nr. 6. 12 oktober 2010 - Koninklijke HFC

DEM2 - HFC2: 6-0 afgedroogd
Het was voor mij niet mogelijk om bij de eerste 20 minuten van de wedstrijd van het tweede aanwezig te zijn en zodoende
miste ik ook de eerste twee fouten die door DEM genadeloos afgestraft werden. De fout die het derde doelpunt
inleidde heb ik wel kunnen zien. Een slordige pass op het middenveld aan de rechterkant, waardoor het middenveld
van HFC uit positie was en de mogelijkheden voor DEM zowel op links als rechts lagen. De aanvaller van DEM koos
de meest vrijstaande van de twee en die legde nummer drie erin.
Daarmee was de wedstrijd eigenlijk al gelopen, maar toch ... HFC kreeg tot aan de rust een viertal kansen, waarvan de
helft zeer goede en dat had de wedstrijd weer helemaal kunnen omkeren. Maar, het lukte niet om te scoren en daarmee
was het 3-0 bij rust. De kunst is dan om –als het ware- met een schone lei de tweede helft in te gaan. De achterstand
uit het hoofd te zetten. Wat gebeurd is, is gebeurd en daar doe je dan niets meer aan. In de rust moet je dan de les van
de eerste helft geleerd hebben en alles in het werk stellen om een ommekeer gedaan te krijgen.
En het is waarschijnlijk niet zo dat de HFC’ers dat niet geprobeerd hebben, maar van het spelbeeld kreeg je toch sterk
de indruk dat het geloof er niet echt meer was. En dan gaat het ook niet meer lukken en na enige tijd bleek dat ook
toen DEM 4-0 scoorde uit een snelle counter direkt na een goede kans van HFC.
Daarna kwamen kort achter elkaar Shakar Jamal, Thierry van Veen en Jolan Paauw als invallers in het veld, die echter
ook niet konden voorkomen dat het uiteindelijk 6-0 werd. Maar toen zat HFC er door en lukte bijna niets meer, terwijl
bij DEM alles hoe langer hoe makkelijker leek te gaan. Enigszins tegenstrijdig aan de uitslag was het toch wel opvallend
dat de begeleiding van DEM het team van HFC best wel goed vond spelen: ‘Ze scoren niet, maar het is wel een
leuk ploegje!’ En daarmee zullen we het dan moeten doen.
Maar ook zal op de zondagmorgen de concentratie optimaal (dus nog veel beter) moeten zijn, zodat er niet al vroeg in
de wedstrijd cruciale fouten gemaakt worden. Doe daar wat aan, want dat heeft niets met goed voetbal te maken, maar
met instelling en voorbereiding. En over die instelling valt ook nog wel wat te zeggen tegen elkaar ... DEM toonde aan
dat zij meer gebrand waren op het winnen van ieder duel. Zij geloofden meer in hun mogelijkheden. De passie was
er meer. Ze liepen er harder voor. Als zij een duel aangingen dan toonden zij meer geloof in het winnen van de bal.
Natuurlijk, de HFC’ers deden allemaal wel hun best, maar dat is blijkbaar niet meer genoeg. Nu moet er echt gestreden
worden. Als dat niet gaat lukken, dan wordt het nog een heel moeilijk seizoen. ‘Een leuk ploegje ...’ is wel aardig
om te horen, maar je krijgt er geen punt voor. Die zul je moeten winnen en daarvoor is meer inzet, instelling, kracht en
geloof in eigen en elkaars kunnen no dig.
Veel succes en ga ervoor. AJ.
Opstelling:
Paul Meltzer, Hendrik van Waveren, Tim Verbeek (Jolan Paauw), Koen Duijtshof, Brian Wilderom (Shakar Jamal),
Roy van de Ban, Fabian Munsterman, Mickey Brouwer (Thierry van Veen), Spiros Lomis, Mike Snoeks, Olivier Koelemij.
Xander Roossen was ook beschikbaar als invaller en verder waren Just van Wijk en Edward Lubbers erbij, maar konden
niet ingezet worden. Rembrandt Heerkens Thijssen was de assistent scheidsrechter van HFC en natuurlijk vormden
Dick Trock, Hans van der Horst en Jan Beek de begeleiding van het Tweede.