t Klepke nr. 25 april 2006 - Verbond der Schuttersgilden Genk

Toen Jean twee en een half jaar oud was, kwam zijn moeder te overlijden en werd Jean
ondergebracht bij zijn grootouders in Bree.
Het lager onderwijs liep hij dus in Bree en ook zijn middelbare studies aan het college. Het
college maakte hij niet helemaal af en in 1955, op 18 jarige leeftijd nam Jean dienst in het
leger. Als beroepsvrijwilliger doorliep hij zijn opleiding als leerling in Zedelgem. Als
brigadier (korporaal) naar Heverlee om de QMT -school te volgen. Na dit tweede jaar school
werd hij wachtmeester (sergeant) met een transport
mosnummer. Na een maand verlof,
maakte hij mutatie naar het 72 ste bataljon transport in
Etterbeek
Op 16 augustus 1958 huwde Jean met Georgette, zij
kregen een zoon en een dochter. Beide werden later ook
schutters bij de St.-Renardus schuttersgilde.
In april 1962 nam Jean dienst bij de rijkswacht. Daar de
rijkswacht toen nog militair gestructureerd was, was
deze overstap niet zo groot. "Maar de bezoldiging was
wel een stuk beter", legde Jean uit.
Ook daar ging Jean terug naar school en na zijn
opleiding nam hij dienst in het "mobiele legioen". Later
maakte hij mutatie naar de rijkswachtbrigade van
Brussel. Als onderofficier klopte hij heel wat wacht aan
de ministeries en justitiepaleis in Brussel. In 1964 volgde
hij de school voor keuronderofficier. Hij werd
opperwachtmeester. In 1969 vroeg Jean zijn
overplaatsing aan naar Limburg. Hij nam dienst
administrateur bij de rijkswachtbrigade Genk. Toen nog
gelegen in de Grotestraat 100. Na enige tijd werd Jean administrateur bij het district en was
administratief verantwoordelijk voor het materiële, zoals bewapening, voertuigen; kantine
enz.
Via vrienden kwam Jean in contact met café "Het Rustoord" in Camerlo. Van de
aanwezigheid van een schietstand was Jean zich niet bewust. Hij kende het karabijnschieten
op de klep helemaal niet. Daar kwam echter vlug verandering in en Jean sloot in 1971 aan als
schutter bij de St-Renardusgilde in Camerlo. Aan zijn eerste provinciale wedstrijd (15
augustus) hield hij slechte herinneringen over. Tijdens de verplaatsing naar Tessenderlo (?)
ging zijn motor stuk en geraakte hij toen niet op de schieting. Het jaar daarop schoot hij mee
in de competitie van het Genker Verbond. In 1974 werd ook Georgette schutter bij St.
Renardus.
Het was een fantastische tijd daar achter en ook in het "Rustoord". Het schutterswezen kende
een drukke verenigingstijd en vele anekdoten blijven onvergetelijk
Tijdens hun wedstrijden werd er een hele accommodatie opgebouwd aan de schietstand. De
aansluiting van het water bevond zich in het hondenhok Gerardke Pirens was deze aansluiting
aan het verzorgen en kroop in het hondenkot. Dit werd zorgvuldig in de gaten gehouden en
tijdens zijn bezigheden in het hok, ging de deur dicht en op slot. Hoe lang Gerardke daar heeft
opgesloten gezeten is mij niet bekend. Maar ik heb hem zondag nog op de wedstrijd bij St.
Antonius gezien.
Na twee jaren als schutter bij St.-Renardus werd Jean secretaris onder het voorzitterschap van
Robert Raison. Rik Ameryckx was ondervoorzitter. Later werd Polleke Paradijs voorzitter. Er
werd zelf samen met Polleke Paradijs en Mia, zijn echtgenote, bloedworst gemaakt
"Honderdendrie worsten hadden we gemaakt", zegt Georgette. "Toen we er mee klaar waren
bleek mijn trouwring verloren". Er werd naar gezocht en na enige tijd kwam men tot de