INHOUDSOPGAVE - MBV Mebiose

INHOUDSOPGAVE
COLOFON
Redactieadres:
M.B.V. Mebiose - Tight Junction
Hamburgerstraat 27
3512 NP Utrecht
Email:
mebiose-vicefiscus@umcutrecht.nl
Tel: 088 756 89 53 / 030 238 29 31
Hoofdredacteur:
Michiel Brouwer
Eindredacteur:
Frank Westerhof
Layout en vormgeving:
Frank Westerhof
Michiel Brouwer
Redactie:
Alexander Brandenburg
Sebastiaan Lommelaars
Michiel Brouwer
Frank Westerhof
Jordy van der Heijden
Inge Schaap
Elvira Fluitsma
Eric de Kruijk
Jaargang 22 nummer 5
Juni 2008
Oplage: 1000 stuks
Druk: Gildeprint Enschede
Tight Junction is het verenigingsblad van
de M.B.V. Mebiose, de studievereniging
voor Biomedische Wetenschappen in
Utrecht, en verschijnt vijf maal per jaar.
De redactie houdt zich het recht voor
artikelen te weigeren of, in overleg met
de auteur, in te korten. Alles uit deze
uitgave mag worden overgenomen,
mits de bron vermeld wordt. Voor vragen
of klachten over de bezorging, bel
Mebiose. Adressen mogen niet gebruikt
worden voor commerciele doeleinden
zonder uitdrukkelijke toestemming van
het bestuur van de M.B.V. Mebiose
Column
Van de redactie
Van het e.t. bestuur
Van het h.t. bestuur
Bang
Apeirofobie-dusss..
Angst voor het bierbuikje
[Exclusief]
Informatief
Onderwijs
Bestuursmededelingen
Activiteitenagenda
Adreswijzigingen
Thema
Gezonde voeding is een leugen
Van angst tot fobie
Fotogeniek
Polyfobie
Drangst maakt minder kapot dan je vreest
Arachnaphobia
Wetenschap
Amygdala is lichaam’s boeman
Sciencefield
‘t Riool
Terrorweekend!
Onthullend
Verslag
Donateurs van Mebiose ontvangen
de TJ een jaar lang na donatie van minimaal 15 euro.
2
3
4
7
14
34
41
39
47
47
48
10
19
24
26
29
32
16
22
45
37

Column
2
Van de redactie
-M.B.V. Mebiose-
Ellen, wil je anders niet de TJ bijzitten De TJ Tja, ik vind de TJ altijd wel
leuk om te lezen, maar ik vind dat ik absoluut niet snel leuke stukjes kan
schrijven. Ja, maar als je de TJ bijzit hoef je bijna niks te schrijven hoor! Oké,
dan doe ik het! Nog maar één vergadering gehad (niet verkeerd overigens,
vergaderen in een café) en ik heb al een stukje aan mijn broek hangen..
- door Ellen Smit
Angst is het thema van deze TJ en angst
had ik zeker toen het de commissie wel
leuk leek als ik ook meteen een stukje
zou schrijven. Het hoefde ‘slechts’ één
pagina te zijn, dat heb je zo klaar toch
Nou niet dus! Ik heb het idee dat ik last
heb van zogenaamde stukjesschrijfangst
(deze angst staat alleen nog nergens
geregistreerd). Nee, het is niet zo dat
ik het eng vind om stukjes te schrijven
en bang ben voor het toetsenbord en
Word, maar ik ben zo perfectionistisch
dat ik alleen al over deze pagina heel wat
uurtjes heb gedaan. Dat perfectionisme
komt voort uit angst dat mensen mijn
geschreven stukje tekst gaan lezen en
daar vervolgens op gaan reageren dat
het niet goed en niet leuk genoeg is. Al
op de basisschool boog ik me vaak helemaal
over mijn schrift heen zodat de
docent niet kon zien wat ik had opgeschreven
als deze langs kwam lopen. Ik
doe dit overigens nog steeds, maar het
gaat al beter dan vroeger.
Maar goed, ik ga dus het stokje overnemen
van Frank en wordt de nieuwe
eindredacteur van de TJ. Ik had al gehoord
dat de commissie ter redactie van
het verenigingsblad Tight Junction soms
nog al eens moeite heeft met deadlines
halen, dus zal ik dit jaar waarschijnlijk
het bitcherige in mijzelf naar boven
moeten gaan halen om te zorgen dat
alle stukken op tijd af zijn. Ik ben alleen
op dit moment geen haar beter dan de
rest aangezien ik net zo hard moeite
had om de deadline te halen, maar dit
is natuurlijk geheel te wijten aan mijn
stukjesschrijfangst =).
Ik ben benieuwd hoe het zal gaan
aankomend jaar: zal de TJ elke keer op
tijd af zijn Zal Lars weer een heel jaargang
in het riool komen te staan Zal
ik misschien aan het einde van mijn
bestuursjaar eindelijk geheel over mijn
stukjesschrijfangst heen zijn en snel een
leuk stukje kunnen schrijven Misschien
vind ik het straks wel zo leuk dat ik net
als Frank ook na mijn bestuursjaar
plaats ga nemen in de commissie ter redactie
van de commissie Tight Junction.
Gelukkig wint mijn enthousiasme en
nieuwsgierigheid voor het aankomende
jaar het nu al van al mijn angsten. Ik heb
er zin in!
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
3
Van het e.t. bestuur
Game over
Het is voorbij. Toen we vorig jaar begonnen leek een heel bestuursjaar oneindig
lang te duren en leek het afscheid nog onwerkelijk lang weg. Toch is het
moment aangebroken dat we plaats moeten maken voor zes nieuwe bestuursleden,
we niet meer 24/7 bij elkaar zijn en we weer onze eigen weg gaan om
verder te gaan met studeren. En dat is best een beetje eng.
- door Evelien Berends
Column
Laat ik beginnen door te zeggen dat ik
de titel niet heb gekozen omdat ik het
bestuursjaar heb gezien als een spelletje.
Ik heb gewoon geprobeerd een korte,
bondige titel te kiezen die hopelijk ook
een pakkende is. Bovendien vind ik het
niet eng om plaats te maken voor de zes
nieuwe bestuursleden. De afgelopen
maanden hebben we gemerkt dat ze
zeer waardige opvolgers zijn en we ons
geen zorgen hoeven maken. We kunnen
met een gerust hart lekker tien dagen de
zon opzoeken in Portugal.
Het enge gedeelte komt daarna pas. Het
vallen in een ‘groot zwart gat’ waar iedere
e.t. bestuurder het over heeft. Het
lijkt me donker, zwaar, eenzaam, saai en
best eng. Nadat we een jaar lang elk moment
van de dag geleefd werden, moeten
we het nu weer helemaal zelf doen. We
zien elkaar niet meer als vanzelfsprekend
iedere dag en hebben ineens meer vrije
tijd. In de Mebiosekamer en op de HBS
‘wonen’ nu andere mensen en de verzorging
van Goldie, Gorbatsjov en Nelson
moet ik overlaten aan Joppe (met
nog vers in mijn geheugen het tragisch
overlijden van de vorige bewoners van
het aquarium…).
Aan de andere kant zijn we vanaf nu
ook een boel zorgen minder. Het is
ons gelukt, onder onze hoede heeft de
vereniging een jaar prima gedraaid. We
hebben haar niet te gronde gericht met
ons beleid (hoewel we daar niet heel
bang voor zijn geweest) maar ze heeft
het overleefd en volgens mij ook best
goed. Bovendien heeft zij ons zoveel
geleerd dat ze ons nu niets meer kan
leren. Hoe groen we vorig jaar ook begonnen,
inmiddels zijn we uitgegroeid
tot ervaren regelneven, probleemoplossers
en efficiënte () vergaderaars. Hoe
eng het ook is, het is tijd voor zes andere
mensen om de lessen van het besturen
te volgen en de vereniging een prachtig
jaar te geven.
Tijdens het schrijven van dit stuk heb
ik mijn angst al een beetje overwonnen.
Dat ‘zwarte gat’ wordt hoe dan ook opgevuld
door tal van activiteiten.
Bovendien heeft Mebiose ons een schat
aan mooie herinneringen gegeven en
die zullen ongetwijfeld dat eventuele
donkere gat helder verlichten! ;-)
In vivo et in vitro!
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

Column
4
Van het h.t. bestuur
Lieve lezers van dit periodiek
-M.B.V. Mebiose-
De afgelopen weken, vanaf de bekendmaking van het kandidaat-kandidaatbestuur,
hebben we een periode doorgemaakt waarin wij als aankomend
bestuur van onze vereniging regelmatig geconfronteerd werden met onze
angsten. Nu kijken we terug op een zeer geslaagde tijd waarin de opmaat is
gemaakt voor een bestuursjaar dat minstens net zo knallend zal zijn!
- door Joppe Nieuwenhuis
Vanaf de bestuurssollicitaties begon
de grote onzekerheid voor de nabije
toekomst. Vooral voor mij persoonlijk
was het niet de makkelijkste tijd: het vrij
overzichtelijke studentenleven zou zomaar
een jaartje onderbroken kunnen
worden met het chaotische bestaan als
bestuurslid. De uren die we moesten
wachten na het afnemen van de sollicitaties
waren de langste uit mijn leven,
dat je dan uiteindelijk hoorde dat het er
écht van ging komen is iets dat me mijn
hele leven zal bijstaan.
Een dubbelweekend waar je het ene
moment niet weet waar je het volgende
moment zal doorbrengen sluit goed aan
bij de ophoping van onzekerheden die
je tegenkomt in deze hectische tijd. Een
nachtwandelingetje van uurtje of acht
door de Brabantse bossen was absoluut
onontbeerlijk voor de groepsvorming
maar zeker geen sinecure.
Dit is echter niets vergeleken met de
kennismakingen met de besturen van
bevriende verenigingen. Ons inschattingsvermogen
over hoe de verschillende
kennismaken zouden verlopen
liet zo nu en dan te wensen over, met
alle gevolgen van dien… Tijdens deze
kennismakingen stonden we echter keer
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
na keer sterker in onze schoenen en het
vertrouwen onderling is hierdoor naar
een maximum gestegen.
Verlatingsangst is ook een item dat
voor een aankomend bestuurslid aan
bod komt. Je weet dat je je vriendin of
vriend, de vrienden thuis, je familie en
nog heel veel andere mensen een stuk
minder zal zien dan dat je gewend bent.
Nu al blijkt dat dit de investering waard
is want hiertegenover staat het contact
met medebesturen van totaal andere
studierichtingen en zeer geslaagde recepties
en feestjes.
Bij schrijven van dit stukje is de BLV
nog niet geweest, we zijn dus nog niet
gewisseld. Vol vertrouwen kijk ik tegen
het komende bestuursjaar aan. Ik ben
er van overtuigd dat iedereen zich voor
meer dan maximaal zal inzetten om iets
prachtigs achter te laten voor de M.B.V.
Mebiose. Marina, Ellen, Lennart, Marleen
en Lars: fantastisch om dit jaar met
jullie te mogen doorbrengen! Vergeet
vooral niet: “Quies, Munditia et Constantia”.
Ik heb gezegd,
Joppe Nieuwenhuis
h.t. Praeses der M.B.V. Mebiose

se-
5
Advertentie
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

6
-M.B.V. Mebiose-
Advertentie
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
7
Bang
Column
Ik ben niet heel erg bang voor spinnen of ratten, in kleine ruimtes voel ik
me prima op mijn gemak en ik kan zonder raar gevoel in mijn buik vanaf
een hoog gebouw naar beneden kijken. Er zijn weinig dingen waar ik heel
erg bang voor kan zijn. Toch heb ik als kind ooit iets meegemaakt wat mijn
bloed tijdelijk deed stollen. Het was in 1995 op vakantie in Polen. Ik was 9 jaar
oud.
- door Eric de Kruijk
Het was een vakantie met ons hele gezin,
dus: ons pap en man, Daniel (mijn broer)
en Oxana (mijn zusje). We maakten een
reis door de Bieszcsady, een berggebied
in het zuidoosten van Polen. Na eerst
een paar dagen op een massacamping
in Solina gezeten te hebben, belandden
we op een verlaten bergcamping met
een prachtig uitzicht. De camping had
een klein grasveldje en vlak daarlangs
stroomde een mooi riviertje. Er stonden
op de camping
welgeteld twee
andere tenten.
Er was eigenlijk
ook niet veel te
beleven. Aan de
rand stond het
huis van de eigenaar
- tevens receptie
- en in het
midden stond een hoge schuur met twee
verdiepingen en een puntdak. Beneden
in deze schuur waren de wc’s en douches
en de verdieping daarboven was privé.
Deze kon je ook alleen bereiken via een
gammele brandtrap aan de zijkant van
het gebouw. Aan het eind van die trap
bevond zich een deur met een lang smal
raampje. Niet echt interessant verder.
We vermaakten ons prima daar op de
camping en bij de rivier en we wandelden
veel in de omgeving. Het was wel een
beetje vervelend dat dit gebied net nu last
had van een heuse muizenplaag. Het krioelde
er van. En die muizen waren ook
nog eens zo tam dat ze voor onze ogen,
op hun dooie gemakje, een gat in de
koelbox zaten te knagen. Ons eten was
nergens veilig. De
“Daarboven in die
schuur ligt een doodskist
waarvan de deksel
op een kier staat...”
telefoons in het
dorp werkten ook
niet meer, omdat
de muizen de telefoonkabels
daar
hadden doorgeknaagd!
Allemaal
best vervelend
dus, maar ik kon
er eigenlijk nog wel om lachen.
Maar goed, nu to the point, in dit verhaal
gaat het om die schuur. Het viel ons
op dat er twee keer per dag een oude
vrouw met een bochel die trap op klom
en die schuur in ging en tien minuutjes
later weer naar buiten kwam. Dag in
Tight Junction jaargang 22 nummer 5 >>

Column
8
dag uit. Wat deed ze daar, wat was daar
boven te beleven en wat droeg ze onder
haar arm Toen we dit schouwspel een
paar dagen hadden aangezien, had mijn
nieuwsgierigheid zijn drempelwaarde
bereikt. Ik moest even naar boven klimmen
en door het kleine raampje kijken.
Omdat het wel duidelijk was dat campinggasten
daarboven niets te zoeken
hadden, liep ik met het gevoel dat ik iets
stouts aan het doen was de trap op naar
boven. Boven aangekomen keek ik door
het smalle raampje naar binnen. Het was
best donker binnen, dus het duurde even
voordat mijn ogen zich op iets konden
focussen. Ik hield mijn handen langs
mijn ogen om het licht van buiten af te
scherm. Ik knipperde even mijn ogen
omdat ik niet geloofde dat ik zag wat ik
zag. Toen ik de tweede keer keek, was het
beeld veel duidelijker. Ik stond even als
aan de grond genageld. Misschien had ik
op dat moment wel meteen willen gillen
of wegrennen, maar voor enkele seconden
was ik totaal verlamd.
“En Wat zie je” riep Oxana naar boven.
Met een ongezond hoge hartslag rende
ik de wiebelende trap af, naar onze tent
toe. Bij mijn ouders voelde het al meteen
een stuk veiliger, maar het duurde nog
steeds even voor ik weer kon praten. Iedereen
stond me een beetje schaapachtig
aan te kijken. “Nou, wat is er dan Wat
heb je daar boven gevonden” vroeg
mijn vader. Ik haalde nog een keer diep
adem en vertelde het ze. “Een doodskist”
zei ik. “Daarboven in die schuur
ligt een doodskist waarvan de deksel op
een kier staat”. Niemand geloofde me!
Ze dachten dat ik weer iets had verzonnen!
“Ga zelf maar kijken dan!” riep ik
naar Oxana. Zij is een stuk minder grote
-M.B.V. Mebioseschijtert
dan ik ben, dus zonder veel aarzeling
ging ze dezelfde trap op en kwam
even later weer terug. Met een hoorbaar
hogere ademhaling ging ze voor de tent
zitten. “Het is waar” zei ze. “Het is echt
heel echt waar”. We werden argwanend
aangekeken, maar de anderen wisten niet
wat ze er nu mee aan moesten. “Zitten
jullie ons nou heel erg hard voor de gek
te houden” vroeg ons mam op iets ernstigere
toon.
Die nacht heb ik geen oog dichtgedaan.
Ons pap en mam waren de dag erna
even naar de campingeigenaar gegaan
om even voorzichtig te polsen hoe dat
nou zat met die kist. Die man, die de
grootste lol van zijn leven had, gaf ons
zijn verklaring voor wat we gezien hadden.
Toch heb ik die nachten daarop niet
meer rustig kunnen slapen.
Twee dagen later begonnen we de tent
in te klappen toen er plots vlak langst
mijn voeten een dikke slang voorbij
kroop! Ook eng! Maar goed, je vraagt je
natuurlijk af wat die campingbaas ons
vertelde. Of je zijn uitleg dan gelooft
of niet moet je zelf weten, maar ik heb
nog steeds mijn twijfels. Hij zei: “Hier
in de omgeving is een jaar geleden een
draculafilm opgenomen. Dit gebied ligt
niet ver van het oude Transsylavanië, het
gebied waar volgens de mythe Dracula
vandaan komt.
Ons werd gevraagd of we een aantal
rekwisieten in de schuur op wilden
slaan. Boven is tevens onze opslag van
schoonmaakmiddelen enzo. Anita, die
een beetje een bochel heeft, zorgt daar
verder elke dag voor. En ja, dat die kist
op een kiertje stond, nou, gewoon toeval...
denk ik”.
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
9
Advertentie
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

Thema
10
Gezonde voeding is een
leugen
Een aantal jaren geleden heeft chuppa
chups zonder het te weten een trend
gestart die inmiddels is uitgegroeid tot
een fenomeen dat zijn weerga niet kent;
gezonde voeding. Lekker eten terwijl
je toch gezond en verantwoord bezig
bent. Eerst was er enkel glucose; de voedingsstof
voor je brein. Tegenwoordig
zijn er zoveel gezonde producten dat ik
aan deze 3 pagina’s niet voldoende zou
hebben om ze allemaal op te noemen.
Maar één ding is hetzelfde gebleven, de
beloftes zijn nog steeds berust op de
onwetendheid van de consument. Gelukkig
is het metabolisme iets waar wij
biomedische wetenschappers wel mee
uit de voeten kunnen!
Wanneer een product beweert dat het
een bepaalde heilzame werking op
het lichaam heeft dan wordt het een
me-dicijn. Dit is erg duur aangezien
medicijnen uitgebreid getest moeten
worden. En bovendien moeten ze ook
echt doen wat ze beweren, anders zou
niemand ze ook nemen natuurlijk. Voor
normale voedingsmiddelen gelden deze
regels niet, zij hoeven enkel te slagen
voor de tests die ook door chips, bier en
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
-M.B.V. Mebiose-
Je ontkomt er tegenwoordig niet meer aan, gezonde voeding. Boter die goed
is voor je brein, yoghurt die goed is voor je darmkanaal en links- dan wel
rechtsdraaiende bacterieculturen voor je weerstand. Als je de reclame leuzen
zou geloven vallen we allemaal 2 kilo af per week, poepen we minstens 3 keer
per dag en krijgen we slimmere baby’s die minstens 110 jaar oud worden.
Maar als je even stopt met lezen en om je heen kijkt (geldt niet in de mebiosekamer)
dan zie je dat de realiteit wel anders is.
- door Sebastiaan Lommelaars
cola met glans gehaald kunnen worden.
Dus zolang producenten terughoudend
zijn met beloftes over de gezondheid
is er geen vuiltje aan de lucht. Ook
het insinueren van een geneeskundige
uitwerking is toegestaan en dat gaatje
wordt momenteel druk bevolkt door de
voedingsindustrie. Dit uit zich in de zeer
grote hoeveelheid oneerbare reclames
en schreeuwende verpakkingen waar wij
dagelijks mee worden overspoeld. Het
zal je nog verbazen dat er zelfs zo’n 100
producten per jaar worden verboden
omdat zij te direct waren over hun medicinale
kwaliteiten.
BlueBand Idee!(met uitroepteken..)
bijvoorbeeld, bevat Foliumzuur, Alfa-linoleenzuur
(ALA) en Docosahexaeenzuur
(DHA). Geen mens die
de reclame ziet snapt waar het over
gaat(uitroepteken) Maar al snel wordt
het duidelijk, want het heeft iets met
je hersenen te maken, dus je wordt er
vast slim van. Daarom zal het ook wel
‘idee!!’ heten toch “Nee hoor”, zegt
Unilever, toevallig dat! al onze klanten!
dat denken, maar wij beweren! helemaal
niet! dat je er slimmer van wordt! We
>>

se-
vonden Idee(i!!ii) gewoon een mooie
naam.. Ook blijkt dat zij helemaal geen
steekhoudend onderzoek verrichten
naar de effecten die deze vetzuren precies
hebben op de hersenen. Als zij al
hun medewerkers boven een lopende
band de schuiftrompet laten spelen
noemen ze het vast ‘BlueBand Olee!’
vol lichaamseigen eiwitten, voor als je
echt tekeer wilt gaan!
‘Anti-oxidanten’ is ook zo’n gehyped
reclame woord. Mijn Windows 2000
versie wil daar nog gewoon ‘olifanten’
van maken terwijl tegenwoordig iedereen
weet waar het over gaat. Magische
microdingetjes waar je gezond van
wordt. Hoewel trouwens onlangs is
gebleken dat overmatige inname waarschijnlijk
zelfs schadelijk is. Granaatappel
staat al langer bekend om de grote
hoeveelheden anti-oxidanten die het
bevat. Coolbest maakt daar gretig gebruik
van door ‘happy pomegranate’ op
de markt te brengen, vol anti-oxidanten.
Deze levenselixer bevat echter maar
20% granaatappel, bovendien verkregen
uit geconcentreerd granaatappelsap.
Er komt bij de productie dus geen
enkele verse vrucht aan te pas en de
vermeende anti-oxidanten zijn gewoon
toegevoegde vitamine C. Ja dat is inderdaad
hetzelfde als die cheap ass oranje
snoepjes die je vroeger kreeg, maar dan
met een vleugje marketing!
De anti-oxidant ascorbinezuur, beter
bekend als vitamine C beleeft een stevige
doorstart. In 1747 was dit het
onderwerp van het eerste controlled
experiment, waarbij sommige zeelieden
citrusvruchten kregen naast hun normale
dieet om de oorzaak van scheurbuik
te achterhalen. Tegenwoordig is
11
het nagenoeg onmogelijk om onvoldoende
vitamine C binnen te krijgen
want het zit werkelijk overal in. Je kan
geen limonade of pindakaas meer kopen
zonder ‘toegevoegde vitamine C’,
waardoor ik eigenlijk vind dat het geen
vitaal aminozuur meer is. De reden voor
deze plotselinge aandacht is simpel, vitamine
C is houdbaar en spotgoedkoop.
Maar wat niet veel mensen weten, het
is bovendien een conserveringsmiddel
bekend onder de naam E300. Het vangt
zuurstofradicalen weg, waardoor geen
oxidatieproducten gevormd kunnen
worden. Daarom zit er zo veel vitamine
C in citrusvruchten, die groeien in een
warm klimaat en zouden anders sneller
bederven dan bijvoorbeeld appels in
Nederland. Uiteindelijk zitten er dus
in een blik euroshopper bruine bonen
misschien wel net zo veel anti-oxidanten
als in een pak happy pomegranate!
Ook met de term ‘vers’ wordt een flink
loopje genomen. Als je aan vers denkt
pluk je in je hoofd tropische vruchten,
zo van de boom. In de supermarkt
werkt dat kennelijk anders, want daar
blijkt bijna alles vers te zijn. Zo blijft
‘vers geperst’ sinaasappelsap zes weken
houdbaar en de Bourgondische vleesschotel
van Iglo blijft (weliswaar in de
vriezer) wel zeven maanden vers.. Kennelijk
betekend het woord ‘vers’ voor
producenten meer zoiets als “nog best
te eten” of misschien “nog niet bedorven”.
Volgens mij zouden zij hun oma
in het vriesvak nog verkopen met een
“pure verse smaak”.
Laat je trouwens ook niet misleiden
door producten met een logo zoals bijvoorbeeld
van de Maag Lever Darm
Stichting(MLDS) of de Hersenstich-
Tight Junction jaargang 22 nummer 5 >>
Thema

Thema
12
ting. Hoewel het logo doet vermoeden
dat ‘Activia’ van Danone kennelijk
goed is voor je darmen heeft dit logo
meer te maken met het sponsor contract
dat Danone heeft met de MLDS.
Zij claimen overigens heel correct dat
‘Activia’ bij zóu kúnnen dragen aan een
betere stoelgang. En waarom zou Spa
Blauw water persé zo goed zijn voor je
nieren dat de Nierstichting graag haar
logo op de flesjes laat drukken Kraanwater
heeft echt dezelfde werking op je
nieren, het is alleen goedkoper en heeft
geen afdeling marketing die donaties
brengt...
Maar misschien nog wel de grootste
hoax zijn producten voor als je op je gewicht
let. Wat je steeds vaker ziet is “nu
nog minder vet!” of “0% suikers toegevoegd!’.
Vaak zie je dat wanneer suiker
omlaag gaat dit wordt opgevangen door
meer vet toe te voegen en andersom.
Daarnaast zijn er veel verschillende
suikers waarvan sommigen best van nature
in een product kunnen zitten. Hier
kan dus flink mee gesjoemeld worden.
Maar wat alle light producten gemeen
hebben zijn zoetstoffen. En vooral het
omstreden Aspartaam, dat 200 keer
zoeter is dan suiker. Deze synthetische
zoetstof bestaat uit asparaginezuur,
phenylalanine en methanol en staat
bekend onder het nummer E951. Deze
in 1979 ontwikkelde stof werd door het
Pentagon beschouwd als biochemisch
wapen, maar bleek later lekker zoet te
smaken. Inmiddels worden er steeds
meer bijwerkingen toegeschreven aan
E951 vanwege het feit dat methanol als
gif wordt beschouwd. Deze brandstof
van monstertrucks wordt in de darmen
bovendien afgebroken tot formaline.
-M.B.V. Mebiose-
Bijwerkingen lopen uiteen van vele vormen
van kanker tot Alzheimer,abrupt
hartfalen en Multiple Sclerose. Het zijn
er te veel om op te noemen, maar een
paar springen nog in het oog: onverk-
Het Biochemische Aspartaam
laarbare jeuk, aantasting van intellect,
pleinvrees, impotentie en aanvallen van
hyperseksualiteit. Het Amerikaanse huis
van afgevaardigden zet zich in voor een
algeheel verbod van aspartaam omdat
volgens hen 92% van het onafhankelijk
gesponsorde onderzoek problemen
voor de gezondheid aantoont. Vooral
vanwege de stofwisselingsproducten
methanol en formaline, waarmee je in
feite je darmen alvast op sterk water
zet..
Mijn advies is dan ook om light producten
zo veel mogelijk te mijden,
vooral voor kinderen! Zo nu en dan
kan het geen kwaad, maar drink geen
sloten light drank omdat je er niet dik
van wordt. Laat je ook niet gek maken
door de vele marketing trucks die enkel
uit zijn op je portemonnee. Neem liever
reguliere producten en gebruik ze met
mate. Zolang je dat doet en voldoende
sport blijf je in prima conditie. Dat is
pas echt koppie koppie!
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
13
Advertentie
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

Column
14
Apeirofobie – dusss..
-M.B.V. Mebiose-
Angst komt bij iedereen wel eens voor; angst voor de tandarts, angst voor
dat donkere straatje waar je ’s avonds doorheen fietst of angst voor dat ene
groepje jongeren dat langzaam, maar te dicht, achter je loopt. Dit is maar een
greep uit enigszins begrijpelijke dingen waar je bang voor kan zijn, maar er
zijn mensen die andere angsten hebben. Daar weten de meesten van ons nog
niet eens het fijne vanaf! Even een kijkje op het web en je vindt zoveel angsten
dat je haast bang bent om ooit nog je internet aan te zetten!
- door Inge Schaap
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
Zo vond ik apeirofobie, dit is fobie of
angst voor de oneindigheid, wat moet ik
me hier ooit bij voorstellen. Sorry voor
die flauwe woordspeling maar serieus
hoe kan je bang zijn voor oneindigheid
Ten eerste is niets wat je op deze wereld
zelf vindt oneindig en daaromheen
weet ik het zo net nog niet. Hoe weet
je of je apeirofobisch bent Is dat op
het moment dat wij onze Independence
Day krijgen en we erachter komen dat
er wezens in het heelal zijn en zodra we
ons hiermee bezig gaan houden we niet
weten waar het heelal eindigt Als klein
kind vroeg ik me altijd al af waar het
heelal eindigt en ik irriteerde me altijd
aan het feit dat ik het einde niet wist. Op
een dag besloot ik het; aan het einde van
het heelal staat een onwijs hoge muur
en daar kan je niet overheen kijken. Zo
is dat probleem opgelost denk ik dan!
Apeirofobie lijkt me dan ook niet echt
iets om lang mee te zitten. Stel gewoon
grenzen en dan is niets eeuwig oneindig!
Als je dan persé een fobie wilt hebben,
kies er dan een waarin mensen
zich kunnen vinden. Een begrijpelijke
fobie! Clownangst bijvoorbeeld, je zult
mij nooit horen zeggen dat mensen niet
bang hoeven te zijn voor clowns, na
It zullen ook veel mensen een trauma
hebben opgelopen. Sowieso zijn clowns
nogal vreemd zo nu en dan, op een gegeven
moment ben je geen kind meer
en dan hoeft niet een of andere vent
die verkleed is grappig tegen je komen
te doen. Dat soort dingen zijn gewoon
niet grappig, die man weet toch zeker
ook wel dat jij weet dat hij niet altijd een
clown is. Persoonlijk ben ik ook door
een clown in het bijzonder teleurgesteld,
op de kermis vroeg ik eens of
ik met Bassie op de foto mocht en hij
zei heel chagrijnig nee. Mijn jeugdheld
waarvan ik vrijwel ieder liedje uit mijn
hoofd kende wilde niet eens op de foto.
Kijk daar krijgen mensen irritaties,
trauma’s en misschien wel fobiën van!
Je kan geen fobie krijgen van oneindigheid!
ER IS NIETS ONEINDIG!
>>

se-
Op het internet zijn zo verschrikkelijk
veel fobiën te vinden, zoek bijvoorbeeld
eens genufobie op! Dat is angst
voor knieën. Hoe leef je daar in godsnaam
mee Dan ga je zitten en kijk je
naar beneden en dan begint je hart te
bonken in je keel, loopt het zweet overal
en zit je te stuiteren van de adrenaline
omdat je je eigen knieën eng vindt. Dat
is toch niet natuurlijk! Constant ben je
bang dat iemand naast je gaat zitten met
zn knieën gebogen zodat die knieën
dichterbij komen. In de praktijk lijkt me
dit in ieder geval een lastige angst, hoe
voorkom je dat je naar je knieën kijkt
terwijl je je schoenen aandoet Of gaat
dit dan alleen om knieën van anderen,
dan zou ik het weer een beetje hypocriet
vinden...
Papyrofobie lijkt me persoonlijk ook
niet zo handig, ben je de hele dag bang
voor papier! Dan kan je een studie, post,
geld, alles wel vergeten! Met papyrofobie
kan je in onze samenleving echt niet
leven, dan zou ik maar snel meedoen
aan groeten uit de rimboe en daar voor
eeuwig in de bush bush verblijven. Daar
krijgen ze vast geen post, hoef je niets
anders te leren dan hoe je een beest
doodt (of krijg je daar dan ook weer een
fobie van) en heb je geen geld nodig.
Socerafobie lijkt me ook een veelvoorkomende
angst, dat is een fobie voor je
schoonouders. In deze fobie kunnen
denk ik veel mensen zich vinden, je
komt op deze manier overigens wel heel
makkelijk van je verplichtingen jegens je
schoonfamilie af. Meld je vriend(in) gewoon
dat je socerafobie hebt en dat je in
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
15
behandeling bent maar dat je jezelf niet
te veel mag pushen. Als je er een beetje
zielig bij doet en er een slechte ervaring
met ex-schoonouders bij vertelt heb je
grote kans dat hij/zij je gelooft en begrijpt.
Let overigens hierbij op! Het kan
natuurlijk dat je vriend(in) flink pissig
wordt en hoe je het in je hoofd durft
te halen angstig voor je schoonouders
te zijn. In dat geval zou ik gewoon heel
snel en hard “GRAPJE” roepen.
Angsten zijn er op deze wereld genoeg
en een ieder heeft andere angsten. Veel
kleine kinderen zijn bang voor het toilet,
iets waarvan je later als je volwassen
bent niets meer van zult begrijpen.
Je bent dan zelfs vrijwel afhankelijk geworden
van het toilet. Dit bewijst overigens
maar je over iedere angst heen kan
komen, er is gewoon wat lef voor nodig.
De vraag is alleen hoe kom je over
je angst In mijn geval was het meestal
geld wat me deed overwinnen. Ik vrees
dat ik ook een fearfactor-persoon ben,
doodsbang als ik was om zonder speen
te slapen maar zodra mijn moeder zei
dat ik er iedere nacht dat ik zonder sliep
een dubbeltje voor kreeg wist ik niet
hoe snel ik die speen moest inleveren.
Op fearfactor, een programma nu niet
meer op tv, moesten mensen ook de
meest bizarre dingen doen voor geld.
Zodra de mensen dachten aan die vele
duizenden euro’s die ze verdienden als
ze meededen waren ze al snel over hun
angst heen. Overwin nou eens zelf je
fobiën, als je het vroeger kon, kan je het
nu ook!
Column

Wetenschap
16
Amygdala is lichaam’s
boeman
-M.B.V. Mebiose-
Iedereen is wel eens bang geweest. Of ‘t nu een vanwege een spinnetje was,
abseilen van een hoog gebouw of een fikse onweersbui, iedereen kent het gevoel
van benauwdheid, rillingen en alertheid die met de emotie angst samenhangen.
- door Jordy van der Heijden
Het is de angst die ons lichaam klaarmaakt
om te vechten of te vluchten. De
adrenaline (een product van de bijnier)
zorgt ervoor dat het menselijk lichaam
acuut in staat is tot bovengemiddelde
inspanningen en in staat is sneller te
reageren. De
b l o e d d r u k
stijgt door vaatvernauwing,
de
hartslag gaat
omhoog, de pupillen
worden
groter en de
ademhaling versnelt.
Delen van
de amygdala
zijn verantwoordelijk
voor
de activatie van
deze reactie.
Uit onderzoek
blijkt dat zelfs
zonder dat je je er bewust van bent kan
reageren op angstprikkels.
Onderzoekers lieten proefpersonen een
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
filmpje zien waarin een fractie van een
seconde een foto werd getoond van
een beangstigende situatie. Hoewel de
proefpersonen aangaven geen foto te
hebben gezien bleken de amygdala en
cortex van de proefpersonen toch een
verhoogde activiteit
te vertonen.Bij
de van
Hier zie je dat de Amygdala en de Visuele
cortex met elkaar in contact staan
nature angstigere
proefpersonen
was de
respons groter
dan bij minder
angstige proefpersonen.
Bij een volgende
proef werd de
foto 200 mill
i s e c o n d e n
getoond, lang
genoeg om de
foto bewust waar te nemen. Hierbij verliep
de waarneming van de angst via een
andere weg dan bij onbewuste angstprikkeling
en was de reactie bij zowel de
>>

se-
angstigere als de normale proefpersonen
gelijk. Het kunnen beoordelen van
de mate van bedreiging bepaalt dus ook
de mate van de reactie.
Andere onderzoekers (van de NY university)
hebben onderzocht of angsten
die je niet zelf hebt ondervonden, maar
waar je slechts over gehoord hebt ook
kunnen leiden tot een angstreactie.
Hierbij lieten ze de proefpersonen niets
anders zien dan gekleurde vlakjes. Van
tevoren werd de proefpersonen verteld
dat ze bij het zien van een bepaalde
kleur een schok zouden krijgen en bij
een andere kleur niet.
Uit de resultaten bleek dat de
voorgespiegelde bedreiging (een schok
bij een bepaalde kleur) kon leiden tot
een respons in de amygdala. Deze uitkomst
zou kunnen verklaren waarom
mensen in Nederland bang zijn van slangen,
terwijl 99 van de 100 er nog nooit
een heeft gezien, laat staan gebeten is
door een slang. Het zien van enge films,
documentaires of horen van enge verhalen
is genoeg om een angstrespons te
koppelen aan die imaginaire ervaring...
17
Wetenschap
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

18
-M.B.V. Mebiose-
Advertentie
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
19
Van angst tot fobie
Thema
‘Pardon! Wát voor fobie’ Die vraag roept bijna iedere fobie wel op als je
de ‘officiele’ naam gebruik. Terwijl het vaak maar om een ‘simpele’ angst
gaat. Het mooiste aan de fobieën (om maar iets moois aan een fobie te noemen)
zijn volgens mij de officiële namen. Voor de rest is een fobie natuurlijk
verschrikkelijk en vooral vervelend! Ontstaan fobieën nou alleen maar door
trauma’s uit het verleden of spelen andere dingen er ook een rol in En wat is
nou de meest voorkomende fobie
- door Elvira Fluitsma
Angst is in feite heel belangrijk, omdat
het de functie heeft om alertheid
te veroorzaken in gevaarlijke situaties
en te zorgen dat iemand op de vlucht
slaat of terug vecht, om zo te overleven.
Zouden we dit niet hebben, dan zouden
we niet terugdeinzen voor gevaarlijke
situaties en snel gewond raken of het
zelfs niet overleven!
Een fobie is in wezen iets anders. Een
fobie is een soort doorgeslagen angst,
men krijgt last van alle symptomen van
angst terwijl er geen dreigend gevaar
aanwezig is. De angst is buiten proporties
ten opzichte van het gevaar.
Daardoor proberen mensen met een
fobie de confrontatie met het angst object
te vermijden, waardoor de fobie in
stand wordt gehouden. Maar wanneer
kan er nou echt over een fobie worden
gesproken Dat is als men de volgende
kenmerken heeft:
• Men heeft al een langere tijd
angst voor een bepaald voorw
erp of situatie.
• Men probeert het voorwerp
zoveel mogelijk te vermijden.
• Het object of de situatie is
vaak niet levensbedreigend en
de angst ervoor is daarom
vaak ook irreëel.
• Men kan vaak niet normaal
dagelijks functioneren.
Een fobie ontwikkelen doet een mens
niet zoals gewoonlijk gedacht wordt
alleen door een nare ervaring in je leven
te hebben meegemaakt. Er zijn vier theorieën
over hoe fobieën ontstaan.
Biologisch model
Je kan niet altijd geluk hebben en dan zit
het gewoon in je genen dat je voor iets
een fobie hebt ontwikkeld. Dat je voor
een heel abnormaal ding bang bent terwijl
je nooit in een angstige situatie met
dit object bent geweest. Een gevalletje
van het biologische model…
Klassieke conditionering
Het ontstaan van de fobie komt doordat
er een trauma aan verbonden is
en iedere keer dat men weer met deze
situatie of voorwerp in aanraking komt,
Tight Junction jaargang 22 nummer 5 >>

Thema
20
treedt de fobie op.
Cognitief model
Het kan voorkomen dat men negatieve
gedachten heeft over een bepaald voorwerp/situatie.
De persoon die deze gedachten
heeft, gaat nadenken over deze
negatieve gedachten en uiteindelijk versterkt
het de angst en kan het leiden tot
een fobie.
Imitatie
Is je moeder bang voor honden Grote
kans dat jij dan ook bang bent voor
deze goedaardige sloebers! Opvoeding
en omgeving hebben namelijk veel invloed
op wat een kind angstig maakt en
waar een kind volkomen rustig onder
blijft. Een angstig schreeuwende moeder
heeft natuurlijk geen positieve invloed
op een kind wat een hond wil aaien.
Nu weten we wat een beetje wat fobieën
veroorzaakt, maar wat zijn nu de meest
voorkomende fobieën Waarschijnlijk
kan je het wel raden… Ga maar na in
je eigen omgeving. Hoe vaak hoor je
bijvoorbeeld op je studie nou iemand
zeggen: ‘Oh laat mij maar presenteren,
-M.B.V. Mebiosedat
vind ik echt leuk!’ Toevallig had ik
aan het begin van mijn studiecarrière
twee meiden in de groep die dat wel
leuk vonden, maar voor die tijd had ik
het nog nooit meegemaakt. Op de middelbare
school vond iedereen het uit
mijn klas verschrikkelijk om iets voor te
dragen voor de gehele klas. Precies, ik
heb het over Glossofobie, oftewel angst
voor spreken in het openbaar.
Spinnen doen het ook goed qua angstaanjagendheid.
Niemand is zo bang
voor spinnen als Nederlanders en Belgen.
Veel mensen zijn er angstig voor,
1 op de 10 mensen heeft zelfs een fobie
voor het ‘schattige’ beestje met acht poten
ontwikkeld.
Nog een leuke angst die mensen hebben
ontwikkeld... Angst voor de tandarts. 2,5
miljoen mensen in Nederland lijden aan
deze fobie. Misschien moeten ze toch
vaker het liedje ‘Het is altijd lente in de
ogen van de tandartsassistente’ draaien
in de wachtkamer van de tandarts…
Bronnen:
www.psycholoog.net
www.robwillemse.nl/homeopathie/artikelen/
artikel17_fobieen.html
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
21
Advertentie
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

Wetenschap
22
Sciencefield
- door Elvira Fluitsma
-M.B.V. Mebiose-
Blindheid valt te genezen!
Goed nieuws voor slechtziende mensen!
Specialisten uit Groot-Brittannie maakten
bekend dat de 18-jarige zo goed als
blinde Brit Stephen Howarth weer bijna
normaal kan zien dankzij gentherapie.
Howarth zag overdag slecht en ’s
avonds kon hij alleen felle lichten zien.
De artsen hebben in het slechtste oog
van Howarth een
oplossing met genetisch
materiaal
en een onschuldig
virus gespoten.
Het virus hechtte
zich aan het genetische
materiaal
en vervolgens
heeft het virus zich met het genetische
materiaal in het oog verspreid. De aandoening
is op deze manier voor een
groot deel genezen. Dit experiment
was al twee keer eerder zonder succes
uitgevoerd bij andere patiënten, maar
Howarth is de eerste waar het op heeft
aangeslagen. Men verwacht dat er in de
toekomst op deze manier veel mensen
kunnen worden geholpen.
Bron: www.nu.nl
Wie mooi wil zijn, moet uiteindelijk
pijn lijden
IJdele dames die ook op het strand er
opgemaakt bij willen zitten opgelet, als
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
je vaak lipgloss of lippenbalsem op je
lippen doet terwijl je aan het zonnen
bent, vergroot je de kans op het krijgen
van huidkanker! Als we op het strand
liggen smeren we ons lichaam wel vaak
in met zonnebrandcrème, maar veel
mensen vergeten om hun lippen te beschermen
tegen ultraviolette straling.
En dit terwijl juist de huid van de lippen
heel dun is en
“IJdele dames die ook
op het strand er opgemaakt
bij willen zitten
opgelet...”
eerder verouderd
door beschadiging
door de zon,
vergeleken met
de rest van het
lichaam. De volgende
keer dus
niet vergeten om
je lippen ook te beschermen! Daarnaast
alleen maar lipgloss gebruiken als
je je lippen ook eerst met een beschermende
crème hebt ingesmeerd, omdat
glanzende lipgloss ultraviolette straling
aantrekt en je lippen daardoor des te
sneller verbranden.
Bron: www.medicalnewstoday.com
Oorzaak rookmysterie ontrafeld
Dat roken kanker veroorzaakt is geen
nieuwtje aangezien we al jarenlang
worden doodgegooid met reclame erover.
Maar hóe kanker precies door roken
wordt veroorzaakt, was tot voorkort
nog onbekend. Voor de echte BMW’ers
>>

se-
onder ons is dat natuurlijk wel een belangrijke
vraag die we graag beantwoord
willen zien! Zo hebben wetenschappers
in de Verenigde Staten onlangs gevonden
welk eiwit er nou voor zorgt dat
rokers longkanker ontwikkelen. Dit
ligt aan het eiwit FANCD2. FANCD2
is een eiwit dat gewoonlijk ervoor
zorgt dat er geen kanker ontwikkeld
kan worden, door cellen met DNA
schade in apoptose te laten gaan. Maar
als de longen worden blootgesteld aan
rook, wordt de productie van het eiwit
FANCD2 vertraagd en daardoor wordt
uiteindelijk de concentratie FANCD2
ook lager. Lage concentraties FANCD2
leiden tot DNA schade en uiteindelijk
dus tot kanker.
Misschien is dit eindelijk een bewijs wat
de reden voor rokende BMW’ers kan
zijn om te stoppen met roken!
Bron: www.medicalnewstoday.com
Nauwelijks toe- of afname vetcellen
na 20ste levensjaar
Afvallen en aankomen doen we allemaal
en natuurlijk vallen we het liefst
af, maar uit een onderzoek van het
Zweedse Karolinska-instituut blijkt
dat het aantal vetcellen van een mens
nauwelijks verandert na het twintigste
levensjaar, ook niet als iemand sterk
aankomt of afvalt.
Volgens de leider van het onderzoek
Kirsty Spalding, is dit slecht nieuws voor
mensen die als kind dik zijn geworden
en proberen af te vallen. De vetcellen
die zijn gevormd in hun kinderjaren
gaan niet meer weg, en ze schreeuwen
23
alleen om meer. In 1970 was er al opgemerkt
in een onderzoek waarin gedetineerde
twintigers zichzelf vrijwillig vetmestten.
Na een paar maanden hadden
de gevangenen niet meer vetcellen, dan
daarvoor. Alleen de bestaande vetcellen
worden groter en krimpen dus!
Bron: www.nu.nl
Voorkom een jetlag door te vasten!
Wie heeft er nou geen last van als hij
een lange vlucht maakt naar een ander
continent; een jetlag! Een jetlag ontstaat
doordat onze biologische klok
ontregelt raakt, die door het daglicht
wordt geregeld. Een jetlag is en blijft
vervelend en er van tevoren maatregelen
tegen treffen is altijd lastig. Maar
een onderzoeksgroep in Chicago heeft
er waarschijnlijk iets op gevonden. Volgens
deze onderzoekers hebben dieren
een tweede biologische klok die het dagen
nachtritme regelt. Deze klok volgt in
plaats van het daglicht, het voedingspatroon
van het dier en wordt alleen ingeschakeld
als het dier te weinig voedsel
nuttigt. Deze genen komen volgens de
onderzoekers in alle zoogdieren voor,
dus ook in mensen. Dus om te zorgen
dat de eerste biologische klok niet ontregeld
raakt, zouden wij ongeveer 16
uur voor de vlucht moeten stoppen
met eten, zodat de tweede biologische
klok -die wordt geregeld door de hoeveelheid
genuttigd voedsel- het overneemt.
Bron: www.nu.nl
Wetenschap
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

Thema
26
Polyfobie
-M.B.V. Mebiose-
Een leven zonder angst is niet gewoon. De één is bang voor honden, de ander
voor kleine ruimtes en velen voor hun schoonmoeder (pentherafobie). De fobieënlijst
omvat nu al meer dan 500 fobieën en dagelijks komen er nog nieuwe
fobieën bij. Kennelijk is er niets waarvoor een mens niet bang kan zijn. Misschien
komt één van de volgende angsten je wel bekend voor.
- door Eric de Kruijk
Acrofobie – hoogtevrees
Op zich een reële angst. Hoogte verhoogt
immers daadwerkelijk het gevaar.
Er is een kans dat je valt en sterft. Als
deze angst extreme vormen aanneemt
spreekt men van acrofobie
Allodoxafobie – angst om een andere
mening te hebben
Komt bij veel mensen onbewust voor.
Dit is met behulp van psychologische
tests aangetoond. Als een aantal personen
een situatie opzettelijk verkeerd
beoordelen, zal de nietsvermoedende
proefpersoon zijn eigen juiste inschatting
verwerpen en de mening van de
meerderheid overnemen.
Atomofobie – angst voor kernontploffingen
Vele religies kennen de angst voor het
einde van de wereld. Dit is een moderne
variant daarop.
Bolsjewismofobie – Angst voor het
bolsjewisme
Een door propaganda aangewakkerde
angst die weldegelijk in diepere geestelijke
niveaus kan doordringen en voor
geestesziekte kan zorgen. Iemand die
lijdt aan deze angst kan bijvoorbeeld gaan
geloven dat zijn familieleden lid zijn van
een geheime bolsjewistische organisatie
(bolsjewieken vormden de meerderheid
onder de Russische sociaaldemocraten).
Catagelofobie – Angst voor spot
Hoe meer iemand zich voor zichzelf
schaamt en onzekerder mensen over
zichzelf zijn, hoe slechter ze spot kunnen
verdragen. Zij hebben vaak juist
vanwege deze onzekerheid een erg hoog,
perfectionistisch zelfideaal gesteld die
heilig voor hun is.
Coulrofobie – Angst voor clowns
Clowns zouden juist spanning weg moeten
nemen en voor ontspanning moeten
zorgen, maar voor sommige mensen
kunnen clowns met hun uitvergrote uiterlijkheden
en hun onvoorspelbare gedrag
juist bedrijgend overkomen.
Dextrofobie – Angst voor voorwerpen
aan de rechterkant van het lichaam
Deze angst laat zien dat je hersenen soms
raar op de omgeving reageren. Deze
mensen verwachten aan een bepaalde
kant van het lichaam meer of een groter
gevaar dan aan de andere kant. Traumatische
ervaringen kunnen hier een rol bij
spelen maar het kan natuurlijk ook zo
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
>>

se-
zijn dat iemand rechts niet zo goed kan
zien.
Ereuthofobie – Angst om rood te
worden, bloosangst
Iedereen krijgt wel eens een rood hoofd.
De één wat vaker dan ander. Niets mis
mee, het is alleen maar menslijk. Mensen
die last hebben van ereuthofobie schamen
zich hier echter wel hevig voor.
Soms is dit zo erg dat ze zich nog amper
onder de mensen begeven. Bang om te
moeten blozen.
Filofobie – Angst voor verliefdheid
Iemand die lijdt aan filofobie heeft minstens
één keer ondervonden dat het toegeven
aan de verleiding van liefde kan
eindigen in groot verdriet. Nu schuwen
ze deze gevoelens en ze worden vaak bijzonder
afwijzend.
Francofobie – Angst voor Frankrijk en
haar cultuur
Frankrijk noemt zich vaak de pionier in
de ontwikkeling van onze beschaving.
Deze ‘vreemde’ cultuur is voor de één
indrukwekkend en wordt dan als voorbeeld
gezien, voor de ander wekt deze
cultuur een angst voor een vreemde
overheersing op.
Kakofobie – Angst voor lelijkheid
De angst om lelijk te zijn kan ervoor
zorgen dat mensen hun huis niet meer
uitkomen.
Meningitofobie – Angst voor hersenvliesontsteking
De persoon in kwestie heeft waarschijnlijk
vaak last van hoofdpijn. Dit in
combinatie met een sappig verhaal over
meningitisdoden kan lijden tot deze bijzondere
hypochondrische angst.
27
Oikofobie – angst voor thuis
Angst voor het eigen huis of angst voor
de terugkeer naar het vaderland. Aan de
ene kant is thuis natuurlijk geborgenheid,
maar aan de andere kant kent thuis ook
de sociale controle die sommigen liever
willen vermijden.
Panfobie – Angst voor alles
Is best vervelend
Porphyrofobie – Angst voor de kleur
paars
MBV Mebiose, Paars is onze kleur! Iemand
die nu gillend de zaal verlaat lijdt
misschien wel aan porphyrofobie. In
de Oudheid was de grondstof voor de
kleur paars zeer kostbaar en dus voorbehouden
aan de hoogste gezagdragers. De
vrees voor deze kleur kan komen door
situaties waarin dragers van paars als
übermenschen werden gezien.
Sofofobie – Angst voor leren
Op school leerden we dat we trots kunnen
zijn als we iets weten en bang als je
het niet weet. Sofofobie laat ons een hele
andere kant zien. Soms is het beter niets
te weten en niet al te slim te zijn. Wijsneuzen
zijn vaak niet geliefd.
Telefonofobie – Angst voor telefoons
Mensen die bang zijn de telefoon op te
nemen en ook andere mensen niet op
durven bellen. Heeft waarschijnlijk te
maken met het feit dat de persoon in
kwestie bang is om met iemand te praten
die hij niet kan zien en waarvan je de intenties
niet weet.
--------------------------------------------------
Wil je meer weten over één van deze angsten
of over je één van je eigen angsten,
lees dan ook eens “Het Angsten Boek”
van Wolfgang Schmidbauer.
Thema
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

28
-M.B.V. Mebiose-
Advertentie
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
29
Drangst maakt minder
kapot dan je vreest
Angst is een slechte raadgever. Althans, als we het spreekwoord mogen
geloven en dan onder de strikte voorwaarde dat je geen angst hebt voor spreekwoorden,
om een paradox te voorkomen. Dat alcohol óók een slechte raadgever
is, impliceert een verband tussen de twee, of op z’n minst een correlatie.
Laten we het onderzoeken!
- door Alexander P. Brandenburg
Thema
Of niet natuurlijk, omdat het al is
gedaan. Sterker nog; er is eind april van
dit jaar in The Journal of Neuroscience
een publicatie verschenen over dit verband.
Het enige wat ik dus hoef te doen
is de tekst over te nemen, hier en daar
wat te vertalen naar het Nederlands en
voor de toef op de cake het geduld van
de lezer op proef stellen met een slappe
kwinkslag, zodat ik tot slot vol trots
mijn naam eronder kan zetten.
Alexander P. Brandenburg
Tot zover de slappe kwinkslag; op naar
het onderwerp. Angst. Alcohol. Alcohol
& Angst. Ga maar na bij jezelf; met
een stuk in de kraag is het toch een stuk
minder schrikken als de vrouw die je
mee naar huis hebt genomen een man
blijkt te zijn. Of voor de mannen: met
een stevige slok op is de angst voor een
aanrijding op de snelweg met een bescheiden
vaartje van 180 ook een stuk
minder groot. Ja toch
Absoluut. En dat maakt alcohol des
te interessanter om te onderzoeken.
Immers; een groot gedeelte van de
mensen komt wel eens in aanvaring
met alcohol, dus vanuit maatschappelijk
oogpunt bezien, zou het niet gek
zijn als de wetenschap eens alle vooren
nadelen ervan boven water krijgt.
Maar er is eigenlijk nog maar weinig
onderzoek gedaan naar de invloed van
alcohol op de hersenen. Intuïtief weten
we wel wat het allemaal kan doen, maar
‘in vivo et in vitro’ zijn het vooralsnog
vooral muizen en ratten die de klos zijn
als het aankomt op diepgravend onderzoek
hiernaar.
Dat de wetenschappers achter deze publicatie,
die bericht over de effecten van
alcohol op de hersenen van de mens,
niet vies zijn van een stevige neut, blijkt
wel uit het eerste stuk van de titel van
het artikel: ‘Why we like to drink…’
Van het statiegeld hebben de onderzoekers
een dikke fMRI-machine
aangeschaft en een groep van 12 sociale
drinkers zover gekregen om een
placebo of intraveneus alcohol toegediend
te krijgen in een oplossing van
6%. Vergelijkbaar met Leffe blond dus,
Tight Junction jaargang 22 nummer 5 >>

Thema
30
maar absoluut gezien méér, aangezien
een glas andere koek is dan een infuus.
Per persoon werd van tevoren een optimale
dosis vastgesteld om toxificatie,
of erger nog – een kater – te voorkomen.
Met flink wat placebo (saline) of alcohol
in hun systeem werden de deelnemers
vervolgens
aan
de spreekwoordelijke
f M R I - p a a l
g e n a g e l d ,
waarbij de
machine zich
vooral focuste
op het
gebied in de
hersenen dat
de emoties
v e r z o r g t .
De emoties
w e r d e n
t e n s l o t t e
o p g e w e k t
door de arme
dronkaards
te trakteren
op een standaardreeks van gezichten
(negentig foto’s), waarvan de helft angst
op zouden moeten roepen. Voor een
stukje interactiviteit (TJ 2.0, de mogelijkheden
zijn ongekend) verwijs ik
graag naar Interactieve Multimediacomponent
1, iets verderop gescrolld.
Emoties kan je meten. De onderliggende
hersenactiviteiten zijn met de
fMRI-scan zichtbaar te maken op het
scherm. In figuur 1 zien we de resul-
-M.B.V. Mebiosetaten
van de scans voor respectievelijk
het gemeten effect van alcohol op de
hersenen, het effect van de enge foto’s
en de interactie tussen alcohol en gezichtsuitdrukkingen.
Wie serie A en B
vergelijkt, ziet dat hersenactiviteit gerelateerd
aan alcohol en angst gedeeltelijk
op dezelfde locatie plaatsvindt.
Ondertussen
verzorg ik nog
wat basale informatie
over
de hersenen,
want hoe
het met jullie
kennis van
hersenen zit
weet ik niet,
maar mijn
hersenen bevatten
er niet
zoveel kennis
van.
We weten zelf
wel een beetje
dat alcohol
remming en
Fig 1. series fMRI-scans
ver minder t
en tot milde
of vergevorderde euforie kan zorgen,
maar op welk circuit grijpt het dan
überhaupt aan Dat is al eerder onderzocht,
waarbij vooral het ventrale striatum
(vs) – medeverantwoordelijk voor
gevoelens van beloning – onderwerp
van onderzoek werd. Deze lap weefsel
in het hoofd speelt, je voelt ‘em al
aankomen, een rol in verslavingen en in
dat licht bezien is het niet zo vreemd
dat alcohol daar z’n ding doet. En ook
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
>>

se-
niet zo gek dat Mebiose met regelmaat
borrels organiseert.
Maar hoe zorgt alcohol dan voor z’n
invloed op gevoelens van ‘anxiety’
Dat is een wat uitgebreid verhaal, maar
ondertussen kan je bijkomen van foto
A. Pak er vooral wat lekkers te eten
bij, genre ‘chocola’, zoals die heerlijke
Orio-koekjes. Van twee koekjes respectievelijk
de onder- en bovenkant (of andersom)
eraf eten en daarna de andere
h e l f t e n
aan elkaar
plakken.
Hmmm.
Het verlies
van angstgevoelens
k o m t
deels op
conto van
de inhibitie
van het
amygdala,
dat onder
meer heftig
functioneert
als je dreiging gewaar wordt.
De amygdala speelt een grote rol in het
cognitieve dilemma ‘fight or flight’, dus
het idee – zoals beschreven in de inleiding
van het artikel - dat een flinke
dosis alcohol leidt tot meer agressie
en het nemen van risico’s doordat alcohol
interfereert in de gradaties van
signaalonderscheiding tussen wel/geen
bedreiging, is geen gek idee. Angst voor
lange zinnen Fantaseer een komma.
Het verlies van differentiatie tussen
signaalonderscheiding maakt, ook nog
31
eens, dat we ons meer opstellen richting
benadering dan vermijding; het
vergroot dus onze neiging tot sociaal
contact.
Al met al bevestigen de onderzoeken,
sinds kort in de rug gesteund door
fMRI, wat we ondertussen al eeuwen als
‘common sense’ zien: alcohol vermindert
angst. De angst om in een agressieve
dronkenschap de populatie in de stad
te halveren en de dagelijkse angst om
m o r g e n
vroeg op
te staan
met een
k a t e r ,
verdwijnen
bij
mij elke
a v o n d
w e e r
( g r a p j e
m a m .
g r a p j e
stad.) en
Interactieve Multimediacomponent 1
m a k e n
p l a a t s
voor de euforische, beloonde stemming
die ik tot het vierde kratje bier bij
bewustzijn ervaar. Helaas waren kratje
vijf, zes en de helft van zeven al gepasseerd
toen ik uiteindelijk de computer
aankreeg om dit stuk te schrijven.
Voor nu eindigen we met de initialen
van de schrijver die in de afsluitende
voetnoot daaronder meer details prijsgeeft
over de geheimzinnige locatie van
de publicatie waar hij zojuist over heeft
bericht.
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
Thema

Thema
32
Arachnaphobia
-M.B.V. Mebiose-
Vroeger moesten we nog met z’n allen met ons pijl en boogje door de bosjes
op zoek naar wat te eten. Zagen we in de verte een vrolijk huppelend hertje
dan werd het geschut in gereedheid gebracht en het hertje zo snel mogelijk
gedemobiliseerd. Het voorgenoemde hertje probeerde natuurlijk, uit angst
om op de barbecue te belanden, zich zo snel mogelijk uit de voeten te maken.
- door Jordy van der Heijden
Stond er daarentegen een leeuw voor ons
neus dan was het waarschijnlijk de mens
die zich in dat geval als de wiedeweerga
uit de voeten maakte. De enkeling die niet
bang was voor de grote schattige leeuw
zal waarschijnlijk niet al te lange tijd na
zijn eerste goedgemeende toenadering al
geen deel meer hebben uitgemaakt van
de grote menselijke genenbingo.
Sommige angsten zoals hoogtevrees
(acrofobie) zijn nog wel te verklaren met
deze overlevingsdrang. Val je een eindje
naar beneden dan zal de landing op zijn
zachtst gezegd oncomfortabel zijn en
kan het soms ook het voortijdig einde
betekenen van je tijdelijke verblijf hier
op aarde. Fobieën zoals angst voor de
tandarts (dentofobie) is hiermee echter
heel wat minder makkelijk te verklaren,
aangezien de gemiddelde tandarts in zijn
carrière nog niet eens 0,000001 patiënt
moedwillg dan wel per ongeluk om het
leven brengt.
Een andere angst die eigenlijk weinig tot
geen bestaansrecht heeft is de Arachnafobia,
oftewel angst voor spinnen.
Van de ruim vijftigduizend verschillende
soorten zijn er slechts tientallen
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
echt gemeen kunnen bijten en maar een
klein aantal zijn in staat te doden. Van
de vogelspinnen is er zelfs niet één echt
dodelijk. Ondanks dat weten deze snelle
harige en sprieterige beestjes met veel te
veel poten en ogen menigeen (ja... mij
ook...) de stuipen op het lijf te jagen. De
film “Arachnaphobia” heb ik, Arachnaphobiafobieofobisch
dat ik ben, ook
nooit durven kijken.
In een onderzoek naar angsten onder
de Amerikaanse bevolking staat de
angst voor spinnen (en insecten in het
algemeen) op een derde plek. Nummer
twee is hoogtevrees en de verrassende
nummer één is laliofobie, oftewel angst
voor het spreken in het openbaar. Angst
voor de tandarts komt in zijn geheel niet
voor in de lijst, wat misschien deels te
verklaren is doordat de gemiddelde
tandarts minder armen en ogen heeft
en ook minder behaard en snel is dan
de gemiddelde huisspin. De angst voor
spinnen mag dan over het algemeen wel
groter zijn, toch weet ik nog niet zo zeker
wie van de twee ik nu ‘t liefst midden
in de nacht in mijn slaapkamer zou willen
aantreffen...

se-
33
Advertentie
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

Column
34
Angst voor het bierbuikje
Overgevlogen vanuit de Vadsige Staten
van Amerika heeft drankorexia nu
zijn ‘foothold’ gekregen in het schone
Brittanië. Wij als fervent bierdrinkers
wachten met smart op de tijd dat dit
geniale afvalprincipe zich ook in Nederland
mag
scharen tussen
de echt
e f f e c t i e v e
Amerikaanse
afvalmethoden,
te noemen:
anorexia,
boulimia,
M c S a l l a d
Shaker en
natuurlijk dr. Phil. Deze levensstijl
komt uit Amerika, dus het werkt.
Bij drankorexia laat je de calorieën in
vaste spijzen aan je voorbijgaan zodat
je die kan investeren in de calorieën in
alcoholische liquide middelen. In een
biertje zit immers evenveel energie als
-M.B.V. Mebiose-
De gemiddelde student komt ongeveer vier kilo aan in zijn studietijd. Dat
is ook goed te zien ook: vergelijk die knappe, slanke godenkinderen in het
eerste jaar maar eens met die vadsige bestuursdraken! Het lijkt erop dat op de
universiteit men naast de nodige kennis ook de nodige pondjes kan vergaren.
Een ding is duidelijk: de angst van (voornamelijk vrouwelijke) studenten voor
het beruchte bierbuikje is gegrond. Vrees niet langer, de redding is nabij! De
Amerikanen hebben de manier gevonden om drinken te combineren met een
slank taille. De Messias heet drankorexia!
- door Michiel Brouwer en Maarten Over de Vest
een boterham met kaas en iedereen
weet dat boterhammen met kaas gezond
zijn. In ‘ons bier’ zaten 40 kcal
per 100 mL, wij dronken ook uit blik
zodat we dan meteen ons ijzer binnen
hebben. Wij hebben dus geen greintje
“Afvallen, je immuunsysteem
versterken en drinken; daar
kunnen fruitdagjes, goede
bacteriën en Marlboro light
niet tegen op!”
angst voor
b l o e d a r -
moede. Bier
is zodoende
prima te
c o m b i -
neren met
het strakke
lichaam dat
je als veert
i e n j a r i g e
had, desalniettemin heeft bier niet veel
cachet. Toch is drankorexia ook heel
goed te combineren met de levensstijl
van een echte gentleman of madame.
Bij een chique diner laat je dan gewoon
de reeënrug staan en krijg je de nodige
calorieën – 150 kcal - gewoon binnen
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
>>

se-
via het wijntje.
Waar normale dieten moeilijk te combineren
zijn met vakantie, is dat in het
geval van drankorexia geen enkel probleem.
Drinken doe je op vakantie sowieso
al meer en buitenlands eten is
toch niet te rammen. Ook geeft drank
je net die broodnodige bescherming
tegen die buitenlandse klereparasieten.
Een gintonic – lekker light met slechts
100 kcal – beschermt je namelijk ook
tegen malaria door de kinine. Afvallen,
je immuunsysteem versterken
en drinken; daar kunnen fruitdagjes,
goede bacteriën en Marlboro light niet
tegen op!
Het principe is heel simpel en laagdrempelig
en zodoende toepasbaar door
elke student. Iedere Biomedisch student
van het minderen van de inname
van calorieën leidt tot gewichtsverlies
en de toename van gewichtscontrole.
In principe zouden studenten hun
Janet Treasure geeft makkelijk kritiek
op drankorexia, maar het dieet
dat zij volgt sorteert in ieder geval
geen effect.
calorie-inname kunnen minderen door
de alcoholische versnaperingen links te
laten liggen. Naast gewichtsverlies leidt
35
dit natuurlijk wel tot een bijkomend
gezichtsverlies. Door de hele avond
cola light te drinken wordt je immers
niet gezelliger, laat staan sexy om maar
te zwijgen over de vrouwen of mannen
om je heen, die ook geen steek
sensueler worden. Andere dranken zijn
ook niks. Water is voor kikkers en thee
is voor flikkers. Naast een beperkte
calorie-inname is ook beweging erg belangrijk
voor het behoud van een goed
figuur. En een bijkomend voordeel van
drankorexia is dat als deze rage helemaal
doorzet iedereen meer geneigd
is tot het zoeken van lichamelijk contact.
Hetgeen weer resulteert in een
toename van deelnemers in de edelste
aller sporten, de bedatletiek. Als laatste
geeft drankorexia ook een financiele
bonus: enerzijds bij de uitgaven in de
buurtsuper, en anderzijds in de kroeg;
door het lage lichaamsgewicht bevindt
men zich eerder in hogere sferen.
Helaas zijn er beren op het pad der
verlichting, of meer precies: berinnen.
Een zekere professor Janet Treasure
van the Institute of Psychiatry in
Londen zegt dat dergelijke manier van
afvallen geen gezonde manier is om op
gewicht te blijven of je gezonde gewicht
te bereiken. Wij durven echter
de credibiliteit van de dame in kwestie
in twijfel te trekken. Haar punt is er
duidelijke een van iemand die te dik is.
Volgens ons getuigd dit van een diepe
jaloezie jegens de mensen die dit dieet
wel volhouden. Onder de vijanden van
Column
Tight Junction jaargang 22 nummer 5 >>

Column
36
het ‘nieuwe leven’ hoort ook de British
Dietetic Association. Woordvoeder
Susan Price vindt dat het overslaan van
maaltijden om meer
te kunnen drinken
geen geschikte manier
is om af te vallen
of op gewicht te blijven.
Deze uitspraak
is van vergelijkbare
snit als het gekraai van Janet Treasure
en natuurlijk veel te kort door de bocht.
Hoewel wij niet ontkennen dat alcoholische
versnaperingen niet in alle
voedingsstoffen voorzien, is dit probleem
met behulp van goedkope vitaminepillen
heel goed op te lossen. Bier
bevat ook de belangrijke vitaminen A
(C2H5OH) en B. Zelfgestookte sterke
dranken voorzien vaak ook nog eens
“Deze levensstijl
komt uit Amerika,
dus het werkt!”
-M.B.V. Mebiose-
als bonus in vitamine M (CH3OH).
Ondanks de demoniseringscampagne
door deze alcoholvrije maltbierzeloten
verwachten wij
dat de samenleving
in al haar wijsheid
toch de waarheid
van drankorexia zal
inzien. Tot die tijd
geven wij het goede
voorbeeld, dus wees niet bang voor je
gewicht, als je weer voor een biertje
zwicht.
Skol!
Bron:
www.nu.nl
www.telegraph.co.uk
www.wulffmorgenthaler.com
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
37
Terrorweekend!
Verslag
Nooit enige angst gehad Ik kan het mezelf ook niet herinneren...Buiten de
angst dat ik zo nu en dan het leven zou laten, na het weer eens wegtikken van
5 biertjes te veel op een avond. Als we het hier toch over hebben kan ik jullie
ook nog het een en ander vertellen over het Mebiose-weekend, dit ga ik dan
ook maar doen.
- door Frank Westerhof
Angst Terecht! Deze helden hebben
wel iedereen afgeslacht =)
Zoals elk weekend met vrienden was
ook dit weer een topweekend! Met
`Terror` als thema werd er niet een heel
relaxed weekendje verwacht, dit in tegenstelling
met de realiteit.
Na een bedrijfsexcursie zijn we allemaal
stuk voor stuk afgereist naar het
prachtige Malmedy in de Ardennen.
Hier aangekomen, na te veel file´s, konden
we beginnen met barbequen. Het
vlees was voortreffelijk, helaas waren
we er zo laat dat je niet zag of je nou
een mes of een vork in je handen had
omdat ze zon ons alweer had verlaten
voor die dag.
De volgende dag was het onwijs vroeg
op en voor velen die nacht slechts 3 uur
slaap. Dit was gelukkig niet voor niets!
Na een goed ontbijt vertrokken we met
z´n 52en naar een iets verder gelegen
dal. Daar aangekomen hees iedereen
zich in schilderspakken om zich klaar
te maken voor het 3 uur durende paintball.
Dit is het moment dat de meeste
angstkreten werden geslaakt en hier en
daar een ´auw´ te horen was.
Na afloop werd het voor iedereen afkoelen
onder de douche, gezamenlijk
wel te verstaan. Eigenlijk niks mis mee
aangezien iedereen daar kon pronken
met zijn ´oorglogswonden´. Na deze
terrorsessie konden we lekker relaxen
bij een plaatselijke bierbrouwerij. Ondanks
de gebrekkige routebeschrijving
kwam iedereen tegelijkertijd aan, wel allen
vanuit andere richting maar toch.
De beste man kon ronduit vertellen over
alle biertjes die er hij had gebrouwen
en het handmatig vullen van alle bierflesjes.
We hebben hier heerlijk genoten
van verschillende soorten bier.
Tight Junction jaargang 22 nummer 5 >>

Verslag
38
Toen we bij terugkomst begonnen met
ons avondeten werd het duidelijk, iedereen
moest en zal
een flinke bodem
hebben voor vanavond.
Het werd
Terror-pasta. Iedereen
was in
de gelegenheid
om zoveel op te
scheppen als ie
waard was (voor de een iets minder dan
voor de ander).
Toen bij iedereen de maag vol zat met
het voortreffelijke voedsel ging iedereen
aan de slag, met drank. Voor de avond
was er geregeld dat we een prive-club in
konden in Spa. Rond een uur of half elf
vertrokken we dan ook vanuit Malmedy
met 6 busjes naar Spa om hier helemaal
los te gaan.
Eenmaal buiten zag niemand een hand
voor ogen...toch waren we er van overtuigd
dat we ons door de mist niet uit
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
-M.B.V. Mebiose-
de weg lieten slaan dit weekend. Na 5
minuten stapvoets in de mist te hebben
gereden waren we het dal uit en werd
het helderder en veiliger. Uiteraard komen
die idiote Hollanders niet in stilte.
Toen we aankwamen bij de privé-club
was het meteen
“...ik heb er geen interesse
in om ieders lid
zwetend op een houtje te
zien liggen.”
Ja Ink, het bier was er heerlijk!
duidelijk. Wij
vulden met zijn
52en de halve
club en met het
eerste uur een
happy-hour werd
het één groot
feest.
Voor sommigen ging het licht deze
avond iets eerder uit dan bij anderen.
Maar met de wetenschap dat we de volgende
dag geheel tot rust konden komen
in de Thermen van Spa kon iedereen
doen waar hij/zij zin in had.
Eenmaal in zwemkleding was het voor
iedereen alleen nog maar relaxen en bijkomen
van de vorige avonden. Zoals
iedereen weet stellen sommige mensen
het nudisten-deel van de Thermen onwijs
op prijs. Mij niet gezien, niet dat ik
me ergens voor schaam, maar ik heb
er geen interesse in om ieders lid zwetend
op een houtje te zien liggen. Ook
zwetende vulva´s staan niet op mijn
verlanglijstje.
Zoals overal waar Mebiose is, was ook
in de Thermen van Spa duidelijk te
merken dat we er waren. Binnen een
half uur was het nudisten-deel veroverd
door Mebioten en zaten er 15-20 zwetende,
poedelnaakte Mebioten bij elkaar
in de sauna.
Toen ik thuis kwam heb ik nog heerlijk
nagenoten van dit zware, maar zeer geslaagde
weekend.
Weekendcommissie, bedankt!

se-
39
Onderwijs
Verandering ≠ angst!
Informatief
Veranderingen is de grootste angst binnen het onderwijs. Als alles lekker
loopt en niemand klaagt wil je dit ook zo houden. Sommige veranderingen
worden echter van bovenaf opgelegd en zijn vaak UU breed. Dit is het moment
dat iedereen schrikt en zijn hart vasthoudt bij het in werking treden van
die verandering. Gelukkig worden grote veranderingen uitvoerig onderzocht
en worden altijd vele meningen gevraagd en gehoord.
- door Steven Braem
Een grote verandering zal optreden
in 2009. Het College van Bestuur van
de UU wil graag dat de alle faculteiten
met één elektronische leeromgeving
(ELO) gaan werken. Ja hoor, studenten
juich maar, de huidige ELO, Web-
CT, zal dus verdwijnen! Het tijdperk
van een langzaam, niet gebruiksvriendelijk
en een niet functionerend ELO
is voorbij.
SURFgroepen) werden voorgelegd
aan een grote groep mensen. Er werd
per faculteit getoetst wat de gewenste
functionaliteiten van een nieuw
ELO moesten zijn voor zowel de designers
als de gebruikers. Al deze gegevens
worden verzameld en in juni
2008 doorgespeeld naar het College
van Bestuur. De grote kanshebber zal
Next Generation zijn, waar we zeker
gelukkig mee mogen zijn.
Een speciale projectgroep binnen de
UU ging met deze boodschap aan het
werk. Ze onderzochten drie systemen,
waarbij één al snel sneuvelde. De overgebleven
systemen, Next Generation
(opvolger van Blackboard en Web-
CT) en Sharepoint (onderdeel van
Nu ik het toch heb over onderwijs en
daarbij de ondersteuning van computer
technologie, zou ik graag het kort
willen hebben over een laptop project.
Dat straks iedereen met zijn laptop
naar de universiteit komt en overal kan
samenwerken, en iedereen overal gebruik
kan maken van het netwerk van
het UMC is een toekomstbeeld en een
verandering die nog lang op zich laat
wachten. Om de tekorten van computerleerzalen
en computers in ‘t studielandschap
te verhelpen, is een laptop
voor iedere student de ideale oplos-
Tight Junction jaargang 22 nummer 5 >>

Informatief
40
sing. Er zijn al veel studenten die bij
het begin van hun bacheloropleiding
voor zichzelf een laptop aanschaffen.
Ook alle masterstudenten kunnen niet
zonder zo’n stuk technologie. Wat is
dan de kleine moeite om als service
naar de studenten toe zo’n fantastisch
project te starten. Een laptop leasen
via de opleiding is goedkoper voor de
student en makkelijker voor de docenten.
Ik heb al vele nadelen gehoord, maar
naar mijn mening zijn deze overkomelijk.
Als we gaan kijken naar onze
collega studenten bij Farmacie en
Scheikunde, lopen ze toch een stapje
voor op het gebruik van laptops tijdens
de studie. Het zijn soortgelijke studies
en gebruiken ook dezelfde software.
Echter ze zitten niet in het ziekenhuis
en hebben bij een draadloos netwerk
geen problemen met strikte regels. De
angst voor het hacken van patiëntgegevens
is groot. Het is terecht dat
hier goed naar gekeken moet worden,
maar om hier zo bang voor te zijn
dat we zelfs niet een internetkabeltje
in de daarvoor bestemde kasjes kunnen
steken in het studielandschap, is
wel heel erg argwanend. Een ander
voorbeeld en misschien ook beter, is
de studie Geneeskunde en Biomedische
Wetenschappen in Leiden. Zij
zitten in het LUMC en kunnen buiten
en binnen de collegezalen gewoon zo
het draadloze netwerk op. Zou het
hier dan zoveel minder veilig zijn dan
bij ons
Ik zal in ieder geval komende zomer
-M.B.V. Mebioseeen
laptop voor mezelf aanschaffen,
omdat ik dat nou eenmaal nodig heb.
Maar ik hoop dat toch zeker binnen
vijf jaar iedere student waar hij ook
start, als bachelor of master, kan deelnemen
aan een laptopproject.
Een andere verandering die zeker
weten zal optreden tijdens het begin
van een nieuw collegejaar, is de verandering
binnen de medezeggenschapsorganen.
Na een jaar hard werken
voor de verbetering van het onderwijs,
wordt het tijd voor een nieuwe pool
enthousiaste studenten. De nieuwe
studentadviseur zal Bob Vlekke zijn.
In de Bachelor Advies Raad zullen
Eva van der Want en Kim Brüheim
plaatsnemen. Tenslotte zullen Fabian
Pruissen, Karin Prummel, Merel
Schoonman en Stephan Meijer in de
bachelor Opleidingscommissie zitting
nemen.
Ook al heb ik het hier en daar gezegd,
ik wil nogmaals iedereen bedanken
die zich ingezet heeft voor het onderwijs
en hierbij mij wilde ondersteunen.
Ook wil ik de ‘4e verdieping’ bedanken
voor alle adviezen en antwoorden
op mijn vragen. Als laatste wil ik mijn
opvolger Lennart Kester veel plezier
toewensen en laat je het spinnenetje in
het onderwijsweb zijn!
Één voordeel binnen het onderwijs
is wel, dat alles niet zo snel verandert.
Dus we hoeven ook niet zo bang
te zijn! Het enige waar we bang voor
moeten zijn, is als het onderwijs niet
verandert.
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

se-
41
[EXCLUSIEF]
Column
SNEEK - Globale oproer dreigt na de vondst van een wel heel bijzondere reeks
fossielen in Sneek. Tijdens routinematige opgravingen van onkruid, trof een
tuinman een massagraf aan met daarin achtentachtig prachtige erwt-achtige
mensachtigen. Na intensief onderzoek, uitgevoerd binnen verscheidene disciplines
aan de Universitjapkemoa Sneajk, blijkt dat het gehele wereldbeeld
waarop onze cultuur en maatschappij is gevestigd, overboord gekieperd kan
worden. Een verontrustende reportage van AB Gjoertsjema. (Geen familie
van.)
- door Alexander P. Brandenburg
Het is algemeen bekend dat voorwerpen
onder de grond neigen naar wegrotting.
Een voorbeeld hiervan is de mol. Of een
krop sla. Daar blijft alleen de krop van
over. Van de mens blijven enkel botten
over.
Door de opgravingen van kleine botten
en skeletten, is bekend dat mensen
vroeger een stukje kleiner waren dan we
nu zijn. Over het algemeen wordt bij de
vondst van zulke skeletten aangenomen
dat het om een mensachtig organisme
gaat. Of in ieder geval iets wat fenotypisch
gezien enige gelijkenis met ons,
de homo sapiens, vertoonde.
Met de vondst van het eveneens mensachtige
skelet (dat is te zien op figuur 1
t/m 37, tel maar na), komt een eind aan
het paradigma dat jarenlang de wetenschap
heeft beheerst:
Dit zijn, grofweg, onze voorouders. De
kiem van het leven.
Nu rijst misschien enige cognitieve dissonantie
bij de lezer. ‘Ik ben toch geen
Figuur 1 t/m 37, tel maar na!
erwt’ zal deze wellicht in verwarde
toestand uitroepen. Neen, je bent geen
erwt. Maar we wijzen toch ook niet de
evolutietheorie af onder het argument
‘Zie ik eruit als een aap’ Ik bedoel maar.
Menserwten; waarom ook niet
Ik besloot er over te spreken met Henk
Ljouwerhundelol, ad-interim conciërge
van de Universitjapkemoa Sneajk. Henk
Tight Junction jaargang 22 nummer 5 >>

Column
42
claimt de fossiele half-erwt / half-mens
te hebben gezien toen hij een slot moest
vervangen van het – tegenwoordig
zwaarbewaakte
– onderzoekslaboratorium
op de afdeling
Paleontologie
waar de
fossielen zich
bevinden. Verder
lust Henk
geen koolraap, heeft hij zijn huis zwartgeverfd
in de hoop dat zijn vrouw het
’s nachts niet meer terug kan vinden,
speelt hij piano in een tweemans-formatie
die recentelijk veel publiek trok in
Harlingen, wat minder bij een optreden
in Leeuwarden, maar vervolgens weer
een volle bak bij in Heerenveen, en
deelt hij graag triviale feitjes.
‘Henk Ljouwerhundelol, u claimt de
“menserwten” te hebben gezien’
‘Jep.’
‘Kunt u beschrijven hoe ze eruitzagen’
‘Klein.’
‘Klein… hmm…’ Ik schreef het aandachtig
op. ‘Zag u verder misschien
nog iets mensachtigs aan ze’
‘Ze zijn rimpelig. Zeg, weet je dat ik
zaterdag voor het eerst in mijn leven
bij het boodschappen doen de eieren
bóvenop de boodschappen in de tas
heb gelegd in plaats van ónderin Weet
je wat er gebeurde’
‘…’
‘Ze kwamen heel over! Ik had de
mogelijkheid om voor het eerst sinds
mijn jeugd, waarin mijn moeder de
boodschappen deed, weer eens een eitje
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
-M.B.V. Mebiose-
te nuttigen. Maar toen! Dilemma’s! Wat
moet je met het ei dóen Je kunt het
ei koken: hard, zacht of middel. Maar
je kunt het ei
“heeft hij zijn huis zwartgeverfd
in de hoop dat zijn
vrouw het ’s nachts niet
meer terug kan vinden...”
óók bakken!
Met een hele
dooier, of
met een gebroken
dooier;
of klutsen!
Of een
boerenomelet
maken! Of een uitsmijter! Of helemaal
niet!’
‘Helse dilemma’s, Henk. Wat werd het
uiteindelijk’
‘Ik werd zo gefrustreerd dat ik lachend
toekeek hoe ze stuk voor stuk ontploften
in de magnetron.’
Ik had de informatie die ik nodig had.
Thuis gelijk de eieren van mijn huisgenoten
in de magnetron stoppen,
en belangrijker nog: de erwten waren
rimpelig en klein. Wie zijn er nog
meer rimpelig en klein Bejaarden. En
waarom Omdat ze rimpels hebben en
krimpen, of omdat ze te weinig water
drinken Volgens mijn grote oma, als ze
een slok opheeft, het laatste.
Ik deelde de informatie met een paleontoloog
die me opgroef uit de lift naar
beneden. Tot mijn verbazing was de man
in kwestie al op de hoogte van kleinheid
en rimpeligheid van de erwtmensen; hij
bleek de paleontoloog te zijn die toezicht
hield op het onderzoek. Hij stelde
zich voor als ware zijn naam Evert, en
wenste verder geen autobiografische informatie
te verschaffen. Wel had hij een
>>

se-
moedervlek en twee wangen aan z’n
hoofd hangen.
‘Het verschil tussen de erwt en de mens
is dus water’, redeneerde hij en hij beet
op zijn pen. De neuroot.
‘Snel’, commandeerde hij, ‘Jij hebt een
Biomedische achtergrond. Wat is het
percentage aan water in het lichaam van
de mens’
‘Zo’n 90%’, schatte ik, ‘komkommer’
verstaand.
De radaren begonnen zichtbaar te
draaien bij hem. ‘Dat van erwten…
veel lager…hmm’ mompelde Evert.
Hij knaagde op z’n pen en gebaarde me
mee te komen naar het gebouw van de
faculteit Tochookbestwetenschappen,
waar hij me voorstelde aan zijn collega
Frodo Skittel, recent afgestudeerd BSc.
in de Oceanografie, gelukkig getrouwd
met een vrouw die hij naar eigen zeggen
elke avond tevergeefs probeert te verstikken
met een kussen (‘Ze slaapt op
haar buik’), en bovendien een erg verontrustend
persoon om mee te praten.
De paleontoloog legde het vraagstuk
aan hem voor. Skittel beet peinzend
op zijn nagels. ‘Ik heb het!’, riep hij uit,
daarbij de nagel tot aan de nagelriem afbijtend.
Hij trok ons mee naar zijn kamertje,
en drukte ons wat schijnbaar onwillekeurige
papieren in handen. We moesten
wel beloven ze weer terug te geven.
Daarna trok hij ze weer uit onze handen.
‘Beloofd is beloofd’, verontschuldigde
hij zich.
Enthousiast gebaarde Skittel naar een
publicatie van hem aan de muur. ‘Kijk!
Ik heb vorig jaar iets gepubliceerd over
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
43
water; de hoeveelheid water op aarde.
Deze wordt minder en minder. En
minder.’
‘Ik snap het niet’, zei ik, waarop ik in
de hoek moest staan. Ik mocht wel zelf
kiezen welke hoek.
Skittel wendde zich tot Evert: ‘Als het
verschil tussen de erwt en de mens water
is, en als de hoeveelheid water op
de aardbol minder wordt, dan kan dat
maar een ding betekenen.’
‘Ik denk…’ startte Skittel de zin op
grammaticaal correcte wijze, ‘dat de
erwtmensen op een gegeven moment
vocht absorbeerden, wat evolutionair
overging in het actief drinken van water
op het moment dat ze de benodigde
waterleidingen hadden aangelegd. Urineren
of zweten deden de erwtmensen
niet, waardoor ze opzwollen en zich tot
zoogdieren ontwikkelden.’
‘Maar…’, protesteerde ik vanuit de
hoek.
‘IK BEN NOG NIET KLAAR. Caps
lock. Naast de evolutionaire waarde van
deze vondst, is er een tweede implicatie
verbonden aan deze doorbraak.’
‘Wat is een implicatie’ vroeg Evert,
zichtbaar geïnteresseerd.
‘Een insinuatie’, lichtte Frodo toe.
‘Ah. Ga verder.’
‘Aangezien wij nog steeds drinken, en
de zeeën steeds leger raken, betekent
dit dat over, ik schat zo’n 50 jaar, al het
drinkwater op aarde op zal zijn. Bovendien
zal de mens in die tijd voor duizend
procent uit water bestaan en twaalf kilometer
groot kunnen worden.’
Terwijl de wetenschappers vol overgave
doorkeuvelden over de consequen-
>>
Column

Column
44
ties van hun bevindingen – immense
wereldrellen, woekerprijzen voor flesjes
water (vaak zelfs vermengd met zand),
en voortaan onverdunde limonadesiroop
– ,viel het mij op dat de hoek
waar ik me in bevond weinig te bieden
had wat ik nog nooit eerder in een
hoek had aangetroffen, of wat ik me
ooit voor zou kunnen
stellen om in
welke willekeurige
hoek dan ook
aan te treffen, hypothet…
hee! De
Sneajker courant
lag in de hoek. Een stukje leesvoer is altijd
welkom als je zojuist te horen hebt
gekregen de wereld over 50 jaar ophoudt
met bestaan omdat al het water
op is.
Ik bladerde wat door de advertenties op
de laatste pagina. Een man wilde zijn
computer verkopen omdat-ie het niet
meer deed, er bleek een rommelmarkt
te zijn waarbij rommel met Max Havelaar-keurmerk
voor eerlijke prijzen zou
worden verkocht, en de aansluitende
tentoonstelling van groente, georganiseerd
door groenteboer Smalink, zou
afgelast worden omdat hij achtentachtig
exemplaren uit zijn prijzenwinnende
erwtencollectie miste.
Het diepte-interview met de betreffende
Smalink, op pagina twee van de
krant, sloeg ik over omdat ik me plots
realiseerde wat hier aan de hand was.
Een kapotte computer verkopen, waar
haal je het lef vandaan Iemand zou
daar werk van moeten maken.
Ik besloot er geen werk van te maken.
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
-M.B.V. Mebiose-
Apathisch Nee. Ik vecht tegen apathie
door het van binnenuit kapot te maken.
Ik draaide me om en luisterde nog wat
naar de twee geleerden.
‘Denk aan al die spreekwoorden en
zegswijzen die zullen verdwijnen in de
toekomst!’
“Wel had hij een moedervlek
en twee wangen
aan z’n hoofd hangen.”
‘O mijn God,
nee! Zeg dat
het niet zo
is Verdwijnt
‘dweilen met
de kraan open’
ook, als al het
water op is’
‘Ja, mijn beste Evert. En er zal niets
meer van de regen in de drup geraken,
in zeven sloten tegelijk stappen, geen
water meer bij de wijn, het is uit met
de storm in een glas water, geen steken
onder water meer, nooit meer spijkers
zoeken op laag water, en ooo, Evert,
gevangenen zullen alleen nog maar op
“en brood” zitten, zonder water. Hoe
houden we het hoofd boven water’
De heren sipten om de anticipatie op
het verliezen van een boel fijne spreekwoorden.
Ik onderbrak ze. ‘De eigenaar
van de 88 erwten is boven water, volgens
de courant…’
Ze keken beiden of ze water zagen
branden.
‘Onze roem valt in het water’, mokte
Evert. Bij Frodo braken de waterlanders
uit.
Ik krijg vaak papers en essays met een
onvoldoende terug omdat docenten
zich afvragen waarom ik het verhaal zo
abrupt afbreek.

se-
Het Riool
Door Dr. Muis
45
Onthullend
Bindingsangst leek alom vertegenwoordigt te zijn binnen Mebiose. Het
gevolg was dat Mebioserelaties zelden meer werden als van tijd tot tijd wat
geflirt of geflikflooi hier en daar. Dit leidde op zijn beurt dan weer vaak tot
een goed gevuld Riool. Maar tijden veranderen en Mebioten ook. Mebioot
na Mebioot verliest zijn of haar bindingsangst en valt in de klauwen van de
volgende Mebioot – of erger nog – een ander tronie. Het gevolg is een karig
Riool, schoon en netjes. Een schrikbeeld voor dr. Muis.
Profetie
Een van de Mebioten die de bindingsangst
heeft overwonnen, is Rioolrecidivist Lars
M. Hoewel dr. Muis eigenlijk gezworen
had nooit meer over dit figuur te schrijven,
is dr. Muis ten eerste niet trouw aan
beloftes aan zichzelf en ten tweede is dit
geval te uitnodigend en mooi om te laten
liggen. Het feit wil namelijk dat L. Miedema
zich verbonden lijkt te hebben aan
een ander Mebioot. Dit lijkt al een grote
verassing in het geval van onze verenigingsvrijbuiter,
maar ook de keuze van
zijn partner is, hoewel niet opmerkelijk,
wel opvallend. Onze kleine ijsbeer had
namelijk onbewust, terwijl hij ondertussen
zijn tong in andermans zaakjes
stak, altijd al een oogje op jaargenote
Jarka B. Dit koppel was allang onderwerp
van profetieën van mede-Mebioten
en anderen. Want de gevoelens van Lars
werden ook beantwoord, beiden waren
echter niet mans – of vrouws – genoeg
om hierop in te geven. J. Buijs’ interesse
werd duidelijk uit het feit dat zij een weddenschap
met de heer in kwestie afsloot
waarbij hij moest proberen nooit meer in
het Riool te komen. Dit was natuurlijk
niet meer dan een goedkope smoes om
de concurrentie op afstand te houden en
ondertussen meer tijd met de arme knul
door te kunnen brengen. Maar nu is het
zover: het schaap is van de dam en als er
een hek over de dam is volgen er vanzelf
meer. De vraag die overblijft gaat over de
weddenschap: wie moet wie in dit geval
een diner voorschotelen Tevens vraagt
dr. Muis zich af hoe hij, als deze relatie
bestendig blijkt, het Riool in de toekomst
gaat vullen.
Kalverliefde
Ook tussen twee andere Mebioten is de
liefde opgebloeid: stierkalfje Jeroen van
den B. heeft aankomend bestuurslid Marina
B. geschaakt. Voor de wat oudere
Mebioten kan de eerste naam misschien
nog wat onbekend in de oren klinken.
Hoewel J. van den Berg een jong lid is
in de familie die Mebiose heet, is deze
eerstejaars toch redelijk beroemd (of
berucht). Ons Jeroentje was niemand
minder dan die guitige eerstejaars die
besloot de eerstejaarsborrel op te luisteren
door zijn achterste tentoon te
spreiden. Dit zou natuurlijk goed de reden
kunnen zijn voor de gevoelens van
het vaarsje M. Bakker jegens dit persoon.
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
>>

Onthullend
46
Mogelijk vergiste zij zich in de bedoeling
van de jongeman en legde zij zijn baldadigheid
uit als avances. Er moest echter
nog bijna een jaar voorbijgaan voordat
de relatie waarheid werd, in de tussentijd
werd zij menig maal bezig gehouden
door bovenstaande Lars M., een feit dat
mogelijk haar liefde voor jonge jongens
op de achtergrond heeft geduwd.
Maar nu heeft zij iemand gevonden die
werkelijk om haar geeft; zoveel zelfs, dat
hij haar de etages naar zijn eigen kamer
optilt omdat zij zich ladderzat misdraagt
bij een ander kandidaatsbestuurslid thuis.
Als dat geen liefde is…
Bestuursperikelen (2)
Zelfs wanneer het Riool akelig schoon en
leeg blijkt zijn er naast Lars M. natuurlijk
ook nog de bestuursleden die het Mebioseleven
toch nog vies kunnen doen
lijken.
Het bestuursschatje Steven heeft zich
weer in staat doen blijken om de relaties
met andere verenigingen te onderhouden.
Wanneer bestuursleden van bijvoorbeeld
UP merken dat er achter dat stoere
Zeeuwse accent eigenlijk een zachtgekookt
ei schuilt zijn deze niet meer te
houden. Wanneer de heer Braem dan
dus ook aanbood aan een schone dame
om haar een ‘rondleiding’ van de HBS
te geven, liet zij dit zich geen twee keer
zeggen. Wat er van de twee is gekomen,
is onbekend.
Ook het fiscaat doet haar best om de
naam van Mebioten in Utrecht hoog te
houden. Ondanks dat het bestuursjaar
er bijna op zit, werkt zij onverminderd
door aan de representatie. Contacten met
studieverenigingen worden met saliva
gesmeerd. Over de heer in kwestie is anders
dan zijn lidmaatschap van SV Contact
en het ‘haak’ volume weinig bekend
Tight Junction jaargang 22 nummer 5
-M.B.V. Mebiosebij
de redactie. Maar terwijl MC het op
borrels heel gezellig weet te maken, weet
zij ook wanneer het teveel is en zij moet
ontnuchteren. Na de Bestuurs Afscheids
Borrel ging het XXIIe bestuur nog langs
het aftreksel van de WAB dat DSK kent.
Gedurende de middag kwam mevrouw
Erpelinck echter tot de conclusie dat
de intoxicatie door alcohol ongekende
hoogte had bereikt. Ontnuchtering was
nodig en met geen moment te verliezen
nam het bestuurslid een verfrissende
duik in de binnenvijver. Hoewel valse
tongen beweren dat de dame in kwestie
kneiterzat in de vijver stond te springen,
weten wij beter en erkennen het verantwoordelijke
gedrag van onze fiscus.
Het Riool bleef weer erg leeg deze uitgave.
Help ons en schrijf uw bevindingen
op bierviltjes, collegeblokken of
oude bekeuringen en laat ze de handen
van de TJ-redactie toekomen. Alleen met
uw hulp kunnen we roddels wereldwijde
bekendheid geven, levens kapot maken
en normen en waarden terug laten keren
in Mebioseland. Laat het Riool er weer
smerig uitzien! (zie het prachtig staaltje
rioolwerk hieronder)

se-
Bestuursmededelingen
XXIIIe bestuur der M.B.V. Mebiose
Op de Bijzondere Ledenvergadering
van 12 juni is het nieuwe bestuur geïnstalleerd.
Net als voorgaande jaren zullen
zij hun uiterste best doen om er een
Mebiosewaardig jaar van te maken!
Dance Splash
Eindelijk is het zover, in Utrecht gaat er
een grootse PoolParty plaatsvinden! Dit
is georganiseerd in samenwerking met
Helix, V.U.G.S. en Perikles. Op donderdag
26 juni gaat het gebeuren, in zwembad
Den Hommel kunnen we voor het
eerst onze dansmoves in het water uitproberen.
Kaarten kosten slechts €7,50
en zijn te koop in de Mebiosekamer.
Mochten de kaarten nog niet uitverkocht
zijn, kan je er tot 24.00 uur nog een aan
Activiteitenagenda
26 Juni
4 t/m 7 Juli
26 Augustus
29 Augustus
1 t/m 5 September
3 September
16 September
23 September
24 September
2 Oktober
de deur kopen. We hopen jullie
allemaal te zien de 26ste!
Engelse vertaling website
Vanaf nu kunnen ook internationale studenten
onze website bewonderen. Het
heeft even geduurd maar inmiddels kan
je op de homepage van www.mebiose.nl
op een brits vlaggetje klikken om zo naar
de Engelse vertaling van de website te
gaan; www.mebiose.com!
Koffie/Thee
Zoals altijd is de Stratenumkamer elke
dag geopend en staat er altijd gratis een
lekker vers bakje koffie en thee voor je
klaar. Ook is er weer elke vrijdag een gezellige
WAB, waarbij er vanaf 13.00 uur
een lekkere hap wordt geserveerd!
Dancesplash
Liftwedstrijd
AT-Summernight
Master-introductie
Eerstejaars-introductie
Introductiefeest
Eerstejaarsborrel
1e Jaars/JVT/Mastercie sollicitaties
1e activiteit
Overleggroep Medische Biologie
47
Informatief
Tight Junction jaargang 22 nummer 5

48
-M.B.V. Mebiose-
Informatief
Adreswijzigingen
Verhuisd
Geef je adreswijziging door aan Mebiose via
mebiose@umcutrecht.nl of via www.mebiose.nl
Tight Junction jaargang 22 nummer 5