totaal, maar zelf
vond ik dat toch erg jammer. Je krijgt
nu eenmaal de beste indruk van de
vaareigenschappen van zo’n schip
bij een zwaardere zeegang.
Zodra we op de Oosterschelde wa-
ren, zette Rob het gas er goed op en
lag de boot vrijwel direct ook perfect
op het water. Eenmaal op gas, had
ik amper in de gaten dat we toch al
zo’n 40 km per uur voeren. Let wel:
met zeven volwassenen aan boord
en ook nog eens 250 kg extra ballast,
in de vorm van diverse zakken grind,
die in de ruimte bij de brandstoftank
lagen….
Rob was namelijk vanuit Oegstgeest
komen varen en over die lange vaar-
route naar midden Zeeland moesten
vele bruggen worden gepasseerd,
die niet allemaal handmatig of elek-
trisch geopend kunnen worden. En
voor veel van die ‘dichte’ bruggen
ligt de Arvor 280 AS zonder ballast te
hoog om ze te kunnen passeren…
Er waren zeer weinig resonantie en
trillingen waar te nemen; de boot
toonde ook bij die hoge snelheid
een uitermate rustig vaargedrag.
Je kon gewoon een gesprek blijven
voeren in de kajuit, zonder te hoeven
schreeuwen. En dat is in de kajuit
van haar kleinere zusje de 250 toch
wel even anders. Het zal overigens
ook wel helpen dat de kajuit van de
280 AS geheel is bekleed en dat het
kale polyester zodoende niet als een
klankbord fungeert.
Ook het draaien en keren ging bij
hoge snelheid erg soepel; de boot
draaide mooi om haar as en danste
allerlei figuren over het water.
robinson Crusoe
Na enige tijd lekker te hebben geva-
ren en allerlei capriolen te hebben
uitgehaald, vroeg ik of het mogelijk
was om wat foto’s van de varende
boot te maken vanaf de pijlers van
de Zeelandbrug. Rob vond dat to-
taal geen probleem, maar aan welke
pijler zou je kunnen aanmeren en ie-
mand kunnen afzetten?
Gelukkig waren er twee beursbezoe-
kers aan boord die bekend bleken te
zijn in dit vaargebied en precies wis-
ten waar je kunt afmeren. “Mooi”,
dacht ik, “maar nu nog veilig van
die boot af!” Maar na enige pogin-
gen stond ik met mijn stijve lijf op
de basis van een brugpijler en met
een welgemeend “Tot morgen!” van
schrijvend collega Luc Mom, voeren
de mannen weg. Heel even voelde ik
mij zowaar Robinson Crusoe! Je zult
daar maar de hele nacht in de kou
moeten staan, dat leek me nou geen
pretje…
Tijdens het nemen van de foto’s kon
ik de fraaie lijn van het schip nog veel
beter aanschouwen dan eerder in de
haven. Ze sneed met haar slanke
romp als het ware door het water
als een mes door een pakje boter. Er
was weinig spray en vals opspattend
water te zien en achter de boot toon-
de een mooie, witte rechte lijn door
het water haar koersvastheid. Maar
nogmaals: voor het mooie had het
wat mij betreft even harder mogen
waaien.
Ook viel mij op dat de boot bij het
optrekken en op volle snelheid mooi
recht bleef liggen en niet haar kont in
het water trok. Dit zie je nog wel eens
bij boten die niet goed afgetrimd zijn
op volle snelheid. En geloof me: dat
scheelt een hoop snelheid en onno-
dige brandstof !
De 280 AS gaf een mooie en stoere
indruk op het water en ik denk ook
zeer zeker dat ze het goed zal doen
op onze rommelige Noordzee.
Na een kwartier werd ik gelukkig
weer opgehaald en kon ik aan boord
springen; nou ja springen, ik werd
door twee sterke mannen aan boord
14 zeehengelsport | maart/april 2009
gelift.
Op de terugweg naar de haven ging
het gas er helemaal op en met de ze-
ven personen en 250 kg extra ballast
voeren we zo’n 48 km en dat is rond-
uit een mooie snelheid.
Ook de meningen van de overige
passagiers aan boord waren lovend.
Zo hadden we twee Belgische jeugd-
internationals aan boord, die vrijwel
uitsluitend wedstrijden vanaf de boot
vissen en daarom gerust vergelijkin-
gen konden trekken met al die andere
schepen waarop zij varen.
“Een schone boot!”, zei er eentje.
“Ja, dank je de koekoek! Ze is net
nieuw!”, dacht ik nog. Maar hij be-
doelde er op z’n Vlaams natuurlijk
mee dat het een prachtig en zeewaar-
dig schip is. Van die Belgen moet je
sommige dingen nu eenmaal niet al
te letterlijk nemen, niet waar Tom?
ConClusie
Al met al vind ik dit schip een geweldige
aanvulling op de bestaande
Arvorvloot.
Het is zeker een luxe boot; je kunt het
werkelijk niet zo gek bedenken, of het
zit er wel op. Er zullen beslist bootvissers
zijn voor wie al die luxe niet
zo nodig hoeft. Maar de meeste vissers
vinden het toch wel prettig dat
je comfortabel kunt zitten als je 40 of
50 mijl moet varen…
Ik vind dit schip over het algemeen
ook uitermate netjes afgewerkt, met
een zeer ruim en vlak visdek, goed
stevige opbergluiken, ruime visbunnen
en een goede afstap door het
achterdeurtje.
Over de kajuitindeling en slaapplaatsen
is goed nagedacht en alle ruimte
is perfect benut. Het keukenblok is
daaraan enigszins opgeofferd, want
het kombuis vind ik gesitueerd op
een vreemde plek en nogal benauwd.
Maar nogmaals: een blik soep of
worst opwarmen gaat prima.
De ruime rondzit in de kajuit vind ik
juist weer erg goed geplaatst, zodat
je op weg naar de visgronden makkelijk
met een man of vier gezellig
kunt OH’en.
Deze boot is in principe vaarklaar
vanaf de werf en je kunt er zo de zee
mee op. Want waar tref je tegenwoordig
een dermate uitgebreide
standaarduitvoering?
‘Af werf’ is deze boot reeds voorzien
van uitermate nuttige zaken als een
boegschroef, elektrische ankerlier
en trimvlakken, wastafel, pomptoilet,
twee elektrische ruitenwissers
en hydraulische besturing. Kikkers,
bolders, reling, preekstoel, ankerrol
etc zijn stuk voor stuk volledig uitgevoerd
in rvs en we weten allemaal:
dat is héél vaak anders…
Hoewel we de boot niet hebben kunnen
testen bij een zware zee, waren
de vaareigenschappen werkelijk
prima. Ik had eerlijk gezegd ook niet
anders verwacht, want de vaareigenschappen
van Arvorboten (ik spreek
uit eigen ervaring met een kleiner
model) zijn over het algemeen zeer
goed. Het zijn zogenoemde halfglijders,
die het beste tot hun recht komen
op een rommelige zee, waar ze
de golven als het ware aansnijden.
Dit in tegenstelling tot een sterk planerend
model boot, dat weliswaar
sneller vaart op een gladdere cq vlakke
zee, maar op een rommelige zee
al gauw op het water gaat slaan. En
dat leidt er dan toe dat je gas moet
terug nemen, omdat het anders allemaal
uiterst oncomfortabel wordt en
je zelfs het risico loopt dat je apparatuur
kapot slaat.
Deze Arvor 280 AS kan het tegen iedere
andere boot in deze prijsklasse
opnemen en volgens mij is er niet
één zo volledig uitgerust. En ik ga er
ook zeker vanuit dat deze boot op de
lange termijn haar waarde zal behouden.
Je hebt het over een geweldig zeewaardig
schip, dat voor een visboot
ongekend luxe is en al met al de prijs
daarmee meer dan waard. Maar iedere
visser heeft zo zijn wensen en
voorkeuren en bepaalt zelf waar zijn
of haar prioriteiten naar uit gaan,
naar een basic uitgevoerd visplatform
of een van alle luxe en gemakken
vismachine.
Ik weet in ieder geval waarvoor ik
zou kiezen, mocht ik daarvoor ook de
middelen hebben…
Frits Kromhout van der Meer
Vaarimpressie
Deze imposante
visboot kan het
probleemloos
opnemen tegen
iedere andere boot
in haar prijsklasse.
teChnisChe kenmerken
• totale lengte incl. platform: 9,50 meter
• lengte van de romp: 8,48 meter
• breedte: 2,99 meter
• diepgang: 0,75 meter
• gewicht incl. motor: 3.600 kg
• motor: Cummins QSD 4,2 ltr,6 cyl. diesel schroefas
• motorvermogen: 320pk/235 kw
• kruissnelheid: ca 22 knopen (= ca 40 km/uur)
• topsnelheid: ca 26 knopen (= ca 48 km/ uur)
• inhoud brandstoftank: 390 liter
• brandstofverbruik per mijl: 1,5 - 2 liter
• maximaal aantal opvarenden: 9
• CE categorie: B = Zee, 8 Bft, golfhoogte 4 mtr.
• prijs model 2009: € 98.700
• afleveringskosten incl. o.a. 100 liter diesel + extra acces
soires landvasten, stootwillen, zinkannoden etc: € 550,-
Ook de elektrische ankerlier met voorzieningen voor
handbediening is standaard.
Voor Verdere informatie:
Poelgeest Fishing Boats
Hugo de Vrieslaan 1
2341 NT Oegstgeest (NL)
tel. (00-31) (071)5173377
website: www.poelgeestfishingboats.nl
zeehengelsport | maart/april 2009 15