Nieuwsbrief 36 - Postactieven Belastingdienst Noord-Holland

Een spijl van het hek was eerder door hem doorgezaagd en zodanig bewerkt dat dit niet
zichtbaar was. De dief trapte de spijl uit het hek en door de ontstane opening verdween
hij met gezwinde spoed uit het oog, iedereen verbaasd achterlatend. De clou van dit
verhaal:…...De geldkoffer was leeg!
In die jaren was het ook gebruikelijk dat je als werknemer deel uit maakte van de Bedrijfs
Zelf Bescherming (BZB), zeg maar de voorloper van de Bedrijfs Hulpverlening (BHV).
Hoewel mijn toenmalige chef daar niet veel mee op had, was ondergetekende ook lid van
deze illustere organisatie geworden. Dat betekende bijvoorbeeld in de winterperiode
sneeuwruimen op de parkeerplaats van het Centraal Belastinggebouw, zodat de heren inspecteurs
met hun auto’s goed konden parkeren. Na afloop van deze klus werd er door de
conciërge erwtensoep uitgedeeld in de kantine.
Verder werd er natuurlijk flink geoefend door de leden van de BZB. Nadat ik mijn opleiding
als redder 2 e klasse had afgerond begon het echte werk. Ik bouwde houten installaties,
knoopte alles vast met allerlei knopen die ik had geleerd en liet mij, ondanks mijn
hoogtevrees, van grote hoogte door middel van een lijnrem van deze installaties zakken.
Het toenmalige hoofd van de BZB, inspecteur Reuvers, later directeur van de Directie
Amsterdam, was de enthousiaste aanjager van deze club. Hij bedacht altijd ludieke oefeningen
voor de BZB-ers. Zo was er eens een grote oefening gepland in samenwerking
met de BZB-organisaties van de Raad van Arbeid, de Amstelbrouwerij en de Bescherming
Bevolking van de gemeente Amsterdam. Als onderdeel van deze oefening moest de BZB
van de Belastingdienst vanaf één kant een staalkabel over de Mauritskade plaatsen om
gewonden per brancard over het water te kunnen verplaatsen. Onze commandant, Bob
Lassing, was een fervent visser en hij had bedacht om de eerste lijn door middel van een
werphengel over te kunnen gooien. Maandenlang hebben wij
deze techniek geoefend en op de grote dag lukte het in één
keer. Vervolgens werden er steeds dikkere lijnen overgebracht
en ten slotte de staalkabel. Toen moest natuurlijk de
eerste “gewonde” over het water worden getransporteerd.
De arme man lag ingesnoerd op de brancard en ter beveiliging
lag er een politieboot in de gracht met EHBO-ers
aan boord. Onder het toeziend oog van de lokale pers en
fotografen ging hij het water over.
Hoewel de staalkabel gevaarlijk doorboog lukte het ons om de man met droge voeten
over te krijgen. Onder luid gejuich werd hij aan de kant gehaald en op transport gesteld.
Toen was het voor de toeschouwers natuurlijk niet spannend meer en ging men naar de
andere oefeningen kijken.
Al met al heb ik meer dan tien jaar deel uitgemaakt van de BZB-organisatie en kreeg ik
namens de burgemeester van Amsterdam nog een oorkonde en gedenkpenning uitgereikt
voor 10 jaar trouwe dienst.
(wordt vervolgd)
Peter Bom
Dinsdag 3 april overleed op 83 jarige leeftijd onze oudcollega
Dirk Stigter. Velen hebben Dirk leren kennen als
een markante en sociaal voelende persoonlijkheid.
Bij het overlijden van Dirk Stigter
Hoe kwam hij bij de Belastingdienst terecht? Na het behalen van
het diploma HBS-A in zijn geboorteplaats Leiden, was de vraag: wat
nu? Een beroepskeuzeadvies bracht uitkomst met het advies te
gaan studeren aan de toenmalige Belastingacademie. Welke
criteria hierbij hebben gegolden weet ik uiteraard niet, maar vast
staat dat hij geen spijt van deze keuze heeft gehad.
Zijn eerste standplaats als inspecteur was Leeuwarden, waarbij zijn
voorkeur daarbij uit ging naar het werk in de inkomstenbelasting.
Een heffing die naar zijn mening de kans biedt om met alle facetten
van het leven kennis te maken. Ook in zijn latere standplaats
Haarlem is hij de inkomstenbelasting trouw gebleven.
Hij schroomde daarbij niet zelf op onderzoek te gaan.
COMF Nieuwsbrief 36 2
september 2012