Marieke en Fiks Het is lente. Marieke wordt wakker in haar gezellige ...
Marieke en Fiks Het is lente. Marieke wordt wakker in haar gezellige ...
Marieke en Fiks Het is lente. Marieke wordt wakker in haar gezellige ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Marieke</strong> <strong>en</strong> <strong>Fiks</strong><br />
<strong>Het</strong> <strong>is</strong> l<strong>en</strong>te. <strong>Marieke</strong> <strong>wordt</strong> <strong>wakker</strong> <strong>in</strong> <strong>haar</strong> <strong>gezellige</strong> slaapkamer. Sam<strong>en</strong> met <strong>haar</strong> ouders woont ze <strong>in</strong><br />
e<strong>en</strong> hu<strong>is</strong>je <strong>in</strong> e<strong>en</strong> kle<strong>in</strong> dorp aan de rand van het bos. <strong>Marieke</strong> houdt van het bos. In de l<strong>en</strong>te word<strong>en</strong><br />
er allemaal jonge dier<strong>en</strong> gebor<strong>en</strong>. En <strong>Marieke</strong> <strong>is</strong> niet weg te houd<strong>en</strong> bij het hert<strong>en</strong>kamp. Dit jaar <strong>is</strong> er<br />
maar e<strong>en</strong> hert drachtig. <strong>Het</strong> <strong>is</strong> het moo<strong>is</strong>te hert dat <strong>Marieke</strong> ooit heeft gezi<strong>en</strong>. Haar vacht glanst als<br />
zijde, ze heeft prachtige og<strong>en</strong> die do<strong>en</strong> d<strong>en</strong>k<strong>en</strong> aan donker fluweel <strong>en</strong> met <strong>haar</strong> natte snuit heeft ze<br />
al heel vaak aan de jaszak van <strong>Marieke</strong> gerok<strong>en</strong>. Ze <strong>is</strong> altijd op zoek naar e<strong>en</strong> stukje appel. En <strong>Marieke</strong><br />
zorgt er altijd voor dat er e<strong>en</strong> lekkere appel <strong>in</strong> <strong>haar</strong> jaszak zit. Natuurlijk krijg<strong>en</strong> alle hert<strong>en</strong> e<strong>en</strong> deel,<br />
maar Rani, zoals <strong>Marieke</strong> het hert heeft g<strong>en</strong>oemd, krijgt stiekem altijd de lekkerste <strong>en</strong> sappigste<br />
stukjes. Maar Rani heeft nog iets anders dat opvalt. En dat de andere vrouwtjeshert<strong>en</strong> niet hebb<strong>en</strong>.<br />
Rani heeft e<strong>en</strong> gewei! En de vader van <strong>Marieke</strong> kan er maar niet achter kom<strong>en</strong> waarom alle<strong>en</strong> Rani<br />
e<strong>en</strong> gewei heeft. “<strong>Marieke</strong>, <strong>Marieke</strong>, <strong>wordt</strong> <strong>wakker</strong>, snel”! Ze hoort <strong>haar</strong> vader roep<strong>en</strong>. “Rani <strong>is</strong> erg<br />
onrustig, ik d<strong>en</strong>k dat ze op het punt staat om <strong>haar</strong> jong te werp<strong>en</strong>!” <strong>Marieke</strong> spr<strong>in</strong>gt snel uit bed <strong>en</strong><br />
kleedt zich aan. Ze wil mete<strong>en</strong> de deur uitlop<strong>en</strong> om naar het hert<strong>en</strong>kamp te gaan, maar <strong>haar</strong> moeder<br />
houdt <strong>haar</strong> teg<strong>en</strong>. “Eerst ev<strong>en</strong> ontbijt<strong>en</strong> <strong>en</strong> wat dr<strong>in</strong>k<strong>en</strong>. Zonder ontbijt kun je de deur niet uit. Met<br />
e<strong>en</strong> hongerige maag kun je Rani niet goed help<strong>en</strong>”. Zucht<strong>en</strong>d gaat<strong>Marieke</strong> aan tafel zitt<strong>en</strong>. Zo snel als<br />
ze kan werkt ze twee plakjes brood met kaas naar b<strong>in</strong>n<strong>en</strong>. E<strong>en</strong> glas melk er achter aan. “Wat mij<br />
betreft kun je nu de deur uit”, zegt <strong>haar</strong> moeder. “Doe je wel e<strong>en</strong> jas aan <strong>en</strong> e<strong>en</strong> das om, het <strong>is</strong> nog<br />
best koud”. Gedwee doet <strong>Marieke</strong> wat <strong>haar</strong> moeder vraagt. Daarna r<strong>en</strong>t ze op e<strong>en</strong> holletje naar het<br />
hert<strong>en</strong>kamp. In de kle<strong>in</strong>e stal ruik je de hert<strong>en</strong> al. Rani ligt <strong>in</strong> e<strong>en</strong> aparte box. <strong>Marieke</strong> gaat snel bij<br />
<strong>haar</strong> zitt<strong>en</strong>. Ze ziet dat Rani het erg warm heeft. “Kom op Rani, je kunt het best”, zegt ze. “Laat maar<br />
e<strong>en</strong>s zi<strong>en</strong> wat voor mooi hert<strong>en</strong>jong er <strong>in</strong> jou <strong>is</strong> gegroeid. Nog ev<strong>en</strong> <strong>en</strong> het <strong>is</strong> voorbij”. Voorzichtig aait<br />
<strong>Marieke</strong> over de zachte neus van Rani. Door de <strong>in</strong>spann<strong>in</strong>g voelt de neus van Rani helemaal droog.<br />
“Arme Rani, je hebt het zwaar of niet”? Zelfs het gewei dat anders zo mooi glanst <strong>is</strong> nu e<strong>en</strong> beetje<br />
dof. Ope<strong>en</strong>s voelt <strong>Marieke</strong> dat de spier<strong>en</strong> van Rani allemaal spann<strong>en</strong>. <strong>Marieke</strong> v<strong>in</strong>dt het spann<strong>en</strong>d, ze<br />
knijpt <strong>haar</strong> og<strong>en</strong> dicht, ze sluit <strong>haar</strong> og<strong>en</strong> <strong>en</strong> ope<strong>en</strong>s…hoort ze e<strong>en</strong> geluid. Voor <strong>haar</strong> voet<strong>en</strong> ligt e<strong>en</strong><br />
prachtig hert<strong>en</strong>jong. “Pappa, pappa, kom e<strong>en</strong>s kijk<strong>en</strong>”, het hert<strong>en</strong>jong <strong>is</strong> gebor<strong>en</strong>! Sam<strong>en</strong> met <strong>haar</strong><br />
vader star<strong>en</strong> ze <strong>in</strong> de verbluff<strong>en</strong>de mooie <strong>en</strong> zachte og<strong>en</strong> van het hert<strong>en</strong>jong. “<strong>Het</strong> <strong>is</strong> e<strong>en</strong> bijzonder<br />
jong hert <strong>Marieke</strong>, zegt hij. Ik weet niet wat het <strong>is</strong>, maar dit jong lijkt veel sterker dan alle andere<br />
jonge hert<strong>en</strong> die we hier hebb<strong>en</strong> gehad”. <strong>Marieke</strong> ziet dat <strong>haar</strong> vader gelijk heeft. Voordat ze iets kan<br />
zegg<strong>en</strong>, beweegt het hert<strong>en</strong>jong <strong>en</strong> voordat ze tot ti<strong>en</strong> kan tell<strong>en</strong> staat het hert op zijn vier pot<strong>en</strong>.<br />
“Dat <strong>is</strong> merkwaardig”, zegt <strong>haar</strong> vader. “<strong>Het</strong> opstaan gaat wel snel, maar zo snel heb ik het nog nooit<br />
gezi<strong>en</strong>! <strong>Het</strong> <strong>is</strong> e<strong>en</strong> mannetje. Heb je al e<strong>en</strong> naam voor hem bedacht <strong>Marieke</strong>?” <strong>Marieke</strong> moet er ev<strong>en</strong><br />
over nad<strong>en</strong>k<strong>en</strong>. “Ik noem ‘m <strong>Fiks</strong>”, zegt <strong>Marieke</strong>. “<strong>Fiks</strong>?” zegt <strong>haar</strong> vader. “Daar heb ik nog nooit van<br />
gehoord”. “Ik ook niet”, zegt <strong>Marieke</strong>. “Maar ik v<strong>in</strong>d het wel e<strong>en</strong> mooie naam”. “<strong>Fiks</strong>” zegt ze nog e<strong>en</strong><br />
keer hardop. <strong>Het</strong> hert<strong>en</strong>jong draait zijn kop <strong>in</strong> de richt<strong>in</strong>g van de stem van <strong>Marieke</strong>. “Zie je wel pap?,<br />
hij v<strong>in</strong>dt het zelf ook e<strong>en</strong> mooie naam!” “Dan zal het jong zo het<strong>en</strong>”, zegt <strong>haar</strong> vader. Vanaf het<br />
mom<strong>en</strong>t dat <strong>Fiks</strong> bij Rani <strong>en</strong> <strong>haar</strong> ouders <strong>is</strong>, <strong>is</strong> <strong>Marieke</strong> dol op hem. En <strong>Fiks</strong> op <strong>haar</strong>. Elke dag gaat<br />
<strong>Marieke</strong> naar <strong>Fiks</strong> toe. De dag<strong>en</strong> word<strong>en</strong> al snel langer <strong>en</strong> het <strong>wordt</strong> e<strong>en</strong> prachtige zomer. In de<br />
zomervakantie gaat <strong>Marieke</strong> elke dag naar de vijver <strong>in</strong> het bos om te zonn<strong>en</strong> <strong>en</strong> te luier<strong>en</strong>. Vaak zijn<br />
er vri<strong>en</strong>d<strong>in</strong>n<strong>en</strong> mee. Maar ’s avonds <strong>is</strong> ze vaak alle<strong>en</strong> <strong>en</strong> <strong>Fiks</strong> komt altijd bij <strong>haar</strong> kijk<strong>en</strong>. Hij ligt dan<br />
ook wat te soez<strong>en</strong> <strong>in</strong> het schemerdu<strong>is</strong>ter. Soms probeert hij de hoek<strong>en</strong> van de bladzijd<strong>en</strong> op te et<strong>en</strong>.<br />
“Houd op <strong>Fiks</strong>”, moet <strong>Marieke</strong> dan vaak zegg<strong>en</strong>. Maar ze moet er ook <strong>en</strong>orm om lach<strong>en</strong>. “Jij krijgt<br />
g<strong>en</strong>oeg aandacht <strong>Fiks</strong>”, zegt ze dan. Maar <strong>Fiks</strong> krijgt het dan toch voor elkaar <strong>en</strong> zucht<strong>en</strong>d voert ze
hem dan <strong>haar</strong> laatste appelstukjes. “Jee, <strong>Fiks</strong>, ik weet niet wat het met jou <strong>is</strong>, maar je <strong>wordt</strong> steeds<br />
groter <strong>en</strong> groter” zegt <strong>Marieke</strong> aan het e<strong>in</strong>de van de herfst. Je krijgt dezelfde appels als de andere<br />
hert<strong>en</strong>. M<strong>is</strong>schi<strong>en</strong> zijn jouw stukjes wel de lekkerste, maar niet anders. En je b<strong>en</strong>t al bijna groter dan<br />
Nastor, je vader. Er <strong>is</strong> vast iets speciaals aan jou, dat kun je ook wel zi<strong>en</strong>”. En <strong>in</strong>derdaad, het gewei<br />
van <strong>Fiks</strong> <strong>is</strong> groot <strong>en</strong> mooi. <strong>Het</strong> lijkt op <strong>in</strong>gewrev<strong>en</strong> olijfhout <strong>en</strong> glanst <strong>in</strong> het licht van de maan.<br />
<strong>Marieke</strong> schudt <strong>haar</strong> hoofd <strong>en</strong> slaat <strong>haar</strong> arm<strong>en</strong> om de nek van <strong>Fiks</strong>. <strong>Fiks</strong> legt zijn hoofd op <strong>haar</strong><br />
schouder. Sam<strong>en</strong> lop<strong>en</strong> ze terug naar het hert<strong>en</strong>kamp. <strong>Het</strong> <strong>is</strong> e<strong>in</strong>d november geword<strong>en</strong>. <strong>Het</strong> bos <strong>is</strong><br />
koud van de m<strong>is</strong>t <strong>en</strong> de nevel. <strong>Fiks</strong> <strong>en</strong> <strong>Marieke</strong> ligg<strong>en</strong> al lang niet meer bij de vijver met e<strong>en</strong> boek. Ze<br />
gaan wel elke dag e<strong>en</strong> stuk <strong>in</strong> het bos wandel<strong>en</strong>. Ze wandel<strong>en</strong> stevig door, want anders <strong>is</strong> het veel te<br />
koud. De dag<strong>en</strong> word<strong>en</strong> kort <strong>en</strong> het <strong>wordt</strong> snel donker. “Kom <strong>Fiks</strong>”, zegt <strong>Marieke</strong>. We gaan snel naar<br />
hu<strong>is</strong>. We gaan zo et<strong>en</strong> <strong>en</strong> als we te laat kom<strong>en</strong> <strong>wordt</strong> mijn moeder boos. Dat <strong>is</strong> deze week al veel te<br />
vaak gebeurd”. Maar <strong>Fiks</strong> blijft staan. “<strong>Fiks</strong>, kom nou”! roept <strong>Marieke</strong> e<strong>en</strong> beetje boos. Maar <strong>Fiks</strong><br />
komt niet. <strong>Marieke</strong> <strong>is</strong> verbaasd als er kle<strong>in</strong>e lichtjes <strong>in</strong> de donkere lucht verschijn<strong>en</strong>. De lichtjes<br />
beweg<strong>en</strong> <strong>en</strong> kom<strong>en</strong> langzaam dichterbij. <strong>Marieke</strong> <strong>wordt</strong> e<strong>en</strong> beetje bang maar wil toch bij <strong>Fiks</strong><br />
blijv<strong>en</strong>. De lichtjes word<strong>en</strong> groter <strong>en</strong> groter. “Jee”, zegt <strong>Marieke</strong>. “<strong>Het</strong> lijkt de Kerstman wel. Maar dat<br />
kan toch nog niet? <strong>Het</strong> <strong>is</strong> nog lang ge<strong>en</strong> kerst”. E<strong>en</strong> paar meter voor <strong>haar</strong> land de arreslee van de<br />
Kerstman. <strong>Marieke</strong> telt neg<strong>en</strong> r<strong>en</strong>dier<strong>en</strong>, Dasher, Dancer, Prancer, Vix<strong>en</strong>, Comet, Cupid, Donner <strong>en</strong><br />
Blitz<strong>en</strong>. Helemaal voor aan, alle<strong>en</strong> staat Rudolph. “Dag <strong>Marieke</strong>”, zegt de Kerstman. “<strong>Het</strong> <strong>is</strong> zo ver!”<br />
Vandaag kom<strong>en</strong> we <strong>Fiks</strong> hal<strong>en</strong>. “<strong>Fiks</strong> hal<strong>en</strong>?” <strong>Marieke</strong> begrijpt er niets van. “Ja”, zegt de Kerstman.<br />
“Zoals jeziet trekt Rudolph alle<strong>en</strong> de kar. Omdat we dit jaar weer meer pakjes moet<strong>en</strong> bezorg<strong>en</strong><br />
heeft Rudolph mij gevraagd om nog e<strong>en</strong> r<strong>en</strong>dier te zoek<strong>en</strong> die naast hem de kar kan trekk<strong>en</strong>. Ik d<strong>en</strong>k<br />
dat je stiekem al die tijd wel hebt gewet<strong>en</strong> dat <strong>Fiks</strong> ge<strong>en</strong> gewoon hert <strong>is</strong>. Hij <strong>is</strong>, net als zijn moeder,<br />
e<strong>en</strong> r<strong>en</strong>dier. “O”, zegt <strong>Marieke</strong>. “Dan <strong>is</strong> hij toch heel bijzonder”. “Dat klopt <strong>Marieke</strong>”, zegt de<br />
Kerstman. “Daarom kom ik hem nu ook hal<strong>en</strong>”. “Hal<strong>en</strong>”? vraagt <strong>Marieke</strong>? “Ja”, zegt de Kerstman.<br />
“Als <strong>Fiks</strong> het zelf ook wil dan neem ik hem mee, maar dan komt hij niet meer terug <strong>Marieke</strong>. De rest<br />
van het jaar woont hij dan bij mij zodat we kunn<strong>en</strong> tra<strong>in</strong><strong>en</strong> voor de lange re<strong>is</strong> die we met kerst<br />
aflegg<strong>en</strong>”. “Nee”, zegt <strong>Marieke</strong>. “Dat wil ik niet! <strong>Fiks</strong> <strong>is</strong> van mij!” <strong>en</strong> ze barst <strong>in</strong> huil<strong>en</strong> uit. Dan voelt<br />
<strong>Marieke</strong> de hand<strong>en</strong> van <strong>haar</strong> vader op <strong>haar</strong> schouders. “Kom <strong>Marieke</strong>”, zegt hij. “Kijk e<strong>en</strong>s naar <strong>Fiks</strong>”.<br />
Hij <strong>is</strong> zo mooi, groot <strong>en</strong> sterk geword<strong>en</strong>. Dat heeft hij allemaal aan jou te dank<strong>en</strong>. Hij krijgt nu e<strong>en</strong><br />
mooie taak. <strong>Het</strong> bezorg<strong>en</strong> van cadeautjes bij alle k<strong>in</strong>der<strong>en</strong> over de hele wereld met kerst. Is dat niet<br />
bijzonder?” <strong>Marieke</strong> kijkt naar <strong>Fiks</strong>. Hij kijkt verlang<strong>en</strong>d naar het halster dat de Kerstman hem<br />
voorhoudt. <strong>Het</strong> glimt <strong>in</strong> het maanlicht. <strong>Fiks</strong> schraapt met zijn hoef over de vochtige bosgrond.<br />
<strong>Marieke</strong> ziet dat <strong>Fiks</strong> twijfelt. Ze voelt dat <strong>haar</strong> vader <strong>haar</strong> e<strong>en</strong> kneepje <strong>in</strong> <strong>haar</strong> schouder geeft. “<strong>Fiks</strong>”,<br />
zegt ze. “Kom e<strong>en</strong>s hier”. <strong>Fiks</strong> draait zich om <strong>en</strong> loopt naar <strong>Marieke</strong>. “<strong>Fiks</strong>, jij b<strong>en</strong>t e<strong>en</strong> bijzonder<br />
r<strong>en</strong>dier” zegt ze met tran<strong>en</strong> <strong>in</strong> <strong>haar</strong> og<strong>en</strong>”. Ze voelt <strong>haar</strong> vader achter zich staan. “Maar je kunt nog<br />
meer bijzonder zijn als je met de Kerstman mee gaat, dat begrijp ik wel. Ze legt <strong>haar</strong> hand op de kop<br />
van <strong>Fiks</strong> <strong>en</strong> <strong>Fiks</strong> legt nog ev<strong>en</strong> zijn hoofd op <strong>haar</strong> schouder. Ook de vader van <strong>Marieke</strong> geeft <strong>Fiks</strong> e<strong>en</strong><br />
aai. Dan stapt <strong>Fiks</strong> naar achter<strong>en</strong> <strong>en</strong> loopt naar de Kerstman. Met tran<strong>en</strong> <strong>in</strong> <strong>haar</strong> og<strong>en</strong> ziet <strong>Marieke</strong><br />
sam<strong>en</strong> met <strong>haar</strong> vader hoe de Kerstman <strong>Fiks</strong> de mooie halster omdoet <strong>en</strong> hem op de eerste rij achter<br />
de arreslee naast Rudolph <strong>in</strong>spant. De kerstman gaat zitt<strong>en</strong> <strong>in</strong> de arreslee. “Dag <strong>Marieke</strong>”, zegt hij.<br />
“Bedankt voor al je goede zorg<strong>en</strong>. Ik weet dat het moeilijk <strong>is</strong> om afscheid te nem<strong>en</strong> van <strong>Fiks</strong>. Daarom<br />
wil ik e<strong>en</strong> afspraak met je mak<strong>en</strong>. Elk jaar, op de langste dag <strong>in</strong> de zomer, zal ik zorg<strong>en</strong> voor mooi<br />
weer. Dan stuur ik <strong>Fiks</strong> e<strong>en</strong> dagje terug naar dit hert<strong>en</strong>kamp zodat jullie e<strong>en</strong> dag sam<strong>en</strong> kunn<strong>en</strong> zijn”.<br />
<strong>Marieke</strong> lacht door <strong>haar</strong> tran<strong>en</strong> he<strong>en</strong>. “Dag <strong>Fiks</strong>”, zegt ze. Ze r<strong>en</strong>t snel nog ev<strong>en</strong> naar hem toe <strong>en</strong><br />
geeft hem nog e<strong>en</strong> laatste knuffel. Zodra ze loslaat voelt ze e<strong>en</strong> warme w<strong>in</strong>d. Ze knippert met <strong>haar</strong>
og<strong>en</strong> <strong>en</strong> weg <strong>is</strong> de arreslee. Nog net <strong>in</strong> de verte ziet ze lichtjes verdwijn<strong>en</strong>. Snel r<strong>en</strong>t ze naar <strong>haar</strong><br />
vader die <strong>haar</strong> e<strong>en</strong> dikke knuffel geeft <strong>en</strong> sam<strong>en</strong> lop<strong>en</strong> ze terug naar hu<strong>is</strong>.<br />
E<strong>en</strong> maand later - op 25 december - <strong>wordt</strong> <strong>Marieke</strong> <strong>wakker</strong>. Snel r<strong>en</strong>t ze naar b<strong>en</strong>ed<strong>en</strong>. Ze lacht. <strong>Het</strong><br />
water dat <strong>Marieke</strong> klaar had gezet voor de Kerstman <strong>en</strong> de appel voor <strong>Fiks</strong> zijn weg. In plaats daarvan<br />
ligt er e<strong>en</strong> mooi pakje klaar. <strong>Marieke</strong> pakt het snel uit. <strong>Het</strong> <strong>is</strong> e<strong>en</strong> sneeuwbol met daar<strong>in</strong> <strong>Fiks</strong> <strong>en</strong><br />
<strong>Marieke</strong> aan de vijver. <strong>Marieke</strong> schudt de sneeuwbal. Kle<strong>in</strong>e vlokjes witte sneeuw dwarrel<strong>en</strong> door de<br />
bol. <strong>Marieke</strong> lacht, ze <strong>is</strong> trots op <strong>Fiks</strong>. En elk jaar, op 21 juli, zijn <strong>Marieke</strong> <strong>en</strong> <strong>Fiks</strong> weer sam<strong>en</strong>. Dan<br />
leest <strong>Marieke</strong> e<strong>en</strong> boek <strong>en</strong> bedelt <strong>Fiks</strong> e<strong>en</strong> appel uit <strong>haar</strong> zak.
Change language