Dorpskrant Beesd Jaargang 2, Editie 6

DORPSKRANT BEESD
voor en door de inwoners van
Jaargang 2 – Nr. 6 – Juli 2011
Onafhankelijk nieuws- en informatieblad voor
alle inwoners van Beesd.
Kopij en tips:
dorpskrantbeesd@gmail.com
1

De redactie van Dorpskrant Beesd wenst iedereen een hele fijne vakantie toe.
2

Foto Nel Spronk
FotoNel Spronk
Beesdse KNIPSELS
3
Foto Nel Spronk Foto Laura Voet

4
Beesd – afsluitingen I.v.m. de jaar- en rommelmarkt
van de Ondernemersvereniging…..
Tekst door Marjo van Dun
Dit stond te lezen in de Informatierubriek
van de Gemeente Geldermalsen. De
OVB-leden die hun werk hier aan hebben, zullen
niet blij zijn met de term rommelmarkt.
Op donderdagavond zetten vrijwilligers de
kramen neer zodat de marktkooplui de dag
erna hun koopwaar kunnen uitstallen. Als
je over de markt loopt, kun je niet spreken
van rommel die te koop wordt aangeboden.
Wij houden het op een mooie markt met
voor ieder wat wils en de kermis voor jong
en oud, weer verzorgd door de familie
Eckelboom. Er was zelfs een heuse marktmeester
aanwezig, nl. Peter van Brakel. De
basisscholen hebben traditioneel vrij op
deze dag en veel scholieren in het vervolg
onderwijs waren spontaan ‘ziek’ deze vrijdag.
De niet commerciële instellingen zijn tegenwoordig
ook van de partij. Ook de
Dorpskrant Beesd stond voor het tweede
jaar voor het gebouw van ’t Nut aan de Voorstraat.
Men kon Vriend van Dorpskrant Beesd
worden voor minimaal € 5,00 en een setje
briefkaarten uitzoeken van foto’s uit Beesd.
Onze kraam heeft veel aanloop gehad.
Wij zijn ook heel blij met de ‘Vrienden van
Dorpskrant Beesd’ die hun vriendschap kwamen
vernieuwen. Een warm welkom hebben
we voor de nieuwe ‘Vrienden van’.
Alle loten van onze loterij zijn verkocht. De
prijzen waren vier vergrootte foto’s met een
passe partout in lijst. De trekking is na afloop
van de markt verricht door Coos van Lith, bestuurslid
van de Vakantie Spelweek Beesd.
De prijzen zijn gevallen op de volgende lotnummers:
155, 173, 174 en 249 en zijn tijdens
kantooruren af te halen op Dorpsplein 5.
Met trots kunnen we melden dat Herman
& Ellie Koenhein met lotnummer
173 al een prijs hebben ontvangen.
We hebben weer veel respons gehad, waarvoor
uw dank. Nieuw aangedragen ideeën
nemen we in de volgende edities mee.
Dhr. P. Russon vertelde bij het
scheiden van de markt nog een verhaal
dat we u niet willen onthouden:
Bij zijn afscheid van Pastoor Tepe (1935
- 1942) predikte hij het volgende:
‘Naar Beesd ben ik gezonden
En beesten heb ik gevonden.
Nu vertrek ik weer van hier
En de beesten laat ik hier.’
Deze pastoor zal het niet naar zijn zin hebben
gehad in het dorp…., maar toen
was er ook nog geen Dorpskrant Beesd!
EVENEMENTEN, AANKONDIGINGEN, JUBILEA etc.
Heeft u een activiteit, jubileum of ander kort nieuws te melden? Mail het dan naar dorpskrantbeesd@gmail.com o.v.v. ‘Prikbord Dorpskrant Beesd’

Voetjes van de vloer in Gebouw Irene
Tekst door Jeanette van ‘t Slot
Wist u dat Beesd ooit een bioscoop annex
danszaal had?
Van 1947 tot 1963 was die gevestigd in
gebouw Irene aan de Middenstraat. De
heer en mevrouw Berkhout hadden het
naast huntimmer- en aannemers bedrijf druk
met de “moderne feest- en ontspannings
ruimte”. Met de benodigde vergunning
(Verlof A) mochten er frisdrank, bier en licht
alcoholische dranken worden geschonken.
Op zondag- en maandagavonden werden
bioscoopfilms gedraaid. In het begin kwam
de zogeheten “reizende bioscoop” langs.
Dat liep niet goed meer en toen werd met
een familie uit Zaltbommel afgesproken
dat de films die zij hadden gedraaid, daarna
naar Beesd kwamen. En dat liep prima.
Een filmavond opende altijd met het Polygoonjournaal.
Niet zo actueel meer - een
paar weken oud - maar dat deerde niemand.
De pauzes in de film waren hard nodig. De
films moesten van de ene op de andere
projector worden geprojecteerd. Daar was
even tijd voor nodig. En ook toen al waren
de Marsen, Nuts, chocoladerepen en pinda’s
in de pauze te koop.
Om de week werd op zaterdagavond een
dansavond georganiseerd en ook op 2e
paasdag en 2e kerstdag. En natuurlijk ook
op Koninginnedag en met de kermis was
er bal na. Niets nieuws onder de zon. Alleen
heet het nu anders en wordt het op
een andere plek gehouden. Ook nu is er
nog muziek en kan er gedanst worden op
Koninginnedag en met de kermis.
Ook werden er de nodige bruiloften gevierd
in het gebouw. Er zijn vast nog Beesdenaren
die daar over kunnen vertellen en die foto’s
hebben en anders wellicht hun kinderen of
neven en nichten.
Het was ook de voorloper van de gymzaal,
die nu ook bijna al verleden tijd is. Voor de
kinderen Berkhout een speelparadijs met
alle materiaal. Welk kind kon aan de ringen
zwieren, paard springen of op de even-
wichtsbalk balanceren in z’n eigen huis?
En wat ik me nu afvraag: zijn er nog mensen
die hebben leren dansen in “Irene”? Of die
daar hun eerste, en misschien wel definitieve,
verkering kregen? Of die in het
duister van de bioscoopzaal voorzichtig
hun eerste kusje hebben gegeven? Het zou
zo leuk zijn als u ons daar over wilt vertellen.
Met dank aan Ineke Vernooij-Berkhout, die
ons deze informatie gaf.
5

6
“Uit de ouwe schoenendoos”
Boston VS Beesd Tekst door Marjo van Dun
Wat heeft Boston nu te maken met Beesd?
Welnu, als je achterkleindochter wordt
geboren in Boston en je bent zelf een Beesdse,
dan wil je daar graag naar toe. Zo deed Great
grand ma Fien Post ook, samen met haar
dochter/grand ma Hannie, schoonzoon/grand
pa John. Haar andere dochter/ grand aunt Thea
en bijbehorende schoonzoon/grand uncle
Gebouw Irene
Auwe waren ook van de partij. De dochter van
Hannie en John, Jeanette, was bevallen van een
dochter Jamie op 29 november 2010. Zo is het
een 4 generatie van vrouwen. U zult zeggen: ‘Nou
en. Er zijn zoveel 4 generaties, zelfs 5 generaties.’
Klopt, maar soms moet je een vliegreis maken
om eindelijk die foto te kunnen maken. Jea-
net en Thijs de Groot zijn de trotse ouders van
Jamie. Beide zijn in Beesd geboren en getogen.
Thijs is de zoon van Joke en Ton de Groot van
de Dr. A. Kuyperweg. Hannie: ‘Alles is Beesd wat
de klok slaat in Boston.’ Binnenkort zijn ze weer
in het Beesdse. Fien Post vindt het heel fijn dat
ze nog in goede gezondheid is om er naar toe
te kunnen vliegen. De Dorpskrant krijgt zowaar
concurrentie met de 1e jaargang van de ‘Postbode’
die in de familie Post sinds kort gemaakt
wordt. Het moet niet gekker worden!

advertenties
7

8
advertenties

Onze vakantiespelweek die is werkelijk zo!
Tekst door Michael Schooneveld
Van klein tot groot is de vakantie spelweek
een begrip. Wie heeft er nu niet een
keer mee gedaan of is op een of andere manier
betrokken geweest bij één van de edities?
Mede door het schrijven van dit stukje
zijn we erachter gekomen dat de spelweek
Beesd geen 56, maar al 62 jaar bestaat. De
stichting is ontstaan uit een samenwerkingsverband
van de Rooms Katholieke parochie en
de Nederlands Hervormde gemeente in Beesd.
In die tijd was dat al heel vooruitstrevend.
Men maakte vroeger gebruik van het Trefpunt,
de K.K(heden de Dorpskring), de oude peuterspeelzaal
“de Knuffel” en ging naar diverse
schuren van particulieren in Beesd. Dit zorgde
ervoor dat alle groepen kinderen door het
hele dorp uitzwermden en door middel van
luid gezongen liederen, de rest van het dorp
wist dat de spelweek weer begonnen was. Bij
vele edities galmde het Aweh Nanna en “de
tante met pantoffels met motoren” door de
straten. Later verhuisde de spelweek naar het
voetbalveld. Hier kon men gebruik maken
van de kleedkamers, de kantine en de velden.
Het was een veel veiligere plaats en de kinderen
hoefden nu niet meer zoveel over straat
te lopen. Het had wel een nadeel, nl. dat de
mensen in Beesd nu het gezang van de kinderen
moesten missen en soms zich afvroegen
of er nog wel een spelweek werd gehouden.
In de eerste jaren van de spelweek werd de
jeugd door middel van handenarbeid, diverse
sporten en spelen bezig gehouden. Men
bracht ook geregeld een bezoekje aan Mariënwaerdt
waar natuurlijk lopend en zingend naar
toegetrokken werd. Het principe is in de jaren
eigenlijk niet veel veranderd. Alleen de invulling
van de activiteiten moest met de tijd mee.
Zo werd het gezamenlijk zingen en dansen
in de K.K. later een heuse playbackshow in
de Rodenburg. Ook veranderde de week een
beetje, in 2001 kwam er een tent op het voet-
9

alveld en bleven de kinderen een nachtje slapen!
Voor de kinderen een geweldige ervaring,
lekker een nachtje met zijn allen “slapen”. Het is
een geweldig gezicht om zo’n grote groep kinderen
naar bed te zien gaan en ‘s morgens met
hun tandenborsteltjes weer rond te zien lopen.
Ook zijn er dingen die nooit veranderen,
zoals de vossenjacht. Dit is op vrijdagmiddag
als de leiding op originele manier verkleed
door het dorp gaat. De kinderen moeten
dan met vervangende leiding “hun” leiding
zien te vinden. Deze verkleedpartij zorgt
wel eens voor hilarische taferelen, zoals er
menigmaal een paar piraten met een rubberboot
in de singel lagen, er een bruidspaar
op de fiets rondjes reed en er een keer
een Mc Donalds midden op het plein stond.
Na de vrijdagmiddag volgt de slotavond. Iedere
groep studeert een stukje of een liedje in
en brengt deze ten overstaan van hun familie
en vele anderen ten uitvoering. Tegenwoordig
wordt er voorafgaande van de uitvoeringen
ook een kleine braderie gehouden waar
de groepen kunnen laten zien wat er zoal gemaakt
is in de week en kunnen er ook leuke
spelletjes gedaan worden. En als het dit jaar
ook weer mag, wordt de spelweek afgesloten
door middel van een geweldig kampvuur.
De spelweek is dit jaar vanaf 1 augustus tot
en met 5 augustus en wilt u meer over dit
jaar te weten komen kijk dan op de website:
www.spelweekbeesd.nl
10
‘Het Stoeltje van Oma’
Prijswinnaar!
Oma`s stoeltje stond in de
vorige editie ( jrg.2 nr.5) Op
de trap bij het Hooghuis in
de Achterstraat. Uit diverse
goede inzenders lootten we
Nol Spronk. Hierboven een
nieuwe opgave. We kijken uit
naar uw en jouw inzendingen.
Stuur de oplossing naar:
dorpskrantbeesd@gmail.com
of in de brievenbus op Hoenderblokstraat 21.
Foto’s: Jeanette van ‘t Slot

12
Beesd aan de muur
Veel inwoners van Beesd hebben prachtige kunstwerken in huis
met Beesd als onderwerp. In deze rubriek delen zij deze met u en
leggen uit waarom ze het zo mooi vinden..
We zien op dit fraai versierdebordje een
foto waarop de Slotstraat te zien is, en dan
het gedeelte van deHavendijk richting Hondelinkstraat.
Links op de achtergrond nog
het oude,inmiddels afgebroken huis van
‘Soelie’ van de Water, de pertroleumboer.
In eenvan de huizen rechts woonde Ries
Mouthaan. De Mouthanen hadden er een
flinke rietvlechterij en mandemakerij. Hetbuigzame
riet lag in grote bassins gevuld met water
en werd verwerkt tot mandenen ‘bussels’.
Een zondig mens
Wij wachten op uw inzending!
Hedde’m
Ik gong underlest noar de Beesdse mert. Da’s ieder joar vaste prik. Ge kom daar weer
allemaal ouwe bekende tegen. Minsen die ge al joaren nie meer gezien hèt, die zie’de
doar weer ‘s.. Ik zag op dië mert Ginus van B. (Ik wit natuurlijk zunne echte noam, mar
die ga ik hier nie zegge!) Mè Ginus he’k nog op de lagere school gezeete, bij mester
Bos. Ginus dee twee keer zo lang as ’n ander over de lagere school: iedereen hoalde
‘m in. Toen die eindelijk d’r af moch, gong die gelijk me zunne ooms in de haven van
Rotterdam werke. Hij het ’t nie me z’n verstand motte verdiene, mar me ze hande.
Werke kon die wél. Ontiegelijk groot en sterk was Ginus. Nou zag ik ‘m na al die joare
dus weer voor het erst op de mart. Alleen van ze gezicht herkende ik ‘m.. “Ginus?”,
vroeg ik. “Hannes!” riep t’ie terug en we dronken effekes later een glaasje bij de
Noot. Ik zee tegen ‘m: ‘Ginus’, wâ is d’r me jou gebeurd? Zei-de soms ziek gewiest? Ge
mut weete: Ginus woog de leste keer da ik ’m zag zéker 120 kilo, en nou nie veul meer
dan 80! ‘Nee, gelukkig nie’, zee die mar me vrouw hè.. Die mos op doktersvoorschrift
afvalle. Wij zijn oan de ‘Sonja Bakker’. Dus dan mag je zeker ook geen poalinkie? Hij
keek me aon, knipoogde en zee: ‘Vandaag, op Beesdse mert, bin ik een zondig mens!’

Kara Thijssen-Rijk 25 jaar juf op de St. Antonius
Tekst door Marjo van Dun
Op 1 augustus 2011 is Kara Thijssen 25
jaar juf op de St. Antoniusschool. Hoe
dat gevierd gaat worden en of het gevierd
gaat worden, is voor haar een raadsel, maar
de Dorpskrant Beesd kreeg dit te horen en
wilde dit niet ongemerkt voorbij laten gaan!
Brabantse
Kara is geboren en getogen in Waalre. Dit dorp
ligt direct onder Eindhoven. Ze heeft geleerd
voor kleuterleidster op de KLOS in Eindhoven.
Kinderen zullen denken: Wat is de KLOS? Noem
het maar de juffenacademie of wel de KLeuterleidster
Opleiding School. Daarna heeft ze 1 jaar
de dagopleiding Lager Onderwijs Bevoegdheid
in Eindhoven gevolgd om op de hele
basisschool les te mogen geven. Als rasechte
Brabantse vieren ze met het hele gezin, ieder
jaar 4 dagen carnaval in Valkenswaard. Ze
verzet al haar werkdagen daarvoor om toch
te kunnen genieten van het volksvermaak.
Baan en woonplaats
In het dorp leerde ze Giel Thijssen kennen, ze
waren beiden lid van het jongerenkoor aldaar,
en beiden studeerden ze in hetzelfde jaar af.
Beiden vonden ook vrij vlot een baan, Giel in
Best – boven Eindhoven – en Kara in Werkhoven
– bij Utrecht in de buurt. Dat is natuurlijk
geen ideaal uitgangspunt: ieder een baan,
maar zover uit elkaar. De kaart van Nederland
erbij gepakt en dan maar op zoek naar een
mooi middelpunt tussen Utrecht en Eindhoven
dat zo dicht mogelijk bij de snelweg ligt. Hun
oog viel op Beesd, nooit van gehoord, maar wie
niet waagt, die niet wint. Ze hebben toen in een
huis-aan-huis krantje een advertentie geplaatst
in de hoop dat er woonruimte voor hun beschikbaar
was. Vrij snel kregen ze een telefoontje van
Toon van den Heuvel. Hij had in het oude klooster,
links naast de pastorie van de Katholieke
kerk, wel woonruimte voor het stel. Bij het af-
sluiten van het telefoongesprek zei Toon: ‘Houdoe’.
Toen was het helemaal goed voor Giel en
Kara, dat was een thuiskom gevoel voor hen!
Enfin, na het opknappen van het piepkleine
appartementje en hun bruiloft, verhuisden
ze naar Beesd. Piepklein maakt niet uit als je
‘Deeply in Love’ bent. Dat zijn ze volgens mij
nog steeds, dus dat zit wel snor. Kara had het
goed geregeld: een collega uit Den Bosch
haalde haar ’s ochtends op en zette haar ’s
avonds weer af. Giel nam hun oude autootje
om naar Best te pendelen. Mensen die in een
dorp wonen, maar in een andere stad werken
– ook wel forenzen genoemd – zien natuurlijk
weinig van hun woonomgeving. Zo
kon het gebeuren dat ze op hun eerste Koninginnedag
in Beesd ’s ochtends wakker werden
van herrie op de Voorstraat. Vanuit hun
bed keken ze met verbazing naar een bonte
carnavalsstoet van die gekke mensen uit Beesd
en dat op de verjaardag van de Koningin??!!
Na twee jaar heen en weer pendelen, moest Kara
13

een keuze maken. Haar collega was zwanger en
zegde haar baan op. Ze had dus geen vervoer
meer naar haar werk in Werkho-ven. Tegelijkertijd
kwam de samenvoeging van de kleuterschool
St. Jozef en de Antoniusschool tot stand.
Ton van Balken zou directeur worden van de
nieuw te vormen school. Thea Venekamp (voorheen
werkzaam bij de Kleuterschool) ging in
Culemborg werken, daardoor kwam er een plek
vrij voor een nieuwe juf. Kara kende de school
nog helemaal niet in Beesd. Ze solliciteerde
op de advertentie in het Katholieke Onderwijs
Vakblad en werd aangenomen. Verder
wil ze kwijt dat ze natuurlijk import is en geen
Beesdse, maar dat ze samen met Giel echt is
opgenomen in Beesd. Met name toen haar kind
erg ziek was, ervoer ze dat als een warm bad.
Warm bad
De klik met Ton van Balken was er meteen. Hij
gaf haar de ruimte om de kleuterbouw op te
zetten, tijdens de samenvoeging met de lagere
school, want zij had werkervaring in een kleuterklas.
Ook later, toen zij samen met Ton groep
8 ging les geven, was hij een goede mentor voor
haar. Samen hebben zij het kamp naar Schiermonnikoog
voorbereid dat tot op de dag van
vandaag nog steeds gehouden wordt en tevens
vele musicals gemaakt. Ze heeft nooit behoefte
gehad om weg te gaan op de Antonius, omdat
ze in een geweldig team zit dat elkaar steunt
op alle fronten. Kara is trots op de Antonius.
Diezelfde klik is er weer met de nieuwe directrice
Simone van Eck. Kortom: een warm bad.
14
Ervaring
Op het moment dat ze zelf kinderen kreeg,
in 1992, is ze parttime gaan werken. De
laatste vijftien jaar is er altijd wel een eigen
kind op school geweest. Dat zal het
komend jaar veranderen als haar jongste
kind naar de middelbare school gaat.
Gedurende de jaren die ze werkte, heeft ze
een waslijst aan cursussen gevolgd om iedere
verandering in het onderwijs te kunnen
blijven volgen. Ze heeft in alle groepen gewerkt
en dus veel ervaring opgedaan. Nu haar
eigen kinderen groter zijn, heeft ze zich de
laatste drie jaren gestort op verder studeren.
Ze heeft eerst twee jaren op de Hogeschool
Utrecht de Remedial Teacher opleiding
gevolgd. Dit is een opleiding om kinderen
die speciale aandacht nodig hebben,
te kunnen begeleiden. Daarna heeft ze daar
een jaar de opleiding Interne Begeleiding
gevolgd, die erop gericht is collega’s te onder-
steunen in hun begeleiding van kinderen. Deze
studies waren behoorlijk pittig voor Kara omdat
ze dit moest combineren met een gezin en
een baan. Ze heeft gelukkig veel steun gehad
van haar collega die maar iedere keer formulieren,
testjes en enquêtes voor haar moesten
invullen om haar inzicht te geven in bepaalde
omstandigheden in de groepen. Ook collega
Heleen van der Hulst, die al als intern begeleider
werkt, is een steun en toeverlaat geweest
tijdens haar studie. Het komend schooljaar

heeft Kara ook weer 1 dag in de week
een vaste groep kleuters die ze begeleidt,
want bij de kleuters ligt haar hart.
Herinneringen
Al bladerend door haar fotoboek met
alle groepsfoto’s komen allerlei herinneringen
naar boven. Bijvoorbeeld het
feit dat ze in haar eerste jaren als juf wel
middagen had waarop ze dacht: ‘Wat zal
ik vanmiddag eens gaan doen met de
kinderen?’ Dat is nu ondenkbaar, want
alles is gepland, wordt geregistreerd en
gedocumenteerd. Er is veel administra-
tie, maar de zorg voor kinderen is nu
vele malen beter dan vroeger.
Helaas zijn er ook nare herinneringen:
het overlijden van enkele oud
leerlingen en in het afgelopen schooljaar
het overlijden van Hans van der Pluijm
en Robert Mars. Dit laat een diepe indruk
achter op het team van de St. Antonius.
Ze erkent met klem dat ze vast en zeker
zelf ook steken heeft laten vallen. Dingen
die ze toen bijvoorbeeld niet wist,
die nu door ervaring en studie eerder
gezien en aangepakt worden. Het feit
dat ze zelf moeder werd, heeft haar ook
een andere kijk gegeven op ouder of
opvoeder zijn. Ze vindt het geweldig
als ze kinderen van toen terugziet, die
de ouders van nu zijn en hun kinderen
weer naar de basisschool brengen….
Koor Bloesem zoekt leden en dirigent!
Lente>Bloesem
Bloesem>Zingen
Zingen>Ontspanning
Koor Bloesem zoekt leden en dirigent!
Dit enthousiaste koor uit Beesd, dat al bijna 30 jaar bestaat, zit dringend verlegen
om leden. We zingen licht populair, eigentijds repertoire met een boodschap, zowel
Nederlands- als Engelstalig. Onder begeleiding van een gitarist zingen we
maandelijks in een van de kerken van de Suitbertus parochie. Daarnaast zingen we
ook in zorginstellingen, op jubilea en andere gelegenheden. Lijkt het je leuk om
samen te zingen, om de beslommeringen van de dag weg te zingen, om samen
te lachen, om samen iets moois te bereiken? Kom dan eens kijken. We repeteren
dinsdag-avond van 20.00- 22.00 uur in de Rooms Katholieke kerk te Beesd.
Daarnaast zijn we ook dringend op zoek naar een nieuwe dirigent! Ken je iemand
die het leuk vindt om een koor te begeleiden?
Een dirigentenopleiding is niet noodzakelijk, wel een muzikale achtergrond, ritmegevoel,
goed gehoor, leiderschap en gevoel voor humor.
Wil je meer informatie kijk dan op www.koorbloesem.nl of neem contact op met
Colette van Gameren: 06-13244171.
Uw logo
hier?
Het kan!
informeer
bij de redactie!
Achterstraat 32 A
4153 AR Beesd
Tel. 0345-680575
steun de
Dorpskrant
met een
logoplaatsing!
Middenstraat 9
4153 AB Beesd
Tel. 0345-681512
www. assurantiekantoordiks.nl
Parkweg 21a
4153 XK Beesd
Tel. 0345-68263
www. drukkerijkemker.nl
15

Indrukwekkende stage in Oeganda
Wij zijn Esther Kroeze en Leonie van Weenen en we zitten in ons 3e jaar van
de opleiding verpleegkunde aan de Hogeschool Utrecht.
In het derde jaar moet je, je specialiseren in
een bepaalde richting, dit wordt ook wel je
minor genoemd. Wij hebben gekozen voor International
Health Studies, dat betekent dat je
stage gaat lopen in het buitenland. We konden
kiezen uit alle landen en wij hebben gekozen
voor Oeganda. 11 Maart was het eindelijk
zover, de reis kon beginnen! We zouden in totaal
11 weken in Oeganda verblijven.
De kliniek waar we stage moesten gaan lopen
is onderdeel van een bedrijf, genaamd Wagagai.
Dit is een grote kwekerij voor planten zoals
begonia’s en chrysanten. Dit bedrijf is door
Nederlanders opgezet in 1998, en heeft nu
1700 werknemers. Voor deze werknemers is er
sinds een aantal jaren een gezondheidskliniek
opgezet. In Nederland is het heel normaal dat je
zomaar naar een dokter kunt, of even langs het
ziekenhuis gaat. In Oeganda is
dit wel iets anders. Ze kennen
daar geen zorgverzekering,
dus alles moet handje contantje
betaald worden. Veel
mensen kunnen dit gewoon
niet betalen. Daarom hebben alle 1700 werknemers
van Wagagai, en al hun familie, recht
op gratis behandelingen en verzorging. Maar
er komen ook gewoon patiënten die niks met
het bedrijf te maken hebben, en die betalen wel
gewoon geld. Toen de kliniek (3 jaar geleden) is
16
opgericht, begon het allemaal heel kleinschalig,
met 1 verpleegkundige. Maar ondertussen
is het een klein ziekenhuis, met alles erop en
eraan. Sinds vorig jaar hebben
ze zelfs een operatiekamer.
In de kliniek hebben we veel
gezien, alles was mogelijk. We
hebben geassisteerd bij bevallingen
en konden meekijken bij operaties. Dit
is allemaal niet mogelijk als je in Nederland
bent. We keken onze ogen uit en hebben er
veel van geleerd. Als je de ziekenhuizen in Oeganda
vergelijkt met de ziekenhuizen in Nederland,
lijkt het hier in Nederland wel een hotel!
In Oeganda is er geen personeel dat voor
de maaltijden zorgt, of verpleegkundigen die
de patiënten wassen. Dat is daar allemaal de
taak van de familie of vrienden. Patiënten zitten
ook gerust een halve dag te wachten totdat
ze worden geholpen, en niemand die zeurt. En
na een opname in de kliniek gaan patiënten
naar de receptie om de rekening te betalen..
dat kunnen wij ons toch niet voorstellen!
En natuurlijk hebben we ook nog veel van het
land gezien. In de weekenden gingen we vaak

weg, dingen bekijken en natuurlijk op safari. De
safari was eigenlijk wel het spectaculairst van
alle uitjes. Honderden olifanten, maar ook nijlpaarden,
buffels, herten, leeuwen, vogels, vleermuizen
en noem maar op. Apen zijn er ook in
overvloed, maar die vonden we niet bijzonder
meer, omdat er elke dag tientallen in onze tuin
liepen. Oeganda wordt ook wel ‘the pearl of
Africa’ genoemd, en wij snappen waarom! Het
is echt een prachtig land. Daarbij is Nederland
maar saai!
De weken zijn voorbij gevlogen, we zijn nu alweer
4 weken thuis..
Als je onze avonturen wilt lezen, dat kan! We
hebben een blog bijgehouden; www.estherleonie.waarbenjij.nu
17

Avond Fiets 4 Daagse (AF4D) 8 t/m 11 augustus 2011
In 2007 en 2009 zijn onder de supervisie van Jan en Christa van Leeuwen fietstochten georganiseerd
op doordeweekse avonden en 4 avonden achter elkaar.
Ook dit jaar willen wij weer gaan fietsen van maandag 8 t/m donderdag 11 augustus. Dit is de laatste
week voordat de basisscholen hun deuren weer openen. Dat is mooi moment om de vakantieperiode
op een sportieve wijze af te sluiten.
De tochten worden allen in de omgeving van Beesd gereden. Hierbij worden zoveel mogelijk de
landelijk gelegen routes gekozen om u zoveel mogelijk van onze mooie regio te laten genieten.
Onderweg worden er rustplaatsen gecreëerd waar het kopen van een versnapering mogelijk is.
Om het mogelijk te maken dat het hele gezin mee kan fietsen, maar ook de ervaren globetrotter
aan zijn trekken kan komen, zijn er afstanden van 8, 15 en 25 km per avond. Start en aankomst is
bij het Jeugdgebouw naast de Protestantse Kerk aan de Voorstraat 90 te Beesd.
Nadere gegeven betreffende tijden en deelnamekosten volgen nog.
De opbrengst van de actie komt ten goede aan Stichting Een betere Roemeense wereld, het
vrijwilligersproject van ons dochter Gera in Roemenie. Gera zet zich met haar helpers in om
broertjes en/of zusjes die in tehuizen of elders verblijven in de weekenden bij elkaar te brengen in een
“bijna thuis huis”. Zo leren ze met elkaar om te leren gaan. Ook brengt Gera groepjes ouderen, die
in moeilijke omstandigheden verkeren, bij elkaar en zorgt dat er naar hen omgezien wordt. Ons
lijkt het schitterend om op deze sportieve manier geld bij elkaar te fietsen voor dit goede doel. Zet
de data in uw agenda!!
Info over de stichting: www.roemenie-beter.nl
Info over de AF4D: Rini Verrips, tel. 682055 / c.verrips@planet.nl
18
Colofon
De redactiesamenstelling:
Jeanette van ’t Slot, Marjo van Dun, Michael Schooneveld,
Nel Spronk en Laura Voet
Redactieadres: Hoenderblokstraat 21, 4153 CD BEESD
Emailadres: dorpskrantbeesd@gmail.com
Lay-out: Laura Voet
Ontwerp lay-out: Gert de Kruijff
Drukwerk: Drukkerij Kemker, Parkweg 19-21, Beesd
www.drukkerijkemker.nl
Oplage: 1700 stuks
Verschijning: 6 keer per jaar (onder voorbehoud)
Dorpskrant niet ontvangen? U kunt een exemplaar
afhalen bij Uitspanning de Notenboom, Supermarkt MCD,
Bibliotheek Jeugdlaan
Dorpskrant digitaal ontvangen? Stuur een email naar
dorpskrantbeesd@gmail.com

Jan Vermeulen 20 jaar beheerder gymzaal
Het begon in 1970 met een groepje trimmende
dames en een nieuwe gymzaal,
die net was opgeleverd. Jan Vermeulen werd
aangetrokken om als gymleraar de dames te
begeleiden. Hij was toen ook nog gymleraar in
Culemborg bij Olympia. Samen met anderen
heeft hij toen de SVB (SportVereniging Beesd)
opgericht. Hij heeft zelf nooit in het bestuur
gezeten, dat was zijn eigen keus. In 1971 is de
vereniging toegetreden tot de gymnastiekbond
en daarmee was de status officieel. Volgens Jan
is er nog één dame uit het prille begin actief.
Toen 20 jaar geleden de toenmalige beheerder
van de gymzaal overleed - een zwager van
Jan - nam eerst diens weduwe de honneurs
waar. Het viel haar echter zwaar en het was
niet prettig om er vaak in het donker nog op
uit te moeten. Zodoende kwam Jan in beeld.
Hem werd gevraagd of hij die taak op zich
wilde nemen en sindsdien is hij beheerder van
de gymzaal. Hij opent de deur, legt materiaal
klaar of helpt bij het verzetten van toestellen.
Hij kent iedereen en elk onderdeel van de
vereniging. Is daar helemaal mee vergroeid.
Binnenkort wordt het Kulturhus in gebruik
genomen, ook door de SVB. Hoe de taken verdeeld
worden is nog niet duidelijk, maar Jan
hoopt van harte dat hij zijn werkzaamheden
als beheerder kan voortzetten. Misschien op
Tekst door Jeanette van ‘t Slot
een iets andere manier dan nu.
Zoals eerder vermeld, was Jan ook gymleraar in
Culemborg. Hij was echter ook een zeer goede
turner. Hij zat in de districtskeuzeploeg van
Olympia en kwam voor zijn vereniging
uit bij wedstrijden in dat verband. Eind
jaren 50 werd hij over het geheel tweede
in een belangrijke wedstrijd, maar op het
onderdeel paard-voltige was hij onverslaanbaar,
dat onderdeel won hij dan ook.
Om zo’n niveau te bereiken werd er 3 maal
per week ‘s avonds gedurende 3 uur getraind.
De andere avonden werden gevuld met lesgeven.
Dat alles naast een volledige baan.
De voorzieningen waren wel heel anders dan
nu. Geen speciale ondergrond of matten. Er
werd getraind in o.a. de Fransche School en
het parochiehuis (nu De Lantaarn). Een houten
vloer en er waren wel matten, maar dat waren
kokosmatten, niet bepaald lekker zacht.
Er is een heel plakboek uit de turnperiode met
veel foto’s en knipsels. Het is natuurlijk onmogelijk
alles te laten zien, wat wel jammer is.
Een paar foto’s willen we u toch niet onthouden.
Het was heel boeiend in gesprek te zijn met
iemand die zo met hart en ziel z’n sport heeft
bedreven en die nu nog met veel enthousiasme
“zijn” vereniging een warm hart toedraagt.
19