buiten de legerplaats - Providence Mountain Ranch

doemelijke zondaar. Ik ben nu al achtendertig
jaar krank en ik heb geen mens (Joh. 5:7).” Die
man verkeerde in grote ziele-nood.
Nood leert bidden (soms ook niet). Nu, bij de
Moorman wás het nood. Weet u wat er staat?
Hij bad Filippus of hij op de wagen wilde
komen. Die man had dus geen vrijblijvende
godsdienst, zo van: “U kunt wel een eindje met
mij meerijden, maar als u het niet wilt, even
goede vrienden!”
Nee, hij bad, hij smeekte Filippus bij hem op de
wagen te komen. De houding van de Moorman
is zuiver bijbels. Immers, degenen die God gaat
toebrengen in de tijd, zal Hij voeren met smeking
en geween (Jer. 31:9).
In de onderhandelingsfase tussen God en de
ziel wordt er wat afgeweend. Huichelaars
haken af, maar die getrokken worden met liefdeskoorden,
zullen de buit van ‘t overwonnen
land niet ontlopen. Orpa keert echter terug naar
haar afgoden, maar Ruth gaat met Naomi de
grens over. Daarmee was dat mens niet gered,
want daarvoor moest men een Israëliet wezen.
Ruth was een vervloekte heidin, net als de
Moorman. Beiden werden getrokken met koorden
van liefde. De wedergeboorte ligt echter
niet in de trekking maar in de omhelzing van
Christus door het geloof. We zullen zien hoe de
Heilige Geest dit ware geloof in het hart van de
Moorman plant.
De Moorman las Jesaja 53, dat handelt over het
lijden van Christus. Hij is gelijk een schaap ter
slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos
is voor dien die het scheert, alzo doet Hij Zijn
mond niet open (Jes. 53:7).
79