project UA Inez Michiels 2011 - Genetic Coding vzw
project UA Inez Michiels 2011 - Genetic Coding vzw
project UA Inez Michiels 2011 - Genetic Coding vzw
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
INHOUD<br />
IN SITU<br />
DNA<br />
NEURONEN SCHAKELAARS<br />
HET NETWERK<br />
64 KLEURTINTEN<br />
192 CODONPAREN<br />
SPEL<br />
KLEURENHARMONIËN<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong><br />
<strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong><br />
<strong>2011</strong><br />
VOORSTELLING DOOR HET VORMEN VAN AMINOZUREN<br />
NCS-WAARDEN<br />
BRONNEN<br />
CONTACT
IN SITU<br />
‘64’ is ontworpen voor een tentoonstelling in situ Universiteit Antwerpen, campus<br />
Drie Eiken, waar bijna de volledige Faculteit Geneeskunde en delen van de Faculteit<br />
Farmaceutische, Diergeneeskundige en Biomedische Wetenschappen en de<br />
Faculteit Wetenschappen gevestigd zijn.<br />
Ik wilde een werk maken dat te maken zou hebben met biologie, het brein en<br />
wetenschap. Ik dacht eraan de basisstructuur van het werk te vestigen op de<br />
wiskunde van het DNA, en te kijken wat eruit zou komen.<br />
DNA<br />
DNA is de belangrijkste chemische drager van erfelijke informatie in alle bekende<br />
organismen. Een DNA-molecuul bestaat uit twee lange strengen van nucleotiden,<br />
die samen een dubbele helix vormen. De twee strengen zijn aan elkaar verbonden<br />
door zogenaamde baseparen. Voor het DNA zijn er 4 verschillende basen: thymidine,<br />
cytosine, adenine en guanine, afgekort met respectievelijk T, C, A en G. Een basepaar<br />
verbindt twee tegenover elkaar liggende nucleotiden. In het DNA kunnen twee<br />
soorten basenparen gevormd worden: guanine en cytosine vormen samen een<br />
basenpaar, adenine en thymine ook. Drie opeenvolgende basen vormen een codon<br />
of triplet. Elk codon in een DNA-streng wordt afgelezen en ‘vertaald’ in een<br />
aminozuur. Het aantal verschillende codons bedraagt 4 3 , dus 64, ruim voldoende<br />
voor de twintig verschillende aminozuren. De volgorde van nucleotiden in een<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong> - <strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong> - <strong>2011</strong><br />
streng wordt een sequentie genoemd. Omdat er zeer veel sequenties mogelijk zijn,<br />
kan de volgorde van nucleotiden unieke erfelijke informatie verschaffen. a<br />
NEURONEN SCHAKELAARS<br />
Ik wou ook het brein erbij betrekken. Ik vond informatie over de werking van<br />
neuronen, die in grote mate een elektrisch fenomeen zijn. b, c In simpele vorm te<br />
vergelijken met de werking van een lichtschakelaar. Wanneer een biologische<br />
schakelaar open is, is het een onderbroken geleider, een toestand die ik voorstel<br />
met ‘00’. Een gesloten biologische schakelaar laat stroomgeleiding toe, een toestand<br />
die ik voorstel met ‘11’. Daarbij verwijzen de termen ‘open’ en ‘gesloten’ naar de<br />
elektronische en niet naar de mechanische toestand. Uitgaande van de twee<br />
mogelijke schakeltoestanden kunnen twee mogelijke veranderingen aangeduid<br />
worden.<br />
Van open (00) naar gesloten (11) = sluiten: voorgesteld met ‘01’.<br />
Van gesloten (11) naar open (00) = openen: voorgesteld met ‘10’.<br />
Rekening houdend met de opmerking van G.J. Whitrow dat het menselijk brein “op<br />
een elektrisch net lijkt, met aan het begin alle schakelaars open”, kunnen de vier<br />
schakelaars als in fig.1 voorgesteld worden. d<br />
00 01<br />
1 2<br />
4 3<br />
10 11<br />
fig.1 fig.2<br />
T C<br />
1 2<br />
4 3<br />
G A<br />
1
Door Ferre Alpaerts wordt een hypothetisch verband gelegd tussen de 4 schakelaars<br />
en de ‘letters’ van de genetische code. c Ik gebruik zijn TCAG-hypothese om een<br />
verbinding te leggen tussen de vier neuron-schakelaars en de vier basen van het<br />
DNA. Zie fig 2. Er bestaan echter 8 manieren om beide schema’s met elkaar in<br />
verband te brengen. Naast de TCAG-hipothese zijn er nog 7 andere mogelijkheden<br />
denkbaar (TGAC, AGTC, ACTG, CTGA, CAGT, GTCA, GACT).<br />
Volgende tafel (fig.3) toont een overzicht van de 64 mogelijke codons of genetische<br />
woorden die met de letters van het DNA kunnen gevormd worden volgens de TCAGhypothese.<br />
Horizontaal en verticaal is er de omzetting naar de digitale O en 1<br />
codering die refereert naar de neuronenschakelaars.<br />
000 001 010 011 100 101 110 111<br />
000 TTT TTC TCT TCC CTT CTC CCT CCC<br />
001 TTG TTA TCG TCA CTG CTA CCG CCA<br />
010 TGT TGC TAT TAC CGT CGC CAT CAC<br />
011 TGG TGA TAG TAA CGG CGA CAG CAA<br />
100 GTT GTC GCT GCC ATT ATC ACT ACC<br />
101 GTG GTA GCG GCA ATG ATA ACG ACA<br />
110 GGT GGC GAT GAC AGT AGC AAT AAC<br />
111 GGG GGA GAG GAA AGG AGA AAG AAA<br />
fig.3<br />
HET NETWERK<br />
Ik had nu 64 verschillende codons die ik zowel in de versie 4 3 (met drie letters)<br />
als in de digitale versie 2 6 (met zes digits) kon weergeven. Wat ik zocht was een<br />
manier om de genetische woorden met elkaar te verbinden. Ik had in gedachten<br />
een visualisatie van een immens netwerk, dat zou doen denken aan een brein. De<br />
digitale versie laat toe om een reis te maken door de codons door telkens één van<br />
de zes digits te laten omkeren. Dus wanneer 0 dan 1, en wanneer 1 dan 0. Vermits<br />
elke codon 6 digits heeft kunnen er per codon zes verschillende verbindingen naar<br />
andere codons gelegd worden. Dit vormde de basis voor het netwerk.<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong> - <strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong> - <strong>2011</strong><br />
64 KLEURTINTEN<br />
Deze boeiende structuur had nu enkel nog een middel nodig om zich te materialiseren<br />
en tastbaar te worden. Door kleurtinten te koppelen aan de codons ontstond een<br />
visualisatie van deze puur wiskundige constructie.<br />
De 64 tinten heb ik geselecteerd uit de Ostwald kleurenruimte waarbij 6 kleuren,<br />
in volgorde van blauw, groen, geel, oranje, rood en paars rond een zwart-wit as<br />
geplaatst zijn. Deze 8 kleuren (de 6 + zwart en wit) noem ik verder ‘hoofdkleuren’.<br />
De frequenties van de 4 basiskleuren blauw, geel, groen en rood heb ik afgestemd<br />
op wetenschappelijk onderzoek naar ‘unique hues’. f De mens, eender van welke<br />
cultuur of huidskleur, kiest ongeveer dezelfde frekwentie wanneer gevraagd naar<br />
de 4 basiskleuren. En er blijkt ook een biologische verklaring voor dit fenomeen.<br />
g, h De frekwenties van het paars en oranje in deze set heb ik bepaald door een<br />
evenwichtig midden te nemen tussen de gegeven frekwenties van de omgevende<br />
basiskleuren. Vervolgens heb ik elke hoofdkleur gemengd naar elkaar in twee<br />
tussenstappen, om tot een evenwichtige collectie van 64 kleurtinten te komen.<br />
Omdat kleuren een emotionele taal spreken, die abstracter is dan die we met<br />
woorden kunnen uitdrukken, heb ik de koppeling van de codons met de kleurtinten<br />
gedaan volgens de genetische semantiek. Die legt een verband tussen de genetische<br />
code en betekenisleer. c, e<br />
Volgende tafel (fig.4) geeft een overzicht van de 64 kleurtinten en de 64 genetische<br />
woorden van de genetische code. Elke hoofdkleur komt in 8 verschillende tinten<br />
met een nummering van 0 tot 7. Ik gebruik volgende afkortingen voor de<br />
hoofdkleuren: blauw = BL, zwart = ZT, groen = GR, paars = PS, oranje = OR, rood<br />
= RD, wit = WT, geel = GL.<br />
2
000 001 010 011 100 101 110 111<br />
000 BL0 BL1 BL2 BL3 PS4 GR5 ZT6 BL7<br />
001 ZT1 ZT0 ZT3 PS2 PS5 GR4 ZT7 BL6<br />
010 GR2 GR3 GR0 GR1 PS6 GR7 ZT4 BL5<br />
011 PS3 ZT2 PS1 PS0 PS7 GR6 ZT5 BL4<br />
100 GL4 WT5 RD6 OR7 OR0 OR1 WT2 OR3<br />
101 GL5 WT4 RD7 OR6 RD1 RD0 RD3 GL2<br />
110 GL6 WT7 RD4 OR5 OR2 WT3 WT0 WT1<br />
111 GL7 WT6 RD5 OR4 GL3 RD2 GL1 GL0<br />
fig.4<br />
192 CODONPAREN<br />
Ten slotte wilde ik de verbindingen die in het netwerk door de digits gelegd worden<br />
gebruiken om het kunstwerk vorm te geven. Ik maakte blokjes met aan één kant<br />
een bepaalde kleurtint (= codon = code), en aan de andere kant een digitaal<br />
gekoppelde kleurtint (= code met 1 digit verschil). Er zijn in totaal 192 blokjes<br />
waarbij elke zijde van een blokje 6 mogelijke koppelingen heeft met andere blokjes.<br />
Bijvoorbeeld de codon TAT met kleurtint GR0 heeft 6 mogelijke koppelingen (fig.5).<br />
TAT komt overeen met de digitale code 010010. De mogelijke verbindingen zijn<br />
dan 010011 (TAC), 010000 (TGT), 010110 (CAT), 011010 (TAG), 000010 (TCT),<br />
110010 (GAT).<br />
fig.5<br />
TAT<br />
GAT<br />
TAT<br />
TCT<br />
TAT<br />
TAG<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong> - <strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong> - <strong>2011</strong><br />
TAT<br />
CAT<br />
TAT<br />
TGT<br />
TAT<br />
TAC<br />
SPEL<br />
De blokjes met de kleurenparen, die de codonparen voorstellen, brachten me op<br />
het idee van een dominospel. Ik maakte een versie en kwam tot de vaststellingen<br />
dat het spel echt kan gespeeld worden. Men kan namelijk heel veel routes afleggen<br />
in het netwerk, steeds andere en, op het einde van het spel, een gesloten ring<br />
vormen. Het kunstwerk ontstaat dan tijdens het spel, door de spelers die de blokjes<br />
telkens anders leggen, altijd een prachtig kleurenlint vormend.<br />
REGELS VOOR HET SPEL<br />
‘64’ is te vergelijken met het gekende domino spel, waarbij de blokjes per paar<br />
voorkomen en een lint of sequentie van blokjes vormen.<br />
De opstart<br />
Zoek een tafel met een goede verlichting.<br />
Verdeel de blokjes over de aanwezige spelers.<br />
Het spel<br />
De eerste speler legt een blokje, de tweede speler koppelt er een tweede blokje<br />
aan enz. Elke speler mag steeds slechts één zet doen. Als hij niets kan leggen<br />
moet hij zijn beurt overslaan.<br />
Laat de ‘open’ zijde van een<br />
sequentie met een bepaalde<br />
kleurtint steeds opvolgen door een<br />
blokje met dezelfde kleurtint. (fig.1)<br />
Aan het begin van het spel is er<br />
keuze tussen 6 verschillende<br />
mogelijkheden (zie fig.5).<br />
Naargelang het spel vordert<br />
verkleinen de mogelijkheden.<br />
open zijde<br />
fig.1 Lint of sequentie<br />
open zijde<br />
3
Het kan enkele keren tijdens het spelen voorkomen dat een kleinere ring gevormd<br />
wordt zodat de spelers hun resterende blokjes niet meer kunnen leggen. Dan mag<br />
de speler die aan beurt is aan één van de twee uiteinden van het lint een blokje<br />
wegnemen en dat aanleggen aan het andere eind. De volgende speler moet dan<br />
aan de kant van het lint waar de vorige speler een blokje heeft weggehaald, ook<br />
een blokje weghalen en dat aan de andere zijde van het lint aanleggen. Dit moet<br />
zo verder gaan tot er iemand aan de beurt is die de mogelijkheid ziet een blokje<br />
uit zijn resterende blokjes te leggen. Zo kan het spel weer zijn gewone gang gaan<br />
waarbij iedere speler om beurt een blokje aanlegt.<br />
Winnen<br />
De speler die eerst al zijn blokjes kan leggen heeft gewonnen. Maar daarmee is<br />
het spel nog niet uit. De overige spelers moeten proberen de volmaakte ring te<br />
vormen met alle blokjes.<br />
In situ<br />
Het kunstwerk wordt gevormd door de spelers.<br />
Het spel kan met video opgenomen worden en later afgespeeld.<br />
Het eindresultaat kan getoond worden in een gesloten glazen bak.<br />
KLEURENHARMONIËN<br />
Met de blokjes kunnen kortere sequenties gelegd worden. De kleurtinten in een<br />
korte reeks vormen onverwacht mooie kleurencombinaties, en kunnen helpen bij<br />
het zoeken naar kleurenharmoniën voor toepassingen in o.a. het interieur,<br />
architectuur, stoffen of kleding-ontwerp. De 64 kleurtinten zijn een evenwichtige<br />
selectie uit de kleurenruimte, waardoor alle belangrijke tinten vertegenwoordigd<br />
zijn.<br />
NCS en kleurbenamingen<br />
De NCS-waarden achteraan deze tekst refereren naar het bekende kleurensysteem<br />
van Natural Colour System dat in vele verfwinkels en door grote verfmerken<br />
gehanteerd wordt voor communicatie over kleuren. De kleurennamen geven een<br />
andere manier om kleuren te benoemen en te beschrijven.<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong> - <strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong> - <strong>2011</strong><br />
VOORSTELLING DOOR HET VORMEN VAN AMINOZUREN<br />
Aminozuren zijn bouwstenen voor eiwitten en polypeptiden. Eiwitten worden<br />
opgebouwd uit twintig verschillende 'bouwstenen' die de 'twintig aminozuren' heten.<br />
Een afbeelding uit Wikipedia toont de samenstelling van elk aminozuur.<br />
Door omzetting naar kleur kunnen kleurlinten gevormd worden die de aminozuren<br />
verbeelden. Deze aminuzuur ketens kunnen met het spel gevormd worden.<br />
Enkele voorbeelden:<br />
THR<br />
HIS<br />
TYR<br />
ARG<br />
VAL
In situ <strong>UA</strong> vond ik twee mogelijk locaties om dit te realiseren. Hieronder enkele<br />
simulaties. De exacte kleurvolgorde en plaats staan nog niet vast.<br />
Locatie 1 Grote arena met trappen.<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong> - <strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong> - <strong>2011</strong><br />
5
NCS waarden<br />
TTT = BL0 NCS 1560-R90B<br />
lichtblauw, hemelsblauw, cyaan, lapis<br />
TTC = BL1 NCS 4030-R90B<br />
grijsblauw, duifblauw, rookblauw<br />
TCT= BL2 NCS 2050-B20G<br />
vervuild turquoiseblauw, capriblauw, staalblauw<br />
TCC = BL3 NCS 2060-R70B<br />
vervuild paarsblauw, lavendelblauw<br />
CAA = BL4 NCS 3065-R90B<br />
donkerblauw, Pruisisch blauw, marineblauw<br />
CAC = BL5 NCS 3060-R70B<br />
ultramarijn, paarsblauw, indigoblauw, oriëntaals blauw<br />
CCA = BL6 NCS 2065-R90B<br />
elektrisch blauw, lazuurblauw, knalblauw, koningsblauw<br />
CCC = BL7 NCS 3060-B10G<br />
aquamarijnblauw, turkooisblauw, groenblauw, laguneblauw<br />
TTA = ZT0 NCS 8010-Y50R<br />
donkerbruin, sepia, Van Dijck-bruin, gebrande omber<br />
TTG = ZT1 NCS 8000-N<br />
donkergrijs, antracietzwart, leizwart<br />
TGA = ZT2 NCS 7020-R<br />
donkerbordeaux, zwartrood, ebbehoutzwart<br />
TCG = ZT3 NCS 7020-Y<br />
donker kaki, legergroen, natogroen, olijfzwart<br />
CAT = ZT4 NCS 5540-R90B<br />
blauwzwart, nachtblauw<br />
CAG = ZT5 NCS 7020-B90G<br />
groenzwart<br />
CCT = ZT6 NCS 9000-N<br />
pekzwart, fluweelzwart, gitzwart, pikzwart, roetzwart<br />
CCG = ZT7 NCS 7020-R50B<br />
paarszwart, auberginekleurig<br />
TAT = GR0 NCS 1080-G30Y<br />
geelgroen, gifgroen<br />
TAC = GR1 NCS 4020-G<br />
grijsgroen, eucalyptusgroen, vaalgroen<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong> - <strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong> - <strong>2011</strong><br />
TGT = GR2 NCS 1060-G<br />
lichtgroen, frisgroen, opaalgroen<br />
TGC = GR3 NCS 3065-G50Y<br />
olijfgroen, bronsgroen, mosgroen<br />
CTA = GR4 NCS 4040-B50G<br />
vervuild aquamarijngroen, heliotroopgroen<br />
CTC = GR5 NCS 3560-G<br />
donkergroen, dennegroen, sparregroen, spinaziegroen<br />
CGA = GR6 NCS 1565-G<br />
felgroen heldergroen<br />
CGC = GR7 NCS 3050-B60G<br />
aquamarijngroen, blauwgroen, turquoise<br />
TAA = PS0 NCS 3055-R30B<br />
purper, roodpaars, roodviolet<br />
TAG = PS1 N CS 5020-R50B<br />
grijsmauve, grijspaars<br />
TCA = PS2 NCS 2065-R20B<br />
mauve, bordeauxpaars<br />
TGG = PS3 NCS 2050-R50B<br />
lichtpaars, antiekpaars, lavendel<br />
CTT = PS4 NCS 4040-R60B<br />
vervuild blauwpaars, blauwlila<br />
CTG = PS5 NCS 3555-R60B<br />
blauwpaars, blauwviolet<br />
CGT = PS6 NCS 3055-R50B<br />
zuiver paars, amethistkleurig, indigopaars, violet<br />
CGG = PS7 NCS 5040-R50B<br />
donkerpaars, dieppaars<br />
ATT = OR0 NCS 3560-Y50R<br />
oranjebruin, kastanjebruin, café-au-lait<br />
ATC = OR1 NCS 4020-Y50R<br />
grijsbruin, vuil bruin, oranjegrijs<br />
AGT = OR2 NCS 2570-Y70R<br />
vervuild warmbruin, baksteenbruin, gebrande sienna<br />
ACC = OR3 NCS 33050-Y30R<br />
kakibruin, pakpapierbruin, olijfbruin<br />
GAA = OR4 NCS 0560-Y50R<br />
6
licht okeroranje, bleekoranje<br />
GAC = OR5 NCS 0585-Y40R<br />
geeloranje, saffraanoranje, cadmiumoranje<br />
GCA = OR6 NCS 1080-Y50R<br />
helder oranje, appelsienkleur<br />
GCC = OR7 NCS 0585-Y60R<br />
roodoranje, bloedoranje<br />
ATA = RD0 NCS 1575-R10B<br />
paarsrood , robijnrood, magenta, karmijnrood<br />
ATG = RD1 NCS 4030-Y90R<br />
grijsrood, matrood, leverkleurig<br />
AGA = RD2 NCS 1580-R<br />
donkerrood, bordeauxrood, Chinees rood<br />
ACG = RD3 NCS 2060-R20B<br />
vervuild magenta, vergrijsd violetrood<br />
GAT = RD4 NCS 1070-Y70R<br />
zacht vermiljoen, karmijnrood, zalmkleur<br />
GAG = RD5 NCS 0570-Y90R<br />
lichtrood, roze<br />
GCT = RD6 NCS 1085-Y90R<br />
vuurrood, vlammend rood, scharlaken, tomaatrood<br />
GCG = RD7 NCS 0585-Y80R<br />
namen oranjerood , Ferrarirood, vermiljoen<br />
AAT = WT0 NCS 0520-R90B<br />
pastelblauw<br />
AAC = WT1 NCS 2000-N<br />
lichtgrijs, zilverwit<br />
ACT = WT2 NCS 0520-G<br />
pastelgroen, pistachegroen<br />
AGC = WT3 NCS 0520-R50B<br />
lila, pastelviolet<br />
GTA = WT4 NCS 0520-Y50R<br />
gebroken wit, ivoor<br />
GTC = WT5 NCS 0520-Y90R<br />
lichtroze, pastelrood<br />
GGA = WT6 NCS 0-N<br />
spierwit, sneeuwwit<br />
GGC = WT7 NCS 0505-Y<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong> - <strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong> - <strong>2011</strong><br />
geelwit, pastelgeel<br />
AAA = GL0 NCS 0570-G80Y<br />
citroengeel, groengeel, kanariegeel<br />
AAG = GL1 NCS 3020-Y<br />
grijsgeel, vaalgeel, vuil geel<br />
ACA = GL2 NCS 1060-G70Y<br />
vervuild citroengeel, zwavelgeel<br />
AGG = GL3 NCS 2070-Y<br />
kakigeel, zandgeel, mosterdgeel, korengeel<br />
GTT = GL4 NCS 1060-Y30R<br />
vervuild oranjegeel, okergeel, oudgeel, goud-oker<br />
GTG = GL5 NCS 0580-Y20R<br />
oranjegeel, goudgeel, Indisch geel, saffraangeel<br />
GGT = GL6 NCS 0580-Y<br />
heldergeel, banaangeel, fel geel, knalgeel<br />
GGG = GL7 NCS 0550-Y (grijzer)<br />
lichtgeel, zachtgeel, bleekgeel<br />
7
BRONNEN<br />
a. Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/DNA, 2010<br />
b. Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Neuron. (2010)<br />
c. Alpaerts F, “De Denkbeeldige Ruimte”, <strong>Genetic</strong> <strong>Coding</strong> <strong>vzw</strong>. (1981)<br />
d. G.J. Whitrow, Het Tijdsbegrip in de Moderne Wetenschap, Aula-reeks, Het<br />
Spectrum. (1965)<br />
e. Alpaerts F, <strong>Michiels</strong> I. “Synethestisch Experiment, Een toepassing van de<br />
genetische semantiek op grafische en muzikale vormen.”<strong>Genetic</strong> <strong>Coding</strong> <strong>vzw</strong>.<br />
(1991)<br />
f. Wuerger S.M., Atkinson P., Cropper S. Centre for Cognitive Neuroscience, School<br />
of Psychology, University of Liverpool, Liverpool UK. “The cone inputs to uniquehue<br />
mechanisms” Vision Research 45 3210-3223 Elsevier. (2005)<br />
g. Mollon J.D. Department of Experimental Psychology, Cambridge University,<br />
Cambridge UK. “A neural basis for unique hues?” Current Biology Magazine Vol<br />
19 No 11, R441. (2010)<br />
h. Conway Bevil R., Stoughton Cleo M. Program in Neuroscience, Wellesley College,<br />
Wellesley USA.”Towards a neural representation for unique hues”, Current<br />
Biology Vol 19 No 11, R442. (2010)<br />
CONTACT<br />
<strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong><br />
genecode@skynet.be<br />
Aarschotplaats 16<br />
2018 Antwerpen<br />
0486 103 119<br />
<strong>project</strong> <strong>UA</strong> - <strong>Inez</strong> <strong>Michiels</strong> - <strong>2011</strong><br />
8