Ein Festival der Liebe - Mister Jack's blog
Ein Festival der Liebe - Mister Jack's blog
Ein Festival der Liebe - Mister Jack's blog
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
De Dijk<br />
Nadat we bij café Hoogenboom de planken uit de vloer hadden gespeeld<br />
vroeg de eigenaar of we niet zin hadden om in het voorprogramma van de<br />
Dijk te spelen.<br />
Geven koeien melk?<br />
Wat een vraag zeg!<br />
Tuurlijk wilden we dat .<br />
In een knots van een veilinghal spelen met een echte P.A., veel licht en<br />
2000 man in de tent.<br />
Nou, blijer kon je ons niet krijgen.<br />
Om een uurtje of 5 moesten we daar zijn met onze zooi en mochten naast<br />
het podium de boel alvast opzetten.<br />
Om 6 uur was het onze beurt om het giga podium te betreden en of we<br />
even wilden opschieten want de crew van de Dijk had honger.<br />
De tourmanager, ijzeren Marie, werd ze genoemd, gunde ons de blik in<br />
d'r ogen niet waard en behandelde ons gewoon als stront.<br />
Zij zaten echt niet op een plaatselijk bandje te wachten en vonden het<br />
alleen maar lastig al dat extra werk.<br />
Ze hadden aardig wat kapsones voor een paar idioten die toevallig het<br />
licht en geluid van de Dijk mochten doen.<br />
Onze redding was een meisje die het nog moest leren hoe met al die knoppen<br />
om te gaan en Marie had besloten dat zij ons geluid maar moest doen.<br />
De kortst mogelijke soundcheck ooit gedaan en toen nog een paar uur<br />
lopen zenuwlijden voor we op mochten.<br />
Nu denkt u vast: dan ga je toch lekker even relaxen in één van die prachtige<br />
kleedkamers die artiesten altijd hebben met whisky en fruit, terwijl<br />
een blonde stoot je schou<strong>der</strong>s los masseert.<br />
Ja, artiesten wel, maar wij stonden tussen de veilingkarren ons om te<br />
kleden on<strong>der</strong> het genot van een zelf mee gebracht pilsje.<br />
't Leven is prachtig.<br />
Na een kleine peptalk van mij, dat we er vooral van moesten genieten,<br />
gingen we het podium op om 3 kwartier het beste van het beste te geven<br />
wat we hadden.<br />
Nou kon ik normaliter 3 a 4 uur drummen zon<strong>der</strong> last te hebben van wat<br />
dan ook, maar nu had ik bij het 3 e nummer een arm die vol met lood liep.<br />
Alle adrenaline kwam er in één keer uit en ik moest m'n uiterste best doen<br />
om er bij te blijven.<br />
'Genieten Jack, genieten.', zei ik tegen mezelf om de boel weer bij elkaar<br />
te krijgen.<br />
39