Martine Van Thillo Peter De Clercq Evy Gruyaert - accent magazine

6
Eén-boegbeeld Evy Gruyaert houdt zielsveel van haar werk
‘Dit is echt mijn droomjob. Ik doe dit supergraag!’
‘Als je het geluk hebt
om voor een zender als
Eén te werken
dan moet je niet kiezen
qua publiek en het soort
dingen dat je doet’
Eén-presentatrice Evy Gruyaert kwam eigenlijk toevallig in de media terecht.
Een spotje op radio Donna waarin de zender meedeelde op zoek te zijn naar
nieuw talent veranderde haar leven grondig. Vandaag de dag is Evy Gruyaert
dé grote naam van de openbare omroep.
Was een job in de media een jeugddroom?
‘Totaal niet. Dat was eigenlijk het verste van mijn gedachten. Die optie
kwam zelfs niet in mij op. Ik ben opgegroeid in het West-Vlaamse
Meulebeke. Goed studeren en daarna een ‘degelijke job’ zoeken was daar
het motto. Vanaf mijn twaalfde wist ik dat ik iets met talen wou doen. Eerst
volgde ik economie-moderne talen en daarna ging ik Zakelijk Vertalen en
Tolken studeren. Ik werkte nog een tijd als vertaalster. Maar acht uur per
dag in een stille ruimte technische handleidingen van machines vertalen,
was niets voor mij. Daarna deed ik nog een logistieke job. Ik had er wel veel
telefonische contacten in het Frans, Duits en het Engels. Maar uiteindelijk
was dat ook niet mijn ding.’
Hoe kwam je dan in de media terecht?
‘Toen ik op een dag van het werk naar huis reed, hoorde ik een spot op
Radio Donna. De zender zocht talent. Ik schreef toen een brief. Vraag me niet
waarom ik dat toen deed. Het onderbewuste zeker? Uit 600 mensen werd
ik dan na allerlei testen door de VRT geselecteerd. Ik kreeg een parttime
contract bij de VRT en combineerde dat met een parttime bediendejob in
de buurt van Meulebeke. Bij de VRT bleef ik aan allerlei examens meedoen
en uiteindelijk kreeg ik een fulltime contract te pakken. Ik begon bij de
radio als nieuwslezer en redactiemedewerker. Ongeveer een half jaar later
vroegen ze mij om mee te doen aan een screentest. Zo ging de bal voor mij
aan het rollen.’
Je bent nu een vrij bekend iemand, wanneer vond je echte doorbraak
plaats?
‘Het exacte moment weet ik eigenlijk niet precies. Je kan immers niet in
de hoofden van de mensen kruipen om te kijken wanneer ze daar echt
beginnen op letten zijn. Op het moment dat je echt aanwezig bent op het
Eén-scherm en programma’s als Vlaanderen Vakantieland gaat presenteren,
dan gaat het vlug en word je door de mensen op straat herkend.’
Vind je het nooit vervelend om op straat herkend te worden?
‘Als ik alleen op pad ben, dan ben ik er mij wel van bewust dat de mensen
iets fluisteren of heel erg naar mij kijken. Dat blijft vreemd. Ik ben ook maar
iemand die zijn job doet en toevallig met zijn gezicht op het scherm komt.
Uiteindelijk zijn ook wij maar gewoon mensen die opstaan, eten, slapen,
werken en naar het toilet gaan. We doen net dezelfde dingen als alle andere
mensen. Als ik in het gezelschap ben van één of meerdere mensen dan let ik
er eigenlijk helemaal niet op. Dat is wel aangenaam. Maar globaal genomen
vervolg pag. 8