Neil Alden Armstrong - Website van Sverre Kolman

Neil Alden Armstrong
werkstuk door Sverre Kolman
11 januari 2013
1

Inhoudsopgave
Inleiding
Hoofdstuk 1: Jeugd
Hoofdstuk 2: Carrière
Gevechtspiloot
Testpiloot
(Bijna) ongelukken
Hoofdstuk 3: Astronaut
Hoofdstuk 4: Gemini 8 en 11
Gemini 8
Gemini 11
Hoofdstuk 5: Apollo project
Hoofdstuk 6: Maanlanding
hoofdstuk 7: Na de ruimtevaart
Neil Armstrong
Hoofdstuk 8: Overlijden
Bronnen
Internet
Films
Boeken
2

Inleiding
Ik heb het onderwerp ‘Neil Alden Armstrong’ gekozen omdat hij voor mij de grootste ruimtevaartheld is.
Een aantal andere ruimtevaarders zijn: Michael Collins, Buzz Aldrin, Wubbo Ockels, André Kuipers en
er zijn er nog veel meer, maar ik heb Neil Armstrong gekozen omdat hij als eerste man op de maan is
geweest.
En ik vind ruimtevaart heel erg leuk.
Ik wil ook als het ware zijn opvolger worden. En ik bof, president Obama zegt dat ze in 2020 weer naar
de maan gaan.
Eerst ben ik informatie gaan zoeken, daar heb ik plaatjes bij gezocht en uiteindelijk heb ik er tekst
omheen geschreven.
In ieder geval veel plezier met lezen.
Groetjes Sverre Kolman
3

Hoofdstuk 1: Jeugd
Neil Armstrong is geboren op 5 augustus 1930 op een boerderij 10 kilometer buiten de stad
Wapakoneta. Wapakoneta ligt in Ohio, dat is een staat in de Verenigde Staten. De ouders van
Armstrong heetten Stephen Koenig Armstrong en Viola Louise Engel. Neil Armstrong is van Schotse en
Duitse afkomst, hij had een jongere zus (June) en broer (Dean).
Zijn vader werkte als accountant voor de staat Ohio. Ze moesten vaak verhuizen voor z’n vaders werk. De
liefde voor de luchtvaart kwam toen zijn vader hem meenam naar een luchtvaartshow. Hij was toen 2
jaar. Toen hij 14 was, hadden ze een vaste woonplaats in Wapakoneta. Daar had hij allerlei baantjes,
zelfs op het lokale vliegveld van Wapakoneta. Op 15 jarige leeftijd begon hij met vliegles. Op zijn
zestiende verjaardag haalde hij zijn vliegbrevet. Leuk verjaardagscadeau!
Wist je dat...
Neil Armstrong tot en met zijn 15e al 20 keer verhuisd is met zijn ouders?!
De laatste keer gingen ze naar Wapakoneta.
Neil Armstrong
5

Hoofdstuk 2: Carrière
Voordat Neil Armstrong bij de NASA (National Aeronautics and Space Administration) ging werken in
1955 had hij ook andere beroepen zoals: gevechtspiloot en testpiloot.
Gevechtspiloot
Hij werd op 26 januari 1949 opgeroepen voor de marine. Op 16 augustus 1950, twee weken na zijn
twintigste verjaardag werd hij een volledig gekwalificeerde marinepiloot.
Z'n eerste dienst was bij het Fleet Aircraft Service Squadron 7 in San Diego. Twee maanden later werd
hij toegewezen aan de Fighter Squadron 51.
Op 5 januari 1951 maakte hij zijn eerste vlucht in een straaljager: een Grumman F9F­2B Panther.
Daarmee maakte hij z'n eerste landing op een vliegdekschip. Diezelfde week werd hij bevorderd van
adelborst tot vaandrig. (Adelborst en vaandrig zijn rangen bij de marine.) Die rang had hij gekregen
vanwege die landing op het vliegdekschip. Tegen het einde van de maand zette het vliegdekschip waarop
hij werkte koers naar Korea. Daar werd hij ingezet als gevechtspiloot in de Koreaanse Oorlog.
Testpiloot
Na de Koreaanse Oorlog ging hij verder studeren in de luchtvaart, op de Purdue Universiteit. Nadat hij
aan de Purde Universiteit was afgestudeerd, wilde hij testpiloot worden, dat was in 1955. Na enkele
maanden als zodanig in Cleveland gewerkt te hebben, kreeg hij dezelfde functie bij de NASA op
vliegbasis Edwards.
6

gevechtsvliegtuig Bell X­1B
Armstrongs eerste vlucht was met de Bell X­1B. Het ging niet zoals verwacht, want het neuswiel brak bij
de landing. Dat was al 12 keer eerder gebeurd door een fout in het ontwerp. Op 22 maart 1959 vloog hij
als co­piloot in een Boeing B­29 Superfortess.
(Bijna) ongelukken
Armstrong had nog wel meer (bijna) ongelukken. Bijvoorbeeld: op 20 april met een North American X­15.
Daar ging ook van alles mis, zoals bij de daling hield hij de neus van het raketvliegtuig te lang omhoog
waardoor het raketvliegtuig als het ware omhoog stuiterde naar een hoogte van 43 kilometer. Hij vloog
voorbij de landingsbaan met een snelheid van: 3.200 kilometer per uur. Het lukte hem pas na 64
kilometer weer om te keren en veilig te landen. Bij het landen miste hij op een haar na een groepje
Joshua bomen.
Armstrong met de North American X­15
7

Hoofdstuk 3: Astronaut
Er is geen duidelijk moment geweest wanneer Armstrong besloot om astronaut te worden, maar in 1958
werd hij geselecteerd voor het project: “Man In Space Soonest”. Dat project had het doel om eerder een
man in de ruimte te sturen dan de Russen. De Russen wilden graag als eerste een mens in de ruimte
sturen om heel beroemd te worden, maar dat wilden de Amerikanen weer niet, want zij wilden ook
beroemd worden! Uiteindelijk wonnen de Russen met dit programma.
Op 29 november 1960 werd hij aangesteld als lid van de adviesgroep van piloten voor de Boeing X­20
Dyna­Soar. Die adviesgroep gaf advies (daarom de naam) aan de piloten van de Boeing X­20. Dat was
een experimenteel militair ruimte vliegtuig.
Op 15 maart 1962 werd hij benoemd tot een van de zes piloot­ingenieurs die voor het eerst er mee
mochten vliegen. In de maanden daarna riep men om een nieuwe astronautengroep voor de NASA op te
richten. Armstrong werd enthousiast over het Apollo­programma. Apollo was de naam van de raket(en)
die werden gebruikt voor de maanlandingen. Hoewel de selectie voor de astronauten geheim was,
verschenen er kranten waarin stond dat Armstrong de eerste burgerastronaut zou zijn. Armstrong werd
op 13 September 1962 door de NASA gebeld om te vragen of hij officieel bij de NASA te willen werken.
Hij zei zonder aarzeling ‘ja’.
Armstrong in eerste soort ruimtepak
8

Wist je dat..
een burgerastronaut een astronaut is die geen militaire rang heeft?
Hoofdstuk 4: Gemini 8 en 11
Gemini 8
Armstrong werd op 20 september 1965 aangesteld tot gezagvoerder van Gemini 8.
Gemini was het tweede project van de NASA. (Het eerste project was het Mercury project.)
De lancering was op 16 maart 1966. Het zou best gevaarlijk kunnen zijn, want ze moesten aan de
onbemande Agena koppelen. Nadat de Agena met een Atlasraket gelanceerd werd, volgde de lancering
van Gemini 8 ruim anderhalf uur later.
De bemanningsleden van de Gemini 8 waren: Neil Armstrong en David Scott. Armstrong was
gezagvoerder en Scott co­piloot. (Co­piloten zijn hulp piloten, dat is ook zo bij een vliegtuig.)
Er was een probleem met de radio waarmee ze contact hebben met Houston. (Houston is een plek waar
veel radars zijn waarmee ze de raket kunnen volgen en waarmee ze contact kunnen houden met de
raket.)
Gemini 8 capsule in de Stille Oceaan
Na ruim 6,5 uur in de ruimte zweven koppelde de Gemini 8 aan de Agena. Een ander probleem kwam na
het koppelen. De capsule begon opeens om zijn as te draaien. Armstrong probeerde dit te stoppen maar
9

dat lukte niet. Houston gaf ze de opdracht om de stuwraketten uit te schakelen en over te gaan op RCS.
(Reentry Control System.)
Toen dat systeem was aangezet konden ze veilig terug naar de aarde.
De ruimtereis zou 75 uur duren met 55 draaiingen om de aarde. Uiteindelijk duurde de missie maar 11
uur. En de ruimtewandeling van Scott ging ook niet door.
Wist je dat...
Een ruimte wandeling niet wandelen is in de ruimte maar dat je aan een dikke kabel vast zit en dan door de
ruimte zweeft?
Gemini 11
In laatste vlucht in het Gemini programma voor Armstrong was hij vervangend commandant­piloot voor de
Gemini 11. Twee dagen na de landing van de Gemini 8 kreeg hij dit te horen. Hij had al twee
trainingsvluchten uitgevoerd en was daarom erg kundig.
De lancering was op 12 september 1966. Neil ging zelf niet de ruimte in maar moest in Houston contact
houden met de raket. Aan boord van de Gemini 11 zaten Pete Conrad en Dick Gordon. De missie verliep
zonder problemen.
10

Hoofdstuk 5: Apollo project
Na het Gemini project kwam het Apollo project. Armstrong werd benoemd tot de commandant van het
vervangingsteam voor de Apollo 8.
Op 23 december 1968 toen de Apollo 8 om de maan vloog werd hem de positie aangeboden voor de
commandant van de Apollo 11 missie waarbij voor het eerst een bemande maanlanding zou worden
uitgeprobeerd.
De bemanning voor de Apollo 11 bestond uit Neil Armstrong, Buzz Aldrin en Michael Collins.
In een bijeenkomst, die pas publiek werd na de publicatie van Armstrongs biografie in 2005, werd aan
Armstrong gevraagd of Aldrin vervangen moest worden door Jim Lovell.
De volgende dag zei Armstrong dat hij Aldrin wilde houden. Als reden gaf hij dat hij altijd goed had
kunnen samenwerken met Aldrin. Een vervanging van Jim Lovell zou ook betekenen dat Lovell de laagste
rang zou hebben in de capsule. Hij zij ook dat de voormalige commandant van Gemini 12 het recht heeft
om volgende keer weer commandant te zijn.
Apollo 11 (saturnus v)
11

Hoofdstuk 6: Maanlanding
In maart 1969 besloot de NASA dat Armstrong de eerste mens op de maan zou zijn. Dat kwam vooral
omdat de leiding hem als iemand zonder een groot ego. (iemand met een groot ego is iemand die
zichzelf ergens heel goed in vind, een opschepper dus.)
Er werd ook in een persconferentie de maanlander als reden gegeven waarom Armstrong de eerste man
op de maan zou zijn:
Ten eerste omdat want het luik zich opent naar de rechterkant in de binnenkant, daar zit dan Aldrin
zodat het lastig voor hem zou zijn om als eerste naar buiten te gaan.
Ten tweede omdat de mensen vonden dat de commandant als eerst naar buiten moest gaan.
De lancering van de Apollo was op 16 juli 1969. Armstrong hartslag bereikte 110 slagen per minuut! (De
normale hartslag van een mens is rond de negentig slagen per minuut) De capsule was trouwens ruim
vergeleken bij de Gemini capsules. De astronauten konden zich vrij bewegen. Dat werd ook gezien als
een van de mogelijkheden dat niemand ruimteziek werd. Nu zou je je afvragen: ruimteziek, dat kan toch
niet? Maar ja ook in de ruimte kun je ziek worden. Ruimteziek is dat je heel misselijk wordt en gaat
overgeven.
Na een reis van 3 tot 5 dagen bereikten ze de maan. Collins bleef achter in het ruimtevaartuig Colombia,
en Armstrong en Aldrin daalden af van de maanlander de Eagle. Twee minuten en 21 seconden (ik zeg
er ook secondes bij, want in dit soort gevallen zijn die heel belangrijk) voor de landing nam Armstrong de
bediening van de Eagle over omdat de automatische piloot dreigde te gaan landen in een gebied vol
kleine kraters en rotsblokken zo groot als personenauto’s. Armstrong zette hem neer op een vlak gebied
enkele honderden meters verderop.
De landing vond plaats op 20:17:39 UTC 20 juli 1969.
Armstrong (of Aldrin) komt de ladder af.
13

6 uur en 40 minuten later begon Armstrong de maanwandeling.
Op het vluchtplan stond dat ze voor de maanlanding 5 uur rust zouden hebben. Armstrong zei echter dat
hij eerder in de avond de maanwandeling wilde maken. Hij overtuigde Houston dat hij en Aldrin toch niet
konden slapen. Dat gebeurde en ze maakten zich klaar voor de maanlanding. Onderaan de ladder zei
Armstrong de beroemde worden:
"That's one small step for [a] man, one giant leap for mankind."
Dat betekent:“het is een kleine stap voor de mens, maar een enorme stap voor de mensheid.” Dit waren
de beroemdste woorden van de eeuw.
De ‘a’ staat tussen haakjes omdat er uit onderzoek blijkt dat Armstrong de ‘a’ is vergeten uit te spreken
bij die zin. Ze wisten het een hele tijd niet zeker maar Armstrong heeft uiteindelijk toegegeven dat hij de
‘a’ vergeten moet zijn. Na ongeveer een kwartier kwam ook Aldrin naar buiten.
Wist je dat...
voetafdrukken van de astronauten altijd te zien blijven?
Omdat er geen wind op de maan is kan er geen stof opdwarrelen en dus blijven de voetafdrukken.
Op de maan was het geen vakantie of zo, het was echt een missie. Ze moesten bijvoorbeeld
maanstenen meenemen en foto’s maken, maar het officieelst was toch wel het planten van de vlag van
de Verenigde Staten. Die zette ze daar neer als aandenken dat de mens daar is geweest.
Terwijl de astronauten aan het werk waren, kregen ze opeens een telefoontje van president Richard
Nixon. Hij zij dat het het meest historische telefoontje was vanuit het Witte Huis. (Ik ben het met hem
eens trouwens.)
Wist je dat...
Armstrong 2 uur en 31 minuten door bracht op de maan? En Aldrin 2 uur en 16 minuten?
Nadat Armstrong en Aldrin teruggekeerd waren naar de maanlander, bleek dat er waarschijnlijk iemand
met z’n ruimtepak tegen een schakelaar aangestoten moest zijn. Moest dat nou net de schakelaar zijn
om op te kunnen stijgen. (zie filmpje, link staat in hoofdstuk 7.) Ze repareerden de schakelaar met een
deel van een pen en konden opstijgen. Even later koppelden ze aan het moederschip Colombia en
landden ze veilig in de Stille Oceaan. Daar werden ze opgehaald door een marineschip.
14

Toen ze aan land kwamen werden ze welkom geheten door president Richard Nixon. Hij kon de
astronauten alleen niet een hand schudden omdat ze buitenaardse ziektes konden hebben. Daarom
zaten ze afgesloten in een hornet. (zie foto)
Armstrong, Aldrin en Collins in een hornet
Een hornet is een afgesloten ruimte voor de astronauten die net terug zijn van (in dit geval van de maan)
andere hemellichamen, om het zo netjes te zeggen. ;­)
Ze hadden geen buitenaardse ziektes opgelopen.
Wist je dat...
de keren dat mensen op de maan zijn geweest er nooit iemand was die een ziekte had opgelopen?
Armstrong maakte na zijn missie met de Apollo 11 bekend dat hij geen plannen had voor nog een
ruimtevlucht.
Na zijn vlucht maakte hij een aantal reizen naar andere landen om daar gehuldigd te worden. Dit
gebeurde ook in Rusland. In de Soviet­Unie om precies te zijn. Daar werden alle raketten gemaakt en
ook gelanceerd van de rivalen, die rivaal was Rusland dus.
Wist je dat...
15

er maar twaalf mensen op de maan zijn geweest?
Hoofdstuk 7: Na de ruimtevaart
Nadat hij besloten had niet meer de ruimte in te gaan, werd Neil voorzitter van de NASA.
Dat bleef hij tot 1971. Hij nam toen officieel ontslag.
Na de NASA heeft hij gewerkt op de universiteit van Cincinnati. Daar was hij professor. Hij werkte daar 8
jaar.
Daarna was hij voorzitter van een bedrijf dat ging over de luchtvaarttechniek.
Daarna werd hij vice voorzitter van de commissie dat het ongeluk met de Space Shuttle “Challenger”
onderzocht. Dit was in 1986. Hij ging daarna met pensioen.
Meer dan 10 jaar geleden, stopte Armstrong met handtekeningen zetten. Waarom? Hij kwam er achter
dat mensen met spullen waar zijn handtekening op zat voor duizenden dollars werden verkocht. En dat
wilde hij niet.
Neil Armstrong
16

Hoofdstuk 8: Overlijden
Armstrong kreeg op 7 augustus 2012 een operatie aan het hart. Dit moest omdat bleek dat Armstrong’s
kransslagader verstopt zat. Hij overleed aan die verstopte kransslagader op 25 augustus 2012.
Op 31 augustus hield de familie van Armstrong een bijeenkomst. Daarbij waren onder andere Aldrin en
Collins, zijn collega's van de Apollo 11, John Glenn, Jim Lovell, William Anders en Eugene Cernan.
Op 14 september werd de as van Armstrong’s lichaam vanaf zijn vliegdekschip uitgestrooid in de
Atlantische Oceaan. Dat wou Armstrong omdat hij lang en trouw bij de marine heeft gewerkt. Dit was
dus heet “een zeemansgraf”. Daarbij liet hij zijn vrouw en twee kinderen achter. (Eigenlijk twee vrouwen,
want hij heeft er twee gehad.)
Wist je dat...
Neil Armstrong in totaal 8 dagen, 14 uur, 12 minuten en 30 seconden in de ruimte is geweest?
Armstrongs standbeeld
op: http://jeugdjournaal.nl/item/410781­eerste­man­op­de­maan­overleden.html
zie je een filmpje van het jeugdjournaal over Armstrong
17

en op: http://nos.nl/artikel/418937­as­armstrong­uitgestrooid­op­zee.html
zie je een filmpje over het uitstrooien van de as van Neil Armstrong.
Bronnen
Internet
http://nl.wikipedia.org/wiki/Neil_Armstrong#Armstrong_aangesteld_als_eerste_Maanwandelaar
http://awesometalks.wordpress.com/page/2/
http://ceas.uc.edu/about/neil­armstrong­remembered.html
http://www.nasa.gov/centers/glenn/about/bios/neilabio.html
http://www.biography.com/people/neil­armstrong­9188943
http://jeugdjournaal.nl/item/410781­eerste­man­op­de­maan­overleden.html
http://nos.nl/artikel/418937­as­armstrong­uitgestrooid­op­zee.html
http://space.about.com/od/astronautbiographies/a/Biography­of­Neil­Armstrong.htm
http://www.astroblogs.nl/2009/02/27/obama­vs­keer­terug­naar­de­maan­in­2020/
Films
When We Left Earth: The NASA Missions (aflevering 3)
Boeken
De maan, geschreven door Carl Koppeschaar
Kleine ruimtevaartgids door Govert Schilling
18