Untitled

K
Borluut.
apel 9, de vroegere kapel van de rederijkers van
Sint-Agnes, is tevens de grafkapel van de familie
Links naast het altaar bevindt zich de portiekvormige
epitaaf van Frans Borluut (t1609), uitgevoerd in zwart en
rood marmer. De zandstenen epitaaf (1606) tegen de
westwand heeft een gelijkaardige vorm. Hier is de
kruisiging in de nis nog bewaard en zijn er nog sporen van
een bidstoel en een knielende stichtersfiguur.
In deze kapel bevindt zich ook de oudste grafzerk van de
Sint-Baafskathedraal. Het is een rechthoekige plaat in
Doornikse kalksteen die werd opgericht ter nagedachtenis
van een in 1219 gestorven echtpaar. In strenge maar
expressieve lijnen werden een man en een vrouw in
doodskleed en met gevouwen handen in de steen
gegraveerd.
Het renaissancealtaar in geschilderd hout werd tussen
1959-1960 overgebracht van de askapel. Het hoofdgestel
met driehoekig fronton wordt gedragen door twee
Corinthische zuilen. De predella draagt Jezus- en
Mariamonogrammen. Het geheel werd gerestaureerd in
1856.
Het schilderij op doek met de voorstelling van de Heilige
Familie in een landschap wordt toegeschreven aan
Frans Francken. Deze kapel wordt, wellicht omdat ze vlak
onder de Vijdkapel ligt, vaak vernoemd als mogelijke
rustplaats van Hubert van Eyck.
E
en epitaaf in wit en zwart marmer siert de westmuur van
kapel 10. Hij herinnert aan de dood van Stefaan Sol u,
heer van Moulineau, die in 1678 sneuvelde tijdens de
veldtocht van Loclewijk XIV.
K
apel 11 bevat de ruitvormige gedenkstenen van de
eerste twee bisschoppen, Cornelius Jansenius (t1576) en
Willem Lindanus (t1588). Ze werden er geplaatst in 1959.
De graftombe van beide bisschoppen, uitgevoerd in
zandsteen met rood en zwart gevlamd marmer, bevindt zich
in een kapel van de bovenkerk.
Een Heilig Aanschijn op doek, toegeschreven aan
Jan van Cleef, dateert uit de 18e eeuw.
K
K
apel 12 verbergt achter een modern portaal de
oorspronkelijke toegang van de straat.
apel 13 bevat de sterk gerestaureerde beeldengroep
De bewening van Chrzstus. Het is een pendant van
De graflegging, een 15e-eeuwse beeldengroep gemaakt door
Willem Hughe. Beide zijn opgevat in eenzelfde rauwe en
volkse stijl. Het is echter moeilijk uit te maken of dit beeld
daadwerkelijk uit de 15e eeuw dateert en of het werd
gecreëerd door dezelfde scheppende hand.
K
apel 14 bewaart een fragment in zwart marmer van de
graftombe van Michelle de France (t1422), de eerste
vrouw van Filips de Goede, evenals een epitaaf van
Joanna van Wychuus (t 1639) in wit en zwart marmer.
Deze epitaaf bevond zich oorspronkelijk in de kerk van de
Arme Klaren en werd overgebracht in 1788.
De kapel wordt echter volledig ingenomen door één van de
mooiste werken die de 15e eeuw heeft voortgebracht:
de Calvarietriptiek vanJustus van Gent (zie verder).
D
e middenbeuk van de crypte herbergt nog een
merkwaardig funerair monument. Het is de graftombe
van Lucas Munich (t1562), laatste abt van de
Sint-Baafsabdij en eerste proost van het Sint-Baafskapittel.
Op een dekplaat in zwarte marmer wordt de abt afgebeeld
in een vrij vlak reliëf. Hij draagt de pontificale kledij.
In de middelste cartouche op de bakstenen tombe is zijn
wapenschild aangebracht. Deze graftombe bevond zich
oorspronkelijk in de bovenkerk en werd in 1637
overgebracht naar de crypte.
De grafstenen in de crypte bieden
een uitstekend overzicht van de
evolutie van de grafsculptuur.
19