25.12.2014 Views

Meta 2012/8 - VVBAD

Meta 2012/8 - VVBAD

Meta 2012/8 - VVBAD

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

tijdschrift voor<br />

bibliotheek<br />

& archief<br />

<strong>2012</strong> | 8<br />

Schaderegistratie en<br />

eerstelijnsconservering<br />

EHBO voor oude drukken<br />

Bibliotheekgeschiedenis als inspiratie voor de toekomst.<br />

Google bestaat al. Waar moet het heen met de bibliotheekcatalogus<br />

Het bibliotheekreglement: naar afspraken in plaats van regels<br />

Moet een lokale archiefdienst elke schenking van archief aanvaarden


Zoeken in de diepte.<br />

Een nieuwe evolutie in zoektechnologie<br />

• Bliksemsnelle resultaten voor onmiddellijke analyse<br />

• Innovatieve resultaatsopbouw<br />

• Doorzoek meerdere bronnen met 1 enkele zoekopdracht<br />

• Directe links naar uw online content<br />

• Zoekfunctie op maat van de gebruiker<br />

www.swets.com/swetswise/searcher<br />

Swets België twittert en dit in zowel het Nederlands (@Swetsbelgium) als in het Frans (@Swetsbelgique).<br />

Wilt u ook op de hoogte blijven van wat er gebeurt bij Swets Stuur dan snel een mailtje naar marketing@be.swets.com<br />

om u in te schrijven voor onze nieuwsbrief.<br />

Swets Information Services NV, Europark-Oost 34 C, 9100 Sint-Niklaas T 03 780 62 62


editoriaal<br />

Bye, bye, bib<br />

VERANTWOORDELUKE UITGEVER<br />

Julie Hendrickx, Statiestraat 179, 2600 Berchem<br />

HOOFDREDACTEUR<br />

Julie Hendrickx • julie.hendrickx@vvbad.be<br />

REDACTIE<br />

Klaartje Brits, Jo Cooymans,<br />

Beatrice De Clippeleir, Gerd De Coster,<br />

Ingrid De Pourcq, Noël Geirnaert, Raf Guns,<br />

Myriam Lemmens, Kris Michielsen,<br />

Paul Nieuwenhuysen, Veronique Rega,<br />

Peter Rogiest, Saskia Scheltjens, Eva Simon,<br />

Patrick Vanhoucke, Bruno Vermeeren.<br />

vrijwilliger<br />

Rien Emmery<br />

REDACTIESECRETARIS<br />

Tom Van Hoye • tom.vanhoye@vvbad.be<br />

REDACTIEADRES<br />

<strong>VVBAD</strong> • META<br />

Statiestraat 179, 2600 Berchem<br />

Tel. 03 281 44 57<br />

meta@vvbad.be<br />

http://www.vvbad.be/meta<br />

Reageer op Twitter: #overmeta<br />

ADVERTENTIES<br />

Marc Engels • marc.engels@vvbad.be<br />

LAY-OUT<br />

Marc Engels<br />

DRUK<br />

Enschedé-Van Muysewinkel<br />

META verschijnt 9x per jaar,<br />

niet in januari, juli en augustus.<br />

META is een uitgave van de <strong>VVBAD</strong> en is<br />

begrepen in het lidmaatschap, maar is ook<br />

verkrijgbaar als abonnement. Meer informatie<br />

op http://www.vvbad.be/lidmaatschap.<br />

ISSN 2033-639X<br />

Bruno Vermeeren, Coördinator <strong>VVBAD</strong><br />

De eerste aankondiging van het Vlaams e-boekplatform (VEP) kwam er in<br />

2009 op Informatie aan Zee. Op de Denk- en discussiedag van Bibnet, maandag<br />

8 oktober ll, was er nog niet veel vooruitgang te zien. Uitgevers aarzelen.<br />

Ze zijn bang dat hun boeken illegaal op het web zullen verschijnen.<br />

Niet alleen in Vlaanderen hebben bibliotheken geen, of hooguit moeizame, toegang<br />

tot e-boeken. In Nederland stelt Bibliotheek.nl een ‘eBooks eregalerij’ ter<br />

beschikking van de bibliotheken. Deze telt inmiddels 26 klassiekers. Daarnaast<br />

is er een streaming aanbod met 200 boeken, waarvan een kwart anderstalig.<br />

In de VS publiceerde de American Library Association (ALA) recent een open<br />

brief aan de uitgevers. “Het gebeurt niet vaak, in de vrije markt, dat een klant<br />

de mogelijkheid ontzegd wordt om een product te kopen van een bedrijf en te<br />

horen krijgt dat ‘zijn geld niets waard is’”, schrijft de vereniging. De grote uitgeverijen<br />

weigeren er gewoon aan bibliotheken te leveren.<br />

Over de grote plas is inmiddels wel ongeveer de helft van de bestsellers als<br />

e-boek beschikbaar in de bibliotheek. Daar kunnen we in Vlaanderen alleen maar<br />

van dromen. Maar het probleem zit al evenzeer in de grote diversiteit aan formaten<br />

en apparaten. Het is een grote warboel. Bibliotheken kunnen hun gebruikers<br />

gewoon niet de kwaliteit bieden waar deze recht op hebben, aldus Librarian in<br />

Black Sarah Houghton.<br />

Discussie over het onderwerp in Vlaanderen blijft beperkt, zelfs op een denken<br />

discussiedag van Bibnet. Er zijn nochtans wel wat vragen die een antwoord<br />

verdienen. Bijvoorbeeld:<br />

• Waar ligt het onderscheid tussen huren en lenen In Nederland wil het CB — het<br />

vroegere Centraal Boekhuis — een verhuurdienst voor e-boeken starten. De<br />

uitgever stelt een huurprijs vast voor de boekhandel of de bibliotheek die op<br />

hun beurt een prijs kunnen vragen voor doorlevering aan hun klanten/gebruikers.<br />

En dan is de bib concurrent van de boekhandel, in plaats van klant …<br />

• Wat als het niet over lenen of huren, maar over toegang gaat Binnenkort wil<br />

Oyster — vergelijkbaar met Spotify — toegang bieden tot een collectie e-boeken.<br />

Voor een bescheiden abonnementsprijs kan je dan onbeperkt e-boeken<br />

lezen, op al je toestellen. Bye, bye, bib<br />

• Hebben we die e-boeken wel nodig Welke waarde heeft een bibliotheek met<br />

boeken over fysica als dat thema je niets zegt Het komt niet op de boeken<br />

aan, maar op de diensten voor de gemeenschap, gebruikers en niet-gebruikers,<br />

volgens Phil Bradley.<br />

Eblida lanceerde in het voorjaar een campagne rond e-lending, zeg maar een<br />

leenrecht voor elektronische boeken. Maar of het nu om dat lobbywerk gaat, of<br />

om een Vlaams e-boekplatform, zonder antwoorden op deze vragen geraken<br />

we geen stap vooruit. Tijd voor een denk- en discussiedag<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 1


100<br />

80<br />

60<br />

40<br />

20<br />

0


inhoud<br />

META <strong>2012</strong>/8<br />

Jaargang 88 - november <strong>2012</strong><br />

1 Editoriaal<br />

Bye, bye, Bib<br />

4 Nieuws<br />

8 Artikel<br />

Boeken-EHBO in praktijk.<br />

Eerstelijnsconservering<br />

van erfgoedcollecties in<br />

de Openbare Bibliotheek<br />

Brugge<br />

Marijn de Valk en Ludo Vandamme<br />

14 Interview<br />

Marina De Bruijn: “Vanuit<br />

de kennis van het verleden,<br />

kan je betere keuzes en<br />

weloverwogen beslissingen<br />

maken.”<br />

Rien Emmery en Julie Hendrickx<br />

19 Artikel<br />

Google bestaat al. Waar<br />

moet het heen met de<br />

bibliotheekcatalogus<br />

Johan Mijs<br />

31 Het cijfer<br />

Het plan<br />

32 Essay<br />

Dode letter(s). De<br />

toepassing van het<br />

bibliotheekreglement: naar<br />

afspraken in plaats van regels<br />

Peter Rogiest<br />

35 Column<br />

Amazing!<br />

Eva Simon<br />

Het citaat<br />

36 De Vraag<br />

Moet een lokale archiefdienst<br />

elke schenking van archief<br />

aanvaarden<br />

Werkgroep Lokaal Overheidsarchief<br />

37 Duurzaam<br />

Duurzame mobiliteit<br />

Mariann Naessens<br />

24 Signalement<br />

Bibliotheeksfeer van vroeger<br />

26 Etalage<br />

Streekgericht<br />

bibliotheekbeleid Brussel<br />

27 Inzet<br />

Geert Puype<br />

28 Over de grens<br />

SURF<br />

Maryse Laseroms<br />

30 Trend<br />

Een bibliotheek zonder<br />

catalogus Ondenkbaar<br />

Simone Kortekaas<br />

38 Kroniek<br />

IFLA World Library and<br />

Information Congress<br />

43 Recensies<br />

44 Personalia<br />

Toepassing<br />

45 Zo gehoord<br />

Gerd De Coster<br />

47 Activiteiten<br />

48 Uitzicht<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 3


nieuws<br />

Bib Web Awards <strong>2012</strong><br />

Op 10 december <strong>2012</strong> reikt de Bibliotheekschool van Gent voor de tweede keer de Bib Web Awards uit aan<br />

verdienstelijke websites en -toepassingen uit de Vlaamse bibliotheek-, documentatie- en informatiesector.<br />

Een aantal cursisten van het graduaat BDI-kunde selecteerden ook deze keer voor een tiental categorieën<br />

telkens circa tien genomineerden.<br />

Een combinatie van publieksstemmen (50 procent) en vakjury (50 procent) zal in elke categorie het eindresultaat<br />

bepalen. Daarnaast voorzien we opnieuw een Prijs van het Publiek, een Prijs van de Vakjury en<br />

een Prijs van de Bibliotheekschool. Op 10 december worden alle winnaars in de bloemetjes gezet tijdens<br />

een feestelijke happening in het auditorium van CVO VSPW Gent.<br />

De genomineerden werden verdeeld onder deze categorieën:<br />

• Follow me: meest invloedrijke informatieprofessional op het web<br />

• Iedereen bevriend: beste inzet van sociale netwerken<br />

• E-talage: beste etalage op het web<br />

• Grote broer: beste bovenlokaal digitaal project<br />

• Small is beautiful: beste lokaal digitaal project<br />

• Let’s go viral: beste online promo<br />

• Out of the box: beste online initiatief voor specifieke groepen<br />

• Schools & tools: beste toepassing van sociale media door school- of universiteitsbibliotheken<br />

• The specials: beste toepassing van sociale media door archieven, museumbibliotheken, erfgoedbanken,<br />

documentatiecentra of overheidsbibliotheken<br />

• Vree mediawijs: beste activiteit met betrekking tot informatiegeletterdheid<br />

De stemmen van het publiek en de vakjury bepalen elk voor 50 procent het eindresultaat. Dus, laat jouw<br />

stem horen en maak kans op een boekenbon. Stemmen kan tot en met 18 november via http://bibwa<strong>2012</strong>.<br />

blogspot.be/<br />

Je kan de Vlaamse Bib Web Awards editie <strong>2012</strong> (tag: bibwa<strong>2012</strong>) volgen op Twitter (http://twitter.com/<br />

bibwa<strong>2012</strong>) en Facebook (http://www.facebook.com/bibwa<strong>2012</strong>). Ook via mail kan je ons contacteren:<br />

bibwa<strong>2012</strong>@gmail.com.<br />

Succes alvast aan alle genomineerden!<br />

Eva Simon en het Bib Web Awards-team<br />

Raad van de Europese Unie<br />

neemt verweesde werken<br />

richtlijn aan<br />

Op 8 oktober <strong>2012</strong> keurde de Raad het<br />

richtlijnvoorstel goed inzake bepaalde<br />

toegestane gebruikswijzen van verweesde<br />

werken, zoals deze enkele weken<br />

geleden reeds werd goedgekeurd door<br />

het Europees Parlement.<br />

De goedkeuring van de Raad is de laatste<br />

stap in het wetgevende proces. Dit<br />

betekent dat de richtlijn de komende<br />

weken formeel in werking zal treden<br />

nadat het is gepubliceerd in het Officieel<br />

Publicatieblad van de Europese Unie. De<br />

Lidstaten hebben vervolgend twee jaar<br />

de tijd om de richtlijn in nationaal recht<br />

om te zetten.<br />

Verweesde werken zijn werken die door<br />

het auteursrecht worden beschermd<br />

maar waarvan de auteurs niet kunnen<br />

worden geïdentificeerd of gevonden. De<br />

memo van de Europese Commissie kondigt<br />

aan dat de nieuwe richtlijn m.b.t. verweesde<br />

werken “Europa ’s bibliotheken,<br />

archieven, instellingen voor audiovisueel<br />

erfgoed, publieke omroeporganisaties en<br />

andere instellingen die taken van openbaar<br />

belang vervullen een gepast juridisch<br />

kader geeft om grensoverschrijdende<br />

toegang tot verweesde werken in<br />

hun collectie mogelijk te maken”.<br />

Over het richtlijn voorstel werd reeds veel<br />

geschreven. Helaas zijn de meeste commentaren<br />

het erover eens dat de richtlijn<br />

noch massadigitalisering noch grootschalige<br />

preservatie van het omvangrijke<br />

Europese culturele erfgoed zal faciliteren<br />

of bevorderen. De richtlijn lijkt aldus op<br />

voorhand een maat voor niets te zijn.<br />

Het pijnpunt van de richtlijn blijft immers<br />

de vraag hoe een culturele erfgoedinstelling<br />

met miljoenen items in haar collectie<br />

kan doorgaan met digitaliseren indien<br />

het voor ieder item een voorafgaandelijke<br />

zorgvuldige zoektocht (diligent search)<br />

moet ondernemen. Het wordt dan ook<br />

uitkijken hoe de Belgische wetgever het<br />

begrip ‘zorgvuldige zoektocht’ op nationaal<br />

niveau zal invullen. Dit dient volgens<br />

artikel 3.2 van de richtlijn in samenspraak<br />

met rechthebbenden en gebruikers te<br />

gebeuren.<br />

Joris Deene<br />

4 | META <strong>2012</strong> | 8


nieuws<br />

Insolvente Boedelkamer<br />

beschermt als verzameling<br />

Met een vermelding in het Belgisch<br />

Staatsblad is de Antwerpse Insolvente<br />

Boedelkamer nu definitief een be schermde<br />

verzameling en wordt ze opge nomen<br />

in de lijst van het roerend cultureel erfgoed<br />

van de Vlaamse Gemeenschap,<br />

de zogenaamde ‘Topstuk kenlijst’. De<br />

Archieven van de Insolvente Boedelkamer,<br />

een collectie van meer dan 150 archieven,<br />

vormen samen een unieke collectie documentair<br />

erfgoed. Ze zijn ondergebracht in<br />

het FelixArchief in Antwerpen en geven<br />

een fascinerend beeld van de internationale<br />

handelscontacten in de 16e, 17e en<br />

18e eeuw.<br />

Resonant erkend als<br />

expertisecentrum<br />

Op 14 september keurde de Vlaamse<br />

regering op voordracht van Vlaams<br />

minister van Cultuur Joke Schauvliege,<br />

de subsidiëring goed van Resonant vzw<br />

als landelijk expertisecentrum voor muzikaal<br />

erfgoed in Vlaanderen. Er wordt een<br />

jaarlijkse subsidie toegekend van 315.000<br />

euro voor de beleidsperiode 2013-2016.<br />

Landelijke expertisecentra zijn dienstverlenende<br />

cultureel-erfgoedorganisaties die<br />

zich inzetten om rond een bepaalde erfgoedspecialisatie<br />

of rond een bepaald<br />

thema organisaties of individuen te<br />

ondersteunen en internationale expertise<br />

te verspreiden in Vlaanderen. De<br />

doorstroming van kennis en expertise<br />

staat centraal. Ze staan ten dienste van<br />

zowel cultureel-erfgoedorganisaties als<br />

cultureel-erfgoedbeheerders die de zorg<br />

voor het cultureel erfgoed niet als kerntaak<br />

hebben.<br />

Muzikaal erfgoed staat als prioritair thema<br />

in het Vlaams Regeerakkoord 2009-2014.<br />

Resonant werd in 2002 opgericht als het<br />

‘thema-archief’ voor muzikaal erfgoed.<br />

Met de erkenning maakt de organisatie<br />

de overstap van het Archiefdecreet van<br />

2002 naar het Cultureel-erfgoeddecreet.<br />

www.resonant.be<br />

De overname brengt een paar belangrijke<br />

wijzigingen in het systeem van de<br />

Auteurslezingen met zich mee voor organisatoren<br />

en auteurs. Organisatoren zullen<br />

bijvoorbeeld het hele jaar doorlopend<br />

aanvragen kunnen doen, zolang dat twee<br />

maanden en niet vroeger dan acht maanden<br />

voor de lezing plaatsvindt, gebeurt.<br />

Het VFL streeft naar een verdere professionalisering<br />

van de letterensector en vindt<br />

een billijke vergoeding voor de auteur<br />

vanzelfsprekend. Daarom vraagt het VFL<br />

vanaf 2013, naast een vergoeding voor de<br />

vervoersonkosten van de auteur, van de<br />

organisatoren een vastgelegde minimale<br />

bijdrage, afhankelijk van de institutionele<br />

status van de organisator en het doelpubliek,<br />

per gesubsidieerde Auteurslezing.<br />

Op de website www.vfl.be vindt u het<br />

Subsidiereglement voor de aanvraag voor<br />

Auteurslezingen, de criteria voor opname<br />

op de Auteurslijst en een draaiboek met<br />

praktische informatie voor het organiseren<br />

van lezingen.<br />

VFL<br />

Vlaamse Regering kent<br />

werkingssubsidies toe aan<br />

Archiefbank Vlaanderen,<br />

Vlaamse Erfgoedbibliotheek<br />

en culturele archiefinstellingen<br />

Foto: © Stadsarchief Antwerpen.<br />

De <strong>VVBAD</strong> voerde enkele studieopdrachten<br />

uit om ‘proeflijsten’ van archivalisch<br />

en documentair erfgoed op te stellen.<br />

De Insolvente Boedelkamer stond op<br />

een van die proeflijsten. In META <strong>2012</strong>/4<br />

verscheen een uitgebreid artikel over het<br />

ontstaan van deze archieven. (TVH)<br />

Vlaams Fonds voor<br />

de Letteren neemt<br />

Auteurslezingen over van<br />

Stichting Lezen<br />

De subsidiëring voor Auteurslezingen zal<br />

vanaf 2013 gebeuren door het Vlaams<br />

Fonds voor de Letteren (VFL), en niet langer<br />

door Stichting Lezen. De aanvragen<br />

gebeuren via de website www.auteurslezingen.be.<br />

Het is de ambitie van het VFL<br />

om het budget voor de Auteurslezingen<br />

vanaf 2013 gevoelig te verhogen.<br />

De Vlaamse regering heeft op vrijdag<br />

28 september <strong>2012</strong> beslist een werkingssubsidie<br />

toe te kennen aan de<br />

Archiefbank Vlaanderen vzw, de Vlaamse<br />

Erfgoedbibliotheek en zes culturele<br />

archiefinstellingen.<br />

Archiefbank Vlaanderen vzw ontvangt<br />

de subsidie voor het beheer van de<br />

Archiefbank Vlaanderen. De organisatie<br />

ontvangt hiervoor voor de beleidsperiode<br />

2013–2017 285.000 euro. De Archiefbank<br />

Vlaanderen is een geautomatiseerd<br />

register van Vlaams privaat archivalisch<br />

<strong>VVBAD</strong> ZOEKT INFORMATIESPECIALIST<br />

Voor het reorganiseren van de vakbibliotheek en enkele taken in verband met het verenigingsarchief, zoekt de <strong>VVBAD</strong><br />

een informatiespecialist voor een halftijdse opdracht gedurende zes maanden op het <strong>VVBAD</strong>-secretariaat in Berchem.<br />

Meer info over deze vacature vind je op: http://www.vvbad.be/vacatures/.<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 5


nieuws<br />

Nu beschikbaar in de reeks Archiefkunde<br />

De handelingen van het internationale congres<br />

Archives without Borders<br />

Archivos sin Fronteras<br />

Archieven zijn belangrijk, in cultuur-historisch opzicht, maar ook<br />

bekeken vanuit het perspectief van efficiënt management. De<br />

internationale conferentie Archives without Borders focuste op het<br />

belang van goed bestuur in een internationale context.<br />

De bijdragen draaiden rond vier thema’s:<br />

• ‘Archival Solidarity’<br />

• ‘Human Rights and Archives’<br />

• ‘Cross-Border Archives’<br />

• ‘Archives: Formation of the Nation State and National Identity’<br />

Eminente sprekers zoals Antonio González Quintana, Trudy<br />

Huskamp Peterson, Gabriela Salazar en Nathan Mnjama voerden<br />

er het woord. De handelingen van de conferentie zijn onmisbaar<br />

voor al wie interesse heeft voor het maatschappelijk belang van<br />

archieven.<br />

NU BESTELLEN VIA www.vvbad.be/awb_nl<br />

De handelingen van het internationale congres:<br />

Archives without Borders<br />

Op 30 en 31 augustus 2010 was er het internationale archiefcongres ‘Archives without Borders’ in Den Haag. De<br />

handelingen van dit congres zijn nu gebundeld in een publicatie in de reeks Archiefkunde van de <strong>VVBAD</strong>.<br />

Archieven als stille getuigen voor de Australische Aboriginals. De rol van archieven in een federale staat: Vlaanderen.<br />

Archieven en nationale identiteit in Indonesië. Een selectie uit de onderwerpen, die aan de orde kwamen tijdens<br />

‘Archives without Borders’. Dit congres ging over het belang van archieven voor ‘good governance’ in een internationale<br />

context: Archief zonder grenzen. Het belang van archieven strekt zich steeds vaker over de landsgrenzen uit.<br />

Het congres richtte zich op vier thema’s:<br />

• Archieven zijn ‘stille getuigen’. Ze zijn van groot belang op plekken in de wereld waar mensenrechten in het<br />

geding zijn.<br />

• Archieven van internationale tribunalen, zoals het Joegoslaviëtribunaal, of internationale of supranationale organisaties<br />

zoals de Europese Commissie of het Rode Kruis, overstijgen de landsgrenzen. Wat gebeurt er met deze<br />

archieven, waarvoor geen internationale archiefwet geldt<br />

• Archieven spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling van een nationale identiteit en de staatsvorming. Denk<br />

aan de onmisbaarheid van archiefbeheer bij landregistratie/het kadaster, het recht op informatie van de burgers<br />

en ‘citizenship’. Omgekeerd beïnvloedt staatsvorming de ontwikkeling en het beheer van archieven.<br />

• Hoe ondersteunen archiefprofessionals elkaar internationaal Zijn archivarissen internationaal solidair<br />

Het boek kost 30 euro en is te bestellen via de <strong>VVBAD</strong>-website: http://www.vvbad.be/awb_nl<br />

6 | META <strong>2012</strong> | 8


nieuws<br />

Vervolg van p. 5<br />

www.immaterieelerfgoed.be gelanceerd<br />

cultureel erfgoed, waarmee private<br />

archieven worden ontsloten,<br />

voor zover de personen en<br />

instanties die er eigenaar van<br />

zijn dat wensen. De Archiefbank<br />

Vlaanderen is eigendom van de<br />

Vlaamse Gemeenschap.<br />

De Vlaamse Erfgoedbibliotheek<br />

ontvangt voor de beleidsperiode<br />

2013–2017 een werkingssubsidie<br />

van 310.000 euro.<br />

Ook zes culturele archiefinstellingen<br />

krijgen werkingssubsidies.<br />

Vijf organisaties worden gesubsidieerd<br />

als culturele archiefinstellingen<br />

ingedeeld bij het Vlaamse<br />

niveau:<br />

• ADVN (Archief-, Documentatieen<br />

Onderzoekscentrum voor<br />

het Vlaams-nationalisme) ontvangt<br />

voor de beleidsperiode<br />

2013-2017 1.202.000 euro op<br />

jaarbasis<br />

• AMSAB-ISG ontvangt voor<br />

de beleidsperiode 2013-2017<br />

1.412.000 euro op jaarbasis<br />

• AMVC-Letterenhuis ontvangt<br />

voor de beleidsperiode 2013-<br />

2017 300.000 euro op jaarbasis<br />

• KADOC - Documentatie- en<br />

Onder zoekscentrum voor<br />

Religie, Cultuur en Samenleving<br />

ontvangt voor de beleidsperiode<br />

2013-2017 1.992.000 euro<br />

op jaarbasis<br />

• Liberaal Archief ontvangt voor<br />

de beleidsperiode 2013-2017<br />

882.000 euro op jaarbasis.<br />

Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur<br />

en Cultuur Joke Schauvliege lanceerde<br />

op vrijdag 14 september het platform<br />

www.immaterieelerfgoed.be. Deze website<br />

bundelt de expertise en kennis<br />

over immaterieel cultureel erfgoed in<br />

Vlaanderen en legt de focus op het borgen<br />

ervan. “www.immaterieelerfgoed.be<br />

moet een inspiratiegids zijn voor al wie<br />

met immaterieel erfgoed in Vlaanderen<br />

bezig is, en ze zijn met velen”, aldus<br />

minister Schauvliege.<br />

Elke gemeenschap, groep of elk individu<br />

die betrokken is bij een traditie, een<br />

gebruik of een element immaterieel cultureel<br />

erfgoed kan die traditie, dat gebruik<br />

of dat element aanmelden op de website<br />

www.immaterieelerfgoed.be. Zij kunnen<br />

ook hun acties om de leefbaarheid van dit<br />

element te garanderen op de site registreren.<br />

Je surft hiervoor naar de site en<br />

vraagt een login aan voor de databank.<br />

De erfgoedorganisaties met een werking<br />

rond immaterieel cultureel erfgoed die<br />

de Vlaamse Gemeenschap binnen het<br />

cultuurbeleid subsidieert zijn eveneens<br />

aanwezig op deze website. Het gaat om<br />

organisaties zoals tapis plein vzw, LECA<br />

vzw, het Firmament vzw, CAG vzw en vele<br />

andere. Elk van hen ontwikkelt projecten<br />

of zet acties op om de erfgoedgemeenschappen<br />

te ondersteunen die met immaterieel<br />

cultureel erfgoed bezig zijn.<br />

www.immaterieelerfgoed.be focust op<br />

samenwerking en kennisdeling tussen<br />

gemeenschappen, groepen en individuen<br />

die immaterieel cultureel erfgoed<br />

koesteren en professionele organisaties<br />

die voor het borgen van het immaterieel<br />

cultureel erfgoed ondersteuning bieden.<br />

Naast de landelijke organisaties zorgen<br />

ook tal van erfgoedcellen binnen lokale<br />

besturen daarvoor.<br />

> Bron: persbericht minister Schauvliege<br />

Eén organisatie wordt gesubsidieerd<br />

als privaat archief dat<br />

het culturele leven in het tweetalige<br />

gebied Brussel-Hoofdstad<br />

documenteert: AMVB (Archief<br />

en Museum voor het Vlaams<br />

leven te Brussel) ontvangt voor<br />

de beleidsperiode 2013-2017<br />

332.000 euro op jaarbasis.<br />

De organisaties worden gesubsidieerd<br />

voor hun archiefwerking,<br />

die het verzamelen, bewaren,<br />

onderzoeken en voor het publiek<br />

ontsluiten van archiefstukken<br />

omvat.<br />

Faronet.be<br />

Ook de dagelijkse Last Post-plechtigheid in Ieper is immaterieel erfgoed. Foto: Ines Saraiva.<br />

Hebt u ook nieuws voor deze rubriek Stuur het naar meta@vvbad.be<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 7


artikel<br />

Boeken-EHBO in de praktijk<br />

Eerstelijnsconservering van erfgoedcollecties in de Openbare Bibliotheek Brugge<br />

Marijn de Valk en Ludo Vandamme<br />

In februari dit jaar startte het proefproject ‘eerstelijnsconservering van erfgoedcollecties’ in de<br />

hoofdbibliotheek van de Openbare Bibliotheek Brugge. Bijzonder, omdat nog niet eerder in<br />

Vlaanderen een groot aantal mensen aan zoveel boeken werkte. De keuze voor een collectiebrede<br />

aanpak in de vorm van een project ‘boeken-EHBO’ ging uit van de Brugse bibliotheek.<br />

Voor de inhoudelijke verantwoordelijkheid en begeleiding op de werkvloer werd een beroep<br />

gedaan op Marijn de Valk, zelfstandig boekrestaurator.<br />

Een doorsnee<br />

werkdag<br />

Voorzichtig wordt de werkvoorraad<br />

voor de dag door<br />

een bibliotheekmedewerker<br />

van de plank gehaald: 60<br />

boeken in leren en perkamenten<br />

banden. Het stof wordt<br />

behoedzaam van de boeksneden<br />

gezogen en ook de schutbladen<br />

en het binnenwerk<br />

worden op oppervlaktevuil<br />

nagekeken. Vervolgens gaan<br />

de boeken naar de registrator<br />

die de schades aanvinkt in de<br />

database op de computer. Een<br />

derde medewerker behandelt<br />

de leren banden; een vierde<br />

voert op een doeltreffende<br />

manier reparaties uit aan de<br />

boekbanden, terwijl de vijfde<br />

medewerker van die dag zich<br />

buigt over de papierrestauraties<br />

in de boekblokken. Tot<br />

slot worden de behandelde<br />

boeken gecontroleerd, in de<br />

computer, voorzien van een<br />

discrete potloodnotitie op het<br />

achterplat, en weer teruggeplaatst<br />

in de kluis.<br />

Het lijkt eenvoudig als de<br />

afzonderlijke handelingen en<br />

de workflow op deze manier<br />

worden beschreven. En dat is<br />

het eigenlijk ook. Het concept<br />

boeken-EHBO berust op een<br />

aantal heldere principes zoals<br />

het stellen van prioriteiten,<br />

werkdeling en de toepassing<br />

van een aantal uitgekiende<br />

behandelingsmethoden en<br />

materialen. Maar anderzijds is<br />

deze eenvoud maar schijn en<br />

verbergt hij een lange periode<br />

van nadenken over het hoe en<br />

waarom. Aan de orde zijn hier<br />

de inpassing van het project<br />

in een duurzaam conservatiebeleid<br />

van de bibliotheek, de<br />

inzetbaarheid van vele toegewijde<br />

handen, de leiding en<br />

coördinatie van een ervaren<br />

restaurator, de overtuiging van<br />

alle betrokkenen in de werkzaamheid<br />

van boeken-EHBO.<br />

Zonder deze elementen is het<br />

onmogelijk de beoogde kwaliteit<br />

en kwantiteit te halen.<br />

Het doel van het project was<br />

een eenvoudige conserverende<br />

behandeling van meer<br />

dan duizend oude drukken<br />

(1500-1900) en het verwerven<br />

van een gedifferentieerd<br />

inzicht in de materiële<br />

staat van de erfgoedcollectie.<br />

Deze doelstellingen werden<br />

met de hulp van 18 mensen<br />

in 24 dagen gerealiseerd. Er<br />

is door alle betrokkenen met<br />

veel inzet en enthousiasme<br />

aan het proefproject gewerkt.<br />

Het concept als geheel bleek<br />

een succes, maar er zijn ook<br />

zeker aandachtspunten voor<br />

vervolgtrajecten. Het opzet,<br />

de resultaten en de ervaringen<br />

van dit project vormen<br />

het onderwerp van dit artikel.<br />

Vooraf wordt kort kennis<br />

gemaakt met de historische<br />

boekencollectie van de<br />

Brugse bibliotheek.<br />

De erfgoedcollecties<br />

van de Openbare<br />

Bibliotheek Brugge<br />

De Openbare Bibliotheek<br />

Brugge is een in 2011 door de<br />

Vlaamse overheid erkende<br />

erfgoedbibliotheek en één<br />

van de zes partners van de<br />

Vlaamse Erfgoedbibliotheek<br />

die in 2009 van start ging, in<br />

toepassing van het Cultureelerfgoeddecreet<br />

van 2008.<br />

De Brugse bibliotheek werd<br />

opgericht in 1804 als een<br />

8 | META <strong>2012</strong> | 8


artikel<br />

wetenschappelijke onderwijsbibliotheek<br />

naar Frans model<br />

(Ecole Centrale). Van een klassieke<br />

19e-eeuwse ‘bibliothèque<br />

municipale’ groeide de<br />

bibliotheek uit tot een openbare<br />

bibliotheek en erfgoedbibliotheek<br />

met een veelzijdige<br />

en maximaal geïntegreerde<br />

culturele werking.<br />

De kern van de erfgoedcollecties<br />

bestaat uit ongeveer<br />

5000 middeleeuwse handschriften<br />

en gedrukte boeken<br />

(ca. 20.000 banden). Deze<br />

verzameling is opgebouwd<br />

uit een selectie boeken uit de<br />

geconfisqueerde bibliotheken<br />

van kerkelijke instellingen<br />

in het departement Lys (1796-<br />

97), en vervolgens de aanwinsten<br />

tot 1863, in het bijzonder<br />

gericht op “kunsten en letteren”.<br />

Bij de verdere reguliere<br />

collectievorming in de voorbije<br />

anderhalve eeuw werd de<br />

lokale en regionale invalshoek<br />

hoe langer hoe belangrijker.<br />

Bovendien werd deze lopende<br />

acquisitie verrijkt door bijzondere<br />

verzamelingen, zoals collecties<br />

Brugse drukken, historische<br />

kranten, het archief<br />

en de bibliotheek van Guido<br />

Gezelle, en de bibliotheek van<br />

Achiel Van Acker.<br />

De erfgoedcollecties<br />

preserveren,<br />

conserveren,<br />

restaureren<br />

De Openbare Bibliotheek<br />

voert een coherent beleid<br />

inzake preservatie, conservatie<br />

en restauratie van haar<br />

erfgoedcollecties. Een blauwdruk<br />

voor dit beleid kwam in<br />

1994 tot stand, als resultaat<br />

van een onderzoek uitgevoerd<br />

door het Studiebureau<br />

De Zilveren Passer (Gent).<br />

De concrete werking inzake<br />

behoud en beheer spitst zich<br />

toe op onder meer een permante<br />

monitoring van de klimatisatie,<br />

het overbrengen<br />

op andere dragers (microfilm<br />

en digitalisering), een quarantainesysteem<br />

dat mogelijke<br />

infestatie uitschakelt (CAT),<br />

een meerjarenprogramma<br />

voor de aanmaak van PYXISconservatiedozen<br />

en het restaureren<br />

van topstukken.<br />

Voor een belangrijk onderdeel<br />

van dit beleid, met name de<br />

schaderegistratie en de eerstelijnsconservering<br />

op stuksniveau<br />

van boeken die geen<br />

topstukkenstatus hebben,<br />

was de bibliotheek al langer<br />

op zoek naar een adequate<br />

werkmethode. Drie ontwikkelingen<br />

die zich tijdens de voorbije<br />

jaren aftekenden, hebben<br />

dit nu wel mogelijk gemaakt.<br />

Vooreerst dienden er zich<br />

vanaf de jaren negentig<br />

nieuwe methoden en materialen<br />

aan. Zo werd Japans<br />

papier ingezet in plaats van<br />

het arbeidsintensief vernieuwen<br />

van leren ruggen en<br />

begon Tyvec aan zijn opmars<br />

voor het herstellen van de<br />

“Het concept<br />

boeken-EHBO<br />

berust op een<br />

aantal heldere<br />

principes zoals<br />

het stellen van<br />

prioriteiten,<br />

werkdeling en<br />

de toepassing<br />

van een aantal<br />

uitgekiende<br />

BEHANDELINGSmethoden<br />

en<br />

materialen.”<br />

constructieve delen van de<br />

boekband. Bovendien laten<br />

deze nieuwe methoden toe<br />

om, onder gecontroleerde<br />

omstandigheden, vrijwilligers<br />

in te zetten om het boekenbezit<br />

duurzaam te onderhouden.<br />

Een tweede ontwikkeling was<br />

een nieuwe opleiding. Vanuit<br />

de bezorgdheid naar voldoende<br />

vakmensen voor het<br />

conserveren en restaureren<br />

van archief en boeken zochten<br />

Brugse erfgoedpartners<br />

(de Openbare Bibliotheek<br />

en vijf archiefinstellingen)<br />

een samenwerking met een<br />

opleidingspartner (Syntra<br />

West) en werd CORES<br />

(Competentieplatform voor<br />

Conservering en Restauratie<br />

van Boeken en Archief) in de<br />

steigers gezet. CORES staat in<br />

voor een tweejarige modulaire<br />

opleiding (met aanvullende<br />

specialisatie) die zich toelegt<br />

op de scholing van restauratievakmannen<br />

en -vrouwen met<br />

een bijzonder expertise voor<br />

eerstelijnsconservatie en -restauratie.<br />

Boeken-EHBO voor<br />

bibliotheken sluit naadloos<br />

aan op het curriculum van de<br />

opleiding, en daartoe werd<br />

door CORES de expertise<br />

ingewonnen van restaurator<br />

Marijn de Valk uit Middelburg.<br />

Ten derde werd in 2009 een<br />

eerste proef opgezet waarbij<br />

boeken-EHBO op de collectie<br />

van de Openbare Bibliotheek<br />

werd toegepast. Dit gebeurde<br />

bij een cluster boeken<br />

Foto’s boven: Overzicht van de werktafels, van links naar rechts: droogreinigen, schaderegistratie, reparatie van de boekbanden en papierrestauratie.<br />

Foto hiernaast: Boeken waarvan de ruggen gerepareerd zijn, tijdens het drogen.<br />

Foto’s: M. de Valk.<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 9


artikel<br />

(19e-20e eeuw) van de collectie<br />

Achiel Van Acker door<br />

CORES-studenten in opleiding<br />

onder begeleiding van<br />

de CORES-docenten Marijn de<br />

Valk en Martine Eeckhout. De<br />

resultaten van deze eerste vingeroefening<br />

werden door alle<br />

betrokkenen positief geëvalueerd<br />

en voorgesteld op de<br />

studienamiddag ‘Conservering<br />

van bibliotheekcollectie’ in de<br />

Openbare Bibliotheek Brugge<br />

op 3 februari 2010. De tijd was<br />

rijp om de stap te zetten naar<br />

een grootschalig project boeken-EHBO<br />

voor oude drukken<br />

(1500-1900) in de Openbare<br />

Bibliotheek.<br />

Organisatie en<br />

werkwijze<br />

Het project startte met een<br />

introductieochtend in de<br />

bibliotheek waarbij alle medewerkers<br />

aanwezig waren. Deze<br />

instructie was door het hoge<br />

aantal deelnemers noodgedwongen<br />

theoretisch, met<br />

aandacht voor de werkverdeling,<br />

het hanteren van de boeken,<br />

een korte omschrijving<br />

van alle primaire handelingen<br />

en voorkomende schades, en<br />

een praktische oefening in het<br />

gebruiken van boeken uit de<br />

kluis. Een bezoek aan de werkplek<br />

sloot deze ochtend af.<br />

De inrichting van de werkplek<br />

— bij een eerstelijnsconservering<br />

steeds (tijdelijk) op locatie<br />

— nam een dag in beslag.<br />

Dit vroeg een investering van<br />

ongeveer 3.000 euro, naast<br />

500 euro voor gebruiksmaterialen.<br />

Voor elk onderdeel in<br />

het werkproces was een tafel<br />

ingericht; een plaats voor het<br />

droogreinigen van de boeken,<br />

één voor de schaderegistratie,<br />

één voor het uitvoeren van de<br />

reparaties aan de banden en<br />

één voor de papierrestauraties,<br />

terwijl de zuurkast de plaats<br />

was waar de leren banden<br />

behandeld werden.<br />

Een zuurkast en een eenvoudige<br />

stofzuiger zijn inderdaad<br />

onmisbare apparaten. De<br />

zuurkast maakt het mogelijk<br />

lederdressing (onder meer terpentine)<br />

aan te brengen en te<br />

laten uitdampen, en in mindere<br />

mate van leder te laten ontzuren<br />

(ammonium). Voor dit project<br />

werd geopteerd voor een<br />

gehuurd tweedehandstoestel<br />

met vervangbare filters — het<br />

voorzien een vaste afzuiging<br />

naar buiten was op dat ogenblik<br />

te ingrijpend.<br />

Vier medewerkers van de<br />

Openbare Bibliotheek vormden<br />

de basis van het team; hun<br />

participatie was een onderdeel<br />

van hun dagelijkse werkzaamheden.<br />

Daarnaast participeerden<br />

tien studenten en<br />

afgestudeerden van de opleiding<br />

‘Restauratievakman van<br />

boeken en archief’ (CORES)<br />

op vrijwillige basis. De werkuren<br />

van de studenten vielen<br />

buiten het reguliere tweejarige<br />

curriculum van de CORESopleiding.<br />

Twee studenten van<br />

de opleiding papierrestauratie<br />

van de Artesis Hogeschool in<br />

Antwerpen participeerden in<br />

het project als onderdeel van<br />

hun stage.<br />

Dit project onderscheidde<br />

zich van soortgelijke conserveringsprojecten<br />

doordat<br />

de aanwezige voorkennis bij<br />

iedereen verschilde en niet<br />

iedereen een gediplomeerd<br />

boekrestaurator was.<br />

Daarom werd eenvoudig<br />

begonnen. Het uitvoeren van<br />

constructieve handelingen<br />

kon gebeuren door mensen<br />

die daartoe opgeleid waren,<br />

maar was geen ‘must’. Op<br />

deze manier leerden de deelnemers<br />

tijdens het werk van<br />

elkaar en was er voor iedereen<br />

de mogelijkheid nieuwe handigheden<br />

en ervaringen op te<br />

doen. Het was de enige manier<br />

om medewerkers met uiteenlopende<br />

expertise volwaardig<br />

te laten samenwerken.<br />

De praktische werkorganisatie<br />

gebeurde aan de hand van<br />

een werkrooster. Het project<br />

liep over drie maanden waarbij<br />

enkel op maandag en vrijdag<br />

werd gewerkt. Elke werkdag<br />

vereiste de aanwezigheid<br />

van maximaal vijf medewerkers<br />

waaronder telkens één<br />

voorman werd aangesteld<br />

die de dag coördineerde. De<br />

taken van deze meewerkende<br />

voorman bestonden uit het<br />

bewaken van de kwaliteit, het<br />

halen van de geplande dagelijkse<br />

hoeveelheid boeken,<br />

de registratie en waar nodig<br />

instructie van werk. De eerste<br />

zeven dagen waren dat de<br />

gediplomeerde restauratoren:<br />

projectcoördinator Marijn de<br />

Valk en/of Martine Eeckhout,<br />

de vaste docente en inhoudelijke<br />

coördinator van de<br />

CORES-opleiding. Na deze<br />

periode nam een bibliotheekmedewerker<br />

deze taak op zich,<br />

uiteraard steeds met een open<br />

lijn naar de coördinator.<br />

Deze wisselende samenstellingen<br />

waren flexibel en collega’s<br />

sprongen elkaar bij<br />

wanneer er boeken voor een<br />

De kasten met de behandelde oude<br />

drukken in de boekenkluis van de<br />

hoofdbibliotheek Biekorf (Openbare<br />

Bibliotheek Brugge).<br />

Foto: M. de Valk.<br />

10 | META <strong>2012</strong> | 8


artikel<br />

op stukniveau voor iedere collectie<br />

op maat wordt gemaakt,<br />

in overleg met de beheerders.<br />

Iedere collectie is immers<br />

anders en vraagt, bovenop<br />

een algemene benadering,<br />

andere aandachtspunten.<br />

Perkamenten banden in de rij, wachtend op conservering.<br />

Foto: M. de Valk.<br />

onderdeel te lang ‘in de file<br />

stonden’. De inzet van veel<br />

mensen, die ieder op hun<br />

manier een steentje bijdroegen,<br />

heeft dit project tot een<br />

succes gemaakt.<br />

Schaderegistratie<br />

Na het droogreinigen volgde<br />

het registreren van de boeken<br />

in een Access-database.<br />

Daartoe werd op basis van<br />

bestaande modellen een<br />

aangepast formulier ontworpen.<br />

Anders dan gebruikelijk<br />

noteerden we voor dit project<br />

niet de schades aan de<br />

boeken, maar de uit te voeren<br />

handelingen. Voor de bibliotheek<br />

is het niet van belang of<br />

een gat in papier veroorzaakt<br />

is door schimmel, door ongedierte<br />

of door onzorgvuldig<br />

gebruik tijdens raadplegingen.<br />

Belangrijk is dát er papierrestauratie<br />

moet gebeuren en<br />

een benaderend inzicht over<br />

hoeveel werk dit is. Vandaar<br />

dat, naar het voorbeeld van<br />

de Schadeatlas Nederland,<br />

elke handeling ook kwalitatief<br />

werd benaderd, door<br />

“licht, matig of ernstig” aan te<br />

vinken. Helaas is er nog geen<br />

schadeatlas voor bibliotheekmateriaal<br />

beschikbaar en het<br />

gemis hieraan werd node<br />

gevoeld.<br />

Schaderegistratie blijft steeds<br />

tot op een zekere hoogte<br />

subjectief, zeker als zoveel<br />

verschillende mensen eraan<br />

werken. Anderzijds zat er een<br />

dubbele check in de gang van<br />

elk boek doordat elk volume<br />

een nacontrole kreeg door<br />

een andere medewerker dan<br />

degene die het boek had ingevoerd.<br />

Wat de één ziet als een<br />

schade waar daadwerkelijk<br />

iets aan moet gebeuren, wordt<br />

door een ander benaderd als<br />

onvermijdelijke gebruikssporen<br />

die deel uitmaken van de<br />

geschiedenis van het boek. Het<br />

laat zich raden dat dit overleg<br />

vaak uitliep op boeiende<br />

en nuttige discussies die zich<br />

soms resulteerden in het bijstellen<br />

van de geregistreerde<br />

schade. Op de achtergrond<br />

was steeds het volgende<br />

basiscriterium aanwezig: “Is<br />

een boek raadpleegbaar zonder<br />

dat de schade oorzaak kan<br />

zijn van verder verval”<br />

Ook al is het omgaan met dit<br />

schaderegistratiemodel voor<br />

verbetering vatbaar, toch<br />

ontstaat op deze manier voor<br />

de bibliotheek inzicht in de<br />

werkvoorraad aan conservering.<br />

Van belang is dat een<br />

dergelijke schaderegistratie<br />

“Ook al is het<br />

omgaan met<br />

dit SCHADE-<br />

REGISTRATIEmodel<br />

voor<br />

verbetering<br />

vatbaar, toch<br />

ontstaat op<br />

deze manier<br />

voor de<br />

bibliotheek<br />

inzicht in de<br />

werkvoorraad<br />

aan<br />

conservering.”<br />

Leerbehandeling en<br />

reparaties: Een half<br />

uur aandacht per<br />

boek<br />

De leren boekbanden vormden<br />

een bijzonder aandachtpunt<br />

binnen de eerstelijnsconservering.<br />

Eerdere<br />

aanzetten vanuit de Openbare<br />

Bibliotheek om het leer van<br />

boekbanden te behandelen,<br />

hadden geen tastbaar resultaat<br />

opgeleverd, onder meer<br />

door de complexiteit in de<br />

regelgeving hieromtrent. Veel<br />

leren banden waren droog<br />

en het materiaal brak in de<br />

scharnierpunten. Interne en<br />

externe factoren tastten het<br />

leer aan. In 1996 publiceerde<br />

de Koninklijke Bibliotheek in<br />

Den Haag en het Instituut<br />

Collectie Nederland bruikbare<br />

richtlijnen voor de conservering<br />

van leren en perkamenten<br />

boekbanden. Tijdens een<br />

evaluatie in de herfst van 2011<br />

werden de richtlijnen genuanceerd<br />

en volgens deze inzichten<br />

toegepast tijdens de eerstelijnsconservering<br />

in de<br />

Openbare Bibliotheek Brugge.<br />

Het volgende onderdeel van<br />

de boeken-EHBO was het uitvoeren<br />

van reparaties waarvan<br />

de behandeling niet meer dan<br />

een half uur vergde. Boeken<br />

met schades die meer tijd<br />

vroegen, werden in afwachting<br />

van een latere behandeling<br />

verpakt in zuurvrij karton.<br />

Deze aanpak is mogelijk<br />

wanneer de prioriteiten helder<br />

gesteld zijn en de medewerkers<br />

goed kunnen inschatten<br />

hoe lang ze over een reparatie<br />

doen. Dit vraagt ervaring<br />

en vooral discipline, want het<br />

is erg verleidelijk om een uur<br />

bezig te zijn met het nazicht<br />

en het schoonmaken van een<br />

sterk ‘doorstofte’, interessante<br />

oude druk. Niet doen<br />

dus! Registeren van dit werk<br />

is dan het devies en snel verder<br />

naar het volgende boek!<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 11


artikel<br />

Boekendokters aan het werk: een impressie van Erfgoeddag <strong>2012</strong> in de Openbare Bibliotheek Brugge.<br />

Foto: Heidi Keereman.<br />

Deze alertheid geldt vaak ook<br />

voor schade aan de naaiing,<br />

de ruggengraat van een boek.<br />

In dergelijke gevallen is de<br />

schade vaak te veel werk voor<br />

de eerstelijnsconservering en<br />

volstaat het om het boek na<br />

registratie weer zijn plaats<br />

te geven op de boekenplank.<br />

Talrijke andere werkzaamheden<br />

zoals het verwijderen<br />

van schadelijke etiketjes, het<br />

maken van hulzen voor losse<br />

ruggen, het vastzetten van<br />

losse delen, het vlakken van<br />

valse plooien en het repareren<br />

van een scheurtjes kunnen<br />

allemaal wel prima uitgevoerd<br />

worden in 30 minuten.<br />

Resultaten<br />

Als onmiddellijke doelstellingen<br />

van dit project boeken-<br />

EHBO werd vooropgezet: de<br />

fysieke staat van meer dan<br />

duizend boeken bijwerken en<br />

het opbouwen van inzicht in<br />

de schadebeelden. 1114 boeken<br />

schoven die dagen over<br />

de werktafels, waarbij in totaal<br />

4341 schades in de database<br />

werden geregistreerd.<br />

Dit betekent dat er gemiddeld<br />

drie per boek werden<br />

“ERFGOEDcollecties<br />

laten leven,<br />

veronderstelt<br />

in de eerste<br />

plaats gezonde<br />

boeken.”<br />

aangekruist. Tijdens de eerstelijnsconservering<br />

kregen<br />

al 2456 of 56 procent van<br />

het totaal aantal schades een<br />

behandeling. De overige 1885<br />

schadegevallen (44 procent)<br />

kunnen in de toekomst worden<br />

aangepakt. De database<br />

biedt de mogelijkheid de boeken<br />

te selecteren op schadesoort<br />

en ze per groep te behandelen.<br />

Op deze manier kan in<br />

de toekomst het werk gefaseerd<br />

en gepland worden. Dit<br />

houdt onder meer een opdeling<br />

in van schades die door<br />

eigen medewerkers aangepakt<br />

kunnen worden, eventueel<br />

in combinatie met verdere<br />

instructie, en schades<br />

die behandeling door een boekenrestaurator<br />

vereisen.<br />

Eerder gaven we aan dat het<br />

registreren van de schade<br />

samenging met het vermelden<br />

of die schade ‘licht’, ‘matig’ of<br />

‘ernstig’ is. Aan elk van deze<br />

kwalificaties is een gemiddelde<br />

tijd verbonden, waardoor<br />

inzicht ontstaat in de<br />

benodigde tijd en het daarmee<br />

samenhangend budget<br />

dat nodig is om de nog<br />

bestaande achterstanden in<br />

materiële zorg weg te werken.<br />

In elk geval kan worden<br />

gesteld dat alle urgente gevallen<br />

aandacht hebben gekregen<br />

en dat vrijwel alle boeken<br />

nu raadpleegbaar zijn. Dat<br />

geen ‘lijken’ meer uit de kast<br />

zullen vallen, is voor de bibliothecaris<br />

een geruststellende<br />

gedachte.<br />

Een tweede doelstelling was<br />

het bijscholen van alle deelnemers<br />

en van de bibliotheekmedewerkers<br />

in het bijzonder.<br />

Zowel de afzonderlijke onderdelen<br />

als de projectmatige<br />

afstemming sloten in ruime<br />

mate aan op de opleiding<br />

van de CORES-studenten en<br />

-afgestudeerden. De bibliotheekmedewerkers<br />

die enkel<br />

op een elementaire boekbindopleiding<br />

konden terugvallen,<br />

kwamen daarentegen<br />

in een nieuwe wereld terecht.<br />

Alle deelnemers wisten het<br />

aanbod om te werken met<br />

een bijzondere collectie oude<br />

drukken én om ervaring op<br />

te doen met de eerstelijnsconservering<br />

naar waarde te<br />

12 | META <strong>2012</strong> | 8


artikel<br />

schatten. Anderzijds ervoeren<br />

allen de instructieochtend én<br />

de werkperiode (24 werkdagen)<br />

als te kort om binnen dit<br />

project zelfstandig aan de slag<br />

te gaan. Vaak voelden ze zich<br />

onzeker bij het nemen van<br />

beslissingen en het uitvoeren<br />

van specifieke handelingen.<br />

Vrijwel alle deelnemers gaven<br />

bij de eindevaluatie aan dat<br />

ze de permanente supervisie<br />

van een ervaren boekrestaurator<br />

hadden gemist. De aanwezigheid<br />

van een boekrestaurator<br />

— tijdens het project was<br />

dit beperkt tot een derde van<br />

de werkdagen — blijkt essentieel<br />

om de vereiste kwaliteit en<br />

kwantiteit te halen. Bovendien<br />

dient dit een restaurator te zijn<br />

die ervaren is in het overdragen<br />

van kennis, het delegeren<br />

van werkzaamheden en<br />

het stellen van prioriteiten. Bij<br />

boeken-EHBO wordt het klassieke<br />

werkpatroon immers<br />

doorbroken: een boek met<br />

verschillende schades wordt<br />

niet in één beweging afgewerkt,<br />

maar het werk wordt<br />

opgedeeld in fases, waarbij<br />

bovendien kan worden beslist<br />

om bepaalde onderdelen uit te<br />

stellen tot een nader te bepalen<br />

tijdstip. Dit vraagt een<br />

mentale ommekeer van de<br />

medewerkers én een permanente<br />

waakzaamheid van de<br />

restaurator.<br />

Naast een permanente begeleiding<br />

is ook een breder uitgewerkte<br />

instructie beslist geen<br />

overbodige luxe. Een cursus<br />

van vijf dagdelen is eigenlijk<br />

nodig om niet alleen de theoretische<br />

informatie mee te<br />

geven, maar ook de praktijk<br />

te kunnen oefenen.<br />

Communicatie<br />

Uiteraard maken veel handen<br />

licht werk. De keerzijde<br />

van de ruime betrokkenheid<br />

was dat projectmedewerkers<br />

enkel bij de intro en op<br />

de afsluiter voltallig aanwezig<br />

waren. Medewerkers pikten<br />

met andere woorden ’s morgens<br />

opdrachten op daar waar<br />

hun voorgangers die de vorige<br />

werkdag hadden losgelaten.<br />

Een ter plaatse bijgehouden<br />

logboek en een wekelijkse<br />

digitale projectnieuwsbrief<br />

vormden eenvoudige maar<br />

heldere communicatie-instrumenten<br />

die voor afstemming<br />

en cohesie zorgden.<br />

Naast deze interne communicatie<br />

groeide tijdens de projectvoorbereiding<br />

de wenselijkheid<br />

om ervaringen en<br />

resultaten van deze eerstelijnsconservering<br />

met de brede<br />

sector te delen. Erfgoedcel<br />

Brugge coördineerde daartoe<br />

de opname, afwerking en distributie<br />

van een kortfilm die<br />

het verloop, de ervaringen en<br />

de evaluatie van het project<br />

in beeld brengt 1 . Een dvd van<br />

deze film wordt gratis binnen<br />

de sector verspreid.<br />

Het brede publiek werd op<br />

Erfgoeddag <strong>2012</strong> uitgenodigd<br />

om met het toen lopende<br />

project kennis te maken.<br />

Deelnemers in Brugge konden<br />

op zondag 22 april, naast het<br />

brede programma onder de<br />

themakoepel “Helden”, ook<br />

kennismaken met erfgoedzorg<br />

in zijn vele gedaanten.<br />

Onder de titel ‘Boekendokters<br />

in opleiding’ werd de actieve<br />

werkplaats opgebouwd in de<br />

lounge van de hoofdbibliotheek.<br />

De eerste versie van<br />

de film en een tentoonstelling<br />

over boeken-EHBO zorgden<br />

voor de omkadering. De meer<br />

dan 600 bezoekers gaven aan<br />

dat actieve eerstelijnsconservering<br />

van bibliotheekcollecties<br />

een ruime belangstelling<br />

opwekt.<br />

1 Een EHBO voor historische boeken:<br />

eerstelijnszorg erfgoedcollecties<br />

Openbare Bibliotheek<br />

Brugge (dvd), Brugge, Openbare<br />

Bibliotheek, 2002 (productie: Mad<br />

Monkey Studio’s). Een gratis exemplaar<br />

kan worden opgevraagd bij<br />

de Openbare Bibliotheek Brugge<br />

(johan.van.eenoo@brugge.be).<br />

Voor de versie met alle voetnoten<br />

kunt u terecht op onze website<br />

www.vvbad.be/META<br />

Besluit<br />

Erfgoedcollecties laten leven, veronderstelt in de eerste<br />

plaats gezonde boeken. Daartoe is er nood aan een praktijkgerichte<br />

schaderegistratie en een adequate methode<br />

om de materiële staat van individuele boeken te verbeteren.<br />

De ervaringen die in dit Brugse project werden<br />

opgedaan, openen perspectieven om omvangrijke erfgoedcollecties<br />

in bibliotheken op objectniveau te conserveren.<br />

Aandachtspunten zijn een strakke en permanente<br />

coördinatie door de restaurator-coördinator in functie<br />

van de voortgang van het werk en van de afstemming<br />

tussen de vele medewerkers, en een voldoende vakopleiding<br />

voor alle deelnemers. Deskundigheidsopbouw van<br />

de medewerkers speelt enkel voluit als aan de laatste<br />

voorwaarde is voldaan. Beide aandachtspunten impliceren<br />

budgettaire keuzes.<br />

SCANNEN - GEOREFEREREN EN<br />

DIGITALISEREN VAN OUDE KAARTEN<br />

IJzerweglaan 48 I 9050 Gent Belgium<br />

info@aquaterra.be I www.aquaterra.be<br />

T +32 (0)9 230 55 15 I F +32 (0)9 230 21 10<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 13


Marina De Bruijn:<br />

“Vanuit de kennis van het<br />

verleden, kan je betere keuzes<br />

en weloverwogen beslissingen<br />

maken.”


interview<br />

Bibliotheekgeschiedenis als<br />

inspiratie voor de toekomst<br />

Interview: Rien Emmery en Julie Hendrickx.<br />

Foto’s: Stefan Tavernier.<br />

Van volksverheffing en verzuiling naar consolidatie, digitalisering, management en gebruiksgerichte<br />

bibliotheken. Honderd jaar bibliotheekhistorie vatten in één zin doet de geschiedenis<br />

oneer aan. Marina de Bruijn, sinds 1 januari 2000 bibliothecaris in Rumst, bundelde al haar<br />

kennis en ervaring om de bibliotheekgeschiedenis van Rumst te ontrafelen in haar boek Van<br />

volksboekerijen naar openbare bibliotheek: 100 jaar bibliotheekgeschiedenis in de gemeente<br />

Rumst. Vooraleer ze later dit jaar op pensioen gaat, sprak ze met META over haar boek en haar<br />

carrière. (Zie ook p. 24-25)<br />

Hoe is het idee voor dit boek ontstaan<br />

Het idee kwam niet van mezelf, maar van onze burgemeester<br />

Eddy Huyghe. Hij vroeg me op een personeelsbijeenkomst of<br />

ik er iets voor voelde om de geschiedenis van de bibliotheken<br />

uit te zoeken. Onze burgemeester heeft oog voor historie en<br />

gaf al vaker opdrachten voor boeken. Ondertussen dateert die<br />

vraag wel al van een flink aantal jaar geleden. het werk eraan<br />

heeft ook een tijdje stil gelegen, het boek is uiteindelijk iets later<br />

dan verwacht uitgekomen.<br />

Voor wie is het boek bedoeld<br />

Door het boek wordt in eerste instantie een stukje gemeentegeschiedenis<br />

bewaard. Aanvankelijk wist niemand of er nog<br />

bronmateriaal was en waar dat dan bewaard was gebleven. Ook<br />

de heemkundige kring had er zich nog nooit in verdiept. In zo’n<br />

geval is het de taak van de gemeente of de bibliotheek om die<br />

geschiedenis zelf te reconstrueren. Gaandeweg ben ik dit boek<br />

ook gaan zien als een belangrijk document voor onze toekomst<br />

en voor onze beleidsmakers. Vanuit de kennis van het verleden<br />

kan je betere keuzes en weloverwogen beslissingen maken.<br />

Alle gemeenteraadsleden hebben dus een exemplaar gekregen.<br />

Hopelijk zijn er nog enkele boeken voor het nieuwe team, dat<br />

het nu moet gaan waarmaken. Daarnaast is het boek natuurlijk<br />

ook een eerbetoon aan al die vrijwilligers waar de bibliotheek<br />

op mocht rekenen.<br />

Het is een indrukwekkend boek geworden waarin veel bronnenmateriaal<br />

en getuigenissen werden verwerkt. Hoe bent u<br />

te werk gegaan<br />

Eerst heb ik mezelf wat georiënteerd. Ik had er geen flauw benul<br />

van welke documenten er allemaal te vinden zouden zijn — of<br />

net niet te vinden. Op de bibliotheekzolder vond ik wel wat,<br />

maar niets dat dateerde van voor de bibliotheekfusie in 1981. In<br />

het gemeentelijk archief vond de cultuurbeleidscoördinator een<br />

dossier betreffende de oudste gemeentelijke bibliotheek, die in<br />

1968 in Terhagen was opgericht, dat was het schamele begin.<br />

Ik ben dan vooral gaan praten met de oud-bibliothecarissen.<br />

Sommigen onder hen waren toen al hoogbejaard. De eerste persoon<br />

met wie ik sprak, was een stuk in de 80 en is drie jaar geleden<br />

overleden. Hij bleek ook nog een archief bewaard te hebben<br />

dat hij me toevertrouwde. Zo ben ik bij vijftien mensen langs<br />

geweest, al had niet iedereen documenten bewaard. Een gevolg<br />

daarvan is dat het aantal pagina’s wat onregelmatig verdeeld<br />

is over de verschillende besproken bibliotheken in het boek. Er<br />

was bijvoorbeeld veel minder materiaal bewaard gebleven van<br />

de katholieke bibliotheken dan van de socialistische. Die hadden<br />

nochtans op zich al een heel lange geschiedenis, maar de<br />

pastoors hadden niets bewaard. Dat ik niet meer archiefwerk<br />

heb kunnen doen, vind ik zelf een leemte in het onderzoek. Ik<br />

had graag de archieven nog uitgepluisd, maar dat was op dat<br />

moment niet haalbaar. Als je nu de curverbakken ziet staan<br />

waarin alle geraadpleegde documenten zijn samengebracht,<br />

dan is dat best al indrukwekkend.<br />

Het boek gaat ook uitgebreid in op de bibliotheekwetgeving<br />

van vroeger en nu, waarom hebt u er voor gekozen dit zo gedetailleerd<br />

te doen<br />

Het boek vertelt het verhaal van Rumst en de deelgemeenten<br />

Reet en Terhagen, maar ik heb ter duiding ook een stuk over de<br />

relevante wetgeving en een blik op het Vlaamse bibliotheekwezen<br />

toegevoegd. We zijn natuurlijk geen eiland geweest. Die<br />

wetten hebben de bibliotheken gemaakt tot de instellingen<br />

die ze vandaag zijn. Rumst had vroeger twee bibliotheken, een<br />

socialistische en een katholieke, die men lange tijd probeerde<br />

samen te voegen. De gesprekken zijn in 1972 begonnen en uiteindelijk<br />

in 1978 afgesprongen. In het begin leek alles zeer snel<br />

in kannen en kruiken, maar daarna is nog lang gepalaverd en<br />

toen de papieren getekend moesten worden, kwamen de katholieke<br />

vertegenwoordigers niet opdagen. Ze wilden niet aan de<br />

voorwaarden voldoen. Het gemeentebestuur is toenenkel met<br />

de socialisten verder gegaan en de gemeentelijke bibliotheek<br />

is er toch gekomen. De toenmalige katholieke bibliothecaris<br />

gaf achteraf toe daar een fout te hebben gemaakt: “We hadden<br />

er mee in moeten stappen, want mensen gingen toch naar<br />

die nieuwe bibliotheek. Daar was het gratis, bij ons moesten<br />

ze betalen. Daar was alles nieuw, aantrekkelijker en er was voldoende<br />

ruimte.”<br />

Maar zonder het bibliotheekdecreet van 1978 was die situatie<br />

vast nog jaren blijven aanslepen. Het decreet zorgde voor heel<br />

wat veranderingen en stelde heel strikte eisen, niet te vergelijken<br />

met het huidige decreet. De wetgeving regelde zelfs de afstand<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 15


interview<br />

tussen de boekenrekken. Dat was toen nodig, de infrastructuur<br />

was nu eenmaal slecht. Met het decreet van 2001 moest alles<br />

binnen cultuur gekaderd worden, er moest samenwerking zijn<br />

met de cultuurbeleidscoördinator en de bib moest veel meer<br />

investeren in uitbreidingsactiviteiten. Toen ik hier begon in 2000,<br />

waren de schoolontleningen er eigenlijk al te veel aan. Omdat<br />

er geen tijd en geld was, werd dat overgelaten aan vrijwilligers.<br />

De Bibliotheekweek werd niet meer georganiseerd omwille van<br />

de geringe belangstelling en ook de Jeugdboekenweek was hier<br />

nog nooit gevierd. Dat decreet heeft zo’n dingen wel mogelijk<br />

gemaakt. Wetten maken bibliotheken. Het is dus heel belangrijk<br />

dat we goede wetten hebben.<br />

“Gaandeweg ben ik dit boek ook<br />

gaan zien als een belangrijk<br />

document voor onze toekomst<br />

en voor onze beleidsmakers.<br />

Vanuit de kennis van het<br />

verleden, kan je betere keuzes<br />

en weloverwogen beslissingen<br />

maken.”<br />

Wat verwacht u dan van het nieuwe decreet dat er aankomt<br />

Ik vind het heel spannend. Er zitten een aantal nieuwe punten<br />

in: laagdrempeligheid wordt meer benadrukt en de digitale<br />

bibliotheek natuurlijk. Die twee elementen worden belangrijk.<br />

Het voelt wel een beetje raar. Je bent gewend om er zelf mee<br />

aan de slag te moeten gaan, er over na te denken en plannen te<br />

maken maar ik zal niet meer werken onder dat nieuwe decreet.<br />

Ik denk dat er grote veranderingen zitten aan te komen, net<br />

zoals de situatie van het boek momenteel ook zo snel verandert.<br />

Ik denk dat bibliotheken veel breder moeten gaan werken, dat<br />

ze zelfs hun naam moeten opgeven en cultuurhuizen moeten<br />

worden. De bib spreekt nu een kwart van de bevolking aan, in<br />

vele gemeenten is dat percentage zelfs aan het dalen. Ik denk<br />

dat een gemeentebestuur zich vragen zal gaan stellen bij die<br />

beperkte return, ondanks de gedane investeringen. Er moeten<br />

keuzes gemaakt worden, alles moet opengetrokken worden. Er<br />

moet veel meer mogelijk zijn in de bib. De bib moet een huis<br />

worden waar iedereen naar zijn zin dingen kan komen doen en<br />

iets kan vinden. Anderzijds, hoe de digitale revolutie zal uitdraaien,<br />

dat weet niemand. Ik heb vorige week — voor de eerste<br />

keer in mijn carrière — echt ruzie gehad met een dame die<br />

zich afvroeg waarom de bib nog steeds geen digitale boeken<br />

aanbood. “Ja, mevrouw, dat is een complex kluwen van auteursrechten<br />

en uitgeversbelangen.” Ze wou niet begrijpen dat de<br />

bib niet zomaar digitale boeken kan aankopen zoals zij dat, als<br />

particulier, wel kan.<br />

In het boek bespreekt u ook uw visie over de bib als ideeënfabriek.<br />

Ja, dat idee van ideeën- of cultuurfabriek komt uit Nederland.<br />

Het draait in de eerste plaats rond creativiteit, waarmee je bijvoorbeeld<br />

ook jongeren kan aanspreken. Bied hen opleidingen<br />

aan of laat hen zelf collectief iets uitwerken. Nu zit iedereen naar<br />

zijn eigen toestelletje te staren. Ik denk dat de bib hier een plek<br />

voor kan zijn. Het zal ook moeten, want als ik af ga op wat ik<br />

lees in de krant of op internet, lijkt het wel alsof iedereen wat<br />

hopeloos aan het worden is. Ook in een vorige editie van META<br />

stond zo’n artikel: Over de ondergang en het belang van de digitale<br />

bibliotheek (META <strong>2012</strong>/6), de auteurs verdedigden zichzelf<br />

en de sector maar er klonk voor mij ook een beetje wanhoop<br />

in door. Dat geeft me soms minder vertrouwen in die toekomst.<br />

Ook de democratiseringsmogelijkheden die een bib te bieden<br />

heeft, zijn niet te onderschatten. We merken dat zelf ook. In<br />

samenwerking met Rupelbib (het samenwerkingsverband dat<br />

de bibliotheken van Rumst, Niel, Schelle, Boom en Hemiksem<br />

verenigt) organiseren we computerlessen. Het is een ultieme<br />

basiscursus voor mensen die nog nooit een computermuis vasthielden.<br />

Ook internet en werken met e-mail en Picasa komen<br />

daar aan bod. Als bewoner van de wereld van <strong>2012</strong> worden<br />

je mogelijkheden ineens zoveel breder als je met de pc kunt<br />

werken. Bijdragen tot die democratisering is voor een bib zeer<br />

belangrijk. Tijdens het schrijven van het boek viel mij op dat<br />

alle bibliotheken hun oorsprong vinden in de idee van volksverheffing.<br />

Er was vroeger wel een lagere schoolplicht, maar<br />

wat daarna Niet iedereen kon of mocht zomaar verder studeren.<br />

Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat we ook nu met<br />

die problematiek geconfronteerd worden: we moeten weer die<br />

onderlaag meekrijgen. Toen de bibliotheken ontstonden, waren<br />

ze echt bedoeld voor de arbeidersklasse, de middenklasse werd<br />

volledig losgelaten. Maar nadat de televisie een deel van de<br />

arbeiders heeft meegenomen en de bibliotheken kwalitatief<br />

beter werden, is de middenklasse naar de bib gekomen. We<br />

moeten weer iedereen kunnen bereiken.<br />

In hoeverre is de bibliotheekgeschiedenis van Rumst, Reet en<br />

Terhagen representatief voor de situatie in Vlaanderen<br />

Ik denk dat er op vele vlakken wel overeenkomsten zijn.<br />

Versnippering en verzuiling had je overal in Vlaanderen. Voor<br />

het decreet van 1978 had je 1330 bibliotheekjes, in 1998 — vlak<br />

voor het volgende decreet — waren er nog maar 316. Ook al hadden<br />

die bibliotheekjes het woord ‘openbaar’ in hun naam staan,<br />

ze waren toch vaak gelieerd aan de katholieke, socialistische of<br />

liberale zuil. Je kon niet zeggen dat het echte openbare bibliotheken<br />

waren. Ze zouden nooit bezoekers geweigerd hebben,<br />

maar je ging er eenvoudigweg niet binnen als dat niet hoorde.<br />

Hier in Rumst was er een bib ingericht in een lokaaltje achter<br />

het volkshuis: aan dezelfde tafel waar je je boeken binnenbracht,<br />

werden ook de bonnetjes van de ziekenkas terugbetaald.<br />

Maar naast die overeenkomsten is er ook de typische eigen<br />

geschiedenis van elke afzonderlijke bibliotheek. Rumst en<br />

Terhagen liggen beneden aan de Rupel en hebben door de<br />

steenbakkerijen een lange geschiedenis als arbeidersgemeenten.<br />

Reet ligt meer bergop, met een zeer christelijke landbouwersbevolking<br />

waar vanaf de jaren zeventig en tachtig steeds<br />

meer bedienden zijn komen wonen. Het karakter van de bevolking<br />

verschilde dus heel erg, wat zich uitte in de bibliotheken:<br />

Rumst en Terhagen hadden een socialistische en christelijke<br />

bibliotheek en Reet had enkel twee christelijke bibliotheken.<br />

De gemeenten zijn gefuseerd kort voor de bibliotheken werden<br />

samengevoegd, maar die gemeentelijke fusie lijkt nog altijd niet<br />

helemaal verteerd te zijn. De inwoners van Reet hebben weinig<br />

te maken met die van Rumst en andersom. Door het hoogteverschil<br />

tussen de gemeenten liggen ze ook fysiek ver van<br />

elkaar. Voor de bibliotheken is dat lastig. Toen ik hier begon als<br />

bibliothecaris waren er vier vestigingen: de hoofdbibliotheek in<br />

Rumst, een vestiging in Terhagen en twee in Reet. Ondertussen<br />

is er al een bibliotheek minder in Reet. Dat filiaal had een heel<br />

druk jeugdverkeer maar Terhagen, waar veel minder boeken<br />

ontleend werden, moest sowieso blijven — een politieke keuze.<br />

En ook nu liggen de ontleencijfers in Terhagen eerder aan de<br />

16 | META <strong>2012</strong> | 8


interview<br />

lage kant. Een gemeente van 15.000 inwoners kan geen twee<br />

bibliotheken uitbouwen en iedereen daarmee tevredenstellen.<br />

Je kan niet alles aanbieden in beide vestigingen. De aantrekkingskracht<br />

van de nieuwe bib is dan weer duidelijk merkbaar:<br />

in Reet stijgen de ontleencijfers nog altijd. Hier in Rumst, waar<br />

de collectie groter is en de openingsuren uitgebreider, nemen<br />

“Wetten maken bibliotheken. Het<br />

is dus heel belangrijk dat we<br />

goede wetten hebben.”<br />

de cijfers minder spectaculair toe. Het typerende aan de bibliotheken<br />

van de fusiegemeente Rumst is dat ze zo verschillend<br />

zijn. Dat is de afgelopen twaalf jaar ook de uitdaging geweest:<br />

dat je niet kon inzetten op één bibliotheek maar dat je je aandacht<br />

moest verdelen over verschillende vestigingen.<br />

Het boek schetst ook duidelijk de vele problemen met de<br />

bibliotheekinfrastructuur. Zijn er plannen voor nieuwbouw<br />

Ja, er zijn plannen om op het plein waar nu de bushalte is een<br />

nieuwe bibliotheek te bouwen. Het zou eerder een cultuurhuis<br />

worden waar ook gemeentelijke diensten hun plaats in kunnen<br />

vinden. Er is al een eerste plan opgemaakt. Het heeft er een<br />

tijdje naar uit gezien dat ik de bouw zelf nog zou meemaken,<br />

maar ik vrees dat we eerst de uitslag van de verkiezingen moeten<br />

afwachten, want volgens de oppositie is dit een prestigeproject.<br />

Zelf heb ik altijd graag nieuwe bibliotheken bezocht: ik<br />

ben naar Delft geweest, Londen, Amsterdam, … Het is wel leuk<br />

om daarover na te denken en naar aanleiding van zo’n bezoek<br />

zelf ideeën uit te werken.<br />

De uitgave van uw boek valt ook samen met uw pensioen. Hoe<br />

kijkt u terug op uw bibliotheekloopbaan<br />

Met veel plezier en genoegen. Het is hard werken geweest,<br />

maar ik heb toch wel veel kunnen doen. Voor ik hier in Rumst<br />

als bibliothecaris begon, heb ik in de bibliotheek van Ekeren<br />

gewerkt. Hoewel ik zeven jaar daarvoor de akte had behaald,<br />

was ik toen eigenlijk nog nieuw in de bibliotheekwereld. Door<br />

de situatie ter plekke, kon ik in Ekeren onmiddellijk beginnen<br />

als verantwoordelijke van de jeugdafdeling. Dat was een functie<br />

waarin ik me kon uitleven en waar ik ook wel wat heb kunnen<br />

realiseren. Met die ervaring op zak schreef ik mij wat later in aan<br />

de bibliotheekschool in Antwerpen. Zo ben ik dan uiteindelijk<br />

in de bib van Rumst terecht gekomen. Als bibliothecaris heb je<br />

veel energie nodig en je moet veel van jezelf willen investeren.<br />

Ik denk dat ik alles bereikt heb wat ik hier kon bereiken, zeker<br />

binnen de mogelijkheden van dit gebouw.<br />

Aan energie en drive hebt u zeker niet te kort: voor uw sollicitatiegesprek<br />

ging u blijkbaar eerst op spionagebezoek in<br />

de bibliotheken.<br />

Ja, er kwamen dan al onmiddellijk plannen naar boven. Mijn<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 17


interview<br />

“De bib<br />

spreekt nu 25<br />

procent van<br />

de bevolking<br />

aan, in vele<br />

gemeenten<br />

is dat<br />

percentage<br />

zelfs aan<br />

het dalen. Ik<br />

denk dat een<br />

bestuur zich<br />

vragen moet<br />

stellen bij die<br />

kleine return,<br />

ondanks<br />

de gedane<br />

investeringen.”<br />

man zei toen dat ik maar beter kon deelnemen want ik was er<br />

toch al mee bezig. Maar ik heb tot aan het mondelinge examen<br />

getwijfeld; ik zou gewoon mee doen en daarna bekeek ik<br />

het wel. Het was pas tijdens het mondelinge examen dat ik bij<br />

mezelf dacht “Verdorie, wat ik hier zit te beweren, wil ik ook wel<br />

echt realiseren!” De vorige bibliothecaris — niets ten kwade —<br />

werkte hier, naast zijn andere baan, uiteindelijk maar negen uur<br />

per week. Ik was de eerste bibliothecaris die voltijds in dienst<br />

kwam, met als gevolg bijvoorbeeld dat ze hier nog nooit een<br />

Jeugdboekenweek hadden georganiseerd terwijl ik dat in Ekeren<br />

elk jaar verzorgde. Toen ik hier in januari aankwam, waren er<br />

geen plannen voor de Jeugdboekenweek die in maart plaatsvindt.<br />

Die heb ik toen nog snel uit de grond gestampt. Zo is het<br />

met veel dingen gegaan: als je echt iets wil, dan lukt het meestal<br />

wel. Een bibliothecaris met nieuwe energie zal goed zijn voor de<br />

bib, die ziet weer nieuwe mogelijkheden. Misschien is die ook<br />

al op spionagebezoek geweest (lacht)!<br />

Hoe hebt u de bibliotheekopleiding ervaren<br />

Met gemengde gevoelens. Een aantal vakken waren interessant<br />

maar de lessen stonden of vielen met de docenten. Er ontbrak<br />

naar mijn gevoel een sturende kracht. Sommige lessen leken niet<br />

op de praktijk afgestemd maar eerder op de hobby van de leerkracht.<br />

Ik ben nu niet meer zo op de hoogte over het reilen en<br />

zeilen in de bibliotheekschool maar ik heb wel begrepen dat er<br />

nog weinig studenten zijn. Nu de opleiding van drie naar vier jaar<br />

is gegaan, is in september maar één student afgestudeerd. Dan<br />

wordt de spoeling bij vacante plaatsen wel erg dun natuurlijk.<br />

Hoe hebt u de sector en het beroep van bibliothecaris zien<br />

veranderen in die afgelopen twaalf jaar<br />

Mijn voorganger, die in de jaren vijftig in dienst trad als<br />

bibliothecaris, heeft vooral veel ontleningen gedaan. Hij moest<br />

wel een collectie voorzien en wat administratie in orde brengen<br />

voor de gemeente maar daar is wel erg veel in veranderd. Nu is<br />

‘management’ stukken belangrijker geworden: nota’s schrijven,<br />

personeelsbeheer, … en problemen oplossen. Elke week neem<br />

ik nog een avonddienst voor mijn rekening, om het contact<br />

met de mensen te behouden. Probleemoplossend vermogen<br />

is bij het assessment trouwens een belangrijk aandachtspunt:<br />

de nieuwe bibliothecaris moet iemand zijn die probleemoplossend<br />

kan denken. De contacten met het gemeentebestuur zijn<br />

in de loop van de jaren ook veeleisender geworden: je wordt<br />

veel meer betrokken in die gemeentelijke structuren en je moet<br />

vergaderingen bijwonen. Vroeger was de bibliotheek meer een<br />

eiland. Die integratie in de gemeente vind ik positief maar het<br />

vraagt allemaal tijd.<br />

Hebt u ook tendensen in het leesgedrag kunnen bemerken<br />

Het boek schetst het contrast tussen vroeger en nu heel mooi<br />

aan de hand van die morele quoteringen van titels.<br />

Ja, bibliotheken kregen vroeger strafpunten als ze stripboeken<br />

in hun collectie hadden. In Rumst lagen ze in de meeste bibliotheekjes<br />

onder de toonbank De evolutie in die morele quoteringen<br />

is inderdaad merkwaardig. Als je verschillende jaargangen<br />

en bijhorende voorwoorden gaat vergelijken, dan valt het op<br />

dat de jaren dertig veel minder streng waren dan de jaren vijftig.<br />

De jaren vijftig predikten dood en verdoemenis terwijl men in<br />

de jaren dertig eerder een onderscheid maakte tussen ervaren<br />

en onervaren lezers Een gebruiker vertelde me dat hij als kind<br />

op een ochtend de bibliotheek bezocht met zijn vader, die De<br />

graaf van Monte Cristo had uitgezocht. De kapelaan die op dat<br />

moment de uitlening verzorgde, weigerde echter het boek mee<br />

te geven: er stond een prentje in van een vrouw met een flinke<br />

boezem, en dat kon absoluut niet. Daar sta je dan als vader met<br />

je zoon van zeven (lacht). Dat zijn toestanden die wij ons niet<br />

meer kunnen voorstellen.<br />

Vreest u het zwarte gat na uw pensioen<br />

Ik blijf actief als vrijwilliger. In onze voorleesgroepen lezen een<br />

aantal dames een keer per maand voor aan kinderen. Ik heb<br />

altijd gezegd dat ik zou helpen zodra ik met pensioen was, en<br />

ze houden me nu aan die belofte. Onze leeskring blijf ik ook<br />

begeleiden. Als ik mag van mijn opvolger tenminste (lacht),<br />

maar die is tot hier toe nog niet bekend. Morgen (woensdag 19<br />

september) is het assessment waar twee kandidaten aan zullen<br />

deelnemen.<br />

Zit u zelf mee in de jury<br />

Enkel als secretaris, want officieel mocht het niet. Maar je kent<br />

natuurlijk de situatie het beste, je kent het personeel, je weet<br />

wat de noden zijn, … Het zou jammer zijn om die kennis helemaal<br />

niet te gebruiken.<br />

Kregen jullie veel reacties op de vacature<br />

Nee, helemaal niet! We hebben zelfs twee oproepen moeten lanceren.<br />

Op het moment van het eerste examen was er slechts één<br />

kandidaat, maar die werd op basis van het schriftelijke examen<br />

al niet weerhouden. En na een tweede oproep hebben zich dan<br />

drie kandidaten gemeld. Daar zijn er nu nog twee van in de running.<br />

Het is natuurlijk ook wel een zware job voor de verloning<br />

op B-niveau. Een A-functie zou interessanter zijn, dan zouden<br />

we wel wat meer reactie krijgen, denk ik.<br />

Bedankt voor dit boeiende gesprek. We wensen je een fijn<br />

pensioen!<br />

18 | META <strong>2012</strong> | 8


artikel<br />

Google bestaat al.<br />

Waar moet het heen met de<br />

bibliotheekcatalogus<br />

Johan Mijs, Bibnet<br />

Dit is het verslag van een zoektocht naar een<br />

eigentijdse informatiearchitectuur voor de<br />

catalogus van de openbare bibliotheek naar<br />

aanleiding van een upgrade van Zoeken.bibliotheek.be<br />

en Bibliotheekportalen.<br />

Context<br />

Zoeken.bibliotheek.be is<br />

de zoekomgeving van de<br />

Vlaamse Centrale Catalogus<br />

(Open Vlacc). In Open Vlacc<br />

worden de titelbeschrijvingen<br />

ingevoerd van de collecties<br />

van de zes grootste openbare<br />

bibliotheken van Vlaanderen.<br />

Tussen 2006 en 2008 werkte<br />

VCOB (nu Bibnet) nauw<br />

samen met het Nederlandse<br />

bedrijf Medialab (nu Serials<br />

Solutions Medialab) om met<br />

AquaBrowser-software een<br />

eigentijdse zoekomgeving<br />

te bouwen op Open Vlacc:<br />

Zoeken.bibliotheek.be.<br />

In 2009 startte de Vlaamse<br />

overheid in overleg met de<br />

provincies en de Vlaamse<br />

Gemeenschapscommissie het<br />

ambitieuze interbestuurlijke<br />

project ‘Bibliotheekportalen’<br />

om elke bibliotheek die deelneemt<br />

aan een provinciaal<br />

bibliotheeksysteem uit te rusten<br />

met een AquaBrowser die<br />

een afgeleide is van Zoeken.<br />

bibliotheek.be. Die lokale<br />

bibliotheekcatalogus is bereikbaar<br />

op een standaard URL<br />

(gemeente.bibliotheek.be) en<br />

toont enkel zoekresultaten<br />

uit de collectie van de lokale<br />

bibliotheek. Via een complexe<br />

maar beheersbare centrale<br />

infrastructuur worden<br />

Open Vlacc, digitale bronnen<br />

en lokale titelbeschrijvingen<br />

geïntegreerd.<br />

Eind <strong>2012</strong> zullen de laatste<br />

twee bibliotheeksystemen<br />

(provincie Limburg en Brussels<br />

gewest) aangesloten zijn,<br />

zodat in totaal meer dan 200<br />

Vlaamse openbare bibliotheken<br />

beschikken over een eigen<br />

Bibliotheekportaal. Limburg<br />

en Brussel zullen bovendien<br />

van meet af aan beschikken<br />

over een grondig vernieuwde<br />

AquaBrowser ‘Liquid’ interface.<br />

Daarna volgt een upgrade<br />

naar de vernieuwde versie<br />

voor de bibliotheken in de vier<br />

andere provincies. Dit artikel<br />

gaat over die nieuwe interface<br />

en hoe we bibliotheekcatalogi<br />

opnieuw aansluiting kunnen<br />

laten vinden bij het zoekgedrag<br />

van het grote publiek. 1<br />

Doel van een<br />

catalogus<br />

Laten we onze zoektocht starten<br />

bij de vraag naar het doel<br />

van een bibliotheekcatalogus.<br />

Hoewel we hierover zelf geen<br />

systematisch onderzoek hebben<br />

gedaan, wijst de praktijk<br />

uit dat de ‘toptaken’ die<br />

Charles Cutter in 1876 bedacht<br />

voor de steekkaartencatalogus,<br />

nog altijd gelden voor<br />

het grootste deel van het<br />

gebruik van de online catalogus:<br />

de bibliotheekcatalogus<br />

is er voor mensen die weten<br />

wat ze zoeken. Ze kijken in de<br />

catalogus of datgene wat ze<br />

zoeken, beschikbaar is in hun<br />

bibliotheek.<br />

Tot zover de bibliotheektheorie.<br />

Bibliotheken waren<br />

pioniers in het beheren en<br />

doorzoekbaar maken van een<br />

publiek toegankelijke productcatalogus.<br />

Maar met de<br />

komst van internet namen<br />

e-commerce bedrijven als<br />

Amazon, eBay en Zappos die<br />

rol over. Vanuit hun commerciële<br />

invalshoek ontwikkelden zij<br />

nieuwe functies zoals het verleiden<br />

naar meer en andere<br />

producten, en het voorzien<br />

van winkel etalages voor mensen<br />

die niet precies weten wat<br />

ze zoeken. Maar belangrijker:<br />

die bedrijven zijn meesters<br />

geworden in het optimaliseren<br />

van hun websites in functie<br />

van ‘conversie’: de omzetting<br />

van sitebezoek naar een<br />

bepaald doel, bijvoorbeeld<br />

een bestelling of een betaling.<br />

Hun hele website staat resoluut<br />

in functie van dat doel.<br />

Omwegen of stoorzenders<br />

betekenen immers inkomstenverlies<br />

en worden dus best<br />

zoveel mogelijk vermeden.<br />

Bibliotheken kunnen veel leren<br />

van die resoluutheid. De afgelopen<br />

twintig jaar hebben<br />

bibliotheken in hun catalogi<br />

een kleine Google proberen te<br />

bouwen om fysieke en digitale<br />

bronnen samen doorzoekbaar<br />

te maken op een manier die<br />

veel te wensen over laat. De<br />

daaraan gekoppelde diensten<br />

en toepassingen leiden bovendien<br />

in veel gevallen tot frustratie<br />

bij de klant: gebrek aan<br />

een eenmalige en webvriendelijke<br />

login, gedateerde en<br />

onduidelijke interfaces, bronnen<br />

die enkel raadpleegbaar<br />

zijn binnen de muren van de<br />

bibliotheek, enzovoort. De<br />

uitdaging is om opnieuw voldoende<br />

focus in de online<br />

catalogus en dienstverlening<br />

te brengen. In het bijzonder<br />

om de collecties niet op te<br />

sluiten in de catalogus en ze<br />

op een zeer gebruiksvriendelijke<br />

manier tot hun recht te<br />

laten komen.<br />

gEBRUIKSvriendelijkheid<br />

Die gebruiksvriendelijkheid is<br />

vandaag een must op internet.<br />

De gebruikerservaring is een<br />

van de belangrijkste succesfactoren<br />

van een toepassing<br />

— denk aan de hegemonie van<br />

Apple op dit vlak. User experience<br />

design is uitgegroeid tot<br />

een specifiek vakgebied, maar<br />

hoeft geen hogere wiskunde<br />

te zijn. Eenvoudige gebruiksinzichten<br />

leiden vaak tot spectaculair<br />

betere toepassingen.<br />

Een van die inzichten is dat<br />

de meeste websites eigenlijk<br />

maar drie soorten pagina’s<br />

hebben 2 :<br />

• keuzepagina’s<br />

• detailpagina’s (of landingspagina’s)<br />

• en transactionele pagina’s.<br />

Hieronder zie je een voorbeeld<br />

van de 3 soorten pagina’s die<br />

een bezoeker tegenkomt op<br />

Zappos.com, geen boeken —<br />

maar een schoenencatalogus.<br />

De eerste stap is een keuzepagina:<br />

een lijst met categorieën<br />

of een resultatenlijst<br />

(1). Daarna landen we op de<br />

detailpagina van het product<br />

(2). Belangrijkst is de conversie<br />

naar een actie — hier een<br />

aankoop — via de transactionele<br />

pagina (3).<br />

We zullen hieronder elk type<br />

pagina bespreken in het kader<br />

van de ontwikkeling van de<br />

AquaBrowser ‘Liquid’ interface.<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 19


Artikel<br />

De verschillende pagina’s die je tegenkomt in de schoenencatalogus van Zappos.com.<br />

Keuzepagina’s<br />

Mensen die weten wat<br />

ze zoeken<br />

• Google.be<br />

Mensen die weten wat ze zoeken<br />

(known item search), starten<br />

vaak met zoeken in een<br />

zoekvak. Geen illusies: wie<br />

op zoek gaat naar informatie<br />

over een boek, zoekt die via<br />

Google. Alleen klanten van<br />

een bibliotheek die bewust op<br />

zoek gaan naar een boek om<br />

te lenen, zoeken in de catalogus<br />

van hun bibliotheek.<br />

Voor de meeste mensen is de<br />

Google-resultatenlijst de keuzepagina<br />

bij uitstek.<br />

Daarom vinden we het bij<br />

Bibnet erg belangrijk om in<br />

te zetten op zoekmachineoptimalisatie<br />

(SEO). We bouwen<br />

in Bibliotheekportalen<br />

een strategie uit die ons in<br />

staat moet stellen om hoog<br />

te scoren in de ranking van<br />

Google.be met de beste<br />

Nederlandstalige detailpagina’s<br />

(zie verderop) over<br />

boeken, muziekalbums, films,<br />

strips, ... Zo komt ook wie via<br />

Google informatie zoekt bij de<br />

bibliotheek terecht.<br />

In de Google-strategie die<br />

Bibnet in 2013 zal uitrollen,<br />

staat Zoeken.bibliotheek.be<br />

centraal als de<br />

enige te indexeren site in<br />

Bibliotheekportalen. De doelstelling<br />

is bezoekers zo snel<br />

mogelijk door te verwijzen<br />

naar een titel in hun lokale<br />

bibliotheek of naar een digitale<br />

toegang. Als die strategie<br />

lukt, zal Google vaker het<br />

zoekvenster én de resultatenlijst<br />

van de bibliotheekcatalogus<br />

worden.<br />

• De lokale bibliotheekcatalogus<br />

Voor klanten van de bibliotheek<br />

blijft de belangrijkste<br />

toegangspoort op dit<br />

moment evenwel de lokale<br />

bibliotheekcatalogus. Zij verwachten<br />

daar een Googleervaring<br />

bij het zoeken naar<br />

titels die ze willen uitlenen. In<br />

Bibliotheekportalen komen we<br />

daaraan tegemoet door overzichtelijke<br />

resultatenpagina’s<br />

en een uitgekiende relevantiesortering.<br />

Zo vind je voor bestsellers<br />

als het boek Congo van<br />

David Van Reybrouck vaak<br />

meerdere edities in de bibliotheek.<br />

Die edities worden in<br />

Bibliotheekportalen samen<br />

gegroepeerd als één resultaat<br />

in de resultatenlijst. Hoe<br />

meer edities een werk heeft<br />

en hoe meer bibliotheken het<br />

in bezit hebben, hoe hoger de<br />

ranking op de resultatenlijst.<br />

Zo proberen we te voorspellen<br />

welke titels het meest relevant<br />

zijn voor een zoekopdracht.<br />

In de toekomst willen<br />

we deze functionaliteit ook<br />

inbouwen via suggesties die<br />

automatisch aanvullen wat<br />

wordt ingetypt in het zoekvak.<br />

Op die manier kunnen we<br />

zoekers die weten wat ze willen<br />

nog sneller naar de juiste<br />

detailpagina leiden.<br />

Mensen die niet weten<br />

wat ze zoeken<br />

Mensen die niet weten wat ze<br />

zoeken (unknown item search)<br />

hebben minder aan een zoekvak.<br />

Zij hebben meer baat bij<br />

inspirerende online winkeletalages<br />

die hen tonen wat<br />

het aanbod is. Die etalages<br />

kunnen allerlei vormen aannemen:<br />

van browsen door de<br />

winkelafdelingen of het nieuwste<br />

aanbod tot aanbevelingen<br />

van verkopers, vrienden<br />

of andere klanten. En dat via<br />

online kanalen als websites,<br />

applicaties, e-mail marketing,<br />

sociale media, ...<br />

Collecties van de bibliotheek<br />

lenen zich perfect voor dergelijke<br />

toepassingen. Etalages<br />

worden volop gebruikt in de<br />

offline bibliotheekwereld:<br />

bibliotheken zijn dagelijks in<br />

De edities van het werk Congo van David Van Reybrouck verschijnen gegroepeerd<br />

en als meest relevant zoekresultaat bij de zoekopdracht ‘congo’ in de<br />

resultatenlijst van Zoeken.bibliotheek.be.<br />

20 | META <strong>2012</strong> | 8


artikel<br />

“Bibliotheken<br />

waren<br />

pioniers in het<br />

beheren en<br />

doorzoekbaar<br />

maken van<br />

een publiek<br />

toegankelijke<br />

PRODUCTcatalogus.<br />

Maar met de<br />

komst van<br />

internet namen<br />

e-COMMERCEbedrijven<br />

als<br />

Amazon, eBay en<br />

Zappos die rol<br />

over.”<br />

de weer met nauwgezette<br />

plaatsing van de collectie,<br />

thema- en aanwinstenrekken,<br />

mondelinge aanbevelingen,<br />

enzovoort. De stap naar een<br />

digitale versie is eigenlijk klein,<br />

maar blijkt voor veel bibliotheken<br />

moeilijk te zetten.<br />

Hoewel een begrip als digitale<br />

publiekswerking steeds<br />

meer ingang vindt in de<br />

bibliotheeksector (dankzij initiatieven<br />

als ‘23 Dingen’ en<br />

inspiratiegidsen over sociale<br />

media), beschikken te weinig<br />

Vlaamse bibliotheken over<br />

een websiteplatform dat voldoende<br />

uitgebouwd is om<br />

volop in te zetten op winkeletalages.<br />

In Nederland wordt<br />

sterker ingezet op deze vorm<br />

van schaalvoordeel met een<br />

centrale white label website<br />

infrastructuur. In Vlaanderen<br />

is er een vergelijkbaar initiatief<br />

met de gedeelde Isis-website<br />

infrastructuur van de provincie<br />

Antwerpen.<br />

Een aantal bibliotheken trekken<br />

zich uit de slag met<br />

blogsoftware of met eigen<br />

toepassingen, zoals de Start<br />

to read-campagne van de<br />

bibliotheek van Heist-op-den-<br />

Berg (http://www.starttoread.<br />

be). Achter die mechanismen<br />

gaat echter veel manueel<br />

werk schuil. Meestal zijn de<br />

bibliotheekcatalogi niet open<br />

genoeg om vlot data uit te<br />

wisselen met winkeletalages.<br />

Vandaar de keuze van Bibnet<br />

om verder te bouwen aan koppelingen<br />

(API’s of Application<br />

Programming Interfaces) op<br />

Bibliotheekportalen, zodat<br />

data, verrijkingen en diensten<br />

vlot gedeeld kunnen worden<br />

met andere websites.<br />

Meer en betere winkeletalages<br />

op de bibliotheekcatalogus<br />

maken, dat is dus de<br />

boodschap. En uiteraard niet<br />

alleen op bibliotheekwebsites.<br />

Het is van groot belang om<br />

met die etalages aanwezig te<br />

zijn op andere plaatsen, waar<br />

ook andere en nieuwe bezoekers<br />

door het aanbod van de<br />

bibliotheek verrast kunnen<br />

worden. Dat kan gaan van het<br />

eenvoudig delen van een titel<br />

uit de catalogus op Facebook,<br />

over nieuwsbrieven via e-mail<br />

marketingtools, tot integratie<br />

van heuse bibliotheeketalages<br />

op websites van andere organisaties.<br />

Detailpagina’s<br />

Detailpagina’s zijn de echte<br />

bouwstenen van de website.<br />

Na een keuze op een of<br />

andere keuzepagina, landt de<br />

bezoeker op de detailpagina<br />

van een product. Een detailpagina<br />

moet een combinatie zijn<br />

van goede content, semantisch<br />

gestructureerde opmaak<br />

en doordacht design. Ze moet<br />

aantrekkelijk zijn voor klanten,<br />

makkelijk beheersbaar<br />

voor ontwikkelaars en goed<br />

indexeerbaar voor Google. 3<br />

Het heeft immers weinig zin<br />

een tot in de puntjes verzorgde<br />

detailpagina te maken,<br />

als niemand ze kan vinden in<br />

Google.<br />

Een Google strategie<br />

• Structuur<br />

Een eerste noodzakelijke voorwaarde<br />

voor zoekmachineoptimalisatie<br />

is het doordacht<br />

structureren van zowel de<br />

hele website als de afzonderlijke<br />

webpagina’s. Elke<br />

detailpagina dient bijvoorbeeld<br />

te beschikken over een<br />

persistente en betekenisvolle<br />

URL. In Bibliotheekportalen<br />

wordt die URL voor werken<br />

gevormd met een combinatie<br />

van auteur, titel, materiaal en<br />

uniek identificatienummer bijv.<br />

http://zoeken.bibliotheek.be/<br />

detail/David-Van-Reybrouck/<br />

Congo-een-geschiedenis/<br />

Boekitemid=|library/marc/<br />

vlacc|7590199.<br />

Een detailpagina moet ook<br />

HTML-metatags en een duidelijke<br />

structuur hebben. Die<br />

duidelijke structuur hebben<br />

we voor Bibliotheekportalen<br />

afgeleid op basis van een analyse<br />

van de detailpagina’s van<br />

een aantal populaire mediawebsites<br />

als IMDb, Amazon,<br />

Bol, Google Books, Goodreads,<br />

All Music, ... Een zoektocht<br />

naar inspirerende voorbeelden<br />

van bibliotheekcatalogi<br />

leverde helaas bitter weinig<br />

resultaat op.<br />

De detailpagina’s van<br />

Bibliotheekportalen zijn net<br />

als op die modelwebsites<br />

opgebouwd als ‘ijsbergpagina’s’.<br />

We brengen alle gegevens<br />

samen op één lange<br />

pagina. In het topje van de<br />

ijsberg brengen we de meest<br />

relevante informatie samen,<br />

met rechts de belangrijkste<br />

acties. Daaronder volgt meer<br />

en gedetailleerdere informatie.<br />

Wat de meest relevante informatie<br />

is en wat de volgorde is<br />

van alle elementen, is onderdeel<br />

van continue evaluatie.<br />

De duidelijke structuur van de<br />

webpagina’s komt ook de integratie<br />

ten goede van Google<br />

Analytics, wereldwijd de standaardtoepassing<br />

voor het verzamelen<br />

van cijfergegevens<br />

over het gebruik van websites.<br />

In Bibliotheekportalen<br />

is elke mogelijke klik van een<br />

bezoeker geïnventariseerd in<br />

een event-gebaseerde analyse.<br />

Meetrapporten leveren dus<br />

niet enkel cijfers over unieke<br />

bezoekers, verkeer en paginabezoek,<br />

maar bieden ook een<br />

evaluatie van de interface en<br />

diensten (wat wordt aangeklikt<br />

en wat niet). De rapporten<br />

zullen bovendien mogelijk<br />

zijn op elk niveau: Vlaams, per<br />

provincie of per individuele<br />

bibliotheek.<br />

• Méér detailpagina’s<br />

Detailpagina’s zijn voor<br />

Google de zoekingangen van<br />

de catalogus. Daarom streven<br />

we als tweede voorwaarde<br />

ook naar méér detailpagina’s<br />

en kijken we best verder dan<br />

enkel detailpagina’s voor werken<br />

zoals boeken, muziekalbums,<br />

films, ...<br />

In 2008 was er in Zoeken.<br />

bibliotheek.be al een experiment<br />

met auteurspagina’s<br />

waarbij de titelbeschrijvingen<br />

die hoorden bij een 60.000<br />

auteurs op een radicaal<br />

andere manier werden gepresenteerd.<br />

De resultaten van<br />

een zoekopdracht op auteur in<br />

de catalogus werden overzichtelijk<br />

georganiseerd op een<br />

detailpagina in plaats van een<br />

resultatenpagina. Elke detailpagina<br />

van een auteur, artiest,<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 21


artikel<br />

Boven: (Experimentele) auteurspagina<br />

op Zoeken.bibliotheek.be van auteur<br />

David Van Reybrouck<br />

Onder: Een lange, rijke detailpagina<br />

van Nathalie Portman op IMDb.com.<br />

illustrator of regisseur levert<br />

een indrukwekkende winkeletalage<br />

van zijn of haar œuvre<br />

op. En zo wordt die detailpagina<br />

op zijn beurt een interessante<br />

keuzepagina.<br />

In de AquaBrowser ‘Liquid’<br />

interface hopen we de<br />

komende maanden dit experiment<br />

verder door te trekken<br />

naar een volledige integratie<br />

van auteurspagina’s in<br />

Bibliotheekportalen. Hetzelfde<br />

zouden we in de toekomst<br />

kunnen doen voor andere<br />

types detailpagina’s, zoals<br />

onderwerpenpagina’s.<br />

• Interessante detailpagina’s<br />

Een derde voorwaarde voor<br />

Google is dat de detailpagina’s<br />

interessant genoeg zijn<br />

om bezoekers te trekken en<br />

om vanop andere websites<br />

ernaar te linken. Hoe maak<br />

je detailpagina’s interessant<br />

In de eerste plaats door een<br />

goede en duidelijke dienstverlening:<br />

die komt bij het deel<br />

over de transactionele pagina’s<br />

aan bod. Maar zijn er nog<br />

mogelijkheden om bezoekers<br />

te boeien<br />

Traditioneel bevatten bibliotheekcatalogi<br />

alleen metadata<br />

zoals de titel, auteur, uitgeverij,<br />

taal, trefwoorden, ...<br />

Technologie maakt het vandaag<br />

mogelijk om veel meer<br />

contextualiserende informatie<br />

in de catalogus aan te bieden.<br />

Typisch gaat het om ‘metacontent’,<br />

verrijkende informatie<br />

over werken, auteurs of<br />

onderwerpen in de catalogus,<br />

die leners helpt bij het zoeken<br />

en oriënteren doorheen de<br />

collectie. Voorbeelden zijn:<br />

covers, flapteksten, samenvattingen,<br />

recensies, bekroningen,<br />

boekfragmenten, muziekfragmenten,<br />

aanbevelingen, ... Die<br />

metacontent biedt een schat<br />

aan informatie om de echte<br />

content te vinden, selecteren<br />

of identificeren. <strong>Meta</strong>content<br />

kan je ook verleiden naar<br />

meer en andere content, zodat<br />

detailpagina’s ook keuzepagina’s<br />

worden. Bezoekers van<br />

een website verwachten ook<br />

niets minder. <strong>Meta</strong>content is<br />

onderdeel geworden van het<br />

paradigma van de productcatalogus.<br />

Bij Bibnet maken we ons sterk<br />

dat we als bibliotheeksector<br />

interessante Nederlandstalige<br />

detailpagina’s van werken,<br />

auteurs en onderwerpen<br />

kunnen maken. De voorwaarde<br />

daarvoor is — naast<br />

natuurlijk goede metadata<br />

en beschikbare technologie —<br />

een doordachte selectie van<br />

vrij beschikbare en gelicentieerde<br />

metacontent. En die<br />

moet zorgvuldig, aantrekkelijk<br />

en meteen toegankelijk in site<br />

geïntegreerd kunnen worden<br />

in de catalogus.<br />

In Bibliotheekportalen zijn<br />

we alvast begonnen met de<br />

lancering van een samenaankoopmodel<br />

voor een basispakket<br />

van geïntegreerde<br />

metacontent. Bibnet sluit met<br />

een aantal partijen licenties<br />

af voor covers, flapteksten,<br />

recensies, fragmenten, ... Die<br />

korf van metacontent wordt<br />

bibliotheken aangeboden voor<br />

een vast bedrag per inwoner<br />

per jaar. Dankzij overeenkomsten<br />

met provincies en lokale<br />

bibliotheken kunnen de rijke<br />

detailpagina’s dienen voor de<br />

Google-strategie op Zoeken.<br />

bibliotheek.be én voor de<br />

aantrekkingskracht en herkenbaarheid<br />

van de lokale bibliotheekcatalogi.<br />

Transactionele<br />

pagina’s<br />

Uiteindelijk zijn de keuzepagina’s<br />

en detailpagina’s van een<br />

catalogus slechts een middel<br />

tot het ‘verkrijgen’ van een<br />

dienst of product. Dat einddoel<br />

moet altijd duidelijk blijven<br />

doorheen de website, en<br />

makkelijk te bereiken zijn via<br />

transactionele pagina’s. Die<br />

pagina’s hebben als functie<br />

van de bezoeker van je<br />

website een klant te maken.<br />

Voorbeelden zijn pagina’s die<br />

vragen om je te registreren of<br />

aan te melden, en je bestelling<br />

door te geven.<br />

Op het gebied van transactionele<br />

pagina’s ligt voor bibliotheken<br />

nog immens veel werk,<br />

zeker als de standaard gezet<br />

22 | META <strong>2012</strong> | 8


artikel<br />

wordt door bedrijven als<br />

Amazon, eBay en Zappos. En<br />

dan gaat het over veel meer<br />

dan de gebruiksvriendelijkheid<br />

van websites, sla er het boek<br />

Delivering Happiness van Tony<br />

Hsieh (CEO van Zappos) maar<br />

op na. Er is dringend nood aan<br />

een duidelijke visie op wat een<br />

uitmuntende online dienstverlening<br />

voor de fysieke collectie<br />

in openbare bibliotheken<br />

precies dient in te houden.<br />

En er is overeenstemming<br />

nodig over welke budgetten<br />

en werkprocessen die visie<br />

kunnen ondersteunen in tijden<br />

waarin boeken digitaal<br />

worden.<br />

De centrale ‘actie’ op een<br />

detailpagina in Bibliotheekportalen<br />

is op dit moment het<br />

nagaan van bezit, beschikbaarheid<br />

en plaats van een<br />

werk, eventueel gevolgd door<br />

het reserveren. Op de detailpagina<br />

van een werk wordt<br />

prominent de beschikbaarheid<br />

getoond. Met een knop klik<br />

je door om te zien waar het<br />

werk staat in de bibliotheek<br />

en kan je het werk eventueel<br />

ook reserveren. Bibnet streeft<br />

ernaar om ook hier het groeperen<br />

van edities te laten meespelen,<br />

zodat je niet de detailpagina<br />

van elke editie moet<br />

bekijken om de beschikbaarheid<br />

of plaats van een werk te<br />

vinden.<br />

Wie werken vindt in Zoeken.<br />

bibliotheek.be, kan die daar<br />

via een zoekwidget en bijhorend<br />

Google kaartje in zijn<br />

lokale bibliotheek lokaliseren.<br />

Via het kaartje kan je doorklikken<br />

naar de detailpagina van<br />

dat werk in de lokale bibliotheekcatalogus.<br />

In afwachting van een duidelijkere<br />

visie op online dienstverlening,<br />

zetten we alvast in<br />

op een webvriendelijke login<br />

over alle Bibliotheekportalen<br />

heen. Die Open Bib ID-login<br />

is gekoppeld aan het effectieve<br />

lidmaatschap van een<br />

of meerdere bibliotheken en<br />

biedt in één duidelijke interface<br />

toegang tot de online<br />

diensten van de bibliotheken<br />

waarvan je lid bent (reserveren,<br />

verlengen, uitleenhistoriek,<br />

kosten bekijken, ...). Op die<br />

manier kunnen we de transactionele<br />

pagina’s in de omgeving<br />

van Bibliotheekportalen<br />

verder optimaliseren. Deze<br />

nieuwe Mijn.bibliotheek.be<br />

toepassing wordt momenteel<br />

uitgetest in vijf bibliotheken in<br />

de provincie Vlaams-Brabant.<br />

De ambitie van Mijn bibliotheek<br />

is uiteraard ook om op<br />

basis van de login van thuis uit<br />

toegang te krijgen tot digitale<br />

collecties.<br />

Conclusies<br />

Waar moeten we heen met<br />

de bibliotheekcatalogus Het<br />

is uitermate belangrijk om op<br />

een systematische manier in te<br />

zetten op een informatiearchitectuur<br />

en gebruikservaring<br />

die aansluit bij de verwachtingen<br />

van het grote publiek.<br />

Die continue zoektocht vraagt<br />

massa’s overleg, voldoende<br />

investeringen en voortdurende<br />

innovatie. We zijn ervan overtuigd<br />

dat dit enkel kan gerealiseerd<br />

worden in een project<br />

dat schaalvoordelen oplevert<br />

zoals Bibliotheekportalen. Het<br />

resultaat is een dynamische en<br />

evoluerende interface die kansen<br />

biedt voor de bibliotheeksector<br />

om webpresence te<br />

claimen. Lokale bibliotheken<br />

kunnen in dezelfde aantrekkelijke<br />

interface rechtstreeks<br />

hun eigen klanten bedienen<br />

met de eigen collectie en winkeletalages.<br />

Maar Google bestaat toch al<br />

Zoals bovenstaand artikel duidelijk<br />

maakt, blijft de bibliotheekcatalogus<br />

geschoeid op<br />

de leest van de fysieke collectie<br />

van de bibliotheek. Het is<br />

een productcatalogus zoals<br />

Amazon, eBay en Zappos. In<br />

die zin is de bibliotheekcatalogus<br />

zeker geen concurrent,<br />

maar net een waardevolle<br />

bron voor Google.<br />

Digitale collecties<br />

De uitdaging voor de toekomst<br />

is om ook digitale<br />

bibliotheekcollecties aan te<br />

bieden in interfaces waar ze<br />

op de beste manier tot hun<br />

recht komen. En ze dus niet<br />

enkel te integreren in de<br />

bibliotheekcatalogus, waar ze<br />

zelfs een stoorzender kunnen<br />

zijn voor de klant.<br />

In Bibliotheekportalen zijn<br />

experimenten aan de gang<br />

met verwijzingen naar digitale<br />

bronnen vanop detailpagina’s<br />

(links naar DBNL, Spotify,<br />

iTunes) en keuzepagina’s (een<br />

doorkijk op evenementen van<br />

UiT in Vlaanderen). Maar ook<br />

daar geldt: wie wil zoeken in<br />

een van die bronnen zal dat<br />

in de eerste plaats doen via<br />

Google (of via de eigen applicatie<br />

of website van die bron),<br />

en niet via de bibliotheekcatalogus.<br />

Dergelijke verwijzingen<br />

in de bibliotheekcatalogus<br />

kunnen een aanvulling of verrijking<br />

zijn, maar het is geen<br />

dienst die echt het verschil<br />

maakt voor de klant. Daarvoor<br />

is het wachten op een digitale<br />

collectie met een daadwerkelijke<br />

unique selling proposition<br />

van de bibliotheek.<br />

1 Dit artikel bouwt verder op<br />

gemeenschappelijke inzichten en<br />

realisaties van de teams van Bibnet,<br />

Serials Solutions Medialab, de<br />

Vlaamse provincies en de Vlaamse<br />

Gemeenschapscommissie, in het<br />

bijzonder (ex-)collega Rosemie<br />

Callewaert en collega’s Peter De<br />

Keyser, Klaar Leroy, Rosa Matthys<br />

en Lisbeth Vandoorne.<br />

2 Zie http://usability-blog.be/website-<br />

3-paginatypes/ van AGConsult, een<br />

blog in eenvoudige taal over de<br />

gebruiksvriendelijkheid van websites,<br />

geraadpleegd op 1 september<br />

<strong>2012</strong>.<br />

3 “The well-appointed product detail<br />

page should be a combination of<br />

good content, semantic mark up,<br />

and thoughtful design that appeals<br />

to shoppers, is easy to manage, and<br />

indexes well” (zie http://ecommer-<br />

cedeveloper.com/articles/3296-<br />

7-tactics-for-better-productdetail-page-design/,<br />

geraadpleegd<br />

op 1 september <strong>2012</strong>).<br />

“Meer en betere<br />

winkeletalages<br />

op de<br />

BIBLIOTHEEKcatalogus<br />

maken, dat<br />

is dus de<br />

boodschap.<br />

En uiteraard<br />

niet alleen op<br />

BIBLIOTHEEKwebsites.”<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 23


signalement<br />

Bibliotheeksfeer van<br />

Enkele foto’s uit het fotoalbum van de bib<br />

De oudste foto’s dateren uit 1968, de kleu<br />

24 | META <strong>2012</strong> | 8


signalement<br />

vroeger<br />

liotheken in Rumst.<br />

renfoto’s uit 1986.<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 25


etalage<br />

Streekgericht Bibliotheekbeleid<br />

Brussel<br />

Anne Tissen, SBB<br />

Streekgericht Bibliotheekbeleid Brussel (SBB) is in januari <strong>2012</strong> gestart in een nieuwe setting.<br />

Tot eind vorig jaar was het SBB een deelwerking van de Hoofdstedelijke Openbare Bibliotheek.<br />

Nu is het SBB geïntegreerd binnen de administratie van de Vlaamse Gemeenschapscommissie<br />

en is het een operationele dienst binnen de Algemene directie Cultuur, Jeugd en Sport. Anne<br />

Tissen, coördinator, vertelt over haar team.<br />

Jullie team werd recentelijk vernieuwd.<br />

Wat is jullie opdracht en hoe vullen jullie<br />

die in<br />

Het SBB ondersteunt het Brussels netwerk<br />

van Nederlandstalige openbare<br />

gemeentelijke bibliotheken op bibliotheektechnisch<br />

en inhoudelijk vlak. De<br />

belangrijkste doelstellingen van het SBB<br />

zijn het versterken van het netwerk, het<br />

ontwikkelen en ondersteunen van het<br />

gemeenschappelijk bibliotheeksysteem,<br />

de ondersteuning van de bibliotheken<br />

op vlak van publiekswerking en management<br />

en het stimuleren van de onderlinge<br />

samenwerking. Als coördinator van<br />

het SBB-team bezocht ik de lokale bibliotheken<br />

om een beter beeld te krijgen van<br />

hun werking en verwachtingen. Naast een<br />

betere bibliotheektechnische ondersteuning<br />

vragen de bibliothecarissen meer<br />

inhoudelijk debat en visieontwikkeling.<br />

De Brusselse Nederlandstalige bibliotheken<br />

werken in dezelfde maatschappelijke<br />

omgeving: meertalig en internationaal.<br />

Wat zijn de uitdagingen wanneer men<br />

de werking afstemt op deze maatschappelijke<br />

realiteit Hoe werken wij in dit<br />

kader met het gegeven ‘digitale bibliotheek’<br />

De bibliothecarissen vragen meer<br />

betrokkenheid, samenwerking en overleg<br />

gericht op kennis- en ervaringsuitwisseling.<br />

Daarom werd de frequentie van het<br />

overleg verhoogd. Het accent ligt meer<br />

op visieontwikkeling en ervaringsuitwisseling.<br />

Daarom werden ook themawerkgroepen<br />

opgestart.<br />

De doelstellingen waren de leidraad voor<br />

het samenstellen van het SBB-team, dat<br />

enerzijds bestaat uit een ‘bibliotheektechnische<br />

pool’ en anderzijds uit een<br />

‘pool gericht op de publiekswerking’. De<br />

totale setting omvat acht personeelsleden,<br />

waaronder de coördinator en de<br />

administratieve ondersteuner en zes stafmedewerkers.<br />

Rechtstaand v.l.n.r.:Julia De Bus, Claudio Lombardi, Els Patoor, Patrick Vanhoucke, Jeroen Cortvriendt,<br />

AnneTissen en Stijn Callewaert. Zittend: Gunnar Paesbrugge. Foto: Helga Van Geel.<br />

Welke eigenschappen/vaardigheden/<br />

interesses zijn cruciaal om in julie team<br />

te functioneren<br />

Naast de specifieke vaardigheden eigen<br />

aan de functies wordt er van de medewerkers<br />

verwacht dat zij meestappen in<br />

de visie en het concept van de ‘toekomstgerichte<br />

bibliotheek’. Gedeelde visies,<br />

openheid, zin voor debat, klantgerichtheid<br />

en kennis van de Brusselse context<br />

zijn belangrijke kernbegrippen voor ons<br />

nieuwe team.<br />

Welke ambities willen jullie als team<br />

graag verwezenlijken<br />

Met de nieuwe setting en de opstart van<br />

een uitgebreid SBB-team willen wij in de<br />

eerste plaats de bibliotheektechnische<br />

ondersteuning van de lokale bibliotheken<br />

optimaliseren. Een technisch goed uitgeruste<br />

bibliotheek creëert ruimte voor de<br />

bibliotheken om zich meer te focussen op<br />

hun kernopdracht. Het is onze taak om de<br />

werking van de bibliotheken te faciliteren,<br />

te stimuleren én te ondersteunen. Het<br />

realiseren van een gezond evenwicht tussen<br />

de ondersteunende en aansturende<br />

rol van het SBB zal een permanente oefening<br />

zijn. Ook de verbinding én de verwevenheid<br />

van de bibliotheektechnische<br />

ondersteuning met de inhoudelijke ondersteuning<br />

wordt voor het nieuwe team een<br />

interessante uitdaging. Als SBB-team willen<br />

wij het netwerk versterken via het creëren<br />

van maximale betrokkenheid van de<br />

lokale bibliotheken bij het globale denken<br />

doeproces. Een gezamenlijk prijzenbeleid,<br />

collectiemanagement, drempelverlaging,<br />

de verdere uitbouw van de<br />

digitale bibliotheek en samenwerking<br />

met de lokale partners worden voor<br />

de bibliotheken — en dus ook voor het<br />

SBB — de belangrijkste uitdagingen voor<br />

de komende jaren. Tot slot werken wij aan<br />

een sterke relatie met Muntpunt Bib in het<br />

kader het Brusselse bibliotheeknetwerk<br />

en de onderlinge ondersteuning.<br />

26 | META <strong>2012</strong> | 8


inzet<br />

Geert Puype:<br />

“Vrijwilligerswerk blijft<br />

essentieel”<br />

Hoe ben je in de bibliotheeksector verzeild<br />

geraakt<br />

Eigenlijk is het een familielid, dat als<br />

gemeenteraadslid zelf aan de basis lag<br />

van een gemeentelijke bibliotheek, dat<br />

mij in 1978 attent maakte op het toen pas<br />

goedgekeurde bibliotheekdecreet en op<br />

de tewerkstellingsmogelijkheden die dit<br />

decreet in de toekomst zou bieden. Begin<br />

1979 deed ik mee met een aanwervingexamen<br />

voor de bibliotheek van de stad<br />

Kortrijk. In september konden we met<br />

acht collega’s aan de slag onder leiding<br />

van toenmalig hoofdbibliothecaris Paul<br />

Vancolen.<br />

Hoe lang ben je al actief binnen de<br />

<strong>VVBAD</strong> En wat was je motivatie om lid<br />

te worden van de vereniging<br />

Ik ben lid geworden van de sectie<br />

Openbare Bibliotheken in 1990, toen de<br />

jaarvergadering in Kortrijk plaatsvond.<br />

Voordien had ik ook al jaarvergaderingen<br />

meegemaakt in Wevelgem en in<br />

Antwerpen waar de grote Ger Schmook<br />

nog aanwezig was. Ik wilde in de eerste<br />

plaats beter geïnformeerd zijn en meende<br />

dat het sectiebestuur daarvoor een uitgelezen<br />

orgaan was. Op de eerste vergadering<br />

van het nieuwe sectiebestuur werd<br />

ik als enig kandidaat verkozen als secretaris<br />

van de sectie met Paul Gervoyse<br />

(Oostkamp) als nieuwe voorzitter. Van het<br />

een kwam het ander: lid van de Raad van<br />

Bestuur van de vereniging tot ik in 1998<br />

als algemeen secretaris werd verkozen en<br />

na het voortijdige ontslag van Kris Clara<br />

tot voorzitter.<br />

Hoe heb je het voorzitterschap ervaren<br />

Het voorzitterschap was een boeiende<br />

periode maar soms ook lastig. Ik probeerde<br />

de zaken zo goed mogelijk op te<br />

volgen, ook materies die niet onmiddellijk<br />

met het openbare bibliotheekwerk<br />

verband hielden. In die periode werden<br />

ondermeer de eerste contacten met de<br />

SERV gelegd voor het opstellen van<br />

beroepsprofielen voor bibliothecarissen<br />

en later archivarissen. Eigenlijk hoopten<br />

we via die omweg tot beroepsopleidingen<br />

op hogeschool en universitair<br />

niveau te komen, wat niet gelukt is. Ook<br />

als belangenbehartiger kon de vereniging<br />

meer en meer haar rol spelen en werden<br />

Geert Puype is bibliothecaris in het West-<br />

Vlaamse Menen en heeft al een hele carrière<br />

achter de rug binnen de <strong>VVBAD</strong>.<br />

Van secretaris van de sectie Openbare<br />

Bibliotheken tot voorzitter van de vereniging,<br />

Geert heeft het hele parcours afgelegd<br />

en kent de <strong>VVBAD</strong> dan ook vanbinnen<br />

en vanbuiten.<br />

we ook meer gehoord. Ik had ook veel<br />

steun aan de toenmalige directeur Marc<br />

Storms.<br />

Wat haal je er voor jezelf uit, zowel persoonlijk<br />

als professioneel<br />

Alhoewel ik nog lid ben van de OB-sectie<br />

en de Raad van Bestuur, ben ik niet zo<br />

heel actief meer in de <strong>VVBAD</strong>. Ik haal nog<br />

altijd veel voldoening uit de contacten<br />

“De <strong>VVBAD</strong> is<br />

een financieel<br />

gezonde en goed<br />

georganiseerde<br />

vereniging en<br />

met die basis is de<br />

werking voor de<br />

komende jaren zeker<br />

verzekerd.”<br />

met collega’s en uit het feit van degelijk<br />

en in een vroeg stadium geïnformeerd<br />

te zijn. Het doet ook deugd dat ik het<br />

vertrouwen krijg om de vereniging in de<br />

SARC, de strategische adviesraad voor<br />

cultuur (jeugd, sport en media) te vertegenwoordigen.<br />

Ik heb altijd al geprobeerd<br />

om verder te zien dan de eigen instelling<br />

of sector.<br />

Hoe zie je het beroep en de vereniging<br />

evolueren<br />

Ik ben nooit goed in voorspellen geweest<br />

en zeker nu ik in de herfst van mijn carrière<br />

ben, lig ik niet wakker van hoe ons<br />

beroep er binnen twintig of dertig jaar<br />

zal uitzien. Maar de kern ervan, het verzamelen,<br />

ontsluiten en beschikbaar stellen<br />

zal wel blijven bestaan. Ook al veroudert<br />

informatie alsmaar vlugger. Zeker voor<br />

openbare bibliotheken blijft de bibliotheek<br />

voor veel bezoekers een bron voor<br />

ontspanning. Die recreatieve rol wordt<br />

soms miskend in het huidige bibliotheekbeleid.<br />

De <strong>VVBAD</strong> is een financieel gezonde en<br />

goed georganiseerde vereniging. Met<br />

die basis is de werking voor de komende<br />

jaren zeker verzekerd. De voorbije decennia<br />

is er een verschuiving gebeurd van<br />

individueel lidmaatschap naar instellingslidmaatschap.<br />

Dit was enerzijds<br />

wel gewenst (instellingslidmaatschap is<br />

meestal stabieler dan individuen). Maar<br />

voor de werking van de vereniging blijven<br />

mensen die zich concreet willen inzetten<br />

— naar vergaderingen komen, dossiers en<br />

studiedagen voorbereiden — van essentieel<br />

belang. Grote projecten die geld<br />

opbrachten, zoals Informatie, en meer<br />

middelen van de Vlaamse overheid, hebben<br />

ons toegelaten om het personeelsbestand<br />

uit te breiden. Zij doen fantastisch<br />

werk maar een vereniging kan<br />

nooit alleen draaien op beroepskrachten.<br />

Vrijwilligerswerk blijft essentieel.<br />

Wat is je leukste bibliotheekervaring<br />

Dat is een moeilijke vraag. Ik heb al veel<br />

mooie momenten meegemaakt. Maar ik<br />

krijg nog steeds de meeste voldoening als<br />

ik iemand kan helpen met een vraag om<br />

informatie. En dat kan zonder de mensen<br />

‘het ei uit hun gat te vragen’.<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 27


over de grens<br />

SURF<br />

Maryse Laseroms, SURF<br />

Begin jaren tachtig, vóór de geboorte van SURF, was ICT op<br />

Nederlandse universiteiten een obscuur fenomeen. Nederland<br />

had een achterstand op het gebied van informatisering en elektronica.<br />

Het Informatica Stimuleringsplan was een antwoord<br />

op de vraag vanuit de overheid hier aandacht aan te besteden.<br />

Wat is de opdracht van SURF en hoe vullen<br />

jullie die in<br />

SURF is de ICT-samenwerkingsorganisatie<br />

van het Nederlandse hoger onderwijs<br />

en onderzoek. Binnen SURF investeren<br />

Nederlandse universiteiten, hogescholen<br />

en onderzoeksinstellingen gezamenlijk<br />

in ICT-innovatie met als doel de kwaliteit<br />

van het hoger onderwijs en onderzoek<br />

te verhogen. Door samen te werken<br />

in SURF realiseren de hogeronderwijsinstellingen<br />

vernieuwingen die het belang<br />

van een individuele instelling overstijgen.<br />

Daarnaast stimuleert SURF kennisuitwisseling,<br />

zodat onderwijs en onderzoek meer<br />

kunnen profiteren van de mogelijkheden<br />

die ICT biedt. Dankzij SURF beschikken<br />

studenten, docenten en wetenschappers<br />

in Nederland over zeer goede internet-<br />

en ICT-voorzieningen. SURF bestaat<br />

uit een aantal werkmaatschappijen met<br />

een eigen aandachtsterrein: SURFnet,<br />

SURFmarket en SURFshare. Samen zorgen<br />

wij ervoor dat studenten, docenten<br />

en onderzoekers eenvoudig kunnen<br />

samenwerken met behulp van ICT. Maar<br />

ook dat ze voordelig software, content en<br />

diensten kunnen aanschaffen. We leveren<br />

ondersteunende diensten voor gezamenlijke<br />

exploitatie van ICT-projecten door<br />

de instellingen. En initiëren samenwerkingsprojecten<br />

rondom ICT-thema’s als<br />

cloud computing, groene ICT en duurzaamheid<br />

en beveiliging. Tot slot is SURF<br />

verantwoordelijk voor de nationale ICTonderzoeksinfrastructuur.<br />

Hiertoe fuseert<br />

SURF per 1 januari 2013 met SARA (ICTinfrastructuurdienstverkeer<br />

voor universiteiten<br />

en hogescholen), dat als SURFsara<br />

een zelfstandige werkmaatschappij onder<br />

SURF wordt. De taken van SARA liggen<br />

op het gebied van high performance<br />

computing, visualisatie en het leveren van<br />

support aan onderzoekers.<br />

SURF bestaat dit jaar 25 jaar, hoe vieren<br />

jullie die verjaardag<br />

SURF heeft haar verjaardag gevierd<br />

met de organisatie van een feestelijke<br />

netwerkborrel voor de relaties van haar<br />

werkmaatschappijen. De successen die<br />

de hogeronderwijsinstellingen behaald<br />

hebben in SURF-verband stonden hier<br />

centraal. Daarnaast stond het tweejaarlijke<br />

Executive Seminar voor bestuurders<br />

van hogeronderwijsinstellingen in het<br />

teken van 25 jaar SURF. Dit is gevierd in<br />

de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Tot<br />

slot hebben we als bijlage bij het hoger<br />

onderwijs magazine HO management een<br />

special uitgebracht over het succes van<br />

25 jaar samenwerken.<br />

Hoe hebben jullie de sector (en SURF) in<br />

die 25 jaar zien evolueren<br />

SURF heeft zich in de afgelopen 25 jaar<br />

ontwikkeld tot een krachtig samenwerkingsverband<br />

dat de instellingen in staat<br />

stelt gezamenlijk te investeren in ICTinnovatie.<br />

Dankzij deze samenwerking<br />

hebben onze instellingen in 25 jaar veel<br />

voor elkaar gekregen. Denk bijvoorbeeld<br />

aan het supersnelle en betrouwbare<br />

SURFnet, één van de meest geavanceerde<br />

netwerken ter wereld. De afgelopen jaren<br />

is ICT vanzelfsprekend geworden, ook<br />

in het hoger onderwijs en onderzoek.<br />

Onderzoek is steeds meer datagedreven<br />

en vereist een infrastructuur voor<br />

instellingsoverstijgende samenwerking.<br />

Studenten volgen thuis hoorcolleges en<br />

maken hun opdrachten in interactie met<br />

andere studenten en docenten op de<br />

onderwijsinstelling. Onderzoekers, studenten<br />

en docenten brengen hun eigen<br />

devices mee en hebben overal toegang<br />

tot hun diensten en informatie in de cloud.<br />

Een belangrijke uitdaging voor de toekomst<br />

wordt om in een gefragmenteerde<br />

ICT-omgeving naadloze samenwerking<br />

tussen systemen en mensen mogelijk<br />

te maken. Zodat studenten en wetenschappers<br />

eenvoudig en krachtig kunnen<br />

samenwerken, ongeacht hun locatie<br />

of de technologie die ze gebruiken. Dat<br />

is waar de instellingen en SURF waarde<br />

toe kunnen blijven voegen. Zorgen dat<br />

de mogelijkheden die ICT biedt optimaal<br />

benut kunnen worden. Door innovaties<br />

beschikbaar te maken, tegen aantrekkelijke<br />

voorwaarden. Door verbinding<br />

mogelijk te maken, tussen technologieën<br />

en mensen. En door beveiliging en privacy<br />

goed te borgen.<br />

Werken jullie op Europees niveau met<br />

andere organisaties samen<br />

Samenwerking varieert van kennisuitwisseling<br />

op terreinen als Open Educational<br />

Resources en Learnig Analytics met het<br />

Engelse JISC, sterk vergelijkbaar met<br />

SURF. SURF neemt deel aan een aantal<br />

Europese projecten die zich richten op bijvoorbeeld<br />

e-Infrastructuur ontwikkeling<br />

28 | META <strong>2012</strong> | 8


over de grens<br />

Een belangrijke uitdaging voor de toekomst wordt om in een gefragmenteerde ICT-omgeving naadloze samenwerking tussen systemen en mensen mogelijk te maken.<br />

Foto: Francis Vlieghe.<br />

“Dankzij SURF<br />

beschikken<br />

studenten, docenten<br />

en wetenschappers in<br />

Nederland over zeer<br />

goede internet- en<br />

ICT-voorzieningen.”<br />

en Research Data Management. Daarnaast<br />

vindt strategisch/tactische afstemming in<br />

Europees verband plaats: onder andere<br />

beleidsadvies via e-IRG en technologische<br />

en protocol afspraken in TERENA.<br />

Knowledge Exchange richt zich op kennisconstructie<br />

en beleidsontwikkeling met<br />

betrekking tot informatie-infrastructuur.<br />

Tot slot zijn er contacten met instellingen<br />

en organisaties in de VS en wereldwijd,<br />

waaronder Educause, CNI, Internet2 en<br />

IMS.<br />

Hoe vergelijken jullie de situatie in<br />

Vlaanderen met die in Nederland<br />

Kijkend naar kennis en kwaliteit van<br />

ICT in onderwijs en onderzoek doet<br />

Vlaanderen niet onder voor Nederland.<br />

De verschillende overheden per taalgebied<br />

laten geen nationale, autonome<br />

SURF-aanpak toe met betrekking tot de<br />

inrichting van de ICT-infrastructuur. Met<br />

Nederlandstalige instellingen en organisaties<br />

wordt regelmatig samengewerkt en<br />

expertise uitgewisseld. Ook is Vlaanderen<br />

voor SURF een potentiële afnemer van<br />

diensten en producten. Het feit dat SURF<br />

mede gefinancierd wordt met Nederlands<br />

overheidsgeld ter verbetering van de<br />

kwaliteit van Nederlands hoger onderwijs<br />

en onderzoek limiteert Vlaamse participatie.<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 29


Trend<br />

Een bibliotheek zonder catalogus.<br />

Ondenkbaar<br />

Simone Kortekaas, Universiteitsbibliotheek Utrecht<br />

De Universiteitsbibliotheek Utrecht heeft<br />

aan haar gebruikers altijd een catalogus<br />

aangeboden. In 2002 is daarnaast een<br />

eigen systeem ontwikkeld voor elektronische<br />

tijdschriftartikelen (Omega). Zocht<br />

je gedrukt materiaal, dan zocht je in de<br />

WebOPC; zocht je elektronische artikelen,<br />

dan zocht je in Omega. Sinds 2002<br />

is er veel veranderd. Nieuwe commerciële<br />

discovery tools als Primo en Summon<br />

kwamen op de markt en de bibliotheek<br />

raakte haar innovatieve voorsprong kwijt.<br />

Ondertussen vonden steeds meer bibliotheekgebruikers<br />

hun weg naar tijdschriftartikels<br />

via vrij toegankelijke zoekmachines<br />

als Google Scholar. Ook toegang via<br />

databanken als Web of Science en Scopus<br />

nam een enorme vlucht. Uit statistieken<br />

bleek dat het gebruik van de WebOPC<br />

en Omega stagneerde, terwijl het gebruik<br />

van de tijdschriftlicenties bleef stijgen.<br />

De tijd was gekomen om opnieuw na te<br />

denken over de discovery tools voor de<br />

bibliotheek; vanuit het perspectief van<br />

de gebruikers en met<br />

de aanname dat het niet<br />

nodig zou zijn om een<br />

eigen discovery tool te<br />

implementeren.<br />

Internationale studies<br />

tonen aan dat studenten<br />

en onderzoekers bij<br />

het zoeken naar wetenschappelijke<br />

informatie<br />

steeds vaker zoekmachines<br />

als Google<br />

Scholar verkiezen boven<br />

bibliotheekwebsites<br />

of bibliotheekcatalogi.<br />

Gebruikers verwachten<br />

dat de bibliotheek<br />

zorgt voor snelle levering<br />

van of directe toegang<br />

tot de gevonden<br />

content. Waarom zou<br />

een bibliotheek nog een<br />

eigen discovery-systeem<br />

aanbieden als grote commerciële bedrijven<br />

beter toegerust zijn om zoekmachines<br />

voor wetenschappelijke literatuur te<br />

bouwen en te onderhouden Uit eigen<br />

onderzoek blijkt dat elektronische artikelen<br />

goed vindbaar zijn via discovery<br />

tools in de public cloud en via externe<br />

betaalde of vrij toegankelijke databanken<br />

als Web of Science en PubMed. Voor<br />

het zoeken van gedrukte boeken bieden<br />

Google Books en Worldcat een redelijk<br />

alternatief. Voor bijzondere collecties en<br />

e-books ligt het complexer. Deze materialen<br />

zijn alleen vindbaar via de WebOPC.<br />

Een aantal mogelijke redenen om toch te<br />

opteren voor de aanschaf van een eigen<br />

discovery tool is tegen het licht gehouden.<br />

1) Met een eigen discovery tool zou<br />

een bibliotheek meer controle hebben en<br />

niet afhankelijk zijn van grote commerciële<br />

spelers. Aanschaf van een eigen tool<br />

maakt de bibliotheek ook afhankelijk van<br />

een leverancier en er zijn investeringen<br />

in configuratie en beheer. Bovendien, er<br />

is voldoende concurrentie tussen de aanbieders<br />

van discovery tools op internet.<br />

2) Eerstejaarsstudenten willen graag één<br />

integrale zoekmachine. Zelfs de nieuwe<br />

generatie discovery tools kan dit niet<br />

waarmaken en voor bijzonder materiaal<br />

Foto: John Kannenberg. www.johnkannenberg.com.<br />

of heel specifieke vakgebieden zijn nog<br />

steeds specifieke databases vereist. 3)<br />

Eerstejaarsstudenten willen de collectie<br />

van hun eigen bibliotheek doorzoeken.<br />

Als dit inderdaad zo is, dan levert<br />

dit alleen een probleem op bij het zoeken<br />

naar boeken. Artikelen zijn elders<br />

goed vindbaar en, eenmaal gevonden,<br />

voor het overgrote deel ook toegankelijk<br />

voor Utrechtse gebruikers. Voor boeken<br />

ligt dit gecompliceerder, hiervoor moeten<br />

creatieve oplossingen gezocht worden.<br />

4) Zonder eigen discovery tool wordt<br />

de bibliotheek minder zichtbaar voor haar<br />

gebruikers. Dat klopt, maar is daarom nog<br />

geen reden om een eigen discovery tool<br />

te implementeren. Herdefiniëren van de<br />

rol van de universiteitsbibliotheek voor<br />

onderwijs en onderzoek en zichtbaar zijn<br />

en blijven voor de gebruikers is, ook los<br />

van de discussie over discovery en delivery,<br />

een grote uitdaging.<br />

Na interne discussies met management<br />

en medewerkers zijn de volgende aanbevelingen<br />

aangenomen:<br />

• De bibliotheek moet niet investeren in<br />

een eigen discovery tool, maar inzetten<br />

op het verbeteren van delivery.<br />

• De vindbaarheid van de bijzondere collecties,<br />

speciale materiaalsoorten en<br />

e-books moet worden<br />

vergroot door de<br />

metadata beschikbaar<br />

te maken in de<br />

public cloud. Om<br />

vindbaarheid en toegang<br />

tot deze materialen<br />

te garanderen<br />

kan het nodig zijn om<br />

tijdelijk delen van de<br />

WebOPC in de lucht<br />

te houden.<br />

• De bibliotheek<br />

moet haar rol in het<br />

geven van toegang<br />

tot wetenschappelijke<br />

informatie<br />

opnieuw definiëren<br />

en de communicatie<br />

hierover richting<br />

haar gebruikers<br />

aanpassen.<br />

• De Utrechtse zoekmachine<br />

Omega kan<br />

op korte termijn uitgefaseerd worden,<br />

er zijn voldoende alternatieven voor het<br />

vinden van elektronische artikelen.<br />

• Nader onderzoek is nodig om te bepalen<br />

in hoeverre de WebOPC nodig<br />

en bruikbaar is als delivery tool voor<br />

gedrukt materiaal.<br />

30 | META <strong>2012</strong> | 8


het cijfer / het plan<br />

Rubenianum<br />

gaat internationaal<br />

Vakbladen zijn nog steeds de belangrijkste<br />

informatiebron voor de medewerkers<br />

van openbare, academische en andere<br />

bibliotheken in Nederland. Dat concludeert<br />

het Online Library Computer<br />

Center (OCLC), de non-profitorganisatie<br />

die onder meer WorldCat beheert,<br />

na een kleine enquête onder een 150-tal<br />

Nederlandse leden. Maar liefst 92 procent<br />

van de respondenten stelde te vertrouwen<br />

op vakbladen om op de hoogte te<br />

blijven van bibliotheektrends.<br />

Dat cijfer steekt schril af tegen de 31<br />

procent Nederlandse bibliotheekmedewerkers<br />

die Twitter gebruiken om bij<br />

te blijven. In een persoonlijke top-3 van<br />

informatiebronnen is het sociaal netwerk<br />

zelfs maar goed voor 18 procent. Andere<br />

online informatiebronnen zoals e-maillijsten<br />

(31 procent), blogs (22 procent) en<br />

gespecialiseerde websites (32 procent)<br />

komen daar vaker terug. Opvallend is misschien<br />

dat, meteen na de vakbladen (64<br />

procent), bibliotheekmedewerkers stellen<br />

het best op de hoogte te blijven door<br />

persoonlijke gesprekken met collega’s (57<br />

procent).<br />

Toch wijzen deze cijfers niet noodzakelijk<br />

op een conservatieve mentaliteit.<br />

Hoewel het rapport Twitter in Nederland<br />

“nog niet populair” noemt, ligt het gebruik<br />

ervan opvallend hoger dan blijkt uit gelijkaardige<br />

OCLC-surveys in andere landen.<br />

Enkel de medewerkers van Britse academische<br />

bibliotheken zouden vaker een<br />

beroep doen op sociale netwerken. In de<br />

Verenigde Staten zijn dan weer vooral<br />

mailing lists de populairste informatiebron.<br />

Over de Belgische situatie zijn<br />

helaas geen cijfers bekend.<br />

Rien Emmery<br />

92<br />

> U kan het rapport ‘Bibliotheken in Nederland’, dat<br />

ook peilde naar de huidige verwachtingen, initiatieven<br />

en prioriteiten van bibliotheekmedewerkers,<br />

nalezen op http://www.oclc.org/nl/reports.<br />

Eerder dit jaar kondigde het Rubenianum<br />

haar online bibliotheekcatalogus aan (META<br />

<strong>2012</strong>/3). Met dit bericht willen we kort de<br />

aandacht vragen voor de digitale ontwikkelingen<br />

van onze documentatie.<br />

Het Rubenianum in Antwerpen is een kunsthistorisch<br />

kenniscentrum. Het behoort tot de<br />

groep kunstmusea binnen de Stad Antwerpen<br />

in verband met zijn focus op Vlaamse kunst<br />

van de 16e en 17e eeuw en bevat een bibliotheek, archieven<br />

en documentatie. Er zijn ter wereld maar een paar vergelijkbare<br />

instellingen met dezelfde inhoudelijke focus, waaronder<br />

het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) in<br />

Den Haag.<br />

Door de mogelijkheden die ontstaan zijn met de snelgroeiende<br />

digitalisering van het vakgebied, en met efficiëntie in het achterhoofd,<br />

hebben het Rubenianum en het RKD sinds kort de handen<br />

ineen geslagen om het documenteren van Vlaamse kunst<br />

voor een belangrijk deel gezamenlijk voort te zetten. Omdat het<br />

RKD ruime ervaring heeft met het digitaliseren van documentatie<br />

in de RKD Images-database, is besloten dat het Rubenianum<br />

deze al bestaande databank zal verrijken.<br />

Als eerste proef heeft het Rubenianum afgelopen jaar digitale<br />

afbeeldingen met metadata rechtstreeks toegevoegd aan RKD<br />

Images via een virtual private network. Dit werd gedaan op<br />

basis van bestaande documentatie. Een minstens zo belangrijk<br />

aspect van de samenwerking is dat beide instellingen het aanmaken<br />

van nieuwe documentatie zullen verdelen. Traditioneel<br />

wordt nieuwe informatie grotendeels verzameld bij veilinghuizen<br />

en uit vakliteratuur. Analoge foto’s en fotokopieën worden<br />

aan de papieren documentatie toegevoegd. Door het gebruik<br />

van de RKD Images-database, kunnen foto’s en literatuurreferenties<br />

in de toekomst rechtstreeks digitaal geklasseerd en<br />

ontsloten worden.<br />

Voor het Rubenianum is het een grote stap en spannende keuze<br />

om de analoge manier van documenteren hiermee deels los te<br />

laten. Deze beslissing, maar ook het samenwerken met het RKD<br />

heeft een impact op de interne werking. Op dit moment herziet<br />

het Rubenianum haar documentatieproces en toetst dit tegelijkertijd<br />

aan de processen van het RKD.<br />

Daarnaast wil het Rubenianum ook een eigen webinterface voor<br />

de database ontwikkelen. De eerste records van het Rubenianum<br />

zijn nu al te zien via de website van het RKD (www.rkd.nl), maar<br />

uiteindelijk wil het Rubenianum meer verdiepende informatie bij<br />

ieder record kunnen aanbieden via haar eigen portaal.<br />

Kortom, er zijn nog een aantal grote beslissingen te maken en<br />

ontwikkelingen te ondergaan, maar de eerste vruchtbare stappen<br />

zijn al gezet naar een beeld- en databank waarin iedere<br />

kunsthistoricus en kunstliefhebber een rijke bron aan informatie<br />

over Vlaamse kunst zal aantreffen.<br />

Lieneke Nijkamp<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 31


essay<br />

Dode letter(s)<br />

De toepassing van het bibliotheekreglement:<br />

naar afspraken in plaats van regels<br />

Oude druk uit 1554<br />

met beschadigde<br />

rug (Collectie<br />

Erfgoedbibliotheek<br />

Hendrik Conscience,<br />

EHC708275).<br />

Peter Rogiest, Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience<br />

Ter kennisgeving<br />

In Plezante mannen in een plezante stad (Antwerpen tusschen<br />

1830 & ‘80), een boek uit 1913, vermeldt de schrijver Edward<br />

Poffé de ‘kennisgeving’ die rond het jaar 1840 aan de binnenwand<br />

van een omnibus (te zien als een voorloper van de paardentram,<br />

maar dan zonder de rails) ophing:<br />

“Zet uwe voeten nooit op de banken.<br />

Houd geenen hoek voor u alleen.<br />

Doe geen venster open waardoor de Noorderwind zou<br />

binnensluipen.<br />

Houd uw geld gereed tegen dat gij afstapt; want al<br />

kunt gij uwen tijd verliezen, de anderen zouden het<br />

kwalijk nemen.<br />

Gaat recht op uwe bank zitten, in zulker voege dat uwe<br />

beenen geenen hoek maken van 45 graden.<br />

Spuw niet op het stroo, want gij zijt niet in eenen stal,<br />

maar in een omnibus, en ge reist in een beschaafd land.<br />

Stel den conducteur niet in de verplichting uwe plaatsen<br />

te veranderen, want een omnibus is geen wisselkantoor.<br />

Wees beleefd voor de juffrouwen en doe een eenvoudig<br />

meisken niet blozen.<br />

Hebt gij eenen hond, dat hij klein zij en aan den band<br />

vastgelegd.<br />

Heb geene zware pakken bij u, want een omnibus is<br />

geen vrachtwagen.<br />

Wacht totdat gij buiten zijt om te klappen of te krakeelen;<br />

uwe stem kan uwe ooren als muziek streelen<br />

en die van uwe geburen verdrieten.”<br />

Enkele jaren terug hield de NMBS een hoffelijkheidscampagne<br />

onder het motto ‘Respect voor elkaar. Da’s klasse’. Er werden<br />

tweetalige pancartes opgehangen in de treinwagons met<br />

opschriften als: “Gsm’en is fijn, maar hou het stil in de trein.” In<br />

kleinere letters stond daar meestal een woordje verdere uitleg<br />

bij. Bij het hier gegeven voorbeeld was dat:<br />

“Een treinreis is voor velen onder ons een moment om<br />

tot rust te komen. De krant of een boek lezen, wegdromen,<br />

enz. Daarom vragen we u om uw gsm gesprekken<br />

een beetje zachter te voeren. Gesprekken in de<br />

trein, die kunnen we alleen maar toejuichen maar té<br />

luide gesprekken worden door medereizigers vaak als<br />

storend ervaren. Bewaar daarom de rust in de trein. Zo<br />

wordt samen sporen des te aangenamer voor iedereen.”<br />

Je ziet, bij het vergelijken van deze twee zaken, een interessante<br />

evolutie. Ik kom daar verder op terug.<br />

Reglementen – een noodzakelijk kwaad<br />

Bibliotheken en archieven werken — zoals de meeste publiek<br />

toegankelijke organisaties — met een gebruikersreglement.<br />

Waarom Een dergelijke opsomming van do’s-en-don’ts leidt<br />

de dienstverlening in goede banen. Afhankelijk van de doelstellingen<br />

van de organisatie worden daarbij andere invalshoeken<br />

benadrukt — bij een erfgoedbibliotheek bijvoorbeeld<br />

het evenwicht tussen gebruik en bewaring van de collectie, bij<br />

een openbare bibliotheek bijvoorbeeld wat men wel en niet<br />

bij het internetten toelaat. Zo’n reglement is niet een doel op<br />

zich maar een middel om de dienstverlening naar de gebruikers<br />

te vergemakkelijken (‘dienstregeling’). Het zorgt er in principe<br />

ook voor dat verschillende medewerkers op een uniforme<br />

manier de gebruikers kunnen benaderen en eenzelfde service<br />

kunnen verlenen.<br />

reglement en realiteit<br />

We maken een sprongetje van de theorie naar de anekdotiek<br />

van de morsige praktijk. Het afgelopen jaar heb ik regelmatig<br />

— bij een werkbezoek of op een studiedag — aan collega’s in de<br />

sector gevraagd hoe zij hun reglement in de werkelijkheid toepassen.<br />

Daarbij hoorde ik regelmatig dat zij met gelijksoortige<br />

problemen kampen als ikzelf als verantwoordelijke voor de leeszaal<br />

van de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience. Bepaalde<br />

regels blijven in de praktijk dode letter.<br />

Een klassieker is het verbod om eten of drinken mee te nemen<br />

in de leeszaal. In heel wat hogeschoolbibliotheken bijvoorbeeld<br />

is het bijna onmogelijk geworden om dit hard te maken.<br />

Enerzijds hebben hogescholen de afgelopen jaren een explosie<br />

van het aantal inschrijvingen meegemaakt, anderzijds zijn leeszalen<br />

— zoals ondertussen bekend — meer dan vroeger sociale<br />

ontmoetingsplekken geworden waar men samen kan blokken,<br />

overleggen, groepstaken uitvoeren of studentikoos tijd doorbrengen.<br />

Vaak zijn leeszalen ook architecturale hoogstandjes<br />

geworden die grote oppervlakten bestrijken, waarbij het vanuit<br />

een balie soms moeilijk is over de totale ruimte overzicht te houden.<br />

Het resultaat is een doorlopend komen en gaan van grote<br />

massa’s gebruikers, waarbij corrigerend optreden het gevoel<br />

geeft te dweilen met de kraan open. En je sociale vaardigheden<br />

als bibliotheekmedewerker kunnen daarbij duchtig op de<br />

proef worden gesteld. Het gevaar van gewenning en demotivatie<br />

loert. Soortgelijke situaties kom je ook in andere bibliotheektypes<br />

tegen — onlangs maakte ik kennis met een prachtig<br />

32 | META <strong>2012</strong> | 8


essay<br />

vormgegeven overheidsbibliotheek in Nederland, waart toepassing<br />

van het reglement door de grootte van de leeszaalruimten<br />

een zware dobber bleek.<br />

In de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience vormt het verbod<br />

op jassen en tassen in de leeszaal regelmatig een punt van discussie.<br />

Enerzijds is er soms de sociale gêne van medewerkers<br />

om bepaalde ‘vaste klanten’ erop te wijzen, anderzijds voelen<br />

sommige gebruikers zich door dit verbod onmiddellijk in het<br />

vizier genomen als potentiële ontvreemders van bibliotheekmateriaal.<br />

Daarenboven durft het soms al eens koud aan te voelen<br />

in de leeszaal. En daar sta je dan met je mooie regel.<br />

Regime change<br />

Eerder dit jaar is op het (gesloten) sociale netwerk Yammer van<br />

de Stad Antwerpen de elektronische versie geplaatst van een<br />

interessante publicatie uitgegeven door de Provincie Utrecht<br />

(NL). Het is een themablad uit juli 2011, getiteld Van regels naar<br />

afspraken.<br />

een beroep gedaan op een attitude (‘hoffelijkheid’) en wordt de<br />

treinreiziger als ‘geciviliseerd’ persoon aangesproken (letterlijk<br />

en figuurlijk). Het geeft treinbegeleiders tegelijk een opstapje<br />

om over een dergelijk thema in discussie te kunnen treden met<br />

een weerspannige treinreiziger, waarbij dan een beroep kan<br />

worden gedaan op zijn ‘betere’ kant. Dat mislukt natuurlijk soms,<br />

maar het is sowieso een interessanter vertrekpunt.<br />

Van het opleggen van geboden en verboden naar het aanspreken<br />

van de gebruiker op zijn attitude, fatsoen en eigen verantwoordelijkheid.<br />

Je vraagt zijn medewerking; je doet een beroep<br />

op hem. Tegelijkertijd laat je hem voelen deel te zijn van een<br />

groter geheel. Een voorbeeld binnen de context van een erfgoedbibliotheek:<br />

de bezoeker voelt zich zowel gebruiker als<br />

mede-behoeder van erfgoed, dat ook voor volgende generaties<br />

nog beschikbaar moet zijn. Ik wil — om dit te verduidelijken —<br />

enkele casussen uit de praktijk aan u voorleggen.<br />

Welkom in de Openbare Bibliotheek<br />

Amsterdam<br />

De Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) heeft in 2007<br />

bij de heropening van de nieuwe Centrale Bibliotheek op<br />

Oosterdokseiland een flyer uitgebracht op postkaartformaat,<br />

getiteld ‘Welkom in de bibliotheek’. Daarin is de reglementering<br />

hertaald naar een aantal eenvoudige ‘huisregels’. Wat opvalt is<br />

“Een klassieker is het verbod om eten of drinken mee te nemen in de<br />

leeszaal. In heel wat hogeschoolbibliotheken bijvoorbeeld is het<br />

bijna onmogelijk geworden om dit hard te maken.”<br />

Binnen die Utrechtse provincieoverheid streeft men minder naar<br />

controle via regels en procedures en meer naar het maken van<br />

afspraken waarbij het geven van vertrouwen en het resultaat,<br />

niet het middel, voorop worden geplaatst. Medewerkers krijgen<br />

zo meer verantwoordelijkheid toegespeeld. Tegelijk wordt verwacht<br />

dat medewerkers deze verantwoordelijkheid ook nemen.<br />

Beslist geen gemakkelijke oefening, die een grote mentaliteitswijziging<br />

inhoudt.<br />

Vertalen we dit even naar een bibliotheek- of archiefcontext. Het<br />

werken met afspraken in plaats van met regels zorgt dat deze<br />

flexibeler kunnen worden toegepast. Bij afspraken kan je gemakkelijker<br />

uitzonderingen maken als je die duidelijk kunt beargumenteren.<br />

De ene context is immers de andere niet. Afspraken<br />

sturen ook sterker het gedrag van mensen aan dan op papier<br />

vastgelegde regels. Je moet er wel meer tijd voor uittrekken. Je<br />

moet met mensen spreken over dergelijke afspraken, ze uitleggen<br />

waarom ze worden gemaakt. Je appelleert daarmee aan hun<br />

gevoel van verantwoordelijkheid en geeft hen mee zeggenschap<br />

over het fundamentele doel: het nemen van eigen verantwoordelijkheid<br />

voor de dingen die je doet en de materialen die je<br />

raadpleegt. Je neemt je gebruikers als het ware in vertrouwen.<br />

Herinner u het voorbeeld waarmee dit essay begon. In het omnibusreglement<br />

uit 1840 worden een aantal regels opgesomd die<br />

men moet opvolgen. Qua stijl en verwoording zijn het verordeningen<br />

die niet ter discussie staan. (Of ze in de praktijk steeds<br />

werden opgevolgd is iets anders.) In het recentere voorbeeld<br />

van de hoffelijkheidscampagne van de NMBS is de stijl en verwoording<br />

eerder als een afspraak die men vraagt na te leven,<br />

zonder dat er letterlijk sprake is van een verbod. Eerder wordt er<br />

de sterke aandacht voor een positieve formulering van vroegere<br />

‘geboden en verboden.’ Waar mogelijk biedt de OBA ook<br />

alternatieven aan. Enkele voorbeelden:<br />

• “In de bibliotheek bent u altijd welkom voor bibliotheekzaken.”<br />

• “U kunt uw tas veilig achterlaten in een kluisje bij de toiletten.”<br />

• “Neemt u uw tas mee in de bibliotheek, dan mogen de medewerkers<br />

van de bibliotheek uw tas eventueel controleren.”<br />

• “Eten en drinken is in de bibliotheek alleen toegestaan in<br />

het leescafé bij de krantenzaal en in het restaurant op de 7e<br />

etage.”<br />

• “Mobiel telefoneren kan storend zijn voor de andere bezoekers.<br />

U kunt bellen op de begane grond en in het restaurant<br />

op de 7e etage.”<br />

Deze huisregels zijn heldere, eenvoudige afspraken — de meeste<br />

mensen zullen dit ook als dusdanig aanvoelen. Juist door deze<br />

eenvoud en helderheid, gekoppeld aan het geven van alternatieven<br />

als men bijvoorbeeld toch zijn tas mee binnen wil nemen<br />

of wil bellen, is de kans een stuk groter dat ze effectief door de<br />

gebruikers worden nageleefd.<br />

Verboden onder de 17<br />

In het huidige reglement van de Erfgoedbibliotheek Hendrik<br />

Conscience (daterend van 23 april 2007) staat als regel: “De<br />

leeszaal is toegankelijk voor wie de leeftijd van 17 jaar bereikt<br />

heeft (of in de loop van het kalenderjaar zal bereiken).” Deze<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 33


essay<br />

regel werd ooit ingesteld omdat we ervan uitgaan dat een<br />

gebruiker over een zekere maturiteit moet beschikken om bijvoorbeeld<br />

bepaalde oudere materialen in de leeszaal te raadplegen.<br />

Probleem is dat met dergelijke regel iedereen over dezelfde<br />

kam wordt geschoren. En het gebeurt al eens dat een 16-jarige<br />

op eigen houtje aan onze ingang staat om de bibliotheek te<br />

gebruiken. We hebben dan dus te maken met die grijze zone<br />

tussen ‘bureaucratische’ theorie en praktijk. Nadat we zo enkele<br />

keren met een dergelijke vraag werden geconfronteerd, gaan<br />

we nu uit van een ander principe. We vinden dat een (volgens<br />

de regel) te jonge adolescent die uit eigen beweging naar de<br />

bibliotheek komt om materialen uit de collectie te raadplegen<br />

ook over voldoende rijpheid zal beschikken om die materialen<br />

correct te hanteren. Hij wordt dus ingeschreven.<br />

Het bibliotheekreglement van de Erfgoedbibliotheek moet overigens<br />

‘dringend’ worden aangepakt. Eerdere pogingen daartoe<br />

mondden uit in een patstelling wegens de vroegere neiging van<br />

(vooral) ondergetekende tot doorgeschoten regelneverij. Maar<br />

met voortschrijdend inzicht, waarvan onder meer dit essay een<br />

gevolg is, moet een andere aanpak — gericht op het maken van<br />

afspraken en het geven van vertrouwen — beter resultaat kunnen<br />

geven.<br />

slidepresentatie en met een concrete demonstratie hoe dergelijke<br />

werken te hanteren.<br />

Volgend fragment, uit de inleiding voor dergelijke sessies, opgesteld<br />

door mijn collega Steven Van Impe, conservator oude drukken,<br />

maakt meer duidelijk over aanpak en benadering:<br />

• “Een oud boek is helemaal anders dan een nieuw boek. Omdat<br />

het er echter vaak hetzelfde uitziet, en mensen dagelijks met<br />

nieuwe boeken omgaan, denken ze dat ze ook wel weten hoe<br />

ze met oude boeken moeten omgaan. Het is echter niet zo<br />

evident.”<br />

• “Onvoorzichtige omgang met historisch materiaal kan onherroepelijke<br />

schade aanrichten. Zelfs bij voorzichtig gebruik<br />

treedt gebruiksslijtage op. We willen die slijtage zo veel<br />

mogelijk beperken: deze boeken zijn namelijk historische<br />

bronnen, altijd duur, meestal zeldzaam, soms zelfs uniek (dus<br />

onvervangbaar).”<br />

• “Je krijgt als onderzoeker een object in handen dat in een<br />

museum achter een glazen vitrine zit, en waarbij een alarm<br />

afgaat als je maar te dicht komt. Zolang je het boek raadpleegt,<br />

valt het onder jouw verantwoordelijkheid. Als je enkele<br />

eenvoudige regels volgt, valt dit allemaal wel mee. In de leeszaal<br />

zijn hulpmiddelen ter beschikking om de boeken op de<br />

juiste manier te consulteren. Bij twijfel kan het leeszaalpersoneel<br />

je ook bijstaan.”<br />

Barbarians at the gates<br />

Elk voorjaar krijgt de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience<br />

— evenals de bibliotheek van Museum Plantin-Moretus, het<br />

Rubenianum, enzovoort — een grote groep universiteitsstudenten<br />

over de vloer die een oude druk bibliografisch en materieel<br />

moeten beschrijven volgens de regels van de kunst. Ze doen dit<br />

als een individuele opdracht in het kader van een cursus wetenschappelijke<br />

vaardigheden.<br />

In 2009 liep het fout. Door een samenloop van omstandigheden<br />

bleken nogal wat studenten deze oude drukken op een verkeerde<br />

manier te behandelen. De groep was groter dan eerdere<br />

jaren het geval was. De cursus bleek ook anders ingepland in het<br />

geheel van de opleiding, waardoor een deel achtergrondkennis<br />

bij die studenten nog ontbrak. Er was een flyer beschikbaar<br />

met tips hoe je met een oude druk omsprong, maar die bleven<br />

dode letter. De bibliotheekmedewerkers in de leeszaal trachtten<br />

gebruikers op zaken te wijzen maar zagen ook niet alles. Soms<br />

was het kwaad al geschied wanneer men optrad. Toen ook de<br />

magazijnmedewerker verantwoordelijk voor de kostbare werken<br />

aan de alarmbel trok en enkele slachtoffers van een intensieve<br />

raadpleging toonde (merendeels losgeraakte of gekraakte ruggen)<br />

was duidelijk dat we iets moesten ondernemen. Er was<br />

klaarblijkelijk een probleem met de attitude van deze groep<br />

gebruikers, niet zozeer uit onwil als wel uit onbekendheid met<br />

de materie.<br />

Na overleg met de collega-instellingen binnen de groep Musea<br />

en Erfgoed Antwerpen vzw, waarvan de Erfgoedbibliotheek deel<br />

uitmaakt, kwamen we met het voorstel om introductiesessies<br />

‘Omgaan met kostbare werken’ in te richten voor toekomstige<br />

groepen studenten, voordat zij aan een dergelijke opdracht<br />

begonnen. De docent ging hiermee akkoord en in 2010 zijn<br />

we daarmee gestart. Elk voorjaar worden — bij aanvang van<br />

de opdracht — twee à drie introductiesessies ingericht waarbij<br />

de studenten op een aantal aspecten van oude drukken<br />

worden gewezen en enkele duidelijke regels overzichtelijk uit<br />

de doeken worden gedaan. Er wordt daarbij gewerkt met een<br />

Het resultaat mag gezien worden. De bibliotheekmedewerkers<br />

in de leeszaal ervaren het als een wereld van verschil. Studenten<br />

komen nu gewapend met voldoende kennis van zaken naar de<br />

balie en vragen spontaan om hulpmiddelen zoals boekenkussens,<br />

potloden, loden veters en dies meer. Soms herinneren ze<br />

een medewerker er zelfs aan als die er even niet aan denkt om<br />

één van die aangewezen hulpmiddelen mee te geven — wat in<br />

de drukte al eens kan gebeuren. Die medewerker bedankt dan<br />

niet alleen de gebruiker voor diens opmerkzaamheid, maar krijgt<br />

sowieso meer het gevoel dat de oude druk op zo’n moment in<br />

goede handen is.<br />

Door voldoende tijd uit te trekken om deze studenten duidelijk<br />

uit te leggen ‘waarom’ bepaalde regels en afspraken gelden, zijn<br />

zij medespelers geworden in het verhaal. De manier van aanbrengen<br />

en de verwoording spelen daar een belangrijke rol. Er<br />

wordt zo een beroep gedaan op hun eigen verantwoordelijkheid.<br />

De moeizame, beloftevolle weg<br />

Hoe goed of hoe duidelijk je bepaalde zaken ook aanbrengt,<br />

gebruikers moeten deze natuurlijk willen opvolgen. Toepassing<br />

ervan opvolgen in de praktijk ligt natuurlijk nog steeds bij de<br />

bibliotheekmedewerkers op de werkvloer. Denken in afspraken<br />

in plaats van in regels geeft hen daarbij die extra ondersteuning<br />

om gebruikers die iets ‘verkeerd’ doen, op een gemakkelijkere<br />

manier erover te kunnen aanspreken. Het wordt een heel<br />

ander verhaal als een gebruiker niet hoort “dat moet volgens het<br />

reglement” maar “dat doet u best zus of zo omdat ...”. Hij wordt<br />

daarbij rechtstreeks aangesproken op zijn eigen verantwoordelijkheid<br />

in plaats van dat het hem zonder meer wordt opgelegd.<br />

En oh ja, wat die jassen en tassen in de Erfgoedbibliotheek<br />

Hendrik Conscience betreft Tegenwoordig bieden we doorzichtige<br />

plastic zakken aan als alternatief, waar je de leeszaal wel<br />

mee binnen mag. En als het écht koud aanvoelt in de leeszaal,<br />

maken we al eens een uitzondering op het jassenverbod — dat<br />

we dan ook duidelijk zo communiceren naar de gebruikers.<br />

34 | META <strong>2012</strong> | 8


COLUMN<br />

Amazing!<br />

Eva Simon<br />

Wat antwoord je als een vriend vraagt<br />

welk woord hij op een sollicitatie zeker<br />

moet laten vallen Vroeger zou ik hebben<br />

gezegd bibliotheek 2.0, nu belevenisbibliotheek.<br />

Nog een trend die uit de<br />

States is komen overwaaien. De klant<br />

moet ons verlaten met een boek én een<br />

goed gevoel. Tegenwoordig is een activiteit<br />

pas geslaagd als de bezoeker “what<br />

an amazing experience” gilt. Ook de collectie<br />

dient prikkelend gepresenteerd<br />

zodat het de klant een “fanfuckintastic”<br />

ontlokt.<br />

Ik voel me gedwongen mijn vriend van een<br />

illusie af te helpen: “Baliemedewerkers<br />

zijn out. Jij bent een ‘wimmer’. Een immer<br />

wandelende informatiemedewerker. Of<br />

desnoods een slenterende ‘slimmer’ of<br />

treuzelende ‘trimmer’.” Mijn vriend kijkt<br />

bezorgd: “Word ik veroordeeld om tot het<br />

einde van mijn dagen als een Ahasverus<br />

tussen de rekken te zwerven” Klopt, het<br />

gezegde “Bibliothecaris blijf bij je balie”,<br />

gaat niet meer op!<br />

Niet alleen zal mijn vriend floorwalken<br />

tot hij erbij neervalt, de kans bestaat<br />

dat hij de uitleenbalie eigenhandig zal<br />

mogen afbreken. Hij is tenslotte een man<br />

en klussende ‘klimmers’ zijn gegeerd in<br />

de bib. Op de vrijgekomen plaats kan hij<br />

een snoezelruimte inrichten of een zadenbib.<br />

In de VS ontkiemden tientallen seed<br />

libraries en ook bij ons staan er op stapel.<br />

Awesome!<br />

Ik wijs mijn vriend op een artikel waarin<br />

een bibliotheek vergeleken wordt met<br />

een Engelse tuin. Ik hou meer van Franse<br />

tuinen, maar de eigentijdse bib is nu eenmaal<br />

aangelegd als een romantisch parkje<br />

waar we elkaar via verrassende doorkijkhoekjes<br />

kunnen ontmoeten.<br />

Mijn vriend weet toch dat bibliotheken in<br />

de VS tuingereedschap uitlenen Wil hij<br />

op zijn sollicitatie scoren, dan kan hij maar<br />

beter wat varianten verzinnen. Wat te<br />

denken van een afdeling verfafbranders<br />

Ideaal om een workshop schilderen aan te<br />

koppelen. Heeft mijn vriend al nagedacht<br />

over een uitleentermijn voor hogedrukreinigers<br />

en welke boetes te vragen voor<br />

kitspuiten Kan hij zich iets voorstellen bij<br />

interbibliothecair stofzuigerverkeer The<br />

sky is the limit!<br />

Komt mijn vriend ooit in een strandbibliotheek<br />

terecht, dan kan hij gocarts<br />

Eva Simon is al tien jaar docent aan<br />

de Bibliotheekschool Gent (Initiatie<br />

en Graduaat BDI). In 2010 stond ze<br />

aan de wieg van de Vlaamse Bib Web<br />

Awards. Eva is al jarenlang actief in<br />

de <strong>VVBAD</strong>. Ze was redactielid van<br />

Bibliotheek- & archiefgids en nu van<br />

META en de Wegwijzer voor bibliotheken<br />

& documentatiecentra.<br />

ter beschikking stellen. Of pony’s. Wel zo<br />

interessant om de collectie rond paardachtigen<br />

te promoten! De minimumleeftijd<br />

voor de ritjes hoort in het reglement<br />

samen met een clausule van niet-aansprakelijkheid.<br />

Uiteraard blijft de bib de privacy<br />

bewaken. Niemand hoeft te weten<br />

dat een klant ooit een ezel wenste te<br />

berijden.<br />

En mijn vriend, die belde zijn sollicitatie<br />

af. Hij bleef liever schoenmaker.<br />

citaat<br />

“Archivists are like mechanics: no one wants to give<br />

them money or the time of day until something<br />

breaks when they become gods amongst men.”<br />

Alex Rankin, Boston University, 2001<br />

“Archivarissen zijn als<br />

mecaniciens: niemand<br />

besteedt geld of aandacht<br />

aan hen, tot iets<br />

verkeerd loopt en ze<br />

goden onder de mensen<br />

worden.”<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 35


de vraag<br />

Moet een lokale archiefdienst<br />

elke schenking van archief<br />

aanvaarden<br />

Werkgroep Lokaal Overheidsarchief<br />

Stads- en gemeentearchieven krijgen regelmatig de vraag om het archief van een persoon,<br />

familie, vereniging of bedrijf op te nemen. Private archieven kunnen een belangrijke bron zijn<br />

voor het historisch onderzoek van de stad of gemeente en betekenen op die manier een interessante<br />

aanvulling op het overheidsarchief. Maar moet en kan elk aanbod zomaar aanvaard<br />

worden<br />

Om het aanvaarden van schenkingen<br />

objectiever te laten verlopen, stellen<br />

steeds meer archiefdiensten zogenaamde<br />

acquisitiecriteria op. Hoewel er lokaal<br />

uiteraard verschillen zullen zijn, komen<br />

meestal de volgende algemene regels<br />

naar voor:<br />

• het gaat om authentiek materiaal;<br />

• het archief heeft betrekking op een<br />

bedrijf, persoon, familie, vereniging,<br />

enz. uit de stad of gemeente;<br />

• het is een aanvulling op de reeds<br />

bewaarde archieven;<br />

• het hoort niet beter thuis in een andere<br />

archiefdienst.<br />

Daarenboven kunnen de volgende concrete<br />

vragen gesteld worden:<br />

• Handelt het archief over het grondgebied<br />

of de bestuurlijke werkingssfeer of<br />

werd het in opdracht van het bestuur<br />

van de stad/gemeente gemaakt<br />

• Heeft het betrekking op de politieke,<br />

economische, culturele, sociale, maatschappelijke<br />

of topografische ontwikkeling<br />

van de stad/gemeente<br />

• Is er een relatie met andere archiefbestanden<br />

die momenteel door de stad/<br />

gemeente bewaard worden<br />

• Is er al een gelijkaardig archief uit<br />

dezelfde periode aanwezig in het stadsof<br />

gemeentearchief<br />

• Is het voor de stad/gemeente een<br />

meerwaarde om deze stukken te bewaren<br />

en ontsluiten<br />

• Gaat het om een volledig archiefbestand<br />

• Is er een inventaris<br />

• Mag er in het archief geselecteerd worden<br />

• Is het archief openbaar<br />

• Wordt het gebruiksrecht overgedragen<br />

aan de archiefdienst<br />

• Is het materiaal in goede materiële conditie<br />

Enkele archiefdiensten werken met een<br />

wegingstabel, waarbij aan elk criterium<br />

een bepaalde score toegekend wordt.<br />

Een archief wordt pas aanvaard als het<br />

een voldoende hoge score behaalt.<br />

Als het archief niet aan de criteria voldoet<br />

om in het stads- of gemeentearchief te<br />

worden opgenomen, dan kan de archivaris<br />

de schenker of bewaargever doorverwijzen<br />

naar een meer geschikte archiefbewaarplaats.<br />

Als het archief wel aanvaard<br />

wordt, dan verloopt de verdere afhandeling<br />

best volgens een vaste procedure:<br />

• De archivaris noteert de schenking in<br />

het aanwinstenregister.<br />

• Bij de schenking van een groot bestand,<br />

dat het patrimonium van de stad/<br />

gemeente in belangrijke mate aanvult,<br />

laat men de schenker een ‘schenkingsakte’,<br />

‘verklaring van schenking’<br />

of een ‘schenkingsovereenkomst’<br />

ondertekenen. Daarin kunnen<br />

bepaling en opgenomen zijn inzake<br />

openbaarheid en inzagerecht, selectie<br />

en schoning, verpakking, enz. De overeenkomst<br />

wordt ter aanvaarding aan de<br />

gemeenteraad voorgelegd.<br />

• Aanbiedingen van kleine bestanden of<br />

losse archiefdocumenten zonder duidelijke<br />

financiële waarde worden als<br />

‘handgift zonder geschrift’ opgenomen.<br />

De archivaris legt bijvoorbeeld twee<br />

keer per jaar of jaarlijks een lijst van<br />

deze schenkingen voor aan de gemeenteraad<br />

ter aanvaarding.<br />

• De schenker ontvangt een bedankingsbrief<br />

die kan gelden als aanvaarding<br />

van de schenking.<br />

• Daarna wordt het archief verwerkt<br />

en geregistreerd in Archiefbank<br />

Vlaanderen, de onlinedatabank van private<br />

archieven.<br />

Foto: Provinciaal Archief West-Vlaanderen (Patrick Rijckaert).<br />

36 | META <strong>2012</strong> | 8


duurzaam<br />

Duurzame mobiliteit<br />

Mariann Naessens<br />

Duurzaamheid is hot, ook in de bibliotheek- en archiefsector. Onlangs nog organiseerde de<br />

<strong>VVBAD</strong> de studiedag Focus op duurzame bibliotheken en archieven om de sector uit te nodigen<br />

om na te denken over de invulling van het begrip ‘duurzaamheid’ in de informatiesector.<br />

Ook deze vaste rubriek in META is een uiting van de actuele bezorgdheid.<br />

Naar aanleiding van de jaarlijkse ‘Week<br />

van de Mobiliteit’, die plaatsvond van 16<br />

tot en met 22 september, focussen we in<br />

deze bijdrage op duurzaam woon-werkverkeer.<br />

Bij een enquête onder 895 medewerkers<br />

van de openbare bibliotheken<br />

in Vlaanderen en Brussel bleek dat een<br />

kleine helft (47 procent) kiest voor de<br />

auto om zich te verplaatsen naar en van<br />

het werk. 1 De auto is daarmee het favoriete<br />

vervoermiddel. Ondanks deze eerste<br />

plaats voor koning auto doet de sector<br />

het toch veel beter dan het Vlaamse<br />

gemiddelde op het vlak van duurzaam<br />

transport. 67 procent van de werkende<br />

Vlamingen verplaatst zich immers met de<br />

wagen van en naar het werk. 2 In de BDIsector<br />

ligt het gebruik van het openbaar<br />

vervoer aanzienlijk hoger dan gemiddeld<br />

(16 procent tegenover 9 procent)<br />

en vooral het fietsen (30 procent) en het<br />

wandelen (7 procent) zijn zeer populair<br />

onder de bibliotheekmedewerkers. Het<br />

zijn groene jongens (of meisjes) die werken<br />

in een openbare bibliotheek. (Voor<br />

de volledigheid: mannen fietsen vaker en<br />

verder dan vrouwen).<br />

“Bibliotheekmedewerkers<br />

werken opvallend dicht<br />

bij huis. Meer dan de helft<br />

woont op maximum 5 km<br />

afstand van de bib.”<br />

Er zijn heel veel factoren die de keuze<br />

van het vervoermiddel bepalen. Uiteraard<br />

is de geografische ligging van belang:<br />

de aansluiting op het spoorwegnet, de<br />

uitbouw van het stedelijk en regionaal<br />

openbaar vervoer, de veiligheid van de<br />

fietspaden… De meest voor de hand<br />

liggende factor is echter de afstand.<br />

Bibliotheekmedewerkers werken opvallend<br />

dicht bij huis. Meer dan de helft<br />

Een verkeersopstopping in Boston anno 1923. Foto: © Leslie Jones. Met dank aan<br />

de Boston Public Library, Leslie Jones Collection.<br />

woont op maximum 5 km afstand van de<br />

bib (op Vlaams niveau is dit amper 28<br />

procent). Slechts een kwart woont verder<br />

dan 15 km. Wanneer werknemers dicht bij<br />

het werk wonen, maken zij logischerwijs<br />

meer gebruik van duurzame verplaatsingswijzen.<br />

Bovendien worden op die<br />

manier vele dagelijkse pendelkilometers<br />

vermeden, wat op zich al bijdraagt tot<br />

een duurzaam mobiliteitsbeleid.<br />

Daarnaast heeft de bibliotheeksector, net<br />

zoals de sector van het openbaar bestuur<br />

in het algemeen, een aantal troeven die<br />

het fietsgebruik of het gebruik van het<br />

openbaar vervoer bevorderen: de fietsvergoeding,<br />

(gedeeltelijke) terugbetaling<br />

van abonnementen, en ook de mogelijkheid<br />

van glijdende werktijden. Uit de<br />

enquêteresultaten kwam naar voren dat<br />

het autogebruik 10 procent lager ligt bij<br />

personeelsleden die werken in een regime<br />

van glijdende werktijden, in vergelijking<br />

met hun collega’s die zich aan vaste<br />

uren moeten houden. De mogelijkheid<br />

om de werkuren<br />

af te stemmen op<br />

de uren van trein,<br />

tram, bus of metro<br />

is duidelijk bevorderlijk<br />

voor het<br />

gebruik van het<br />

openbaar vervoer.<br />

Ook gaan meer<br />

werknemers te<br />

voet of nemen de<br />

fiets. Wisselende<br />

en vooral variabele<br />

uurroosters zijn<br />

het minst voordelig<br />

op het vlak van<br />

duurzaam vervoer.<br />

Ook het vele deeltijds<br />

werk in de<br />

sector blijkt nadelig<br />

voor de keuze<br />

voor duurzame<br />

transportmiddelen.<br />

Het personeel van de openbare bibliotheken<br />

scoort zeer goed op het vlak van<br />

duurzame mobiliteit in vergelijking met<br />

de gemiddelde werkende Vlaming, door<br />

het beperkt aantal kilometers dat bovendien<br />

op duurzame wijze wordt afgelegd.<br />

Er is zeker nog een groeimarge aanwezig,<br />

want veel korte afstanden worden toch<br />

nog met de wagen gereden.<br />

1 Enquête uitgevoerd in het kader van het eindwerk<br />

in de graduaatopleiding, Mariann Naessens, Profiel<br />

van de medewerkers in de Vlaamse openbare<br />

bibliotheken. De vraagstelling luidde: “Hoe ga je<br />

meestal naar je werk” Er was slechts één antwoord<br />

toegestaan.<br />

2 Diagnostiek woon-werkverkeer 2008. Eindverslag<br />

(Publicaties van de Directie Mobiliteit, nr. 46)<br />

Federale Overheidsdienst Mobiliteit en Vervoer,<br />

Brussel, 2010.<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 37


kroniek<br />

IFLA World Library and<br />

Information Congress<br />

Helsinki – 11-17 augustus <strong>2012</strong><br />

In <strong>2012</strong> was Helsinki niet enkel World Capital of Design maar<br />

ook gaststad voor het 78e IFLA-congres dat doorging tussen<br />

11 en 17 augustus onder het thema ‘Libraries now – inspiring,<br />

surprising and empowering’. Daarbij was er veel aandacht voor<br />

duurzaamheid, nieuwe technologieën, innovatie, informatiegeletterdheid<br />

en mediawijsheid.<br />

Foto: Bruno Vermeeren.<br />

38 | META <strong>2012</strong> | 8


kroniek<br />

een moeilijke opgave, omdat de informatie<br />

over de spreker en de inhoud van de<br />

bijdrage zeer summier is.<br />

Het openbaar bibliotheekwezen in<br />

Finland is goed uitgebouwd en mooi<br />

‘gedesigned’, maar eerder klassiek: in<br />

tegenstelling tot wat men zou verwachten<br />

zijn de Finse openbare bibliotheken<br />

geen voortrekkers op het gebied van de<br />

digitale bibliotheek en het aanbieden<br />

van e-books, ze zijn eerder volgers. Hun<br />

sterktes liggen in de grote collecties, de<br />

uitgebreide openingsuren, het gratis lidmaatschap,<br />

de lage boetetarieven en de<br />

bijzondere dienstverlening aan nieuwkomers<br />

en anderstaligen.<br />

De centrale openbare bibliotheek in<br />

Helsinki dateert uit 1984, is intussen te<br />

klein geworden en niet centraal gelegen.<br />

Daarom heeft het stadsbestuur beslist<br />

een nieuwe openbare bibliotheek te bouwen<br />

in het centrum van de stad, dichtbij<br />

het centraal station en het kunstenaarskwartier.<br />

Hiervoor is een architectuurwedstrijd<br />

uitgeschreven en de inwoners<br />

van Helsinki hebben hun mening kunnen<br />

geven over de ‘bibliotheek van hun dromen’<br />

(http://www.keskustakirjasto.fi). De<br />

opening van deze nieuwe ‘library of the<br />

future’ is gepland in 2017.<br />

Helsinki is geen grote stad, maar elegant en sfeervol, met veel art-nouveau-architectuur.<br />

De ligging aan zee, het goed georganiseerde openbaar vervoer, het uitgebreide<br />

culturele aanbod, het bruisende studentenleven, … het zijn de redenen waarom Helsinki<br />

door The Economist gerangschikt is bij de beste steden ter wereld met de hoogste<br />

levenskwaliteit.<br />

Wij kennen Nokia, Marimekko, Linux, Alvar Aalto, Iittala, Moomins en Sibelius, maar<br />

Finland is ook een echt bibliotheekland met een sterke leescultuur. Dat bleek uit alles:<br />

de vlekkeloze organisatie van het congres, de enthousiaste inzet van 400 vrijwilligers,<br />

de indrukwekkende bibliotheekbezoeken, de interesse van politici en de inbreng van<br />

de Finse bibliotheekverenigingen.<br />

Uiteraard waren er veel congresdeelnemers uit Scandinavië, maar ook Estland, Letland,<br />

Litouwen en Kazachstan waren goed vertegenwoordigd. Het programma voor openbare<br />

bibliotheken was beperkter dan het aanbod voor wetenschappelijke en universiteitsbibliotheken,<br />

maar daarom niet minder interessant. Tijdens een dergelijk congres<br />

is het maken van de juiste keuzes tussen de vele voordrachten en presentaties<br />

De bibliotheekbezoeken tijdens en na het<br />

congres waren inspirerend: de openbare<br />

bibliotheek in Helsinki met haar diverse<br />

filialen (http://www.helmet.fi/en-US/<br />

Libraries_and_services), de openbare<br />

bibliotheek in Turku (http://www.turku.<br />

fi/kirjasto), de nationale bibliotheek die<br />

recent gerenoveerd is (http://www.kansalliskirjasto.fi),<br />

en vooral de nieuwe<br />

universiteitsbibliotheek in Helsinki<br />

(http://helsinki.fi/library). Kaisa Library<br />

is de grootste universiteitsbibliotheek<br />

in Finland met een oppervlakte van<br />

15.000 m², zeven bovengrondse en vier<br />

ondergrondse verdiepingen, en 30 km<br />

boekenplanken in openkast. Het gebouw<br />

oogt zeer modern en is uitgerust met de<br />

nieuwste technologieën, maar is eigenlijk<br />

nog steeds een traditioneel boekenpaleis.<br />

Hedwig Van den Bossche<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 39


KRONIEK<br />

> IFLA vervolg<br />

Goede cijfers en een sterke<br />

conditie<br />

Wie deelnam aan IFLA in Helsinki weet<br />

waar BSLA voor staat. ‘Building Strong<br />

Library Associations’ kwam in heel wat<br />

sessies aan bod (http://www.ifla.org/en/<br />

bsla). Het is een kernprogramma van IFLA,<br />

gefinancierd door de Bill & Melinda Gates<br />

Foundation en doet wat het zegt: werken<br />

aan sterke bibliotheekverenigingen,<br />

wereldwijd. Het verhaal van Botswana<br />

is exemplarisch. Bij de start van het programma<br />

telde de zieltogende vereniging<br />

daar nog een twintigtal leden. Inmiddels<br />

zijn het er 170, kan ze beroep doen op<br />

subsidies en organiseert ze jaarlijks een<br />

conferentie. Dat in een groot, maar dunbevolkt<br />

land met een slechte infrastructuur<br />

en een veelheid aan talen. Goed<br />

bestuur, zichtbaarheid en belangenbehartiging<br />

zijn de belangrijkste doelstellingen<br />

van BSLA. Hoewel het programma het<br />

meest intensief in de Derdewereldlanden<br />

loopt, zijn de instrumenten die ontwikkeld<br />

worden, beschikbaar voor alle IFLA-leden<br />

via de BSLA-website.<br />

Ook de sessie van de Management of<br />

Library Associations (MLA) stond in het<br />

teken van sterke verenigingen. De nadruk<br />

lag daar op de input van de jonge professionals.<br />

Zoals voorbeelden uit Letland<br />

en Groot-Brittannië aantoonden, kunnen<br />

zij een stimulerende rol spelen en een<br />

nieuwe dynamiek op gang trekken. Al<br />

rees in het geval van Letland de vraag<br />

of er niet te veel verwacht wordt van een<br />

klein groepje jonge enthousiastelingen.<br />

Opvallend was het belang van conferenties<br />

voor het uitbouwen van sterke verenigingen.<br />

Ze blijven belangrijk als ontmoetingsplaats<br />

en stimuleren mensen om<br />

actief deel te nemen aan de werking van<br />

bibliotheekverenigingen. Van die motiverende<br />

kracht maakte ook Ingrid Parent,<br />

de huidige IFLA-president, gebruik. Zo<br />

benadrukte zij bijvoorbeeld de impact<br />

van IFLA op de onderhandelingen binnen<br />

de World Intellectual<br />

Property Organization<br />

(WIPO). In 2011 werden<br />

daar de uitzonderingen<br />

op het auteursrecht ten<br />

behoeve van bibliotheken<br />

en archieven besproken.<br />

Stevig lobbywerk van<br />

IFLA zorgde voor positieve<br />

resultaten. Parent<br />

benadrukte daarbij het<br />

belang van een goede<br />

samenwerking tussen de<br />

internationale vereniging<br />

en de nationale organisaties.<br />

Stevig lobbywerk en een degelijke dienstverlening<br />

binnen de instellingen vereisen<br />

cijfers. Meting en benchmarking was dan<br />

ook een thema dat in verschillende sessies<br />

aan bod kwam. Interessant, maar<br />

embryonaal, was het onderzoek dat in<br />

Nederland gevoerd wordt naar ‘outcome’-<br />

indicatoren voor openbare bibliotheken.<br />

De juiste informatie<br />

bij de juiste persoon<br />

Adlib Bibliotheek catalogiseert meer dan boeken alleen.<br />

Adlib Bibliotheek vormt de kern van een compleet informatieen<br />

kenniscentrum. Desgewenst kunt u deze kern uitbouwen<br />

met de uitleen-, bestel- en tijdschriftenmodules, of met<br />

vragenregistratie, SDI, full-text search en verschillende<br />

online services. Iedere vorm van informatie wordt zo op maat<br />

gemaakt voor uw gebruikers. Niet voor niets is Adlib Bibliotheek<br />

in gebruik bij vele mediatheken, bedrijven, (hoge)scholen,<br />

en juridische en overheidsinstellingen.<br />

Adlib Bibliotheek<br />

Veelzijdig Overzichtelijk Aanpasbaar aan alle soorten publicaties Internetmodules:<br />

SDI attenderen, Online reserveren en Full text zoeken Eenvoudig titelbeschrijvingen<br />

ontlenen Makkelijk rapporteren Geïntegreerde aanvullende modules: Bestelmodule,<br />

Uitleenmodule en Tijdschriftenmodule Meertalig Internationale standaarden SRU,<br />

ISBD/AACR2, Z39.50 MARCXML, OAI-PMH en meer Integreerbaar met Adlib Museum<br />

en Adlib Archief tot één ‘crossdomain’ systeem API-koppelingen Keuze databases MS<br />

SQL Server, Oracle, Adlib Internet ready.<br />

Adlib Information Systems<br />

+31 (0)346 586800<br />

sales@adlibsoft.com<br />

www.adlibsoft.com<br />

40 | META <strong>2012</strong> | 8


KRONIEK<br />

Jyväskylä libraries make it happen!<br />

In Finland zijn er 900 openbare bibliotheken en 200 bibliobussen. De werking wordt<br />

bepaald door een nationale wet en de nationale Library act. De gemeenten financieren<br />

via belastingen de plaatselijke bibliotheek en bepalen welke dienstverlening gegeven<br />

wordt. Elke gemeente heeft een openbare bibliotheek. Het gebuik van de bibliotheek<br />

is gratis. Jyväskylä City Library (JCL) is één van de negentien regionale bibliotheken<br />

en de vijfde grootste regionale bibliotheek in Finland. Er is één hoofdbibliotheek, 14<br />

filialen en 3 bibliobussen. JCL telt 102 medewerkers.<br />

Nu wordt vaak ‘output’ gemeten, zoals<br />

het aantal uitleningen, bezoekersaantallen<br />

en het aantal georganiseerde activiteiten.<br />

De bedoeling is om op termijn de<br />

impact te meten van de dienstverlening<br />

op de gebruiker. In een onderwijscontext<br />

kan je zo de relatie onderzoeken tussen<br />

de bibliotheek en de slaagkansen van de<br />

leerlingen. Hoe een dergelijk model voor<br />

openbare bibliotheken er uitziet, zal nog<br />

moet blijken.<br />

Een interessante sessie draaide rond het<br />

meten van het gebruik van infrastructuur.<br />

Voorbeelden uit Amerikaanse universiteitsbibliotheken<br />

en openbare bibliotheken<br />

in Barcelona toonden aan hoe<br />

goede observaties en degelijk cijfermateriaal<br />

kunnen leiden tot (meetbare) verbeteringen<br />

aan de infrastructuur. Daarbij<br />

werd rekening gehouden zowel met de<br />

behoeften van de gebruikers als die van<br />

het personeel.<br />

Soms zijn cijfers verrassend. Zo verbleekt<br />

het hoerageroep van Europeana over de<br />

23 miljoen objecten die het al bevat als je<br />

het vergelijkt met de 25 miljoen in Digital<br />

New Zealand. Het portaal van deze ene<br />

staat bevat inmiddels meer objecten dan<br />

heel Europeana.<br />

Een congres is een ontmoetingsplaats<br />

en er werd in de wandelgangen dan ook<br />

heel wat gediscussieerd. Over het nut van<br />

wildbreien in (Finse) openbare bibliotheken<br />

bijvoorbeeld. En wie goed uitkeek,<br />

kon op het congres ook Kirjatti (http://bit.<br />

ly/kirjatti), de bibliotheekkat van Tampere<br />

en Börje (http://bit.ly/borje), de bibliotheekhond<br />

van Espoo, tegenkomen. Zo<br />

deed het congres wat het moest doen:<br />

motiveren, informeren en inspireren.<br />

Bruno Vermeeren<br />

JCL heeft 3.000.000 uitleningen per jaar, 53.100 geregistreerde gebruikers en een<br />

collectie van 910.000 items. De digitale bibliotheek wordt 4.100.000 keer per jaar<br />

geraadpleegd. JCL draagt zorg voor de regionale collectie van Centraal Finland.<br />

Extra zorg gaat naar de dienstverlening voor migranten, vreemdelingen en mensen<br />

die hun huis niet kunnen verlaten. In de bibliotheek vind je ook de informatiedesk<br />

van de stad en die van het volwassenenonderwijs. De gebruikers kunnen ter plaatse<br />

tv en dvd’s bekijken. Een taallabo en speciale schermen voor slechtzienden zijn aanwezig.<br />

Speciaal voor de kinderen worden er verhalen verteld. Ouderen kunnen lid<br />

worden van de boekclub.<br />

Jyväskilä ligt 270 km ten noorden van Helsinki in centraal Finland. Het is een stad met<br />

132.000 inwoners. Een vierde van de inwoners is schoolgaande of student. Een derde<br />

van de bevolking heeft een diploma hoger onderwijs.<br />

De bibliotheken van JAMK University of Applied Sciences, Jyväskylä City Library,<br />

Jyväskylä University Main Library en van het Jyväskylä Educational consortium werken<br />

zeer intensief samen. De dienstverlening naar de gebruikers en de training van<br />

het bibliotheekpersoneel kan beter uitgebouwd worden. Door de grotere groep personeelsleden<br />

is het mogelijk de training ter plaatse voor meer medewerkers te organiseren.<br />

Levenslang leren wordt gestimuleerd daar de gebruikers in elk levensstadium<br />

in een andere bibliotheek leren om met informatie om te gaan. Door de medewerkers<br />

uit andere bibliotheeksectoren te leren kennen kunnen best practices uitgewisseld<br />

worden en vergroot de mogelijkheid voor jobrotatie.<br />

We bezochten eerst de Jyväskylä University Main Library. De universiteit heeft 15.000<br />

studenten en 2.600 personeelsleden. De sportfaculteit is uniek in Finland en de universiteit<br />

is de expert op het vlak van onderwijsopleidingen. In Finland hebben alle leerkrachten<br />

een universitair diploma. Het hoger onderwijs in Finland is goedkoop, maar<br />

er is wel eerst een strenge toelatingsselectie. Het bibliotheekgebouw is ontworpen<br />

door de architekt Arno Sipinen en in 1974 in gebruik genomen. De hoofdkleuren in<br />

het gebouw zijn wit, geel en zwart. Design speelt een heel belangrijke rol in de keuze<br />

van het meubilair en verlichting. Alles is perfect op elkaar afgestemd. Veel aandacht<br />

wordt besteed aan informatietechnologie, OPACs, website en dienstverlening. De<br />

eigen publicaties (JU-research series) worden met veel zorg aangemaakt.<br />

De universiteitsbibliotheek bestaat uit een hoofdbibliotheek en twee andere bibliotheken.<br />

24/7 kunnen de gebuikers materiaal aanvragen, reserveren en de leentermijn<br />

verlengen. Gereserveerde boeken kunnen ook buiten de openingsuren aan de bibliotheek<br />

afgehaald worden. Vragen kunnen via mail, telefoon of online gesteld worden.<br />

Het rechtstreeks contact blijft belangrijk. Hulp bij opzoekingen wordt via de computer<br />

of persoonlijk gegeven. Digitale cursussen en websites zorgen er voor dat de<br />

gebruikers zelfstandig kunnen leren opzoeken. De universiteitsbibliotheek heeft een<br />

leerpad voor informatievaardigheden uitgestippeld van de beginnende student tot<br />

de doctoraatsstudent of onderzoeker. Voor de onderzoekers wordt specifieke begeleiding<br />

voorzien en is men bezig met bibliometrie.<br />

De collectie voor de zeven departementen is zeer multidisciplinair. De bibliotheek is<br />

één van de depository-bibliotheken van Finland. Ze is verantwoordelijk voor Fennica,<br />

voor Finnish Web Archive en voor het Radio- and TV-Archive. Natuurlijk zijn ook alle<br />

handboeken en thesissen in de collectie opgenomen. De collectie bevat 20.000 e-journals<br />

en 350.000 e-books. De bibliotheek werkt veel samen met de plaatselijke bibliotheken,<br />

maar is ook lid van nationale en internationale samenwerkingsverbanden. De<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 41


KRONIEK<br />

bibliotheek plant een grondige renovatie<br />

om een belangrijke rol te blijven spelen in<br />

de onderwijs- en onderzoekstaak van de<br />

universiteit. De digitale bibliotheek met<br />

e-info, e-services en e-publishing uitbouwen<br />

is een belangrijk doel voor de bibliotheek.<br />

The Finnish Music Campus is een network<br />

van drie instellingen voor muziek in<br />

Jyväskylä. De nadruk ligt op muziekonderwijs<br />

en –onderzoek. 150 personeelsleden<br />

en 1900 studenten werken en studeren<br />

in de drie instellingen.<br />

De Finnish Music Campus streeft naar<br />

internationale erkenning voor onderzoek<br />

en innovatie op het vlak van muziek. Het<br />

onderwijs is gebaseerd op de recente<br />

resultaten van het onderzoek dat op de<br />

campus gebeurt. Geregeld worden internationaal<br />

bekende musici gevraagd voor<br />

culturele activiteiten die ook voor de<br />

bewoners van de stad open staan. Het<br />

bibliotheekgebouw is aangepast voor alle<br />

muziekactiviteiten. Vooral aan akoestiek<br />

is veel aandacht besteed. O.m. de opnames<br />

voor de masterproeven van studenten<br />

kunnen in optimale omstandigheden<br />

opgenomen en beluisterd worden. De studenten<br />

leren te werken in een professionele<br />

omgeving en de samenwerking met<br />

het nationale en internationale werkveld<br />

is zeer groot.<br />

De Music Campus Library is het hart<br />

van de Finnish Music Campus. De drie<br />

samenwerkende instellingen gebruiken<br />

samen één bibliotheek. In de bibliotheek<br />

is video-conferencing mogelijk en zijn<br />

er zeer uitgebreide digitale archieven en<br />

databanken raadpleegbaar. In de bibliotheek<br />

— maar ook thuis kunnen de gebruikers<br />

partituren, audio- en video-opnames,<br />

tijdschriften en boeken raadplegen. Door<br />

aangepaste architectuur en inrichting,<br />

een mooie collectie, netwerking, expertise<br />

en samenwerking ondersteunt de<br />

bibliotheek de visie van de drie instellingen.<br />

De Music Campus Library bewaart het<br />

audio-visueel materiaal voor de Jyväskylä<br />

University Library’s Depository Collection<br />

(Fennica), meer specifiek de werken<br />

gepubliceerd in Finland tussen 1981 en<br />

2007. De titels worden opgenomen in de<br />

VIOLA-database (Finnish national discography<br />

and national bibliography of<br />

sheet music, http://viola.linneanet.fi). De<br />

bezochte bibliotheek is 340 m², inclusief<br />

opslagruimte. Drie personeelsleden<br />

werken voor 600 studenten en docenten.<br />

Dagelijks maken er 250 bezoekers<br />

gebruik van de bibliotheek. De collectie<br />

bestaat uit 30.000 items.<br />

Sissi Loostermans<br />

The Road to Information<br />

Literacy<br />

Het IFLA-congres startte voor mij met een<br />

satellite meeting in Tampere, een industriestad<br />

ten noorden van Helsinki. ‘The<br />

Road to Information Literacy: Librarians<br />

as facilitators of learning’ werd door de<br />

sectie van Information Literacy en de sectie<br />

Continuing Professional Development<br />

and Workplace Learning georganiseerd.<br />

Dat deze bijeenkomst een echt succes<br />

was, bewijst het aantal deelnemers<br />

uit verschillende sectoren (bibliotheken,<br />

onderwijs, …), regio’s en types van instellingen,<br />

allen met een zelfde focus.<br />

Kirsti Lonka, de vice-decaan van de faculteit<br />

Sociale Wetenschappen, opende het<br />

congres met: “We are living in a global village,<br />

this kind of meetings are needed to<br />

communicate, share and learn. We have<br />

all succeeded if everybody takes new<br />

ideas.” En inderdaad, deze dagen zijn<br />

ideaal om de eigen praktijk te toetsen en<br />

nieuwe ideeën op te doen, maar bieden<br />

ook de gelegenheid om eigen onderzoek<br />

te delen en er over te discussiëren.<br />

De focus op learning centers en<br />

“Librarians as designers and facilitators<br />

of learning” was zeer sterk aanwezig.<br />

Dit is op zich geen nieuw gegeven, want<br />

ook bij ons zie je deze trend sinds een<br />

paar jaar. Bibliotheken worden omgebouwd<br />

tot leercentra en bibliothecarissen<br />

nemen meer en meer hun rol binnen<br />

onderwijs op. Zoals Vicki McDonald<br />

het aangaf en wij in onze eigen instelling<br />

ook ervaren, zijn de studenten van<br />

vandaag niet de personen waarvoor ons<br />

huidig onderwijssysteem werd gebouwd.<br />

Nieuwe onderwijstechnieken zijn noodzakelijk<br />

en het curriculum is de sleutel<br />

tot informatiegeletterdheid. De zelfzekerheid<br />

van de studenten is belangrijk,<br />

de ‘no wrong door approach’ geeft studenten<br />

het vertrouwen in leren. Dit proces<br />

is er één vol emoties.<br />

Carol Kuhlthau gaf een interessante<br />

keynote over het ‘guided inquiry design’,<br />

waarin de verschillende stappen van<br />

emoties en begeleiding in het leerproces<br />

omschreven staan. Onzekerheid is<br />

het begin van het leren, waarbij advies<br />

gegeven moet worden op de momenten<br />

dat dit nodig is. Wel met de nadruk dat<br />

de student niet altijd moet begeleid worden,<br />

hij moet zelf leren en ontdekken. De<br />

twee fases waar ze eerst niet had bij stilgestaan,<br />

zijn dat het niet enkel gaat om<br />

het verkennen van de verscheidenheid<br />

van bronnen, maar ook over het nadenken<br />

over deze bronnen en het nagaan<br />

hoe deze bronnen al dan niet met elkaar<br />

verbonden zijn, wat een enorm leerproces<br />

inhoudt. Het model beschrijft<br />

een persoon die zijn eigen denken aan<br />

het ontwikkelen is, die zoekt naar antwoorden.Juist<br />

op dat moment ontwikkelt<br />

zich interesse en is er de ommekeer.<br />

Een model met taakgeoriënteerde zoekopdrachten<br />

geeft een resultaat in het<br />

vooruitzicht.<br />

Ook de rol van academische bibliotheken<br />

om meer en meer de onderzoekers te<br />

ondersteunen en het onderzoeksproject<br />

te begrijpen, alsook de begeleiding van<br />

het proces van publiceren, werden naar<br />

voren gebracht. Een satellite meeting<br />

blijft een groot contrast met het hoofdcongres.<br />

Vele deelnemers schrijven zich<br />

trouwens meer en meer enkel voor deze<br />

satellites in, enerzijds door de betrokkenheid<br />

bij het onderwerp en anderzijds<br />

door de betere mogelijkheid van netwerking<br />

binnen het eigen werkgebied. Mijns<br />

inziens is het in ieder geval een meerwaarde<br />

om enkele dagen voor het hoofdcongres<br />

aan dit type van meetings deel te<br />

nemen. De contacten die je tijdens deze<br />

bijeenkomsten legt, zijn vaak van langere<br />

duur dan tijdens het hoofdcongres, zeker<br />

door het feit dat je tijdens de sessies van<br />

het hoofdcongres vaak minder interactie<br />

hebt en mensen in en uit sessies lopen. De<br />

social events tijdens deze satellites hebben<br />

op hun beurt ook een toegevoegde<br />

waarde voor in het leggen van nieuwe<br />

contacten. In een kleine groep legt men<br />

namelijk veel sneller contacten.<br />

Met onze eigen sectie Health & Biosciences<br />

merkten we tijdens de satellite<br />

ook de betrokkenheid van de deelnemers,<br />

zodat wij volgend jaar in Singapore<br />

opnieuw een satellite willen organiseren.<br />

Bij deze een uitnodiging voor IFLA 2013.<br />

Ann De Meulemeester<br />

42 | META <strong>2012</strong> | 8


ecensies<br />

Building Mobile<br />

Library Applications<br />

Dit jaar bracht de Library<br />

and Information Technology<br />

Association deel 11 tot 20 uit<br />

van The Tech Set, een reeks<br />

gidsen over nieuwe technologieën<br />

die toepasbaar zijn in<br />

de bibliotheek- en archiefsector.<br />

Deel 12 is getiteld Building<br />

Mobile Library Applications<br />

en richt zich tot iedereen met<br />

interesse in mobiele bibliotheektoepassingen.<br />

De kern van het boek is hoofdstuk<br />

5 ‘Implementation’ waarin<br />

stap voor stap enkele sample<br />

applicaties ontwikkeld worden.<br />

In zeven goed structureerde<br />

tutorials komen projecten van<br />

variërende complexiteit aan<br />

bod. Deze projecten zijn geen<br />

eindpunten maar vertrekpunten<br />

en er wordt dan ook een<br />

zekere voorkennis verwacht.<br />

Wie niets afweet van CSS,<br />

HTML, API’s en jQuery zal<br />

weinig hebben aan deze gids.<br />

Dat centrale, vijfde hoofdstuk<br />

wordt omringd door<br />

beknopte maar noodzakelijke<br />

hoofdstukken over planning,<br />

trends, marketing, opvolging,<br />

etc. Van deze ondersteunende<br />

hoofdstukken is vooral ‘Types<br />

of solutions available’ de<br />

moeite. Het geeft een heldere<br />

beschrijving van de verschillende<br />

types mobiele applicaties:<br />

‘mobile websites’, ‘mobile<br />

web applications’ en ‘native<br />

applications’.<br />

De zeven projecten, die de<br />

kern vormen van deze gids,<br />

gaan van het aanpassen van<br />

bestaande websites aan smart -<br />

phones tot het bouwen<br />

van een Android en iPhone<br />

app. Voor alle projecten<br />

wordt gebruik gemaakt van<br />

bestaande code of wordt<br />

code gegenereerd door online<br />

tools. Dit heeft als groot voordeel<br />

dat er niet vanaf nul<br />

gestart moet worden en er<br />

dus sneller ter zake gekomen<br />

wordt. De resultaten kan je<br />

achteraf zelf op een andere<br />

manier herbouwen of verder<br />

uitwerken. Zoals gezegd zijn<br />

de projecten vooral vertrekpunten<br />

voor wie reeds enige<br />

ervaring heeft.<br />

Het enige minpunt aan dit<br />

boek zijn de foutjes die<br />

meestal opduiken bij dit soort<br />

gidsen.<br />

De online bronnen kunnen<br />

afwijken van de referenties en<br />

de code in het boek. Url’s zijn<br />

niet altijd correct (gemeld en<br />

door Jason Clark onmiddellijk<br />

hersteld, mooi zo). Er komen<br />

kleine onzorgvuldigheden<br />

voor zoals het verwarren van<br />

data-rel=”back” met datadirection=”reverse”.<br />

Er werden keuzes gemaakt<br />

waardoor de voorbeeldprojecten<br />

zich vooral richten op<br />

smartphones en de besturingssystemen<br />

Android en<br />

iOS. Enkel het gebruik van<br />

PhoneGap verwijst onrechtstreeks<br />

naar Blackberry,<br />

Symbian, Windows Phone en<br />

WebOS. En zoals steeds met<br />

development moet je zelf dingen<br />

uitzoeken en onverwachte<br />

problemen oplossen.<br />

Building Mobile Library Applications<br />

is een prima leerboek<br />

voor wie een basiskennis web<br />

development bezit en aan de<br />

slag wil met mobiele applicaties.<br />

Ook voor studenten BDI<br />

met interesse in technologie<br />

en mobiele media is het boek<br />

een aanrader, al vragen sommige<br />

voorbeelden volharding<br />

en creativiteit.<br />

Tijl Vandersteene<br />

> Building Mobile Library Applications<br />

/ Jason A. Clark. — Chicago:<br />

EVERYTHING DESERVES A SECOND CHANCE...<br />

SO DOES SOUND!<br />

Professional sound restoration, digitalisation and archiving services for Film, TV and Music.<br />

Vibe Studios<br />

www.vibestudios.eu<br />

DIGITALISATION<br />

RESTORATION<br />

ARCHIVING<br />

Industriepark - Drongen 14/207 B-9031 Drongen Belgium<br />

Tel. +32 (0)9 277 92 54 +44(0)2035824086 mail@vibestudios.eu<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 43


personalia<br />

Na zes jaar heeft<br />

Chris Schroeven<br />

haar mandaat<br />

van campusbibliothecaris<br />

Humane<br />

Wetenschappen<br />

KU Leuven neergelegd.<br />

Peter<br />

Verbist is sinds 1 augustus de nieuwe<br />

campusbibliothecaris voor de Groep<br />

Humane Wetenschappen en combineert<br />

deze functie met de coördinatie van<br />

AGORA, het nieuwe leercentrum aan de<br />

KU Leuven (http://agora.ghum.kuleuven.<br />

be/). Zoals eerder afgesproken, is Demmy<br />

Verbeke na een ingroeiperiode van zes<br />

maanden als adjunct-bibliothecaris per 1<br />

oktober de nieuwe faculteitsbibliothecaris<br />

Letteren geworden.<br />

In mei <strong>2012</strong> is<br />

Steven Staelens<br />

als tweede archivaris<br />

in dienst<br />

gekomen bij het<br />

stadsarchief van<br />

Gent. Sinds 2007<br />

was hij actief bij<br />

de vlaamse overheid op het gebied van<br />

kwaliteitszorg en informatiebeheer. De<br />

ervaring die Steven daar heeft opgedaan<br />

inzake digitaal informatie- en archiefbeheer<br />

kan hij nu goed gebruiken. Bij de<br />

stad Gent is hij namelijk betrokken bij<br />

het DIA-project. DIA staat voor Digitaal<br />

Informatie- en Archiefbeheer en heeft als<br />

doel om de volledige informatiehuishouding<br />

van de stad te stroomlijnen en optimaliseren.<br />

Op 1 oktober <strong>2012</strong><br />

begon Annelies<br />

Op de Beeck als<br />

bibliothecaris<br />

bij de openbare<br />

bibliotheek van<br />

Rumst. Zij volgt<br />

Marina De Bruijn<br />

op die met pensioen ging. Annelies studeerde<br />

kunstwetenschappen aan de KU<br />

Leuven en Behoud en Beheer van Actuele<br />

kunst in Gent. Ze werkte drie jaar als<br />

onderzoeker in de Koninklijke Bibliotheek<br />

aan een project over ‘Het Boek in België’<br />

en stond er mee in voor de optimalisering<br />

van het elektronisch depot. Als<br />

bibliothecaris zou ze graag samen met<br />

haar enthousiaste team de sterke jeugdwerking<br />

van de bibliotheek verder optimaliseren<br />

en de bib uitbouwen tot een<br />

ontmoetingcentrum voor cultuur en informatie.<br />

toepassing<br />

Vind leesvoer voor leestijd<br />

Rosemie Callewaert<br />

Met een tablet of smartphone heb<br />

je altijd en overal leesvoer bij de<br />

hand. Websites en apps zijn als een<br />

onuitputtelijke bron van boeken,<br />

tijdschriften, verhalen en artikelen. Maar<br />

voor je het weet is je leestijd weg door het<br />

zoeken naar gepaste lectuur. De Vertragingsen<br />

Voorleestijdapp spelen hierop in: zeg hoeveel<br />

leestijd je hebt en laat je verrassen.<br />

Je trein heeft 12 minuten vertraging De<br />

Vertragingsapp stelt na het opgeven van je leestijd<br />

een verhaal van 12 leesminuten voor. Je wilt<br />

iets voorlezen voor de kinderen Kies hoelang<br />

het mag duren en de Voorleesapp kiest voor jou.<br />

De zoektijd naar leesvoer wordt herleid tot het<br />

starten van een applicatie en het opgeven van je<br />

leestijd. De verhalen in de Voorleestijdapp zijn<br />

geselecteerd voor kinderen tussen de 4 en 12 jaar.<br />

Het is interessant om te zien<br />

dat uitgevers de handen in<br />

elkaar slaan om samen te<br />

werken aan dit soort van<br />

technische investeringen die<br />

invloed hebben op ons (voor-)<br />

leesgedrag. De Voorleestijdapp<br />

is een initiatief van de kinderboekuitgeverijen<br />

Leopold, Ploegsma en Querido. Zij<br />

werken samen met de uitgeverijen Nijgh en<br />

Van Ditmar en Uitgeverij Atheneum die eerder<br />

met Querido de Vertragingsapp lanceerden. Elk<br />

seizoen verschijnt een nieuwe editie van de<br />

Vertraginsapp. Zo blijft het aanbod en je leescollectie<br />

groeien.<br />

> Gezien op http://www.istoire.be/leesvoer-aangepast-aan-jeleestijd/<br />

44 | META <strong>2012</strong> | 8


zogehoord<br />

Gerd De Coster:<br />

“Muziek moet aanzetten<br />

tot beweging”<br />

Hoe en waar luister je naar muziek<br />

Muziek beluisteren doe ik via radio, internet<br />

of cd-speler, maar muziek is niet constant<br />

aanwezig. Ik bezit ook geen iPod<br />

of mp3-speler. Muziek wordt dus vooral<br />

‘geconsumeerd’ op het werk, thuis tijdens<br />

de vaat en shakend in de living of op de<br />

dansvloer. Nieuwe muziek ontdek ik grotendeels<br />

via de openbare bibliotheek<br />

en sinds kort ook via mijn dochters. De<br />

soundtrack van bioscoopfilms levert ook<br />

wel nieuwe inspiratie op.<br />

Die Antwoord, rap/rave/technogroep uit Kaapstad,<br />

Zuid-Afrika.<br />

Naar welk genre gaat je voorkeur uit<br />

Een echte voorkeur heb ik niet, al zijn er<br />

natuurlijk wel muziekstijlen die me meer<br />

liggen dan andere. Zo ben ik geen groot<br />

jazzliefhebber. Belangrijker dan het genre<br />

is of het stuk of nummer iets met me<br />

doet. Door verrassende, bevreemdende<br />

of speelse elementen bijvoorbeeld. Denk<br />

maar aan de hedendaagse klassieke<br />

muziek van John Cage, I Fink U Freeky<br />

van Die Antwoord of de taalvirtuositeit<br />

van Pieter Embrechts. Geraakt word ik<br />

vooral door muziek met een melancholische<br />

inslag, zoals het prachtige Oblivion<br />

van Astor Piazzola. Ik luister regelmatig<br />

naar Oost-Europese muziek, waarin<br />

melancholie vaak een vast ingrediënt is.<br />

Het kan dan gaan om zigeunermuziek uit<br />

de Balkan of om een klassiek stuk zoals<br />

het tweede strijkkwartet van Janáček.<br />

Voor mij heeft muziek echter altijd vooral<br />

betekenis gehad in de mate dat ze aanzet<br />

tot beweging, tot dans. In dat opzicht<br />

is dansbaarheid een veel belangrijker<br />

aspect dan de kwaliteit of het al dan niet<br />

graag horen van het nummer. Ook hier<br />

weer mogen het uiteenlopende genres<br />

zijn: van funk, soul en disco over dubstep<br />

en balkan beats tot Oosterse, Latijnse en<br />

Afrikaanse ritmes.<br />

Heb je een favoriete groep<br />

Het antwoord luidt kort en bondig: neen.<br />

Wat is je favoriete album aller tijden<br />

Een moeilijke vraag. Laat ik me beperken<br />

tot klassieke muziek. Drie cd’s raak<br />

ik nooit beu gehoord: het derde, zevende<br />

en achtste strijkkwartet van Sjostakovitsj<br />

uitgevoerd door het Hagen Quartett, de<br />

Emerson Encores van het Emerson String<br />

Quartett en de strijkkwartetten van Ravel,<br />

Debussy en Fauré door het Franse strijkkwartet<br />

Quatuor Ebène. Blijkbaar heb ik<br />

dan toch een favoriet muziekgenre.<br />

Geen album, maar hier toch absoluut een<br />

vermelding waard: Sultans of Swing. Dat<br />

nummer katapulteert me nog steeds elke<br />

keer opnieuw van bij de eerste noten naar<br />

het einde van de jaren zeventig.<br />

Heb je een ‘guilty pleasure’ Een ‘foute’<br />

plaat waar je stiekem wel eens naar luistert.<br />

Er zit ongetwijfeld een heleboel zogenaamd<br />

foute muziek bij de nummers<br />

waar ik graag op dans. En voor zover<br />

Duits(talig)e muziek nog als fout<br />

beschouwd wordt, ik durf al wel eens te<br />

luisteren naar onder andere groepen als<br />

Dunkelbunt of 17 Hippies.<br />

Wat was het eerste plaatje dat je ooit<br />

kocht<br />

Voor zover ik me kan herinneren, heb ik<br />

mijn eerste single gekregen. Het ging om<br />

If I Had Words van Scott Fitzgerald en<br />

Yvonne Keeley. De eerste klassieke cd die<br />

ik zelf gekocht heb, was La Symphonie<br />

Fantastique van Berlioz.<br />

Welke artiest zou je willen aanraden aan<br />

de META-lezers<br />

Iva Bittova. Bittova is een virtuoze<br />

Tsjechische zangeres en violiste. Ze componeert<br />

haar nummers zelf en laat zich<br />

daarbij vaak inspireren door de Oost-<br />

Europese volksmuziek. Haar muziek<br />

heeft een geheel eigen stijl en laat zich<br />

niet onder één noemer vangen. Live is het<br />

allemaal nog een stuk indrukwekkender.<br />

gerd de coster<br />

Gerd De Coster is archivaris bij het SOMA (Studie- en<br />

Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse Maatschappij). In<br />

zijn vrije tijd leest hij Duitstalige fictie en boeken over mens en maatschappij.<br />

Om enig tegengewicht te bieden aan het in hoofdzaak zittende<br />

beroepsleven wordt er al eens gedanst of een stevige (berg)<br />

wandeling gemaakt.<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 45


................<br />

................<br />

................<br />

.......................................<br />

ons cultureel verleden anno nu:<br />

DIGITAAL BESCHIKBAAR!<br />

Alle middelen, kennis en ervaring worden door GMS ingezet bij het digitaliseren<br />

van archiefcollecties - zeker als het gaat om cultureel erfgoed. Uniek en dus<br />

kostbare archiefstukken die met de grootst mogelijke zorg moeten worden<br />

behandeld en waarbij uiterst hoge eisen worden gesteld aan het digitaliseren.<br />

.......................................<br />

.......................................<br />

.......................................<br />

Bureau <strong>Meta</strong>morfoze van de Koninklijke Bibliotheek heeft GMS erkend als een<br />

kwalitatieve en deskundige digitaliseringspartner. Een bevestiging van onze<br />

kennis en kunde, die al onze klanten de garantie geeft van kwaliteitswerk.<br />

Foto’s | Dia’s | Affiches | (glas)negatieven | Prentbriefkaarten | Gedrukte boeken<br />

DTB-boeken | Dossiers | Ingebonden handschriften | Losbladige handschriften<br />

Registers burgelijke stand | Notariële protocollen | Bevolkingsregisters<br />

Bouwtekeningen | Tijdschriften | Kranten | Technische tekeningen<br />

........<br />

DIGITALISERING<br />

WWW.GMSNL.COM op onze website vindt u een<br />

DIGITALISEREN INDEXEREN CONVERSIESLAGEN<br />

overzicht van de mogelijkheden die GMS biedt.<br />

GMS GMS GMS GMS GMS<br />

Edisonweg 50d | 2952 AD ALBLASSERDAM | Postbus 260 | 2950 AG ALBLASSERDAM<br />

Tel. +078-69 31 300 | Fax +31 (0)78-69 31 123 | info@gmsnl.com | www.gmsnl.com<br />

.................<br />

.................<br />

........<br />

........<br />

......................<br />

..................<br />

GMS


Activiteiten<br />

Studiereis:<br />

The secret of their success<br />

De vakgroep Jeugdbibliothecarissen van<br />

de <strong>VVBAD</strong> gaat op zoek naar ‘The secret<br />

of their success’ via een studiereis naar de<br />

bibliotheek van Balen en Genk.<br />

De bibliotheek van Balen kreeg dit<br />

jaar de prijs van ‘Beste bibliotheek van<br />

Vlaanderen en Brussel’ (zie META <strong>2012</strong>/5).<br />

De bib neemt het voortouw in de samenwerking<br />

met haar buren, andere culturele<br />

instellingen. Ze wordt geprezen om haar<br />

klantvriendelijkheid en heeft een uitgebreide<br />

scholenwerking. We vernemen er<br />

alles over tijdens een begeleide rondleiding.<br />

Sociale media in vraag<br />

Je hebt al wat ervaring met sociale media,<br />

maar je honger is nog niet helemaal<br />

gestild Je hebt wat kritische vragen bij<br />

Twitter, Facebook, Pinterest en andere<br />

LinkedIns Dan ben je hier aan het juiste<br />

adres.<br />

OB Balen; Foto: Benoit Vermeeren.<br />

Na de lunch bezoeken we de bibliotheek<br />

van Genk. Zeker ook architecturaal interessant,<br />

maar wij focussen op de jongerenafdeling<br />

en de werking naar jongeren,<br />

zowel in hun vrije tijd als op school. Ook<br />

hier krijgen we een rondleiding.<br />

Afronden doen we met Mattias De Leeuw,<br />

een jonge maar reeds veelbesproken<br />

illustrator. Hij brengt het verhaal van de<br />

samenwerking met kleuters voor zijn<br />

eerste prentenboek De steltenloper. Zijn<br />

veelzijdig talent bewijst hij aan de hand<br />

van zijn tekeningen voor Dertien rennende<br />

hertjes van Edward van de Vendel,<br />

een pas verschenen dik leesboek met<br />

graphic novel allures.<br />

Praktisch<br />

Datum dinsdag 27 november <strong>2012</strong><br />

Vertrek bus 9.00u. aan station Berchem<br />

(terug in Berchem rond<br />

17.15 u.)<br />

Prijs 45 euro (leden)<br />

70 euro (niet-leden)<br />

Inschrijven via http://www.vvbad.be/<br />

activiteiten<br />

Met ‘Sociale media in vraag’ bieden we<br />

de meer ervaren gebruikers van sociale<br />

media de mogelijkheid om uit te wisselen<br />

over en kritisch stil te staan bij het gebruik<br />

van sociale media voor hun organisatie.<br />

Deze workshop wordt begeleid door<br />

(e-)communicatiespecialist Jan Seurinck<br />

(janseurinck.com). Het programma<br />

wordt mee bepaald door de deelnemers.<br />

Daarom vragen we alle deelnemers om<br />

op voorhand een aantal concrete vragen<br />

door te sturen.<br />

Praktisch<br />

Datum dinsdag 4 december, 14.00 u.<br />

tot 15.00u (onthaal vanaf<br />

13u30)<br />

Locatie <strong>VVBAD</strong>-secretariaat<br />

Statiestraat 179<br />

2600 Berchem<br />

Prijs 55 euro (leden)<br />

85 euro (niet-leden)<br />

Inschrijven via http://www.vvbad.be/<br />

activiteiten.<br />

Wees er snel bij, er zijn maar twaalf plaatsen.<br />

Activiteitenkalender<br />

13.11 Studienamiddag Archieven<br />

van architectuuropleidingen<br />

Centrum Vlaamse<br />

Architectuurarchieven<br />

15.11 NVB-congres<br />

NVB<br />

15.11 E-boeken en bibliotheken<br />

Bibliotheekschool Gent<br />

15.11 Derde overlegplatform voor<br />

erfgoedbibliotheken<br />

<strong>VVBAD</strong> en Vlaamse<br />

Erfgoedbibliotheek vzw<br />

20.11 Symposium - Kunst en de<br />

keerzijde van het archief.<br />

Welke toekomst voor onze<br />

kennismaatschappij<br />

K.U. Leuven<br />

27.11 Studiereis: ‘The secret of<br />

their success’<br />

<strong>VVBAD</strong><br />

30.11 Brabantse Archivarissendag<br />

<strong>2012</strong><br />

BRAK<br />

04.12 Sociale media in vraag<br />

<strong>VVBAD</strong><br />

Uw activiteit in deze kalender<br />

Meld ze aan via onze website<br />

http://www.vvbad.be/activiteiten<br />

META <strong>2012</strong> | 8 | 47


Glasscherven beschadigden de emulsie onherstelbaar.<br />

Fotograaf: onbekend. Reproductie: Guy Voet. Met dank aan het FotoMuseum.


wij richten bibliotheken in ...<br />

Bibliothèque communale de Virton<br />

Meer op: www.sbnl.be/foto<br />

Appelweg 94 C<br />

B-3221 Holsbeek<br />

Tel.: 016 623 340<br />

Fax: 016 620 400<br />

info@sbnl.be<br />

www.sbnl.be


Deel<br />

Deel<br />

Voor meer informatie:<br />

Filip Trenson - Sales Manager Benelux | Tel. 32 2 727.78.01 | filip.trenson@infor.com

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!