Onze helden_deel12_2.indd - ckv OVVO

Onze Helden
Deel 12

Onze Helden
Deel 12
INHOUDSOPGAVE
Inhoudsopgave
Voorwoord
Voorbeschouwing
OVVO/DeKroon - Blauw wit/HavenFD
Foto en z’n verhaal
MOEDIG NAAR OLYMPISCHE
ZOMERSPELEN 2028
Selectielid van de week:
Bibi Backx, selectie speelster uit eigen jeugd
Column Danny L.
Nic. uit Deutschland
BWA on tour
Groningen
Supporter aan het woord
2
2
3
4
6
8
9
12
13
16

Onze Helden
Voorwoord
Deel 12
Deel 12 heeft u zojuist geopend. Waarom?
U bent waarschijnlijk zeer benieuwd wat de redactie deze week weer voor u in elkaar
heeft gedraaid.
Nou dan kunt u er voor gaan zitten deze week. Na wat onrustige weken in de school en
werksfeer zijn onze vorige uitgaven af en toe wat laat op de website verschenen. Maar
deze week dus niet! U heeft lekker de tijd om het lezen van de artikelen over de hele
week te spreiden!
Na dit voorwoord en de inhoudsopgave gaan we zoals gebruikelijk weer voorbeschouwen
op de komende wedstrijd, deze keer tegen Blauw Wit uit Amsterdam. Bibi Backx vertelt
verderop als “selectiespeelster van de week” haar verhaal over hoe het is om uit een
echte korfbalfamilie te komen en hoe de ervaring is om als eerstejaars seniorenspeelster
in de Lotto Korfbal League uit te komen. Een interview wat zeker het lezen waard is.
Ook is er deze week weer een BWA stuk. Als je kan spreken van de “BWA on tour” dan
heb je het toch wel over de wedstrijd waarvoor de meeste kilometers gemaakt moeten
worden: uit tegen Nic. Zelf vinden wij dit de beste BWA editie tot nu toe. Ook Danny L
heeft mooie verhalen over de rit naar Groningen en zoals gebruikelijk deelt hij deze met
jullie allemaal.
Pak er een bak koffi e bij, ga er lekker voor zitten en geniet weer van de verhalen over
Onze Helden.
De redactie
3

Onze Helden
Deel 12
VOORBESCHOUWING
OVVO/DEKROON - BLAUW WIT/HAVENFD
Voorbeschouwing OVVO/DeKroon – Blauw Wit
Zaterdag wederom een wedstrijd met belangen aan beide kanten. OVVO/DeKroon is met DeetosSnel in een
strijd verwikkeld om plaats 9 die recht geeft op het spelen van een beslissingsduel tegen een hoofdklasser
in plaats van rechtstreekse degradatie. Beide ploegen stonden voor in de rust vorige week maar konden het
niet afmaken en zo blijft het spannend. DeetosSnel
speelt uit bij Fortuna komend weekend, dat na
overwinningen op DOS’46 en Dalto de vorm weer
helemaal terug heeft en hopelijk de punten in
eigen huis houdt. Blauw Wit strijdt nog steeds om
plaats 4 die een halve fi nale play-off tegen Koog
Zaandijk oplevert. PKC staat 3 punten voor en TOP
2 punten, maar beide ploegen hebben met Dalto
en DOS’46 een moeilijke tegenstander en kunnen
wel eens punten gaan laten liggen. Met een beetje
toeval hebben we na dit weekend een prachtige
strijd om plek 4 waar 4 ploegen een punt achter
PKC staan. Het is allemaal mogelijk dit jaar maar
dan zal Blauw Wit wel eerst in Maarssen moeten
winnen.
De wedstrijd in Amsterdam was er eentje die bol
stond van de spanning. Een heerlijke scherpe wedstrijd van beide kanten waarin scheidsrechter Vochteloo
het erg moeilijk had, maar overeind bleef. Het incident tussen Blauw Wit 2 speler Martin Engel en wat
OVVO mensen is genoeg besproken en zal komende zaterdag geen rol spelen. KL verslaggever Hans Fontijn
sprak destijds al van “buiten gevoelstemperatuur -10, binnen over het kookpunt,” en hij had gelijk. Uw
redactie heeft genoten van deze wedstrijd waarin we een sterk en strijdbaar OVVO zagen met een sterke
Martijn Roos als uitblinker. Tim Backx sprak destijds van een feit dat we de laatste weken te vaak gezien
hebben: OVVO had de eerste helft meer afstand moeten nemen. Tegen Nic was dit ook weer het geval en
hier moet OVVO nu van geleerd hebben.
Blauw Wit is een sterke tegenstander met 2 aanvallend gezien echte topheren. Ze maakten er
respectievelijk 11 en 12 tegen ons dus we weten wat de grote opdracht wordt voor komende zaterdag:
Marc Broere en Gerald van Dijk tegen houden. Onze huisspecialist Marco Spelten (die man met die hoed)
hierover:
‘er staat nogal wat schuttersgeweld. Marc Broere en Gerald van Dijk zijn erkende schutters. Lastig uit te
schakelen, maar ook grillig. Nu is Gerald wat constanter, maar Marc presteert niet elke week. Maar als hij
op schot is schiet hij van achter de tap nog raak. Dan heeft Blauw Wit ook Ruud Willemsen nog. De oudspeler
van De Meeuwen doet even hard mee aan het schuttersgeweld. Krijgt Ruud de bal, dan kun je hem
even later ook gewoon midden uitnemen. Aan dameskant is de ploeg minder indrukwekkend, maar Josina
van den Bosch behoort altijd nog tot de betere dames in Nederland. Ik zag haar vorig jaar Samantha
Jonkman uit de wedstrijd spelen en ik durf te zeggen dat 80& van de heren op het hoogste niveau dat niet
voor elkaar krijgt.’
2 dames van Blauw Wit komen net boven de 1 goal per wedstrijd uit, de anderen redden dat niet eens en
spelen dus vooral in de steun voor deze mannen. Steffen Pang en Ruud Willemsen (of soms Mark van der
Laan) pikken ook zeker hun goals mee, zo’n 3 of 4 elke week, en maken nogmaals duidelijk: het is een
herenspel. Van de laatste 5 wedstrijden wist Blauw Wit alleen de volle punten te behalen tegen het destijds
4

Onze Helden
Deel 12
uit vorm zijnde Fortuna. Maar dit vertekent wel een beetje het beeld, want tegen
PKC en TOP speelde Blauw Wit niet slecht maar leverde dat geen punten op. Voor
Blauw Wit betekent geen overwinning in Maarssen simpelweg dat het seizoen
afgelopen is. De 4 e plaats is dan uit beeld en men zal dan vooral teleurgesteld
zijn want de ambities lagen in Amsterdam wel degelijk op plaats 4 nadat Gerald
van Dijk terug was gekeerd bij Blauw Wit.
Maar dan onze eigen ploeg, want daar draait Onze Helden tenslotte om.
Marco Spelten:
‘Toch denk ik dat de ploeg van Jan Niebeek OVVO wel ligt. En op basis daarvan,
in combinatie met harder werken dan ooit tevoren, geloof ik in een goed
resultaat. Frits zal zijn ploeg klaar moeten stomen. Zodanig dat zij ook een
slotfase aankunnen. Want daar gaat het steeds mis. Vrije ballen moeten vallen.
Doorloopballen moeten erin. Het schot moet zuiverder. Staat Backx anders voor
Jan Lul af te vangen? Als hij maar niet telkens die bevestiging van de kant zoekt
Martin Engel en naar anderen kijkt. Hij moet vertrouwen hebben en gewoon doen waar hij
een van de besten in Nederland in is: de rebound. Niemand kan hem aan. En
dan scoort hij ook nog. Sietske moet opstaan. Er ouderwets weer eens 9 ingooien. Elise moet verdelen
en heersen en die doorloopballen maken. Hanneke moet laten zien dat er meer van De Meeuwen zijn
die alles erin fl ikkeren. Michelle moet sleuren. De boel opstuwen. Roos moet fl itsen. Waar hij in heel
Nederland voor wordt gevreesd. Stijn moet ze erin fl ikkeren. Zonder na te denken. Jesper moet leiden
zoals alleen hij dat kan. Zoals hij ons naar de League leidde vorig jaar. En allen moeten lijden. Tot
het laatste fl uitsignaal. Mogelijk presteren hun schutters, misschien niet. Maar die van ons moeten en
moeten nu echt. Alles uit de kast.’
We zijn in zwaar weer, dat is wel duidelijk, maar we zijn nog lang niet uitgespeeld. We tonen elke
week aan mee te kunnen maar de ploeg zal iets moeten bedenken om dit uit te drukken in punten. We
hebben iedereen nodig deze weken en u als publiek zeker. De OVVO-hal is vaak een onneembare vesting
geweest en dit is iets wat zaterdag ook zeker zo moet zijn. We zijn niet gewend te verliezen de laatste
jaren. Promotie werd op promotie gestapeld en nu zijn we op een punt dat we wat vaker verliezen. Aan
het aantal Maarssense toeschouwers in Groningen te zien is het geloof van
het publiek in een goede afl oop er wel degelijk. 2 en een half uur terug in de
auto wordt je niet vrolijk van, zeker niet na een nederlaag, maar het maakt
iedereen gelukkig niet minder strijdbaar. Maar bedenk je ook goed: onze
spelers doen keihard hun best. Kritiek mag, en is ook vaak best terecht,
maar zolang wij mensen aangesteld hebben als trainers is het hun taak om
beslissingen te nemen. Uw redactie fronst ook wel eens de wenkbrauwen
tijdens een wedstrijd en roept ook wel eens wat maar we willen vragen om
achter de gehele ploeg te blijven staan aanstaande zaterdag. Dit is gewoon
broodnodig om Blauw Wit te verslaan.
Scherpte, dat is wat in spannende wedstrijden vaak het verschil maakt, en
dat hebben we helaas niet altijd op kunnen brengen, een van de redenen
waarom we niet op 10 punten staan. Na rust mist afgelopen zaterdag een
open doorloopbal voor 8-12 de korf en staan we weer snel gelijk, terwijl we
de wedstrijd ook startten met een gemiste doorloopbal. Dit is scherpte en
zal er moeten zijn. Coach Frits heeft zijn ploeg heel erg op scherp kunnen
krijgen voor de beslissingswedstrijden vorig jaar en zal dit kunstje weer
moeten fl ikken om Blauw Wit te verslaan en naar de 9 e plek te klimmen. Dit
is zeker niet onmogelijk! Aan opgeven mag niet eens gedacht worden!
Wij zijn OVVO en wij zijn in de Lotto Korfbal league om er te blijven!
5
Gerald van Dijk

Onze Helden
Deel 12
FOTO & ZIJN VERHAAL
HIERONDER DE FOTO VAN VORIGE WEEK, MET INGEZONDEN ONDERSCHRIFTEN. WE ZIJN BLIJ
DAT MENSEN LEUKE VERHALEN HEBBEN INGESTUURD EN HOPEN VOLGENDE KEER OP NOG MEER
INZENDINGEN.
wedstrijd touw trekken eindigt in malaise
Frank is het zat
“Frank zoekt het hogerop!”
“Schot van Rene Dijkkamp geeft problemen”
“Frank Cappon probeert wegvliegende handhaving tegen te houden”
“Ineke Peters: HEREN, EERST JULLIE SCHOENEN UIT!!”
René Dijkkamp: “Frank, net zo als ik: nog 1 treetje!”
“Frank Cappon doet Martijn Roos voor hoe hij Tim Bakker moet blokken”
Het hestje van ehbo is al aangetrokken
Frank! Pas op! Een haai naast je!
Dames en heren, een warm aplaus voor Frank de acrobaat
wie is die skinhead?
Rik, voordat hij uit zijn broek scheurt
De ene ladder op de andere ladder
Wedstrijd koek happen gewonnen met moeite gewonnen door Frank
6

Onze Helden
Deel 12
FOTO & ZIJN VERHAAL
WAT GEBEURT HIER?! STUUR NU JOUW VERHAAL NAAR DE REDACTIE VAN ONZE HELDEN.
WIE WEET STAAT JOUW ONDERSCHRIFT STRAKS ONDER DEZE FOTO.
STUREN KAN NAAR MELVIN.VAN.ALEM@OVVODEKROON.NL.
7

Onze Helden
Deel 12
MOEDIG NAAR OLYMPISCHE
ZOMERSPELEN 2028
Half 8. Ik zet mijn TV op 3. Matthijs van Nieuwkerk heeft het startschot al gegeven voor weer een nieuwe afl evering
van DWDD. Vandaag een uitzending om naar uit te kijken, denk ik terwijl ik de volume knop op mijn afstandbediening
aan het zoeken ben. Erica Terpstra is vandaag te gast. Erica was jarenlang de vertegenwoordigster van
het NOC NSF. “Ik neem volgende maand afscheid van de sport en ga op zoek naar spirituele leiders”, zegt ze in
het interview.”Ze moet de sport wel ernstig zat zijn”, denk ik en er volgt een binnenpretje.
De camera zoomt langzaam uit en zo worden de andere gasten van de avond zichtbaar. Het veelbesproken
4-mansbobteam zit zenuwachtig te wachten om aan te schuiven. Een drama voor Edwin van Calker en voor de
rest van de slee, denk ik. Edwin die duidelijk aangeslagen is door de afgelopen tijd doet zijn zegje: “Ik kreeg gewoon
mijn slee niet in de hand dus heb ik besloten niet te starten.” Nico Dijkshoorn verwoordt mijn gedachtes
wanneer hij begint aan zijn lofgedicht over moed en durf jegens de piloot van de 4-mansbob, Edwin van Calker.
Ook Erica die even door het beeld schiet laat even haar medeleven zien door voorzichtig te knikken.
De teleurstelling bij het bobsleeteam is voelbaar. “We hadden medaillekansen”, zegt één van de starters. Bobsleeën,
wij Nederlanders? En nog medaillekansen ook? Toch eigenlijk wel vreemd voor een vlak land zoals het
onze, gonst er door mijn hoofd. Eigenlijk zouden we het meer moeten hebben van de zomerspelen. Mijn gedachtes
gaan even de vrije loop. Jammer dat korfbal geen Olympische sport is. Heeft Erica zich daar wel genoeg
voor ingezet?, het is toch met zekerheid een gouden plak. We gaan even terug naar de Olympische zomerspelen
van 1920 en 1928:
“Tijdens de Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen en tijdens Olympische Spelen 1928 in Amsterdam was korfbal
een demonstratiesport. Het stond niet op het offi ciële Olympische programma, maar werd georganiseerd om
de sport internationale bekendheid te geven” - Wikipedia
Dat is toch bijna 100 jaar geleden. Waarschijnlijk heeft deze demonstratie niet het gewenste resultaat gegeven
want we staan nog steeds niet op het programma. Tijd voor een nieuwe demonstratie lijkt me. Nederland maakt
zich sterk om de Olympische zomerspelen van 2028 binnen te halen. Een geschikter moment is er wat mij betreft
niet. Jesper Oele en Jeffrey Huibers zijn alvast geselecteerd voor het Olympisch demonstratieteam. Tegen de tijd
dat ze moeten aantreden zullen ze aan een brace niet genoeg hebben denk ik nog maar dat mag mijn gedachte
niet verpesten.
2028- Olympisch stadion Amsterdam.
“Na een weergaloos duel tussen Nederland en Korea hebben de Nederlanders toch aan het langste eind getrokken.
Door goals van onder andere Yannick van Hattem en Angela Hensbergen hebben de Hollanders dit
demonstratie-toernooi gewonnen en zijn dus Olympisch kampioen”, klinkt er uit de speakers. Vanaf de tribune
kijken Jeffrey en Jesper duidelijk geëmotioneerd toe. De speaker vervolgt: “Helaas voor de Nederlanders is aan
dit toernooi geen offi ciële huldiging gekoppeld.” Het duurt even voordat het bij Jeffrey doordringt. Hij springt het
veld op, omzeilt met krachtige sprongen de bewaking en weet bij de huldiging van de 100meter sprint de gouden
medaille te stelen…
De eindtune van De Wereld Draait Door brengt een eind aan mijn gedachtes.
Matthijs prijst het boek van Nico Dijkshoorn nog aan. Het gedicht van Nico schiet nog even door mijn hoofd en ik
aan OVVO 1. Je hebt moed en durf nodig om te verliezen maar des te meer om te overwinnen. Moedige beslissingen.
De laatste minuten in Groningen... “Helaas”, denk ik, “nog steeds hekkensluiter.”
8

Onze Helden
Deel 12
SELECTIELID VAN DE WEEK:
BIBI BACKX, SELECTIE SPEELSTER UIT EIGEN JEUGD
Sommige spelers van de selectie zijn net nieuw, ken je niet zo goed en spreek je
misschien weinig. Maar er zijn er gelukkig ook genoeg die sinds hun jonge jeugd in
Maarssen spelen. Vandaag weer zo eentje, de ons allen welbekende Bibi Backx.
Bij Bibi thuis is het
net zo gegaan als bij
menig korfbalfamilie.
Zodra je kan lopen kan
je een bal vangen, ga
je mee naar het veld,
en als je oud genoeg
bent (of eerder) wordt
je op korfbal gedaan.
Vader en moeder zijn
zeer bekend in en met
het korfbalwereldje,
waardoor het fanatisme
om goed te presteren van thuis uit mee
wordt gegeven. Bibi zelf hierover:‘Je kunt
inderdaad wel stellen dat korfbal er met de
paplepel in gegoten is bij ons thuis. In de
jeugdteams hebben mijn ouders me zelfs nog
trainen gegeven maar kleine kinderen worden
groot en ontwikkelen een eigen mening en
visie, niet waar? Het gaat natuurlijk veel
over korfbal bij ons thuis. Ik woon sinds
september niet meer bij mijn ouders, dus
wat dat betreft ontkom ik een beetje aan alle
kritiek. Mijn ouders zijn allebei vrij kritisch
en zeggen waar het op staat. Daar ben ik
ze overigens wel dankbaar voor, want je
creëert daardoor wel een reëel zelfbeeld.
Over het algemeen vind ik het wel leuk dat
mijn ouders ook zo bekend zijn met het hele
korfbalwereld. Daarentegen zijn er ook vaak
genoeg momenten geweest waarop ik echt
niets meer over wedstrijden wilde horen
en er ook weleens iets anders dan korfbal
besproken kon worden.’
Broer Tim speelt in OVVO/DeKroon 1 en
broertje Joep in OVVO/DeKroon A1. Bibi zelf
speelt dit seizoen met OVVO/DeKroon 2 in
9
de reserve Lotto Korfbal League, kortom:
een echte korfbalfamilie, zoal we er zoveel
kennen.
‘Het is wel grappig dat ik sinds lange tijd
niet meer een teamgenoot ben van één van
mijn broers. Ik heb aan aantal jaren bij Tim
in de A1 gespeeld en mijn laatste twee jaar
junioren met Joep. Op wat gemopper op
elkaar na, ging dat eigenlijk altijd erg goed.
Vooral met Joep had ik altijd wel een band in
het veld, wij begrepen elkaar. Voor Tim heb ik
nu natuurlijk erg veel waardering. Ik zit toch
wel als trotse zusje te kijken naar hem vanaf
de bank iedere zaterdag. Ik vind dat hij zich
erg goed staande houdt in de League.’
Toen Bibi in de junioren bij OVVO/DeKroon
speelde zocht ze de uitdaging in Driebergen
bij concurrent dalto. Broer Tim had dat eerder
ook gedaan maar is inmiddels gelukkig ook
weer terug in Maarssen. Ze speelde toen
opeens tegen OVVO/DeKroon A1 en dat
moet toch een vreemd gevoel geweest zijn.
Ze speelde zich wel in het districtsteam
van regio Oost en deed daar waardevolle
ervaringen op. ‘Ik kijk zeker positief terug
naar mijn tijd bij Dalto. Ondanks het feit dat
het me niet heeft gebracht wat ik gehoopt
had, heb ik er wel veel geleerd. Ik ging
naar Dalto, omdat ik heel graag Ahoy wilde
halen en me persoonlijk wilde ontwikkelen.
De concurrentie was echter groot en ik heb
toen het onderspit moeten delven. Toch
denk ik dat ik er wel beter en sterker door
ben geworden. Van trainsters als Marijke
Graafsma, Mariska Veldheer en zelfs onze
Oele heb ik een hoop opgestoken. Dalto is
een hechte en gezellige club en ik heb veel
mooie dingen mee gemaakt met de mensen

Onze Helden
Deel 12
daar. Echter, uiteindelijk is het toch het
spelletje waar je het voor doet. Bij OVVO werd
ik als speelster toch meer gewaardeerd en
erkend. Bovendien is en blijft het je club. Nu
speel ik inmiddels alweer bijna drie jaar bij
OVVO en weet ik niet anders meer. ‘
Terug naar Maarssen dus, eerst in de A1 en
nu in het tweede team. Na een mooi begin en
spannende wedstrijden is OVVO/DeKroon 2
helaas toch afgezakt naar de laatste plaats in
de reserve Lotto Korfbal League. Een beetje
net als bij OVVO/DeKroon 1 kan ons 2 e het
niveau aan en gaat het prima mee maar in
de eindfase gaat het mis. Voor veel jonge
spelers, waarvan Bibi er een is, is het een
waardevolle ervaring waar je gewoon beter
van wordt. ‘Dat wij met 2 in de Korfbal League
mogen uitkomen omdat het 1 e vorig jaar
was gepromoveerd, is natuurlijk fantastisch.
Op voorhand had ik niet verwacht dat we zo
goed met het niveau mee zouden kunnen
gaan. Na een paar goede overwinningen in
het begin van het seizoen op Deetos 2, Nic 2
en KZ 2, hebben we velen wel versteld doen
staan en hoge verwachtingen opgeroepen.
Helaas hebben we deze lijn niet echt door
10
kunnen zetten en grijpen we iedere keer net
mis. Het is best frustrerend als je als team
de hele wedstrijd bij kunt benen, zelfs af en
toe een voorsprong kunt pakken, maar dan
uiteindelijk toch geen punten binnen kunt
slepen. Met mijn persoonlijke ontwikkeling
gaat het goed. Het is een leerzaam jaar,
mijn eerste jaar senioren op Reserve League
niveau. Je komt toch vaak tegen wat oudere,
meer ervaren speelsters. Het zorgt bij mij
voor een extra trigger, de hele sfeer en
entourage van de League. Met Maarten van
Woerkom als trainer/coach en talentvolle en
gemotiveerde spelers en speelsters naast
me, kom ik goed tot mijn recht.’ Er gebeurt
heel veel binnen de vereniging nu we in het
korfbalwalhalla spelen en op veel fronten
ontwikkelt de club zich. Ook Bibi draagt haar
steentje bij door onder anderen het trainen
en coachen van OVVO C2. In deze drukke
korfbaltijden een aardige tijdsopoffering. Bibi
studeert naast al het gekorfbal International
Business Administration aan de Vrije
Universiteit van Amsterdam.
‘ Mijn studie vergt meer zelfstudie dan dat ik
echt aan contacturen kwijt ben. Zo heb ik veel
vrije dagen waarop ik kan studeren/werken.

Onze Helden
Deel 12
Ik heb daarnaast een bijbaantje voor 12 uur
in de week. Het is met de C2 zo geregeld dat
ik iedere dinsdag trainen geef en Jacqueline
iedere donderdag. ’s Zaterdags coach ik altijd,
mits het te combineren valt met mijn eigen
wedstrijd. Ik haal er erg veel voldoening uit,
want het zijn leuke, brutale kinderen die mij als
trainster ook uitdagen. Bovendien zitten er een
paar spelers in die dicht tegen de C1 aanzitten
en talentvol zijn. ‘
Zoals eerder beschreven in de
voorbeschouwing zijn dit de weken waar het
om gaat. OVVO/DeKroon 1 zal zich moeten
handhaven, anders moet ook OVVO/DeKroon 2
automatisch een klasse lager gaan spelen. We
staan slechts een puntje achter op DeetosSnel,
dus er kan nog van alles gebeuren.
‘Ik hoop natuurlijk met heel mijn hart dat we
(het 1 e ) zaterdag tegen Blauw-Wit winnen en
Deetos geen punten meer zal pakken. Ik denk
dat het voor ons heel lastig wordt om tegen
KZ of Dos punten te pakken, dus zaterdag
is wel een van de belangrijkste wedstrijden
van het seizoen. Uit tegen BW vond ik ons
echt een klasse beter, met name in de eerste
helft, maar hebben we het uiteindelijk weer
niet waar kunnen maken. Laten we hopen
dat we zaterdag thuis met alle supporters en
in goede vorm de wedstrijd naar onze hand
kunnen zetten. Winnen we tegen BW, dan
zijn we natuurlijk als nog niet klaar. Deetos
heeft de afgelopen weken laten zien dat ze
ook moeilijke wedstrijden kunnen winnen en
kunnen ons zo nog verrassen door nog meer
punten te pakken. We moeten het maar per
week bekijken. Eerst zaterdag winnen!’
We hebben hier een dame voor ons die weet
wat ze wil in het leven en een hectisch leven
goed weet te organiseren. Maar als we even
op het korfbal terug komen. Is het niet zo
dat elke speler van 2 het liefst in 1 speelt?
Als deze ontwikkeling zich doorzet, waar
11
eindigt het dan voor Bibi?
‘Ik heb werkelijk nog geen idee. Ik zou het
geweldig vinden als OVVO in de League blijft.
Dat betekent nog een seizoen top korfbal.
Ik denk dat iedere selectiespeler niets liever
wil. De vraag is natuurlijk of alle huidige
selectiespelers en speelsters zullen blijven
mochten we in de League blijven, maar ook
als we zullen degraderen. Mijn ambitie is
natuurlijk om ooit in het 1 e te spelen, maar dat
is afhankelijk van mijn ontwikkeling, trainer/
coach, niveau en concurrentie. Ik zal er in
ieder geval voor blijven gaan, dat is een ding
wat zeker is! ‘

Onze Helden
Column Danny L.
Nic. uit Deutschland
Deel 12
De wedstrijd tegen Nic/Spangalis College stond op het programma,
en ik kon met Manuel meerijden naar het hoge Noord’n. Enkele
dagen voor de grote reis hadden we het zo afgesproken, dus zo geschiedde.
In mijn hoofd had ik beelden van besneeuwde bergtoppen
en rendieren, dus voor de zekerheid had ik een dikke jas aangetrokken.
Rond vier uur vertrokken we.
Het was niet druk op de weg, dus na iets meer dan een uur rijden
reden we richting Lemmer. Ik keek naar buiten, zag de Hollandse
wolken laag boven de velden hangen en dacht aan Rintje Ritsma,
de beer van Lemmer, toen Manuel ineens vroeg: “Deze McDonalds?”
Ik schrok op uit mijn dagdroom en knikte: “Prima!”
We parkeren de auto en stappen uit. Als ik richting de ingang van
de McDonalds loop, schrik ik me een ongeluk: binnen zie ik de
harde kern van de Blue White Army zitten. Pim Brouwer, Michael
Colijn, Evert Jan de Vries.. Allemaal zijn ze er. Ze zwaaien en lachen
me toe, terwijl Pim nog een doos kipnuggets laat aanrukken. Dit kan geen toeval zijn! Dit kan niet
meer misgaan… We vervolgen onze weg niet veel later om in Groningen de punten op te halen.
Uren later. Het is mis gegaan. Na een goede eerste helft, kwam Nic. binnen vijf minuten na rust terug
in de wedstrijd. Er op en er over, dat gold voor vanavond zeer zeker. Tel daar wat twijfelachtige
beslissingen van trainer Frits bij op, en de emotie is compleet. Teleurgesteld zoekt iedereen zijn of
haar auto weer op, Frank Cappon zwaait nog even naar het Groningse Thialf-stadion, en we rijden
weer richting Utrecht.
Manuel en ik rijden ook in de donkere nacht. Onder de prachtige sterrenhemel praten we wat over
koetjes en kalfjes. Vlak voor Heerenveen zien we een auto staan, waar heel groot Polizei op staat.
“Die is een eind uit de buurt.” Zeg ik nog. Manuel lacht, maar stopt met lachen als we het bord
“wilkommen in Deutschland” passeren. Heerenveen blijkt niet Heerenveen te zijn: we zijn totaal de
verkeerde kant op gereden. Ik voel in mijn zak en kan gerustgesteld ademhalen als ik voel dat ik
mijn paspoort bij me heb. Over Duits grondgebied zoeken we onze weg terug naar waar de reis begon:
Groningen.
Zo’n twee en een half uur later rijden we de provincie Utrecht binnen. Ergens in de buurt van Hilversum,
voeren Manuel en ik een prachtig gesprek over religieuze zaken, terwijl de radio heel zacht hele
oude klassiekers speelt… Ik staar uit het raam en mompel zacht: “De romantiek van een nachtelijke
autorit.”
Danny van der Linden
12

Onze Helden
Deel 12
BWA ON TOUR
GRONINGEN!
Zoals u in vorige editie van Onze Helden heeft kunnen lezen, is de BWA wederom on tour
geweest. Dit keer niet zomaar een tripje, het verre Groningen werd bezocht! Op weg naar
hopelijk twee punten begon de dag al vroeg voor de harde kern van de BWA.
Het is 12:15 uur, zaterdagmorgen in
de Van Lingelaan. Het weekend is een
dag eerder eigenlijk slecht begonnen.
Michael heeft vrijdagavond met pokeren
zijn vermogen kunnen vergroten, wat
niet paste in het plaatje wat vorige week
werd geschetst. Er was maar één iemand
die naar eigen zeggen niet zijn eigen
geld verloor, dat was Maarten. Na een
gezellige vrijdagavond, waar een nodig
biertje gedronken werd, was het een
bijzonder stroeve morgen. Gelukkig was
het mooi weer toen de gordijnen werden
open getrokken; een strak blauwe lucht.
Dit moest een mooi voorteken zijn. Toen
mijn lieftallige moeder mij op vrolijke
wijze ´goedemorgen´ wenste, wist ik het zeker. Dit moest een topdag worden!
Laten we snel terugkeren naar die zaterdagmorgen. Menig Maarssenaar slaapt nog, maar
daar weet Pim gelukkig snel een einde aan te maken. Luid toeterend komt hij de straat
binnen scheuren in zijn (OVVO?-)blauwe Ferrari. De bolide wordt gepakeerd, waarna snel
de tas in de auto wordt gegooid. Een doos AA-drink was voor Pim een geweldige opsteker
vanmorgen. Na de auto geprepareerd te hebben kon de trip beginnen. Eerst langs de eigen
hal in Maarssen, waar verzameld werd om te vertrekken met ´die andere Helden´. U leest het
goed, OVVO/DeKroon 5 moest wederom aantreden vandaag. Pim en Michael reden met zijn
tweeën rustig, zoals we van Pim gewend zijn, richting Vinkeveen. De Vinken 2 zou het eerst
slachtoffer worden op deze heugelijke dag. Helaas verliep dit iets anders dan gepland. Het
spel was redelijk, maar de score ontbrak. De mooiste goal van de dag viel op naam van Pim
Brouwer. Nadat Michael een stip miste, werd hij hier niet vrolijk van. Er werd een paar keer
fl ink tegen de paal getrapt, waarna er opeens een bal richting de korf kwam. Pim bleek de bal
te hebben kunnen oprapen en schoot zomaar binnen. Luid protest van Vinken tevergeefs, de
goal werd goedgekeurd.
Na deze eerste nederlaag werd er vast een biertje gedronken in de kantine van sporthal
De Boei, te Vinkenveen. Inmiddels waren ook Evert Jan, Dennis Fokker en Melvin van
Alem gearriveerd. Er werd besloten snel de auto in de stappen, om koers te zetten richting
Groningen. Er was echter één maar: na een zware wedstrijd moet er gegeten worden. Pim en
Michael besluiten dan ook dat er maar snel een MacDonalds bezocht moet worden. De andere
13

Onze Helden
Deel 12
auto stemde hiermee in, maar het
verhaal kreeg een negatieve wending.
Met hongerige buiken werden de eerste
drie MacDonalds´ gemist, waardoor
Michael en Pim toch wel ongerust
werden. Uiteindelijk werd er gestopt
in Lemmer, nadat we de vrachtwagen
van de Mac al voorbijgereden werden.
Saillant detail was dat Pim deze
vrachtwagen al van grote afstand
herkende, dit kan geen toeval zijn.
Eenmaal in Lemmer aangekomen
druppelde de gasten in de andere auto
ook langzaam binnen. Pim wist voor
€15,00 eten wist te bestellen, en dit
uiteraard ook allemaal opat. Michael en
de rest volgende op een goede afstand!
Inmiddels kwam er ook een hele grote, kale man binnen. In zijn schaduw een klein mannetje,
dat heel hard kan lachen. Manuel en Danny L hadden de Mac ook gevonden, wat puur toeval
was.
Uiteindelijk zetten we onze trip voort. Via de A7 kwamen we bij Groningen uit. Het kon nooit ver
meer zijn. Uiteindelijk kwamen we bij een mega sportcomplex uit. Wij stapten enthousiast uit,
met trommel en vlaggen in de hand. Hier moest het zijn! Helaas kwamen we bedrogen uit, we
moesten in de hal ernaast zijn! Dit stuk was natuurlijk niet te lopen, waardoor Pim zijn Ferrari
weer startte. Bij de mevrouw van de kaartverkoop werden we nog in de verleiding gebracht om
een heuse Nic sjaal te kopen. Dit leek ons voor de rookontwikkeling in de hal beter van niet, en
zo stapten we de prachtige sporthal binnen. Een hal met tribunes aan beide kanten, die helaas
maar magertjes gevuld waren. De doeken werden opgehangen en we waren zelfs voor aanvang
van OVVO/DeKroon 2 aanwezig. Dit betekend voor menig BWA-er maar één ding: eten en
drinken!
Zo liepen wij door naar boven, waar de bar werd opgezocht. Max Kool en Martijn Roos waren ook
aanwezig. Zij mochten helaas nog niet van het, minder lekkere, Amstel bier proeven. Uiteraard
bestelden wij wel een paar biertjes, en natuurlijk een paar AA´tjes voor Bob Pim! Ook lieten
we ons verleiden tot een broodje kroket en frikadel. De omzet werd weer omhooggedreven! De
OVVO supporters druppelde langzaam binnen, waarna het tweede slechte nieuws van de dag
binnen kwam. Onze A1 was gedegradeerd, omdat Fortuna gewonnen had. Een nare domper,
zeker na het ontgoochelende verlies van de Helden van 5! De kantine werd weer opgezocht
om wat te drinken. Tien minuten voor tijd zat de tribune inmiddels aardig vol. Vele mensen
met een blauw wit hart hadden de tocht weten te maken. Velen koppelde de wedstrijd ook aan
familiebezoek, waardoor het allemaal de moeite waard was.
Zoals u weet startte Onze Helden prima aan de wedstrijd. Met drie punten voorsprong werd de
kleedkamer opgezocht. Helaas mocht het niet baten. Na twintig belabberde minuten in de tweede
helft, was het tij niet meer te keren. OVVO/DeKroon zou geen punten meenemen uit Groningen.
Verslagen zochten we de kantine weer op. De teleurstelling was groot bij spelers en fans. Er werd
besloten weer naar huis te gaan. Een zeer aangename gast voegde zich bij het tweetal in de
blauwe Ferrari. Joep B, beter bekend als ´die kakkerlak´, nam plaats op de achterbank. Er werd
wat nagesproken over de wedstrijd, totdat we opeens verblind werden door een felle fl its. Er gold
een maximaal snelheid van 70 km/u op de rondweg; wij reden minstens 95. Het was tekenend
14

Onze Helden
Deel 12
voor de dag van vandaag; het zat wederom niet mee.
Inmiddels was Joep B. ingestapt met één keiharde eis: er moest nog gegeten worden
onderweg, hij rammelde van de honger. Er werd wederom een Mac bezocht, waar we de
MacDrive pakten. Iedereen bestelde wat te drinken en een happie. Nadat we onze bestelling
aanpakten en nog even bleven staan, ging het raam wederom open. Een jongeman keek
ons aan en kwam met de mededeling: “alstublieft, uw bestelling!” Elkaar enigszins verbaast
aankijkend, namen de zak aan. Een zak met gratis eten; dit was toch een meevaller van
vandaag!
Inmiddels reden we terug naar Maarssen-City. We reden onze mooie stad weer binnen en
stopten bij het Harmonieplein. Michael en Joep zouden nog een biertje gaan drinken. Zelfs de
altijd charmante bardame van De Symfonie had medelijden met ons. We kregen een heerlijk
Heineken Icecold biertje van haar, waarna we besloten richting De Schavuit te gaan. Daar
zou Arjen van de Klis wachten op ons. We dronken daar nog één biertje, waarna we besloten
richting de mooiste straat van Nederland te lopen. De Van Lingelaan werd bereikt, waar er een
einde kwam aan een lange, gezellig, maar toch ook teleurstellende dag. Weer geen punten,
nog steeds op degradatie.
Zal het OVVO/DeKroon aankomende zaterdag wel meezitten. We hoeven in ieder geval niet on
tour. Er wordt gespeeld tegen Blauw Wit uit Amsterdam. U weet nog wel, die ene wedstrijd…..
De BWA zal er in ieder geval wederom bij zijn. ‘Vechten’ voor die laatste kans, alles of niets,
bloed, zweet en tranen…. De druk word steeds groter, we moeten echt winnen!
Ik zie u graag aanstaande zaterdag in de OVVO-hal, om de broodnodige punten voor OVVO/
DeKroon binnen te slepen.
Voor deze wedstrijd geld voor al het publiek maar één ding. Niet alleen voor de BWA, maar
iedereen die onze mooie club een warm hart doordraagt:
Kom laat je horen, voor OVVO 1………….
15

Onze Helden
Deel 12
SUPPORTER AAN HET WOORD
DITMAAL BWA SUPPORTER PETER DE FEIJTER
Deze week een echte supporter aan het woord.
Hij kwam een paar jaar geleden bij de club,
speelt dit seizoen niet meer, maar is bijna elke
week aanwezig bij het eerste! Ook schitterde hij ooit
in de A1 tegen dalto! Wie herinnert zich dit niet? We
hebben het hier over Peter de Feijter!
Wat betekent OVVO/DeKroon voor jou?
Veel. Ik ben toch stiekem bekend geraakt met het
OVVO-virus, waar ik al eens mensen over hoorde
praten. Ik ben eigenlijk alleen maar soms aanwezig
bij wedstrijden van oud teamgenoten en het eerste,
maar ik proef de gezelligheid nog steeds op het
puntje van mijn tong. Ik wil zo ver het kan aanwezig
zijn bij echte OVVO momenten. Ik draag mijn
steentje bij als een realistische supporter van OVVO,
door een subjectieve bril.
Wie is je favoriete speler?
Alle selectie spelers zijn een geweldige prestatie aan
het leveren, maar als ik daadwerkelijk er één moet
noemen is Stijn dit seizoen mijn favoriete speler. Het
is geweldig om te zien hoe Stijn zijn afstandschot
zo heerlijk kan afmaken. Zijn acties zijn vaak
doeltreffend en ik hoop dat hij die vrije ballen mag
blijven nemen, die zitten nu toch wel op zo’n 90%
denk ik. Ook vind ik de beleving bij Stijn erg groot.
De foto van het gezicht van Stijn, zittend tegen de
boarding na Deetos-uit, spreekt boekdelen. Ik vind
zeker niet dat de rest van 1 onder doet aan het
niveau, maar ik kan toch echt het meest genieten
van Stijn.
Wat vindt je van de prestaties tot nu
Geweldig, ook al staan we op de afgrond van
degradatie. Wie had überhaupt gedacht dat we
vorig jaar na een wisselvallige zaalcompetitie toch
nog 2e gingen worden? VADA, een maatje te groot?
Niet dus. De grote fi nale tegen KVS zal toch wel ons
einde worden want de korfballeague is veel te hoog
gegrepen…. En een extra wedstrijd de BWA tegen
blauwwit is natuurlijk ook geweldig…. Maar toch de
korfballeague bereiken en zelfs tot nu toe 6 punten
halen! Met wat meer ervaring en fortuin had het
zeker een nog beter lot verdiend. toe?
16
Wat vindt je van de sfeer bij de club?
Als een onschuldig persoon kwam ik jaren geleden
eens op de proef meetrainen met de A2/A3. Ik
was destijds nog A1-speler bij c.k.v. Vogel. Een
kleine intieme club, waar iedereen elkaar echt goed
kent, maar het niveau zeker te laag ligt. Ik wilde
wel eens hogerop dus verliet ik de club. De eerste
paar weken als lid van OVVO was ik overdonderd
van de massaalheid van de club, en daarbij ook
de onderliggende relaties tussen personen, teams
en leiding. Je moet écht iets van je laten zien(dat
hoeft niet persé op korfballend gebied) om hogerop
te komen. Dit is deels kenmerkend voor de sfeer
binnen OVVO. Met hoogtepunten als enorm veel raak
schieten, opmerkelijk accurate invalbeurten in de
A2 en zelfs een hele wedstrijd in de A1 tegen dalto
heb ik toch fantastische wedstrijden meegemaakt.
Ik merkte dat ik gewaardeerd werd en daardoor
de vereniging eigenlijk op z’n best leerde kennen:
gezellige vriendschappelijke relaties, enorme roddels,
soms subjectieve beslissingen en natuurlijk de BWA.
Ik voelde me thuis. Bier drinken onder de douche,
met boze ouders die heel lang moesten wachten
tijdens uitwedstrijden, geschminkt met een schorre
stem tijdens wedstrijden van 1 en zoveel gezellige
teamavonden. Ik heb dit alles wel moeten laten
schieten voor mijn studie in Eindhoven. Maar bij
deze wil ik mededelen dat ik volgend jaar als AR
waarschijnlijk terugkeer in de gelederen van deze
mooie club.
|Tekst: Robin Brouwer, Michael Colijn & Evert Jan de Vries|
| Grafi sch vormgever: Melvin van Alem | Foto’s: Actiefotografi e.nl & Rene Oosterom|