Clubblad 2007 - 2008 5e uitgave - Urmondia

PSV
(22)
Een kampioenschap, een kwartfinale Europees. Het zal toch genoeg
zijn voor een club uit Eindhoven die zich met de geuze naam "boeren
"associeert. Blijdschap tot aan de schaal. Reker had de kans om met de
schaal te pronken nog niet eens gehad of de pleuris brak uit.
Het eerste interview met Affalay gilde deze al dat als er een mooie
club komt hij niet zeker wist of hij in Eindhoven zou blijven.
Geschrokken van zijn woorden herinnerde hij de media-training van
zijn perschef en eindigde met een cliché dat je het in de voetballerij
nooit kan plannen. Het waren grote woorden die als sneeuw voor de
zon verdween na het orakelen van de schaal richting Amsterdam. De
altijd bescheiden voetballer keek voor de eerste keer niet naar de
grond maar recht in de camera. `Vier keer, vier keer helemaal niets in
Amsterdam, wel een grote mond maar presteren ho maar"; besloot hij.
Ik geloof dat hij nog geen handvol doelpunten heeft gemaakt.
Even later onze vriend Lazovic. God had hem geholpen en God was
altijd bij hem en de trainer niet. Daarna was hij zo gelukkig en
zweerde dat het alleen om het team ging en niet om hem. Hij kwam
om prijzen te pakken en wou niet ruilen met Huntelaar want wat heb
je aan 35 doelpunten als je geen titel hebt. Nou waarschijnlijk een
toptransfer naar Milaan. Alsof hij een bal afgaf in scoringspositie. Hij
had er twintig moeten maken, waarschijnlijk stond God bij Mario
Been op het hempie en die schreef zijn naam in ene goed.
Dan onze vriend Gomez die ook naar God wijst. Was zelfs al voor de
kampioenswedstrijd de tien geboden vergeten. Voetbal Internationaal
had de kampioensbijlage al weken klaar volgens Derksen. De leugens
van Reker waren volgens Gomez reden om te vertrekken. "hij eruit of
ik eruit". Reker wilde er nog niet op ingaan tijdens de receptie waar
meesterscout Piet de Visser niet eens een uitnodiging voor had
gekregen. Zeker ook een fout van een medewerker. De champagne
verloor zijn bubbels en daar krijg je een behoorlijke kater van.
Ondertussen was Sef Vergoosen de enige die de rust bewaarde en
beweerde dat de groep zo stabiel was dat een kampioenschap een