Clubblad 2007 - 2008 5e uitgave - Urmondia

Bratwurst Calling!!
(14)
In het vorige editie van het Clubblad heb ik de vaste fans (pak ‘m beet
een stuk of 3) van Bratwurst Calling !! helaas moeten teleurstellen.
Het was vlak na de nederlaag - inmiddels kan ik schrijven: de éérste
nederlaag - tegen Die Grünen en ik had werkelijk nul animo om iets
op papier te zetten. Toen ik het vorige Clubblad onder ogen kreeg en
zag dat anderen wel over die wedstrijd geschreven hadden was ik blij
dat ik me de moeite bespaard had, want ik ben van mening dat de
rechtgeaarde ouderwetse Urmondiaan niet op die stukjes zit te
wachten. Ik weet dat er veel mensen zijn die zeggen dat ik (en velen
met mij) me niet zo bekrompen moet opstellen ten opzichte van IVS,
maar uiteraard zie ik dat een beetje anders. Voor mij zijn Die Grünen
van oudsher onze rivalen en in mijn ogen is rivaliteit heel gezond. Het
stimuleert de sportieve prestaties en is goed voor de spirit in de
vereniging. Waarmee ik niet wil zeggen dat je geen respect moet
hebben voor je rivaal. Wat dat betreft kan ik de vereniging IVS alleen
maar complimenteren met het feit dat ze weer een positieve uitstraling
hebben na jaren van verval (ja, dat gold ook voor de jaren waarin ze
sportief als een raket omhoog schoten). Maar het blijft onze rivaal, en
als we er tegen moeten voetballen dan begint het bloed te koken en
zou ik het liefst zelf nog eens mee doen en zou de aarde verschroeien!!
Wat ook jammer is dat de Wiel Coerver van Urmond, oftewel Piet van
Geelke, vele voetbaluren in zijn kleinzoon uit Berg heeft gestoken en
dat dit menneke ons nu 2 keer de nek heeft omgedraaid. Ik neem dan
ook aan dat die voorlopig geen kermiscenten meer krijgt van Piet !!
Mèr good, woo is niks. We hebben dit jaar zelfs 2 keer van onze rivaal
verloren en dus kan ik tegen onze jongens van U1 alleen maar zeggen
“Stelletje BROADWEUS !!!!“, met uitzondering van Hoessein
uiteraard want die kan bij mij niks verkeerd doen. Voor de rest wil ik
er geen woorden meer aan vuil maken, want dat schiet allemaal niet
op. Gelukkig krijgen we volgend seizoen kans op revanche.
Inmiddels wonen we alweer 9 maanden in HH, oftewel Hansestadt
Hamburg. En ik moet eerlijk bekennen, ik voel me in deze stad meer
en meer op mijn plaats: met mijn grote waffel, flinke reub en dus de
juiste voornaam ben ik een echte Hamburger. En als ik op de 65 jaar