prik maart 2013 - Vrije Basisschool Welle

Anouk De Nul won de tweede prijs. Hieronder kan je haar verhaal lezen.
Een verre reis
Balder komt thuis van alweer een drukke schooldag. De week stond in het teken
van gezonde voeding. Vandaag leerde hij in de klas over de voedseldriehoek.
“Wat heeft een driehoek nu met eten te maken?”, dacht Balder.
Bij het bekijken van de driehoek viel zijn oog vooral op de restgroep. Mmm…, zijn
buikje dacht direct aan snoep en chocolade. Maar in zo‟n driehoek vind je
natuurlijk veel meer dan al dat lekkers.
‟s Avonds bekeek hij de voedseldriehoek opnieuw en leerde zijn les. Hij was net
begonnen, toen zijn mama riep dat ze gingen eten.
Het was tomatensoep met balletjes. Helemaal in de ban van die voedseldriehoek
probeerde Balder te zoeken waar soep thuishoorde in die rare driehoek.
Het eten smaakte hem. Na zijn eten ging hij naar boven en stortte zich terug op
de voedseldriehoek tot hij ervan in slaap viel. Nog maar net in slaap kreeg hij een
bizarre droom. Hij droomde dat hij met een raket naar verschillende rare
planeten ging. Zijn reis in de ruimte begon al goed! Hij werd aangevallen door
vliegende frietvetmonsters. Dikke vette monstertjes vlogen hem rond de oren.
Sommige hadden rode vlekken, andere gele en nog andere witte vlekken.
“Zouden die dan smaken naar ketchup, pickles of mayonnaise?”, dacht Balder,
“anders wil ik die wel eens proeven.” Maar ze zagen er zo vettig uit dat Balder
besloot om het toch maar niet te doen. Hij racete van hier naar daar zodat ze
hem niet zouden raken. Na een tijdje vliegen kwam hij aan op de
bewegingsplaneet. Daar kon je heel veel sporten beoefenen.
Er kwam een meisje bij hem staan. “Hallo, mijn naam is Sporta!”, zei het meisje.
“Ha…hallo”, zei Balder.
“Ik wil je wat meer vertellen over mijn planeet”, zei Sporta.
“O, wacht er is net een loopwedstrijd aan de gang. Zullen we gaan kijken?”, vroeg
Sporta.
“Euhm…ja leuk!”, zei Balder. Ze liepen naar de plaats van de eindstreep. Er waren
twee lopers aan het sprinten en Balder supporterde mee.
“Wauw, dit is hier echt wel een coole en zeer grote planeet”, zei Balder, “jullie
hebben hier alvast vele sportvrienden.”
Maar Balder moest jammer genoeg vertrekken, hij moest en zou zijn lange reis
verder zetten.
Hij ging naar zijn raket, stapte in en vertrok naar de waterplaneet. Gelukkig
werd hij nu niet aangevallen door rare monsters.
Eens daar aangekomen stonden zijn voeten al in het water.
Hij ging – of liever zwom - verder op de nogal rare planeet.