27-feb-2012-strafaangifte-tegen-staat-der-nederlanden

Verkiezingsaffiche van de rechts-liberale VVD: “Ir. Soekarno / De Republiek Indonesië / Hebt u
er ook genoeg van? / Stemt dan lijst 6 mr. Oud – Socialisme beschermt het communisme in
Indië / Het roer moet om!”
De ontwikkelingen aan Nederlandse en Indonesische zijde waren dus niet bevorderlijk voor een
oplossing. “Opnieuw verlangde Nederland van de Indonesische regering het onmogelijke, door erop
aan te dringen dat de Republiek en haar leger haar macht opgaven. Een nieuwe oorlog was hierdoor
zo goed als onvermijdelijk geworden,…” vat de historicus Wim van den Doel de situatie van begin
december 1948 samen. In de nacht van 18 op 19 december was het ten slotte zover: 80.000
Nederlandse soldaten begonnen met de uitvoering van de ‘tweede politionele actie’. De politieke
leiding van de Republiek Indonesië werd in Jogjakarta opgepakt, heel Java en grote delen van
Sumatra werden bezet door Nederlandse troepen. Het verzet van Indonesische troepen bleef bijna
overal gering. De hoop met een kort, hard, ingrijpen de Republiek Indonesië uit te kunnen schakelen,
ging echter niet op.
M1: De plaatsvervangende minister van Buitenlandse Zaken van de VS Lovett over een gesprek
met de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Stikker op 17 september 1948
Ik heb betoogd dat zowel mr. Cochran [afgevaardigde van de VS in de bemiddelingscommissie, red.]
als het ministerie er vast van overtuigd zijn dat de groeiende kracht van het communisme in Indonesië
moet worden ingedamd en, indien mogelijk, uitgeschakeld; dat we van mening zijn dat de
communistische bedreiging in Indonesië zowel zwaarwegend als acuut is; dat, naar onze mening, de
communistische bedreiging binnen de Republiek Indonesië alleen door Hatta het hoofd kan worden
geboden, omdat een inval van de Nederlanders in de Republiek – zo geloofden wij – het nationalisme
en het communisme direct zouden polariseren in een gemeenschappelijk front tegen de Nederlandse
agressie. (Vertaald naar: Foreign Relations of the United States 1948/6, blz. 345)
M2: De sociaaldemocratische fractieleider in de Tweede Kamer, Van der Goes van Naters, aan
minister-president Drees, 2 december 1948
[…]de bestandsschendingen aan de Status Quo-lijn [de na de ‘eerste politionele actie’ vastgelegde
‘Van Mook-linie’, red.] worden minder - omdat de infiltranten al binnen zijn. In ’t binnenland worden zij
veel erger. Tussen 17 december (heilige datum) en 1 januari (sacrale idem) wordt een formele
opstand voorbereid. Wij kunnen dus niet wachten met zuiveren. 't Liefst zou ik niets doen, zolang de
Veiligheidsraad bijeen is. Dus op zijn vroegst 16 December beginnen. Tracht dit er door te krijgen;
anders zijn we weg!! Anders gaat de Veiligheidsraad nog in deze richting sancties nemen: het vliegen
naar Indonesië; Suez-kanaal sluiten; boycot; ook havenarbeiders in Amerika en gevaar voor het
Marshall-plan. Wanneer we 16 December beginnen, kan het de 23e zijn afgelopen. ... Voor Januari
kan dan de nieuwe Federale Interim-Regering er zijn. De Veiligheidsraad komt dan stellig pas half
Januari bijeen. Dan is alles passé. […] Controleer jij, met mij, of we over die schendingen niet
bedonderd worden. Spoor [de legercommandant in Nederlands-Indië, red.] is tot alles in staat. Een
onplezierige Draufgänger. … Ik vrees, dat 't zo wel moet, maar er kan nog een wonder gebeuren!
(Uit: Officiële bescheiden … Bd. 16, blz.19-20
1953
Willem Oltmans ontplooide zijn eerste journalistieke activiteit op de redactie buitenland van het
Algemeen Handelsblad te Amsterdam, waar hij door Henk Hofland, zijn vriend van Nijenrode, was
geïntroduceerd. Hij werkte daar onder leiding van dr. A.L. Constandse.
1954
Willem Oltmans ging voor United Press werken,
1954, Eerste Bilderbergconferentie
De eerste Bilderbergconferentie werd georganiseerd in 1954 naar aanleiding van de verslechterende
relatie tussen de Verenigde Staten van Amerika en Nederland (Europa) als gevolg van het feit dat in
1958 de laatste concessie voor het winnen van tinerts in Indonesië afliep, die niet werd verlengd. De
Gemeenschappelijke Mijnbouw Maatschappij Billiton (GMB) trad daardoor in liquidatie en Billiton
verdween uit Indonesië. Het Koninklijk Huis, groot aandeelhouder in de Gemeenschappelijke
Mijnbouw Maatschappij Billiton, dreigde door toedoen van president John F. Kennedy in grote
financiële problemen te komen. De belangrijkste initiatiefnemers waren Prins Bernhard en de Pool
Józef Retinger (vrijmetselaar). Prins Bernhard werd benoemd tot eerste voorzitter en bleef dat tot
1976. Bilderbergconferenties zijn politieke bijeenkomsten met een besloten en streng geheim karakter
42