t Klepke nr. 10 oktober 1998 - Verbond der Schuttersgilden Genk

Schuttersgilde St.-Hubertus Hemmen.
"Het eerste huis op de Houthalense weg in Zonhoven," zei Basiel. "Ge rijdt maar naar achter,
ge kunt niet missen." Zo gezegd, zo gedaan. Op een zwoele avond in augustus Belandt de
redactie van 't Klepke voor een eerste interview bij Basiel Maris in Zonhoven. Kom maar
binnen en zet u," verwelkomde Basiel ons. "Ik ga wel eerst een pint ingieten". Een frisse
Dobbel Palm was welkom en het bleef niet bij die ene.
Wij waren van plan om in een rustig gesprek het een en het ander te weten te komen over
Basiel, om hem zo voldoende te kunnen belichten. Vrij vlug begon Basiel te vertellen, soms
moest hij onderbroken worden om nog eens te herhalen, want zo vlug konden we dit allemaal
niet noteren.
Basiel Maris werd geboren te Zonhoven op 8 januari
1920. Het kleuter- . en lager onderwijs doorliep hij in
Zonhoven. Tijdens de woelige jaren '30 moest Basiel
op 14 april 1939 naar het leger. Hij werd
gekazerneerd in Hasselt in de Dusartkazerne bij de
13 de compagnie van het 11 de Linie. Omwille van de
oorlogsdreiging verbleef hij daar maar 2 dagen en
werd overgeplaatst naar de Dosseykazerne in
Mechelen tot in mei 1940. Van daar belandde hij in
een legerdepot in Duffel waar de schachten voorzien
werden van hun attributen. Op 10 mei 1940 brak de
oorlog uit. Basiel moest ten strijde trekken voor het
vaderland. Te velde in Eigenbilzen werd het
Albertkanaal bewaakt. Wie de oorlogsgeschiedenis
een beetje kent, weet dat de Duitsers België
overrompelden en op 28 mei zat Basiel al opgesloten
door de Duitsers in een school in Lokeren. Een
poging om over de muur te gaan lopen, lukte. De
Duitsers hadden de bedoeling de krijgsgevangenen te
centraliseren in Brasschaat, om van daaruit de jonge
kerels op transport te zetten naar werkkampen in Duitsland. We weten immers dat je met
Basiel niet doet wat hij niet wil, hij wist zich dan ook samen met een kameraad schuil te
houden. Regelmatig zakten ze af in een gracht naast de weg waar ze bleven liggen als een
karavaan voorbij trok, wachtend tot alles weer rustig werd. Te voet belandden ze in Turnhout
waar ze bij een beestenkoopman mochten overnachten. Ze werden
er ook voorzien van andere kleren, waarna ze te voet verder trokken naar Leopoldsburg. In
Hechtel had zijn kameraad een tante wonen. Daar kregen ze een fiets, waarmee ze snel terug
thuis belandden.
7