Terugblik op de kernwaarden - Zorggroep Ter Weel

’t klinket
pagina 6/7
Terugblik op de kernwaarden
pagina 8
Kennismaking met de facilitair manager
nummer 1 - maart 2012

van de redactie
U hebt het vast wel in de krant gelezen of in de wandelgangen gehoord, Zorggroep
ter Weel staat voor een periode van bloei. Het beleidsplan 2011 - 2015 kent
7 kernwaarden als uitgangspunt. iedere maand wordt er een kernwaarde uitgelicht
en wordt aan medewerkers en vrijwilligers op diverse manieren om hun bijdrage
wordt gevraagd. Er zijn nu drie kernwaarden uitgerold, te weten ‘Warmte
en gastvrijheid’, ‘transparantie en openheid’ en afgelopen maand ‘Betrouwbaarheid’.
in deze uitgave treft u foto’s aan van de verschillende presentaties.
Ook de natuur staat voor een periode van bloei, op de kalender wordt het langzaam
voorjaar. iedereen krijgt zin in het voorjaar en de zomer. Vakanties worden
uitgezocht en geboekt.
in ter Weel goes gaan de cliënten van een aantal units tijdelijk verhuizen. U zou
het bijna als een vakantie kunnen gaan zien, verhuizen naar een andere tijdelijke
woonruimte. Zo brengen de meeste mensen ook hun vakantie door, even weg
van huis en een tijdelijk thuisgevoel op het vakantieadres, lekker ontspannen en
rust vinden. Bij deze uitgave vindt u een korte impressie van de verbouwingen.
in de volgende uitgaven van ’t Klinket zullen we uitgebreid aandacht besteden
aan de huisvestingsplannen en volgen we deze met foto’s van vorderingen.
ik wens u een mooi en vrolijk voorjaar.
Hartelijke groet,
Helma Telleman,
hoofdredacteur
Zorggroep Ter Weel valt in de prijzen
Zorggroep ter Weel heeft de tweede prijs
plaats gehaald bij de medisch Contact Communicatieprijs
2012. Deze prijs werd in januari
uitgereikt door de redactie van medisch
Contact. ter Weel was genomineerd vanwege
het digitale cliëntenportaal communicatie
online. Dit houdt in dat de wettelijke
vertegenwoordigers van de cliënten 24 uur
per dag, zeven dagen per week via internet
toegang hebben tot een aantal onderdelen
van het zorgdossier van hun relatie.
2 | ‘T KlinKeT maart 2012
andere genomineerden waren nivel en Sophia
Kinderziekenhuis. Een vakkundige jury
besliste over de winnaar. Het zat allemaal
zeer dicht bij elkaar, maar nivel was de winnaar
en behaalde de eerste prijs vanwege
haar erfelijkheidsonderzoek naar borstkanker.
Het studententolkteam van Sophia
Kinderziekenhuis werd derde. Uiteraard is
ter Weel zeer tevreden met het resultaat. De
prijs bestaat uit een geldbedrag van 1000
euro en een beeldje.
De werkgroepleden hebben
de prijs zelf in ontvangst
genomen. Het betrof een
proef. Er zal nu gekeken
worden hoe het cliëntenportaal
voor alle cliënten/
contactpersonen toegankelijk
kan worden gemaakt.

Ter Weel
HeefT een
nieuWe
WeBsiTe
Zorggroep ter Weel heeft een nieuwe
website! De nieuwe website is een stuk
beeldender doordat er meer foto’s te
zien zijn en deze foto’s zijn allemaal van
onze eigen medewerkers, cliënten en/of
locaties. Ook is de site actueler en is er
meer informatie op te vinden over wat
de organisatie zoal biedt.
De website is gemaakt in samenwerking
met internetbureau nedbase en de
fotografie komt van de hand van marcel
Kentin. Wij willen met de website iedere
bezoeker nog beter informeren over wat
Zorggroep ter Weel te bieden heeft. De
website is nog altijd te vinden op www.
terweel.nl. neem zelf een kijkje en u zult
zien dat het de moeite waard is.
COlumn
Déjà vu Van
gEBOrgEnHEiD
Het openbaar vervoer van vroeger was niet wat het in de huidige vorm is.
ik hoor daar wel eens over klagen, maar hoe gerieflijk ik nu zit in de eerste
klascoupé van de Sprinter is toch even andere koek dan wat ik meemaakte als
we vroeger met het hele gezin weer eens gezellig richting de Vogeltjesmarkt
in antwerpen reden. Samen met mijn ouders gingen we dan met de bus eerst
richting putte. Of het nu lag aan het slechte wegdek of de bus rammelde
aan alle kanten, we stapten niet voor niets uit in putte om iets te drinken bij
“Sjanneke”. Sjanneke was een gezellig Belgisch madammeke die blijkbaar nog
verre familie was van mijn vader. We dronken dan wat en mijn ouders dansten
dan nog even op de muziek van het mortierorgel De Cap. Daarna reden
we weer met de bus verder richting antwerpen. Een paar jaar later was ik nog
de enige die samen met pa en ma deze tour maakte omdat de andere kinderen
deze wereldreis voor gezien hielden. Een dergelijk bustripje gaf altijd wel
een gevoel van vrijheid en geborgenheid. niets hoefde alles mocht toen nog.
thuis was altijd de veilige haven. Je dacht dat het altijd zo zou blijven maar
dat veranderde van de één op andere dag toen ik het huis uit ging voor de
studie en mijn eigen wereld moest gaan creëren. ik was even de weg kwijt…
nog niet zo lang geleden brachten we onze zoon weg richting maastricht
voor een aankomende studie. Ook voor hem was het “feesten” tijdelijk over.
Hoe dichter we bij de plaats van bestemming kwamen, hoe stiller hij werd. ik
kon mij heel goed indenken hoe hij zich op dat ogenblik moest voelen. Zijn
“onveilige gevoel” was ook mijn gevoel geworden.
Het déjà vu van de vroegere geborgenheid overkwam me plotseling.
met de woorden, het komt allemaal wel goed, je moet even wennen, je kunt
altijd bellen, sms’en, mailen, het is even door de zure appel bijten, ze vangen
je hier goed op, zo hebben wij dat ook meegemaakt, het is hier toch een prima
opleiding, zie de uitdaging om er iets moois van te maken, iedereen voelt zich
in het begin wat onzeker, je moet je plek nog vinden en meer van dit soort
standaarden, probeerden we hem wat op te monteren. in het besef dat je een
gevoel van onveiligheid en geborgenheid niet wegpraat, zijn we even later
weggegaan. De sms’jes in de loop van de avond klonken al wat positiever.
gelukkig komt hij over twee, drie, vier weken in het weekend al weer naar
huis, tenminste dat hopen we…
Cor Brouwer
‘T KlinKeT maart 2012 | 3
C O R

inTervieW meT
DE HEEr En mEVrOUW COrnEt-DUVEKOt
Op een donderdagmiddag ben ik op bezoek bij de heer en mevrouw Cornet-Duvekot. Zij wonen in
het verzorgingshuis sint maarten in de Groe te Goes. Zodra ik binnen ben begint de heer Cornet te
vertellen over zijn jeugd en hoe hij via allerlei omzwervingen terecht is gekomen in Goes.
“nadat mijn ouders waren teruggekeerd uit Oost-Java, waar zij
voor de zending waren gestationeerd, gingen zij wonen in de
bloemenbuurt van Den Haag. Daar werd ik geboren en heb daar
mijn eerste levensjaren doorgebracht. mijn vader was predikant
en werd later gevraagd om aan de slag te gaan in het Belgische
roeselaere, het was 1923. Een paar jaar later verhuisden
we naar Oostende. nog later, het waren intussen de crisisjaren,
heeft mijn vader zijn ambt nog voortgezet in gent en Brussel.
intussen, na het behalen van mijn diploma op het Koninklijke
atheneum, studeerde ik op de Universiteit van gent nederlandse
taal en Letterkunde met als bijvakken Duits, Engels, muziekgeschiedenis
en Fonetica.
na het behalen van mijn doctoraal, kon ik in België niet aan de
slag omdat ik nederlander was en in nederland kon ik geen werk
vinden omdat ik een Belgisch diploma had. Echter via vrienden
ben ik tenslotte aan het werk gegaan op een Franstalige kostschool,
dit was een privéonderneming en daar heb ik eigenlijk
mevrouw Cornet: ik werd in Soerabaya
geboren. Kind van een nederlandse
(Zeeuwse) vader en Engelse moeder. mijn
vader werd daar later directeur van een
suikerfabriek. Vanwege de oorlog ben ik
opgevoed door mijn pleegmoeder. mijn
moeder verbleef namelijk tijdens de oorlog
in Engeland en mijn vader in portugees
Oost-afrika.
na mijn studie op de rijks HBS ben ik de
opleiding tot chemisch analiste gaan volgen
bij de Keuringsdienst van Waren. Ook
4 | ‘T KlinKeT maart 2012
heb ik vele jaren als vrijwilligster gewerkt
bij de nederlandse Christen Vrouwenbond,
district Zeeland. ik had de functie
presidente en werd als zodanig afgevaardigd
naar het hoofdbestuur.
in 1953 zijn we getrouwd. Hebben
drie dochters gekregen die allemaal
goed terecht zijn gekomen, echter
geen één is het onderwijs ingegaan.
Daar waar mijn man 40 jaar
met veel plezier in heeft gewerkt.
Hij was in het begin van het
het echte vak van leraar geleerd. in die jaren kregen we vlak voor
de zomervakantie altijd te horen dat er door verbouwingen e.d.
geen lessen meer gegeven konden worden en daarom werden
we ontslagen. We konden dan weer opnieuw solliciteren na de
zomervakantie. Dit ging zo een drietal jaren achtereen tot we als
leraren aangaven dat we doorbetaald wilden worden tijdens de
zomerperiode. Echter dit was onbespreekbaar. alle leraren namen
toen ontslag.
Via een bevriende kennis wist ik dat er een leraar nederlands
werd gevraagd op het nieuw op te richten Christelijk Lyceum
voor Zeeland te goes. Het was intussen 1949. Eigenlijk was ik
natuurlijk onbevoegd vanwege mijn Belgische diploma. met
toestemming van de inspectie van de Lycea ben ik aan de slag
gegaan als leraar nederlands. Echter wel onder de voorwaarde
dat ik een tweejarige studie nederlandse taal en Letterkunde
ging volgen aan de Universiteit van Leiden. intussen leerde ik
mijn vrouw kennen.
nieuwe schooljaar wel heel streng
begreep ik, maar dat was meer om
duidelijk te maken wie er de “baas”
was. Later in het jaar werd dit wel
weer wat minder.
als één van de dochters naar de
eerste klas van het voortgezet
onderwijs ging dan ging mevrouw
Cornet altijd met haar een week
naar Londen. Ook parijs was een
favoriete plaats waar zij meermalen
vertoefden.
Cor Brouwer

Op de sTip
Bijna twintig jaar in dienst en nu heeft gastvrouw ellen
langerak (51 jaar) besloten om er mee te stoppen. Ze vertelt
waarom ze deze stap genomen heeft en hoe ze haar tijd bij
het Gasthuis ervaren heeft.
Hoe ben je bij Ter Weel
terechtgekomen?
ik woonde en werkte in rijen, totdat mijn
man in 1992 een baan in Zeeland kreeg.
We zijn toen verhuisd naar goes en ik heb
vrijwel meteen gesolliciteerd bij ter Weel
(gasthuis toen nog). ik kon er vrijwel meteen
aan de slag als verzorgende.
Dacht je toen je bij Ter Weel begon
dat je er tot in 2012 zou blijven?
ik hield me daar destijds niet zo mee
bezig, ik weet alleen dat ik het gelijk erg
naar mijn zin had en dit bleef gelukkig zo.
Wat is jouw hoogtepunt binnen
Ter Weel? Waar ben je het meest
trots op?
ik heb in 2001 voor de eerste keer een
bruidsmodeshow georganiseerd en dit
was een enorm succes. iedereen deed
mee! Ook de samenwerking met scholen
vond ik altijd erg geslaagd. Het heeft wel
iets om jong en oud samen te zien.
Zijn er minder leuke momenten
geweest in de tijd dat je hier in
dienst was?
De fusie met ter Weel in 2007 vond ik in
het begin niet leuk. We werden ineens
dubbel zo groot. Voelde me in eerste
instantie een beetje in de steek gelaten
doordat ik amper feedback kreeg op mijn
functioneren.
Wat is voor jou het
belangrijkste leerpunt geweest?
ik heb geleerd meer en beter te onderhandelen
voordat ik ergens ‘ja’ op zeg en meer
autoriteit uit te stralen naar de mensen die
ik moest aansturen.
Wat zijn vanuit jouw oogpunt de
voornaamste ontwikkelingen binnen
de organisatie geweest?
Het gasthuis werd op gegeven moment
verbouwd, zodat iedere kamer een eigen
douche kreeg. Dit was wel een enorme
verbetering.
Ben je in al die tijd toe kunnen komen
aan de plannen die je voor ogen had
voor de stichting? Ga je met een
voldaan gevoel weg?
Jawel, ik heb alles met plezier gedaan.
alles is in mijn ogen afgerond. Het was
vooral belangrijk om met de tijd mee
te gaan.
ik kan me voorstellen dat je Ter Weel
zult gaan missen of niet?
ik zal met name de omgang met medewerkers
en cliënten missen. De beslissing om te
vertrekken was ook niet snel genomen.
Wat voor gevoel heb je bij al die jaren
dat je bij Ter Weel gewerkt hebt?
Het was een gedeelte van mijn leven en ik
heb er altijd met veel plezier gewerkt.
“Het was vooral belangrijk
om met de tijd mee te gaan”
Waar staat Zorggroep Ter Weel over
10 jaar?
Er gaat heel veel veranderen en dit begint
natuurlijk al snel met alle verbouwplannen.
Het is ook een beetje afhankelijk van
de bezuinigingen die de regering nog gaat
doorvoeren voor de zorgsector.
Wil je nog een boodschap meegeven
aan je opvolger?
Zorg dat je inzicht hebt en betrokken bent
met de bewoners.
Wat ga je nu doen?
ik ga een jaar stoppen met werken. ik ben
gestopt, omdat mijn man chronisch ziek is.
in dit jaar ga ik de studie pedicure volgen,
waarbij ik één dag per week naar rotterdam
moet gaan. Daarna hoop ik voor mezelf te
kunnen beginnen. met dit beroep kan ik
meer thuis zijn om voor mijn man te zorgen.
Zien we je af en toe nog terug
bij Ter Weel?
Haha, misschien wel voor mijn volgende
baan als ik klanten ga bezoeken? Het is in
ieder geval niet zo dat ik absoluut niet wil
terugkomen.
“De beslissing om te vertrekken was niet snel genomen”
‘T KlinKeT maart 2012 | 5

KernWaarDen BELEiDSpLan
WarmTe en GasTvrijHeiD
Medewerkers werden gevraagd woorden
te ‘scrabbelen’ die met warmte en
gastvrijheid hebben te maken
Op iedere locatie werd een haardje
met een zitje geplaatst in het kader
van deze kernwaarde
Dames van werkgroep ‘Warmte en Gastvrijheid’
Teamleiders verzamelen de flessen Discussie tijdens de startmiddag
voor hun mede teamleiders ‘Hoe transparant ben jij”
Ter Weel ligt op koers!
Alle aanwezigen geven via een
memo aan hoe men zelf een bijdrage
kan leveren aan deze kernwaarde
6 | ‘T KlinKeT maart 2012
Cliënten werden de warme
decembermaand uitgenodigd om
een kerststukje te maken
Een collage van spreuken is overhandigd
aan de werkgroep van de
nieuwe kernwaarde ‘Transparantie
en Openheid’, tevens een afsluiting
van ‘Warmte en Gastvrijheid’.
Deze lijst hangt bij de ingang van
Ter Weel Goes.
TransparanTie en OpenHeiD
Flessenpost voor alle teams, met het verzoek om als team aan te geven hoe je een
bijdrage kunt leveren aan transparantie en openheid binnen Zorggroep Ter Weel

2011-2015
Een collage met de uitslag van de
flessenpost werd overhandigd aan de
nieuwe werkgroep ‘Betrouwbaarheid’
BeTrOuWBaarHeiD
Team keuken Randhof had de winnende tekst
Op alle locaties stonden in de maand
februari schildersezels met teksten rond-
om de kernwaarde ‘Betrouwbaarheid’
Tijdens de startmiddag ‘Betrouwbaarheid’ was er een Lagerhuisdebat onder leiding van
debatleider Rino Gelok
natuurkoffer
in maria-Oord
Op donderdag 19 januari hadden
wij een bijzondere activiteit. Deze
middag kwam iemand van milieu
Educatie Centrum De Bevelanden
met een natuurkoffer vertellen over
de winter. Er was veel belangstelling.
Eerst kon je een speld horen vallen,
want wat ging er komen? toen de
mevrouw vertelde over de winter
en daarbij prachtige foto`s liet zien,
kwamen de vragen en de verhalen
al snel los. Er ontstond een leuke
interactie. alles bij elkaar duurde
het ruim anderhalf uur en iedereen
was zeer geïnteresseerd. Dit is voor
herhaling vatbaar! Een gezellige
maar ook leerzame middag.
Tineke de Bue (maria-Oord)
‘T KlinKeT maart 2012 | 7

inTeRvieW
“Je krijgt terug van
mensen wat je geeft”
juDiT DelnOij
managEr faCiliTaire ZaKen
Wie is judit Delnoij als persoon in drie woorden?
Een enthousiaste levensgenieter.
Waar kom je vandaan?
ik ben geboren en opgegroeid in Best en heb gestudeerd in Heerlen
waar ik ook mijn man heb ontmoet. tot 2009 hebben we in
Limburg gewoond, daarna zijn we in de Belgische Kempen gaan
wonen. Door de week woon ik nu in Zeeland en in het weekend
in België.
Wat is je achtergrond, wat deed je hiervoor voor werk
bijvoorbeeld?
ik heb facilitaire dienstverlening gestudeerd, daarna werd ik
teamleider bij Hago. Dit bleek een ideale voedingsbodem te zijn
voor het werk dat ik nu doe. al snel ging ik aan de slag bij mtB
(sociale werkvoorziening) als rayonleider. in 1999 ben ik facilitair
manager geworden bij een ouderenzorginstelling.
Hoe ben je bij Ter Weel terecht gekomen?
Op een dag besloot ik dat ik niet meer wilde werken bij mijn vorige
angelique schellekens (23 jaar) is een
BBl-leerling (Beroeps Begeleidende
leerweg) die bij Ter Weel binnenkort
aan haar tweede stageperiode begint.
Ze heeft een soort dagboek bijgehouden
van haar belevenissen in het Gasthuis
rond de kerstdagen. Ze heeft dit vanuit
haar oogpunt geschreven. Haar verslag is
te lezen in de ambitie in Zorg & Welzijn-krant
die ongeveer gelijktijdig met
de uitgave van dit Klinket bij de pZC is
gevoegd. in dit stukje vertelt ze wat over
haar project en haar stage-ervaringen.
“ik werd bekend met de zorgsector doordat
mijn moeder in de zorg werkte. na verloop
van tijd bleek dat de zorg ook wel iets voor
mij was, dus toen ben ik met de opleiding
verzorging begonnen. ik heb er zeker geen
spijt van, het contact met ouderen spreekt
me aan en ik ben van nature ook al een
zorgzaam type. ik kwam bij ter Weel terecht
doordat ik stage ging lopen in het gasthuis
als verzorgende ig. Zo rond de kerstdagen
heb ik een soort dagboek of procesverslag
bijgehouden van mijn ervaringen en foto’s
daarbij. Dit vond ik erg leuk om te doen,
sinds november heeft Ter Weel
een nieuwe facilitair manager in
dienst. judit Delnoij (46 jaar),
heeft een ouderenzorgachtergrond
en ontkwam niet aan
een interview. Ze vertelt
open over haar verleden
en waarom ze de stap
gemaakt heeft om in
Zeeland te gaan werken.
werkgever, ik had het er niet meer naar mijn zin. ik kwam op het
internet een vacature tegen die mij erg aansprak en dit bleek dus
om een functie bij ter Weel te gaan. Het was een grote stap, maar
ik heb het toch gedaan omdat deze baan me erg leuk leek en ik er
veel uitdaging in kan vinden.
Heb je inmiddels al een beetje kunnen wennen hier?
Ja, ik voelde me eigenlijk meteen thuis. ik werd in de groep opgenomen
en werd enthousiast ontvangen. ik ben van mening dat je
terug krijgt van mensen wat je geeft, waar je ook terecht komt.
Wat is jouw visie op ouderenzorg en de toekomst ervan?
aan de ene kant vind ik dat we alles efficiënt en eerlijk moeten
verdelen, zodat iedereen ook in de toekomst gelijke zorg kan ontvangen.
aan de andere kant is het prachtig om de dienstverlening
te blijven ontwikkelen en op deze manier zorg op maat te kunnen
leveren. Zolang de cliënt maar tevreden is en blijft.
streng en zakelijk of vrijlatend en informeel?
Vrijlatend en informeel.
een KijKje DOOr De OGen van een BBl-leerlinG
8 | ‘T KlinKeT maart 2012
omdat ik het volledig subjectief kon schrijven.
Vanuit mijn ogen. ik vind werken in de
zorg erg dankbaar werk. Het heeft een doel
en dat is iets goed doen voor andere mensen.
toch moet het wel in je zitten, je moet
weten waar je aan begint zodra je voor de
zorg kiest. ik ben vanaf februari begonnen
met mijn stage in ter Weel goes in het verpleeghuis,
wat ik daarna ga doen weet ik nog
niet. ik moet immers ook nog drie jaar studeren
dus ik kan nog meerdere kanten in de
zorg op. Ouderenzorg trekt me echter waarschijnlijk
wel het meest.”

Wat zijn jouw voornaamste taken in je nieuwe
functie?
Het gehele bouwtraject managen en de kernwaarden
uitdragen. Daarnaast het aansturen van de
voedingsdienst, schoonmaakdienst, technische
dienst, recepties, linnendienst, tuin en het magazijn.
ik vind het vooral belangrijk dat de eindgebruikers
intensief betrokken worden bij de inrichting van
hun woon- of werkomgeving. persoonlijke smaak
van mij, doet er niet toe.
Heb je zelf grootse wilde plannen voor
Ter Weel de komende jaren?
De bestaande kwaliteit wil ik minimaal handhaven en
waar mogelijk verbeteren in een efficiëntieslag in hoe
we het doen. Dit komt tot uiting door bijvoorbeeld
in plaats van drie leveranciers met één leverancier te
werken wanneer het om een bepaald product gaat.
Waar staat Ter Weel over tien jaar?
tegen die tijd is het een zorgaanbieder die trots uitstraalt
en waar de concurrenten jaloers op zijn.
jouw voorganger elly Boot had nog een boodschap
voor haar opvolger in haar exitinterview: “Doe je
best, blijf mensgericht en stel je betrokken op. en
ik wens je heel veel succes!” Wijze raad?
Jawel, dat is het zeker! past ook bij mij als mens.
Doe je naast werk ook aan hobby’s?
ik hou erg van duiken in met name het buitenland.
Ook reizen doe ik graag en dan vooral in afrika, ik
hou van de vrijheid die bij reizen kan komen kijken.
Verder kook en fiets ik graag, en daarnaast film ik
en bewerk video’s op hobbyniveau.
GeZelliG-
HeiD KEnt
gEEn tiJD
in december, bij de start van de kernwaarde Warmte en gastvrijheid,
onderging het zitje in de hal een enorme metamorfose. Om de kernwaarde
zichtbaar te maken en kracht bij te zetten zijn we op zoek
gegaan naar meubilair en attributen uit vroeger tijden. ’t Uusje van
Leu uit Vredelust was de basis en daarnaast kregen we veel hulp van
familie die spontaan hun spullen beschikbaar stelden. Van woonwinkel
tmC kregen we allerlei accessoires in bruikleen. Op de plaats van
de gekleurde banken ontstond een ouderwets gezellige huiskamer
waar iedereen van mee kon genieten en dat werd dan ook gedaan.
Bewoners namen familie en bezoekers mee op een reisje terug in de
tijd, alles werd goed bekeken en besproken, het dressoir met het serviesgoed
en de foto van koningin Juliana, de naaimachine, de stoof
met kolenpotje, de waterketel op de kachel, de tafel met prentenboeken,
de krantenbak met nieuws uit het verleden en de heerlijke
leunstoel waarin vanaf de eerste dag een bewoonster van nieulande
dagelijks haar krantje zat te lezen. nadat de eerste week vooral kijkers
door de huiskamer liepen werd het steeds meer een ontmoetingsplek
voor bewoners, familie, bezoekers en medewerkers. Dagelijks werden
er gesprekken gevoerd, die vaak begonnen met “weet u nog”. Op de
koffie met een droog merietje erbij was een wekelijkse activiteit. Een
bewoonster kwam langs en keek eens goed naar de stoelen met biezen
zitting en vertelde dat ze zulke stoelen vroeger nooit wilde hebben,
er zaten teveel spijltjes aan en die moest je dagelijks allemaal
afstoffen. Veel te veel werk en ik had wel meer te doen. Ook toen
een activiteitenbegeleidster een oude potkachel had meegenomen
en daar voor decoratie een blik met was en een poetsdoek bijlegde
was zij duidelijk: “dat meisje kan dat nu wel leuk vinden maar ik heb
vroeger wel genoeg gepoetst hoor”. na een paar weken merkten we
dat er steeds meer spulletjes in de huiskamer kwamen. De verzameling
werd aangevuld met een vaasje, een fotolijstje, een boekje met
pen, een zeepklopper en alles met geschiedenis. Zoveel mensen die
ons vroegen of we nog meer konden gebruiken en of alles maar zo
kon blijven staan want ze vonden het zo herkenbaar, huiselijk en
gezellig. nu we de huiskamer hebben opgeruimd zijn alle spullen met
verhalen en herinneringen weer opgeborgen in dozen maar ik
weet zeker dat niemand lang in zijn
geheugen hoeft te zoeken als één
van die voorwerpen uit vervlogen
tijden op tafel komt. Warmte
en gastvrijheid werd een
feest van herkenning.
activiteiten begeleiding
Krabbendijke
‘T KlinKeT maart 2012 | 9

Jannie papendorp
Het vrijwilligerswerk zit Jannie in haar
bloed. Ze werkt nu alweer 8,5 jaar voor ter
Weel. maar ze heeft een lange loopbaan in
het vrijwilligerswerk. Zoals de bibliotheek
in Krabbendijke en 20 jaar onafgebroken
de telefonische hulpdienst S.O.S. Hier bieden
vrijwilligers een luisterend oor aan
mensen met problemen. Daar is Jannie nu
inmiddels 1,5 jaar mee gestopt.
als middel tot contact maken met cliënten
in ter Weel, maakt Jannie gebruik van dieren.
met haar eigen honden komt Jannie
dan op verschillende units langs. Dieren
nieuWe rOlsTOelBussen
in gEBrUiK gEnOmEn
Zorggroep ter Weel heeft voor in nederland,
unieke rolstoelbussen in gebruik
genomen. Het gaat om twee bussen van het
merk mercedes-Benz en type 313CD1. Ze
zijn uniek, omdat het om automaten gaat
en met de milieuvriendelijke Euro 5-norm
rijden. Dit houdt een drastische vermindering
in van de nOx-uitstoot en roetdeeltjes
voor respectievelijk benzine- en dieselmo-
10 | ‘T KlinKeT maart 2012
EEn EntHOUSiaStE
VriJWiLLigEr in tEr WEEL
zijn bij uitstek geschikt om contact mee
te maken. Ze kunnen, mits goed getraind,
onvoorwaardelijk mensen accepteren en
stralen trouw en genegenheid uit.
Haar Duitse herder Django is de jongste
telg uit het gezin en is nu 9 maanden,
maar is heel erg goed geschikt als aaihond.
Jannie is indertijd gestart met haar hond
Cass, ook een Duitse Herder. En dit bleek
een groot succes.
twee keer per maand komt ze met haar
hond langs en veel cliënten willen deze
lieve honden graag even een aai over hun
warme vacht geven. Jannie heeft momenteel
2 herders thuis. De jongste Django
wordt opgeleid tot speurhond en Hero die
4 jaar oud is, is een echte reddingshond.
Dit vereist allemaal veel training en tijd
voor de honden. maar je krijgt hier weer
heel voor terug en dat wil Jannie graag
delen met de cliënten van ter Weel.
Het fijnste contact met cliënten kun je
maken in een één op één contact, je kunt
dan echt de tijd voor elkaar nemen. Het
toren. Het zijn unieke rolstoelbussen die
nog niet eerder zijn ingevoerd in nederland.
ter Weel heeft woensdag 18 januari de sleutels
overhandigd gekregen van de voertuigen
bij de goese mercedes-garage Sterdome.
naast de twee bussen die ruimte bieden aan
ieder negen inzittenden, is ook een ter Weelvrachtauto
in gebruik genomen.
geeft veel voldoening om samen met één
van de honden en een cliënt een wandeling
te maken en ergens een kopje koffie
te drinken.
Jannie zet soms ook andere dieren in om
het contact te bevorderen. Zo heeft zij
haar poes misty wel eens meegenomen
om te aaien en ook heeft ze wel eens een
lammetje laten ronddartelen op een unit.
Vier jaar geleden was het nest puppies van
Cass bij de cliënten van ter Weel favoriet.
naast de dieren zet Jannie zich ook in als
fietsvrijwilliger. De duofiets is dan ideaal
als je individueel een activiteit wil doen
met één van de cliënten. Het geeft een
stuk ontspanning, lekker in de buitenlucht
en je bent heel dicht bij de cliënt. Je ziet
door dit contact mensen die wat gesloten
zijn, opbloeien en iets van zichzelf geven.
nu komt Jannie om de week met hond en
met de fiets. iets wat ze nog lang hoopt te
blijven doen.
rob vaillant

aGenDa alZHeimer Café
en GeHeuGensTeun
Het alzheimer Café De Bevelanden en steunpunt ‘geheugensteun’
zijn een ontmoetingsplaats voor mensen met dementie,
hun partners, familieleden, vrienden en dienstverleners. Onder
leiding van een deskundige gespreksleider wordt, met behulp van
gastsprekers, gesproken over allerlei aspecten van dementie.
AGEnDA alZHeimer Café De BevelanDen
maandag 26 maart 2012
thema : Diagnose stellen
Locatie : ter Valcke, Louise de Colignylaan 2, 4461 Sp goes
tijd : 19.00 – 21.30 uur
maandag 23 april 2012
thema : na de diagnose, wat nu?
Locatie : ter Valcke, Louise de Colignylaan 2, 4461 Sp goes
tijd : 19.00 – 21.30 uur
maandag 21 mei 2012
thema : Filmavond
tevens introductie gespreksgroep mantelzorgers en
Kopgroep
Locatie : ter Valcke, Louise de Colignylaan 2, 4461 Sp goes
tijd : 19.00 – 21.30 uur
Zomaar een
woensdagmiddag...
nee, niet zomaar een woensdag-
middag! een woensdagmiddag waar
ze alle vier van genieten!
Eén keer in de twee weken gaan twee clienten
van unit 7/8 samen met Dianne en
Erie zwemmen in ‘De Sprienke’. met mooi
weer lopen ze vanuit ter Weel naar ‘De
Sprienke’ en met slecht weer staat het
busje van ter Weel klaar. in deze periode
van het jaar nu het zo koud is, is het even
afzien om naar het zwembad toe te gaan.
maar eenmaal in het water wat heerlijk
warm is, genieten we!
Heel langzaam zakt de bodem van het
zwembad tot borsthoogte. Samen worden
er dan oefeningen gedaan. na een
Elke maand staat een ander onderwerp centraal.
Er is volop ruimte voor discussie en het uitwisselen
van ervaringen. Door de ongedwongen
sfeer kunnen de bezoekers hun problemen in
alle openheid aangeven.
AGEnDA GeHeuGensTeun
Donderdag 12 april 2012
thema : Verschillende vormen van dementie
gast : paulien tazelaar
Locatie : moerzicht, moerplein 73, 4401 HZ Yerseke
Ontvangst : vanaf 19.00 uur
tijd : 19.30 – 21.00 uur
inlichtingen
Voor meer informatie over het alzheimer Café kunt u contact
opnemen met Steunpunt mantelzorg en Vrijwilligerswerk,
telefoon 0113 – 277122 (van maandag t/m vrijdag 9.30 – 12.30
uur). renske Wijnstra, telefoon 0113 – 315351 of Vivian Willems,
telefoon 06 – 4602 6106.
Wilt u meer weten over geheugensteun dan kunt u contact
opnemen met riet van Steveninck, telefoon 0113 – 224706 of
petra Slingenberg, telefoon 0113 – 343474.
paar oefeningen is het tijd om te ontspannen
in het heerlijke warme water.
Het is wonderlijk hoe goed dit de cliënten
doet. maar niet alleen de cliënten
genieten, ook de begeleiding geniet van
de rust en ontspanning die van de deelnemers
uitgaat!
‘T KlinKeT maart 2012 | 11

henderik
uW KlaCHT iS OnS gratiS aDViES
Uw vragen, opmerkingen en/of klachten zijn van harte welkom! Dus komt u er samen niet
uit, neem dan gerust contact op met onze klachtenbemiddelaar.
• U kunt rechtstreeks telefonisch contact opnemen met marlize Laport
via telefoonnummer 0113 - 216878
• Via de post, gericht aan de klachtenfunctionaris. Zorgcentrum ter Weel goes,
t.a.v. mevrouw m. Laport, Joannaplantsoen 1, 4462 aV goes
• Via de e-mail: marlize.laport@terweel.nl
12 | ‘T KlinKeT maart 2012
HKZ kwaliteitscertificaat
’t Klinket is een uitgave
van Zorggroep ter Weel
en wordt vier keer per
jaar verspreid onder
cliënten, medewerkers en
vrijwilligers.
redactie:
marlize Laport
riet van Steveninck
rob Vaillant
Cor Brouwer
Henk Catsburg
Siem Valk
eindredactie:
ineke van de Linde
Hoofdredactie:
Helma telleman
redactieadres:
Zorggroep ter Weel
Joannaplantsoen 1
4462 aV goes
t 0113 – 21 68 78
F 0113 – 25 05 74
E pr@terweel.nl
alleen met toestemming
van de redactie is
overname van artikelen
toegestaan. De redactie
behoudt zich het recht
voor ingezonden artikelen
aan te passen of niet te
plaatsen.
Kopij voor het volgende
Klinket dient uiterlijk
maandag 30 april ’12
binnen te zijn bij de
redactie. Verzocht wordt
kopij zo veel mogelijk
digitaal aan te leveren.
Coverfoto: Shutterstock