buiten de legerplaats - Providence Mountain Ranch

Stefanus’ naam (=kroon) was echter vergaan,
want hij had zijn kroon geworpen voor de voeten
van het Lam, met een eeuwige lofprijzing:
Door U, door U alleen, om het eeuwige welbe -
hagen!
De doop van Simon de tovenaar levert echter
het bewijs dat de baptisten -die alléén de volwassendoop
erkennen op grond van persoonlijk
geloofsgetuigenis- dwalen en geen goed
zicht hebben op het verbond, met haar in- en
uitwendige kinderen. Zij hebben het verbond
feitelijk een labadistische lading gegeven,
maar dat heeft Petrus nooit bedoeld te zeggen
op de Pinksterdag, met de woorden: Want u
komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen
die daar verre zijn, zovelen als er de Heere onze
God toe roepen zal (Hand. 2:39).
God wil in de gevestigde kerk verbondsmatig
handelen. Dat wil zeggen dat God in het kader
van het verbond de doopbelofte aan elk verbondskind
vermaakt, maar aan een bepaald
deel toepast. Als de verbondsbelofte verworpen
wordt door ongeloof, volgt de verbondswraak.
Dopen doe je niet kosteloos. Het is goddeloos
omtrent de Doop te zeggen: baat het niet dan
schaadt het ook niet. Als Gods belofte verworpen
wordt door ongeloof, schaadt het dubbel,
want degenen die de weg geweten hebben en
niet hebben bewandeld, zullen met dubbele
slagen geslagen worden.
Het genadeverbond is echter niet iets waar de
mens mee kan werken, in de zin van onderhandelingspartner
te zijn. Verbondssluiting geschiedt
altijd door twee partijen. Het genadeverbond
is niet gesloten tussen God en de
52