'Iedere gast heeft z'n eigen verhaal' - Horeca Entree

Proost! Markant
Meest Markante Horecaondernemer van Brabant
‘Iedere gast heeft
z’n eigen verhaal’
Ad de Bruyn: “Op deze plek ben ik
thuis. Mijn wieg stond er en ik
leerde hier het horecavak ”
Ad de Bruyn (55) woont, werkt, leeft en geniet in en bij café Herberg In den
Bockenreyder, verscholen op een landgoed bij het dorp Esbeek. De ultieme
gastvrijheid die hij en zijn team bieden, leverde hem de titel Meest Markante
Horecaondernemer 2010/2011 van Noord-Brabant op. “Het café en de gasten zijn
mijn lust en mijn leven.
14 Proost nr.10 2010
TEKST EN BEELD: KAREL DE VOS

Volop in de schijnwerpers staan,
het hoort eigenlijk niet bij
Ad de Bruyn. De vriendelijke
Brabander speelt liever geen hoofdrol
in de publiciteit, daar voelt hij zich te
bescheiden voor. Maar ja, het hoort bij
het winnen van zo’n mooie titel. Ad
vertoeft het liefst tussen de gasten,
als een klassieke kastelein. Op het
grote terras of bij de open haard in de
intieme, donkerbruine herberg, die hij
liefkozend ‘mijn kroegje noemt’.
“Op deze plek ben ik thuis”, vertelt Ad.
“Als ik een dag naar een horecabeurs
ga, krijg ik al heimwee. Mijn vakantie
bestaat uit een paar dagen apres skiën
in een wintersportoord, langer blijf
ik niet weg. Mijn wieg stond hier, ik
woon er al mijn hele leven. Opa en
opoe begonnen in 1932 een kroegje bij
de boerderij. Mijn ouders namen het
over. Omdat mijn vader jong overleed,
werkte ik al op mijn veertiende volop
mee. Ik was toen meer in het café dan
op school. Mijn moeder deed de keuken.
Ik geniet het meeste als ik tussen de
gasten kan zijn. Mensen in de watten
leggen, dat doe ik graag. Praatpaal zijn,
vertrouwenspersoon soms. Iedere gast
heeft zijn eigen verhaal en ik ken al
die verhalen, dat maakt het zo mooi.
Als een echte kastelein, hanteer ik al
veertig jaar lang het credo: horen, zien
en zwijgen.”
De openingstijden bevestigen de
gastvrijheid van de uitbater: bijna
iedere dag open vanaf 09.00 (in de
winter 10.00 uur). Van maandag
tot donderdag sluit het café als de
schemering valt, op de overige dagen is
het open ‘tot de kastelein gaat slapen’.
Knetterend vuur
Als we op een winterse dag over
een besneeuwd bospad naar In den
Bockenreyder zijn geglibberd, begrijpen
In den Bockenreyder ademt de sfeer van een klassieke herberg
we wat de ondernemer bedoelt
met gastvrijheid. Het welkom door
medewerker Martijn is allerhartelijkst.
Hij adviseert ons een plekje bij het
knetterende vuur, want de snijdende
wind heeft behoorlijk vat op het
monumentale pandje. De menukaart
(evenals de website volledig in het
Brabants) geeft goede raad: ‘heddet
kaow, vat dan mar unnen goejen
borrel’. Als even later ouders met drie
kleumende kinderen binnen komen,
worden ze op krukken op een rijtje voor
de kachel gezet. Om even te ontdooien.
“Iedere gast telt mee”, zegt Ad. “De
Brabantse gemoedelijkheid druipt
van het bedrijf af, dat is nooit anders
geweest.”
Dat beetje tocht dat we voelen, hoort
bij de charme van de nostalgische
herberg, die vijf jaar geleden werd
uitgebreid met het Kapschûrke. Dat is
een sfeervolle ruimte voor feesten en
partijen. Een economische noodzaak,
licht Ad toe. “Ons team telt ongeveer
70 medewerkers. Om die goed aan het
Jury: ‘Gastvrij en gemoedelijk’
‘Pure gastvrijheid en de grote originaliteit’. Dat gaf bij de jury van de wedstrijd
Meest Markante Horeca-ondernemer van Nederland de doorslag om Ad de
Bruyn te kronen tot winnaar in Noord-Brabant. Hij weet de gastvrijheid en de
gemoedelijkheid perfect over te brengen op zijn team, meldt het juryrapport. En dat
in de bijzondere, natuurrijke entourage
waarin hij opgroeide het horecavak
leerde. De wedstrijd is een initiatief
van Koninklijke Horeca Nederland en
vakblad Horeca Entree (het zusterblad
van Proost!).
www.indenbockenreyder.nl,
www.meestmarkant.nl
Proost! Toppers
werk te houden, was uitbreiding nodig.
Vooral voor de wintermaanden, want in
de zomer loopt ons terras met zo’n 250
zitplaatsen beregoed. Het Kapschûrke
kunnen we op koude dagen bovendien
inzetten als verlengde van het café,
want dat puilt ook vaak uit.”
Terras: mierenhoop
Hoe goed dat terras loopt, weet je
pas als je het hebt meegemaakt. En
dat weten we gelukkig. Hoewel ‘de
Bockenreyder’ midden in de natuur
ligt, is het terrein op zonnige dagen
een soort mierenhoop. Honderden
bezoekers melden zich op het terras;
te voet, op de fiets, te paard of met de
auto. De medewerkers dragen grote
dienbladen, die grotendeels gevuld zijn
met bokalen Leffe abdijbier. Wie geen
officiële zitplaats heeft, hangt tegen
een hek of tegen de waterput. Anderen
strijken neer op een van de omgezaagde
boomstammen op het terrein of laten
zich gewoon op het gras zakken. In dat
gekrioel begrijpt iedereen de tekst op de
menukaart: “Ut onmeugelijke probere
we attemukkare te doen, mar op
wondere zulde efkes moete wachte…”
Ad de Bruyn: “Het kan hier inderdaad
een compleet gekkenhuis zijn, maar
wel een gezellig gekkenhuis. Vooral als
op bewolkte dagen plotseling de zon
doorbreekt: dan is het in een mum
van tijd bomvol. Dat betekent stevig
bikkelen, maar ik heb gelukkig een goed
team. Sommige medewerkers lopen hier
al dertig jaar rond, die voelen zich net
zo met ‘de Bockenreyder’ verbonden als
ik. Mooi toch?”
Proost nr.10 2010 15