Rimpels en Rammelaars - Dit ben ik
Rimpels en Rammelaars - Dit ben ik
Rimpels en Rammelaars - Dit ben ik
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
PORTRETTEN<br />
<strong>Rimpels</strong><br />
<strong>en</strong><br />
<strong>Rammelaars</strong><br />
Jouw kind op schoot bij je honderdjarige overgrootoma: hoe<br />
bijzonder is dat. Vier portrett<strong>en</strong> met eeuwigheidswaarde.<br />
57
PORTRETTEN<br />
‘IK BEN STAPEL OP<br />
ZIJN MOLLIGE BABY-<br />
ARMPJES, HET ZIJN NET<br />
WORSTJES.’<br />
JOSSE: BROEK € 9 C&A, SHIRT € 15,95 IMPS & ELFS, SLOFFEN € 16,99 BARTS<br />
JOSSE (6 MAANDEN) IS DE JONGSTE VAN DE ACHTTTIEN ACHTERKLEINKINDEREN VAN OMA RIA<br />
TESSER (95). ZE WOONT SAMEN MET HAAR MAN EN JONGSTE ZOON IN EEN BOERDERIJ IN UDEN<br />
‘ALS ZE M’N BROCHE<br />
PROBEERT TE PAKKEN, GLINSTEREN<br />
HAAR OGEN VAN PRET’<br />
MILOU (1) IS HET ZESTIENDE ACHTERKLEINKIND OMA TRUUS HARTOG (100).<br />
DEZE OVERGROOTOMA WOONT IN EEN VERZORGINGSHUIS IN MAASSLUIS<br />
58 59<br />
MILOU: JURK € 27,95 DE BIJENKORF
PORTRETTEN<br />
‘HET MOMENT DAT<br />
SIL M’N HAND<br />
VASTPAKTE, VOELDE<br />
ZO VERTROUWD’<br />
‘HIJ IS NOG<br />
ZO FRAGIEL - EN<br />
IK NIET MEER<br />
ZO STABIEL.’<br />
SIL: POLO € 40 RALPH LAUREN, JEANS, € 13,50 HEMA, SOKKEN € 2,50 DE BIJENKORF<br />
SIL (1) IS HET VIJFDE ACHTERKLEINKIND VAN OMA MECHTELTJE<br />
VAN BAAREN (100). ZIJ WOONT NOG ZELFSTANDIG IN LIENDEN<br />
WESSEL (7 MAANDEN) IS HET NEGENDE ACHTERKLEINKIND VAN OPA WIM VAN<br />
DEURSEN (92). HIJ WOONT ZELFSTANDIG IN EEN BEJAARDENFLAT IN DORDRECHT<br />
60 61<br />
WESSEL: TRUI € 9 C&A, BROEK € 12 HEMA,<br />
SLOFFEN € 16,99 BARTS
PORTRETTEN<br />
OMA RIA TESSER: ‘Wat <strong>ik</strong><br />
bijzonder vind, is dat Josse als <br />
twee druppels water lijkt op<br />
zijn overled<strong>en</strong> opa Jos naar<br />
wie hij is vernoemd. Hij<br />
heeft precies dezelfde grote,<br />
donkere kijkers. Prachtig. Ik<br />
b<strong>en</strong> ook stapel op zijn mollige<br />
babyarmpjes – het zijn net<br />
worstjes. Ik kan ze wel opvret<strong>en</strong>.<br />
Voor de meeste achterkleinkinder<strong>en</strong><br />
heb <strong>ik</strong> e<strong>en</strong> vestje<br />
gebreid. Vroeger, to<strong>en</strong> mijn<br />
kinder<strong>en</strong> nog jong war<strong>en</strong>,<br />
droeg e<strong>en</strong> pasgebor<strong>en</strong> baby of<br />
het nou e<strong>en</strong> jong<strong>en</strong> was of e<strong>en</strong><br />
meisje, voornamelijk wit. Dat<br />
is teg<strong>en</strong>woordig heel anders.<br />
Die van Josse is grijs, zonder<br />
kabeltje. Zijn moeder houdt<br />
van e<strong>en</strong>voudige patron<strong>en</strong>.<br />
Josse is e<strong>en</strong> heerlijk joch,<br />
maar we zijn nog niet zo<br />
hecht, daarvoor zi<strong>en</strong> we<br />
elkaar te weinig. Ik heb zelfs<br />
nog ge<strong>en</strong> koosnaam bedacht.<br />
Hoogstwaarschijnlijk wordt<br />
het gewoon weer Kees. Dat<br />
vind <strong>ik</strong> zo’n leuke naam.<br />
Kinder<strong>en</strong> schater<strong>en</strong> het uit<br />
als <strong>ik</strong> zeg: ‘Zo lekkere Kees<br />
van me, kom jij maar ev<strong>en</strong> bij<br />
oma.’ Als <strong>ik</strong> aan de toekomst<br />
d<strong>en</strong>k, is er eig<strong>en</strong>lijk maar<br />
één ding dat <strong>ik</strong> hoop: dat<br />
Josse zijn onschuld zo lang<br />
mogelijk behoudt. Ik zou<br />
het verschr<strong>ik</strong>kelijk vind<strong>en</strong><br />
als hij zichzelf later verliest<br />
in ontucht <strong>en</strong> blind g<strong>en</strong>ot.<br />
Of Josse opgroeit als rechtschap<strong>en</strong><br />
persoon, zal voor<br />
mij e<strong>en</strong> vraag blijv<strong>en</strong>. Ik hoop<br />
natuurlijk de honderd te<br />
hal<strong>en</strong>, maar véél langer zal <strong>ik</strong><br />
toch echt niet meegaan.’<br />
OMA TRUUS HARTOG: ‘Het is<br />
e<strong>en</strong> vrolijk ding, Milou. Ze<br />
was nog ge<strong>en</strong> maand oud to<strong>en</strong><br />
<strong>ik</strong> haar voor het eerst in mijn<br />
arm<strong>en</strong> hield. E<strong>en</strong> vri<strong>en</strong>delijk<br />
kind, ze huilde helemaal<br />
niet. Mijn kleindochter heeft<br />
die ocht<strong>en</strong>d foto’s van ons<br />
gemaakt. Vanzelfsprek<strong>en</strong>d<br />
b<strong>en</strong> <strong>ik</strong> dol op haar, op al mijn<br />
achterkleinkinder<strong>en</strong>, alle<strong>en</strong><br />
zie <strong>ik</strong> h<strong>en</strong> weinig. Niet dat<br />
<strong>ik</strong> het mijn kleinkinder<strong>en</strong><br />
kwalijk neem. Ze hebb<strong>en</strong><br />
het teg<strong>en</strong>woordig zo druk <strong>en</strong><br />
won<strong>en</strong> ge<strong>en</strong> van all<strong>en</strong> om de<br />
hoek. Honderd jaar geled<strong>en</strong><br />
was dat heel anders, to<strong>en</strong><br />
woonde de hele familie op<br />
ste<strong>en</strong>worp afstand. Toch zul<br />
je mij nooit hor<strong>en</strong> klag<strong>en</strong> dat<br />
vroeger alles beter was. Neem<br />
alle<strong>en</strong> al de was. Ontelbaar<br />
veel luiers heb <strong>ik</strong> uitgekookt.<br />
Ik bleef sopp<strong>en</strong>, wring<strong>en</strong> <strong>en</strong><br />
spoel<strong>en</strong>. Wat dat betreft heeft<br />
deze g<strong>en</strong>eratie jonge moeders<br />
het e<strong>en</strong> stuk gemakkelijker.<br />
De laatste keer dat <strong>ik</strong> Milou op<br />
schoot had, viel me op dat ze<br />
zo veel wijzer was geword<strong>en</strong>.<br />
Met haar duim <strong>en</strong> wijsvinger<br />
probeerde ze mijn broche te<br />
pakk<strong>en</strong>. To<strong>en</strong> dat bijna lukte,<br />
glinsterd<strong>en</strong> haar og<strong>en</strong> van<br />
pret. Gek misschi<strong>en</strong>, maar<br />
ook al schel<strong>en</strong> we bijna e<strong>en</strong><br />
eeuw in leeftijd, <strong>ik</strong> d<strong>en</strong>k nooit:<br />
waar is de tijd geblev<strong>en</strong>. Wat<br />
heeft het voor zin Ik heb e<strong>en</strong><br />
prachtig lev<strong>en</strong> gehad <strong>en</strong> dat<br />
gun <strong>ik</strong> Milou ook. Het klinkt<br />
misschi<strong>en</strong> hard, maar <strong>ik</strong> heb<br />
er vrede mee dat <strong>ik</strong> haar niet<br />
zal zi<strong>en</strong> opgroei<strong>en</strong>. Ik heb<br />
mijn tijd gehad.’<br />
OMA MECHELTJE VAN BAAREN:<br />
‘Ook al heb <strong>ik</strong> maar één<br />
zoon, er is toch nog e<strong>en</strong> hele<br />
familie uit voortgekom<strong>en</strong>.<br />
Sil is de jongste van het stel.<br />
Gemiddeld komt hij e<strong>en</strong>s in<br />
de maand met zijn vader,<br />
moeder <strong>en</strong> broers op visite.<br />
Helaas is mijn geheug<strong>en</strong> niet<br />
meer wat het geweest is,<br />
dus van die eerste bezoekjes<br />
kan <strong>ik</strong> me nauwelijks iets<br />
herinner<strong>en</strong>.<br />
De laatste keer dat mijn kleinzoon<br />
hier was met zijn gezin,<br />
is e<strong>en</strong> paar wek<strong>en</strong> geled<strong>en</strong>.<br />
Sil zat bij me op schoot <strong>en</strong><br />
keek me e<strong>en</strong> beetje vreemd<br />
aan, alsof hij dacht: wie is die<br />
vrouw Zo rond hun eerste<br />
verjaardag word<strong>en</strong> ze toch<br />
e<strong>en</strong> beetje e<strong>en</strong>k<strong>en</strong>nig, hè Ik<br />
heb weinig teg<strong>en</strong> hem gepraat<br />
die middag. In plaats daarvan<br />
speelde <strong>ik</strong> met zijn handjes.<br />
Het mom<strong>en</strong>t dat hij mijn<br />
vingers vastgreep, voelde zo<br />
vertrouwd.<br />
Sils broers noem<strong>en</strong> mij Oma<br />
Orgel, omdat de oudste hier<br />
altijd op het orgel speelt.<br />
Ongetwijfeld zal Sil die naam<br />
later ook gaan gebru<strong>ik</strong><strong>en</strong>.<br />
Vroeger kon <strong>ik</strong> goed naai<strong>en</strong>.<br />
Ik had graag kleertjes voor Sil<br />
gemaakt, maar daarvoor zijn<br />
mijn og<strong>en</strong> teg<strong>en</strong>woordig te<br />
slecht. Als geboortecadeau heb<br />
<strong>ik</strong> hem daarom het begin van<br />
zijn spaarpot gegev<strong>en</strong>. Verder<br />
zou <strong>ik</strong> Sil will<strong>en</strong> meegev<strong>en</strong><br />
altijd zijn best te blijv<strong>en</strong> do<strong>en</strong>.<br />
Ik hoop dat hij e<strong>en</strong> tevred<strong>en</strong><br />
m<strong>en</strong>s wordt. Want daar<br />
ontbreekt het bij de jeugd van<br />
teg<strong>en</strong>woordig nogal e<strong>en</strong>s aan.’<br />
OPA WIM VAN DEURSEN: ‘Ik heb<br />
al mijn achterkleinkinder<strong>en</strong><br />
ev<strong>en</strong> lief, maar Wessel heeft<br />
iets speciaals. Als hij me ziet,<br />
begint hij mete<strong>en</strong> te stral<strong>en</strong>.<br />
Hij heeft zo’n blij gezicht, met<br />
van die schattige kuiltjes in<br />
zijn wang<strong>en</strong>. Gemiddeld ga<br />
<strong>ik</strong> e<strong>en</strong>s in de veerti<strong>en</strong> dag<strong>en</strong><br />
bij mijn kleindochter op<br />
bezoek. Ik rijd nog steeds<br />
auto moet u wet<strong>en</strong>.<br />
Eén van mijn hobby’s is<br />
fotografer<strong>en</strong>. Ik heb e<strong>en</strong> hele<br />
serie foto’s van Wessel op<br />
mijn laptop staan. Ik kijk er<br />
vaak naar. De mooiste heb<br />
<strong>ik</strong> gemaild naar m’n dochter<br />
<strong>en</strong> zijn ouders.<br />
Wat <strong>ik</strong> jammer vind, is dat <strong>ik</strong><br />
Wessel niet meer zelf durf op te<br />
pakk<strong>en</strong>. Tijd<strong>en</strong>s de feestdag<strong>en</strong><br />
logeerde <strong>ik</strong> bij mijn dochter.<br />
Mijn kleindochter, haar man<br />
<strong>en</strong> de kinder<strong>en</strong> war<strong>en</strong> er<br />
ook. Wessel <strong>en</strong> <strong>ik</strong> deeld<strong>en</strong> e<strong>en</strong><br />
kamer. ’s Nachts werd hij<br />
huil<strong>en</strong>d wakker. Het liefst had<br />
<strong>ik</strong> hem uit zijn bedje getild<br />
<strong>en</strong> getroost, maar hij is nog<br />
zo fragiel <strong>en</strong> <strong>ik</strong> niet meer zo<br />
stabiel. Gelukkig nam Wessel<br />
g<strong>en</strong>oeg<strong>en</strong> met zijn spe<strong>en</strong>tje <strong>en</strong><br />
viel hij ev<strong>en</strong> later in slaap.<br />
Over Wessels toekomst maak<br />
<strong>ik</strong> me best zorg<strong>en</strong>. Ook in<br />
Nederland kom<strong>en</strong> steeds<br />
vaker ongeregeldhed<strong>en</strong> voor.<br />
Wat moet er van hem terechtkom<strong>en</strong><br />
vraag <strong>ik</strong> mezelf vaak<br />
af als <strong>ik</strong> naar zijn onschuldige<br />
gezichtje staar. Ik hoop van<br />
harte dat Wessel in vrede<br />
kan opgroei<strong>en</strong>. En niet te<br />
verget<strong>en</strong>, dat hij e<strong>en</strong> mooie<br />
opleiding krijgt.’ ■<br />
FOTO’S: ANJA VAN WIJGERDEN/STYLING: JUDITH RASENBERG, TEKST: PETRA SCHOUTEN<br />
62
Change language