april 2013 - St. Bonifatiuscollege

10
De
5
Vijf
vragen
aan...
Henni de Groot
conRecToR en leRaaR wIskunde
TeksT Agnes Zandvliet Beeld Martijn Schroevers
Je organiseert de lustrumreünie, hoe ziet die dag
eruit?
“Om 15.00 uur start het programma voor ouddocenten.
In de loop van de middag komen ook de
oud-leerlingen. De hele middag en avond is er volop
gelegenheid te borrelen, te eten en te dansen. Heel
informeel dus allemaal, geen echt programma. Een
deel van de oud-docenten ziet elkaar wel vaker, we
hebben een actieve ‘vrienden van het Boni’-vereniging.
We verwachten zo’n 1000 a 1500 leerlingen. Als
alle pakweg 16.000 leerlingen die in 90 jaar op het
Boni zaten, zouden komen, zou het wat veel zijn...”
1
2
Je werkt zelf bijna 30 jaar op het Boni, hoe zijn
leerlingen in die periode veranderd?
“Ze zijn mondiger geworden. Ook zijn ze sneller volwassen,
roken en alcohol speelt ook in de lagere klassen
al. Dat was vroeger anders. Die verandering heeft
zeker ook leuke kanten: brugklassers starten vaak heel
zelfbewust op het Boni.”
3
Welke leerlingen zijn je in al die jaren Boni bijgebleven?
“De leerlingen uit mijn eerste jaren herinner ik me
het best. Dat komt omdat ik toen net voor de klas
stond. Soms vond ik het best spannend. Ik heb altijd
een zwak gehad voor leerlingen die een beetje recalcitrant
zijn. Als een klas erg fanatiek is probeer ik door
een grapje de spanning er af te halen. Jaren geleden
deed ik dat bij een nogal brave 2 Gym-klas. De meeste
leerlingen zeiden dat ik normaal moest doen, maar
de nichtjes Oostveen zagen er wel de lol van in. Ellen
Beumer zag ik een keer op TV. Ze was het ‘meisje
met de blauwe ogen’ in een ING-reclamespotje met
Jan Mulder. Mijn ouders hadden een groentezaak en
kenden haar familie, die ook een zaak hadden.”
4
Hoe zouden (oud-) leerlingen je beschrijven?
“Ze zouden zeggen dat ik van een grapje houd.
Vroeger heb ik een keer over de tafels gelopen. Dat
kwam omdat een paar leerlingen me voor de grap
klem zetten tussen twee tafels. Daarna gingen die
leerlingen natuurlijk op mijn tafel staan. Voor een
keer moet dat kunnen, we hebben er smakelijk om
gelachen. Lesgeven doe ik nog steeds heel graag, al
heb ik daar als conrector niet veel tijd meer voor. In
de eerste plaats voel ik me docent, daarna pas wiskundige.
Leerlingen merken wel dat ik plezier heb in
het lesgeven, denk ik.”
5
Wat maakt werken op het Boni voor jou leuk?
“De Boni-actie is voor mij altijd weer een mooi
moment in het jaar. Dit jaar kon je Sumoworstelen.
Twee brugklassers – echte rouwdouwertjes – stonden
te kijken. ‘Ga maar, ik betaal wel’, zei ik tegen hen. Ze
wonnen en stonden nog een tijdje na te glunderen.”
Boni-traditie
De diplomauitreiking
voor veel scholieren en hun ouders is het misschien wel de
mooiste dag in de schoolcarrière: die van de diplomauitreiking.
ook op het Boni een dag vol tradities.
TeksT Regina Falck Beeld Martijn Schroevers
Passend bij de katholieke Boni-signatuur vindt de
uitreiking plaats in de sfeervolle Sint-Aloysiuskerk, op
steenworp afstand van school. De in 1924 gebouwde
kerk bood oorspronkelijk plaats aan 1200 gelovigen,
maar bij de laatste herinrichting werd het aantal plaatsen
teruggebracht tot 400. Dat betekent een nokvolle kerk op
de twee middagen - een voor HAVO, een voor VWO -
met een beperkt aantal genodigden per leerling. Gelukkig
staat het kerkbestuur toe dat alle geslaagden plaatsnemen
op het koor. Zo is er wat meer ruimte voor trotse
ouders (voorzien van een attentie van de Ouderraad),
opa’s en oma’s en broers en zussen.
Kippenvelmoment
Voor de BOB-lezer die het nog niet heeft meegemaakt:
bereid je voor op een kippenvelmoment bij binnenkomst
van de geslaagden. Zij lopen traditiegetrouw in
optocht van school naar de kerk. Vooraan in de optocht:
de Boni Boventoon Blazers, de schoolfanfare die speelt
onder het motto ‘niet mooi maar hard’. In de kerk hoor
je ze al van een afstand aankomen. De binnenkomst van
de blazers doet menig ouder een traantje wegpinken. Nu
begint het immers! Alle geslaagde leerlingen volgen in
optocht. Vrijwel iedereen op zijn paasbest, opeens geen
kinderen meer maar bijna-volwassenen.
Meer muziek
Het docentenkoor en leerlingen omlijsten de diplomauitreiking
met muziek. Een aantal succesnummers
van het examenconcert van de muziekklas gaan in de
herhaling en talentvolle leerlingen krijgen op hun laatste
dag het podium. De muziek is een prettige onderbreking
van de toespraken die op deze dag niet mogen ontbreken.
Onder anderen de rector, maar ook leerlingen
spreken de genodigden toe.
Prijswinnaars
Er is ook aandacht voor buitengewone prestaties. De
prijs voor het beste profielwerkstuk wordt uitgereikt, en
andere bijzonder prestaties bij diverse vakken krijgen
aandacht. Leerlingen die landelijk tot de top van de
examenkandidaten horen worden in het zonnetje gezet.
Voor even lijkt de zesjescultuur uit beeld, excellerende
leerlingen krijgen de volle aandacht. Ook dit past in de
traditie van de school.
Diploma
En dan is het zover: het uitreiken van de diploma’s.
Vanwege de grote aantallen geslaagden is het niet meer te
doen iedereen één voor één naar voren te roepen. Bij het
koor staat een rij tafels, voor elke klas een. Daar staat de
mentor van de klas klaar met de diploma’s. Een docent
maakt foto’s. Zo wordt voorkomen dat ouders af en aan
lopen om dé foto te maken. De uitstekende foto’s komen
heel praktisch en snel op de Boniwebsite.
Wel mag elke leerling naar voren komen en worden zijn
of haar toekomstplannen genoemd. De meest uiteenlopende
studies passeren de revue. Afgelopen jaar toch
waren er weer veel geneeskunde- en psychologiestudenten
in spe, maar ook tussenjaren en een paar keer “nog
geen idee”. Heel mooi om al die toekomstplannen voorbij
te zien komen. Nadat alle handtekeningen zijn gezet
is het tijd voor de felicitaties van trotse familieleden. En
voor een gezellige borrel op het schoolplein.
11