15e jaargang februari 2012 - Scrabble Bond Nederland

Hallo, mijn naam is Bert van der Loo.
Velen zullen mij wel kennen als Puntenscrabbelaar van ruim een decennium terug en anderen kennen mij
uit t huidige Duplicate­wereldje. Voor degenen die me niet kennen: in 1995 speelde ik, als 32­jarige, mijn
eerste NKPS te Soest, in 1996 richtte ik samen met Dennis Slemmer S.C Arendsoog in Amsterdam op en
rond het eind van de jaren negentig was ik samen met de heren J.Kramer, H.Jongepier en M. Van
Elsdingen verantwoordelijk voor het oprichten van de Nederlandse scrabbelbond, de SBNL.
Nadat wij in aanraking kwamen met het Vlaamse NTSV wilden wij van Arendsoog `t liefst ook zo`n goed
gereglementeerde en strak geleidde bond. Dit lukte niet 1,2,3 en zonder er nou een lang verhaal van te
maken waar we toch niet meer verder mee komen, ik raakte gebrouilleerd met de andere bestuursleden
en het einde van het liedje was dat Arendsoog, en de meeste Arendsoogleden (grappig woord blijft dat
toch), uit de SBNL stapten en zich louter nog op het Vlaamse duplicate richtten en, dat mag ik wel
zeggen, met redelijk wat succes.
Maar vooral….veeeeel toernooien en evenementen op de kalender elk seizoen. In de veertien jaar dat
onze leden sindsdien in Vlaanderen meespelen heb ikzelf aan ongeveer 160 toernooien(!) meegedaan en
mind you, ik was er dus niet altijd bij he? Dit enorme aantal toernooien en andere wedstrijden (altijd strak
georganiseerd en altijd volgens een vast stramien afgewerkt), afgezet tegen het aantal in die periode
onder auspicien van de SBNL gehouden toernooien (puntenscrabble of duplicate) geeft aan dat er een
enorm verschil is in de beleving van scrabbel in Vlaanderen en in Nederland. Indien je in Vlaanderen
woont kun je zeven dagen in de week, vaak meerdere keren per dag op clubavonden terecht om
duplicate te spelen, wie denkt dat ik overdrijf die kijkt het maar na op de diverse websites. En ook nog
eens praktisch elke maand een groot toernooi (100 t/m 165 deelnemers!) of een kampioenschap,
individueel en ook voor clubteams. Kom daar eens om in Nederland…vier, hooguit 5 toernooien PS per
jaar, een enkel wedtsrijdscrabbel­evenement (ook al uitstervend) en nul tot hooguit 1 duplicate­toernooi.
Ik hoor u denken, ik heb het alleen maar over dat Duplicaten… ja, Puntenscrabble is ook leuk, maar weet
u, er zijn nog maar weinig spelers die het spelen op de negenmaal beheersen en zonder die negenmaal
kun je niet meer winnen bij PS.
In het vorige SBNL­magazine schreef Flip Kramer een interessant artikel inclusief grafieken over het
teruglopend aantal deelnemers bij PS­toernooien en ging hij ook even in op het spelen op de
negenklapper en de ervaringen die met name nieuwelingen hadden wanneer ze met het spelen op de 9x
geconfronteerd worden. Flip beweerde dat het spelen op de 9x ging om “afspraken die niet op papier
staan”. Dit is onjuist. In 1998 schreef ik een soort van boekje met de nogal hoogdravende titel “Scrabble,
a way of life”, op A4­formaat, waarin ik met uitleg kwam over het gezamenlijk behalen van een hoge score
bij PS. Diverse spelers omarmden deze nieuwe speelwijze en zo werden de scores almaar hoger en
hoger. Van Marieke Roggeveen uit Alphen ontving ik in die dagen een lovende brief waarin zij het spelen
op de 9x vergeleek met de toen in opkomst komende klapschaats. Het was aantrekken die schaatsen of
afhaken volgens Marieke en zo was het dus ook bij het Puntenscrabble. Met Marieke en haar zoon
Herman hebben mijn clubgenoten en ik dan ook de mooiste partijen gespeeld. En wij hoefden helemaal
niet te overleggen, welnee, we wisten precies wat de bedoeling was en wat de do`s en don`ts waren
tijdens een partij.
Mariekes vertrouwen en geloof in het systeem werd beloond tijdens Alphen `98 of `99 toen zij mij in de
finale­partij wist te kloppen na een achterstand van vierhonderd punten en alsnog het toernooi won, louter
door vast te houden aan de beginsels van het spelen op de negenklapper en een tegenspeler die niet
ineens alle regels overboord gooide omdat 'ie toevallig lekker voor stond.
Maar om even terug te komen op Flips artikel waarin hij vraagtekens zette bij de toekomst van PS, ik stel
het heel hard, er is mijns insziens helemaal geen toekomst voor het Puntenscrabble. De rek is eruit, qua
puntenrecords en qua aantal spelers dat nog een spel op niveau kan afwerken en op een gezamenlijke
hoge score uit kan komen.
Want dat is de essentie van puntenscrabbel, het gaat om de punten en niet om de overwinning. Drie keer
verliezen en toch het toernooi winnen is in theorie mogelijk dus moet je niet krampachtig je tegenstander
6