Download - Imkersvereniging Wehl

aardbei in het grijze vlak tussen groente
en fruit.
Teelt- en oogstwijze.
Tegenwoordig is de oogst ‘jaarrond’.
Gedurende de wintermaanden komen ze
vanuit verwarmde glazen kassen en in het
voor- en najaar vanuit plastic ‘tunnels’. In
de zomermaanden als vanouds van de
‘koude grond’. In veel kassen en tunnels
worden de laatste jaren aardbeien in
potten, veenbalen of bakken met
potgrond of kokos geteeld.
Potcultuur in aardbeienteelt.
Deze hangen of staan een stuk boven de
grond. Grote voordelen van de potcultuur
zijn:
- meer aardbeiplanten per m²,
- deze planten zijn minder ziektegevoelig
(na elke oogst worden de planten en de
potgrond vervangen)
- dat de medewerkers kunnen blijven
staan of zitten tijdens het plukken of
knippen van de aardbei (met schaar,
zodat de vrucht minder beschadiging
door drukplekjes oploopt).
Steeds meer telers schakelen de laatste
jaren over van de “koude grond” naar
glas of tunnels (bedekte teelt). Het grote
voordeel hiervan is, dat men minder
weerafhankelijk is.
Vermeerdering.
Aardbeien worden vegetatief
vermeerderd. De plant vormt uitlopers,
waaraan weer planten gevormd worden.
5.
Uitlopers aan de aardbei plant.
Ook deze planten kunnen weer uitlopers
vormen. Voor de normale teelt in de volle
grond worden deze planten eind
juli/begin augustus uitgepoot. Het daarop
volgende jaar kan dan van deze planten
aardbeien geoogst worden. In de
professionele teelt worden na de oogst de
planten vernietigd en wordt telkens
opnieuw gepoot. Particulieren laten vaak
de planten staan om het jaar daarop er
weer van te oogsten. Dit is niet aan te
bevelen, omdat de vruchten kleiner
worden en door de bossige groei de
vruchten sneller aangetast kunnen worden
door vruchtrot.
Ziekten en plagen.
Vruchtrot (Botrytis cinerea) is een van de
belangrijkste ziekten.
Vruchtrot van een aardbei.
Tijdens de bloei treedt al besmetting op,
die pas bij de rijping van de vrucht
zichtbaar wordt.