roeistad - Topsport Amsterdam

26 Topsport Amsterdam Magazine
Dromen van dingen die nog
nooit eerder zijn gedaan
Sinds 1 maart van dit jaar heeft de Koninklijke Nederlandsche Roeibond
(KNRB) een nieuwe technisch directeur. Hessel Evertse was lange tijd hoofd
topzeilen bij het Watersportverbond en behaalde in 2012 met zijn zeilers drie
olympische en twee paralympische medailles. Bij de KNRB is de doelstelling
even duidelijk als ambitieus; uitgroeien naar een mondiaal top-vijf land.
De ambities van de nieuwe TD doen echter niet onder voor die van de bond.
Evertse droomt van dingen die nooit eerder zijn gedaan.
TEKST METTEN DE VRIES FOTO MERIJN SOETERS
Het waren juist de ambitieuze doelen van
de roeibond die Evertse enorm aanspraken.
Om structureel tot de top-vijf van de wereld
te behoren, zullen de Nederlandse boten
elk jaar terug moeten komen met minimaal
een gouden en een zilveren medaille bij de
wereldkampioenschappen en Olympische Spelen.
De afgelopen 120 jaar heeft Nederland in totaal
zes gouden olympische medailles gewonnen,
gemiddeld één per twintig jaar. De opdracht
van Evertse is dus om elke vier jaar een gouden
plak binnen te halen. Ambitieus, maar niet
onhaalbaar, aldus Evertse.
Om zulke doelen te behalen, zal er anders naar
de topsportstructuur gekeken moeten worden
volgens de nieuwe TD. In de topsport wordt de
structuur die er al ligt vaak gebruikt en worden
de sporters hier in gepast. Dit terwijl de sporter
wellicht iets heel anders nodig heeft. Evertse
trekt de vergelijking met het Bankrasmodel in het
volleybal. “De visie was dat als je de beste coach
en de beste sporters bij elkaar brengt in een sporthal en ze
daar tien jaar laat trainen, dat je hiermee het beste resultaat
behaalt. Je bepaalt wat de doelen zijn, je kijkt wat hier voor
nodig is en dat doe je! De structuur moet vloeibaar zijn.” Bij
het Watersportverbond was het deze visie die onder andere
leidde tot de gouden medaille van Dorian van Rijsselberghe
bij de Olympische Spelen. “We hebben gekeken naar wat
de sporters nodig hadden en hier hebben we de omgeving
omheen gebouwd, in plaats van dat we hen in de bestaande
omgeving probeerden te plaatsen.”
De structuur bij de Roeibond is in ontwikkeling, maar
nog niet waar Evertse het wil hebben: “Je begint met een
opdracht, top-5 van de wereld worden. Van daaruit bepaal je
wat er moet gebeuren om dit doel te bereiken. Wat hebben
mijn sporters nodig? Wat voor mensen heb ik tot mijn
beschikking? Wie zijn mijn concurrenten? De Nederlandse
roeiers trainen ruim twaalf keer per week, concurrenten als
Nieuw-Zeeland vijftien tot achttien keer. Als je je daar aan
wilt meten, loop je pas echt tegen de bestaande structuur
aan. Van topsporters in Nederland wordt namelijk wel
verwacht dat ze naast hun sport ook nog eens studeren.”
Om de optimale situatie te creëren aan de Bosbaan
wordt met CTO Amsterdam en haar onderwijspartners
samengewerkt om de combinatie met de studie
binnen het trainingsschema te passen. Dankzij
topsportreglementen van de onderwijsinstellingen
wordt de topsporters enige flexibiliteit geboden, maar
het is nog niet altijd mogelijk om de studie in te passen
tussen alle trainingen, wedstrijden en trainingskampen.
“De afstemming tussen topsport en onderwijs kan echt
nog beter. Leenstelsel, vrijstellingen... en kijk eens wat
topsporters in hun sportieve carrière leren! Dat hoeven ze
toch niet opnieuw te doen in de schoolbanken?”
Niet alleen op onderwijsgebied werken de KNRB en CTO
Amsterdam intensiever samen. Ook wat betreft fysieke
training, huisvesting, maaltijdvoorziening en op medisch
gebied wordt getracht het roeiprogramma zo goed mogelijk
te faciliteren in Amsterdam. De komende jaren hoopt Evertse
de basis te leggen voor olympisch succes in 2020, of misschien
wel eerder. De opdracht is top-5, maar Evertse droomt van
grotere dingen, dingen die nog nooit gedaan zijn. “Er is nog
nooit een ploeg teruggekomen van de Olympische Spelen
met vier medailles. Of met twee keer goud. Daar droom ik
van.” •
Topsport Amsterdam Magazine
27