Dieren geDownload - Platform Verantwoord Huisdierenbezit

Dieren geDownload
2.7. Wetgeving met betrekking tot handel in dieren
Zowel nationaal als internationaal (EU) zijn er diverse wetten en verdragen die gericht zijn op de
handel in dieren en het welzijn van dieren. Omdat dit onderzoek zich beperkt tot handel in
gezelschapsdieren binnen Nederland, zullen alleen wet- en regelgeving die hierop van toepassing is
hier besproken worden. Achtereenvolgens zijn dit CITES, de Flora- en Faunawet, de Gezondheidsen
Welzijnswet voor Dieren en het Honden en Kattenbesluit.
CITES
In 1974 hebben een aantal landen het Convention on International Trade in Endangered Species of
Wild Fauna and Flora Verdrag gesloten (CITES). Op dit moment (oktober 2006) is dit verdrag door
169 landen ondertekend. Het doel van deze overeenkomst is om planten en diersoorten tegen
uitsterven te beschermen. De gebieden waar deze soorten leven kunnen niet met CITES beschermd
worden. (7)
De dier- en plantensoorten zijn in categorieën ingedeeld, waarbij CITES gebruikt maakt van drie
bijlagen:
• Bijlage I bevat diersoorten die met uitsterven bedreigd worden en niet meer uit het wild gehaald
mogen worden. Deze diersoorten staan op de zogenaamde Rode Lijst. Handel in deze diersoorten
is in principe verboden, het is alleen toegestaan onder strikte voorwaarden.
• Bijlage II bevat diersoorten die alleen nog maar verhandeld worden als hiervoor een CITESvergunning
is verleend. Deze dieren vormen kwetsbare populaties, waardoor strenge controle op
handel in deze dieren noodzakelijk is.
• Bijlage III bevat diersoorten die niet onder CITES vallen, maar waarvan het land waar de soort
voorkomt het belangrijk vindt dat de uitvoer in de gaten wordt gehouden en hierbij de hulp van
andere landen vraagt. (6)
Vele diersoorten die op internet aangeboden worden, voornamelijk reptielen en vogels, staan op één
van de CITES-bijlagen. In bijlage 10 is voor alle in dit onderzoek getelde diersoorten te zien of en
op welke CITES-bijlage ze staan.
CITES heeft voornamelijk betrekking op de internationale handel, maar ook binnen Nederland is
het verboden een CITES-dier zonder CITES-vergunning te verhandelen of in bezit te hebben.
Diersoorten die in bijlage I staan maar in gevangenschap gekweekt zijn, worden als diersoorten van
bijlage II behandeld en moeten dus een vergunning hebben. Reden hiervoor is dat dieren die in
gevangenschap geboren zijn, vaak makkelijker te houden zijn dan dieren die uit het wild komen en
zich ook prettiger voelen, omdat ze niets anders gewend zijn. Daarnaast gaat het houden van in
gevangenschap gekweekte dieren niet ten koste van de natuur. De wet is daarom minder streng over
het houden, kopen en verkopen van in gevangenschap geboren dieren.
Het aanvragen van een vergunning gebeurt bij het CITES-bureau. Handel in en bezit van uitheemse
dieren, diersoorten die niet in Nederland in het wild leven, is dus voor een groot aantal soorten
toegestaan, mits handelaar en eigenaar een CITES-vergunning hebben. Een CITES-dier dat geen
vergunning heeft, is illegaal en kan door de AID, de politie en de douane in beslag genomen
worden. Deze dieren gaan dan naar een dierentuin of een speciaal opvangcentrum waar het
Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) contracten mee heeft, bijvoorbeeld de
Stichting Serpo. Bij een overtreding van het CITES-Verdrag beslist de officier van justitie of de
rechter wat er met het dier moet gebeuren. Ook kan de rechter een straf opleggen voor het
overtreden van de wet, bestaande uit een boete, een gevangenisstraf of beiden. (25)
- 25 -