Wanneer u deze preek gebruikt in een kerkdienst ... - Enschede-Zuid

Wanneer u deze preek gebruikt in een kerkdienst, wordt u verzocht dit even
te melden aan meijer@enschede-zuid.nl
J.J. Meijer
Predikant
GKV Enschede-Zuid
Website: www.enschede-zuid.nl

Hoelang nog?!
(Openbaring 6:9-11; zesde preek in de serie)
Liturgie jaarwisselingsdienst 31 december 2004
te Enschede-Zuid (orgel: Gerrit Nuis, trompet: Jan Schreurs)
Votum en vredegroet
Psalm 121
Gebed
Lezen: Openbaring 6
- 1 e zegel: door Karin Mulder
- 2 e zegel: door Els Engbers
- 3 e zegel: door Joop Schonewille
- 4 e zegel: door Erica Moes
- 5 e zegel: door Anniek Noorman
- 6 e zegel: door Jasper of Celia Horst
Gezang 30:2,5
Tekst: Openbaring 6:9-11
Lied 296:1,3
Verkondiging
Lied 300:1,4,6
Gedicht Openbaring (voorgelezen door Maarten of Carolien Barneveld)
Psalm 130:2,3
Namen van overledenen/geborenen in 2004
Nieuw Gezang 81
Dankgebed en voorbeden
Inzameling van de gaven
Gezang 22:1,3,5,7
Zegen
Gemeente van Jezus Christus!
Oudejaarsdag, dat is typisch zo’n dag om weemoedig te worden.
Waar blijft de tijd?
Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen…
Nog even, en het is al weer 2005!
Voor ons gevoel is ’t nog maar nét geleden dat we tegen het jaar 2000
aankeken, als toch wel een magisch jaar.
Weet u nog wel? De millenniumwisseling, computers die dreigden vast te
lopen, angst voor een millenniumbug…
Tja, waar blijft de tijd?!
1

Internet, ook zoiets. We weten niet meer beter.
Maar hoelang is dit er nu helemaal, zeker voor de gewone man of vrouw?
Toen ik in m’n vorige gemeente predikant werd, 6½ jaar geleden,
had ik wel een computer maar geen e-mail, laat staan internet.
Ik weet nog goed hoe ik daar ook wat tegenaan keek:
is dat wel wat voor mij? hoe werkt dat dan? Ik ben niet zo’n techneut…
Nu lách je daarom.
Inderdaad: waar blijft de tijd?!
Uren, dagen, maanden, jaren, ze vliegen werkelijk als een schaduw heen.
Het glipt je gewoon tussen de vingers door.
Vóór je het weet staat er al weer een nieuwe generatie op,
die jou met grote snelheid links inhaalt.
Nou, kun je je dan voorstellen dat er mensen zijn die zeggen:
wat duurt het toch ongelofelijk láng allemaal,
het lijkt wel alsof de tijd stil staat,
en er niets noemenswaardigs gebeurt in de wereld.
Zó iemand kijk je dan toch vreemd aan.
Die komt zeker van een andere planeet, of zo.
Zelfs oudere mensen zeggen nog niet: het lijkt wel alsof de tijd stil staat.
Ja, soms wél voor hen persóónlijk:
wat duren de dagen toch lang als je alleen bent, en je kunt niet veel meer.
Maar verder?
Juist zij vinden ’t allemaal zo ontzettend snel gaan,
ze houden het op geen stukken na meer bij.
En toch zijn er écht mensen die zeggen: wat duurt het toch allemaal lang.
Komen die dan inderdaad van een andere planeet?
Ja, het zijn mensen die nu in de hemel zijn, dat wel.
Maar stuk voor stuk hebben ze wel degelijk hier op aarde geleefd.
2

Hun blik is uiteraard gezuiverd door de hemel.
Maar dat betekent dat we hen alleen nog maar serieuzer dienen te nemen.
Deze zogeheten ‘zielen onder het altaar’, in Openbaring 6.
We hebben al eerder gezien, met de preken over Openbaring,
dat die wereld dan wel voor ons onzichtbaar is,
maar daarom nog niet minder reëel.
Juist dát is het grote belang van het boek Openbaring:
het leert je anders tegen de dingen aankijken,
het leert je op aarde leven onder een open hemel.
De dingen zijn nou eenmaal vaak niet wat ze lijken…
Schijn bedriegt.
En in dat licht kun je je dan afvragen, bij de tekst van vanavond, of wij
altijd wel de juiste waardering hebben van de tijd.
Zeker op Oudejaarsdag is het goed om daar eens even over na te denken.
Is het wel terecht om te blijven steken bij: wat gaat alles toch snel, en:
waar blijft de tijd?
Als je de héle werkelijkheid bekijkt, onder een open hemel,
moet je dan inderdaad niet veelméér zeggen:
wat gaat alles toch ontzettend langzaam, en:
hoelang moet het nou allemaal nog duren?!
Dat is de vraag die we in deze jaarwisselingsdienst willen overdenken.
Het thema voor deze preek is: Hoelang nog?!
En dan kijken we naar:
*
1. de achtergrond van deze vraag: heilig ongeduld,
2. de beantwoording van deze vraag: ‘nog éven geduld!’.
3

1. Hoelang nog?! – Een vraag vanuit heilig ongeduld.
‘Hoelang moet het nog duren voordat U ons bloed wreekt?’
Ja, dat lijkt typisch een vraag voor de lijdende kerk.
Gelovigen die worden vervolgd, gemarteld, vaak ook op een
verschrikkelijke manier om het leven gebracht.
Jaren terug las ik over iemand die Chinese christenen had bezocht,
en bij zijn afscheid zei dat hij hen 5 jaar later weer wou komen bezoeken.
Waarop hun acute reactie was: ‘dat hopen we toch niet, want dat zou
betekenen dat Jezus over 5 jaar nog steeds niet is teruggekomen!’
Ik weet nog goed dat die reactie mij trof, en dan niet zo positief.
Want míjn gevoel was juist: ik hoop toch dat het nog wel even wat langer
duurt dan 5 jaar, voordat de jongste dag aanbreekt.
Dat is dus typisch het verschil tussen vervolgde christenen en christenen
die in alle vrijheid en welvaart leven, zoals wij.
Tenminste, dat zeg je dan al snel.
Maar klopt dit eigenlijk wel?
Zijn wij dan géén lijdende kerk?!
Lijden wij dan niet om alles wat Christus wordt aangedaan vandaag?
Kan dat dan allemaal maar ongestraft z’n gang gaan,
al die laster tegen God,
al dat bespottelijk maken van christenen?
Dat gebeurt toch bij ons ook, en de laatste jaren eigenlijk steeds méér.
Ja, wij worden er nog niet om vervolgd.
En: gelúkkig niet, denken we meteen.
Maar doet het ons dan niks, al dat ongeloof en al die spot om ons heen?
Zo van: als ze ons maar met rust laten, dan vinden wij alles wel best…
Wat zegt dat dan eigenlijk over ons geloof,
4

over onze liefde voor God, en voor Jezus Christus?
Als wij écht van Hem houden, dan doet dat toch ongelofelijk veel pijn!?
Dat er vandaag de dag ook doelbewust aangetrapt wordt tegen het geloof,
tegen christenen.
‘Wij hoeven dat niet.
Alsjeblieft zeg, ban dit zoveel mogelijk uit de samenleving.
Belachelijk gewoon, dat er nog mensen zijn die dit geloven…’
En dan denk ik ook aan tendensen in de samenleving die elke
mogelijkheid aangrijpen om maar het bijzonder onderwijs ter discussie te
stellen, of de vrijheid om in kerken de waarheid te verkondigen.
Ja, ze krijgen de káns niet om ons als christenen te vervolgen,
nog niet in ieder geval.
Maar onderhuids zit het er toch maar wel.
En wie weet hoe het zich nog zal ontwikkelen, de komende jaren,
als het moslimextremisme nóg bedreigender wordt?
Maar… dan rijst wel de volgende vraag:
mág je zo bidden? Op de manier van: ‘Here, hoelang nog, wreek deze
tegenwerking en laster en vervolging alstublieft zo snel mogelijk!’
Leert Christus ons niet om ook onze vijanden lief te hebben?
Ja, dat leert Christus zeker.
Maar laat je a.u.b. nu even geen zand in de ogen strooien!
Want de mensen die dit in onze tekst bidden, zijn allemaal in de hemel.
En waaróm?
Omdát ze over God hadden gesproken, en vanwége hun getuigenis.
Juist zij hebben er dus álles aan gedaan om hun medemensen op aarde
met de waarheid te confronteren.
Zelfs ten koste van hun eigen leven hebben ze hiervan getuigd!
5

Van een bloeddorstig wraakgebed is hier geen sprake.
Des te meer van een gebed om heiliging van Gods Naam,
en om de komst van Zijn Koninkrijk.
Let ook maar eens op de aanspraak, die deze gestorven gelovigen
gebruiken:
‘O heilige en waarachtige Heerser’, zo spreken ze God aan.
Voor hen gaat het in dit gebed dus om twee dingen:
Gods heiligheid, en Gods waarheid.
Gods heiligheid.
Het kan toch voor zo’n volmaakt goede en zuivere God niet bestaan
dat het kwaad ongehinderd voortwoekert op aarde?
De mensen die dit bidden bevinden zich ‘aan de voet van het altaar’.
Daar werd in het OT het bloed gestort dat over was van het dier dat op
het altaar geofferd werd.
En het gaat hier dan om het brándofferaltaar.
Nou, een brándoffer betekende dat je je volledig toewijdde aan God,
je gaf jezelf helemaal.
Nou dat past hier perfect: deze mensen hebben zichzelf helemaal gegeven!
In die zin is hier dus inderdaad sprake van heilig ongeduld.
Maar vervolgens dus ook wel van ongeduld.
Ze kunnen haast niet langer wachten tot Gods heiligheid uiteindelijk op
aarde triomfeert en alle onrecht definitief oordeelt, wreekt, en uitbant.
En dát heeft te maken met Gods waarheid.
‘O heilige én waarachtige Heerser’, zo noemen ze God.
Zijn waarheid is hier in geding.
Hier hebben zij voor geleefd.
Als dit niet de waarheid was, waren zij de beklagenswaardigste mensen
die er zijn (1 Cor.15:19).
6

Als God nooit een keer definitief ingrijpt,
als deze aarde dus blijft draaien zoals ze altijd al draait,
en er zou nooit een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komen,
dan zou het absoluut alles onderuit halen waar wij als christenen hier op
aarde voor hebben geleefd.
Dan had je je beter alle ellende kunnen besparen,
en van het leven kunnen genieten en de bloemetjes buiten zetten,
want morgen is het toch met ons allemaal gebeurd, of we nu geloven of
niet. (1 Cor.15:32)
Kijk, en als je het zó zegt, gaat het dus over ons allemaal, als christenen.
Of we nu ook daadwerkelijk worden gedóód vanwege ons geloof.
Of dat dát ons gelukkig bespaard blijft.
Maar voor ons allemaal geldt toch dat het ons heel wat kost, om Jezus
Christus te volgen in ons leven.
En als je daar echt voor gaat, met hart en ziel,
dan dóet het je wat als diezelfde Jezus Christus voortdurend weer op
allerlei manieren onderuit wordt gehaald, in populaire TV-programma’s
bijvoorbeeld,
of dat Hij monddood wordt gemaakt door allerlei beperkingen die men ook
christenen maar wát graag wil opleggen.
Dat doet je wat, ja je líjdt eronder.
Net als deze gestorven martelaren.
Zij ‘hadden’ het getuigenis, zegt vers 9.
Dat is nog heel wat meer dan dat ze af en toe eens getuigden van Jezus.
Als het goed is, gééf je maar niet af en toe een getuigenis,
maar héb je dat getuigenis.
Dan kún je niet nalaten te spreken over wat je gezien en gehoord hebt,
zoals eens Petrus en Johannes dat zeiden tegenover de Joodse Raad.
(Hand.4:20)
Zó krachtig werkte de Heilige Geest in hen.
7

En in ons?
Herkennen wij iets van dat heilige ongeduld van deze martelaren?
Of haken we hier toch wat af?
Eerst nog even een beetje profiteren van alles wat er in deze wereld te
koop is…
En natuurlijk geloven we daarbij wel, we kunnen niet zonder.
Maar voor je ’t weet zijn dat dan wel twee werelden.
Van ónze kant is dan niet echt sprake van een brandoffer…
‘Neem ons leven, laat het Heer, toegewijd zijn aan Uw eer.’
Mooi om dat te zingen, maar ’t wordt heel wat moeilijker om dit van
maandag tot en met zaterdag zo te beleven.
Jezus zegt: zoek eerst Gods Koninkrijk en Zijn gerechtigheid, en dit alles
krijg je op de koop toe.
Maar wij denken toch nog vaak:
zoek eerst al het moois hier op aarde, en Gods Koninkrijk en Zijn
gerechtigheid die pakken we daar dan wel bij mee.
Hoelang nog, broeders en zusters?
Hoelang leven wij zo nog ferdan? , bedoel ik dan.
‘Dit alles’ is o zo betrekkelijk, hoe sterk je er ook van geniet.
Het is werkelijk ‘peanuts’, vergeleken bij Gods Koninkrijk dat komt.
Dan begint het leven pas goed.
Dit leven, zoals we dat hier op aarde kennen.
Maar dan nog eindeloos veel mooier,
het leven wordt dan pas echt één groot feest.
Zet je daar dan niet alles voor aan de kant?!
***
8

2. Hoelang nog?! – Het antwoord hierop vraagt nog éven geduld.
Ja, eigenlijk is dat antwoord wel een beetje vreemd.
Zeker dat begin.
‘Aan ieder van hen werd een wit gewaad gegeven’.
Nou, dat zal dan wel, maar waarom nú? Wat is dit voor reactie?
Ja, het lijkt een vreemd antwoord.
Maar als je er langer over nadenkt is het juist een grandioos antwoord:
het wit van de onschuld wordt hen aangereikt!
Waarmee God dus in feite tegen hen zegt:
jullie zijn heel erg ongeduldig, jullie kunnen haast niet langer wachten,
en terecht!
Jullie ongeduld is heilig!
Jullie staan aan de goede kant!
Óf God dus ook Zijn heiligheid laat gelden.
Dat hangt niet af van hoelang of hoe kort het nog zal duren voordat God
op aarde ingrijpt.
Nee á la minute wordt hun duidelijk gemaakt dat zij terécht hun leven rein
hebben bewaard, hun leven steeds ook weer rein hebben laten máken
door het bloed van Christus.
Dat daar op aarde, dat duurt nog even.
Maar dit staat intussen nú al buiten kijf: jullie hebben het goed gedaan.
Daarom worden jullie nu meteen in het stralend wit gestoken.
En kennelijk zijn de witte kleren dan al meer dan voldoende beloning.
Dáár doe je het voor, als christen, dat God van jou zegt: goed gedaan!!
Het ingaan in het feest komt dan wel.
Daar kunnen we dan nog wel even geduld voor opbrengen.
Maar dat die heerlijkheid voor jullie is weggelegd, dat staat nu dus ook
rotsvast. De feestkleding dragen ze al.
9

En mocht je nog denken dat het toch wat zielig is, die zielen onder het
altaar….
Vergis je niet, deze ‘zielen’ krijgen kleren aan.
Dus ze hebben wel degelijk iets van een lichaam.
Ook al moet de opstanding van hun verheerlijkte lichaam nog volgen.
En is de volle heerlijkheid nog toekomstmuziek.
Ze zijn dus nú al voluit mens.
Met emoties van verdriet, omdat het onrecht nog heerst op de aarde.
Maar ook emoties van diepe en intense blijdschap,
zoals we in Openbaring 4 en 5 hoorden.
En om God te aanbidden, kunnen ze zich op de grond werpen.
Het zijn dus allesbehalve zwevende zieltjes.
Ze leven heel intens, in vreugde en verdriet.
Alleen uitgezonderd de zonde.
Ja, juist daarom leven ze nú al veel en veel meer dan ze op aarde ooit
hebben gedaan.
Omdat de zonde geen enkele rol meer in hun leven speelt.
Wij denken vaak dat de hemel dan wel saai zal zijn, als er geen zonde
meer is.
‘Het feit dat zulke gedachten zelfs in ons op zouden kunnen komen
toont aan hoezeer wij verblind zijn door de duivel,’ schrijft Randy Alcorn.
‘Zijn meest fundamentele strategie, precies dezelfde die hij met Adam en
Eva heeft gebruikt, is om ons zover te krijgen dat we verkeerd over God
denken en dat we geloven dat zonde ons kan bevredigen.
Maar zonde kan ons niet bevredigen – het is juist hetgene dat ons
daarvan afhoudt.
Zonde is niet wat het leven interessant maakt; het is datgene wat het
leven leegmaakt. (…)
In plaats van de vreugde af te weren, is reinheid er een bron van.’
Dat is het grootse antwoord van die witte gewaden, die hier worden
uitgereikt.
10

Nou, als dát duidelijk is, kan vervolgens de vraag van de martelaren
verder beantwoord worden.
‘Nog even geduld!’
De hemel vandáág is dus nog niet de toegezegde heerlijkheid.
Je bent er, want je draagt vanaf nu witte kleren.
En toch ben je er nog niet helemaal (de heerlijkheid moet nog komen).
Blijkbaar zijn er nu zelfs in de hemel nog onvervulde wensen.
Werk in uitvoering.
Pas na de jongste dag is alles volmaakt.
Maar waarom komt die dag dan nog steeds niet?
Antwoord: ‘het getal is nog niet vol’.
Het getal van hen die net als deze martelaren nog zouden sterven om hun
geloof.
Maar dat betekent dus vooral ook:
de maat van de ongerechtigheid is nog niet vol.
Dáár liepen deze martelaren immers zo tegenaan.
Hoe kan het dat dit allemaal nog steeds ongestraft door kan gaan?
Omdat de straf die straks volgt, niet lichtvaardig uitgedeeld zal worden.
Zó heilig is God, dat Hij ook met het oordeel over de zonde zó serieus
omgaat!
Voor ons vandaag betekent dat twee dingen.
Allereerst: onze wereld hier zal er nooit beter op worden,
ook niet als we maar lang genoeg wachten,
en als mensen maar goed genoeg ons best doen.
Laten wij als christenen alsjeblieft niet in die waan leven.
Vervolgens: juist ook met ons als christenen zal het hier eerder slechter
worden dan beter.
Er moeten nog veel meer slachtoffers vallen vanwege het geloof.
11

Net als deze martelaren.
Mensen dus die net als zij het getuigenis van het Lam hébben.
Dát zijn de mensen waar God nog op wacht,
waarom Hij de gestorven gelovigen nog maant tot geduld.
Mensen die het niet kunnen laten om te vertellen over Jezus Christus, die
hen heeft gered van de ondergang.
Voor God is dat de enige reden waarom Jezus nog niet terugkomt.
En voor ons?
Wat is voor ons de reden waarom wij hier op aarde leven?!
Durven wij als christen kleur te bekennen vandaag?
Of doen we juist vandaag maar een beetje rustig aan, want je kunt nooit
weten…?
*
Wat gaat de tijd toch snel, zeggen we tegen elkaar op Oudejaarsavond.
Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen.
Ja… zie je het ook?
Steeds sneller, nóg weer sneller, nog even… dan is het einde daar.
Als je dat níet ziet, zal Jezus komen als een dief in de nacht,
en die is altijd ongewenst.
En onverwacht.
Je had er niet op gerekend,
het was al jaren en jaren goed gegaan immers, en dus…
Ja, wat: en dus?!
Is dat een garantie dat je ook morgen of overmorgen niet te maken krijgt
met een inbraak?
Dat weten we wel beter.
Maar zo léven we vaak wel!
12

Ik merk het zelf ook:
het is al zo lang rustig, morgen zal de zon ook wel weer opgaan…
Ja, dat dachten die mensen in Zuidelijk Azië ook.
Er was totaal geen waarschuwing vooraf,
inééns was die enorme vloedgolf daar,
en er was geen redden meer aan.
En veel dichter bij huis: onze br Klaas Huizing was nooit ziek, zelfs niet
vanwege een griep;
en zó ineens stond zijn leven stil, en dat van zijn gezin.
Twee gebeurtenissen, tijdens de afgelopen kerstdagen.
Eén op meganiveau, wereldschokkend nieuws.
De ander op microniveau, maar niet minder schokkend voor dit gezin en
voor ons allemaal als gemééntegezin.
‘Je kunt maar zó wat krijgen’, zeggen we dan.
Precies! Maar léven we ook zo?
Ook het zesde zegel maakt melding van een zware aardbeving.
En die blijkt helemáál wereldschokkend te zijn.
Hemel en aarde zullen gaan wankelen, zo laat God ons zien.
Terwijl hemel en aarde sinds eeuwen en eeuwen op hun plek staan.
Wát er ook intussen heeft gewankeld, maar dát niet.
De zon staat op z’n plek, de maan en de sterren idem dito.
Als er íets vast is, dan wel dát.
Ja, totdat – zó van het ene op het andere moment – er een zeer zware
aardbeving plaatsvindt, die zich niet meer laat registreren op de schaal
van Richter maar des te meer op de schaal van de hemelse Rechter (Van
de Kamp).
In één klap beseffen dan alle bewoners van deze aarde, hoe goddeloos ze
ook altijd hebben geleefd:
het is dus tóch waar, o wee, nu is het zover, dus berg je maar!
13

Maar waarom zou je je zó laten verrassen?
Hij had het toch zelf voortdurend weer tegen je gezegd?
Wie een oor heeft, die hore… zo klonk het steeds in Openbaring 2 en 3.
En toen Jezus op aarde rondliep al idem dito.
Dít hoeft je niet te overvallen zoals die torenhoge vloedgolven in Zuid-Azië.
Ja, ook die waren trouwens al voorzegd in de bijbel.
Maar het Lam werd geslacht, en Zijn getuigen mét Hem.
Mensen hadden wel oren, maar die stopten ze hiervoor toe.
De duisternis hadden ze dan toch liever dan het licht.
En ze dachten het Lam, met z’n volgelingen, wel uit te kunnen roeien.
Ondanks voortdurende bewijzen van het tegendeel,
want het evangelie ging de wereld over – het eerste zegel! –
en boekte overwinning na overwinning.
Nou, kun je dan nog volhouden dat het Lam niet meer leeft?
Kun je dan nog volhouden dat het Lam niet sterk is als een Leeuw?
Ontwaak alsjeblieft uit je slaap,
sta op uit de dood, vóór het te laat is,
en Christus zal over u stralen! (Efez.5:14)
En dan, ja dán leef je niet meer in het duister van de nacht
maar in het licht van de dag.
En dán hoef je dus ook geen moment meer bang te zijn voor Zijn komst.
Sterker nog, dan ga je juist vol heilig ongeduld vragen: hoelang nog?!
Ik kan haast niet meer wachten tot het eíndelijk zover is!
Dat verkondig ik u in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
(Amen.)
J.J. Meijer, Enschede,
27 december 2004
14