Kanoweekend Bollendorf - Delta Duikteam

Kanoweekend Bollendorf
Op donderdag 9 april stapten wij in de auto om ons
tijdens het lange paasweekend met de watersport te
gaan bezighouden.
Nee, deze keer niet met duiken, maar met het
zolangzamerhand traditionele
Paaswildwaterkanoweekend (3x de woordwaarde).
Dit was deze keer, wederom prima door Wolfgang
georganiseerd, vanuit Bollendorf. Deze plaats is fraai
gelegen aan de Duits-Luxemburgse grensrivier de
Sauer, die aan de overkant ineens de Sûre heet.
We logeerden weer in een Jeugdherberg en waren
daardoor voorzien van alles wat we nodig hadden. De
meeste deelnemers kwamen donderdag aan, enkelen
kwamen daarna.
De “Paddelgruppe Speck” was weer zeer divers
samengesteld. Natuurlijk met leden van het Delta
Duikteam, maar ook via DDT-leden die ook van een
kanovereniging lid zijn, leden van KV Odysseus en
KV Ossa plus op andere wijze bekenden.
Dit bleek gelukkig geen beletsel te zijn om gezellig
met elkaar op een prettige manier de tijd door te
brengen. Ten eerste natuurlijk met kanovaren, daar
kwamen we tenslotte voor. Het “organiserend
comité” o.l.v. Wolfgang had ondanks de lage
waterstand van alle riviertjes toch wat leuke
mogelijkheden voor ons uitgezocht.
Vrijdags gingen wij, om er in te komen, bij een
stuwtje in de Sauer wat oefenen. Nadat eerst de
spullen zoals de boten en uitrusting waren uitgezocht
en gepast gingen we bovenstrooms in een rustig stuk
te water.
Nadat iedereen op de rivier was verzameld, gingen
we in colonne naar de stroomversnelling.
Er waren daar wat verschillende doorgangen zodat we
stap voor stap de mogelijkheden konden ervaren.
Stap 1. een geleidelijke daling door een
stroomversnellinkje. Hier kregen de meesten de
smaak toch wel te pakken zodat, toen een ieder erdoor
was, de kano’s op een rustig stukje weer werden
overgedragen zodat opnieuw kon worden afgedaald
op dezelfde, of een beetje spectaculairder (nou ja,
voor ons dan) stukje van de stuw. Dat vroeg dan
uiteraard weer om herhaling.
Na het nuttigen van het bij de jeugdherberg gemaakte
lunchpakket, werd gekozen om niet met de auto’s
maar varend naar Bollendorf terug te gaan.
De auto’s werden door niet varenden teruggereden.
Naar de mening van enkelen in ons gezelschap was
het riviertje na enige tijd te tam, en werd een bal uit
een kano getoverd en werd al kanopolo-end de fun
factor verhoogd. Met een peddel kun je dus niet
alleen varen, maar ook een bal slaan. Het leek net een
stel jonge honden (hoewel, ik meen dat er ook wat
oude honden bij zaten). Uit de reacties van de
kampeerders langs de oever meen ik te kunnen
concluderen dat dit in ieder geval geen alledaags
tafereel voor hen was.
De autoploeg dacht waarschijnlijk al dat het mis was
gegaan met het droogvaren, want het duurde door al
dat gedol natuurlijk wel wat langer voordat wij op de
afgesproken plek in Bollendorf aankwamen.
Toen heerlijk in het zonnetje nog even napraten de
droge en natte versnaperingen nog even opmaken.
Vervolgens omkleden en de boten opladen en terug
naar de jeugdherberg.
Hier stond een barbecue op het programma. Na een
biertje vooraf en wat biertjes erbij ging dit uitstekend.
Door stoker Piet en ook Fedde liet zich niet
onbetuigd, werden alle hapjes vakkundig geroosterd
en ging alles met smaak en zonder problemen naar
binnen. Gezellig pratend met een hapje en een slokje
er tussendoor gaat de tijd snel en zocht op een
gegeven moment de een na de ander zijn mandje op.
De volgende dag werd door Wolfgang, Erik E. en
René gekozen om op de Kyll te gaan varen. Zoals
gezegd was de waterstand overal laag, en veelal te
laag. Maar hier gaf de peilschaal bij Densborn 68 cm.
aan. Bij een aangegeven minimum van 60-65 cm.
Was dit dus te doen. Dus doorrijden naar Gerolstein
waar wij gingen starten.

Ondanks de lage waterstand was het hier heel leuk
varen met regelmatig leuke stroomversnellinkjes die
soms toch wel aandacht vereisten. Na zo’n leuke
stroomversnelling, ongeveer halverwege, was een
mooie plek om uit te stappen voor de lunch. Zo
gezegd, zo gedaan.
Na de lunch, voor het verdergaan hebben de meesten
nog even bij de stroomversnelling geoefend in het
keerwatervaren en simpelweg zoveel als mogelijk
tegen de stroom invaren. Lekker spelen.
Vervolgens afgezakt door de aantrekkelijke omgeving
naar het afgesproken eindpunt in Mürlenbach. Hier
troffen we de anderen weer, die we verder alleen op
een enkel bruggetje onderweg nog hadden gezien.
Ook hier konden wij ons weer omkleden in een lekker
zonnetje.
De eerste paasdag gingen we, nadat we ons bij het
ontbijt de paaseieren hadden laten smaken, wederom
naar de Kyll. De andere riviertjes waren, na
informatie niet te bevaren. Bij de peilschaal was het
nu nog eens 2 cm. lager. Daarom niet getreurd en
vooral niet gezeurd, op naar Gerolstein en starten
maar. Ondanks dat het de zelfde route was, was het
toch weer anders varen. Enerzijds was de route
enigszins bekend, maar de 2 cm. minder water, hoe
gek het misschien ook klinkt was merkbaar. Bij
stroomversnellinkjes waar het gisteren makkelijk
ging, was het nu soms schrapen over de stenen. Ook
kwam het vaker voor dat je plotseling op een weinig
zichtbare steen voer, met alle wankele gevolgen van
dien. Maar laten we eerlijk zijn, dat maakt het wel
leuk natuurlijk.
Op een gegeven moment resulteerde dit in een
opstopping in een stroomversnelling met het gevolg
dat er een paar gingen zwemmen. Maar ook dat werd
uiteraard weer goed opgevangen, iedereen weer in de
kano gehesen en doorpeddelen maar. Door de goede
weersomstandigheden gaf het nat worden ook geen
enkel probleem.
De lunchpauze werd dit keer op een weilandje vlak na
een leuke stroomversnelling in Birresborn gehouden.
Dit landje lag tussen de weg en het riviertje, waardoor
wij ook de autoploeg troffen die ons druk aan het
fotograferen waren.
Na de lunch konden enkelen de verleiding niet
weerstaan om de kano stroomopwaarts te water te
laten en de stroomversnelling nog een keer te nemen.
Maar toen moest toch de route worden hervat, wat
overigens zeker niet onplezierig was. Al varende en
genietende kwamen we zo toch onvermijdelijk bij het
eindpunt.
René kwam hier aan in een duikboot, een anonieme
onverlaat had zijn loosstopje achterin de kano
losgedraaid zodat die langzaam maar vooral zeker
volliep.
Marianne had er ook nog geen genoeg van en ging
nog even een paar keer oefenen om te eskimoteren op
stromend water.
Maar toen kwam toch echt het moment van omkleden
en inpakken en terug naar Bollendorf.
Terug in de jeugdherberg werd voor de volgende dag,
waarop ook de terugreis was gepland, besloten niet
meer te gaan varen. De waterstand zou nog weer lager
zijn en daardoor zou ook de Kyll niet meer
bevaarbaar zijn. En we konden terugkijken op een
paar leuke dagen. Dus sommigen vertrokken al
diezelfde avond waardoor ze de paasdrukte van de
volgende dag ontliepen.
Wij zijn, zoals de meesten, nog een nachtje gebleven
en de volgende dag met een tevreden gevoel rustig
naar huis gereden.
Wolf, Erik en René, bedankt voor de organisatie.
Peter Schröder