21 juni 2011 89ste jaargang nummer 11 - AFC, Amsterdam

22 juni 2011 89 e jaargang nr. 11
M I X E D P I C K L E S
ingelegd door Willem (Pim) Adriaansz (sinds 1976 nr. 345)
w.adriaansz@zonnet.nl en www.home.zonnet.nl/w.adriaansz
REKENSCHRIFT
De vorige Mixed Pickles aflevering (van 11 mei j.l.) beëindigde Pickelaar met het Pickeltje Rekenschap, waarin hij persoonlijk verantwoording
aflegde over het op dat moment vrijwel voltooide seizoen 2010/2011. Hij stelde verstek te moeten laten gaan bij Baronie-AFC in verband
met zijn gewenste aanwezigheid bij de gelijktijdige reünie van zijn aloude honkbal (en softbal) club Quick; en dat er volgens zijn berekening
nog slechts één Schakel zou uitkomen. Achteraf bleek dat driemaal onjuist. In alle onschuld – hij staat toch hopelijk niet bekend als een schielijke
oplichter – had hij die feiten als waarheden opgevoerd, maar zij werden alras als leugens door de tijd achterhaald.
De honkbalreünie werd – mede door de voetbalkraker Ajax-Twente – uitgesteld, waardoor Pickelaar toch nog in Breda terecht kon komen. En
de voorlaatste Schakel zou de voorvoorlaatste Schakel blijken te zijn. Na deze hebt u (nooit heeft u zeggen) er dus nog één tegoed.
CITAAT
“Voor wie wat tastend door het leven gaat/ en wet en voorschrift ondervindt als hinder: geloof niet alles wat geschreven staat/ en van wat daags
gezegd wordt nog iets minder”.
(Pim Pelaer, Nederlands chroniqueur, 20-ste en 21-ste eeuw).
POSTSCRIPTUM
Dit gezegd en geschreven zijnde grijpt Pickelaar andermaal terug op de vorige Schakel, waarin André Wijnand in zijn inleidend Red-aktueel
goed bedoeld opmerkt: “Pickelaer vind ik beter passen dan Pickelaar”.
Met verschuldigde ootmoed is Pickelaar het niet eens met hem. De verre voorganger van Pickelaar, Jo Wijnand (grootvader van André W.),
nam het woord Pickelaar incidenteel (en dus sporadisch)in de mond (lees vulpen). Uw huidige Pickelaar nam het woord over en hij gebruikt het
veelvuldig. Het ligt hem als het ware in de bek bestorven. Zijn alter ego Pim Pelaer dient zich daarentegen in de Mixed Pickles incidenteel maar
wel langjarig aan als citaatschrijver onder de naam Pim Pelaer. De ae daarin is dus diens onvervreemdbaar recht. Het blijft dus Pickelaar.
EDELSTIEREN
Op vrijdag 13 mei j.l. was het weer zover: de leden van de “Vereniging van Edel(fok)stieren der stamboekclub AFC” vierde haar (49-ste)
verjaardag met hap, snap en spel. Het feestje begon met het laatste onderdeel op de Midgetgolf & Putting Greens in het Amstelpark. De inzet:
was de felle strijd om de wisseltrofee De Boele (spreek uit de bulle). Scherts, luim en jolijt dus even terzijde gesteld. De fraaie loodzware stier
verhuisde voor een jaar van Joey Esionye naar Bas Rachman. Spel maakt niet alleen dorstig maar ook hongerig. De dorst werd aanvankelijk
gelest in het Amstelpark en aansluitend in ons clubhuis, waar vervolgens de honger werd bestreden. Aanzittenden waren twintig stieren: Wouter
Amesz, Dennis Bijlsma, Thomas Elias (nieuw lid), Joey Esionye, Henk Foppen, Jan van Galen, Kees Gehring, Wim Haagsma, Peter van der
Heydt, Benno Honsdrecht, Brennus van der Klaauw, Ruud Mantel, Herman Meyer, Rein Minor, Pickelaar, Bas Rachman, Ron Susan, Rody
Turpijn, Jeroen Walker en Ken Watanabe. Twee gasten: Nick en Lou Hekster. Tenslotte qualitate qua: AFC voorzitter Machiel van der Woude.
De laatste schetste de voortgang van de Zuidas en de positie daarin van AFC. Er werd uiteraard meer gesproken; ondermeer over de Stieren
bijeenkomst over één jaar: een halve eeuw edelstieren! Pickelaar traceerde, dat hij in 1981 via de toenmalige stierenballotage mocht toetreden.
Recent kreeg hij voorinzage van het tekstuele gedeelte van het jubileumboek, dat op stapel staat. Daarin onder veel meer zijn stierensonnet uit
het vóórcomputertijdperk. Het kwam verminkt terecht in Schakel en Honderdjarenboek. Hoogste tijd dus voor een geautoriseerde tekst.
“TAURUS Wat mij zo diep en mateloos kan boeien/ is sedert lang de schoonheid van het dier,/ dat majesteitelijk sonoor kan loeien,/ hier
nader aan te duiden als de stier./ De ferme bullekop verraad het schier:/ hij gaat zich weer eens met de koe bemoeien/ - de staldeur toe tot
aan de laatste kier -/ en knisperdampend een partijtje stoeien./ Daar trilt de stal reeds voor het groots verrichten/ en hóóg komt dan de bulle
overend!/ Hij stelt zijn daad, gaat stamboekvee weer stichten./ Dat is hij al een jaar of wat gewend./ Al snuivend is hij niet direct een prater,/
de superbul; het abattoir komt later.”
DAGJE THUIS
Het gebeurde met enige regelmaat, dat Pickelaar in het afgelopen voetbalseizoen in zijn dorp op zaterdagmiddag ging kijken naar de verrichtingen
van de FC Castricum, uitkomende in de tweede klasse. Het aantal toeschouwers is ook daar te overzien en Pickelaar is er dus min of meer
herkenbaar; met de wetenschap dat hij eigenlijk een AFC-er is. In die afdeling kwam ook zijn AFC zat 1 uit en het lag dus voor de hand, dat
Pickelaar op zaterdag 14 mei j.l. aanwezig was bij FC Castricum-AFC. De thuisclub was op dat moment nog niet veilig en de roodzwarte gasten
leunden behaaglijk in het linker rijtje. De AFC-formatie: 1 Peter van der Linden, 2 Jorik Dopmeier, 3 Sandro Piqué, 4 Stefan van Slooten, 5
Thijs Gerritsen, 6 Milan de Wijs, 7 Yama Hashemi, 8 Stefan Snijders, 9 Bobby Gehring, 10 Jens Vonk en 11 Thomas Heemskerk. Wissels: 12
Thomas Rijsman, 14 Frank Bakker en 16 Jasper Blonk. Wat een makkie had geleken werd een ontgoocheling. Na 8 minuten was de stand al 2-0
en AFC nog niet echt op de speelhelft van de thuisclub geweest. Het was op zich een wonder, dat met die stand de rust werd gehaald; maar na
de hervatting scoorde FC Castricum lustig verder: 0-3, 0-4 en 0-5; waarmee continuatie van het tweedeklasserschap was verzekerd. Via Maarten
Jurrjens (jawel, ooit AFC zondag 1) werd Pickelaar na afloop genodigd voor een borrel in de bestuurskamer. Hij bleek er de enige AFC-er
te zijn. Overmoedig geworden - ver buiten zijn boekje gegaan - heeft hij daar namens AFC de FC Castricum gefeliciteerd en daarbij een kelkje
geheven. Dat moest toch kunnen, zo vlak bij huis.
DAGJE BREDA
Als vermeld lag op 15 mei de weg naar Breda voor Pickelaar toch nog open. De spelersbus bleek ditmaal een gewone bus: stoelen in bioscoop
opstelling, met middenpad. Al bij het oprijden van de A2 gepasseerd door een tiental voortrazende marechaussee voertuigen. Even dacht Pickelaar:
Baronie-AFC is toch geen risico duel? Maar nee, gewoon voor Ajax-Twente. In Breda was het na 5 minuten al 1-0, maar het liep anders
dan de dag tevoren: 1-5. Het gedegradeerde Baronie had toch nog wat kampioenschappen (mannen en vrouwen op lager niveau) te vieren. Ook
AFC viel aldus in een massale barbecue. Pickelaars profetie: Baronie zakt niet verder weg, maar vindt de weg weer omhoog.
GOUDEN BALLEN
Als gebruikelijk werd het seizoen afgesloten met de Gouden Ballen Avond. Ook Pickelaar werd uitgenodigd, hoewel hij met zijn gehaktballen
dramatisch laag in de pikorde staat. In weinig uren werd een veelomvattend programma afgewerkt. Het hoogtepunt: het Gouden Ballen Team
(samengesteld door Robert Gehring en gecoacht door Ton du Chatinier) tegen het Huidige AFC 1. Uitslag 0-3, waarna een buffet volgde. Speler
van het seizoen werd Laurens Samsom (nummer 7), die ons vanuit Israël zal blijven schrijven; hetgeen Pickelaar veel deugd doet.
39