Blue energy - SITE50
Blue energy - SITE50
Blue energy - SITE50
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Omgekeerde elektrodialyse<br />
Dit is dus eigenlijk het omgekeerde van de hierboven beschreven methode om water<br />
te ontzouten. Er wordt dus eigenlijk zoet water zouter gemaakt, waar stroom bij<br />
vrijkomt.<br />
Membranen<br />
Er zijn hier dus, net als bij normale<br />
elektrodialyse, membranen nodig die<br />
alleen positieve of alleen negatieve<br />
deeltjes doorlaten. Meestal zijn dit lange<br />
koolstofketens met een soort ion er<br />
aanvast. Deze membranen heten<br />
ionomeren, en zijn, zoals de naam al<br />
verraadt, polymeren met de eigenschappen van ionen. Omdat een ionomeer niet<br />
geladen kan zijn, zit er aan de stof ook nog losse ionen die een tegengesteld lading<br />
hebben. Bijvoorbeeld in de hoofdketen zitten chloride ionen, en om de lading weer op<br />
0 te krijgen zitten er losse natrium ionen bij (figuur 3.4.2).<br />
Een manier om een ionomeer te krijgen is door methacrylzuur met etheen te laten<br />
polymeriseren:<br />
Figuur 3.4.4 overzicht van iondoorlating bij membraan<br />
Figuur 3.4.3 vorming van ionomeer<br />
Als dan de H + weggehaald wordt met NaOH, komt er het volgende uit.<br />
Figuur 3.4.4 neutralisatie ionomeer<br />
Dit is niet precies hetzelfde als figuur 3.4.2, maar het is wel een polymeer met<br />
geladen ketens. Om een zo goed mogelijk membraan te krijgen, moeten er veel<br />
geladen deeltjes in zitten, dus moet de concentratie methacrylzuur even groot of<br />
groter zijn dan de concentratie etheen.<br />
De geladen groep zit dus met een normale covalente binding vast aan de keten.<br />
http://blue-<strong>energy</strong>.site50.net/<br />
Figuur 3.4.2 opbouw van een ionomeer (H niet weergegeven)<br />
16