Wijkkrant mei 2013 - Wijkplatforms Amstelveen

e
3 Wijkkrant
KATERN
door en voor Amstelveners
...voor oud en jong..... NUMMER 2 • MEI - JUNI 2013
Wat doet ‘Praatdokter’ Tirtsa Ehrlich
De boeken ADDaisy, voor meisjes
met ADD, en ADDavid, voor
jongens met ADD, en Zo snel als
een…, voor jongens en meisjes
met ADHD, zijn te bestellen via
www.ninoboeken.nl en op de
site www.swpbook.com is meer
informatie te vinden over andere
verschenen uitgaven door Tirtsa
Ehrlich.
Hoe is zij ertoe gekomen om dit beroep
uit te oefenen
Tirtsa trok op 12-jarige leeftijd het
prachtige boek Dibs uit de boekenkast
van haar moeder en werd
direct geraakt. Het boek gaat over
het jongetje Dibs, dat tot zijn vijfde
jaar geen contact met kinderen en
volwassenen tot stand kon brengen.
Hij was in zichzelf gekeerd.
Dan ontmoet hij de praatdokter
en in haar spreekkamer ontdooit
Dibs en gaat hij praten. Angst,
zorgen en wanhoop worden uitgedrukt
in zijn spel. Zijn gesprekken
laten de moed van een kleine
jongen zien, die op zoek gaat naar
zichzelf. Toen het boek uit was,
wist Tirtsa dat zij ‘praatdokter’
wilde worden! Zo gebeurde het
dat zij als vanzelf Psychologie ging
studeren. En nu noemen kinderen
haar ‘de praatdokter’. Al weer 12
jaar, waarvan 4 jaar bij de Jeugdriagg
in Amstelveen als coördinator
van de ADHD/ADD-poli. Door
het helpen bij de ontwikkeling
van kinderen, jeugd en jongeren
en daarmee een zinvolle bijdrage
te leveren aan het levensgeluk
van deze kinderen en hun ouders,
vindt zij haar voldoening. Want
leren aansluiten op de behoeften
van deze kinderen, vraagt om een
juiste begeleiding.
De diagnose wordt door het
ADHD-team gesteld. Er zijn meerdere
disciplines in het team betrokken
bij een diagnostisch onderzoek.
Observatie van het kind,
informatie van de ouders en van
de school, beïnvloeden elke diagnose.
In principe kan een psychiater
of GZ-psycholoog de diagnose
stellen, maar de Amstelveense
poli heeft gekozen voor een teambesluit.
Je vult elkaar aan, belicht
meer invalshoeken, samen zie je
meer. Voor kinderen met ADHD en
ADD kan een omgeving die rekening
houdt met hun gedrag goed
helpen. Maar niet altijd. Er zijn
kinderen die behalve psychotherapeutische
hulp ook medicatie
nodig hebben om te kunnen leren
hun gedrag onder controle te
krijgen. Zo kan een basis worden
gelegd voor een leven, waarin het
lukt dingen af te maken en met
vriendjes mee te doen. Kinderen
en hun ouders uit regio Amstelland
komen over de vloer en con-
crete resultaten worden geboekt.
Kinderen en ouders leren door
de passende begeleiding zelf
omgaan met de gedragsstoornis,
waardoor ze minder tegen
problemen oplopen. De gedragsstoornis
ADHD/ADD ligt in het
kind zelf, het heeft te maken met
anders functionerende hersenen,
waardoor de aandacht voor hun
omgeving anders aangestuurd
wordt. Er is eigenlijk een tekort
aan het sturen van hun aandacht
en gedrag. Dat uit zich in extreme
concentratiemoeilijkheden en/
of hyperactiviteit, druk gedrag en
impulsief gedrag.
Het verschil tussen ADHD en ADD
wordt in haar kinderboeken AD-
Daisy en ADDavid helder omschreven.
Je zou mensen kunnen
vergelijken met auto’s. Mensen
met ADHD zijn dan zeg maar Ferrari’s.
Ze kunnen heel hard rijden
en gaan maar door (ze zijn hyper),
maar vliegen ook wel eens uit de
bocht, omdat ze niet zo goed kunnen
remmen of de bocht niet op
tijd zien. Mensen met ADD zijn
Ferrari’s met een dieselmotor. Een
dieselmotor komt namelijk vaak
traag op gang, maar als hij eenmaal
rijdt, kan hij net zo hard als
andere auto’s! Ook vergeten mensen
met ADD wel eens wat. Zoals
de autosleutel in de auto te doen
en dan ga je natuurlijk helemaal
niet hard … En de pilletjes en tips
die je gebruikt kun je zien als de
TomTom van je auto. Haar diverse
lees- en werkboeken worden
goed verkocht in het land.
Waarom is zij gaan schrijven
“Ik ben eigenlijk gaan schrijven
voor de kinderen zelf. In een kort
tijdbestek vroegen verschillende
ouders naar kinderboeken hierover.
Er bleken toen wel kinderboeken
over ADHD te zijn, maar
geen over ADD. Toen ben ik maar
zelf een leesboek gaan schrijven.
Begonnen voor meisjes omdat ik
toen veel meisjes in de praktijk
had en later ook voor jongens.
Daarna ontwikkelden we groepsprogramma’s,
waar we dan werkboeken
bij schreven.”
In de boeken met leuke tekeningen
staan tips, trucs en uitleg
die aansluiten bij hun beleving.
Naast begrip voor de eigen situatie
en het leren omgaan met
lastige eigenschappen, leren zij
ook uitleg geven aan hun directe
omgeving. Deze ADD-groep kinderen
en volwassenen herken je
aan hun dromerigheid en het er
moeite mee hebben om langer
een taak te doen. Deze zijn eigenlijk
niet zo lastig voor hun omgeving
en vallen minder op, terwijl
hun aandachtverdeling toch wel
te kort schiet. Dit kun je dan uit
de schoolresultaten opmaken en
via school kan de stoornis dan gesignaleerd
worden. Vooral bij de
middelbare scholen kun je uit de
boot vallen. Plannen en organiseren
is voor alle pubers al lastig, zoals
inmiddels door de wetenschap
werd aangetoond. Het puberbrein
is namelijk hierin niet ontwikkeld
en pas tegen het 25ste jaar is
het brein hiervoor klaar. Voor de
jeugd met ADHD/ADD wordt het
dan wel dubbel lastig! Een kind
kan dan best VWO in zich hebben,
maar door het niet herkennen van
de aandachtstoornis een ander niveau
zoals havo of mavo geadviseerd
krijgen.
Duidelijkheid, structuur, frequent
toepassen van regels en belonen,
zijn goede aandachtspunten in de
begeleiding van de gezinnen en in
de voorlichting aan de leerkrachten/docenten.
Juist op de middelbare
scholen en zelfs bij volwassenen
is helderheid naar begrip
en omgaan met deze stoornis dus
van wezenlijk belang. Binnenkort
verschijnt haar boek ‘Wonderlijke
wazigheid’, speciaal voor jongeren
en jongvolwassenen met ADD. Er
staat praktische informatie in met
ervaringsverhalen en tips. Jongeren
vanaf 12 jaar, met of zonder
diagnose, leerkrachten, ouders en
andere familieleden kunnen na
het lezen van dit boek goed uitleggen
dat ADD niet hetzelfde is
als ADHD en vooral vertellen wat
het wel is.
Bijzonder is dat bij de Jeugdriagg
de kinderen en jongeren een op
maat gemaakte begeleiding krijgen.
Zij leren daardoor zelf echt
oplossingsgericht denken en han-
Vervolg van voorpagina
delen. De ouders en leerkrachten
worden hier standaard bij
betrokken. Er zijn ook kinder- en
jongerengroepen en voor ouders
(lotgenoten)trainingsgroepen,
waardoor kennis en houding positief
gedeeld kunnen worden met
elkaar. Op de laatste bijeenkomst
van de ADHD groepen komt er
vaak een volwassene met AD(H)D
meepraten, zodat deelnemers vragen
kunnen stellen en ervaringen
kunnen uitwisselen met deze ervaringsdeskundige.
Voorlichting
aan basis- en middelbare scholen
wordt eveneens aangeboden.
Onlangs was er een voorlichting
bij een leerkrachtenbijeenkomst
op de Antoniusschool in Kudelstaart.
Want ADHD is nog steeds
een onderschat probleem. Statistisch
gezien zitten er gemiddeld
in elke klas een á twee scholieren
met deze stoornis. Helaas wordt
de stoornis in de maatschappij
en soms zelfs op scholen door
leerkrachten niet altijd serieus genomen.
“Hij moet maar beter zijn
best doen …” wordt er wel eens
gezegd. Dan is er dus onbegrip
naar zo’n leerling toe; ten onrechte
natuurlijk.
Als zij deze houding tegenkomt
wordt Tirtsa in eerste instantie verdrietig.
Het is toch een bewezen
stoornis
“Die uiteraard wel lastig is in de
klas. Door voorlichting op de Pabo’s
wordt inmiddels ook aan dit
besef gewerkt. Met positieve blik
kun je gelukkig veel bereiken.”
De redactie dankt Tirtsa Ehrlich
voor haar gedreven bijdrage aan
het levensgeluk van kinderen en
jongeren in Amstelland. Fantastisch!
Conchita Willems
ADHD-poli*): ADHD-polikliniek
ADHD**): Attention Deficit Hyperactivity
Disorder = gedrag
met concentratiestoornis en hyperactiviteit/
impulsiviteit.
ADD***): Attention Deficit Disorder
= gedrag met concentratiestoornis
zonder de hyperactiviteit
en impulsiviteit zoals bij
ADHD.
Hart vol eer, hart vol zeer
Vrijdag 8 maart was het internationale
vrouwendag. Elke 8 maart
staat in het teken van strijdbaarheid
en lotsverbondenheid van
vrouwen in de hele wereld. Deze
viering bestaat ruim 100 jaar.
In Amstelveen stond de voorstelling
“Hart vol eer” voor bedoelde
verbondenheid en strijdbaarheid
van vrouwen.
“Hart vol eer” is een voorstelling
over een hart vol zeer. Het onderwerp
betreft het benauwende
keurslijf van een naar binnen gerichte
cultuur. De familie eer is afhankelijk
van het oordeel van de
groep waartoe het gezin hoort.
Vooral jonge vrouwen en meisjes
zijn voorwerp van kritische
beschouwing door de groep. Bewaren
van maagdelijkheid voor
het huwelijk en zich hoeden voor
pagina 6
onkuisheid zijn de opdracht van
iedere vrouw in de groep. Schending
door een vrouw van de familie
eer leidt tot uitstoting of, radicaler,
uitstoting uit het leven; de
dood.
Eer is een ander woord voor respect
die een groep voor de familie,
een gezin, heeft. Oneer betekent
verlies van respect van de
groep voor ieder lid van de familie
en, binnen de familie, het gezin.
Om het respect te redden doodt
een lid van de familie de vrouw.
De bron van oneer zou met haar
dood teniet zijn gedaan in de
ogen van de hele groep waartoe
de familie behoort. Deze eerwraak
is moord.
Eerwraak is oneer. Elke religie verbiedt
doden van mensen.
• Christendom; een van de Tien
Geboden: gij zult niet doden;
• Jodendom; Thora, de Hebreeuwse
aanduiding ‘aseret hadibrot’
( betekent “de tien woorden”);
• Islam; Soera van Het Vee: verzen
151-152 en 154.
Een vader, zoon of neef uit de familie
voert de moord uit. De familie
is zich bewust van het feit
dat de wet moord ondubbelzinnig
verbiedt. De familie weet dat
de samenleving kinderen minder
zwaar straft voor het delict van
eerwraak, moord.
In feite kan eerwraak de schande
van de dubbele oneer zijn. De
familie overtreedt ten eerste als
geheel het goddelijke gebod “Gij
zult niet doden.” Ten tweede, als
een kind de moord uitvoert, de
schande van de lafheid door zich
te verschuilen achter een kind.
Op YouTtube staat de volgende omschrijving
van de voorstelling “Hart
vol eer”:
“Voor het landelijke project ‘Aan de
goede kant van de eer’ is Stichting
Parels benaderd om een voorstelling
te maken die anticipeert op het
herkennen, voorkomen en bestrijden
van eer gerelateerd geweld.
Met drie vrouwen van verschillende
culturele achtergronden zijn theater
scènes ontwikkeld. In deze vlot gespeelde
scènes en pijnlijke dialogen
trekken levens verwoestende situaties
voorbij. In drie verhalen die los
staan van elkaar komen wij-cultuur,
maagdelijkheid en eerherstel voorbij.
Centrale vragen zijn: Wat betekent
het wanneer familie eer een rol
speelt in je leven en ‘wij’ belangrijker
is dan ‘ik’ Wat betekent het voor een
meisje als je als maagd het huwelijk
in moet en elke schijn dat het niet zo
is vermeden moet worden Hoe ver
gaat de noodzaak om geschonden
eer te herstellen” www.youtube.
com/watchv=QqbT-dqWtWs
De voorstelling had vele vrouwen
als toeschouwers. Over parallelle
werelden geschreven: tussen de
vele vrouwenhanden waren de
mannen op één vrouwenhand te
tellen. Het zal nog wel even duren
voor mannen en vrouwen ‘mensendag’
samen vieren.
Evert van Gelderen