kerst - Koninklijke Rederijkerskamer Jan van Beers

De Beersberichten is een
uitgave van
de Koninklijke
Rederijkerskamer
‘Jan van Beers’
december 2010,
19e jaargang.
Visualisatie:
Monique Kortbeek namens
Plan de Campagne
Productions, Driebergen
Redactie en productie:
Grarda Rensen
SPONSORS
Ridderschap Utrecht
Gemeente Utrecht
Het Branche Bureau, Baarn
Stichting Thurkow Fonds
E-mail
info@janvanbeers.nl
Website
www.janvanbeers.nl
OP DE ROL
2011
LUSTRUM 150 JAAR
‘JAN VAN BEERS’
25 NOVEMBER
NAJAARSVOORSTELLING IN DE
DOUWE EGBERTSZAAL
STADSSCHOUWBURG-UTRECHT
B E S T U U R
Voorzitter
Rob Alblas,
Mesdaglaan 2
3941 CJ Doorn
Tel. 0343 - 420125
Secretaris
Joop de Groot,
Donkeregaarde 66
3436 ZG Nieuwegein.
Tel. 030 – 6032866
joop.degroot@planet.nl
Artistieke zaken
Clari de Lieme,
Kampstraat 2
3741 AR Baarn.
Tel. 035 – 5418281
c.lieme-berg@planet.nl
Productie en
ledenadministratie
Marjan Jansen,
Kortelaan 49
3601 HK Maarssen.
Tel. 0346 – 570527
marjanj@hetnet.nl
PR en Communicatie
Grarda Rensen,
Zwanenkamp 1088
3607NL Maarssen
Tel.nr: 0346-286297
grarda_1205@live.nl
Penningmeester
Ria Keuker,
IJsbaankade 183,
1271 GC Huizen
Tel.: 035-5243317, email:
ria@coaching-keuker.nl
Representanten van
Beer ‘s Los
Grace van Schouteren
de_duvel@hotmail.com
Lisanne Verbeek
verbeek_lisanne@hotmail.com
BEERS
BERICHTEN
Koninklijke Rederijkerskamer Jan van Beers
opgericht 1 december 1861 zinspreuk “Steeds Beter’
Kersteditie
NAJAARSBIJEENKOMST UNIVERSITEIT UTRECHT JAN VAN BEERS BIJ RTV
UTRECHT HET ASSEPOESTERCOMPLEX JUBILEUMJAAR IN ZICHT EN WENSEN

van de voorzitter
Geachte Rederijkers,
Van dit levendige bestaan is in het afgelopen jaar volop blijk gegeven.
‘Jan van Beers’ verzorgde eenakteroptredens en twee goed bezochte najaarsvoorstellingen.
De leden van de Kamer ontmoetten elkaar tijdens het geslaagde
Jaardiner en bij de gezellige najaarsborrel. Door spelende leden is er zelfs een significante
bijdrage geleverd aan de productie van een aflevering in de serie
‘De geschiedenis van Utrecht’ van RTV Utrecht.
Het Bestuur prijst zich gelukkig met een volle bezetting door zeer actieve en
capabele rederijkers. Dit jaar heeft de Burgemeester van Utrecht ermee ingestemd
om als erevoorzitter te worden benoemd. Er treden meer en meer nieuwe leden
toe tot onze Rederijkerskamer. Dit stemt tot enthousiasme en bevestigt de voortgang
van onze Kamer. Enkele van de nieuwe leden zijn er zelfs meteen toe overgegaan
om mee te spelen, of zijn op andere creatieve wijze actief opgetreden.
Voor het Bestuur vormt de actieve houding van alle rederijkers van Jan van Beers
de motivatie om steeds weer lopende of nieuwe initiatieven te ontwikkelen.
Zo worden er in de komende periode stappen gezet om gericht (via de Universiteit
van Utrecht) jongere leden te werven. Ook de financiële basis van onze Kamer
vraagt verdere versterking. De internationale aansluiting bij het Verbond in
Vlaanderen kan krachtiger worden ingevuld. Uiteraard zal onze actieve algemene
ledenwerving worden voortgezet met inschakeling van onze leden.
Voor het komende Jubileumjaar zijn de nodige initiatieven volop in ontwikkeling en
het belooft dan ook een bijzonder jaar te worden, waarvoor ook uw volle aandacht
en inzet wordt gevraagd.
Maar nu zijn er eerst enkele feestdagen te vieren met geliefden,
familie en vrienden.
Het Bestuur wenst u en de uwen zeer aangename kerstdagen en jaarwisseling en
een gezond en voortvarend Nieuwjaar!
Rob Alblas
B
2011:
Een Heel Bijzonder Jaar….
….niet alleen omdat onze ‘Jan van Beers’ dan 150 jaar bestaat,
maar ook omdat 2011 een priemgetal is. Een priemgetal is een getal met precies twee delers.
De rij priemgetallen begint dus zo: 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, …. en 2011.
Het getal 1 is niet priem: dat heeft slechts één deler, namelijk zichzelf.
Al in de derde eeuw voor Christus bewees Euclides dat er oneindig veel priemgetallen zijn.
Priemgetallen zijn niet alleen erg ‘populair’ in de natuur, ook wij zijn er dol op.
Zoals de 7 dagen van de week. Maar we hebben ook nog eens 5 werkdagen.
En wat te denken van de 7 tonen in een toonladder? We voetballen 11 tegen 11, net als bij hockey.
En bij handbal en waterpolo is het 7 tegen 7. Bij basketbal is het 5 tegen 5, net als voetballen in de zaal of
op het strand. Bij vechtsporten als judo en karate kennen we 7 kleuren van de band
(wit, geel, oranje, groen, blauw, bruin en zwart). Bovendien hebben we 7 chakra’s en de 7 kleuren daarvan
zien we ook terug in de regenboog.
We hebben 5 vingers aan iedere hand en 5 tenen aan iedere voet. Ook hebben we 5 zintuigen.
Als bestuur, wensen wij iedereen een bijzonder, vreugdevol en gezond nieuw jaar
toe maar vooral warme en liefdevolle Kerstdagen.
De Herders
De herders stonden in die nacht vooraan
en de eenvoudigen, de minsten daar, verstonden
het grote wonder, raakten opgewonden
van woorden die niet eens werden verstaan.
Men kent de namen van de mannen niet.
Er staat geschreven dat er herders waren,
drie, vier of meer, maar na tweeduizend jaren
zijn zij nog steeds een dierbaar kinderlied.
En het werd waar: de minderen zijn meer.
Zij hadden geen geschenken meegenomen.
De koningen zijn later pas gekomen,
maar herders knielden toen als eersten neer
.
Van tranen of van licht, de ogen blind,
gaven zij zo zichzelf als offerande.
Met grote, ruwe, moegewerkte handen
streelden zij zacht het nieuwgeboren kind.
Jos Brink
BETHLEHEM
We stonden nietsvermoedend in de stal,
toen kwam dat jongehuwde stel er aan
en was er prompt een zuigeling geboren.
Er werd kortom, van alles aan gedaan
om onze nachtrust grondig te verstoren.
Het kraambezoek gedroeg zich niet
beschaafd.
Er waren herders met hun toebehoren.
Uitheemse types kwamen opgedraafd
en engelen… het leek wel carnaval.
Wij dieren zijn toch altijd weer de klos
Wie komt er ons bevrijden?
Ezel
Os
Drs. P.

B
BE-mail gevraagd...
E-mail is een moderne en snelle manier om informatie uit te wisselen.
Ook de Koninklijke Rederijkerskamer ‘Jan van Beers’ maakt van dit
communicatiemiddel steeds meer gebruik.
Maar, we willen dit vaker doen om snel berichten naar de leden en begunstigers
te kunnen sturen. Natuurlijk beschikt de vereniging over de
‘Beersberichten’. Dat blijft ook zo, maar dit medium verschijnt maar drie of
vier maal per jaar en soms is er bij het bestuur de behoefte om tussendoor
berichten naar buiten te brengen. Dit kan natuurlijk per post, maar
via de e-mail is het nu eenmaal minder kostbaar.
Vandaar deze oproep: als u over internet en een e-mailadres beschikt,
stuur dan een email met daarop uw naam naar info@janvanbeers.nl,
zodat uw e-mailadres bij het bestuur bekend wordt, voorzover dat nog niet
het geval is.
Een aantal adressen is bekend, maar een zeer groot aantal nog niet.
Ter geruststelling: diegenen die geen internet hebben en diegenen van wie
het e-mailadres niet bekend is, worden op de hoogte gehouden op de traditionele
manier, per post.
Joop de Groot, secretaris
‘Jan van Beers’ bij RTV Utrecht
Op zaterdag 20 november heeft de regionale
zender RTV Utrecht de aflevering “Anna
Maria van Schurman en het ontstaan van de
Universiteit” uitgezonden.
Aan deze aflevering in de serie Verleden van
Utrecht is meegewerkt door leden van de
Koninklijke Rederijkerskamer ‘Jan van
Beers’.
De opnamen hiervoor hebben plaatsgevonden
op zaterdag 30 oktober en 6 november.
Hiervoor zijn verschillende historische locaties
in Utrecht als decor gebruikt.
De universiteit van Utrecht is ontstaan in
1636. Het begon klein, in één zaal aan het
Domplein, het huidige Academiegebouw. De
universiteit was toen uitsluitend toegankelijk
voor mannen. Maar in die eerste collegezaal
zat achter een gordijn verscholen een
vrouw. Haar naam was Anna Maria van
Schurman.
Het leven van Anna Maria en de wijze waarop
zij met de universiteit verbonden is,
wordt op boeiende wijze in beeld gebracht.
Hoe alles toen begonnen is en hoe de universiteit
is uitgegroeid tot een internationaal
georiënteerde organisatie waar meer
dan 8000 mensen werken en waar ruim
dertigduizend studenten onderwijs volgen, is
in deze documentaire samen gevat.
Als u deze uitzending heeft gemist,
kunt u de aflevering op internet
nog altijd bekijken via
www.verledenvanutrecht.nl,
aflevering 6.

B
Najaarsbijeenkomst:
te gast bij de
Universiteit van Utrecht
In het hart van Utrecht, direct onder
de Domtoren, werd op zaterdag 20
november jl. de traditionele najaarsborrel
van onze Koninklijke
Rederijkerskamer ‘Jan van Beers’
gehouden.
Vanaf 16:00 uur waren leden met
hun partners welkom in de
Maskeradezaal op de eerste verdieping
van het Academiegebouw van
de Universiteit van Utrecht.Trouwe
bezoeker ieder jaar is de voorzitter
van het Verbond van de Kamers van
Rhetorica vzw Vlaanderen-
Nederland, Emiel Francois met zijn
echtgenote. Ook twee vertegenwoordigers
van Rederijkerskamer uit
Heemstede kwamen langs.Allen werden,
met koffie en gebak, welkom
geheten door onze voorzitter, Rob
Alblas, die terugblikte op wat er in
het afgelopen jaar was gepasseerd en
vooruitkeek op het jubileumjaar
2011!
Om 16:30uur werden de aanwezigen
in tweeën gesplitst en kreeg iedere
groep olv een gids, een rondleiding
door het Academiegebouw. Onze
vrouwelijke gids vertelde met veel
enthousiasme en humor over historie
en architectuur van dit momument,
dat het ceremoniële en representatieve
hart van de Universiteit
Utrecht is.
Academische plechtigheden zoals promoties,
oraties en het uitreiken van de
Master en Bachelor diploma’s vinden
hier plaats.
In de Senaatszaal van het
Academiegebouw hangen 184 portretten
van hoogleraren. De basis voor de
verzameling is gelegd in 1685, toen de
professoren besloten zich te laten portretteren.
In totaal heeft de Universiteit
Utrecht inmiddels ruim 500 hoogleraarportretten,
verspreid over het
Academiegebouw, in andere universitaire
gebouwen en in het
Universiteitsmuseum.Al deze portretten
bij elkaar geven een uniek beeld van
ruim 400 jaar academisch leven.
Het oudste deel van het
Academiegebouw, de Unie van
Utrechtzaal of de Aula, bestaat als sinds
1462. In 1579 werd hier de Unie van
Utrecht ondertekend, die beschouwd
wordt als het begin van de
Nederlandse staat.Voor het
Academiegebouw staat een standbeeld
van graaf Jan van Nassau dat herinnert
aan deze gebeurtenis.
De Universiteit Utrecht werd opgericht
in 1636 en kreeg de Aula toegewezen.
Zij koos de zinspreuk Sol Iustitiae
Illustra Nos (Zon der gerechtigheid
verlicht ons) en een zon (Sol) als symbool.
De spreuk is terug te vinden op
de zonnebol op het Domplein en in
één van de gebeeldhouwde reliëfs op
de gevel.
Met Nicolette naar
“Ponyclub, geen Trojaanse vrouwen”
Op de eerste plaats: wat een geweldig initiatief van Nicolette om met een aantal enthousiaste
“Van Beersleden” gezamenlijk theatervoorstellingen te bezoeken. Donderdagavond, 9 december
waren we in de Blauwe zaal van de Stadsschouwburg in Utrecht getuige van een hilarische
tragikomedie van het Bogaerdt/VanderSchoottheater.
Niets was wat het leek. Uit een brandende puinhoop krabbelden langzaam vier geestelijk en
lichamelijk beschadigde vrouwen omhoog, letterlijk en figuurlijk. Op dat moment verbeelden
zij de vrouwen van Troje, die rouwen in totale ontreddering. Hun mannen en kinderen zijn op
gruwelijke wijze afgeslacht. Je waant je als toeschouwer in een psychiatrische inrichting, waarin
zich fantastisch acteertalent ontplooit.
Maar deze vrouwen van de Ponyclub zijn niet de rouwende vrouwen van Troje. Zij laten het
niet meer over aan de mannen, zij nemen zelf het heft in handen, kijken anno 2000 niet lijdzaam
toe hoe de wereld vergaat, hoe met de natuur en het milieu wordt omgegaan. Zij willen
opkomen voor de rampen in de wereld. Zij doen daar op schijnbaar hilarische wijze hun
best voor. Een uitstekend kijkje in de keuken van de bobo’s en de politieke discussies, waarin
veel gepraat en weinig gezegd wordt. De vrouwen van de Ponyclub willen werkelijk aan de
slag, ook al kost je dat “maatje 36” (voor de insiders) en breng je daar op het laatst een vervuilde
paling mee om zeep, ook al had die koste wat kost moeten worden gered!
We hebben van het begin tot het eind genoten van uitstekend acteertalent, boeiende, lange
monologen en mime. Ook hebben we genoten van de grote groep middelbare scholieren die
werkelijk ademloos toekeken naar wat zich op het toneel ontvouwde.We bevonden ons dus
in goed gezelschap. En tot slot, Bep wat was het gezellig tijdens de nazit bij jou met een heerlijk
wijntje in een prachtig bovenhuis midden in het centrum in een van de gezelligste wijken
van Utrecht, jawel dat klopt dus echt! Nog veel dank daarvoor.
Ans de Groot

Het Assepoestercomplex
Geen traditioneel toneelstuk, wel een bijzondere voorstelling. In overleg met de regisseur Wanda Zoet
werd door alle spelers gekozen voor dit stuk en wilden zij graag deze spannende uitdaging aangaan.
Tijdens de repetitieperiode werd hard en serieus gewerkt. Ik heb een aantal repetities bijgewoond.
Het was boeiend te zien hoe de uitvoering vorderde en ontplooide met vondsten van
alle deelnemers, zelfs de titel werd al doende gewijzigd. Veel tijd werd besteed aan het personage:
de spelers kregen als huiswerk mee zich te verdiepen in de persoon/schrijver, wiens
rol/monoloog zij speelden. Ook werd heel veel aandacht besteed aan de bijpassende lichaamstaal.Wanda
wist dit in een vertrouwelijke sfeer perfect te regisseren.
De teksten waren als gevolg hiervan makkelijker in te studeren. Omdat het monologen waren
was de aansluiting van de ene op de andere tekst de grote moeilijkheid. De generale repetitie
verliep uitstekend. Ook de teksten en de aansluitingen zaten er goed in. De uitvoering ging minder
goed. Sommige teksten werden overgeslagen wat soms ten koste ging van de vaart in het
spel (jammer), maar zeker niet ten koste van het acteren (kundig).
De tweede speelavond bleef ook de vaart in het spel.
Natuurlijk zijn de meningen van de bezoekers verdeeld. Naar mijn idee ook omdat familie, vrienden,
kennissen komen kijken naar een stuk wat voor hen is uitgekozen, dus geen eigen of andere
keuze hebben. Men had grote bewondering voor het opvoeren van deze voorstelling: er werd
goed gespeeld en het decor zag er weer mooi uit.
Veel aandacht ging uit naar alles wat er op het toneel te zien was, waardoor minder aandacht
uitging naar de dia’s die de inhoud van het stuk zou moeten verduidelijken. Op de tweede speelavond
werd daarom een extra dia ingevoegd en werd het publiek hierop gewezen.
Voor een groot aantal bezoekers sprak de inhoud van dit stuk niet aan en/of was de inhoud niet
duidelijk. Geeft men toch de voorkeur aan een traditioneel en vrolijk stuk om met leden en
vrienden een gezellige avond te hebben. Maar zeker ook een groot aantal bezoekers vond het
een hele bijzondere, duidelijke en goede voorstelling.
Alle meningen zijn persoonlijk en is een goed
recht met als voordeel dat juist dit een grote bijdrage
leverde aan de interessante gedachtenwisseling
tijdens de nazit, evenals de amusante discussies
rond het toch wel duidelijke thema van
de voorstelling: de vrouwenemancipatie.
Belangrijk is, dat alle spelers met en onder leiding
van Wanda met veel plezier en inzet een hele
unieke en leerzame repetitieperiode hebben
ervaren en niemand spijt heeft van het feit
samen deze uitdaging te zijn aangegaan.
Ik ben trots op de hele cast!!
Marjan Jansen, productie
Het was een complex
gebeuren….
Het Assepoestercomplex!
Een experiment, dat door alle spelers gekozen
was uit een divers aanbod van stukken.
Een door Wanda Zoet gecompileerd monologenspel.
Met bewondering heb ik de repetitie-avonden
bijgewoond, ook uit nieuwsgierigheid en zeker
ook uit decoratief oogpunt.
Het decor was dit jaar vrij eenvoudig: een ijskast
van de werf, een stoel uit de opslag, een
paars lapje van Han en een hoeveelheid kratten
van Kors en de Maarssense hockeyclub waren
voldoende om het geheel compleet te maken.
De diacompilatie en de belichting gaven samen
met de witte vloer de extra finishing touch.
Eveline du Croo, decor/rekwisieten

Het Assepoestercomplex
Het Assepoestercomplex
In 1886 bestond de universiteit 250 jaar. De burgerij en de provincie besloten
om de universiteit het Academiegebouw aan te bieden.
Het gebouw werd onderwerp van enige controversie: moest het in neorenaissancestijl
gebouwd worden of aangepast worden aan de gotische stijl
van de Domkerk? Het werd neorenaissance maar met een compromis: het
gebouw moest verder van de kerk afstaan dan oorspronkelijk de bedoeling
was, wat de vreemde knik in haar voorgevel verklaart. In 2002 heeft de
Universiteit Utrecht het Academie-gebouw laten renoveren en zo de oorspronkelijke
luister teruggebracht in het gebouw.
Na deze zeer boeiende rondleiding over dit prachtige gebouw werd er nog
enige tijd nageborreld, zodat allen ruimschoots de kans kreeg met elkaar
van gedachten te wisselen. Het was een zeer geanimeerde middag en wij kijken
alweer uit naar volgend jaar, een bijzonder jaar.