Nieuwsbrief 36 - Postactieven Belastingdienst Noord-Holland

Regio Noord-Holland
Redactie: J.A. de Haas
Albert Schweitzerlaan 38
2037 RS HAARLEM
(023) 536 07 99
E-mail: ria.co@zonnet.nl
Inhoud
Van de contactpersoon Hoorn
In herinnering Dirk Stigter
Inloopmiddag mei -regio Hoorn
Dagreisverslag Broekerveiling
Regioreis 2012 naar Wales (GB)
Landelijke wandel- en fietsdag
Ons pensioen bij het ABP
Maak kennis met ‘Het Groene
Hart” van de Douane
Nieuwe aanmelding
‘De Ontmoeting’
Agenda
Colofon
www.postactieven-belastingdienst-nh.nl
Van de contactpersoon regio Hoorn
In de voorgaande Nieuwsbrieven heeft u kennis kunnen maken
met de contactpersonen van Amsterdam en Zaandam.
Nu heb ik de eer om in deze Nieuwsbrief het
woord tot u te richten. Mijn naam is Peter
Bom en ik ben in 1961 mijn loopbaan bij de
Belastingdienst begonnen bij de inspectie
Directe Belastingen in Amsterdam. Na
diverse standplaatsen en functies heb ik
uiteindelijk mijn carrière in Hoorn afgesloten.
Velen van ons kijken ongetwijfeld vaak terug
naar het verleden. Onlangs hoorde ik iemand
op de radio zeggen dat het verleden geen
toekomst heeft. Maar wanneer je ouder wordt
kijk je nu eenmaal graag terug op het
verleden, vooral over de leuke dingen wil je
het hebben. Ook je ervaringen neem je mee
naar de toekomst. Als je toen wist wat je nu
weet….!
Omdat de vorige schrijvers (was “schrijver” niet een rang bij de Belastingdienst?)
ook herinneringen ophaalden aan het verleden lijkt het mij
ook leuk u bij de hand te nemen naar mijn verleden bij de Belastingdienst.
Vanaf september 1961 was ik werkzaam (zie foto onder) in het
Centraal Belastinggebouw aan de Wibautstraat in Amsterdam op de inspectie
directe Belastingen.
Het geldtransport voor het ontvangkantoor werd geregeld door medewerkers
van de Douanerecherche. Zij maakten gebruik van een Volkswagen
Kever. De geldkisten werden aan de vloer vastgeketend. Elke werkdag
op een vast tijdstip kwam er een van politieagent het binnenterrein op
(ter bewaking) en sloot de portier eerst het hek van de achter ingang aan
de Swammerdamstraat en na het binnenrijden van de “geldwagen” het
hek van de hoofdingang. Op het moment dat de auto stopte bij de trap
naar het bordes van het ontvangkantoor en de belastingdienstmedewerker
met de geldkoffer uitstapte kwam er plotseling een man onder de trap
tevoorschijn, rukte de geldkoffer uit zijn handen en zette het op een lopen
naar het hek van de achteruitgang. Iedereen dacht natuurlijk, die
boef zit in de val! Maar de boef was slimmer geweest.
COMF Nieuwsbrief 36 1
september 2012

Een spijl van het hek was eerder door hem doorgezaagd en zodanig bewerkt dat dit niet
zichtbaar was. De dief trapte de spijl uit het hek en door de ontstane opening verdween
hij met gezwinde spoed uit het oog, iedereen verbaasd achterlatend. De clou van dit
verhaal:…...De geldkoffer was leeg!
In die jaren was het ook gebruikelijk dat je als werknemer deel uit maakte van de Bedrijfs
Zelf Bescherming (BZB), zeg maar de voorloper van de Bedrijfs Hulpverlening (BHV).
Hoewel mijn toenmalige chef daar niet veel mee op had, was ondergetekende ook lid van
deze illustere organisatie geworden. Dat betekende bijvoorbeeld in de winterperiode
sneeuwruimen op de parkeerplaats van het Centraal Belastinggebouw, zodat de heren inspecteurs
met hun auto’s goed konden parkeren. Na afloop van deze klus werd er door de
conciërge erwtensoep uitgedeeld in de kantine.
Verder werd er natuurlijk flink geoefend door de leden van de BZB. Nadat ik mijn opleiding
als redder 2 e klasse had afgerond begon het echte werk. Ik bouwde houten installaties,
knoopte alles vast met allerlei knopen die ik had geleerd en liet mij, ondanks mijn
hoogtevrees, van grote hoogte door middel van een lijnrem van deze installaties zakken.
Het toenmalige hoofd van de BZB, inspecteur Reuvers, later directeur van de Directie
Amsterdam, was de enthousiaste aanjager van deze club. Hij bedacht altijd ludieke oefeningen
voor de BZB-ers. Zo was er eens een grote oefening gepland in samenwerking
met de BZB-organisaties van de Raad van Arbeid, de Amstelbrouwerij en de Bescherming
Bevolking van de gemeente Amsterdam. Als onderdeel van deze oefening moest de BZB
van de Belastingdienst vanaf één kant een staalkabel over de Mauritskade plaatsen om
gewonden per brancard over het water te kunnen verplaatsen. Onze commandant, Bob
Lassing, was een fervent visser en hij had bedacht om de eerste lijn door middel van een
werphengel over te kunnen gooien. Maandenlang hebben wij
deze techniek geoefend en op de grote dag lukte het in één
keer. Vervolgens werden er steeds dikkere lijnen overgebracht
en ten slotte de staalkabel. Toen moest natuurlijk de
eerste “gewonde” over het water worden getransporteerd.
De arme man lag ingesnoerd op de brancard en ter beveiliging
lag er een politieboot in de gracht met EHBO-ers
aan boord. Onder het toeziend oog van de lokale pers en
fotografen ging hij het water over.
Hoewel de staalkabel gevaarlijk doorboog lukte het ons om de man met droge voeten
over te krijgen. Onder luid gejuich werd hij aan de kant gehaald en op transport gesteld.
Toen was het voor de toeschouwers natuurlijk niet spannend meer en ging men naar de
andere oefeningen kijken.
Al met al heb ik meer dan tien jaar deel uitgemaakt van de BZB-organisatie en kreeg ik
namens de burgemeester van Amsterdam nog een oorkonde en gedenkpenning uitgereikt
voor 10 jaar trouwe dienst.
(wordt vervolgd)
Peter Bom
Dinsdag 3 april overleed op 83 jarige leeftijd onze oudcollega
Dirk Stigter. Velen hebben Dirk leren kennen als
een markante en sociaal voelende persoonlijkheid.
Bij het overlijden van Dirk Stigter
Hoe kwam hij bij de Belastingdienst terecht? Na het behalen van
het diploma HBS-A in zijn geboorteplaats Leiden, was de vraag: wat
nu? Een beroepskeuzeadvies bracht uitkomst met het advies te
gaan studeren aan de toenmalige Belastingacademie. Welke
criteria hierbij hebben gegolden weet ik uiteraard niet, maar vast
staat dat hij geen spijt van deze keuze heeft gehad.
Zijn eerste standplaats als inspecteur was Leeuwarden, waarbij zijn
voorkeur daarbij uit ging naar het werk in de inkomstenbelasting.
Een heffing die naar zijn mening de kans biedt om met alle facetten
van het leven kennis te maken. Ook in zijn latere standplaats
Haarlem is hij de inkomstenbelasting trouw gebleven.
Hij schroomde daarbij niet zelf op onderzoek te gaan.
COMF Nieuwsbrief 36 2
september 2012

Eén anekdote uit de Haarlemtijd wil ik u niet
onthouden. Met enige regelmaat bracht Dirk een
bezoek aan de personeelszaal om gezellig een praatje
te maken. Op zekerde dag hoorde hij van de chef de
bureau de heer Christiaans, dat deze als lid van een
zangkoor het befaamde duet uit de Parelvissers had
ingestudeerd.
‘Dat heb ik nou altijd graag willen zingen’, gaf Dirk te
kennen. ‘Wat let ons’, sprak de heer Christiaans.
'Geweldig’, was het antwoord van Dirk, ‘maar dan wel
op een passend podium’. Tot grote hilariteit van het
aanwezige personeel klommen de beide mannen op
een tafel en brachten uit volle borst dit prachtige duet
ten gehore. Dit nu was Dirk ten voeten uit!
Al tijdens zijn middelbare schooltijd tekenden de eerste contouren zich af van de zaken
die in zijn leven een belangrijke plaats zijn gaan innemen. Voor een bevriende buurman,
en door hem bewonderde kunstschilder, vulde hij diens aangifte inkomstenbelasting in. In
de jaren daarna volgde een uitbreiding van deze activiteit met dezelfde doelgroep. Een
groot aantal kunstenaars heeft van zijn diensten gebruik gemaakt. Wel viel met Dirk niet
te spotten, de administratie moest goed zijn bijgehouden en voor gekke bokkensprongen
was hij niet te vinden. Daarnaast heeft hij lezingen gehouden voor diverse verenigingen
van kunstenaars en bijvoorbeeld ook voor het FNV. Na zijn pensionering zette hij deze
werkzaamheden voort en dat alles vrijwel belangeloos.
Ook zijn interesse voor de wereld van de kunst kreeg een
vervolg. Via persoonlijke contacten, rommelmarkten en
veilingen bouwde hij een collectie op die er zijn mag.
Daarnaast was hij één van de initiatiefnemers van de
succesvolle Haarlemse Kunstlijn, terwijl hij tevens deel
uitmaakte van onder meer de besturen van de Vishal en
de Toneelschuur. Of dit alles niet genoeg was, begaf hij
zich ook op het terrein van de politiek. Zowel in
Leeuwarden als in Haarlem heeft hij voor de PvdA deel
uitgemaakt van de gemeenteraad.
Toch overheersen bij mij de persoonlijke herinneringen. Lange tijd kwamen we, met
wederzijdse vriend Marinus Fuit, wekelijks bijeen. Onder het genot van een glaasje en
een hapje, werden een keur van zaken doorgenomen, waarbij ook de humor en
gezelligheid een belangrijke plaats innamen. De gezamenlijke bezoeken aan musea en
exposities mogen evenmin onvermeld blijven.
Langzamerhand liet zijn geheugen hem in de steek, wat hem overigens niet belette om op
pakkende wijze de oud-collega’s kennis te laten maken met zijn kunstverzameling. Maar
uiteindelijk was opname in een verzorgingshuis onafwendbaar. Zijn wereld mag dan
kleiner zijn geworden, toch was er nog steeds een goed contact mogelijk bij de bezoeken.
Nu is er dan een einde gekomen aan het leven van Dirk Stigter, in mijn gedachten zal hij
blijven voortleven als een bloemrijk en aangenaam mens,
Haarlem, april 2012,
Jaap Plas
Inloopmiddag mei in Hoorn
Op vrijdagmiddag 11 mei 2012 hadden ruim dertig postactieven en hun
partners de weg naar het Belastingkantoor in Hoorn gevonden. Wij werden
ontvangen met koffie en thee met wat lekkers erbij.
Tijdens zijn openingswoord heette Peter Bom ons van harte welkom en hij was vooral blij
enkele nieuwe leden te mogen begroeten. De komende reis naar Wales werd nog onder
de aandacht gebracht. Helaas kunnen maar 53 personen mee van de aangemelde 69.
Ook staat ons de landelijke ontmoetingsdag op 26 september 2012 te wachten. Voor de
regio’s Alkmaar, Hoorn en Zaandam is het bestuur nog bezig met het voorbereiden van
een dagtocht in oktober 2012 en jawel, een kerstdiner in de maand december 2012.
Zodra er meer bekend is ontvangt u natuurlijk de nodige informatie.
COMF Nieuwsbrief 36 3
september 2012

Tot slot vertelde hij iets over de bestuurlijke verandering die waarschijnlijk gaat
plaatsvinden. Het bestuur onderzoekt de mogelijkheid tot het oprichten van een stichting
voor de groepen postactieven in Noord-Holland. Hiermee wordt de bestuurlijke
aansprakelijkheid beter geregeld en de kwetsbaarheid m.b.t. het functioneren van
bestuursleden verminderd. De leden zullen hier verder geen last van hebben, alle
activiteiten gaan gewoon op de oude voet verder. Het bestuur houdt u op de hoogte van
de ontwikkelingen.
Na het openingswoord ging het buffet open en kon genoten worden van de heerlijke
hapjes en drankjes die voor ons klaarstonden. Al gauw werden weer de nodige
nieuwtjes uitgewisseld. Onze nieuwe leden voelden zich ook al snel thuis
en het werd erg gezellig. Een van de nieuwe leden
ontdekte deze middag zowaar zijn oude “buurtjes”.
Langzamerhand zie je toch dat er een “harde kern” van
postactieven voor deze inloopmiddagen in Hoorn gaat
ontstaan. Men vindt het leuk om elkaar op deze wijze te
ontmoeten. Ook werd er door diverse aanwezigen niet
geschroomd om zelf even een rondje met de hapjes te
maken en te helpen bij het opruimen. Hulde hiervoor.
Al met al was het weer een gezellige en goed verzorgde
middag. Men kijkt alweer uit naar de volgende
bijeenkomst. Een woord van dank ook voor de
medewerkers van de facilitaire dienst en de catering. Het was uitstekend geregeld. Ruim
na het officiële sluitingsuur verlieten de laatste postactieven het gebouw. Tot de volgende
keer!
Spottertje
In verband met de centrale bijeenkomst ‘De Ontmoeting’ in Nieuwegein
op 26 september a.s. was er dit jaar voor gekozen om één
dagreis te organiseren, maar dan wel met een uitgebreid programma.
Dinsdag 24 april: een dagtocht Plus!
Het spreekt voor zich dat het stuur van de luxe touringcar
ook ditmaal in handen was van de ons zo vertrouwde
Pieter Korver. Met 49 deelnemers zette hij koers naar de
eerste bestemming: de Broeker Veiling. Bij aankomst stond
de koffie al uitnodigend klaar met daarbij een fors uit de
kluiten gewassen Broekerbol. Na deze lafenis was het tijd
om in te schepen op de Poddedel voor een rondvaart door
het Rijk der Duizend Eilanden. Het is nauwelijks voor te
stellen, maar oorspronkelijk bestond dit gebied uit meer
dan 15.000 eilandjes. Allemaal ontstaan door het
uitbaggeren van deze waterrijke omgeving. Een extra
stimulans was daarbij dat de vrijgekomen grond bijzonder
vruchtbaar bleek te zijn. Momenteel zijn er zo’n 200
eilanden over, waarvan nog maar een deel wordt bebouwd.
De uitleg van de schipper werd onderbroken door Ineke ter Metz, die vol verve het wonderschone
lied “Bai ons in Langedoik” ten gehore bracht, daarbij ondersteund door het uit
volle borst door een ieder meegezongen refrein.
Nauwelijks bekomen van dit intermezzo was het woord aan Jan Preusterink. De molen,
die we passeerden, werd in de oorlogsjaren bewoond door zijn tante
Zwaantje. Bij haar waren zeven joodse mensen ondergedoken en in 1944 is
dat door verraad aan het licht gekomen. Eén wist er te ontsnappen maar de
andere zes werden gearresteerd. Wonder boven wonder hebben ze het alle
zes overleefd. Bij haar verhoor had Zwaantje een groot aantal distributiebonnen
bij zich om al die hongerige monden te kunnen voeden. Zij wist die
tijdig te verbergen in de zitting van een stoel en nu zijn deze bonnen in het
bezit van Jan! In het dorp wordt nog steeds vol eerbied over tante Zwaantje
gesproken en als eerbetoon is uit haar naam een boom in Israël geplant.
COMF Nieuwsbrief 36 4
september 2012

Na deze bewogen tocht werd het gezelschap ontvangen
door een in Westfriese klederdracht geklede en
goedgebekte dame voor een bezoek aan de veilinghal. Al
in 1887 werd voor het eerst geveild en het huidige gebouw
stamt uit 1912. De te veilen goederen werden per boot
aangebracht en ook vanuit de boot geveild. De Broeker
Veiling was daarmee de eerste doorvaartveiling ter wereld.
Gelet op het aantal boten dat zich placht te melden waren
er vaak lange wachttijden en kwam het zelfs tot een loting.
Ons gezelschap kreeg ook zelf de gelegenheid om aan
een veiling deel te nemen. Bij afslag werden een aantal
producten geveild en de markt was bijzonder willig, slechts
een enkele keer moest worden “doorgedraaid”.
Tijd voor een ouderwetse Westfriese koffietafel, voorzien
van een pruttelend petroleumstel onder de koffiepot en
het spreekt voor zich dat ook de inmiddels traditionele
kroket op tafel kwam.
Toegerust voor de volgende attractie op naar Medemblik,
een rit met de Museumstoomtram richting Hoorn. Een
verbinding die al vanaf 1887 bestaat. Nu wordt de lijn van
circa 20 km in ere gehouden als een toeristische attractie.
Eén van de bekendste locomotieven is de Bello, destijds
rijdend op de lijn Alkmaar - Bergen. Terwijl het houten
rijtuig waarin we plaatsnamen dateert van rond 1900. In
een gezapig tempo, heerlijk om even bij te komen,
passeerden we de landelijke omgeving met plaatsjes als
Opperdoes, Twisk en Wognum om uiteindelijk in Hoorn
aan te komen.
Hoorn is een oud VOC-stadje, dat veel te bieden heeft met
mooie oude gebouwen en beeldhouwwerken. Zo is er het
standbeeld van Jan Pieterszoon Coen te zien. Een koopman-boekhouder,
die zich tot gouverneur-generaal van het
VOC wist op te werken. In de loop der jaren raakte dit
standbeeld steeds meer om- streden en naar mijn mening
niet ten onrechte. Voor veel tumult zorgde destijds de zaak
rond de jeugdige Sara Specx , die hij in innige
omstrengeling aan- trof met de 16 jarige vaandrig Pieter
Cortenhoef. Zijn calvinistisch moraal was kennelijk zwaar
geschokt. Uiteindelijk kwam Sarah er, gelet op haar
jeugdige leeftijd, nog goed vanaf met de veroordeling tot
een openbare geseling. Voor Cortenhoef bestond er
minder clementie, reeds de volgende dag is hij ont- hoofd.
Hem werd nota bene majesteitschennis ten laste gelegd,
omdat hij de woning van Coen zou zijn binnengedrongen.
Maar ook in breder verband liet Jan Pieterszoon Coen van
zich spreken. Zo voerde hij strijd op de Banda eilanden om
daar het monopolie op de levering van nootmuskaat te
verkrijgen. Bij deze actie zijn er duizenden Bandanezen
omgekomen, zelfs een aantal van 20.000 inlanders wordt
in dit verband genoemd. Deze bedenkelijke zaken rond
Coen zijn aanleiding geweest om de tekst onder het
standbeeld van een meer kritische kanttekening te
voorzien.
Een tijdgenoot van Coen was Willem IJsbrantszoon
Bontekoe, bekend door het scheepsjournaal dat hij als
schipper van de VOC heeft bijgehouden. Daarin valt te
lezen dat door onvoorzichtigheid van de botteliersmaat in
1618 brand uit- brak op zijn schip De Nieuw Hoorn.
COMF Nieuwsbrief 36 5
september 2012

De gevolgen waren rampzalig: het vuur bereikte de ruim
300 vaten buskruit en het schip ging reddeloos verloren.
Slechts een kwart van de 206 bemanningsleden overleefde
deze ramp, waaronder ook de zwaargewonde Bontekoe.
De schrijver Fabricius heeft vanuit de notities in het
journaal in 1924 het boek “De scheepsjongens van
Bontekoe” geschreven, deels berustend op waarheid en
deels ook op fictie. Een belangrijke rol is daarbij toebedeeld
aan de scheepsjongens Hajo, Rolf en Padde. Deze
knapen zijn nu vereeuwigd door middel van een
standbeeld, waarbij zij uitkijken over de haven van Hoorn.
En dan het is het tijd om de bus weer op te zoeken en op weg te gaan richting restaurant
Stam in Wognum om aldaar de inwendige mens te versterken. In de woorden van heer
Bommel kan gesproken worden van een eenvoudige maar voedzame maaltijd. Soep
vooraf, aardappelen met diverse soorten groente en een coupe ijs toe. Dit alles uiterst
smaakvol toebereid.
Maar ook aan deze marathondag kwam een eind en wel via een vlotte terug- reis naar
Haarlem, waar we rond halfnegen arriveerden. Na het afscheid- nemen, de auto opgezocht
en met een heel voldaan gevoel richting huis. Een compliment voor de vlekkeloze
organisatie van deze bijzonder geslaagde dag is hier zeker op zijn plaats!
(Voor meer foto’s van deze dagreis ga naar http://postactievennh.mijnalbums.nl/ )
mei 2012 Jaap Plas
Wat vliegt de tijd. Er is alweer een jaar voorbij sinds de reis naar
Normandië. Via de bekende opstap plaatsen waar we medereizigers
ophalen, rijdt onze chauffeur Dirk naar Haarzuylens voor de eerste
tussenstop. Hier krijgen wij koffie met gebak en tevens is er
gelegenheid om elkaar te begroeten.
Verslag reis naar Wales
Ook maken we kennis met Ingrid, de vrouw van Dirk. Ingrid gaat mee als reisleidster en
zorgt voor de drankjes in de bus. Je hoeft maar op de knop te drukken en Ingrid komt
'aangevlogen'. Daarna rijden we door naar Calais. Via de
Eurotunnel gaan we naar Dover. De tunnel is 30 km. lang en
35 m. diep. Na een half uur zijn we aan de andere kant van
Het Kanaal. Vervolgens rijden we naar ons hotel in Swindon
waar we één nacht slapen. Na het diner gaan we op tijd naar
bed want het was een lange dag.
De volgende morgen vertrekken we na een stevig ontbijt
richting Birmingham voor een koffiepauze. Dan rijden we
naar het plaatsje Llangollen in Wales. Llangollen ligt aan de
rivier de Dee met een 14e eeuwse hangbrug, aquaduct en
een kanaal. We gaan eerst op zoek naar een pinautomaat
om Engelse ponden te pinnen
COMF Nieuwsbrief 36 6
september 2012

In de wegrestaurants zijn wel pinautomaten,
maar niet voor mensen met een buitenlandse
pas. Nu kunnen we de leuke winkeltjes
bekijken en ergens gaan lunchen.
s 'Middags maken we gezamenlijk een tochtje
met de trekschuit over het Llangollen Canal.
De stemming zit er al goed in. Via een mooie
toeristische route, zoals we van Dirk gewend
zijn, rijden we naar onze eindbestemming The
Celtic Royal Hotel in Caernarfon.
Een prima hotel.
Prins Charles is
hier in 1969
gekroond tot Prins van Wales. Na de lunch vertrekken
we naar Llanberris. Daar gaan we met de stoomtrein van
de Snowdon Mountain Railway naar de top van de 1085
m. hoge berg Snowdon. We vertrekken met zonnig
helder weer. Helaas zit de top van de berg in de wolken
waardoor we niet van het uitzicht kunnen genieten. 's
Avonds genieten we weer van een heerlijk diner.
Woensdagmorgen kunnen we Caernarfon, het
bekendste stadje van Noord-Wales gaan
bekijken. Het centrum van het stadje is omgeven
door een stadsmuur. Verder is er een kasteel,
gesticht in het jaar 1090, maar in zijn huidige
vorm grotendeels 13e-en 14e eeuws, het
symbool van de Engelse overheersing.
Het is al weer donderdag en
vandaag regent het pijpenstelen.
Om 9:30 uur vertrekken we naar
het schiereiland Anglesey via de
nieuwe brug. De oude Manai
Bridge is ontworpen door Thomas
Telford. Helaas is de bus van Dirk
te groot om over deze brug te
rijden. We gaan naar het plaatsje
Llanfair. De officiële naam van
deze plaats heeft 58 letters, de
langste naam ter wereld, maar
daar zal ik jullie niet meer lastig vallen want het is toch niet uit te spreken. We worden op
het dorpsplein voor de ingang van een warenhuis afgezet en kunnen even shoppen en/of
koffiedrinken.
COMF Nieuwsbrief 36 7
september 2012

Hierna gaan we naar de badplaats Llandudno. De
pastelkleurige hotels in typisch Victoriaanse stijl geven
Llandudno een statig aanzien, maar tegelijk hangt er ook een
vergane gloriesfeer. De 19e eeuwse hoogtijdagen, toen de
stad door de groten der aarde werd bezocht, zijn allang
voorbij. En helemaal als het regent. Gelukkig zijn er ook
genoeg restaurantjes en warenhuizen om bv. regenjacks en
paraplu's te kopen. Op de terugweg naar het hotel krijgen we
koffie met koek in de bus. Dit alles is verzorgd door Ingrid.
Super!!!
Na een goede nachtrust
gaan we om 9:30 op weg
naar het stadje Conwy. Hier
staat een burcht die
gebouwd is tussen 1283 en
1289 in opdracht van
Edward I. Het ommuurde
stadje heeft 22
hoefijzertorens en drie
toegangspoorten. De bus
van Dirk kan maar met
moeite door de poort.
Gelukkig is het vandaag
prachtig weer. Dat komt
goed uit, want we gaan naar
Bodnant Garden met zijn
deels terrasvormig aangelegde tuinen. Prachtige azalea's en rododendrons in alle
mogelijke kleuren, een rosarium, waterval en nog veel meer. Het is overweldigend.
Daarna rijdt Dirk via een mooie route door Wales
terug naar ons hotel. Vanavond op tijd eten en
daarna de jaarlijkse Bingo met leuke prijzen.
Vandaag bezoeken we het leisteenmuseum in
Llanberris. In de fabriekshal wordt prachtig
weergegeven hoe zwaar het werk was.
Vergelijkbaar met de mijnwerkers bij ons in
Limburg.
Vervolgens rijdt Dirk om naar Portmeiron. In
tegenstelling tot de wat grauwe stadjes in Wales
staan hier hele kleurrijke huizen in de stijl van de
Italiaans Middellandse Zee opgetrokken door
architect Sir Clough William Ellis. Er groeien
zelfs subtropische planten en palmbomen.
Na het diner hebben de heren het 'Kozakkenlied'
gezongen voor de dames. Dan is het tijd om de
koffers in te pakken want de volgende morgen gaan we aan de terugreis beginnen.
De volgende ochtend kom de regen met bakken uit de hemel. Alvorens we naar het hotel
in Swindon gaan, bezoeken we het Great Western Railway Museum. Hier kunnen we de
enorme stoomlocomotieven bekijken. Tegenover dit museum blijkt een gigantische outlet
store te zijn. Dat komt goed uit, want het blijft regenen. De volgende dag is het ook slecht
weer als we via de Eurotunnel weer richting huis vertrekken.
Na een afscheidsdiner in ‘De Zoete Inval’ te Halfweg worden we door Dirk weer naar onze
opstapplaatsen gebracht. Een geweldige reis.
Hierbij wil ik Dirk, Ingrid, Gerard, André en alle reisgenoten bedanken voor de gezellige
en goed verzorgde week en misschien tot volgend jaar.
De groeten van Rinske
(Voor veel meer mooie foto’s van de Wales-reis ga naar http://postactievennh.mijnalbums.nl/ )
COMF Nieuwsbrief 36 8
september 2012

Landelijke Wandel- en Fietsdag 2012
Hoera, we gaan weer fietsen. Zaterdag 16 juni mogen we weer genieten van de natuur.
De routes die door de organisatie van de FPF worden uitgezet gaan altijd door een
sterk wisselend landschap dat zeer de moeite waard is.
Dan valt ons oog op de startplaats. Berg en Dal???? Zevenheuvelenweg bij
Nijmegen??? Klopt dat wel?? Zit er niet een foutje in de aankondiging?
Nijmegen dat is de wandelvierdaagse!!! Die gaan we toch zeker niet fietsend
afleggen?? Nou, het is geen vergissing. De start is wel degelijk in Berg en
Dal. Andere jaren konden we vanuit ons hutje op de hei naar de startplaats
tuffen maar Nijmegen vinden we toch iets te ver om daar dan op tijd te
kunnen starten. Dan maken we er maar een weekendje van. We zien wel op
welke heuvel we stranden. Als de pedalen niet meer rond gaan, gaan we
gewoon lopen en vanaf boven gaat het altijd weer prima naar beneden. Via
weekendjeweg.nl gekeken of het Hampshire Landgoedhotel-Holthurnsche
Hof, dat ook de startplaats is, nog een plekje voor ons en onze vrienden heeft
en jawel hoor. Voor een hele schappelijke prijs zijn we drie dagen onder de
pannen inclusief een diner op de eerste dag. De tweede dag worden we goed
verzorgd door de organisatie zodat dat ook geen problemen kan opleveren.
Vrijdag de 15 e in de stromende regen op weg naar ons hotelletje. Dat belooft
wat. Zaterdag rollen we uit bed en schijnt het zonnetje. We genieten van een
prima ontbijtbuffetje en melden ons daarna aan met de bekende koffie met
cake en dan maar eens zien wat de dag ons gaat brengen. Het weer is
redelijk ondanks de mindere voorspellingen. We beginnen met een hellinkje
(??) af. Oei dat gaat hard, gelukkig doen de remmen het goed al is het wel
zaak om eerst de achterrem te gebruiken en dan pas de voorrem. Anders
gaan we over de kop, zo hard dalen we af. De route voert ons o.a. via Beek
langs Nijmegen naar de Waal en door het plaatsje Ooij. Hier zijn we al eens
eerder geweest met een bustocht en de plaatselijke restauranthouder raakt
weer heel wat bakjes koffie met appelgebak kwijt. Na al dat lekkers gaan we
verder en op een gegeven moment fietsen we zelfs in Duitsland. Aldaar
worden we begroet door het echtpaar Ooievaar met twee jongen op het nest.
Pa komt net thuis met wat eten voor het grut. Langs Kranenburg fietsen we
weer richting Nederland en in de buurt van Groesbeek gaat er iets fout met
het kaartlezen. De aansluiting tussen de Nederlandse knooppunten en die in
Duitsland leveren wat problemen op waardoor de officiële route door ons
tijdelijk wordt verlaten. Gelukkig vinden we op een gegeven moment weer de
aansluiting en kunnen we verder met de officiële route. We moeten hiervoor
wel even op de pedalen want er zit een hele lange, gemene, klimming in het
foute stukje. Na al die inspanning vinden we ook weer een uitspanning die
onze dorst wel wil lessen. Even later komen er nog meer fietsers langs
waarvan een aantal ook de binnendoor route heeft afgelegd. Even afmelden,
ons opfrissen op de prachtige kamer en dan aanvallen.
De Indische maaltijd is prima verzorgd en er is, na een kleine stagnatie in de
aanvoer, ruimschoots voldoende voor iedereen. In tegenstelling tot vorig jaar
is bijna iedereen die zich heeft aangemeld ook op komen dagen. Ongeveer
100 fietsers, 100 wandelaars en 15 MTB’ers zijn van de partij. Niemand heeft
zich door de regen van vrijdag de 15 e af laten schrikken. Terecht, want op een
paar spetters na hebben we het de hele dag zo’n beetje droog gehouden. Het
lunchpakket dat we meekregen voor onderweg mocht er weer zijn. De FPF
zorgt er wel voor dat we geen honger hoeven te lijden.
Bij het afmelden vingen we nog iets op over een wandeling van 10 kilometer.
Zou dat nog wat zijn voor de zondag? We hebben tenslotte een heel weekend
geboekt. Even bij de organisatie gevraagd en ja hoor er was nog wel een
routebeschrijving beschikbaar. Na de koffie en nog een paar spelletjes de
kamer opgezocht voor een wel verdiende nachtrust. De volgende ochtend
schijnt het zonnetje weer en we besluiten om de wandeling te maken waarvan
we de beschrijving hadden gekregen.
Ook deze wandeling was bijzonder mooi. De organisatie heeft zich weer flink uitgesloofd voor ons.
Daarvoor willen wij ze hartelijk bedanken en we kijken alweer uit naar volgend jaar. We houden de
website in de gaten want er zijn nog meer leuke en sportieve activiteiten. Uw Gerard Brouwer
COMF Nieuwsbrief 36 10
september 2012

Ons pensioen bij het
Op de bijeenkomst van de regiocontactpersonen van de Commissie Postactieven Belastingdienst (CPB) heeft Joop van
Lunteren – bestuurslid Pensienfonds ABP (foto)- een uiteenzetting gegeven over het hoe en wat van onze pensioenen.
Enkele zaken hierover zijn in mijn geheugen blijven hangen, of ik ze geheel juist heb
onthouden weet ik niet, maar het is wat mij bijbleef.
Er is veel te doen over de dekkingsgraad (berekende kans dat alle verplichtingen kunnen
worden nagekomen) van de pensioenen. Vroeger werd rekening gehouden met een rente
van 4% op het pensioenkapitaal. Accountants vonden dat
vreemd, er zou rekening gehouden moeten worden met de
werkelijke rente. Zo geschiedde door ingrijpen van de
wetgever.
De rente in Nederland ligt historisch laag, daardoor is de
dekkingsgraad ook te laag. Als we met Spaanse rentes te
maken hadden, kon de indexering weer worden
doorgevoerd en zou de 8,5% indexatieachterstand worden
ingelopen. Dat is wel vreemd als je bedenkt dat Spanje er
slecht voorstaat.
Voor Nederlandse pensioenen betekent dit, dat Mark Rutte
niet te veel moet bezuinigen, zodat de kredietwaardigheid
van Nederland wordt afgewaardeerd en de rente stijgt.
Hierdoor ontstaat een hogere dekkingsgraad. Wél is dat
slecht voor de schatkist en mogelijk aanleiding voor
inflatie. Tevens kan het gebeuren dat in jaar één een
verlies op beleggingen optreedt van 20% en dat dit in jaar
twee wordt goedgemaakt. Een lagere rekenrente over een
met 20% verlaagd kapitaal laat een desastreuze daling van
de dekkingsgraad zien.
Er zijn nog meer bedreigingen voor de pensioenen. Nederland is met enkele andere
kleine landen een land met grote pensioenreserves. Voor de pensioenen in Nederland is
inflatoire financiering dus heel slecht. Voor landen met hoge schulden kan het de
oplossing zijn. Europa speelt hier dus ook een grote rol.
In de krant las ik dat het ABP er ten tijde van de privatisering goed voorstond. Er werd
niet bij verteld dat dit mede kwam door afwaardering van de pensioenaanspraken. Eerst
bouwden we een welvaartsvast pensioen op (meestijgen met de welvaart). Dat werd een
waardevast pensioen (meestijgen met de geschoonde inflatie) en vervolgens bleek het
goedkoper om een middelloon pensioen te geven.Immers goedkoper omdat de meeste
mensen vlak voor de pensionering het hoogste inkomen in hun carrière verdienen!
Allemaal afwaarderingen zonder rekening te houden met opgebouwde rechten. Die
vervielen direct. Geen wonder dat de pensioenfondsen rijk leken.
Toen werd de VUT uit de pensioenpot betaald. Politiek goed voor de werkgelegenheid van
de jongeren, die dus ook niet voortdurend moeten mopperen over hun rechten. Velen
hebben kunnen doorstuderen en zullen, ondanks de verhoging van de
pensioengerechtigde leeftijd, niet zo vele uren in hun leven werken als de vorige
generaties. Bovendien beginnen ze vrijwel allen vanuit een zekere welvaart.
Tijdens de bijeenkomst werden diverse vragen gesteld, onder meer over de wijze van
beleggen en de onzekerheden. Er kwamen heldere, maar niet altijd gewenste
antwoorden. Wel werd nog eens duidelijk gemaakt dat het werken met actuele rente veel
problemen geeft door de schommelingen. Een rekenrente met enige stabiliteit, zoals
voorheen de 4% zou veel onzekerheid kunnen wegnemen. De overheid hanteert die 4%
ook nog steeds als het over Box 3-inkomen gaat.
De pensioenen worden ook nog bedreigt doordat de levensverwachting toeneemt.
Natuurlijk was dat te voorzien maar dat het zo snel zou gaan had niemand verwacht.
Conclusie: We hebben een speculatief pensioen zonder garanties en een overheid met
tekorten, die bij pensioenfondsen grote potten geld ziet en daar maar moeilijk af kan
blijven. Verder zullen er tekorten blijven. Politici willen leuke dingen voor de mensen doen
en dan het liefst zonder dat die mensen dat rechtstreeks in hun portemonnee merken.
De pensioenbestuurders doen hun best, maar er zijn vele bedreigingen.
COMF Nieuwsbrief 36 10
september 2012

Nu kunnen de pensioenen nog betaald worden uit de premies en behoeft het kapitaal niet
te worden aangetast. Als dat anders wordt, door minder bijdragen en meer
gepensioneerden, wordt het kapitaal waarmee moet worden belegd minder en zou een
neerwaartse spiraal kunnen ontstaan.
Al met al: “Leuker kunnen we het niet maken”……!
Zeker zolang de politiek kan ingrijpen, zonder repercussies. Bij voorbeeld door een
heffing in te voeren op aandelentransacties. Die vinden bij pensioenfondsen veel plaats.
Dat betekent dus wéér een greep in de pensioenpot. Onlangs hoorde ik een minister
zeggen dat de ouderen toch gemiddeld € 250.000 hebben. En dat daarom in de eerste
maand van de AOW, wel minder betaald kon worden, afhankelijk van de
verjaardagsdatum. (Red.: Inmiddels is dat al een feit geworden.)
Ook las ik dat de crisis opgelost kon worden door de ouderen rechten te ontnemen en
hogere bijdragen te laten betalen voor hun gezondheidszorg. Die kunnen toch niets doen,
die staakten hun werk immers toch al! Wat de toekomst in petto heeft is dus niet duidelijk.
Al met al wees blij met het pensioen dat u nog krijgt geniet ervan, zolang het kan.
André Piket
(Red.: deze bijdrage werd op 2 mei geschreven. De inhoud kan op punten achterhaald zijn door politieke
veranderingen)
Maak kennis met Het Groene Hart
De communicatieafdeling van de Douane Nederland heeft dit jaar een gloednieuwe,
digitale, uitgave beschikbaar gemaakt voor gepensioneerde (postactieve)
douanemedewerkers: Het Groene Hart.
Deze uitgave komt eens per kwartaal beschikbaar en biedt een selectie van de beste
verhalen die de voorgaande drie maanden verschenen in het interne bedrijfsblad van de
Douane.
Behalve opmerkelijke nieuwsberichten en wetenswaardige achtergrondverhalen over de
organisatie en het werk van de Douane vindt u in de uitgave rubrieken als: Het is groen
en het …., Sociaal bewogen en desTIJDS. Daarin leest u over bijzondere hobby’s en
nevenwerkzaamheden van actieve douanemedewerkers en memorabele gebeurtenissen
uit de roemruchte douanehistorie.
Bent u gepensioneerd douanemedewerker (of gewoon geïnteresseerde) dan kunt u zich
gratis abonneren op Het Groene Hart. Stuur een e-mail met uw naam aan de redactie:
douane.communicatie@belastingdienst.nl. en geef daarin aan dat u Het Groene Hart
graag digitaal wilt ontvangen. De uitgave is dit jaar al twee keer verschenen en had bij de
2 e uitgave al weer een belangrijke digitale verbetering ondergaan.
COMF Nieuwsbrief 36 11
september 2012

Nieuwe aanmeldingen periode 1 oktober 2011 t/m 31 maart 2012
Regio Hoorn
Regio Haarlem
M.G.N.J. Appelman, Hoogkarspel
Mw. E. Beers-Tak, Hoorn
Mw. A.J. Blokker-Klein, Hoorn
J.W.H. Doesburg, Hoorn
C.J.J. Frederiks, Wognum
H.J. Loek, Bovenkarspel
A.J. Moens, Bovenkarspel
B. Wouters, Grootebroek.
Regio Amsterdam
J.R. Spijker, Hilversum
D.v.d. Meij, Rijnsburg
Mw. M van 't Klooster, Weesp
Mw. S.F.M. Onken, Aalsmeer.
U. Helstone, Amsterdam
B, Ockhuysen, Den Haag.
H.J. Langeveld, Hillegom
P. van der Luit. Zie onder.
C.T.J. Marchand, Haarlem
S.J. Ruitenbeek, Spaarndam
L.W.F. Peterzen, Vijfhuizen
A. Biesheuvel, Haarlem
M.M. van der Veen, Santpoort
Regio Alkmaar
Dhr. en mw. L.J.Boshuizen, Den Helder
Dhr. en mw. W van der Poll, Heerhugowaard
De Ontmoeting
Voor “De Ontmoeting” in Nieuwegein op 26 september hebben zich 237 deelnemers van
onze regio aangemeld.
153 personen geen mee met de bus en 84 gaan op eigen gelegenheid. Het lijkt weer een
groot succes te worden. Het programma ziet er goed uit en we hopen weer veel (oude)
bekenden tegen te komen.
Iedereen alvast veel plezier op die dag.
Agenda 2012
Haarlem
16 oktober Inloopmiddag Surinameweg
30 oktober Najaarsvergadering bestuur COMF
14 december Kerstdiner
Regio Nrd-Holland
5 september Regiovergadering te Zaandam
Landelijk
26 september De Ontmoeting – Nieuwegein – Business Center
Colofon
Deze nieuwsbrief is een uitgave van de postactievenregio 21 (COMF-Haarlem) en wordt
verspreidt onder alle postactieven in de regio Noord-Holland.
Samenstelling en redactie: Co de Haas; Bram Otte; Vormgeving: Bram Otte
Medewerkers bijdragen: Peter Bom; Gerard Brouwer; Rinske de Groot; André Piket; Jaap
Plas; Spottertje.
Foto’s: Gerard Brouwer; Clemens Frederiks; Jaap Plas.
Bezoek regelmatig onze website voor het laatste nieuws:
www.postactieven-belastingdienst-nh.nl.
Meer foto’s - van vele reizen en activiteiten (óók alle foto’s van de Dagreis Broekerveiling
en Walesreis uit deze Nieuwsbrief) – kunt u bekijken, bestellen en/of downloaden via
onze fotowebsite http://www.postactievennh.mijnalbums.nl/
COMF Nieuwsbrief 36 12
september 2012