Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ezocht die er goed uitzag. En ik moest denken aan alle<br />
beestjes die ik in de loop van de jaren voor hem in de tuin<br />
begroef, omdat hij het zelf niet aankon.'<br />
<strong>Het</strong> best herinnerde ik me Snuitje, het Krim-marmotje<br />
dat ineens niet meer at, een dikke kop kreeg en steeds<br />
naar links omviel. <strong>Het</strong> gebeurde in Emmen, waar we op<br />
vakantie waren, op een zondag natuurlijk, want die dingen<br />
gebeuren op een zondag.<br />
We vonden een dierenarts maar moesten lang wachten,<br />
want hij was weggeroepen voor de bevalling van een<br />
koe, of liever kalf. Hij bleek een boom van een jongeman,<br />
met levensgrote handen die zichtbaar moeite hadden<br />
met kleinschalig werken.<br />
Met een grote spuit spoot hij water in het oor van arme<br />
Snuitje en begon het gezwel uit te knijpen. Er bleef een<br />
heel dun, nat marmotje over, dat nog een enorme antibioticaspuit<br />
kreeg op de plek waar een bil had kunnen<br />
zitten.<br />
`Elke vier uur voeden met een pipetje,' zei hij twijfelend<br />
en gaf een flesje mini-krachtvoer mee.<br />
Dag en nacht druppelden we bij toerbeurt wat voeding<br />
in het onwillige bekje, dat slikte om niet te stikken.<br />
En terug in Amsterdam ging Johnny elke ochtend<br />
braaf naar onze eigen dierenarts om Snuitje een nieuwe<br />
injectie te laten geven. <strong>Het</strong> leek goed te gaan, Snuitje<br />
kwam tot leven en begon rond te scharrelen, al viel ze<br />
nog wel eens om.<br />
Toen werd het weer zondag en om half tien werden we<br />
gewekt door het balkende verdriet van Johnny.<br />
De dienstdoende dame-arts had geconcludeerd dat<br />
het toch een niet te genezen tumor was en het beestje<br />
resoluut het finale spuitje gegeven. Snuitje had nog een<br />
paar pasjes naar Johnny gedaan, voordat ze verhuisde<br />
naar een andere wereld.<br />
Jezus nog aan toe, wat een ellende.<br />
Wat Johnny nog het meest dwars zat was dat hij, altijd<br />
te laat, op een holletje naar de dierenarts was gerend,<br />
Snuitje in een schoenendoos. <strong>Het</strong> beestje had zo'n pijn<br />
dat het maar beter dood kon zijn, had de dame gezegd.<br />
En juist die ochtend had hij zo hard moeten hollen dat<br />
Snuitjes laatste tocht, hotsebotsend in de schoenendoos,<br />
een extra marteling geweest moest zijn. Ontroostbaar<br />
was hij, en vol schuldgevoel.<br />
En natuurlijk hadden we vergeten het beestje te fotograferen<br />
toen het nog gezond was, en herinnerde Johnny<br />
zich dat. Moest hij Snuitje ook nog verliezen zonder<br />
tastbare herinnering!
Change language