Hockeykrant Haaglanden

Hockeykrant Haaglanden 11
KOEN, THOMAS EN
MARK: DRIE VASTE
WAARDEN IN DE SELECTIE
VAN HDM
Dickhoff, Dickhoff & Dickhoff
DEN HAAG - Dickhoff, Dickhoff & Dickhoff. Koen (28), Thomas (23) en Mark (20). Drie broers, drie vertrouwde gezichten in de selectie van Heren 1 van hdm.
Vorig jaar beleefden ze een topseizoen, maar struikelden ze over de drempel van de Hoofdklasse. Ditmaal doen ze wederom een gooi naar het walhalla van
het hockey, maar of dit met een sterk gewijzigde selectie en eenn totaal andere speelwijze lukt, is nog even de vraag.
Echter, in het hockey weet je het
nooit. ‘Als wij na de winterstop op
honderd procent zitten, zijn wij volgens
mij tot veel in staat’, zegt aanvoerder
Koen, de oudste van de drie
en degene met wie Hockeykrant
Haaglanden dit interview houdt.
Vorig seizoen glorieerde hdm in de
Overgangsklasse. De ploeg werd met
afstand kampioen en dus leek er op
voorhand geen reden het spelsysteem
(uitgaande van mandekking) te
veranderen. Daar dacht de nieuwe
coach van het team, Nanco Jansonius,
anders over. Hij zag goede
mogelijkheden om met hdm te schakelen
naar een systeem van zonedekking.
Dat is een wezenlijke verandering?
Koen Dickhoff: ‘Dat is inderdaad iets
anders. Wij hebben daar voor aanvang
van het seizoen ook veel over
gesproken. Nanco heeft uitgelegd
hoe hij dit speltype ziet. Binnen de
selectie bestond vrij snel draagvlak
voor dit concept. Onze nieuwe trainer-coach
denkt aanvallend, maar
het heeft tijd nodig om deze tactiek
te begrijpen, zeker voor jongens die
dit niet eerder op deze manier
speelden. Ik ken het. In het jaar dat
ik Hoofdklasse speelde met hdm,
onder leiding van Albert-Kees Maneschijn,
speelden we ook zonedekking.
Het grote verschil is dat je nog
beter met elkaar moet communiceren.
Wanneer één speler niet doet
wat hij moet doen, loop je met z’n
allen als jan-met-de-korte-achternaam
over het veld. Iedereen komt
dan te zwemmen.’
Koen Dickhoff
Hoe loopt het intussen?
Koen: ‘Het gaat er om dat het zichtbaar
effectief is. En dat is het. We
scoren veel goals en we spelen een
stuk aanvallender. Tijdens de eerste
competitiewedstrijd tegen Nijmegen
wonnen we thuis met 11-0. Toen
dacht ik: wow, wat gebeurt hier?
Natuurlijk ga je niet elke wedstrijd
met zulke cijfers winnen, maar we
hockeyen wel om zoveel mogelijk
doelpunten te maken. Ik denk dat
wij nu op zestig, zeventig procent
zitten. Er valt nog veel winst te
behalen om ons spel te perfectioneren.
Het is de kunst om situaties te
herkennen en daar in het veld op te
anticiperen. Daarvoor moet je
gewoon veel wedstrijden spelen.
Het betekent wat mij betreft trouwens
niet dat we ons oude systeem
moeten afbranden. Soms vraagt een
wedstrijdsituatie er naar om terug
te schakelen naar mandekking.’
Intensief communiceren in
het veld betekent ook dat
de acceptatie naar elkaar toe
groot moet zijn?
Koek: ‘Klopt, daar is iedereen zich
van bewust. Als spelers moet je
meer van elkaar kunnen hebben.’
Wat veranderde er verder ten
opzichte van vorig seizoen?
Een aantal spelers stopte of vertrok
naar een andere club en wij kregen
er vijf spelers bij uit de A-jeugd. Dat
is best veel, zeker voor een team dat
graag in de top van de Overgangsklasse
wil spelen, maar het zijn jongens
met veel talent. Ze pikken het
snel op. Hdm Heren 1 profiteert van
een prima eigen jeugdopleiding. Als
je ziet wat er de laatste jaren is
doorgebroken en wat er nog aankomt
in de A- en B-jeugd, dat is erg
positief.’
Tegen deze achtergrond is het
misschien goed dat jullie niet zijn
gepromoveerd?
‘Tegen de andere kampioen van de
Overgangsklasse, Push, wisten wij
niet te winnen. En tegen een laagvlieger
uit de Hoofdklasse, Tilburg,
ook niet. En je ziet waar deze ploegen
momenteel staan… In de
onderste regionen. Ik denk dat er op
dit moment maar één Overgangsklasser
is die structureel kan aanhaken
in de Hoofdklasse. Dat is
Voordaan. Zo’n club is vaak in trek
bij spelers die het bij Kampong,
Schaerweijde of Stichtse net niet
redden. Die trek van buitenaf naar
Thomas Dickhoff
hdm is niet zo sterk. De club betaalt
geen spelers, maar qua faciliteiten is
het echt top geregeld bij ons. Goede
trainers, looptrainer, fysiotherapie,
prima manager, goede velden,
goede materialen, een krachthonk,
we eten elke donderdag op de club.
Dat kan niet veel beter.’
Dan iets totaal anders: hoe lang
spelen jullie als drie broers al
samen in Heren 1?
Koen: ‘Mark is er drie jaar geleden
als laatste bijgekomen. Het leuke is
dat we alle drie op het middenveld
spelen. Mark en ik zijn verdedigend
ingesteld, we spelen meer in
de controle. Thomas is aanvallende
middenvelder. Tot nu toe komt het
nog niet veel voor dat we met z’n
drieën in het veld staan, maar dat
gaat er wel een keertje van komen.
Gelukkig is Mark sinds kort (medio
oktober, red.) weer fit. Direct na de
play-offs van vorig seizoen heeft
hij zich laten opereren aan zijn
knie. Het is een kraakbeenprobleem
dat hem vier tot vijf maanden
revalidatie heeft gekost. Voor
onze ouders is het in ieder geval
makkelijk. Om ons aan het werk te
zien, hoeven ze maar één wedstrijd
te bezoeken. Ons jongste
zusje speelt in Alecto Dames 2 en
onze andere zus is inmiddels
gestopt. Zij speelde in Alecto
Dames 1.’
Mark Dickhoff
Ten slotte, waar gaat het
eindigen dit seizoen?
Koen: ‘Voor aanvang van het seizoen
spraken we de doelstelling
uit dat we graag in de top-vier
willen spelen. Dat is inderdaad
een voorzichtige uitspraak, maar
ons eerste uitgangspunt is dat we
het systeem onder de knie krijgen
en dat we beter willen worden.
Wanneer dat lukt, moet het topdrie
kunnen worden. Met ploegen
als SCHC en HIC hebben we zware
concurrentie om de play-offs te
halen. Dus daar hebben we het
voorlopig niet over.’
Fotografie: Daan Rhijnsburger.